Videoja e debatit qe rrezoi te gjithe argumentin per Islamin e sotem mbarboteror

[Norça.li]

jam dakord me ty ,
me thuaj si i nxore keto perfundime ...une jam dakord me sa the me lart

Me hokus-pokus...jo me numra si ty
E si po je dakord me mua kur, nese e ke kuptuar cfare kam thene, bie ne uje teoria yte mbi te derguarin khalifa

*

[Arber gerguri]

Bani:
nese ju ndiqni transmetimet e sakta te sahabeve ,..sic pretendoni ...atehere pse ka transmetime sahih dhe daif??..pse nuk jane te gjitha sahih???
nese me te vertete do te ishin transmetimet e sahabeve ..a nuk duhej te ishin te gjitha ato Sahih???..perderisa sahabet nuk do te genjenin???

Ne ndjekim hadithet e sakta, te konfirumuara sipas kushteve strikte te dijetareve, ndersa sa i perket pyetjes pse ka hadithe sahih dhe daif, te them une ty se gjithmone ka pasur njerez qellime kqije, te cilet kane pasur pretendime te fusin fitne dhe dyshime ne fe,andaj edhe kan shpikur fjale genjeshtare duke i'a atribuuar profetit a.s. Ose ka prej haditheve qe mund te jene daif te klasifiuara, jo qe teksti bie ne kundershtim me fene, por qe munfon zingjiri ne transmetim, ose per muhadithinet transmetuesi eshte i panjohur, ose ndonjeri nga keta ka dyshuar ne transmetuesin etj.

Sa i perket haditheve qe tregojne edhe detalin me te vogel per namzin, te mjafton ty t'i shikosh njeren nga librat e muhadithine, kaptina mbi namazin.

Lere ti rashadin te genjeje, jo ka hadithe qe flasin detalisht per namazin apo jo, mjafton te shikosh vet. Forma e namazit eshte percjellur ne librat e hadithit e kurrsesi e trashiguar, sepse siq te thash, nuk ka mundesi te trashigohet nje rit fetar, nga njerez idhujtar e kufar. Si pret ti prej tyre te percillet nje adhurim, amanet i madh prej mushrikeve.

arber , shiko nje here kete linkun ketu..a mednon se eshte rastesi???
http://www.scribd.com/doc/127755300/...hde#fullscreen

Profetet biblik te permendur ne kur'an te gjithe kane falur namaz, a nuk e ke ditur ti kete?...Por popujt e tyre i humben adhurimet (ritet fetare)siq edhe permendet ne suren merjem. Andaj erdh kur'ani te vertetoj ate qe ishte perpara dhe me nje legjislacion te fuqimshem e te pandryshuar, dhe i cili do te ndjeket e te jetesohet ne veprat e muslimaneve deri ne kijamet.

Verejtje: Mos u refero faqeve te ashtuquajtura islame e sunite ne internet, sepse nuk dihet kush eshte mbrapa tyre. Andaj mos eja ketu e te argumentosh dhe te marresh si reference keto faqe.
Na mjaffton neve kur'ani dhe sunneti per argument, dhe fjalet e te pareve tane te arta, sic ishin sahabet dhe ata qe ishin pas tyre.

[Arber gerguri]

Bani, nese je i interesuar qe te shofesh edhe ne detalin me te vogel format e namazit sipas asaj qe na eshte transmetuar ne hadithe, po te sjell nje punim te Shejh Albanit rahimehullah, qe quhet forma e namazit te pejgamberit http://www.albselefet.com/libraria-islame/4871-forma-e-namazit-sheikh-albani.html

[bani]

Bani, nese je i interesuar qe te shofesh edhe ne detalin me te vogel format e namazit sipas asaj qe na eshte transmetuar ne hadithe, po te sjell nje punim te Shejh Albanit rahimehullah, qe quhet forma e namazit te pejgamberit http://www.albselefet.com/libraria-islame/4871-forma-e-namazit-sheikh-albani.html

une nuk jam specialist ne kete fushe , por me sa di une ka disa rregulla qe nuk jane zbatuar ne shkrim , e qe e bejne shkrimin te pavlefshem ,
nuk jane te gjitha detajet dhe ti duhej ti kishe pare kete fakt perpara se ta sillje ketu kete post , pasi:
ne rradhe te pare nuk sillet aty hadithi i plote me gjithe transmetues dhe ne cilin liber jane permbledhur keto hadithe, si dhe numri i librit , vellimi dhe numri i hadithit
ne rradhe te dyte nuk sillen faktet sipas kushteve sunite qe kush eshte sahih e kush jo , pasi shume lehte dikush aty mund te falsifikoje faktet ,
megjithate duket qarte qe autori i shkrimit ka perzier theniet e tij me hadithet dhe per me teper nuk sjell asnje fakt se nga ku e kane burimin hadithet ,
ka raste ku shkruan ne emer te haditheve dhe nuk kuptohet qe shkrimi mund te jete nje hadith ,apo nje permbledhje hadithesh, apo nje konluzion i tij , per me teper nuk jane burimet e hadithit etj etj
1) ku i ke se cfare thuhet ne ruku, pas rukuse dhe cfare thuhet ne sexhde
2) ku i ke se sa sexhde ka nje rekat
3) ne namazin e drekes permenden vetem dy rekatet e pare dhe me vone thuhen rekatet e fundit ,pa u specifikuar se sa jane ato(autori i shkrimit thote qe jane dy , por ne hadith nuk specifikohet , thuhet vetem "rekatet e fundit")
4)ne namazin e akshamit , permenden vetem dy rekatet e para ..mungon tjetri..
5)ne namazin e Jacise nuk permenden dy rekatet e fundit , permenden vetem dy te parat
6)ku e ke se sa here thuhet Allahu Ekber... (qe thuhet para sexhdes dhe pas sexhdes, gjate renies ne Ruku)
7)ku e ke shehadetin
8)ku e ke se cfare thuhet ne shehadet
9)ku e ke se kur duhte thene shehadeti
10)thuhet jepet selam ne fund , ..por nuk percaktohet se a duhet kthyer koka ne ndonje drejtim apo sa here jep selam dhe ne ciilin drejtim

keto qe vura re ne menyre te shpejte , por qe mund te kete edhe me shume ,
nje shembull i mosperputhjes se sunetit qe zbatojne sot myslimanet me Kuranin eshte psh nje hadith qe lexova po aty ku thuhej:

Ai po ashtu urdhëroi ''atë që u fal keq'' të veprojë kësisoj,duke i thënë:''Vërtet,namazi i ndonjërit prej jush nuk është i plotë,derisa të marrë abdest si duhet,ashtu sic eka urdhëruar All-llahu..

