Llesh Topallaj, heroi i parë i gardës kombëtare

[Brari]

Llesh Topallaj, si humbi jetën për të shpëtuar Zogun heroi i parë i gardës kombëtare

Shkruar nga Roland Qafoku, Etleva Delia

Pesëmbëdhjetë të shtëna armësh në orën 22:15, të 20 shkurtit të vitit 1931, në rrugën “Operangase”, prishën qetësinë e mbrëmjes në kryeqytetin e Austrisë, Vjenë. Nuk ishte një ngjarje dokudo. I ishte bërë atentat mbretit të shqiptarëve, Ahmet Zogu. Vet Naltmadhnia i vendit të vogël ballkanik kishte shpëtuar mrekullisht, por adjutanti i tij Llesh Topallaj mbeti në vend i vrarë, ndërsa ministri i Oborrit Ekrem Libohova u plagos në këmbë. Përveç zallamahisë të krijuar në kryeqytet dhe alarmit deri në kupolën e shtetit austriak, vrasja e adjutantit Topallaj vërtetoi edhe një herë thënien e asaj kohe, se të ishte oficer shërbimi i rojës së Zogut qe njëlloj si të ishte roje nate në një uzinë baruti, rreth e rrotull së cilës shkreptinin rrufe.
Këtë sentencë major Topallaj duket e dinte mjaft mirë derisa për të mbrojtur shefin e tij nga plumbat e atentatorëve, i doli përpara duke mbetur vet viktimë. Megjithatë, fiks 77 vjet më parë, Gjykata e Vjenës me një vendim të posaçëm në dhjetorin e vitit 1931, dënoi vetëm me shtatë vjet heqje lirie Ndok Gjeloshin dhe tre vjet Aziz Çamin, dy shqiptarët që organizuan atentatin më të bujshëm në Evropë të asaj kohe. Gazeta vjeneze “Neue Freie Press”, ditën tjetër deklaroi me të madhe se me këtë ngjarje ishte cënuar mikpritja austriake. Ajo dhe simotrat e saj “Wiener Tageblatt”, “Nachrichten”, por edhe shqiptarja “Vullneti i popullit”, na sjellin pas kaq kohësh kronikën e një prej ngjarjeve më të rënda. Ndërkohë, Llesh Topallaj, njeriu që mbeti i vrarë për të shpëtuar shefin e vet, është padyshim heroi i parë i Gardës së Republikës së Shqipërisë, por edhe një hero që me aktin e tij nuk ka një të dytë. Asnjë badigardi deri më sot nuk i ka ndodhur të jetë në këtë situatë dhe të pranojë eliminimin e vetes për të shpëtuar personalitetin që ka për detyrë ta ruajë.
Ngjarja që tronditi Shqipërinë dhe Austrinë
Duket se opera “Pagliacci” nuk duhet t’i ketë pëlqyer Ahmet Zogut sa “Aida” e Verdit, e ndjekur një ditë më parë në Teatrin e Vjenës. Vetëm 15 minuta përpara përfundimit të shfaqjes, mbreti la lozhën dhe u drejtua prej nga dalja anësore e godinës, e cila të nxirrte përpara teatrit. Por, qetësia e rrugës është këputur në mes, kur dy persona që kishin zënë pozicion pas një shtylle hapën zjarr me pistoletat që mbanin në duar në drejtim të Zogut. E vetmja mbrojtje që mund të bënte adjutanti Topallaj ishte mbrojtja e jetës së Zogut, duke vënë në përdorim trupin e tij. E duke i dalë përpara, dy plumba e marrin në kokë duke e lënë të vdekur në vend. Ky ishte shërbimi i fundit që i bënte shefit të tij. Megjithatë, beteja vazhdonte. Nga tytat e mauzerëve të dy atentatorëve, vazhdonin të dilnin plumba dhe në të qind të sekondës ministri Libohova i kundërpërgjigjet. Por, ajo që ishte më kryesorja lidhjet me jetën e Zogut. Ai shpëtoi mrekullisht, por, adjutanti i tij vdiq, ndërsa Libohova mori dy plumba në këmbën e majtë. Sipas gazetës vjeneze “Neve Freie Press”, dy atentatorët ishin Aziz Çami dhe Ndok Gjeloshi, të arrestuar vetëm pak momente pas atentatit. Kapja e tyre u krye sa për aftësi të policisë së Vjenës, e aq të banorëve të thjeshtë të kryeqytetit. Kështu, e njëjta gazetë thekson se ka qenë Adolf Tresslet, shitësi i gazetave në fund të rrugës ku u krye atentati, njeriu që kapi Gjeloshin. Sapo pa që ai po vraponte me pistoletë në dorë shumë pranë tij, iu hodh përsipër duke e çarmatosur. Policisë nuk i mbeti shumë për të bërë pas këtij momenti. Gjeloshi është përcjellë në qeli nën shoqërinë e uniformave në pritje të shokut. Ndryshe ndodhi me kolegun Çami, i cili pati punë vetëm me policinë. Ai u kap gati në të njëjtën kohë pak metra më tutje, kur një postbllok i preu rrugën dhe duke i shtrënguar prangat pa një e pa dy në kyçet e duarve. Ajo që i ka bërë më shumë përshtypje opinionit të Vjenës në ato momente, ishte fakti i dhënë nga gazeta “Neus Wiener Journal”. Sipas një shkrimi të botuar në të në 25 shkurt, thuhet se ishte tepër e habitshme qëndrimi i Zogut gjatë dhe pas atentatit. Ai as që mori mundimin të kundërsulmojë atentatorët. Madje, më pas është larguar mjaft i qetë dhe është futur sërish në godinën e Teatrit të Operas dhe pas dhjetë minutash ai ka shkuar në hotel “Imperial”. Shumë njerëz që kanë parë skenën, janë shprehur për gazetën në fjalë se sjellja e tij ishte e çuditshme. Por, çudia ishte vetëm për austriakët. Pasi shqiptarët e kishin shumë të freskët të njëjtin qëndrim të tij kur Beqir Valteri i bëri atentat në Parlament, dhe ai me plagë në trup kërkoi vazhdimin e seancës vetëm e vetëm që të mos shkaktonte bujë.
E gjithë policia e Vjenës në këmbë
