Shpjegimi i Dëshmisë La ilahe il-lAll-llah

[ramazan_it]

Shpjegimi i Dëshmisë La ilahe il-lAllah

Ky libër është një përmbledhje fjalësh dhe komentesh të Dijetarëve të hershëm dhe ata bashkëkohorë, në lidhje me shpjegimin e dëshmisë ‘La ilahe il-lAll-llah, kuptimin e saj, argumentet dhe refuzimin e keqinterpretimeve që kanë bërë njerëzit e injorancës dhe bidatit.

Metodologjia e ndjekur për përpilimin e këtij shpjegimi është bazuar kryesisht tek libri i Dijetarit bujar, Ubejd el-Xhabirij, All-llahu e ruajt, “Lehtësim Nga All-llahu Për Shpjegimin e Argumenteve të Shtatë Kushteve të Dëshmisë La Ilahe il-lAll-llah”.

Prej këtu fillon Daueti ynë: T’i thërrasim njerëzit që t’i largohen Shirkut në të gjitha format e tij, i madh apo i vogël, i dukshëm apo i padukshëm dhe t’i thërrasim ata që ta pranojnë Teuhijdin dhe t’i nënshtrohen atij. Nuk ka dyshim se thirrja për në Teuhijd do të vazhdojë deri në Ditën e Gjykimit, e ne i lutemi All-llahut Subhanehu ue Te’ala që të na forcojë në këtë rrugë të bekuar dhe ta bëjë të dobishëm këtë libër.

Rëndësia e Dëshmisë La ilahe il-lAll-llah
Kuptimi i Dëshmisë La ilahe il-lAll-llah
Elementët Përbërës të Dëshmisë La ilahe il--lAll-llah
Kushtet e Dëshmisë La ilahe il-lAll-llah

-Kushti i Parë: Dija [el-Ilm]

Rrugët apo mënyrat për ta diitur se nuk ka të adhuruar tjetër veç All-llahut

-Kushti i Dytë : Bindja [el-Jekijn]
-Kushti i Tretë: Siinqeriittettii [el-Ikhlas]
-Kushti i Katërt: Vërtetësia [es-Sidk]
-Kushti i Pestë: Dashuria [el-Mehabeh]

Shenja dalluese e Dashurisë për All-llahun

-Kushti i Gjashtë: Nënshtrimi [el-Inkijad]
-Kushti i Shtatë: Pranimi [el-Kubul]
-Kushti i Tetë: Mosbesimi [el-Kufr]

Literatura e Shfrytëzuar

ME EMRIN E ALLAHUT, TË GJITHËMËSHIRËSHMIT, MËSHIRËPLOTIT RËNDËSIA E DËSHMISË LA ILAHE IL-LALLAH AJO ËSHTË E DREJTA MË E RËNDËSISHME E ALLAHUT


Tregon Mu’adh Ibn Xhebel:

Profeti ka thënë:

“O Mu’adh, a e di ti se kush është e drejta e Allahut mbi robërit e Tij?”

Unë i thashë:

"Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së miri."

Profeti tha:

“Ta adhurojnë Atë (Allahun) të vetëm e të mos i bëjnë Atij shok në adhurim."

Ai e pyeti sërish:

“A e di ti se kush është e drejta e robërve ndaj Tij?”

Unë u përgjigja:

"Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së miri."

Profeti tha:

“(E drejta e tyre ndaj Tij) është që Ai të mos i dënojë nëse ata e bëjnë këtë (që ta adhurojnë atë të vetëm pa i bërë Atij shok në adhurim).”
[el-Bukhari]

AJO ËSHTË PIKËNISJA NGA KU FILLON THIRRJA JONË

Tregon Abdullah Ibn Abbasi:

Kur Profeti dërgoi Mu’adhin në Jemen, ai i tha atij:

“Ti po shkon tek një popull që janë prej njerëzve të Librit (Ehlul-Kitab, Çifutët dhe të Krishterët), kështu që le të jetë gjëja e parë në të cilën do t’i ftosh njësimi i Allahut në adhurim. Nëse ata e mësojnë këtë, thuaju atyre se Allahu u ka bërë obligim atyre pesë kohët e namazit me xhemat, që falen gjatë një ditë-nate…” [el-Bukhari]

PËR SHKAK TË SAJ ALLAHU DO T’I PRANOJË NJERËZIT NË XHENET

Tregon Ubade ibnu-Samit:

I Dërguari i Allahut ka thënë:

“Kushdo që dëshmon se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut të vetëm e i pashokë, dhe se Muhamedi është rob dhe i Dërguari i Tij, dhe se ‘Isa është rob dhe i Dërguari i Tij, dhe fjala e Tij që u vendos tek Merjemja, dhe një shpirt (i krijuar) nga Ai, dhe se Xheneti është i vërtetë dhe Zjarri (Xhehenemi) është i vërtetë, Allahu do ta pranojë atë në xhenet, çfarëdo qofshin veprat e tij.” [el-Bukhari]

