Diskutime mbi Oliver Jens Schmitt

[Pa_doreza2]

Ne qershor te vitit katastrofik 1466 Skenderbeu i shkruan Papes Piu te II se osmanet kishin rrembyer 30 000 njerez nga Arberia,mbreti Ferdinad i Napolit,qe ishte i mireinformuar,fliste per rreth 20 000 te deportuar nje shifer kjo qe konfirmohet edhe nga ana e sulltanit prej Kritobulosit,po ne te njejtin vit burimet osmane flasim per 7000 deri ne 7500 arber te vrare.Pas pushtimit osman dmth pas ketyre humbjeve te renda njerezore nga luftimet dhe skklaverimi,nenpunesit osmane rregjistronin ne pjesen lindore te sundimit te dikurshem te Skenderbeut,ne krahinen e Dibres,edhe rreth 11 000 vete (1466/67).Po te perfytyrojme qe popullata e kishte marre veten ne shtatedhjete vitet e shkuara deri ne krijimin e rregjistrit tjeter tatimor,perllogaritet populata e Dibres para pushtimit ne rreth 44 000 banore,atehere do te kete ndodhur ,me rreth 30 000 viktima, nje humbje popullate prej 75% e me 20 000 te deportuar dhe 7000 te vrare mberrihet nje perqindje e ngjashme.Biografi i Mehmetit te II Kritobulos njofton vec kesaj se shume nga pasuesit e Skenderbeut pranonin me mire te vrisnin veten sesa tu nenshtroheshin osmanve,asgje nuk tregon ne menyre me dramatike vendosmerine e kryengritesve.Sulltani kishte bere te vriteshin a te deportoheshin gati tre te katertat e popullsise ne pjesen lindore te treves kryengritese,prefshire ketu pleq,gra dhe femije.Ne Perendim,rreth Krujes,ai kishte shkaterruar rreth 75% te fshatrave.Asnje rajon tjeter i Ballkanit nuk kishte perjetuar si pasoje e pushtimit osman nje katastrofe te tille demografike.Ne 1467

[2043]

E thene prej teje qe je i politizuar familjerisht nuk pres tjeter pergjigje.

Ndaj historia Shqiperise duhet te rishikohet sepse eshte shkruajtur sipas interesave dhe jo realitetit.

Ty kukull sex shoopi nuk ta zuri njeri ne goje familjen.
Ki kujdes sepse di te te pergjigjem me mire sesa ta merr ty mendja.
Cila eshte e verteta historike e para 600 vjeteve?
Ajo qe thote dikush nisur nga nje fjale e vetme apo dhjetra dokumenta qe vertetojne te kunderten?
Une mund te kem dyshimet e mija apo pakenaqsine time ndaj vepres se Skenderbeut, por nuk jam idiot qe te hedh poshte heroin tone kombetar ne prag te pervjetorit te 100 te shpalljes se shtetit tim
Politizimi im apo i yti nk e ben antar partie Skenderbeun or ti shoq.por ti ngateron .arin me dollarin.

[shofer]

cfar prisni nga nje vlleh i matufepsur si tos lubonja?
mjafton te vini re menyren si shikon, shikim skizofreni.

[yllbardh]

Si kundër-përgjigje ndaj Lubonjës me shokë të tij që kanë marrë përsipër detyrën e shkatërrimit të figurave kombëtare, arsyeja e luftës së Skënderbeut me otomanët mundë të gjindet tek letër-këmbimi i të mësipër përmendurit me sulltanin.

Kjo është letra që Murati i dërgon Skënderbeut.


