Peizazh

[zarathustra]

-Eshte nje makine shume e vjeter.
-Po,vertet.
(Duhej thene dic me teper se kjo “po vertet”,gje qe s`po ndodhte ate moment,bile nuk ndodhi as ne castet e tjera.Te molepsurat castet e tjera!
Ajo I coi syte dhe nja dy here per nga te mijat,e une nuk munda te shprehem ne asnje forme tjeter pervecse me ngritjen e sforcuar te supeve.Mbase,ky ngerthim I imi mbiu nga e cara e vogel prane dritares qe lejonte,thellimen e athet te dhjetorit te depertonte deri ne poshte tryeze ku djersinin ne temperatura te uleta kembet e mija.Ajo duhet te me shikoje edhe nje here.Vec nje here,prape,e do te gjej dicka,patjeter do sajoj dicka si te rastesishme per t`ia thene,per ta bere te ndihet pjese e monologut tim.Apo ndoshta nuk duhet te me shohe me.Jo,jo me mirejo.E c`mund t`I perrallis?Kjo dhome s`ka asgje me te cilen mund te merresh,dmth jo te merresh gjithe kohen,por dicka sado te parendesishme per te folur,sa per te thene falet e para.Pastaj ajo duhet te vazhdoje vete te flase,te me pyese,e pastaj ,ndoshta ,ku po I dihet t`I shkoj pak me prane.)
Ketu nisi e gjithe armiqesia ime me sendet.Me gjithcka qenesore brenda zyres se re qe pak nga pak u vjeterua pa mbajtur ne historine e saj,ngjarje te vlefshme per t`u kujtuar.
Dalengadale ,mesova te verej ne gjerat qe me rrethonin ne nivelin e perdoshmerise se tyre.Tashme e kisha harruar plotesisht(te pakten ne vetedije)shtypjen e gjate te asaj kohe kur doja te ngjante pernjeheresh realizmi(jo realizimi) I shpeshtesise sime te te enderruarit duke percmuar sendet.Para filleses se pamundesise per te qene natyral,kurre s`pata menduar per ndihmen e mire ose te keqe te peizazhit tim,apo te cdokujt,te sfondit gjithe kohor,ku destinojme me deshiren per domosdoshmeri.
Perkujdesja ime e vonuar,nuk mungoi te qe dhe e nje lloji te vecante.Une nisa te ndiej,edhe pa merine e zakonshme,se si mbusheshin hapesirat e mija ne prekjet e tyre te perditeshme.Ne (dmth une dhe peizazhet)takoheshim artificialisht,duke filluar qe nga kembet,qe ne hapin e pare brenda dhomes pa shume ajer ku zhvilloja ato pak aftesi prej kembengulesi qe kisha per te qene nje nepunes I padukshem,me nje jete po aq te padukshme dhe mbi te gjitha me bindjen e plote ndaj pozicionit tim te hershem.Mbaj mend ,ne shkolle te mesme,kur qelloja ne mes te nje diskutimi me perspektive,pervec deshires per “te qene” me mungonte dhe imagjinata.Dikur ata flisnin dhoma te medha,pjata te medha dhe nje bark te madh.Apo ndoshta une shihja pas shprehjeve te tyre ,trinine e shendoshe e mjerisht per to,shume te vdekshme.Ndaj s`e kam ndjere kurre ngushtesine e dhomes se vogel,ku ne tryezen pak hapa para dhe majtas perkulet mbi makinen e vjeter te shkrimit qe punon vec ne germa kapitale,nje grua e zakoneshme aq sa duhet,me fytyre te gjere e pa shprehje,aqsa peizazhi qe ajo me percjell permes veshtrimit te pare e te fundit(dmth sado shume kohe te rrij e ta vezhgoj)eshte thjesht ai I nje makine mbi nje tjeter makine.Gjithsesi,mjafton qe eshte grua,nje grua e madhe qe mund te ishte pjese e sfondit tim.
…
Nje dite te zakonshme pas koheve kur nisa te konsideroj sendet,mberrita ne zyren time te vogel jo ne orarin e duhur.Doreza kerciti pas meje,dhe gruaja levizi kryet,bashke me to u zhvendosen ne menyre te njetrajtshme dhe floke-ondet e ngrira qe I peshtillnin shpatullat,ajo ka floke aq te pashkelqimte e te ashper sa te vjen te besosh se nuk jane te vertete.Ja pse ajo eshte nje grua e madhe krejt e zakonshme,dikur e dhene pas korrektesise me pedagoget e fakultetit te saj bajat ne shifra e gure te lashte.Aq I mjere eshte speicialiteti sa erdh` te ngryste ambicjet e veta te rinise ne zyren time te thjeshte me nje vrime te vogel prane dritares.Gjithsesi ,kurre nuk e pyeta se cfare kish dashur te bente ne te vertete.Kam menduar ashtu rastesisht se do te kete enderruar nje ciflig apo vend te larte nga ku mund te drejtonte gishtin tregues per nga njeriu I bindur qe do ti shkonte poshte kembes.E kam rrahur me mendje kete fakt krejt rastesisht,e ndoshta vetem per disa caste.Por me sa duket ,aty ne pjesen time qe nuk e njoh duhet te me kete sherbyer per te qene ne vetevete superior.