dhe cuditerisht myslimanet sot e zbatojne abdesin keshtu:
http://www.elbuhari.at/html1/njohuri...B-marrim-abdes

kurse Allahu ne Kuran urdheron keshtu:
5:6. O ju që besuat! Kur doni të ngriteni për të falur namazin, lani
fytyrat tuaja deri në bërryla; fërkoni kokat tuaja, e këmbët lani deri
në dy zogjt. Nëse jeni xhunubë, atëherë pastrohuni (lahuni)! Në qoftë
se jeni të sëmurë, ose në ndonjë udhëtim,ose ndonjëri prej jush vjen
prej vendit të nevojës, ose keni kontaktuar me gratë dhe nuk gjeni ujë,
atëherë mësyne (merrni tejemum) dheun e pastër dhe me të fërkoni
fytyrat dhe duart tuaja. All-llahu nuk dëshiron (me obligim për abdest
e larje) t'iu sjellë ndonjë vështirësi, por dëshiron t'ju pastroj (prej
mëkatëve), t'ju plotësoj të mirën e Tij ndaj jush e që t'i
falënderoheni.

Allahu nuk thote:
1)fute ujin në gojë tri herë
2)fute ujin në hundë tri herë
3) laji edhe veshte
4) nuk thote as nga tri her e as nga e djatha te fillohet as nga e majta

keto me lart dhe keto hadithe me poshte , bejne qe nje njeri normal te kete dyshimet e bazuara dhe te logjikshme per burimin hyjnor te ketyre thenieve te shkruara pa autorizimin e askujt:

Sa herë duhet të lahemi gjate marrjes se abdesit, një herë, dy herë, tri herë....??


Kontrolloni:

Vëllimi 1 Buhariu, Libri 4, Numër 159:

Transmeton Ibn Abasi:

Profeti e ka kryer abdesin duke i larë pjesët e trupit vetëm nga një herë.

__________________

Vëllimi 1 Buhariu, Libri 4, Numër 160:

Transmeton Abdullah bin Zejd:

Profeti kryer abdes duke i larë pjesët e trupit dy herë.

___________________

Vëllimi 1 Buhariu, Libri 4, Numër 196:

Transmeton Abdullah bin Zejd:

Pasi Dërguari i Allahut erdhi tek ne dhe na nxori ujë me një tenxhere bronzi. Ai kreu abdesin kështu: Ai e lau fytyrën tri herë, dhe parakrahët e tij deri në bërryla dy herë, pastaj kaloi duart e tij te lagura lehtë mbi kokë nga përpara dhe nga ana e pasme dhe i lau këmbët e tij (deri në nyjë të këmbës).

[Arber gerguri]

Ke te drejte se materialin qe te kam sjelurr; forma e namazit te pejgamberit a.s nga forumi albselefet, ka qen material i verzionit te shkurtur i shkeputr nga libri forma e namazit te pejgamberit a.s nga shejh Albani rahimehullah. Por te jesh i bindur se ai liber eshte i gjithi me referenca dhe hadithe te sakta, e them kete sepse e kam pasur ne dore ate liber, e inshAllah do e gjej diku.

[bani]

Ne ndjekim hadithet e sakta, te konfirumuara sipas kushteve strikte te dijetareve, ndersa sa i perket pyetjes pse ka hadithe sahih dhe daif, te them une ty se gjithmone ka pasur njerez qellime kqije, te cilet kane pasur pretendime te fusin fitne dhe dyshime ne fe,andaj edhe kan shpikur fjale genjeshtare duke i'a atribuuar profetit a.s. Ose ka prej haditheve qe mund te jene daif te klasifiuara, jo qe teksti bie ne kundershtim me fene, por qe munfon zingjiri ne transmetim, ose per muhadithinet transmetuesi eshte i panjohur, ose ndonjeri nga keta ka dyshuar ne transmetuesin etj.

Sa i perket haditheve qe tregojne edhe detalin me te vogel per namzin, te mjafton ty t'i shikosh njeren nga librat e muhadithine, kaptina mbi namazin.

Lere ti rashadin te genjeje, jo ka hadithe qe flasin detalisht per namazin apo jo, mjafton te shikosh vet. Forma e namazit eshte percjellur ne librat e hadithit e kurrsesi e trashiguar, sepse siq te thash, nuk ka mundesi te trashigohet nje rit fetar, nga njerez idhujtar e kufar. Si pret ti prej tyre te percillet nje adhurim, amanet i madh prej mushrikeve.


Profetet biblik te permendur ne kur'an te gjithe kane falur namaz, a nuk e ke ditur ti kete?...Por popujt e tyre i humben adhurimet (ritet fetare)siq edhe permendet ne suren merjem. Andaj erdh kur'ani te vertetoj ate qe ishte perpara dhe me nje legjislacion te fuqimshem e te pandryshuar, dhe i cili do te ndjeket e te jetesohet ne veprat e muslimaneve deri ne kijamet.

Verejtje: Mos u refero faqeve te ashtuquajtura islame e sunite ne internet, sepse nuk dihet kush eshte mbrapa tyre. Andaj mos eja ketu e te argumentosh dhe te marresh si reference keto faqe.
Na mjaffton neve kur'ani dhe sunneti per argument, dhe fjalet e te pareve tane te arta, sic ishin sahabet dhe ata qe ishin pas tyre.

i kam pare se sa te sakta jane , ku disa dijetare bien ne kundershtim me disa te tjere per saktesine e te njejtave hadithe...

ti thua qe nuk ka pasur namaz , apo zbatim ritesh , para profetit Muhamed ne Meke,kurse ne Kuran ka disa argumente si psh keto me poshte:

NAMAZI FALEJ NGA ARMIQTË E MUHAMEDIT
E gjithë shoqëria Arabe para dhe gjatë kohës së Muhamedit ndiqte fenë e Ibrahimit. Pra, Ebu Lehebi, Ebu Gjahli, dhe idhujtarët e Kurejshëve i falnin pesë namazet e ditës saktësisht sikur ne sot, me një dallim të vetëm që ata e recitonin Fatihanë e Ibrahimit ne vend te Fatihasë Kuranore.
“Allahu nuk kishte për t‟i ndëshkuar ata përderisa ti (Muhamed) ishe ende mes tyre. Allahu nuk kishte për t‟i ndëshkuar ata përderisa ata janë duke kërkuar falje. Megjithatë, ata plotësisht e merituan dënimin e Allahut se i kthyen mbrapa të tjerët nga xhamia e shenjtë, edhe pse ata nuk ishin kujdestar të saj; vetëm të drejtit janë kujdestar të saj, por shumica e tyre nuk e dinë. FALJA E NAMAZIT TË TYRE në faltore nuk ishte asgjë më shumë se mashtrim dhe kthim prapa i të tjerëve. Prandaj, vuanie ndëshkimin për mosbesimin tuaj.” (8:33-35)