“Murati, Perandor i turqve dhe Princ i Lindjes, ty, Skanderbeg, njeriu ma mosmirënjohës në botë. Nuk mund të përshëndes as më shum as pak, duke qenë se ti u bane anmik për vdekje i kunorës sime, ndërsa të rritsha me dashuni, si të ishte biri im, duke u mundue gjithmobnë për me të nderue e me të ngritë në pozita të mëdha e të nalta, siç baj me miqtë e më dashamirët e mij. Ti u rebelove e më ke shkaktue shumë dame, siç e di vetë dhe siç është njohur nga bota mbarë. Unë nuk mund ta marrë me mend se si shkoi kjo punë; ndofta për fatin se nuk ta ktheva shtetin prindëror ose pse ti gjithmonë ke pas qëllim që të mohosh fenë e Profetit Muhamed dhe të kthehsh (siç ke veprue) në fenë kristiane, për të humbë shpirtin tand.
Por s’ka dyshim, se po ta kisha ditë dëshirën tande, do të kisha ba gjithçka ti dëshroje, sepse ti e di mirë (siç shpesh të kam thanë) që unë kam dëshirue së tepërmi me të plotësue çdo kërkesë. ... vazhdon më tutje .....Në Adrianopol më 16 Qershor 1444."

Kjo letër vazhdon edhe më gjatë por le të ndalemi këtu. Se Murati do t'ia plotësonte dëshirën e Skënderbeut sic ai shpesh i kishte thënë Skënderbeut, duke e mbajtur atë pranë veti me premtime se do t'ia rikthente trojet atërore. Premtim të cilin vetë sulltani e nuk e mbajti duke emëruar një guvernator turk në vend të Skënderbeut.
Më poshtë keni edhe përgjigjen e Skënderbeut.