[zarathustra]

Flower-Power*

Ne xhamat e dritares me te madhe kishin ndere copa mishi qe nuk lengeshtonin me prej faktit te te qenit teper te vjetra per vendin dhe kohet.Fillimisht ,ato kishin shpervjele poret dalese duke nxjerre me prurje te konsiderueshme ,gjithe ujrat qe dispononin asokohe .Qelqi ishte lare ne felliqesi dhe te vriste syte sa here qe I coje per andej.Atehere demi dhe shemtia e tyre ishte e dukshme dhe e thjeshte per t`u pranuar .Me vone lengjet filluan te avullojne e ne tejdukshmerine e vendit nisi te “rikthehej” fytyra e “pare”.Thua e kthyeshme ishte?...Jo.Kthjelltesia e natyreshme reflekste ne ngjyrat qe kishin pershkuar siperfaqen qofte edhe nje here.Binte dhe ere balte e gjethe ,po kjo shpejt u menjanua me ardhjen e thaseve me allci.Ndersa ajo cka dergjej pertej ndareses shihej ne menyren qe lejonte materia e perdorur.Tani Gjeja-Mish ka zene pjeset me te lartme te mjetit nga ngrihen kryet per t`u orientuar ne fushen plazem te udheheqesit te papare.
Ne kishim nje trup te konstruktuar nga pak gjerat qe erdhen prej veshjes se xhamit me boje.Zakonisht vinim ne permasa normale dhe veshe te medhenj.Nder supe,me veshemedhenjte ,mbanin spaleta.Sic duket ,per raste emergjente te rendeses veshore.Ne ishim aq te ndryshem!
Njeri vertitej mbi dysheme shkujdesshem dhe here pas here merrte papritmas pozicion hitlerian.Shpaloste lart krahun e djathte ,conte te majtin drejt fundshpines dhe tendoste muskujt e fytyres pa ia kerkuar kush.Kishte nje koke te verdhe e te gerryer qe ne me te shumten e rasteve e gjeje ne percapjet e ngerdheshjes.Dukej se kish nisur per te qene nje kalli gruri,po kjo ,ndermarrje pa bereqet.Sidoqeishte ,ai kish` mbetur I paafte per demtim.Ne pak minutat e levizjes sone te lirshme e kishim bere zakon te shkarravisnim mbi dy pllaka te medha vertikale.Ky lloji I –drejtqendrimeve u nis nja dy here te vizatonte svastiken ,por kendet I dilnin shtrember,ndaj simbolit ia zinte vendin flamuri anglez qe vendosej nga ne dy-metrosh I stilit –Beatles-.Qimekuq.Me poshte vinin shifra ,lepuj shperthime te pafata dhe sfungjeri I bere jo rralle me salce e mustarde qe I binte siper te gjithave duke nxjerre ne pah serish faqen e zeze ku ne minutat ne vazhdim perplaseshim me urdher nga Copat-Mish.Nje paradite qe nisi nje mengjes-dite ,ne u perdhosem shume ultasi nen rezidencen e vjedhur te Mishit.Dikush nga ne,nje gje e brishte e delikate u thye para nje tjetri prej nesh .Ai me vone do te vihej ne rradhet e mesme te dritares ,por asokohe ishte ende anetar.Keshtu pra,renia e pamenduare krijeses u zhbe vetem pasi ai I shtrengoi krahet dhe e shpuri diku tjeter ,atje ku s-mund t`ia shihnim perfitimet.Gjeja-Mish ,u tkurr ne vetvete per tu shtrydhur ,per te nxjerre pak,sado pak verbim.Dhe u shkryth pastaj dhe nxorri “Dekleraten e Pastertise”.Tha se veprimi I saj ra ndesh me barerat dhe pemet,se ajo kishte aq shume nevoje per gjinine e tij dhe se nuk duhet te hidheroheshim nga ky fakt por perkundrazi ,te mblidhinim forcat per te qene akoma me te paster.Shume nga ne e besuan.Kjo u tregua dhe ne rezultatet e tyre te larta.Por ne te vertete nuk kishim pare bardhesi me te qarte se te sajen dhe as floke me te arte.Atehere nisem te ferkonim trupat me zor dhe inat dhe histeri dhe shume-shume bindje dhe besim.Ky rast rriti privilegjin e Mishit dhe uli tonin.
Vendosem mes nesh te ndertojme nje peme.”-C`gje-thame-mund te jete me e virgjer (dmth me e ngurte)se nje peme?”E nisem sipermarrjen tone me guxim dhe eufori.Guximi I ngjante me teper cekiceve dhe pa-frikesise.E ngritem Ndertesen-Peme ne mes te ambjentit dhe nisem t`I vijme rrotull duke e dyshuar.Duke prishur terezine tone per jo-hesapin e asaj qe nuk ndiente.Disa filluan t`I kacavirren duke qene te bindur per lakimin e ashper te saj perderisa kishte dale nga duart e tyre.
Ndersa nje pjese tjeter e ndjeu te nevojeshme te ikte,te clirohej nga Ndertesa-Ne.Ndertesa-Ne,ishte kthyer ne nderthurjen e pallogjikte te llojeve te njejta e duke qene e tille nuk provokonte kompaktesi.Mishi nderkohe na vidhej sysh per ca kohe e shfaqej me hope per te pare ecurine .Ca nga ne u bene Gje-Mish.Disa te tjere kaperdine vetveten.Mishi I Pare tani shfaqet shume rralle ,sa per te thene qe ende ekziston dhe vazhdon te jete si gjithnje I gatshem per cdo lloj kryengritjeje qe mund te nxirrte nje Tjeter Mish.
Ne shkelim mbi pragjet e pleniumeve te tij dhe duartrokasim si per te thene se në –Ne- ka akoma pjese qe nuk perputhen.