Ngjarja e ndodhur në kryeqytetin austriak u cilësua si më të rëndat në Evropë. Jo vetëm policia, por edhe vetë drejtuesit e shtetit bënë të gjitha përpjekjet që të paktën pas këtij akti, drejtësia të vihej në vend. Vet zëvendëskancelari Schober, pas dy ditësh vizitoi Zogun në dhomën e tij në hotelin luksoz “Imperial”, duke i shprehur urimin që kishte shpëtuar dhe premtoi se drejtësia do të vepronte ashpër ndaj atentatorëve. Nga të dhënat e asaj kohe të botuara në të gjithë shtypin, rezulton se policia ka kryer një hetim gjeneral. Ai nuk u mjaftua vetëm me kapjen e dy atentatorëve dhe dënimin e tyre. Në sitën e policisë vjeneze kaloi gati çdo shqiptar që i kishte rënë që të jetonte në Austri qoftë edhe një ditë. Kjo solli që policia jo vetëm të kishte në dorë dy atentatorë, por të tregonte edhe qëllimin dhe organizmin e këtij atentati. Kështu, nga dita në ditë numri i të arrestuarve erdhi duke u rritur. Gazeta “Wiener Neuse Nachrihten” ka dhënë emrat e kësaj liste, ku përveç Aziz Çamit dhe Ndok Gjeloshit, në qeli kanë përfunduar edhe Hasan Prishtina, Qazim Mulleti, Angjelin Suma, Sejfi Vllamasi, Rexhep Mitrovica, Memnduh Angoni dhe Luigj Shkurti. Listës me nëntë emra, mund t’i shtohen edhe shumë të tjerë të cilëve pas kontrollit të dokumentacionit u dëbuan nga Shqipëria. Gjithçka lidhej me një urdhër të lëshuar ato ditë, kur qeveria urdhëroi largimin e të gjithë të arratisurve politikë nga Vjena.
Kush ishin dy atentatorët
Aziz Çami dhe Ndok Gjeloshi do të vazhdonin të ishin të panjohur në historinë e Shqipërisë dhe të Austrisë, nëse atë mbrëmje shkurti nuk do të kishin shkrehur armët ndaj Zogut. Emigrantë prej disa vitesh në Vjenë, të dy dikur kishin qenë oficerë xhandarmërie. Me të njëjtin vit datëlindjeje, 37-vjeçarët kanë realizuar kështu një atentat, që jo vetëm për kohën, i kalon përmasat e bujës në Shqipëri dhe në Austri. Gjeloshi vinte nga Shkodra dhe dikur kishte qenë në radhët e forcave të princ Vidit. Njihej si anëtar i Partisë Nacionaliste dhe antizogist ekstremist. Më vonë ai ishte inkuadruar edhe në strukturat e xhandarmërisë në qeverisjen e Nolit, por pas rrëzimit të saj kishte shkuar në Jugosllavi dhe ishte bërë anëtar i grupit “Bashkimi Kombëtar”. Ndryshe nga atentatori i parë, Aziz Çami kishte lindur në Filat të Greqisë dhe ishte me origjinë çame. Edhe e kaluara e tij lidhet me bindjet antizogiste duke qenë se ishte mbështetës i flaktë i Nolit. Anëtar i partisë së parë shqiptare, asaj Popullore, ai kishte arritur të merrte gradën Kapiten. Çuditërisht edhe Çami më pas kishte përfunduar në Beograd për t’u katapultuar më tej në Vjenë. Sipas gazetës “Wiener Tageblatt”, në deklarimet e tij Ndok Gjeloshi ka thënë se nuk e kishte projektuar vrasjen e Zogut, por se e kishte parë krejt rastësisht automobilin e tij dhe mendoi të kryente vrasjen. Ndërsa Aziz Çami jo vetëm që e pranoi organizimin e atentatit, por ka treguar edhe mënyrën e realizimit. “Unë e dija që Zogu do shkonte në Teatër, - ka thënë ai, - dhe kështu u përgatita. Më pas takova edhe Ndokën dhe vendosëm për ta qëlluar”. Të dy atentatorët deklaruan në sallën e gjyqit se arsyeja e atentatit ishte e madhe. “Zogu kishte tradhtuar popullin dhe kurrsesi nuk mund të qëndronte më në pushtet”, janë shprehur ata gati një zëri.
Të japësh jetën për mbretin
Të japësh jetën për të shpëtuar mbretin, duhet të ketë qenë motoja numër një në detyrën e adjutantit të Llesh Topallajt. I njohur si një nga njerëzit më besnikë të Naltmadhnisë, Topallaj kishte arritur të fitone besimin e padiskutueshëm të shefit të tij. Kjo i kishte dhënë frytet e veta në gradimin që mbreti i kishte bërë. Jo vetëm detyra e tij për ta shoqëruar atë në çdo hap, por edhe dhënia e gradës Major, ishin shpërblimet më të larta nga ana e Zogut. Besnikëria e tij u tregua më shumë se kurrë gjatë atentatit. Për të shpëtuar mbretin nga vdekja e sigurt, majori bëri të vetmin veprim: T’i shpëtonte jetën duke dalë përpara tij e duke marrë në trup plumbat që ishin drejtuar nga mbreti. Trupi i balsamosur i tij mbërriti në Durrës në 5 marsin e atij viti, i sjellë nga vapori Otranto. I gjithë shteti i bëri nderimet më të mëdha këtij njeriu, duke e cilësuar hero mbi heronjtë. Batare pushkësh e topash, flamur në gjysmë shtizë, por edhe dhënia e titullit “Dëshmor i Kombit”, ishin një mënyrë për të baraspeshuar shërbimin që ai i kishte bërë të parit të vendit. Kështu u mbyll jeta e këtij njeriu besnik, që më tepër se çdo obligim tjetër kishte ruajtjen e jetës së mbretit.
Arsyet e një atentati
Përse u krye atentati ndaj Ahmet Zogut? Përgjigjja e kësaj pyetjeje edhe sot që kanë kaluar 77 vjet, vazhdon t’i mungojë historiografisë shqiptare. Duket se më të saktat në këtë drejtim janë gazetat e asaj kohe në Austri. Kështu, gazetat austriake “Reichpost” dhe “Freihet” në shumë shkrime kanë shkruar se atentatorët ishin paguar prej Beogradit. Në disa shkrime rrjesht, theksohej se ata merrnin rrogë mujore nga një emigrant në Vjenë me emrin Angjelin Suma, i cili figuron në listën e të arrestuarve. Gjithnjë sipas këtyre dy gazetave, ata ishin parë nën shoqërinë e punonjësve të ambasadës jugosllave në Vjenë. Dhe fakti më tronditës ishte se si Çami dhe Gjeloshi dispononin pasaporta diplomatike jugosllave. Ndërkohë, gazeta “Wiener Neue Nachrichen” deklaronte me të madhe: “Këta njerëz që e quajnë veten luftëtarë të lirisë morën dënimin e merituar. Ka prova që një përfaqësues i huaj ka shpërdorur bujarinë e Austrisë. Duket e sigurt që Jugosllavia i ka mbajtur emigrantët aty dhe ishte e interesuar që atentati të shkonte mirë”.