“Gjergj Kastrioti, i quejtun Skanderbeg, Princ i Shqiptarëve, i çon të fala të shumta Sulltan Muratit, Princit të Turqve dhe Perandorit të Lindjes. Prej shërbëtorit dhe ambasadorit tand, Hajredinit, e mora letrën që më kishe nisë, ku fillimisht ti më thoje se nuk mund të më jepshe as shumë dhe as pak të fala, sepse unë të qenkam rebelue dhe sepse unë të paskam ba (siç thue) shumë dame. Po të përgjigjem: megjithëse, çdo gja që kam ba kundër teje ngjan sikur të jetë ba prej ndonjë anmiku, të them, se çdo herë që ti do t’i shikosh punët me synin e arsyes, në këtë rast, se çka e sa asht krye prej meje unë gjykoj se jam tregue (jo anmik) por shumë mik. Për këtë, them, se asgja nuk do të t’ishte e vështirë të bahej, të cilën unë të mos e bajsha, por që të mos ishte kundër vullnetit të Zotit. E për sa thashë, duhet të bindesh, ngase unë pretendoj të jem mik. Por në qoftë se ti ankohesh se unë kam rifitue lirinë time, me shtetin e tim eti, gabohesh, sepse nuk mendoj të të kem fye, sepse më takon vetëm mue dhe jo ty, dhe jam përpjek të baj çka i takon nderit tim. Në qoftë se turqit, ushtarët e tu, që rrinë në viset e Shqipnisë, erdhën kundër meje që të luftojnë me armë në dorë, a nuk ishte e drejta ime me luftue kundër atyne që donin të më sulmonin? E në qoftë se e përvetësova atë pjesë, sepse i munda me trimërinë time, faji nuk është i imi, por i tyne, ose i atij që i shtyni kundër meje. E pse unë kam thye ushtrinë tande, të komandueme nga Ali Pasha, nuk besoj se kam veprue kundër detyrës sime, duke qenë se unë po mbrohesha nga ai që po më sulmonte. Së fundi, në qoftë se unë e braktisa fenë e Muhamedit, e u ktheva në fenë time të vërtetë të Jezu Krishtit, jam i sigurtë që kam zgjedhë anën ma të mirë: sepse tue zbatue mësimet e tij të shenjta, jam i bindun se shpirti im do të shpëtojë dhe jo (siç thue) të humbë. Prandaj të lutem, që për shpëtimin e shpirtit tand, të dëgjosh prej meje një këshillë shumë të mirë. Po të lexosh me kujdes Kuranin, d.m.th., përmbledhjen e mësimeve hyjnore, do të kuptosh se cili prej nesh e ka gabim. Nga kjo kam shpresë se në qoftë se ti do të arrijsh të gjykosh gjithçka drejt dhe të bindesh nga arsyeja, do të pranosh fenë shumë të shenjtë të Krishtenë, e vetmja në të cilën të gjithë njerëzit kërkojnë shpëtim, shpëtojnë, e jashtë saj çdokush tjetër sikterroset. Dhashtë Zoti që ti të pranojsh që të ndriçojë Shpirti i Shënjtë e të vijsh e të pagëzohesh e të fillojsh me jetue si i krishtenë. Atëhere, unë, do të kisha kënaqësi me të njoh si Princin ma të madh të Botës e me t’u ba (siç kam qenë) një shërbëtor i mirë dhe mik. Për këtë ti do të bindesh shumë mirë, kur të shikojsh se sa me sinqeritet dhe mirësi unë të ftoj me të shpëtue shpirtin, për lavdinë dhe madhështinë e shtetit tand. Prandaj tuj të thanë, se megjithë se jam përpjek të mbrohem nga ty dhe nga forcat e tua, të mbetem mik, tue të premtue se kurdo që të bajsh atë që të këshillova, pra që të kthehesh i krishtenë, unë do të rikthej jo vetëm atë pjesë të Shqipnisë që ti më kërkon, por edhe gjithçka unë mbaj e kam në këtë botë dhe do të jem gjithnjë shërbëtori yt i mirë. Përndryshe, të jesh i sigurtë, se unë nuk mundem, nuk due dhe nuk detyrohem, për shumë shkaqe dhe aryse, që të pranoj ato që ti shkruen. Kryesisht pse turqit nuk e mbajnë kurrë besën ndaj të krishtenëve dhe janë fqinj të këqinj të tyne, e nuk due që të rrezikoj e humbas atë që Zoti më ka dhanë. Prandaj mos u fodullos për sa më thue që me ta rikthye atë pjesë të Shqipnis që ti u ke marrë të tjerëve e jo babës sim. Ato vise që ti vetë thue se kanë qenë të të krishtenëve, edhe të mos kishin qenë të prindit tim, meqense unë jam një Princ i Krishtenë, më takojnë mue dhe jo ty. Si rrjedhim, asht ma se e volitshme dhe e arsyeshme që nji i krishtenë të zotnojë atë që ka qenë e të krishtenëve (mbasi nuk kanë një Princ të tyne) dhe jo ti, që ke një fe tjetër kundërshtare.Aq ma tepër më takojn mue, sepse i kam marrë me të drejtë e me armë në dorë. Duke qenë se ti don me përvetësue ato që kanë qenë të të krishtenëve, dhe jo të pafeve, duhet të bahesh i krishtenë, siç të lutem e të këshilloj, prandaj përsëri të lutem që të pagëzohesh, përndryshe unë do të përndjek dhe do të jem anmik për vdekje i yti. Shpresoj me rimarrë sa më parë gjithçka që ti ke marrë nga pronat e të krishtenëve e jo që unë me të lëshue një pëllambë tokë. ..... edhe kjo letër vazhdon më tutje..... Nga kampi ynë më 14 Korrik 1444”.

Me këto të theksuara përgjigje tjetër nuk nevojitet të kërkohet për shkakun e luftës me otomanët, por për ata që duanë të shohin vetëm atë që atyre iu pëlqen natyrisht se edhe këtu shumë lehtë mundë të gjendet fakti se Skënderbeu me të vërtet bëri një luftë hakmarrje. Sepse historia, e cila është një nga shkencat më abstrakte shumë lehtë mundë të rishkruhet që t'i shërbej qëllimeve të atyre që shkruajnë atë nga se e vetmja gjë që kërkohet këtu është që të mos merren parasysh të gjitha faktet.
Nuk thuhet për shkaka ajo thënia se: "historia është shkruajtur nga sunduesi" dhe sundues të historisë shqiptare sot janë vetë shqiptarët, kështu që mos bjeni aq lehtë në grackën që e disave që nuk ia duan të mirën shqiptarëve.