Ka thënë Shejkhul-Islam Ibn Tejmije, Allahu e mëshiroftë:

“Kreu i Islamit është dëshmia La ilahe il-lAllah (nuk ka të adhuruar tjetër me të
drejtë përveç Allahut). Dhe kjo është ajo me të cilën u dërguan të gjithë Pejgamberët, siç ka thënë Allahu i Lartësuar:

“Dhe vërtet, Ne dërguam te çdo popull të dërguar (që të thonin): Adhuroni Allahun (të vetëm) dhe largojuni Tagutit (idhujve e zotrave te kotë).” [en-Nahl: 36]

Dhe Allahu i Lartësuar ka thënë:

”Ne nuk dërguam asnjë të dërguar para teje (O Muhamed) e të mos i kemi shpallur atij se: La ilahe il-la Ene (nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Meje), pra më adhuroni vetëm Mua (dhe asgjë e askënd tjetër).” [Suretu el-Enbija: 25] 1

1 Mexhmu’ul-Fetaua (3/94) e Ibn Tejmijes.

Shejkhul-Islam Ibn Tejmije vazhdoi më tej:

“Për këtë arsye, kreu i Islamit është dëshmia La ilahe il-lAllah (nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut). Kjo dëshmi përfshin adhurimin e Allahut të vetëm dhe braktisjen e adhurimit të çdo gjëje tjetër përkrah Tij. Ajo është Islami në kuptimin e përgjithshëm. Dhe Allahu nuk do të pranojë asnjë fe tjetër veç
Islamit për brezat që kanë kaluar dhe poashtu ato që do të vijnë, sikurse ka thënë Allahu i Lartësuar:

“Dhe kush kërkon ndonjë fe tjetër përveç Islamit, ajo kurrë nuk do t’i pranohet atij dhe në Botën e Përtejme ai do të jetë prej të humburve.” [Ali-Imran: 85]

Dhe Allahu i Lartësuar ka thënë:

“Allahu dëshmon se La ilahe ilahe il-la Huve (nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Atij); (dëshmojnë) edhe melaiket njerëzit e dijes; Ai e mban Krijimin e Tij në Drejtësi të plotë. La ilahe il-la Huve (askush nuk meriton dhe nuk ka të drejtë të adhurohet përveç Atij), i Gjithëfuqishmi, Më i Urti Gjithëgjykues. Me të vërtetë, Feja (e vërtetë dhe e pranuar) tek Allahu është Islami.” [Ali-Imran: 18-19] 2

2 Mexhmu’ul-Fetaua (10/15) e Ibn Tejmijes.

Ashtu sikurse Allahu i Lartësuar nuk ka shokë e partnerë në Zotërimin e Tij, në Sundimin e Tij, në Gjykimin e Tij, në Krijimin e Tij, po ashtu Ai
nuk ka shokë e partnerë në adhurim sepse i tërë adhurimi i takon vetëm Atij, dhe me këtë u dërguan të gjithë profetët dhe pejgamberët, dhe ata e thërrisnin njerëzimin te kjo.

Vazhdon...

[ramazan_it]

Kuptimi i Dëshmisë La ilahe il-lAllah

Ka thënë Shejkhul-Islam Ibn Tejmije, Allahu e mëshiroftë: “El-Ilah (i adhuruari) është el-Ma’luh (ai që adhurohet).Dhe el-Ma’luh është i vetmi që e meriton adhurimin.” 3

Ka thënë Imam Kurtubiu, Allahu e mëshiroftë:

“La ilahe il-lAllah: (Do thë thotë) se askush nuk e meriton adhurimin përveç Allahut.” 4

Ka thënë Imam Hafidh el-Hakemi, Allahu e mëshiroftë:

“Kuptimi i dëshmisë La ilahe il-lAllah është: Nuk ka të adhuruar që e meriton adhurimin me të vërtetë, me drejtësi përveç Allahut (la ma’bud bi hak illAllah).” 5

Ka thënë Imam Abdu-Rrahman Ibn Hasen Alush-Shejkh, Allahu e mëshiroftë:

“Dhe kuptimi i dëshmisë La ilahe il-lAllah është: Nuk ka të adhuruar që e meriton adhurimin me të vërtetë, me drejtësi përveç Allahut (la ma’bud bi hak il-lAllah).” 6

Dhe el-Alame Muhamed Ibn Abdul-Uehab el-Uesabi u shtoi këtyre dy përkufizimeve të fundit këtë që vijon:

“Dhe nëse diçka tjetër adhurohet në vend të Allahut, atëherë ajo është e kotë, e pavlerë… Allahu i Lartësuar ka thënë:

“Kjo ngaqë Allahu, Ai është i Vërteti, dhe gjithçka që ata (idhujtarët) lusin në vend të Allahut është e kotë. Dhe vërtet Allahu është Më i Larti, Më i Madhi.”[Haxh: 62]

3 Mexhmu’ul-Fetaua (10/249) dhe (13/200) dhe Iktida’us-Siratil-Mustekijm (fq. 461).
4 Tefsiri i Kurtubiut (2/291).
5 Ma’rixhul-Kubul (2/416) e Hafidh el-Hakemit.
6 Fet-hul-Mexhijd (fq. 52) e Abdu-Rrahman Ibn Hasen Alush-Shejkh.