Por, për organizimin e këtyre bandave për të krijuar destabilizim flet edhe gazeta “Reichspost”. Në një shkrim të saj informohej se alarmi për krijimin e bandave jugosllave kishte detyruar ambasadorin anglez t’ia parashtronte këtë qeverisë së Beogradit. Por, edhe gazeta shqiptare “Vullneti i popullit” në një shkrim të saj ka deklaruar se dy atentatorët janë shtyrë prej qarqeve jugosllave që kërkonin eliminimin e Naltmadhnisë. Qëllimi i tyre, sipas gazetës, ishte destabilizimi i mbretërisë shqiptare dhe në pushtet të hipnin përkrahësit e saj. Ndërsa në gazetën “Neue Freie Presse” Ahmet Zogu e shfaqi hapur mendimin e tij teksa tha se, “u kërkojmë fqinjëve të respektojnë intergritetin e popullit shqiptar. Të gjitha këtyre deklarimeve, supozimeve dhe hamendjeve të bazuara apo jo, ua vuri vulën zhvillimi i gjyqit. Kur nga hetimet e policisë kishte rezultuar se familjet e Çamit dhe Gjeloshit ishin të varfra, avokatët e tyre Pressburger dhe Frischauer ishin më të njohurit në Austri, që natyrisht ishin paguar me miliona. Atëherë nga i gjetën paratë dy shqiptarët e varfër që donin të vrisnin mbretin?

Ky shkrim është botuar për herë të parë në gazetën “Koha Jonë”, në shkurt të vitit 2001

Emri: Llesh

Mbiemri: Topallaj

Grada: Major

Detyra: Adjutant (truprojë) i mbretit Ahmet Zogu

Vrarë: Më 20 shkurt 1931

Vendi: Vjenë, Austri

Autorë të dënuar: Ndok Gjeloshi, Aziz Çami

I shpallur: Hero i parë i Gardës Mbretnore (Gardës së Republikës)

Të dhënat e atentatit

Ngjarja: 20 shkurt 1931, ora 22:15.