[Antiproanti]

Schmitt: Lufta e Skënderbeut, hakmarrje personale

Tentim per denigrim te historise se shqipetareve...

Perndryshe, shumica e luftrave te vogla dhe te medha (dhe miteve) historike, edhe e atyre qe kane rendesi te vecante per kombin dhe shtetin mund te interpretohen nga kenveshtrime te ndryshme.

Titulli apo teza "Lufta e Skënderbeut, hakmarrje personale" nuk e ben Skenderbeun me te parendesishem per shqipetaret e sotem. Sepse, asnje nga kombet e vogla, madje as shume nga kombet e medha, ne ate kohe nuk kane poseduar vetedije aq te zhvilluar nacionale, te krahasueshme me sot...

Qellimi i interpretimeve dhe tezave te tilla, nese nuk jane vetem interpretime dhe teza alternative, mund te jete mohimi ne pergjithesi i cfardo roli te vlefshem historik te shqipetareve si komunitet dhe nacion...



"Historia eshte genjeshter me te cilen pajtohemi"
Voltaire

[Edvin83]

Schmitt: Lufta e Skënderbeut, hakmarrje personale

Gazeta Panorama
8 October, 2012

Fatos Lubonja

Ka qenë vërtet një “atlet i krishterimit” apo një aventurier e një hakmarrës?

Deri vonë, askush nuk guxonte ta vinte këtë në dyshim për Heroin tonë Kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeu. Disa vite më parë, historiani Oliver Jens Schmitt, në një vepër të tij kushtuar Gjergj Kastriotit, ndër të tjera servirte edhe një dokument, sipas të cilit lufta e tij kundër Sulltanit s’ishte gjë tjetër veçse hakmarrje personale ndaj vrasjes së të atit.

Kjo propagandë duhet të ndalohet! Është si propaganda e disa grupeve që thonë se Holokausti nuk ka ndodhur kurrë.

Të shpifësh e të gënjesh, nuk do të thotë që duhet të të besojnë njerëzit. Artikulli na thotë që Skënderbeu luftoi kundra sulltanit për t'u hakmarrë kundra vrasjes së të atit. Cilit at? Gjon Kastriotit, apo na ka Gjergj Kastrioti ndonjë at tjetër që nuk e njohim? Jo për gjë, por Gjon Kastrioti, i ati i Skënderbeut, ka vdekur në shtrat, me priftin te koka, dhe ka vdekur nga pleqëria e nuk e ka vrarë njeri.

Mjaft më me këto shpifje! I lutem moderatorëve ta heqin këtë temë se ka shumë këtu që nuk e dinë as se kush është i ati i Gjergjit, e i marrin për të vërteta këto gjepura.

[Sami Hyseni]

Si kundër-përgjigje ndaj Lubonjës me shokë të tij që kanë marrë përsipër detyrën e shkatërrimit të figurave kombëtare, arsyeja e luftës së Skënderbeut me otomanët mundë të gjindet tek letër-këmbimi i të mësipër përmendurit me sulltanin.

Kjo është letra që Murati i dërgon Skënderbeut.


“Murati, Perandor i turqve dhe Princ i Lindjes, ty, Skanderbeg, njeriu ma mosmirënjohës në botë. Nuk mund të përshëndes as më shum as pak, duke qenë se ti u bane anmik për vdekje i kunorës sime, ndërsa të rritsha me dashuni, si të ishte biri im, duke u mundue gjithmobnë për me të nderue e me të ngritë në pozita të mëdha e të nalta, siç baj me miqtë e më dashamirët e mij. Ti u rebelove e më ke shkaktue shumë dame, siç e di vetë dhe siç është njohur nga bota mbarë. Unë nuk mund ta marrë me mend se si shkoi kjo punë; ndofta për fatin se nuk ta ktheva shtetin prindëror ose pse ti gjithmonë ke pas qëllim që të mohosh fenë e Profetit Muhamed dhe të kthehsh (siç ke veprue) në fenë kristiane, për të humbë shpirtin tand.
Por s’ka dyshim, se po ta kisha ditë dëshirën tande, do të kisha ba gjithçka ti dëshroje, sepse ti e di mirë (siç shpesh të kam thanë) që unë kam dëshirue së tepërmi me të plotësue çdo kërkesë. ... vazhdon më tutje .....Në Adrianopol më 16 Qershor 1444."