[zarathustra]

Dialogjet


-Pse e pi Rudi?
- Rudi e? Ja nje teke e shumta…
- Shih-shih-…
U mblodhen te tre ne pranesi me kurriz nga ajo qe I mundonte me shume dhe nisen te prodhonin fjale jo-normale ne nje bisede jo-normale.
-Po Bimcja?(ai me I impresionuari nuk pushonte)
-Ja ashtu-tjetri ferkonte fund kepucet ne pllakat e lashta duke fshire balten me balte.Duart xhepave,te tre.Koken ne levizje e siper .Koka ne fakt zhbendosjet ne kohe ,I kishte shume here me te komplikuara se pjeset e tjera.”Ajo” rrotullohej rreth qafes ,dilte para-mbrapa saj ,kryente dhe levizje tejbartese bashke me trungun.Plus rraqet qe kishte brenda po I hidheshin perpjete.
***
Ajo sa kishte hyre ne dhomezen e sportelit dhe ende s`po merrte vesh se c`dreqin pati ai qe e la aty.
***
Dialogu po behej akoma me I zvjerdhet e po jepte fryme ,ishte ne grahmat e fundit,po vdiste, ne gojet e vjetra te punonjesve te vjeter.
Njeri Ishte polic,dy te tjeret civile.Polici ishte dhe ai me I godituri nga prania rastesore e qenies qe ende nuk e kish vene re se ku ndodhej.
Polici shihte nga dera e hapur,ndonese jashte nuk kishte gje te kendshme per te pare,dhe e prekte njerin nga bashkebiseduesit gjate gjithe kohes se te folurit.Ai tjetri s`ia kishte ngene.Kishte dhe ai hallin e vet.Po e perjetonte hyrjen e atyre pak rrezeve ne menyren e tij.
Pastaj u duk ne porten tjeter,qe hapej ne faqen e murit perballe Asaj,nje gjysem –budalla.
Ky I fundit duket se e shpetoi treshen e shkrete nga ngecja kanunore.Filluan te merreshin me te.Ai ende s`kishte shfaqur asnje shenje anomalie kur njeri I shkoi krahun rrotull qafes.Kjo beri qe ai te prekej sic duket dhe nisi te sillet si dem I terbuar.
E nxorren jashte.
Iku dhe ai.
C`te benin tani?
…
Ajo po e shfrytezonte vonesen e ardhjes duke pare dhomezen e erret.Ne tavan vazhdonte qenesine e vet nje llampe neoni .Ose me mire ,ashtu duhej te kish qene ne te rite e saj.Mire gaz I ploget,po as qelq nuk dukej me aty.Vetem tela te pluhurosur,zorret e pafaja te rrjetit te instaluar.E shkundi pastaj cadren dhe u peshtet mbi njeren kembe.Nuk ia vlente te uleshe aty.Ishte vertet pis dhe shume ,shume lageshti.
…
Ne menyre te pavullnetshme,Treshja dhe Ajo kishin ndertuar nje marredhenie te tille ku njeri shperfillte tjetrin e te dy merreshin me vetveten.E vetmja lidhje e tyre ishte catia e njejte per pak minuta dhe mosnjohja.Dhe asgje tjeter…
…