Vendi: Rruga “Operngase”, përpara Theatrit të Operas, Vjenë, Austri

I drejtuar ndaj: Mbretit Ahmet Zogu, ministrit të Oborrit Ekrem Libohova, adjutantit Llesh Topallaj

Pasojat: Vritet adjutanti Topallaj dhe plagoset ministri Ekrem Libohova

Atentatorët: Aziz Çami dhe Ndok Gjeloshi

Të arrestuar: Aziz Çami, Ndok Gjeloshi, Hasan Prishtina, Qazim Mulleti, Angjelin Suma, Sejfi Vllamasi, Rexhep Mitrovica, Memnduh Angoni, Luigj Shkurti

Dënimi: Dhjetor 1931, Ndok Gjeloshi 7 vjet burg dhe Aziz Çami 3 vjet burg

Gjyqi, dënime shumë të lehta
Jo vetëm gazetat shqiptare të asaj kohe, por edhe ato të huaja dhe tërë opinioni e kanë cilësuar dënimin me 7 dhe tre vjet të atentatorëve shumë të lehtë. I përfunduar në nëntor të vitit 1931, pra pas nëntë muajsh hetim, procesi i shkarkoi të gjitha bateritë vetëm tek dy atentatorët. Asnjë prej personave që u arrestua nga policia nuk u dënua. Kjo edhe për faj të provave, por edhe për aftësinë e dy avokatëve. Pas pretencës së prokurorit Walt Peither, kryetari i trupit gjykues Notha Cksberger vendosi dënim me punë të rëndë.

Personalitetet e huaja që siguroi Garda

Të pakta janë institucionet e shtetit shqiptar që i afrohen një shekulli jetë. E para është Pavarësia dhe ndër të parët themelimi i Gardës së Republikës së Shqipërisë. Pikërisht më 24 qershor të vitit 1928, u krijua Garda Mretnore e Shqipërisë, që në vitin 1945 u quajt Batalioni Special i Shtabit të Përgjithshëm dhe në shkurt të vitit 1947 mori emrin Garda e Republikës së Shqipërisë, si strukturë përbërëse e Forcave të Armatosura. Shteti i parë shqiptar ngriti një institucion aq simbolik, por aq të domosdoshëm për kushtet e kohës. Që në vitet e mbretërisë pati një konsolidim gati të pabesueshëm, në vitet e komunizmit u përforcua, por i shërbeu sistemit, dhe pas viteve '90 Garda u modernizua dhe u kthye në një shërbim model. Ka luajtur një rol vendimtar në ruajtjen e personaliteteve të huaja që kanë vizituar vendin tonë, duke siguruar jetën e tyre, që nisin që nga presidenti amerikan, Bush; presidenti i Komisionit Evropian, Romano Prodi; sekretari i Shtetit, Colin Pavvell; presidenti kroat, Stipe Mesië; kryeministrin çek, Mikel Topolanek, të Kuvajtit, etj.
Misioni
Garda e Republikës është një strukturë me status të veçantë në Ministrinë e Brendshme. Misioni i saj është ruajtja dhe mbrojtja e personaliteteve të lartë shtetërorë të vendit dhe të huaj dhe të selive e rezidencave ku personalitetet zhvillojnë veprimtarinë e tyre. Misioni dhe statusi i Gardës nuk ndryshon, ai është i njëjtë në gjendje të zakonshme apo në gjendje lufte.
Detyrat e Gardës
Për realizimin e misionit Garda e Republikës, me strukturat e saj operuese dhe mbështetëse ka edhe detyrat përkatëse. Një detyrë e veçantë është ruajtja dhe mbrojtja e personaliteteve të larta të shtetit si, të Presidentit të Republikës, kryetarit të Kuvendit dhe kryeministrit, kudo që zhvillojnë veprimtarinë dhe aktivitetin e tyre në vend, si dhe duke koordinuar me shërbimet homologe të vendeve të huaja për sigurimin e tyre jashtë vendit. Gjithashtu ka për detyrë ruajtjen dhe mbrojtjen e selive, rezidencave dhe banesave të personaliteteve të lartë shtetërore. Ruajtjen dhe mbrojtjen fizike të kryetarit të Gjykatës Kushtetuese, Gjykatës së Lartë, kryetarit të Kontrollit të Lartë të Shtetit, prokurorit të Përgjithshëm, Guvernatorit të Bankës së Shqipërisë, ministrave, Drejtorit të SHISH-it, kryetarit të partisë më të madhe opozitare të Parlamentit, si dhe të ish-presidentit të Republikës, ish-kryeministrit, ish-kryetarit të Kuvendit, etj. Ka për detyrë ruajtjen dhe sigurinë fizike të personaliteteve të huaja të të njëjtit nivel me PLSH-të e vendit, kudo që zhvillojnë veprimtaritë dhe aktivitetet e tyre në vendin tonë. Sigurimin e rrugëkalimeve me qëllim, rritjen e masave të sigurisë gjatë lëvizjes së personaliteteve të lartë të shtetit. Bashkëvepron dhe koordinon me strukturat e Policisë së Shtetit, SHISH dhe institucioneve të tjera shtetërore, për ruajtjen e mbrojtjen e personaliteteve gjatë veprimtarisë së tyre në vend. Gjithashtu ka për detyrë kryerjen e shërbimit ceremonial me Truprojë Nderi, sipas përcaktimit të Protokollit të Shtetit.