Kjo letër vazhdon edhe më gjatë por le të ndalemi këtu. Se Murati do t'ia plotësonte dëshirën e Skënderbeut sic ai shpesh i kishte thënë Skënderbeut, duke e mbajtur atë pranë veti me premtime se do t'ia rikthente trojet atërore. Premtim të cilin vetë sulltani e nuk e mbajti duke emëruar një guvernator turk në vend të Skënderbeut.
Më poshtë keni edhe përgjigjen e Skënderbeut.


“Gjergj Kastrioti, i quejtun Skanderbeg, Princ i Shqiptarëve, i çon të fala të shumta Sulltan Muratit, Princit të Turqve dhe Perandorit të Lindjes. Prej shërbëtorit dhe ambasadorit tand, Hajredinit, e mora letrën që më kishe nisë, ku fillimisht ti më thoje se nuk mund të më jepshe as shumë dhe as pak të fala, sepse unë të qenkam rebelue dhe sepse unë të paskam ba (siç thue) shumë dame. Po të përgjigjem: megjithëse, çdo gja që kam ba kundër teje ngjan sikur të jetë ba prej ndonjë anmiku, të them, se çdo herë që ti do t’i shikosh punët me synin e arsyes, në këtë rast, se çka e sa asht krye prej meje unë gjykoj se jam tregue (jo anmik) por shumë mik. Për këtë, them, se asgja nuk do të t’ishte e vështirë të bahej, të cilën unë të mos e bajsha, por që të mos ishte kundër vullnetit të Zotit. E për sa thashë, duhet të bindesh, ngase unë pretendoj të jem mik. Por në qoftë se ti ankohesh se unë kam rifitue lirinë time, me shtetin e tim eti, gabohesh, sepse nuk mendoj të të kem fye, sepse më takon vetëm mue dhe jo ty, dhe jam përpjek të baj çka i takon nderit tim. Në qoftë se turqit, ushtarët e tu, që rrinë në viset e Shqipnisë, erdhën kundër meje që të luftojnë me armë në dorë, a nuk ishte e drejta ime me luftue kundër atyne që donin të më sulmonin? E në qoftë se e përvetësova atë pjesë, sepse i munda me trimërinë time, faji nuk është i imi, por i tyne, ose i atij që i shtyni kundër meje. E pse unë kam thye ushtrinë tande, të komandueme nga Ali Pasha, nuk besoj se kam veprue kundër detyrës sime, duke qenë se unë po mbrohesha nga ai që po më sulmonte. Së fundi, në qoftë se unë e braktisa fenë e Muhamedit, e u ktheva në fenë time të vërtetë të Jezu Krishtit, jam i sigurtë që kam zgjedhë anën ma të mirë: sepse tue zbatue mësimet e tij të shenjta, jam i bindun se shpirti im do të shpëtojë dhe jo (siç thue) të humbë. Prandaj të lutem, që për shpëtimin e shpirtit tand, të dëgjosh prej meje një këshillë shumë të mirë. Po të lexosh me kujdes Kuranin, d.m.th., përmbledhjen e mësimeve hyjnore, do të kuptosh se cili prej nesh e ka gabim. Nga kjo kam shpresë se në qoftë se ti do të arrijsh të gjykosh gjithçka drejt dhe të bindesh nga arsyeja, do të pranosh fenë shumë të shenjtë të Krishtenë, e vetmja në të cilën të gjithë njerëzit kërkojnë shpëtim, shpëtojnë, e jashtë saj çdokush tjetër sikterroset. Dhashtë Zoti që ti të pranojsh që të ndriçojë Shpirti i Shënjtë e të vijsh e të pagëzohesh e të fillojsh me jetue si i krishtenë. Atëhere, unë, do të kisha kënaqësi me të njoh si Princin ma të madh të Botës e me t’u ba (siç kam qenë) një shërbëtor i mirë dhe mik. Për këtë ti do të bindesh shumë mirë, kur të shikojsh se sa me sinqeritet dhe mirësi unë të ftoj me të shpëtue shpirtin, për lavdinë dhe madhështinë e shtetit tand. Prandaj tuj të thanë, se megjithë se jam përpjek të mbrohem nga ty dhe nga forcat e tua, të mbetem mik, tue të premtue se kurdo që të bajsh atë që të këshillova, pra që të kthehesh i krishtenë, unë do të rikthej jo vetëm atë pjesë të Shqipnisë që ti më kërkon, por edhe gjithçka unë mbaj e kam në këtë botë dhe do të jem gjithnjë shërbëtori yt i mirë. Përndryshe, të jesh i sigurtë, se unë nuk mundem, nuk due dhe nuk detyrohem, për shumë shkaqe dhe aryse, që të pranoj ato që ti shkruen. Kryesisht pse turqit nuk e mbajnë kurrë besën ndaj të krishtenëve dhe janë fqinj të këqinj të tyne, e nuk due që të rrezikoj e humbas atë që Zoti më ka dhanë. Prandaj mos u fodullos për sa më thue që me ta rikthye atë pjesë të Shqipnis që ti u ke marrë të tjerëve e jo babës sim. Ato vise që ti vetë thue se kanë qenë të të krishtenëve, edhe të mos kishin qenë të prindit tim, meqense unë jam një Princ i Krishtenë, më takojnë mue dhe jo ty. Si rrjedhim, asht ma se e volitshme dhe e arsyeshme që nji i krishtenë të zotnojë atë që ka qenë e të krishtenëve (mbasi nuk kanë një Princ të tyne) dhe jo ti, që ke një fe tjetër kundërshtare.Aq ma tepër më takojn mue, sepse i kam marrë me të drejtë e me armë në dorë. Duke qenë se ti don me përvetësue ato që kanë qenë të të krishtenëve, dhe jo të pafeve, duhet të bahesh i krishtenë, siç të lutem e të këshilloj, prandaj përsëri të lutem që të pagëzohesh, përndryshe unë do të përndjek dhe do të jem anmik për vdekje i yti. Shpresoj me rimarrë sa më parë gjithçka që ti ke marrë nga pronat e të krishtenëve e jo që unë me të lëshue një pëllambë tokë. ..... edhe kjo letër vazhdon më tutje..... Nga kampi ynë më 14 Korrik 1444”.