Dhe Allahu i Lartësuar ka thënë:

“Dhe dije se La ilahe il-lAllah (nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut).” [Muhamed:19] 7

Fjalët që u përmendën më sipër nga dijetarët e hedhin poshtë njëherë e mirë shpjegimin që i kanë bërë disa njerëz që nuk kanë dije dhe njerëzit e devijuar që pasojnë bidatet dhe shpikjet në fe, të cilët thonë se kuptimi i dëshmisë La ilahe il-lAllah do të thotë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut. Edhe idhujtarët në kohën e Profetit, sal-Allahu alejhi ue sel-lem, e besonin Allahun dhe ekzistencën e Tij, e besonin se Ai është Krijuesi, Sunduesi, Sistemuesi i të gjitha çështjeve, por prapëseprapë ky besim nuk u bëri dobi dhe Allahu i Lartësuar i quajti ata mosbesimtarë. Allahu i Lartësuar ka thënë për idhujtarët:

“Dhe nëse ti i pyet ata: Kush i krijoi qiejt dhe tokën? Ata padyshim që do të përgjigjen:”Allahu”.” [Lukman, 25]

“Thuaj: Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zoti i Arshit Madhështor? Ata do të thonë: “Allahu”.” [Mu’minun, 86]

7 El-Kaulul-Mufid (fq. 19) e Muhamed Ibn Abdul-Uehab el-Uesabi.

“Thuaj: Kush ju sjell furnizim nga qielli dhe nga toka dhe kush është Zotëruesi i të dëgjuarit dhe të shikuarit? Dhe kush e nxjerr të gjallën nga e vdekura dhe të vdekurën nga e gjalla? Dhe kush është rregulluesi dhe sunduesi i të gjitha çështjeve? Ata do të thonë: “Allahu.” [Junus, 31]

Kështu që ky shpjegim është i pavlerë dhe i pabazë sepse ajo çfarë e bën dallimin midis besimit të Muslimanit dhe besimeve të Bektashinjve, Katolikëve, Protestantëve, Orthodoksëve, Çifutëve dhe shumë sekteve të ndryshme fetare është pikërisht njësimi i Allahut të vetëm në adhurim e jo vetëm ta njësosh Atë si Krijuesin dhe Sunduesin i qiejve dhe tokës dhe gjithçka që ekziston, sepse të gjitha këto fe apo sekte e njohin dhe e pranojnë ekzistencën e Krijuesit apo Zotit porse fatkeqësia dhe padrejtësia e tyre qëndron në atë se ata adhurojnë të tjerë përveç Allahut apo edhe i adhurojnë të tjerët bashkë me Allahun.

“Vërtet, t’i bësh shok Allahut në adhurim, kjo është padrejtësia më e madhe!” [Lukman, 13]

Poashtu, ka prej atyre që thonë se dëshmia La ilahe il-lAllah do të thotë se Allahu është i adhuruar, porse edhe ky shpjegim është i kotë dhe e lë të hapur derën e adhurimit të të tjerëve bashkë me Allahun. Shumë njerëz adhurohen sot, të gjallë apo të vdekur qofshin ata, dhe shumë sende, xhinë melekë, profetë adhurohen, porse ata nuk e meritojnë këtë adhurim. Prandaj nuk mjafton që Allahu të adhurohet ose të njihet Ai si i adhuruar, porse duhet medoemos që t’i mohoet adhurimi çdokujt tjetër pas Tij sepse adhurimi është një e drejtë e veçantë vetëm për Të dhe askush nuk meriton të adhurohet dhe nuk ka të drejtë që të adhurohet, qoftë ai ëngjëll, xhin, profet, njeri i mirë, hoxhë a prift, këngëtar apo aktor, gurë a pemë, hëna apo dielli…etj.

“Kjo ngaqë Allahu, Ai është i Vërteti, i Përherëshmi (i Vetmi që adhurohet me të drejtë) dhe asaj që i luten ata (idhujtarët) është e rreme, e kotë, dhe vërtet Allahu, Ai është më i Larti, më i Madhi.” [Haxh, 62]

Poashtu, një tjetër shpjegim i gabuar është dhënë për dëshminë La ilahe il-lAllah, i cili ka ardhur nga grupet dhe sektet bashkëkohore të cilat thërrasin për revolucione dhe rebelime kundër qeverive dhe mbretërive, me qëllim marrjen e pushtetit, duke e bërë këtë me pretendimin se kuptimi i vërtetë i kësaj dëshmie është se nuk ka gjykues dhe ligjvënës tjetër përveç Allahut, ose më saktë, askush nuk duhet të gjykojë me ndonjë ligj tjetër përveç ligjit të Allahut, prandaj Muslimanët duhet të bëjnë kryengritje të armatosur për t’i rrëzuar nga pushteti këto qeveri apo mbretëri.