MUAJT E SHENJTË MBAHESHIN PARA MUHAMEDIT
Katër muajt e shenjtë në Islam u zbatuan para kohës së Muhamedit. Kjo edhe më shumë e vërteton që të gjitha ritet fetare në Islam as nuk u nisën, e as nuk u mësuan nga Pejgamberi Muhamed; misioni i tij i vetëm ishte që të sjellë Kuranin. “Numërimi i muajve sipas Allahut është dymbëdhjetë, siç shihet në librat e shenjtë të Allahut, që nga dita që ai i krijoi qiejt dhe tokën. Katër prej tyre janë të shenjtë. Kjo është feja e duhur; prandaj mos i bëni keq shpirtrave tuaj gjatë katër muajve të shenjtë. Por mund të luftoni kundër idhujtarëve, nëse ata ju sulmojnë atëherë, dhe dijeni që Allahu është me të drejtit. Zakoni i ndryshimit të muajve të shenjtë është zakon i paganëve. Kështu ata i ndryshojnë muajt e shenjtë, duke i bërë ata të shkelshëm gjatë një viti dhe të shenjtë gjatë vitit të ardhshëm, kinse për të mbajtur numrin e tyre të themeluar nga Allahu.....” (9:36-37)

[Arber gerguri]

i kam pare se sa te sakta jane , ku disa dijetare bien ne kundershtim me disa te tjere per saktesine e te njejtave hadithe...

ti thua qe nuk ka pasur namaz , apo zbatim ritesh , para profetit Muhamed ne Meke,kurse ne Kuran ka disa argumente si psh keto me poshte:

NAMAZI FALEJ NGA ARMIQTË E MUHAMEDIT
E gjithë shoqëria Arabe para dhe gjatë kohës së Muhamedit ndiqte fenë e Ibrahimit. Pra, Ebu Lehebi, Ebu Gjahli, dhe idhujtarët e Kurejshëve i falnin pesë namazet e ditës saktësisht sikur ne sot, me një dallim të vetëm që ata e recitonin Fatihanë e Ibrahimit ne vend te Fatihasë Kuranore.
“Allahu nuk kishte për t‟i ndëshkuar ata përderisa ti (Muhamed) ishe ende mes tyre. Allahu nuk kishte për t‟i ndëshkuar ata përderisa ata janë duke kërkuar falje. Megjithatë, ata plotësisht e merituan dënimin e Allahut se i kthyen mbrapa të tjerët nga xhamia e shenjtë, edhe pse ata nuk ishin kujdestar të saj; vetëm të drejtit janë kujdestar të saj, por shumica e tyre nuk e dinë. FALJA E NAMAZIT TË TYRE në faltore nuk ishte asgjë më shumë se mashtrim dhe kthim prapa i të tjerëve. Prandaj, vuanie ndëshkimin për mosbesimin tuaj.” (8:33-35)

Nuk e di qysh truri yt i percepton gjerat, zemra juaj eshte e ngurte per te pranuar te verteten, syte e tu edhe pse shohin, shohin vetem erresire dhe jo drite (te verteten)...
Ke te doje Allahu e udhezon dhe ke te doje e le ne humbje.

Prap sjell gjerat per te cilat kemi diskutuar dhe jemi marr vesh. Thua se paganet e mekes kane falur namaz, plus kesaj i ke permend disa emra te cilet jane te pergezuar me xhehenem nga kur'ani, dhe me shum se kjo thua se ata kendonin fatihan e ibrahimit. He! per qfar fatihaje te ibrahimit je ka fole ore, me sjell arugment te kesaj nga kur'ani dhe sunneti se paska qene nje fatiha e ibrahimit a.s te cilet e trashigonin paganet, cufaret. Me shume se kjo sjell nje ajet dhe argumenton me ate se ata falnin namaz Te sjell une ty kete ajet edhe njeher dhe a mund ta quash ti kete namaz?
8:35. Lutja e tyre pranë shtëpisë (Qabes) nuk ishte tjetër vetëm se britmë dhe duartrokitje, prandaj vuajeni dënimin për shkak se mohonit.
Ku je ka sheh ti ketu namaz, lutje me ruku dhe sexhde per Allahun. Une ketu po shoh adhurim/lutje paganesh, idhujtareske me britma, duartrokitje dhe fishellima, plus ne fund po thot Allahu mu per kete lloj adhurimi, ateher vuajeni denimin sepse mohuat..
A kete lloj lutje/adhurimi e ke trashiguar ti bani?... Nga Ebu lehebi ke trashiguar rite fetare, nese po ateher te pergezoj me ate qfar e pergezoj Allahu ebu lehebin:
111:1. Qoftë i shkatërruar Ebi Lehebi, e ai më është shkatërruar!
111:2. Atij nuk i bëri dobi pasuria e vet, as ajo çka fitoi!
111:3. Ai do të hyjë në një zjarr të ndezur flakë.
111:4. E edhe gruaja e tij, ajo që barti dru (ferra),
111:5. E në qafën e saj ajo ka një litar të përdredhur.

[Arber gerguri]

Do te sjell inshallah ne detaje formen e namazit te pejgamberit a.s me hadithe te sakte dhe referenca te tyre. duke filluar nga tekbiri fillestar. Sepse je tekur qe nuk eshte permes haditheve detajisht namazi.

Tekbiri
Pastaj ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e fillonte namazin duke thënë:

(( ))أ> أآ"
“All-llahu është më i Madhi”133
Ai e urdhëroi “atë që u fal keq” të vepronte kësisoj, siç është përmendur më parë, dhe i
tha atij:
“Me të vërtetë, namazi i personit nuk është i plotë, derisa ai të marrë abdest në të
cilin janë përfshirë të gjitha pjesët e domosdoshme të trupit, dhe të thotë: “Allllahu Ekber”.
134
Ai, po ashtu, thoshte:
“Çelësi i namazit është pastrimi. Në të hyhet me tekbir dhe dilet me teslim.”135
131 Neveviu thotë në Revdah et-Talibin (1/224):
“Nijeti është qëllimi. Kështu, personi që do të falet, sjell ndër mend atë namaz dhe atë çka është e
rëndësishme nga karakteristikat e tij, si p.sh.: cili namaz është ai, a është i detyrueshëm etj., dhe ai i
sjell këto gjëra bashkë në nijetin e tij me tekbirin e parë.”
132 Buhariu, Muslimi dhe të tjerët. Është dhënë në Irva (nr.22).
133 Muslimi dhe Ibn Maxhe. Hadithi na tregon se ai nuk niste namazin me fjalët e disa njerëzve: “kam për
qëllim të fal...etj.”, për çka, në të vërtetë, ekziston ixhmaja se kjo është risi (bidat). Por, ata nuk pajtohen në
është bidat i mirë a i keq, për çka ne i themi: “Vërtet, të gjitha bidatet në adhurim janë lajthitje, nga
përgjithësia e deklaratës së tij [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], “...dhe të gjitha risitë janë lajthitje, dhe çdo
lajthitje është në zjarr”. Por, ky nuk është vendi për një diskutim më të gjerë të kësaj.
134 Taberaniu me isnad sahih.
135 Ebu Davudi, Tirimidhiu dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, dhe Dhehebiu është pajtuar. Është
dhënë në Irva (nr.301).
Tekstualisht, “tekbiri i bën haram”, d.m.th. veprat të cilat All-llahu i ka bërë haram gjatë tij, “ndërsa teslimi i
bën hallall” d.m.th. ato që lejohen jashtë namazit. Hadithi ashtu siç dëshmon, se dera e namazit është e
mbyllur, duke mos mundur asnjë adhurues ta hapë ndryshe, përveçse me pastrim. Po kështu dëshmon se në
namaz nuk mund të hyhet, përveçse me tekbir, dhe prej saj nuk mund të dilet, përveçse me teslim. Ky është
mendimi i shumicës së dijetarëve


Po ashtu, “ai nginte zërin gjatë tekbirit, ashtu që ata prapa tij të mund ta dëgjonin.”136
Por, “kur u sëmur, Ebu Bekri ngriste zërin për t’ua bartur njerëzve tekbirin e të
Dërguarit të All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].”137
Ai, po ashtu, thoshte:
“Kur të thotë imami: “All-llahu Ekber”, atëherë edhe ju thoni “All-llahu
Ekber”.138
136 Ahmedi dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, dhe Dhehebiu është pajtuar.
137 Muslimi dhe Nesaiu
138 Ahmedi dhe Bejhekiu, me isnad sahih.

Ngritja e duarve
Ai i ngrinte duart e tij nganjëherë me tekbir,139 nganjëherë pas tekbirit140 dhe nganjëherë
para tij.141
“Ai i ngrinte ato me gishtërinj të ndarë [jo të hapur, as të bashkuar]”,142 dhe “i vinte në
nivel me supet e tij”,143 edhe pse herë-herë, “ai i ngrinte ato në nivel me veshët [majet] e
tij.”144
Vendosja e dorës së djathtë mbi dorën e majtë dhe urdhërimi për këtë
“Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] vendoste dorën e djathtë mbi dorën e tij të majtë”145
,
dhe thoshte:
“Ne, shoqëria e të Dërguarve, jemi të urdhëruar ta shpejtojmë iftarin dhe ta
vonojmë syfyrin dhe ta vendosim dorën e djathtë mbi të majtën gjatë namazit.”146
Po ashtu, “ai kaloi pranë një njeriu që po falej dhe që kishte vënë dorën e majtë mbi të
djathtën dhe ia ndau duart dhe ia vendosi të djathtën mbi të majtën.”147
Vendosja e duarve në gjoks
“Ai e vendoste dorën e djathtë mbi shpinën e dorës së majtë, në kyq dhe në bylyzyk”148
,
“dhe i urdhëronte shokët e tij të vepronin kësisoj”149, dhe (ngajëherë) “ai e kapte me
grusht dorën e majtë me të djathtën.”150
139 Buhariu dhe Nesaiu
140 Ibid.
141 Buhariu dhe Ebu Davudi
142 Ebu Davudi, Ibn Huzejme (1/62/2, 64/1), Temmami dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih dhe
Dhehebiu është pajtuar.
143 Buhariu dhe Nesaiu.
144 Buhariu dhe Ebu Davudi.
145 Muslimi dhe Ebu Davudi. Është dhënë gjithashtu në Irva (352).
146 Ibn Hibbani dhe Ed-Dija, me isnad sahih.
147 Ahmedi dhe Ebu Davudi, me isnad sahih.
148 Ebu Davudi, Nesaiu dhe Ibn Huzejme (1/54/2), me isnad sahih, dhe Ibn Hibbani e ka shpallur sahih (485).
149 Maliku, Buhariu dhe Ebu Avane.
150 Nesaiu dhe Darekutniu, me isnad sahih. Në këtë hadith, ekziston argumenti se shtrëngimi është sunnet,
ndërsa në hadithin paraprak se edhe vendosja është gjithashtu e tillë, prandaj që të dyja janë sunnet. Sa i
përket kombinimit të vendosjes dhe shtrëngimit, çka disa prej hanefive të mëvonshëm e konsiderojnë në
rregull, atëherë ajo është risi; forma e saj, siç ata thonë, është të vendoset dora e djathtë mbi të majtën, duke e
mbajtur nyjën e dorës me gishtin e vogël dhe të madhin, dhe shtrirja e tre gishtave të tjerë, siç shpjegohet në
fusnotat e Ibn Abidinit në Durr El-Muhtar (1/454). Pra, mos u hutoni me atë çka ata thonë.

“Ai i vendoste ato në gjoks.”151
Po ashtu, “ai ndalonte vendosjen e duarve në bel gjatë namazit [dhe e vuri dorën e tij në
bel (që ta demonstrojë këtë)]”152. Kjo është “silb”, të cilin e ndaloi.153
Shikimi në vendin e sexhdes dhe përulësia
“Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ulte kokën gjatë namazit dhe e përqendronte
shikimin e tij në tokë”154 - “gjersa ishte në Qabe, shikimi i tij nuk largohej nga vendi i
sexhdes, derisa të dilte nga ajo”155, dhe thoshte:
“Nuk është e përshtatshme të ketë diçka në Shtëpi, që do ta shqetësonte personin
që falet.”156
“Ai ndalonte të shikuarit lart në qiell”157dhe e theksonte aq shumë këtë ndalesë, saqë ka
thënë: “Njerëzit duhen të përmbahen nga shikimi lart në qiell gjatë faljes, ose shikimi i
tyre nuk do t’u kthehet (në një transmetim: ...ose shikimi i tyre do t’u
cungohet).”158