Me këto të theksuara përgjigje tjetër nuk nevojitet të kërkohet për shkakun e luftës me otomanët, por për ata që duanë të shohin vetëm atë që atyre iu pëlqen natyrisht se edhe këtu shumë lehtë mundë të gjendet fakti se Skënderbeu me të vërtet bëri një luftë hakmarrje. Sepse historia, e cila është një nga shkencat më abstrakte shumë lehtë mundë të rishkruhet që t'i shërbej qëllimeve të atyre që shkruajnë atë nga se e vetmja gjë që kërkohet këtu është që të mos merren parasysh të gjitha faktet.
Nuk thuhet për shkaka ajo thënia se: "historia është shkruajtur nga sunduesi" dhe sundues të historisë shqiptare sot janë vetë shqiptarët, kështu që mos bjeni aq lehtë në grackën që e disave që nuk ia duan të mirën shqiptarëve.

Yllbardh, kete leter e kam lexuar edhe me heret, dhe ajo qe me ka ra ne sy eshte: gjithkund, permendet perkatesia apo pronesia E KRISHTERE, askund Shqipetare apo Arberore apo... apo...Pasatj, shkruan: "...jo vetem ate pjese te Shqiperise...". Per cilen pjese e ka fjalen? Jo, per tere Shqiperine???...