Padyshim se gjykimi me Sheriat është një formë adhurimi ndaj të vetmi Ligjvënës, Allahut të Plotëfuqishëm, porse e vërteta është se kuptimi i dëshmisë La ilahe il-lAllah i përfshin të gjitha llojet e adhurimit dhe prandaj nuk mund të lihen jashtë kuptimit të kësaj dëshmie edhe format e tjera të adhurimit si namazi, kurbani, lutja, tauafi etj, dhe të kufizohet kuptimi i saj vetëm tek çështje që kanë të bëjnë me gjykimin dhe ligjvënien. Kjo padyshim është gabim dhe bidat, shpikje e pabazë në Islam sepse mjafton të hedhin shikimin tek biografia e Pejgamberit, sal-
Allahu alejhi ue sel-lem, dhe do të shohim se ai i thirri njerëzit për 13 vjet në Mekke që ta adhuronin Allahun të vetëm e t’i largoheshin adhurimit të idhujve, ndërsa çështjet e ligjvënies dhe gjykimit me Sheriatin e Allahut u konsoliduan më vonë, pasiqë Pejgamberi, sal-Allahu alejhi ue sel-lem, ishte shpërngulur për në Medine dhe Muslimanët kishin arritur pjekurinë dhe fuqinë e duhur në Fenë e tyre.

Vazhdon...

[ramazan_it]

Elementët Përbërës të Dëshmisë La ilahe il-lAllah

Dëshmia La ilahe il-lAllah është e përbërë nga dy elementë bazë që janë të kundërt nga njëri-tjetri. Elementi i parë është Mohimi (en-Nefij), i cili përfshin vetëm dy fjalët e para, La ilahe, dhe kuptimi i tij është i përgjithshëm, që do të thotë se ky element mohon në mënyrë kategorike dhënien apo kushtimin e ndonjë forme të adhurimit ndaj çdo lloj krijese që ekziston në këtë gjithësi.

Elementi i dytë është Pohimi (el-Ithbat) i cili ky përfshin dy fjalët, il-lAllah, dhe kuptimi i tij është specifik, i veçantë, ndryshe nga elementi i parë që ka kuptim të përgjithshëm, që do të thotë se nëse dy fjalët e para e mohonin katëgorikisht adhurimin për çdo krijese, dy fjalët e fundit, il-lAllah, bëjnë të kundërtën, duke pohuar në mënyrë të veçantë se adhurimi është vetëm për Allahun e Lartësuar, sepse vetëm Ai e meriton adhurimin e askush tjetër veç Tij.

Kushtet e Dëshmisë La ilahe il-lAllah

Ka thënë Imam Hafidh el-Hakemi, Allahu e mëshiroftë:

“Kuptimi që kihet për qëllim në këto kushte nuk është thjesht që t’i numërosh dhe t’i mbash mend ato. Sa shpesh ndodh që një njeri i thjeshtë i mbledh ato të gjitha e kapet pas tyre, por kur vjen puna dhe e pyet atë që t’i numërojë ato, ai nuk është i aftë ta bëjë këtë. Dhe sa shpesh ndodh që një person i mëson përmendësh ato duke i shprehur porse ai del prej tyre me shpejtësinë e shtizës. Dhe i sheh këta njerëz duke vepruar shumë gjëra të cilat i bëjnë të pavlefshme këto kushte. Dhe udhëzimi është në Dorë të Allahut.” 8

Vërtet një nga Selefët, Uehb Ibn Munebbih, është pyetur:

“A nuk është dëshmia La ilahe il-lAllah çelësi i Xhenetit?”

Ai u përgjigj:

“Sigurisht. Por megjithatë, nuk ka çelës që të mos i ketë dhëmbëzat e tij. Kështu që nëse i afrohesh atij (Xhenetit) me çelësin e duhur, atëherë ai do të hapet për ty. E nëse jo, atëherë ai do të mbyllet.” 9

Dhe dhëmbëzat e këtij çelësi janë këto që do të vijojnë:

Kushti i Parë : Dija [el-Ilm]

Dija është kushti i parë i dëshmisë La ilahe il-lAllah, kusht i cili kërkon në mënyrë të domosdoshme që robi të ketë dije rreth kësaj dëshmie, kuptimit dhe kërkesava të saj, si dhe të ketë dije mbi ato gjëra të cilat e bëjnë të pavlefshme këtë dëshmi. Kushti i parë hedh poshtë injorancën (xhehl). Muslimani duhet të ketë dije dhe njohuri për Atë i Cili ka krijuar gjithçka, të madhe apo të vogël, të dukshme apo të padukshme, pra njeriu duhet të ketë dije për Atë që është i Vetmi që e meriton adhurimin.