151 Ebu Davudi, Ibn Huzejme në Sahihun e tij (1/54/2). Ahmedi dhe Ebu Esh-Shejhu në Tarih Asbehan (f.125).
Tirmidhiu e ka shpallur hasen njërin prej isnadeve të tij dhe kuptimi i tij është gjetur në El-Muvatta dhe në
Sahih El-Buhari, nëse shikoni me kujdes. I kam shënuar plotësisht isnadet e këtij hadithi në librin tim “Ahkam
El-Xhenaiz” (f.118).
SHËNIME: Vendosja e duarve në gjoks është dëshmuar në Sunnet dhe krejt çka është në kundërshtim me të
është ose daife, ose krejtësisht e pabazë. Në të vërtetë, Imami Is-hak ibn Rahevejhu ka vepruar sipas këtij
sunneti, siç ka thënë Merveziu në El-Mesail (f.222):
“Is-haku falte vitrin me ne... ai i ngrinte duart në kunut dhe e bënte kunutin para rukusë, dhe i
vendoste duart në gjoks ose menjëherë nën gjoks.”
E ngjashme është thënia e El-Kadi ‘ijad El-Malikiut në Mustahabbat Es-Salah në librin e tij “El-I’lam” (f.15,
botimi i tretë, Rabat):
“Dorën e djathtë duhet vendosur në shpinën e së majtës, në pjesën e epërme të gjoksit.”
Afër kësaj është thënia e Abdull-llah ibn Ahmed ibn Hanbelit e transmetuar në Mesaili-in e tij (f.62):
“E kam parë se, gjatë namazit, im atë i vendoste duart njërën mbi tjetrën, mbi kërthizë.” Shih
Shtojcën 4.
152 Buhariu dhe Muslimi. Është dhënë në Irva (374), sikurse edhe tjetri që vijon.
153 Ebu Davudi, Nesaiu dhe të tjerë.
154 Bejhekiu dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, dhe është ashtu si ka thënë ai. Ka po ashtu një hadith
përforcues të transmetuar nga dhjetë sahabë: transmetuar nga Ibn Asakiri (17/202/2). Shih në El-Irva (354).
NB: Këto dy hadithe tregojnë se sunnet është të përqendrohet shikimi në vendin e sexhdes në tokë, kështu
që veprimi i disa adhuruesve të cilët i mbyllin sytë gjatë namazit, është devotshmëri e gabuar, sepse
udhëzimi më i mirë është ai i Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].
155 Ibid.
156 Ebu Davudi dhe Ahmedi, me isnad sahih (El-Irva, 1771); “Shtëpia” këtu nënkupton Qaben, siç tregon rasti
i këtij hadithi.
157 Buhariu dhe Ebu Davudi.
158 Buhariu, Muslimi dhe Siraxhi

Vazhdon......

[Arber gerguri]

Vazhdim....

dhe ai gjithashtu ka thënë për shikimin tek-tuk,
“është grabitje të cilën djalli ia bën robit gjatë namazit”160
Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] poashtu ka thënë:
“All-llahu nuk pushon së kthyeri kah robi i Tij në namaz, përderisa ai nuk shikon
përreth. Kur ai kthen fytyrën gjetkë, All-llahu largohet prej tij".
161
Ai “ndaloi tri gjëra: të çukiturit si pulë, të ndenjurit galiç (ik’a) si qen dhe të shikuarit
përreth si dhelpër”.162
Ai po ashtu thoshte:
“Faleni namazin sikur të ishte i lamtumirës dhe sikur ta shihnit Atë, sepse, edhe
nëse nuk e shihni Atë, Ai vërtet ju sheh ju”163
,
dhe
“Çdo person i cili gjatë namazit të detyrueshëm shquhet në abdesin, përulësinë
dhe rukutë e tij, do të jetë kjo falje për mëkatet e vogla të mëparshme, përderisa
nuk bën mëkat të madh, dhe kjo (mundësi) vlen për të gjitha kohët.”164
Njëherë ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] u fal me një Khamiseh165 dhe (gjatë namazit) ai
shikoi në shenjat e saj. Kur e kreu, tha: “Merre këtë khamiseh timen dhe dërgoja Ebu
Xhehmit dhe ma sillni enbixhanijjen e tij166
, ngase ma ka larguar vëmendjen nga namazi
(në një transmetim: ... sepse i shikova shenjat e saj gjatë namazit dhe për pak më vuri në
sprovë).”167

159 Tirmidhiu dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, Sahih Et-Tergib (nr.353).
160 Buhariu dhe Ebu Davudi
161 Transmetuar nga Ebu Davudi dhe të tjerët. Ibn Huzejme dhe Ibn Hibbani e kanë shpallur sahih. Shih Sahih
Et-Tergib (nr.555).
162 Ahmedi dhe Ebu Ja’la. Shih Sahih Et-Tergib (nr.556).
163 Muhlisi në Ehadith Muntekah, Teberaniu, Rujaniu, Ed-Dija në El-Muhtarah, Ibn Maxhe, Ahmedi dhe Ibn
Asakiri. Hejtemiu e ka shpallur sahih në Esna El-Metalib.
164 Muslimi.
165 Veshmbathje nga leshi ose e përzier lesh me mëndafsh me shenja.
166 Manto e vrazhdë pa shenja.
167 Buhariu, Muslimi 7 Maliku. Është dhënë në El-Irva (376).


Lutjet e hapjes (Duatë)
Më tej, ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e fillonte këndimin me shumë lloje duash, në të
cilat ai e lavdëronte All-llahun e Lartësuar dhe e madhëronte Atë. Ai, në të vërtetë, e
urdhëroi “atë që u fal keq” të vepronte kështu duke i thënë:
“Namazi i askujt nuk është i plotë, derisa ta thotë tekbirin, ta lavdërojë All-llahun
e Gjithëfuqishëm dhe të Lartësuar dhe ta madhërojë Atë dhe të këndojë nga
Kur'ani atë që i vjen më së lehti ...”171

171 Buhariu, Muslimi dhe Ibn Ebi Shejbe (12/110/2). Është dhënë në El-Irva (nr.8).

[Arber gerguri]

Vazhim....

Këndimi
Pastaj, ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kërkonte strehim tek All-llahu i Lartësuar, duke
thënë:
(( ِ أَ_ُ-ذُ /ِ> ِ!َ اWْ<َنِ ا
Sِِ ِ!ْ هَ.ِْ|ِ وََ
ْXِJِ وَ َ
ْX(( Gِ
"Kërkoj strehim tek All-llahu nga shejtani i mallkuar, nga çmenduria e tij196, nga
arroganca e tij dhe nga poezia e tij"197. Nganjëherë i shtonte kësaj, duke thënë: .
((أَ_ُ-ذُ /ِXِ اA.ِ{ِ اَِِْ ِ!َ اWْ<َنِ ا
Sِِ ِ!ْ هَ.ِْ|ِ وَ ))َ
ْXِJِ وََ
ْXِGِ
“Kërkoj strehë tek All-llahu, i Gjithëdëgjueshmi, i Gjithëdijshmi, nga
shejtani…”
198
Pastaj këndonte:
(( ِ /ِِ\ِْ اXِ ا
Oْ.َ!ِ ا
Oِ))
Në emër të All-llahut, Mëshirëmadhit, Mëshirëbërësit por jo me zë të lartë.199
Këndimi i ajeteve një nga një
Pastaj, ai këndonte suren El-Fatiha dhe ndante këndimin e tij, duke i kënduar ajetet një
nga një. Ai thoshte:
(1) ِ%ِE)ا ِ
َْE)ا ِ
ا ِ%ْYِِ#
[këtu pushonte, pastaj thoshte:]
اَُْْ ِ
ِ رَب اْ<ََِ
َ (2)
[pastaj pushonte, pastaj thoshte:]
[pastaj pushonte, pastaj thoshte:]
َِLِ َْمِ ا
ِ (4)
... dhe kështu me radhë, deri në fund të sures. Pjesa tjetër e këndimit të tij ishte e njëjtë:
duke u ndalur në fund të ajetit dhe duke mos e bashkuar atë me ajetin tjetër.200
Nganjëherë ai këndonte:
(َِLِ َْمِ ا
ِ 4)
(Mbret i Ditës së Gjykimit) në vend të (Mbizotërues i Ditës së Gjykimit).201