Me mire do te ishte te mos e silleshe fare kete leter, i nderuar...

[angmokio]

Kjo propagandë duhet të ndalohet! Është si propaganda e disa grupeve që thonë se Holokausti nuk ka ndodhur kurrë.

Të shpifësh e të gënjesh, nuk do të thotë që duhet të të besojnë njerëzit. Artikulli na thotë që Skënderbeu luftoi kundra sulltanit për t'u hakmarrë kundra vrasjes së të atit. Cilit at? Gjon Kastriotit, apo na ka Gjergj Kastrioti ndonjë at tjetër që nuk e njohim? Jo për gjë, por Gjon Kastrioti, i ati i Skënderbeut, ka vdekur në shtrat, me priftin te koka, dhe ka vdekur nga pleqëria e nuk e ka vrarë njeri.

Mjaft më me këto shpifje! I lutem moderatorëve ta heqin këtë temë se ka shumë këtu që nuk e dinë as se kush është i ati i Gjergjit, e i marrin për të vërteta këto gjepura.

Ty prandaj te hoqen si moderator sepse je i pallogjikshem.

Ky artikull nuk eshte shkrim i angmokio-s por i atyre qe e njohin historine me mire se ty e se une.

Forumi Shqiptar e respekton shprehjen e lire dhe shtypin e perditshem ne Shqiperi. Nese nje lajm i tille del nga nje Gazete Prestigjioze Shqiptare atehere meriton respektin dhe nga forumi Shqiptar.

Ti dhe shume te tjere ketu jeni mesuar me shprehjet monotone pse e hapni kete teme e pse e hapni ate teme? Forumi Shqiptar prandaj eshte forumi me i madh Shqiptar sepse i jep te drejten kujtdo te shprehe mendimin e tij sa kohe qe ai mendim nuk bie ndesh me rregullat e forumit.

[Edvin83]

Ty prandaj te hoqen si moderator sepse je i pallogjikshem.

Ky artikull nuk eshte shkrim i angmokio-s por i atyre qe e njohin historine me mire se ty e se une.

Forumi Shqiptar e respekton shprehjen e lire dhe shtypin e perditshem ne Shqiperi. Nese nje lajm i tille del nga nje Gazete Prestigjioze Shqiptare atehere meriton respektin dhe nga forumi Shqiptar.

Ti dhe shume te tjere ketu jeni mesuar me shprehjet monotone pse e hapni kete teme e pse e hapni ate teme? Forumi Shqiptar prandaj eshte forumi me i madh Shqiptar sepse i jep te drejten kujtdo te shprehe mendimin e tij sa kohe qe ai mendim nuk bie ndesh me rregullat e forumit.

Nëse në Gazetën Shqiptare del një artikull ku thuhet se Muhamedi nuk ka ekzistuar, dhe se Papa Gjon Palin e vranë në dhomën e tij, ty si të duket? Apo të shkruaj se Sali Berisha e Edi Rama nuk kanë ekzistuar kurrë, por janë krijime të mediave. Siç të thashë, të sjellësh rrena e shpifje, edhe kur ato kanë dalë nga një gazetë, nuk lejohet. Babai i Gjergj Kastriotit nuk është vrarë. Mjaft më me rrena!

[pirro10]

Schmid - nje historian qe do te leje nam me heronjte e te tjereve. Le te merret me mire me heronjte austriake, le te kujtoje Princin Ferdinand qe e brane serbet dhe per shkak te saj filloi lufta e pare boterore.
Schmid historiani qe eshte paguar nga fqinjet per te hedhur balte mbi Heroin Tone kombetar.

E kane fajin edhe historianet tane te cilet nuk dine te bejne replika me kete palo historian.
Schmid nuk e ka lexuar as Barletin as Nolin, as Kristo Frasherin qe kane shkruajtur dhe kane mbrojtur doktoraturat per kete histori.