“Diell për Çamërinë”, Sheremet Prokshi

[projekti21_dk]

Mesnatën e 4-5 nëntorit 2012, bashkë me mikun Sheremet Prokshi po ndiqnim emisionet e Radio “Projektit 21”. Ishim në vlugun se si të organizoheshim sa më mirë për kremtimin e 100 vjetorit të pavarësisë. Telefonatat s’kishin të ndalur. Por kur u paraqit dëgjuesja jonë çame, e cila tani është bashkëpunëtore e ngushtë e radios sonë, i dha zemër shkrimtarit Sheremet Prokshi të lidhej me studion e radios, ku mes tjerash u premtoi dëgjuesve se do t’u dhuronte librin e tij “Diell për Çamërinë”, të botuar muaj më parë.

Unë për juve zgjodha tri poezi nga ky libër.

burimi projekti21

. .

[projekti21_dk]

SHËNIME PËR AUTORIN


Sheremet Prokshi u lind në fshatin Fortesë (Vërbofc) të Drenasit.Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa normalen dhe Shkollën e Lartë Pedagogjike – grupi Gjuhë dhe Letërsi Shqiptare në Prishtinë.

Me poezi merret qysh si fillorist. Shkruan edhe prozë për fëmijë e të rritur.

Ka botuar këto vepra:

,, Iliria, drenushë me halle ”, SHB “Faik Konca”, 2009
,, Fluturat lozonjare ”, SHB “Faik Konca”, 2009
,,Diell për Çamërinë ”, Prishtina Press, 2012

[projekti21_dk]

DIELL PËR ÇAMËRINË

Dielli çam
dremit rrezet
degë e trungje
tjetërsohen,
veç greqisht
mësojnë fëmijët
gjuha shqipe
po harrohet.

A mjaftojnë
valët e Jonit
gurë e shkrepa
ledhatojnë,
vijnë pastaj
dallgët e detit
n’breg pulëbardhat
i trazojnë.

Nuk mjaftojnë
për Çamërinë
veç dy lotë
e këngë vajtimi,
fjalë e gjëmë
i merr era
përëndojnë
në cep harrimi.

Pse ky gjumë
njëqindvjeçar
të përhumbë
në lojë të stisur,
si një shpend
pa flatra krahu
e prek qiellin
e molisur.

Qëndro burrë
i Arbërisë,
shprushe zjarrin
si dikur,
qenka e thënë
dy herë të vdiset
për liri
e për flamur!

[projekti21_dk]

NË DASMËN E MADHE

Ku është violina
pyeti Doruntina
pastaj shkoi e treti
drejt te klarineta,
me ca tinguj vajti
në Vlorë e JANINË
të stepur nga heshtja
e pa Çamërinë.

Prej atje udhëtoi
rrugës për Tetovë
shoqëruar me daulle
u nis për Kosovë,
ngriti vasha zërin
lart në kupë të qiellit,
me gishtat fidakë
duke i rënë fyellit.

Me fyell thirri Velën
Vela çiftelinë
tej brigjeve ecën
e gjetën sharkinë,
sharkia lahutën
e lahuta Malën
Mala duke qeshur
po e ndiqte vallen.

Vallen e përcillnin
tre çamë nga Janina
që pyesnin parreshtur
ku është violina?
Violina zbriti
me krahë robotik
e kish riparuar
një difekt tonik.

Tok u bë orkestra
në Dasmën e Madhe
Vela po këndonte
vashat hidhnin valle.

[projekti21_dk]

NJË KRUSHQI ME VEL TË BARDHË

Një natë
sapo mbusha kokën
me dhjetëra mendime
duke i pikasur
thellë në zemrën time,
dola në verandë
ku era zë prita
një tis i zi terri
bënte luftë me drita.

Thashë të shkoj te lumi
të notoj me ngjala,
në rërë të kërkoja
shporta me përralla,
e hajt e hajt lugjeve
vala mua më ngiste
kaltërsi e detit
atje poshtë më priste.

Në det botë koralesh
e qetë, e heshtur
shoh peshq gojëhapur
breshka duke fjetur,
dhe një valë tinzare
më hodhi në breg
ku lëviznin njerëzit
mbledhur në një shteg.

Pas pak pranë më vjen
bilbil këngëtari
afrohet gjyshja
e Genc Peshkatari,
fluturojnë pëllumba
e ndalojnë në bredh
nga lart shikojnë fushën
krushqit si i mbledh.

Dikush tha po vijnë
qindra preshevarë
Lugut të Pollugut
bashkë me tetovarë,
i mbështjell një rreze
me velin e bardhë
shumë çamë të Janinës
rrugës duke ardhë.

U nis Gjin Bue Shpata
princi arbëror
Çamërisë ia vuri
në ballë një kurorë,
duke ngritur lart
zërin e jehonën
së bashku me dhëndrin
shqelmonin zezonën.

Nga Arta drejt Jonit
ca krushq marrin udhë
dhe nuk ndalen fare
gjer në Hot e Grudë,
pret Tuzi, Gucia
trima ulqinakë
veshur me parzmore
në trupin fidak.

Në Cem lanin faqet
gjoksin në Shkumbin,
ballin në Lumbardh
gjymtyrët në Drin,
trup e trup Drenicës
së Adem Jasharit
një krushqi e tërë
në truall të legjendarit.

Pasi pushuan pakëz
nën lisa e verra
kaluan andej Ibrit
të shpejtë sikur Era,
e vizituam kullën
e Isait në breg
tribun historie
tash e njëqind vjet.

Përhapej vargani
gjer te MOLLË e KUQE
shtrihej përjetësisht
në fusha e lugje.

Dilnin nëpër prita
forca militare
me mjekrra të zgjatura
e gjeste barbare,
por a ndalej trimi
në atë ditë martese
kur e priste nusja
djalin prej Preveze.

Mjaft-thanë jemi ngopur
me fjalë e rrangalla,
sot kaluam në vepër
e jo në përralla.

[EncounterAL]

Sa Bukur !

[projekti21_dk]

Sa Bukur !

të faleminderit
herëpashere do të sjell edhe poezi të tjera nga përmbledhja.