196 Tri fjalët arabe hemz, nef dhe nefth, u interpretuan kësisoj nga transmetuesi; të tria këto interpretime po
ashtu janë transmetuar nga i Dërguari [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me isnad mursel sahih. Me “poezi”
këtu nënkuptohet poezia e kotë, sepse i Dërguari [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:
“Vërtetë disa poezi janë urtësi” (Buhariu).
197 Ebu Davudi, Ibn Maxhe, Darekutniu dhe Hakimi, të cilët së bashku me Ibn Hibbanin dhe Dhehebiun e
kanë shpallur sahih. Është dhënë në Irva El-Galil (342)
198 Ebu Davudi dhe Tirmidhiu, me isnad hasen. Ahmedi e ka përkrahur (Mesa’ili i Ibn Hanit 1/50)
199 Buhariu, Muslimi, Ebu Avane, Tahaviu dhe Ahmedi.
200 Ebu Davudi dhe Sehmiu (64-65); Hakimi e ka shpallur sahih, ndërsa Dhehebiu është pajtuar. Është dhënë
në El-Irva (343). Ebu Amr Ed-Daniu e ka transmetuar në El-Muktefa (5/2), dhe ka thënë: “Ky hadith ka
shumë rrugë, dhe kjo është ajo nga çka varet në kët ëaspekt, dhe disa nga imamët e mëparshëm dhe nga
kënduesit (e Kur'anit) preferenin ndaljen në çdo ajet, edhe nëse janë të lidhura (në kuptim) me njëra-tjetrën.
“Unë them: Ky është sunnet, i cili është lënë pas dore nga shumica e kënduesve të kësaj kohe, e mos t’i
përmendim të tjerët.
201 Temam Er-Raziu në El-Feva’id, Ibn Ebi Davudi në El-Mesahif (7/2), Ebu Nua’jmi në Ahbar Azbehan
(1/104) dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, ndërsa Dhehebiu është pajtuar. Të dyja këto këndime janë
mutevatir.

Domosdoshmëria e El-Fatiha-së dhe rëndësia e saj

Ai fuqishëm theksonte rëndësinë e kësaj sureje duke thënë:
“Nuk është falur ai i cili nuk ka kënduar [në të] Kaptinën Hapëse të Librit [së
paku]”,
202
dhe në një thënie tjetër:
“Ai namaz në të cilin nuk këndon Kaptinën Hapëse të Librit,203 nuk është i
mjaftueshëm.”
Ai po ashtu ka thënë:
“Ai i cili fal një namaz në të cilin nuk këndon Kaptinën Hapëse të Librit, atëherë
ai (d.m.th. namazi) është i mangët, i paplotë.”204

Ai po ashtu ka thënë:
“All-llahu i Bekuar dhe i Lartësuar ka thënë: “E kam ndarë namazin205 ndërmjet
Meje dhe robit Tim në dy gjysma: gjysma e parë është për Mua, e gjysma tjetër
është për robin Tim dhe robi Im do të ketë atë që e ka kërkuar.” Pastaj i Dërguari
i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: “Kur robi thotë “Lavdërimi i
takon All-llahut, Zotit të botëve”; All-llahu i Lartësuar thotë: “Robi im më ka
lavdëruar”, kur robi thotë: “Mëshirëmadh, Përdëllestar”; All-llahu thotë “Robi
im më ka lartësuar”. Kur robi thotë: “Sunduesi i Ditës së Gjykimit”; All-llahu i
Lartësuar thotë: “Robi im më ka madhëruar.” Kur robi thotë: “Vetëm Ty të
adhurojmë dhe vetëm Ty të kërkojmë ndihmë”; [Ai thotë:]: “Kjo është ndërmjet
Meje dhe robit Tim, dhe ai do ta ketë atë që e ka kërkuar.” Kur robi thotë: “Na
udhëzo në rrugë të drejtë, në rrugën e atyre të cilët i ke bekuar e jo në rrugën e
atyre të ndaj të cilëve je i hidhëruar, e as në të atyre që kanë lajthitur.” [Ai thotë]:
“Të gjitha këto janë për robin Tim dhe robi Im do ta ketë atë që e ka kërkuar.”206
Ai po ashtu thoshte:
“All-llahu [subhanehu ve teala] nuk ka shpallur në Tevrat e as në Inxhil asgjë të
ngjashme me Nënën e Kur'anit. Ajo është Shtatëshja e Shpesh-Përsëritur.207 [dhe
Këndimi Madhështor që më është dhënë mua].”208
Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e urdhëroi “atë që u fal keq” që ta këndonte atë në
namazin e tij,209 por i tha atij që nuk mund ta mbante në mend të thoshte:
(Dëshmoj se All-llahu është i pastër prej të metave; Të gjitha lavdërimet i qofshin
All-llahut; askush s’ka të drejtë të adhurohet pos All-llahut; All-llahu është më i
Madhi; nuk ka pushtet e as fuqi pa All-llahun).210