Argument për këtë është fjala e Tij:

"Dhe dije se La ilahe il-lAllah (nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut)." [Muhamed:19]

Dhe Allahu i Lartësuar ka thënë:

“Përveç atyre të cilët dëshmojnë për të vërtetën dhe ata i dinë (faktet për Teuhijdin e Allahut).” [Zukhruf: 86]

Pra ata dëshmojnë se nuk ka të adhuruar tjetër që e meriton adhurimin përveç Allahut dhe ata e dinë këtë duke patur dije mbi dëshminë të cilën ata e thonë me gjuhët e tyre. Dhe Allahu i Lartësuar ka thënë:

“Allahu dëshmon se La ilahe ilahe il-la Huve (nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Atij); (dëshmojnë) edhe melaiket, edhe njerëzit e dijes; Ai e mban Krijimin e Tij në Drejtësi të plotë. La ilahe il-la Huve (askush nuk ka të drejtë, nuk meriton e nuk duhet të adhurohet përveç Atij), i Gjithëfuqishmi, Më i Urti Gjithëgjykues. Me të vërtetë, Feja (e vërtetë dhe e pranuar) tek Allahu është Islami.” [Ali-Imran: 18-19]

Gjithashtu argument për këtë kusht është fjala e të Dërguarit të Allahut, Vulës së të gjithë Profetëve, Muhamedit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, i cili ka thënë:

"Ai që vdes duke e ditur se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut ka për të hyrë në Xhenet."

8 Ma’rixhul-Kubul (1/377) e Hafidh el-Hakemit.
9 Transmetuar nga Bukhari (3/109).

Vazhdon...

[ocean]

[B][I][CENTER][SIZE="3"]...

Fjalët që u përmendën më sipër nga dijetarët e hedhin poshtë njëherë e mirë shpjegimin që i kanë bërë disa njerëz që nuk kanë dije dhe njerëzit e devijuar që pasojnë bidatet dhe shpikjet në fe, të cilët thonë se kuptimi i dëshmisë La ilahe il-lAllah do të thotë se nuk ka zot tjetër përveç Allahut....

Esselamu Aleikum vëlla ramazan_it,

Më fal që po ndërhyj po më la përshtypje kjo që ishte shkruar më lartë ku autori i shpall të devijuar (etj) ata që e kuptojnë La ilahe il-lAllah si “Unë dëshmoj se nuk ka Zot (të vërtet) përpos Allahut".

Me sa e kuptoj unë kuptimi i thjeshtë i dëshmisë La ilahe il-lAllah është

“Unë dëshmoj se nuk ka Zot (të vërtet) përpos Allahut ..” atëherë nga kjo derivon ajo që të bën të kuptosh se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut.

Prandaj e thëna "nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut" nuk bie ndesh me thënien "Unë dëshmoj se nuk ka Zot (të vërtet) përpos Allahut"

Po ta përkthesh bukfalisht La ilahe il-lAllah si 'nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut' ky përkthim mund ta marrë edhe keqkuptimin se mund të ketë edhe zota të tjerë por që nuk është e drejtë të adhurohen.

Allahu Alim

Selam

[ramazan_it]

Rrugët apo mënyrat për ta ditur se nuk ka të adhuruar
tjetër veç Allahut 10

Rrugët apo mënyrat për të ditur se nuk ka të adhuruar tjetër veç Allahut janë:

E para : Më e rëndësishmja prej tyre – të mendojmë thellë mbi Emrat e Tij, Cilësitë dhe Veprat e Tij të cilat tregojnë qartë Përsosmërinë e Tij, Madhështinë dhe Fisnikërinë e Tij. Këto të detyrojnë që të bësh përpjekje për t'iu nënshtruar Atij dhe për ta adhuruar këtë Zot të Përsosur, të Cilit i takojnë të gjitha falenderimet e lavdërimet, madhështia, shkëlqesia e
bujaria.

E dyta : Dija që Ai, i Lartësuari, i vetëm krijon, rregullon e sistemon çdo gjë, kështu që nëpërmjet kësaj buron dija se Ai është Zoti i Vetëm që meriton të adhurohet.


E treta : Dija që Ai është Dhuruesi i Vetëm i të gjitha mirësive, të dukshme apo të padukshme, fetare dhe materiale. Kjo e detyron zemrën që të ngjitet fort pas Tij, ta dojë dhe t'i nënshtohet Atij i Cili nuk ka shokë.