¨ Garda e Republikës është një strukturë me status të veçantë në Ministrinë e Brendshme.

¨ Garda i ka rrënjët në historinë e shqiptarëve dhe shtetit shqiptar që në fillimet e krijimit të tij.

¨ Më 24 qershor të vitit 1928 u krijua Garda Mbretërore e Shqipërisë.

¨ Në vitin 1945 mori emrin Batalioni Special i Shtabit të Përgjithshëm dhe në shkurt të vitit 1947 mori emrin Garda e Republikës së Shqipërisë, si strukturë përbërëse e Forcave të Armatosura.

¨ Në vitin 1951, Garda e Republikës, që deri në këtë vit ishte në varësi të Ministrisë së Mbrojtjes, kaloi në varësi të Ministrisë së Punëve të Brendshme.

¨ Pas vitit 1990 Garda pësoi ndryshime në strukturë dhe organizim, u bënë përmirësime në mision dhe detyra të saj.

¨ Vitet 1992-1993, janë vite të një ndryshimi në organizimin dhe varësinë e strukturave që kryenin shërbime për ruajtjen e mbrojtjen e personaliteteve të larta shtetërore të vendit dhe të huaj.

Gazeta TiranaObserver

[murik]

heroi i pare mund te kete qene Leveta, qe dha jeten ne mbrojteje te Gjergj Kastriotit....

[Reschen]

Llesh Topallaj ai qe ruante mbretin shqiptar para se te jepte jeten per Zogun ishte nga Mirdita e me specifikueshem nga Fani i Mirdites. Si perfundim ai dha jeten e tij ne krye te detyres. E njejta gje ndodhi edhe me ishkomandantin e e Gardes se Republikes zotin Ndre Prendi ky i fundit tashme ka dale me informacione qe shume njerez qeshen dhe qeshin per menyren si ai depononte per ngjarjen e 21 janarit, pasi ai kishte pretendimin se kryeministrit mund ti sajonin nje atentat per ta vrare. Si perfundim gjykata ve ne tallje deponimet por edhe rendesine e tij e peshen qe kishte si komandant i ruajteve te personaliteteve me te larta shqiptare dhe e ka shpallur person me rrezikshmeri shoqerore dhe nuk i dihet fati i tij. Ishkomandanti i Gardes Ndre Prendi eshte nga Spaci i Mirdites.

Po te futemi ne thellesi te politikes shqiptare do shohim nje fakt. Sali Berisha eshte shkolluar me diplomen si mjek dhe ai ka bere betimin e Hipokratit para se ai te behej mjek dhe betimi ne fjali eshte i tille

Betimi i Hipokratitt është një llojë ligji moral i njeriut me profesionin mjekë që bëjnë para se të fillojnë këtë profesion.

Përmbajtja e betimit

Në çastin kur po hy në radhët e anëtarëve të profesionit mjekësor premtoj solemnisht se jetën time do ta vë në shërbim të humanitetit. Ndaj mësuesve do ta ruaj mirënjohjen dhe respektin e duhur. Profesionin tim do ta ushtroj me ndërgjegje e me dinjitet. Shëndeti i pacientit tim do të jetë brenga ime më e madhe. Do t’i respektoj e do t’i ruaj fshehtësitë e atij që do të më rrëfehet. Do ta ruaj me të gjitha forcat e mia nderin e traditës fisnike të profesionit të mjekësisë. Kolegët e mi do t’i konsideroj si vëllezër të mi. Në ushtrimin e profesionit ndaj të sëmurit tek unë nuk do të ndikojë përkatësia e besimit, e nacionalitetit, e racës, e politikës, apo përkatësia klasore. Që nga fillimi do ta ruaj jetën e njeriut në mënyrë apsolute. As në kushtet e kërcënimit nuk do të lejoj të keqpërdoren njohuritë e mia mjekësore që do të ishin në kundërshtim me ligjet e humanitetit. Këtë premtim po e jap në mënyrë solemne e të lirë, duke u mbështetur në nderin tim personal.
Partia socialiste ashtu sic e kam renditur edhe ne nje shkrim analize ne forumin "Tema e shtypit te dites" e shfrytezon me perpikmeri kryeministrin shqiptar. Para se ta shfrytezonte kryeministrin shqiptar, partia socialiste pasi erdhi ne pushtet mbas vitit 1997 pasuroi te gjithe politikanet e te majtes dhe megjithese vinte nga nje e kaluar e afert me kontakte me te shpeshta dhe lajme me te fresketa me fqinjet dhe Evropen, partia socialiste nuk i dha drejtim politikes kombetare qe te krijoje kushte per te marre statusin per ne BE dhe per te qene pjese e BE-se.
Paradoksi aktual eshte ai pidhuci me emrin Erion Brace qe jo vetem nuk njeh normat dhe kufinjte e tij si politikan dhe nuk eshte i tille por tashme i eshte vene me bateri propagande kryeministrit dhe ministrit Imami duke e akuzuar per blerje dhe shitje armesh e gjoja pergatitje per 21 janarin.
Kush kupton nga politika e ka te qarte se histeria dhe perdorimi i kokaines nga opozita per te marre pushtetin me cdo lloj menyre, shume personalitete ne pushtet i rrezon keta te fundit me te tilla propaganda por krijon edhe shperlarje truri popullates.
Ne keto vite qe partia demokratike ka qendruar ne pushtet ka qene shume asnjanese ka punuar per ceshtjen kombetare por edhe ka hapur rruget per statusin e Shqiperise ne BE. Paradoksi i Edi Rames se PS-se para disa vitesh kur Sali Berisha krijoi kushte per shqiptaret te levizin te lire ne BE pa viza, ishte jo heqjes se vizave, jo pranimit ne NATO, jo vizites rruges se Kombit qe ishte asokohe ne perfundim etj etj , jo ligjit te Lustracionit, jo hapjes se dosjeve se politikane dhe pastrimit te politikes nga agjenturat qe i kane sherbyer diktatures etj etj .