202 Buhariu, Muslimi, Ebu Avane dhe Bejhekiu. Është dhënë në El-Irva (302)
203 Darekutniu, i cili e ka shpallur sahih, dhe Ibn Hibbani në Sahihun e tij. Poashtu gjendet në El-Irva (302).
204 Muslimi dhe Ebu Avani
205 D.m.th. suren El-Fatiha. Është shembull i të shprehurit që përfshin tërë namazin, por duke pasur qëllim
vetëm një pjesë, si mënyrë e theksimit të asaj pjese.
206 Muslimi, Ebu Avane dhe Maliku, dhe Sehmiu ka një hadith mbështetës të Xhabirit në Tarih Xhurxhan
(144)
207 Baxhiu ka thënë:
“Ai është duke iu referuar thënies së të Lartësuarit “Dhe ne ta kemi thënë Shtatëshen e ShpeshPërsëritur dhe Këndimi Madhështor” (Hixhr, 15: 87). Është emëruar “shtatëshe”, sepse ka shtatë
ajete dhe “e shpesh-përsëritur”, sepse përsëritet vazhdimisht në namaz. Është quajtur “këndim
madhështor” që ta veçojë këtë emër për të edhe pse çdo pjesë e Kur'anit është këndim madhështor;
Njësoj me këtë, Kabja është “Shtëpia e All-llahut”, edhe pse të gjitha shtëpitë i përkasin All-llahut;
kjo është për shkak të veçimit dhe të theksimit të rëndësisë së saj.”
208 Nesaiu dhe Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, ndërsa Dhehebiu është pajtuar.
209 Buhariu në artikullin e tij për “Këndimin pas Imamit”, me një sened sahih.
210 Ebu Davudi, Ibn Huzejme (1/80/2), Hakimi, Taberaniu dhe Ibn Hibbani, të cilët së bashku me Hakimin e
kanë shpallur sahih, dhe Dhehebiu është pajtuar. Është dhënë në El-Irva (303).

Këndimi pas El-Fatiha-së

Më tutje, ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] këndonte një sure tjetër pas El-Fatiha-së,
duke e zgjatur nganjëherë dhe duke e shkurtuar në raste të tjera, për shkak të udhëtimit,

të kollës, të sëmundjes se të qarjes së foshnjës.
Enes ibn Maliku [radijall-llahu anhu] ka thënë: “Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e
shkurtoi atë (d.m.th. këndimin) një ditë në namazin e mëngjesit.” (Në një hadith tjetër: ai
e fali namazin e sabahut dhe i këndoi dy suret më të shkurtra të Kur'anit), Prandaj u
pyet: “O i Dërguar i All-llahut, pse e shkurtove?” Ai tha: “E dëgjova qarjen e një fëmije
dhe ma mori mendja se nëna e tij është duke u falur me ne, prandaj desha ta liroj nënën
e tij për të.”226
Ai po ashtu thoshte:
“Unë filloj namazin duke pasur qëllim që ta zgjas, por e dëgjoj të qarën e fëmijës,
prandaj e shkurtoj namazin, sepse e di se sa shumë brengoset nëna për qarjen e
saj.”227
Ai ia niste nga fillimi i sures dhe e përfundonte atë në të shumtën e rasteve.228
Ai thoshte:
“Jepjani secilës sure hisen e saj të rukusë dhe të sexhdes.”229
Në një transmetim:
“Çdo sure duhet ta ketë një rekat.”230
Nganjëherë e ndante suren në dy rekate,231 dhe ndonjëherë e përsëriste tërë suren në
rekatin e dytë.232
Nganjëherë ai kombinonte dy ose më shumë sure në një rekat.233
Njëri nga Ensarët dilte imam në xhaminë e Kubasë dhe sa herë që ua këndonte ndonjë
sure234 atyre, ai fillonte me “Thuaj: All-llahu është Një...” (Sureja Ihlas: 112) deri në
fund, pastaj e këndonte suren tjetër bashkë me të, dhe vepronte kështu në çdo rekat. Për këtë shkak, njerëzit e tij iu drejtuan duke i thënë: “Ti fillon me një sure, e pastaj nuk të
duket e mjaftueshme, derisa e këndon një tjetër: ti ose duhet ta këndosh vetëm atë, ose ta
lësh atë dhe ta këndosh një tjetër”. Ai tha: “Nuk do ta lë. Nëse ju dëshironi që t’ju
udhëheq me të, do të vazhdoj, por nëse nuk doni, atëherë do t’ju lë.” Ata e dinin se ai
ishte njëri nga më të mirët dhe nuk donin që të udhëhiqeshin nga tjetërkush, kështu që,
kur u erdhi i Dërguari [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], ata ia treguan këtë ndodhi. E ai
tha: “O filan, çka të pengoi ty që të veprosh, ashtu siç kërkon populli yt? Çka të shtyu ta
këndosh këtë sure në çdo rekat?" Ai tha: “E dua këtë sure.” Ai tha: “Dashuria jote për të
do të të fusë në xhennet.”235

226 Ahmedi me sened sahih. Hadithi tjetër është transmetuar nga Ibn Davudi në El-Mesahif (4/14/2). Ky dhe
hadithet e tjera të ngjashme përmbajnë lejimin për fëmijët që të hyjnë në xhami. Sa i përket hadithit “Mos i
lini fëmijët e vegjël në xhami...”, është daif dhe s’mund të përdoret si dëshmi. Ndër ata që e kanë shpallur
daif janë Ibn El-Xhevziu, Mundhiriu, Hejtemiu, Ibn Haxher El-Askalaniu dhe Busajriu. Abdul-Hakk ElIshbiliu ka thënë: “Është i pabazë.”
227 Buhariu dhe Muslimi.
228 Janë shumë hadithe të përmendura më pas, në të cilat dëshmohet kjo.
229 Ibn Ebi Shejbe (1/100/1), Ahmedi dhe Abdul-Gani El-Makdisiu në Sunnetin e tij (9/2), me sened sahih.
230 Ibn Nasri dhe Tahaviu, me sened sahih; Kuptimi i hadithit sipas meje është: Bëni çdo rekat të ketë një sure
të plotë. Ky urdhër është i preferuar e jo detyrues, nga argumenti që vijon.
231 Ahmedi dhe Ebu Ja’la prej dy rrugëve. Shih gjithashtu në “Këndimi në namazin e Sabahut.”
232 Siç ka vepruar në Sabah, që do të pasojë.
233 Detajet dhe burimet pasojnë së shpejti.
234 D.m.th. një sure pas El-Fatiha-së.
235 Buhariu si ta’lik dhe Tirmidhiu si mevsul, dhe ai e ka shpallur sahih.