E katërta : Çfarë kemi parë dhe dëgjuar në lidhje me shpërblimet që do të fitojnë ata që janë të ruajtur prej Tij, të cilët e pranojnë dhe i nënshtrohen Teuhijdit të Tij. Atyre u është dhënë fitorja dhe mirësia në këtë botë dhe ne botën tjetër (Ahiret). Ndërsa ndëshkimi i takon armiqve (kundërshtuesit e Teuhijdit) të Tij, ata të cilët i bëjnë Allahut shok në adhurim. Kjo
të çon në dijen apo njohjen se vetëm Allahu i Lartësuar e meriton të gjithë adhurimin.

E pesta : Dija mbi cilësitë dhe aftësitë e idhujve që adhurohen në vend të Allahut apo bashkë me Allahun dhe konsiderohen si zota. Njohja se ata janë të dështuar në të gjitha aspektet, të varfër dhe të paaftë që të
përfitojnë apo t’i dëmtojnë vetet e tyre, ose t'u bëjnë dobi njerëzve. Ata nuk kanë fuqi që të japin jetë ose ta marrin atë, ose që të ringjallin. Ata nuk mund t'ua largojnë të keqen njerëzve dhe poashtu nuk mund t’u sjellin fat, mirësi e mbarësi. Prandaj, duke menduar në këtë arrihet njohja apo dija se askush nuk meriton të adhurohet me të drejtë përveç Allahut dhe se gjithçka tjetër që adhurohet në vend të Allahut nuk vlen asgjë.

E gjashta : Njohja apo dija se të gjitha Shkrimet apo Librat e Shenjtë që ka shpallur Allahu i Lartësuar për krejt njerëzimin janë në harmoni me njëri-tjetrin dhe në përputhje me dëshminë La ilahe il-lAllah.

E shtata : Njohja apo dija se ata që janë më të lartit e më të zgjedhurit nga mesi i njerëzve janë pejgamberët, profetët dhe dijetarët e devotshëm të Fesë Islame. Të gjithë këta kanë një drejtim, një mendje, një gjykim dhe dije të përsosur, dhe që të gjithë këta e kanë vërtetuar dhe dëshmuar para Allahut dëshminë La ilahe il-lAllah.

E teta : Njohja e argumenteve që Allahu ka dhënë përbrenda krijesave humane dhe universin që na rrethon, argumente të cilat tregojnë qartë Teuhijdin e Allahut thjesht nëpërmjet egzistencës së këtyre krijesave dhe bukuria që ka krijimi i Tij dhe mrekullia e Urtësisë së Tij, dhe në larminë dhe shumëllojshmërinë e krijimeve të Tij. Të gjitha këto shenja të qarta
që ka dhënë Allahu për njerëzimin që t’i thërrasë ata nëpërmjet tyre në Teuhijdin e Tij (në dëshminë La ilahe il-lAllah), janë shpallur në Librin e Tij Fisnik, në Kur'an dhe janë të përsëritura, kështu që kur robi i Allahut t'i mendojë thellë ato, atëherë ai do të arrijë bindjen dhe dijen se nuk meriton të adhurohet askush tjetër me të drejtë përveç Allahut.

Dhe kur të gjitha këto shenja që u përmendën në lidhje me dëshminë La ilahe il-lAllah të kuptohen, çdonjëra në përputhje me të tjerat, atëherë besimi dhe dija vendosen fuqimisht në zemrën e robit sikurse malet që janë të ngulitura fort në tokë. Ato nuk mund të lëkunden nga dyshimet dhe endjet e mendjes megjithë shfaqjen e gënjeshtrës dhe dyshimeve, besimi dhe dija do të rritet e do të
përsoset.

10 Tefsir Ibn Sa’di, Vol. 5: Fq. 30

[ramazan_it]

Kushti i Dytë : Bindja [el-Jekijn]

Bindja është kushti i dytë i dëshmisë La ilahe il-lAllah, kusht i cili e hedh poshtë dyshimin (shekk) dhe kërkon që po e thotë këtë dëshmi duhet të jetë i bindur për kuptimin që ka kjo dëshmi, në mënyrë që të zhduken të gjitha dyshimet dhe lëkundjet që t’i përshpërit Shejtani apo që mund të lindin në mendjen apo në zemrën e tij rreth kësaj dëshmie.

Argument për sigurinë është thënia e Allahut të Lartësuar në Kur'an:

“Besimtarë janë vetëm ata që i besuan Allahut dhe të Dërguarit të Tij, e pas kësaj nuk dyshuan por luftuan me pasurinë dhe me jetën e tyre në Rrugë të Allahut. Ata janë të vërtetit.” [Huxhurat: 15]

Në këtë ajet Kur'anor Allahu i Lartësuar e ka bërë bindjen kusht për besimin e vërtetë sepse ai që ka dyshime në besimin e tij është prej hipokritëv (Munafikëve).