Ne Rreshen fitoi partia socialiste per te cilin kryetarit te PS-se Edi Rames ja kishin bere gogol Rreshenin ne zgjedhjet lokale. Ne Rreshen popullata e perfshire ne propaganden dhe brockullat e nje partie qe nuk di se cfare kryetari ka ne ne krye te partise se PS-se, fillojne e pjerdhin nga mendte si rasti i gazetarit Aleksander Ndoja i cili titullon nje shkrim ne Tirana Observer keshtu "Berisha si Zogu (Llesh Topollaj dhe Ndre Prendi, besnikë dhe viktima)" Ne Rreshen qytetaret po te kishin info te sakte dhe orientim te qarte por edhe kujtese qe pushteti i PD-se ndertoi rrugen e Kombit dhe i beri shqiptaret te bredhin te lire pa viza dhe po krijon shume kushte te tjera per statusin e Shqiperise ne BE e te votonin nje parti te djathte sic eshte PD-ja dhe jo ashtu sic u ka a pjerdhur mendte opozite popullates, ndoshta atehere mund te thuhej se Ndre Prendi ishte si Topallaj.

Si perfundim baterite dhe propaganda qe perdor opozita ne keto tre kater vitet vitet e fundit por edhe cdo bllokim qe opozita ka bere ne institucionalizimin e kerkesave te popullit per te qene vetvetja dhe pjese e BE-se te japin pershtypjen se kerkesat opozitare per te ardhur ne pushtet me cdo lloj mjeti, te le te kuptosh se ka rrezikshmeri ne dem te personaliteteve me larta. I pjerdhur dhe i shperlare trush apo jo Ndre Prendi le ta gjykoje koha.
Shqiptaret duan cdo kryeminister te cdo partie qe i sherben ceshtjes kombetare.


Neqoftese doni lexoni edhe kete artikull me poshte neqoftese u duket interesant

Berisha si Zogu (Llesh Topollaj dhe Ndre Prendi, besnikë dhe viktima)
blog | 2 shkurt, 2012 - 09:13 | Nga Aleksandër Ndoja

Kohë më parë, teksa rendisja fakte të rënda të sjelljes së pushtetit të sotëm me trevën e mirënjohur të Mirditës, përveç të tjerash spikaste edhe fakti se me të ardhur në pushtet në vitin 2005, demokratët u kujdesën që në të gjitha zyrat e pushtetit, sidomos atij qëndror, mirditasit të ishin fshirë si me fshesë. Si rrallë herë në historinë e shtetit shqiptar që nga koha kur dom Nikoll Kaçorri ishte n/kryetar i qeverisë së Ismail Qemalit, gjatë gjithë viteve pas 2005, nuk ka asnjë ministër mirditas, as zv/ministër, as drejtor drejtorie e as drejtor policie. Edhe në nivele të tjera më të ulta, në drejtori të ndryshme nëpër ministri, të gjithë mirditasit u përcollën në shtëpitë e tyre. Madje edhe në Mirditë u reduktua në maksimum mundësia e emrave në administratë, teksa institucione të rëndësishme si komisariati, prokuroria dhe gjykata, por edhe të gjitha drejtoritë e tjera i larguan prej këtu, duke lënë pas vetëm zyra boshe teksa rrënohen.

Dikush nga lexuesit e atij shkrimi si për të dashur të më kundërshtonte, më thotë se nuk është plotësisht ashtu. Ja, tha bashkëbiseduesi, Berisha ka zgjedhur si më të besuarin një mirditas, Ndre Prendin, i cili kryeson drejtimin e gardës së Republikës, pra ka në dorë ruajtjen e personaliteteve, madje të vetë Berishës, por edhe të rendit kushtetues. Edhe pse nuk ishte kohë tensionesh e nuk kishte plasur 21 janari i parë, e për pasojë edhe ky i dyti, ndjeva një keqardhje, pse jo edhe një parandjenjë të keqe, teksa mendja më shkoi te mbreti Ahmet Zogu, dhe sjellja e tij me mirditasit.