Kombinimi i sureve të ngjashme dhe i të tjerave në një rekat


Ai i kombinonte dyshet236 e sureve mufessal237, kështu që ai këndonte në një rekat njërën
prej dysheve të sureve që pasojnë: 238
- Er-Rahman (55: 78) 239 dhe En-Nexhm (53: 62);
- El-Kamer (54: 55) dhe El-Hakkah (69: 52);
- Et-Tur (52: 49) dhe Dharijat (51: 60);
- El-Vaki’a (56: 96) dhe El-Kalem (68: 52)
- El-Me'arixh (70: 44) dhe En-Nazi’at (79: 46);
- El-Mutaffifin (83: 36) dhe Abese (80: 42);
- El-Muddeththir (74: 56) dhe El-Muzzemmil (73: 20);
- Ed-Dehr (76: 31) dhe El-Kijameh (75: 40);
- En-Nebe' (78: 40) dhe El-Murselat (77: 50);
- Ed-Duhan (44: 59) dhe Et-Tekvir (81: 29).
Nganjëherë, gjatë namazit të natës, ai kombinonte në një rekat suret nga shtatë tivalet
(suret e gjata), siç janë: El-Bekare, En-Nisa dhe ali Imran. Ai thoshte: “Namazi më i
përsosur është ai me qëndrim të gjatë.”240

236 nedha’ir: suret që kanë kuptim të njëjtë, të dyja përmbajnë këshilla, urdhëra ose tregime.
237 Ekziston pajtimi se mbarojnë në fund të Kur'anit; pikëpamja më e shëndoshë është se ato fillojnë me suren
Kaf (nr.50).
238 Buhariu dhe Muslimi.
239 Numri i parë është ai i sures, ndërsa i dyti është numri i ajetit në sure. Duke vështruar dy numrat e parë
në secilin rast, është lehtë të shihet se në shumicë e këtyre kombinimeve; ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]
nuk i është përmbajtur renditjes kuran’ore të sureve, prandaj kjo është dëshmi për lejimin e një gjëje të tillë,
eshe pse është më mirë ta përcjellim renditjen e Kur'anit. Rast i ngjashëm do të haset më vonë nën “Namazi i
natës”.
240 Muslimi dhe Tahaviu.

Këndimi më zë dhe në heshtje në pesë namazet dhe në namazet tjera


Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] këndonte me zë në namazin e Sabahut dhe në dy
rekatet e para të Akshamit dhe të Jacisë, ndërsa pa zë në Drekë, në Ikindi, në rekatin e
tretë të Akshamit dhe në dy rekatet e fundit të Jacisë.245
Ata e dinin kur ai këndonte heshtazi nga lëvizjet e mjekrës246 së tij dhe ngase ai ua
mundësonte atyre nganjëherë të dëgjonin një ose më shumë ajete.247
Ai po ashtu këndonte me zë në namazin e Xhumasë dhe në dy namazet e Bajramit248, në
namazin për shi249 dhe në namazin e errësimit (eklipsit).250

Në namazin e natës, ai nganjëherë këndonte heshtazi, nganjëherë me zë252 dhe “ai
këndonte në shtëpinë e vet, ashtu që do të mund të dëgjohej në oborrin e shtëpisë.”253
“Herë-herë, ai ngrinte zërin edhe më shumë, derisa dikush i shtrirë në shtrat do të mund
ta dëgjonte”254 (d.m.th. jashtë oborrit).
Ai e urdhëroi Ebu Bekrin dhe Umerin [radijall-llahu anhu] të vepronin kështu, kur:
“Ai doli një natë dhe e gjeti Ebu Bekrin [radijall-llahu anhu] duke u falur me zë të ulët,
pastaj kaloi kah Umer Ibn El-Hattabi [radijall-llahu anhu] i cili falej me zë të lartë. Më
vonë, kur u mblodhën te i Dërguari [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], ai tha: “O Ebu Bekr,
kalova kah ti e ti ishe duke u falur me zë të ulët?” Ai tha: “E lë Atë të Cilit i luteshe me
mposhtje të më dëgjojë, o i Dërguar i All-llahut.” Ai i tha Umerit: “Kalova kah ti e ti ishe
duke u falur me zë të lartë?” E ai tha: “O i Dërguar i All-llahut, e largoj përgjumësinë
dhe zmbraps shejtanin.” I Dërguari [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: “O Ebu Bekr,
ngrite pak zërin”, dhe Umerit: ”Ule pak zërin.”255
Ai thoshte:
“Ai që e këndon Kur'anin me zë të lartë, është sikur ai që jep lëmoshë
zhurmshëm, ndërsa ai që e këndon Kur'anin me zë të ulët, është sikur ai që jep
lëmoshë heshtazi.”256
Çka këndonte ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në namaze të ndryshme
Sa i përket sureve ose ajeteve të cilat i këndonte ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në
namaz, kjo ndryshonte varësisht nga namazet. Tash pasojnë detajet, duke filluar me të
parin nga pesë namazet:
1- Namazi i Sabahut
Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] këndonte suret257 e gjata mufessel258, kështu, “ai
(nganjëherë) këndonte El-Vaki’a (56: 96) dhe sure të ngjashme në dy rekatet”259
.
Ai këndoi suren Et-Tur (52: 49) gjatë Haxhit Lamtumirës.260

245 Ekziston ixhmaja (njëzëshmëria e mendimit) e muslimanëve për këtë, me trashëgimtarët duke e përcjellë
nga paraardhësit, së bashku me hadithet autentike, të cilat e vërtetojnë këtë, siç ka thënë Neveviu, dhe disa
prej tyre pasojnë. Shih po ashtu në El-Irva (345).
246 Buhariu dhe Ebu Davudi.
247 Buhariu dhe Muslimi
248 Shih pjesët rreth këndimit të tij në namazin e Xhumasë dhe në dy namazet e Bajramit.
249 Buhariu dhe Ebu Davudi
250 Buhariu dhe Muslimi
251 Abdul-Hakku ka thënë në Et-Tehexhxhud (90/1):
“Sa i përket namazeve vullnetare gjatë ditës, nuk ekziston asgjë autentike nga ai [sal-lall-llahu alejhi ve sellem] lidhur me këndimin me zë ose në heshtje, por siç duket ai këndonte pa zë gjatë tyre. Është transmetuar
nga ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] se një herë gjatë dirës, kaloi pranë Abdull-llah bin Hudhafes që falej
dhe këndonte me zë, dhe i tha atij: “O Abdull-llah! Lëre All-llahun të të dëgjojë, jo ne”. Por ky hadith nuk
është i fortë.”
252 Muslimi dhe Buhariu në Ef’al El-’Ibad.
253 Ebu Davudi dhe Tirmidhiu në Esh-Shemail me sened hasen. Hadithi do të thotë se ai [sal-lall-llahu alejhi ve
sel-lem] gjente një mes ndërmjet heshtjes dhe zërit të lartë.
254 Nesaiu, Tirmidhiu në Esh-Shemail dhe Bejhekiu në Ed-Delail, me sened hasen.
255 Ebu Davudi 7 Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, ndërsa Dhehebiu është pajtuar.
256 Ibid.
257Nesaiu dhe Ahmedi, me sened sahih.
258 Shtatëshja e fundit e Kur'anit, duke filluar me suren Kaf (nr.50), sipas pikëpamjes më të shëndoshë, si më
parë.
259 Ahmedi, Ibn Huzejme (1/69/1), Hakimi, të cilët e kanë shpallur sahih, dhe Dhehebiu është pajtuar.
260 Buhariu dhe Muslimi