Argument tjetër për sigurinë është edhe hadithi që e transmeton Ebu Hurejra, radij-Allahu anhu, i cili thotë se i Dërguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë (në kuptimin e hadithit):

“Ai rob që e takon Allahun duke dëshmuar se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe se unë jam i Dërguari i Allahut, duke mos patur dyshim në to, do të hyjë në Xhenet.” 12

Gjithashtu, në një hadith të gjatë që e transmeton Ebu Hurejra, radij- Allahu anhu, i Dërguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë:

“…çdo person që do ta takosh pas këtij muri, i cili dëshmon se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe zemra e tij është e sigurt për këtë, përgëzoje me Xhenet.” 13

Pra, njerëzit me besim të vërtetë janë vetëm ata që besojnë Allahun dhe të Dërguarin e Tij duke mos patur kurrfarë lëkundjeje ose dyshimi, porse janë të sigurt në këtë besim, prandaj Allahu i Lartësuar ka thënë:

“Këta pra ! Ata janë të vërtetit.” [el-Huxhurat: 15]


12 Transmetuar nga Muslimi (1/56).
13 Transmeton Muslimi (1/60).

Vazhdon...

[ramazan_it]

Kushti i Tretë: Sinqeriteti [el-Ikhlas ]

Kushti i tretë i dëshmisë La ilahe il-lAllah është sinqeriteti, kusht i cili e pastron veprën nga mbeturinat e Shirkut me qëllimin e mirë të personit që e thotë dëshminë La ilahe il-lAllah, duke ia kushtuar kështu të gjithë adhurimin vetëm Allahut të Lartësuar e askujt tjetër veç Tij, dhe në këtë mënyrë i hapen atij dyert e Xhenetit.

Ka thënë Allahu i Lartësuar:

“A nuk është vetëm për Allahun adhurimi i sinqertë …” [ez-Zumer: 3]

Gjithashtu Ai ka thënë:

“Dhe ata nuk u urdhëruan për gjë tjetër vetëm se ta adhuronin Allahun të vetëm (pa i bërë shok) e që të ishin të sinqertë në adhurim.” [el-Bejine: 5]

Transmeton Ebu Hurejra, radij-Allahu anhu, se i Dërguari i Allahut, sallAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë:

“Njeriu më i lumtur që do të ketë ndërmjetësimin tim (në Ditën e Gjykimit) do të jetë ai që ka thënë me sinqeritet (nga thellësia e zemrës së tij): La ilahe il-lAllah.” 14

Dhe transmetohet gjithashtu nga ‘Utban Ibn Malik, radij-Allahu anhu, se Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë:

“Me të vërtetë Allahu e ka bërë të ndaluar Zjarrin për atë që thotë La ilahe il-lAllahh, duke kërkuar me këtë Fytyrën e Allahut Azze ue Xhel .” 15

14 Transmeton Bukhari (1/193).
15 Transmeton Muslimi (1/456).

Vazhdon...

[ramazan_it]

Kushti i Katërt: Vërtetësia [es-Sidk]


Kushti i katërt i dëshmisë La ilahe il-lAllah është vërtetësia, kusht i cili e pastron njeriun nga të mashtruarit, të gënjyerit apo nga hipokrizia në besim. Kjo do të thotë se robi duhet ta thotë këtë dëshmi duke qenë i vërtetë në zemrën e tij.

Vërtetësia këtu ka një karakter të ndryshëm nga kushti i tretë që ishte sinqeriteti, sepse sinqeriteti kishte për qëllim përkushtimin total të adhurimit Allahut të Lartësuar e askujt tjetër veç Tij dhe të mos përziesh në adhurimin e Tij të tjerë bashkë me Të, kurse vërtetësia këtu ka për qëllim deklarimin me vërtetësi e me besim të dëshmisë La ilahe il-Allah e jo thjesht sa për t’u dukur e për t’i gënjyer të tjerët sikur je besimtar, ndërkohë që ti je prej atyre që mohojnë. Argument për vërtetësinë është thënia e Allahut të Lartësuar në Kur'an:

“Elif, Lam, Mim. A menduan njerëzit të thonë : "Ne kemi besuar", e të mos vihen në sprovë? Ne i sprovuam ata që ishin para tyre, ashtu që Allahu gjithsesi do t'i dallojë ata që e thanë të vërtetën e do t'i dallojë gënjeshtarët.” [el-Ankebut: 1-3]

Gjithashtu, Allahu i Lartësuar thotë:

“Dhe nga njerëzit ka prej atyre që thonë: “Ne i besojmë Allahut dhe jetës tjetër”, por në realitet ata nuk janë besimtarë. Ata mendojnë të mashtrojnë Allahun dhe ata që besojnë, por në të vërtetë ata nuk mashtrojnë tjetër veç vetet e tyre, por ata nuk e hetojnë (kuptojnë). Në zemrat e tyre ka sëmundje, e Allahu ua shton edhe më shumë sëmundjen (e dyshimeve dhe hipokrizisë), e për shkak se ata gënjyen, do të pësojnë dënim të dhimbshëm.” [el-Bekare: 8-10]

Mu'adh ibn Xhebel, radij-Allahu anhu, tregon se Profeti, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë (në kuptimin e hadithit):

“Nuk ka njeri që dëshmon vërtetësisht me zemrën e tij se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhamedi është rob dhe i dërguari i Tij, veçse Allahu ka për ta shpëtuar atë nga Zjarri i Xhehenemit.” 16

16 Transmeton Muslimi

Vazhdon....