Ato nuk po dinin me se ku ndodheshin e s`po gjenin nje vend te pershtatshem per vendndodhje relativisht afatgjate.Le duart pastaj.hall me vete.KU ?Ne xhepa apo te lira?
Te varura anash trungut pa kurrfare funksioni.Tensioni arriti kulmin kur njeri nga ata teshtiu.Dy te tjeret desh e hengren me sy.
Po ishte ftohte!
C`te bente I ziu…?
Njeriu s`ka rubinet.
-Shendet!-skermiti polici
Eshte tejet e veshtire ta njohesh veten ne raste te tilla.E shumta,veshtro shokun.I tille duhet te jesh.Ne ate grade shfytyrimi.KU po I dihet!
…
Ajo as qe e ndieu acarimin e organizmit qe shpertheu pa dashje.PO numeronte pllakat.
…
Se fundmi u duk njeriu qe pritej.
-Erdha …-tha –u merzite?
-Aspak –ajo I buzeqeshi me pahir.(Se mos e pyeti ai me miresisht!)
-Ikim!
….
Treshja ra ne qetesi…

[zarathustra]

Jeni vone-tingelloi gruaja.
-E di –iu pergjigja thate ,duke shkuar kemben time siper parketit ,e duke ndjere si perhere pushtetin e respektueshem te tij.
-Perse jeni vone?
-Nuk e di,ndoshta ngaqe nuk e pres kurre mengjesin e neserm.
-Si keshtu?
(Ja,sot kisha per c`te flisja!Mund te shpertheja mbi te per gjithe ngacmimet e mija qe me ishin perngjitur pas ardhjes se saj aty.Mund te t`I flisja per diellin qe e vizatoja me mend brenda kupoles edhe kur ishte ne ane te saj,mund te isha per pak kohe epiqendra e zyres time,mund te bridhja lirshem duke u mbeshtetur ne pasionet e hereshme per retoriken,neper katedralet e bukura qe kisha pare ne Vjene,duke ia shpjeguar po aq bukur shekullin e tyre,mund t`I flisja per Homerin,Greqine,Virgjilin,dashurine,Agostinin,mace t delikate,per puqjen e vetevetishme te ngarkesave te kunderta,hormonet,proteinat,per duken e vrare,carin e rene nga vakti,mistiken,krishtin,parrullat per diktatoret….une do I flisja pa droje,do I beja fjalet te mbeshtillnin gjithe peizazhin e saj prej dy makinash,e ajo do mundohej te perendonte syte per t`u dukur provokuese,do me afrohej ngadale teksa une behem akoma me I bukur e ajo mbetet nje grua e madhe e zakoneshme,me deshiren e vjeter per te korrur nje mashkull per shtepine,duke mos e ndjere parketin dikur edhe ai I bukur,qe I bindet ne poshte shputat e saj te medha,duke u munduar te mbertheje peizazhin tim te coroditur,e me pas une do te zgjohem krah saj I peshtirosur nga gruaja e madhe e zakonshme qe urren mbi te gjitha nenen time te vdekur.

[macia_blu]

oooooooooooo(me te gjitha fjalet e ngrena.... uleret realiteti i te bukures se shkruar)
ka shume konteksete... (gruaja e madhe.... me rri ne sy)
zara...urimeeeeeeeeeeeeeeeeee!