Edhe Mbreti çuditërisht kishte prezantuar të njëjtën sjellje ndaj mirditasve, teksa gjithë pushtetin e tij ia kishte deleguar një farë Lal Krosi, dhe në axhendën e tij qeverisëse nuk kishte as edhe një mirditas, madje më të shquarit e tyre i pat përndjekur tej kufijve të vendit, pse jo edhe ekzekutuar. A nuk i ndodhi kështu dyshes së mirënjohur Marka Gjoni – Zef Ndoci që pas vitit 1922 e për tre vite me radhë, u detyruan të qëndrojnë të arratisur në ish-Jugosllavi? Por edhe pse me një dekret të tij, Zogu i fali të dy, Zef Ndoci e pagoi me jetën e tij mospranimin e propozimit të Mbretit, per t’u shkëputur nga miqësia me Marka Gjonin.

Por edhe pse mbreti Zog prezantonte një vijë të tillë sjelljeje me mirditasit, një tjetër mirditas, Llesh Topollaj ishte kryegardisti i tij, madje besnik deri në vetmohim për ruajtjen fizike të mbretit. Tashmë të gjithë e dinë se falë këtij vetmohimi dhe besës së dhënë, kryegardisti Llesh Topollaj nuk e vuri në diskutim hilenë e mbretit, teksa i propozoi që kryegardisti Topollaj të vishej me kostumin e mbretit, dhe mbreti të vishej me rrobat e kryegardistit. Ngjarja e rëndë ndodhi në fillimin e vitit 1931 në Vienë të Austrisë, teksa mbreti ndodhej për kurim mjekësor në këtë vend. Po edhe pse Llesh Topollaj dha jetën, duke ia dalë mbanë të shpëtonte mbretin nga një vrasje e sigurtë e ideuar nga Hasan Prishtina, vija e sjelljes mbeti si ndaj çdo mirditasi tjetër, ku servilët e mbretit e përjetësuan në këngë këtë ngjarje, duke ironizuar indirekt me vargjet: “bajm shyqyr që na shpëtoi mbreti, se majora ka sa deti”.

Ja pse shumë kohë më parë, kur mësova se pas spastrimit kudo të mirditasve nga nivelet e qeverisjes, një tjeter gjëndej në krye të gardës pata një parandjenjë jo të mirë. Është e vërtetë se në ndryshim me mbretin, Berisha nuk e veshi me kostumin e tij Prendin, por siç po dalin fakte të cilat ende askush nuk i ka përgenjështeruar, kanë qënë rojet e trupit të Berishës që e kanë detyruar deri edhe me dhune fizike (atë shenjën në sy askush nuk e ka sqaruar) të dalë jashtë natyrës së ligjit, jashtë natyrës së tij dhe të vetë origjinës.

Pra, as më pak e as më shumë janë dy mirditas në kohë të ndryshme që janë viktima të sjelljes së pushtetit, pushtet i cili i ka përdorur si dhe sa ka dashur, dhe më pas……….

A kërkon një zgjidhje ky realitet?
Tirana Observer

[prishtina75]

http://www.youtube.com/watch?feature...&v=2IfjNh8Mh-Y

http://www.youtube.com/watch?feature...&v=AIVip69Wwms

[Brari]