[ramazan_it]

Kushti i Pestë: Dashuria [el-Mehabeh]

Kushti i pestë i dëshmisë La ilahe il-lAllah është dashuria, kusht i cili i kërkon Muslimanit që të ketë dashuri ndaj kësaj dëshmie dhe përmbajtjen e saj, t’i dojë ata që veprojnë në përputhje me këtë dëshmi dhe të jetë i lumtur me të.

Argument për dashurinë është thënia e Allahut të Lartësuar në Kur'an:

“Dhe nga njerëzit ka të atillë që në vend të Allahut marrin të tjerë (për t'i adhuruar), që i duan ata sikurse besimtarët (e vërtetë) e duan Allahun, porse ata që besojnë e duan Allahun më shumë (se ç'do gjë tjetër) …” [el-Bekare: 165]

Gjithashtu është thënia e Tij:

“O ju që besoni ! Kush largohet prej jush nga feja e vet, s'ka dyshim se Allahu do ta sjellë një popull që Ai e do atë dhe ata e duan Atë, (një popull) që është i butë me besimtarët, por i ashpër ndaj jobesimtarëve, që luftojnë në rrugën e Allahut dhe që nuk i frikësohen kërcënimit të asnjë kërcënuesi …” [el-Maide: 54]

Enesi, radij-Allahu anhu, transmeton se i Dërguari i Allahut, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, ka thënë (në kuptimin e hadithit):

“Kushdo që i ka këto tri cilësi do ta arrijë ëmbëlsinë e besimit: 1) Të jetë Allahu dhe i Dërguari i Tij më të dashur për të sesa çdo gjë tjetër; 2) Ta dojë një njeri për asgjë tjetër veç se për hir të Allahut; 3) Të urrejë që të kthehet në mosbesim (kufr) pasi që Allahu e shpëtoi atë nga mosbesimi ashtu siç urren që të hidhet në Zjarrin e Xhehenemit.” 17

Dashuria tek fjala La ilahe il-lAllah arrihet nëpërmjet dy gjërave:

E para : Të jesh i sinqertë në adhurimin e Allahut të vetëm e të pashok.
E dyta : Të braktisësh bërjen shirk ndaj Allahut, pra të mos i bësh shok

Atij në të gjitha format e adhurimit sepse i gjithë adhurimi i takon vetëm Allahut të Lartësuar, i Pastër është Ai nga çdo gjë që i shoqërojnë njerëzit.

17 Transmeton Buhariu

Vazhdon...

[ramazan_it]

Shenja dalluese e Dashurisë për Allahun:

Ka thënë Imam Hafidh el-Hakemi, Allahu e mëshiroftë:

“Shenja e dashurisë së robit për Zotin e tij është se ai i jep përparësi të Dashurit të
tij para epshit të vet; e urren çdo gjë që urren Zoti i tij, edhe nëse epshi i tij ka prirjen drejt saj; miqësohet me këdo që miqësohet me Allahun dhe të Dërguarin e Tij dhe e armiqëson këdo që shfaq armiqësi ndaj tyre; dhe e ndjek të Dërguarin e Tij, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, i imiton veprat e tij dhe e pranon udhëzimin e tij.” 18

Imam Ibnul-Kajjim, Allahu e mëshiroftë, ka thënë:

“Kushti i dashurisë është që të pajtohesh me çdokënd që ai do. Ai e bën këtë për hir të dashurisë që ka për të, pa u treguar i pabindur, Dhe nëse ti pretendon se ke dashuri për të,por nuk pajtohesh me atë që ai do, atëherë ti je gënjeshtar. A i do armiqtë e të dashurit tënd, ndërkohë që pretendon se ke dashuri për të?

Kjo është e pamundur! Poashtu, ti shfaq me kokfortësi armiqësi ndaj atyre që ai i do.

E ku është dashuria këtu o vëllai i Shejtanit?

Nuk është gjë tjetër adhurimi veç njësimi i dashurisë, bashkë me nënshtrimin e zemrës dhe të gjymtyrëve.”

E deri aty ku ai, Ibnul-Kajjim, thotë :

“Vërtet e kemi parë një sekt që pretendojnë Islamin, por përkundrazi ata po shfaqin Shirk të qartë. Ata i kanë bërë shokë Allahut dhe janë të mashtruar, duke i dashur ata bashkë me Të pa kurrfarë të drejte.”


[I]18 Ma’rixhul-Kubul (1/383).


Vazhdon...