nje klan mafioz ka vite qe perpiqet te falcifikoje historin ne lidhje me hasan prishtinen..
jan "avulluar" nga arkivat e nga interneti shum burime teper te besushme qe ndricojne figuren e hasan prishtines..
sipas bashkohesve qe e kan njohur mire.. hasani ishte dinak e i pabese hileqar e i pacipe..
hante me 7 luge ne stamboll..
her me sulltan hamitin her me xhonturqit..
po keshtu me fuqit europiane..
ceshtjen e kosoves e perdori gjithmon si mjet presioni per te siguruar perfitime personale..
assnjihere nuk ju bashkua forcave atdhetare.. asnjihere nuk ju bind ndonje grupi apo organizate atdhetare apo komiteti atdhetar.. por gjithmon pengues sabotator e intrigant..
kjo ish arsye pse ne kongres te lushnjes ajka e atdhetareve aty nuk e lejuan qe ai te behej kryeminister..
ata e njihnin mire..
edhe ne nje rast kur ato dit ne lushnje u propozua si kryeminister asnjeri nga ata qe hasani e futi ne liste te kabinetit qe do te formonte nuk pranuan dhe hasani mbeti formalish kryeminister vetem disa ore..
kulmi i vepres se tij destruktive ishte shkaterrimi i rezistences kosovare dhe mobilizimi nga hasani i disa bandave sikurse ajo e azem hajdut galices per tju kundervu.. austrohungarise ne favor te serbise..
kulmi tjeter i destruktivitetit te hasanit eshte sabotimi qe ai gjith kohes i bente komitetit per shpetimin e kosoves me kryetar Hoxh Kadri Prishtinen e sekretar Bedri Pejanin..
dhe kulmi tjeter ishte organizimi i atentatit ndaj Ahmet Zogut ne Vjen..pra ne kryeqytetin e mikes se madhe te Shqiptareve..
AHmet Zogu at koh ishte Kryetar legjitim i Shtetit Shqiptar dhe ndodhej ne Vjenen Mike si per bisedime si per ceshtje mjekesore..
eshte zhdukur nga interneti dhe eshte fallcifikuar pershkrimi origjinal qe Sejfi Vllamasi i ben atentatit..
Sipas Sejfi Vllamasit ..ketij atdhetari te madh.. Hasani erdhi nga Italia ku merrte nje pension te majme nga Musolini.. ne Vjene dhe rekrutoj dy aventurist.. Azis Camin dhe Ndok Gjeloshin.. kuptohet me pagese ..(sikurse Syla fahrudinet) dhe u dha porosi te qarte qe kur te dali Ahmet Zogu nga Opera keta ta qellojne ne befasi..
Hasani thot Sejfi Vllamasi pergjonte mbas ca pemeve.. dhe kur Zogu e shpura qe e shoqeronte doli nga Teatri.. Hasani u a beri me shenje Azizit dhe Ndok Gjeloshit.. te cilet prisnin brenda ne kafenene perball operas..
Te dy vrasesit dalin sikur po duan ta pershendesin Zogun dhe cuberisht nxjerrin koburet dhe qellojn mbi Ahmet Zogun..
Llesh Topallaj (adjutanti i Zogut) hidhet e ze me trup Ahmet Zogun.. ZOgu plagoset lejt ne krah kurse Llesh Topallaj vdes nga plumbat..
Vrasesit zhduken..
Dhe brenda ores Hasani merr arratine e fshihet ne Itali..
Me te drejte ne vitet e demokracise.. kur u perkujtua e u shenua krijimi i Gardes Kombetare u nderua dhe LLesh Topallaj der athere i denigruar nga historia enveriste..
Dhe me te drejte u Shpall Heroi i pare i Gardes..

Sot universiteti i Prishtines qe kto vite eshte ciflig i klaneve enveroiste polpotiste.. i dha emrin e Hasanit ketij Universiteti..
dhe jo kot..
por sepse tek Hasani shohin modelin e vrasesit qe di te maskohet te fshihet e te mashtroje..
pra modelin e tyre qe aq bukur e pershkruan zotri Bllaca..

..

[POKO]

Rojet personale te Mbretit Zog.
Nga e majta:
1. Hysen Selmani
2. Kolonel Zef Serreqi
3. Abdurraman Krosi
4. Llesh Topallaj
5. Allaman Cupi.

[Brari]

Thx POK per kte foto teper interesante..

Paska qen alamet djali LLesh Topallaj.

E po mir ja ka ba Ibrahimi qe ja ka kthye kusurin qen birqenit Hasan Prishtines.
A vritet ky far djali?

[Brari]

pse i fshini postimet e mija.

ushtria enveriste e kalemxhive fallcifikatore u thur lavdi vrasesve..

vrasesve te vjeter e te rinj..

mirpo vrasesit mbeten vrases..

trecereku i pasuris se kosoves po shkon per te paguar avokatet qe mbrojne ne hag a prishtin vrasesit e ashtu quajtur te krahit te luftes..
e vetmja luft e tyre eshte..kan vra ne pabesi atdhetaret..

cereku po shkon per villat e vrasesve..

hasani ishte vrases e ngatrrestar..
asnji atdhetar bashkohes i hasanit nuk e ka simpatizuar at kopil 700 ftyresh..
ju lutem hasan prishtines.. shkruan sejfi vllamaSI.. qe me ate rrog shum te majme qe te paguan musolini.. na ndihmo pakez qe tu japesh ca leka ca atdhetarve qe nuku kan burime financiare..
nuk pranoj hasan miliarderi..

mirpo dy kopuke i pagoj per ti bere atentat ahmet zogut qe ish ato dit mysafir i shtetit austriak.. shtetit te cilit i jemi mirnjohes ne shekuj qe ekzistojm sot si komb e shtet..
dhe me paret e hasanit u vra oficeri i shtetit shqiptar llesh topallaj..

me paret e hasanit e te serbise hajduku.. e cubi azem galici.. u cu me luftue ushtrin austriake ne pej qe mbronte shqiptaret..

dhe cohen qindra hipokrite enveroiste kinse bejn histori duke levduar hasan pis prishtinen..

ti dard nuk je pronar i ketij forumi..

ske te drejt te fshish postimet e mija..
ti levdoje ke te duash..

dhe ne tjeret kemi drejt te cfaqim mendimet tona..

emrin e nje vrasesi ja vun universitetit te prishtines..
po pse..

mund tja vinin fehmi agani.. ose anton cetta ose mekuli..

mirpo fehmi nuk do lpk-ja se e kish vnue ne listet e likujdimit..

dhe ja vun hasan.. meqe u popmpua qe ne fillim me porosi te partis punes..

dhe jo me kot..

rektoret e profesorati sot i universitetit jan horra enverist ..

batakcij e pisa..