Kur do jesh e dashura e tij?!

[mia@]

Linanur rolin tone e kuptuam ne, po burrit cfare i takon te beje? Apo vetem gruaja t'i rrije suste burrit dhe e gjithe familja eshte e lumtur? Po kur burri abuzon me gruan pa te drejte cfare duhet te beje gruaja te heshti dhe presi me qetesi sa t'ja marri shpirtin,lol???????!!!!!!!!

[Linë]

Po, kuptoj. Nje shkrim permbledhes i asaj çfare kerkoni:


Direktiva për burrin në lidhje me ndërveprimin me gruan e vet


Familja është tulla që formon bazën e një shoqërie. Ajo përbëhet nga individë që kanë marrëdhënie të vazhdueshme ndërmjet vete. Më saktë, ajo posedon pothuajse shumicën e llojeve të ndryshme të marrëdhënieve personale.

Për këtë shkak, duhet të ketë rregulla të caktuara me qëllim që të kontrollohen dhe përshtaten këto marrëdhënie. Kjo bëhet në atë mënyrë që këto marrëdhënie të mund të mbahen në mënyrën më të mirë të mundshme, dhe që kjo të gjenerojë dhe prodhojë frytet e duhura. Marrëdhëniet familjare përbëhen nga marrëdhëniet mes çiftit bashkëshortor nga njëra perspektivë, marrëdhëniet mes prindërve dhe fëmijëve nga perspektiva tjetër dhe marrëdhënia mes vetë fëmijëve nga perspektiva e tretë.



Sjellja e burrit:


1. Nuk është mangësi, por është mirësjellje që burri ta ndajë përgjegjësinë për gjëra të veçanta, siç është përkujdesja për veshjen apo të ngjashme më këtë.


2. Është e përshtatshme për burrin që mos të përmbahet nga të shërbyerit e vetvetes. Kjo, pasi gruaja përkujdeset për çështjet e shtëpisë. Andaj, është mirësjellje që burri t’i ofrojë ndihmë gruas në shtëpi, kur të ketë nevojë, siç është kur ajo sëmuret, apo kur është shtatzëne, pasi të lind, dhe ngjashëm me këtë.


3. Bashkëshorti shembullor është ai që bashkëpunon me gruan e vet me anë të marrëdhënieve të mira dhe duke u sjell butë ndaj saj, sipas shtrirjes së plotë të domethënies së këtyre dy shprehjeve të fundit. Vërtet, bashkëshortët që janë më të mirët me gratë e veta, janë më të mirët nga njerëzimi nga pikëpamja Islame. Kjo mënyrë e mirë e bashkëjetesës mes çiftit bashkëshortor, duhet të jetë thellësisht e rrënjosur në jetën e përditshme familjare, bile edhe në rastin e divorcit.


4. Kini kujdes që të mos karakterizohet marrëdhënia mes çiftit bashkëshortor me një seriozitet të tepruar! Se vërtet karakterizimi i jetës familjare më një natyrë militariste është njëri nga shkaqet për dështim dhe rezultate të këqija.


5. Prej sjelljes së butë dhe bujare të burrit është që ai të pajtohet dhe t’i miratojë kërkesat e gruas së vet, përderisa ato të mos jenë të ndaluara në Fe. Dhe luksi i madh në ushqim, pije dhe veshje është në hyrje të çështjeve të ndaluara në Fe.


6. Burri duhet të veçojë kohë për t’u argëtuar dhe për ta kaluar kohën e lirë më gruan e vet.


7. Marrëdhënia mes çiftit bashkëshortor duhet të jetë e një natyre të veçantë. Dhe kjo s’mund të ndodhë, veç nëse çifti nis të shembë të gjitha pengesat dhe bllokimet të cilat qëndrojnë mes tyre. Për shembull, burri s’duhet të ndjehet i ndruajtur dhe të përmbahet nga pirja prej të njëjtës gotë me gruan.


8. Asnjë qenie njerëzore s’është e përkryer. Kështu që s’ka dyshim se burri do të shohë gjëra në gruan e vet që nuk janë në pajtim me preferencat dhe prirjen natyrore të tij. Nëse këto aspekte s’janë në kundërshtim me bazat e Fesë apo me bindjen ndaj burrit dhe të drejtat e tij, atëherë në këtë rast ai s’duhet që të përpiqet për ta ndërruar personalitetin e saj, ashtu që të jetë në pajtim me preferencat natyrore të tij.


9. Ai duhet që gjithmonë të përkujtojë se për secilin anëtar të çiftit bashkëshortor do të ketë ndonjë aspekt të personalitetit personal që bie ndesh me personalitetin e tjetrit. Dhe ai, po ashtu, duhet të sjellë në mend që, nëse ka ndonjë tipar tek gruaja e vet që nuk i pëlqen, atëherë ajo vërtet ka tipare tjera, të cilat sigurisht do t’i pëlqejnë atij.


10. Mos lejo që Ramazani të bëhet pengesë që ju t’ia shfaqni dashurinë asaj, siç është të puthurit të asaj. Por, kjo vlen vetëm deri aty sa mund të përmbaheni, pasi ajo që është e ndaluar gjatë ditëve të Ramazanit është vetëm marrëdhënia seksuale.


11. Mos i përcjell gabimet e gruas sate dhe t’ia numërosh ato asaj, ngase fajësimi dhe qortimi i tepërt do ta keqësojë marrëdhënien mes ju të dyve, dhe kjo do të rrezikojë jetën tuaj martesore. Pra, kapërceni prirjen e gruas suaj për të bërë gabime dhe bëjeni atë që t’i duket diçka e vogël rënia e saj në gabime.


12. Nëse keni mundësi, mos kurseni në furnizimin e gruas suaj me veshje dhe me ushqim të mirë, dhe jini bujar në shpenzimin për të. Natyrisht, kjo është sipas mundësive që keni.


13. Mos u bëni neglizhent ndaj zbatimit të dënimit që kërkohet për ndonjë akt që bie ndesh me Fenë, të cilën e kryen gruaja jote, qoftë kjo në shtëpi apo jashtë saj. Kjo duhet të jetë arsyeja kryesore që ju hidhëron, kështu që asnjë tjetër shkak s’duhet t’ju prek [përveç këtij].


14. Ajo që u përmend më lart, s’do të thotë që t’i lini gjërat pa trajtuar gjersa të ndodhë rezultati. Pra, kurdo që të shihni se çështja është lënë anash, vlerësojeni atë me seriozitet dhe vendosmëri, pa qenë tepër i ashpër dhe i vrazhdë në lidhje me të.


15. Gruaja është kreu i shtëpisë, përgjegjëse për të. Kështu që mos u përpiqni që të përziheni në çështjet që nuk i përkasin fushës suaj të detyrave dhe përgjegjësive, siç është ushqimi dhe rendi shtëpiak.


16. Kini kujdes që mos ta ofendoni gruan apo ta fajësoni për ndonjë gabim që ka bërë në prani të të tjerëve, qoftë edhe në prani të fëmijëve tuaj. Se vërtet ky është akt që shkon kundër sjelljes së mirë dhe kjo do të çojë në shkaktimin e hidhërimit në zemrat e njerëzve.


17. Nëse detyroheni që të zbatoni ndonjë dënim ndaj gruas suaj, atëherë le të jetë kjo bojkotimi i saj në shtrat. Dhe mos e bëni këtë, përveç brenda shtëpisë. Dhe ikni përdorimit të fjalëve të pista, fyerjes së saj, rrahjes së saj dhe ta thërrasësh atë me emra të neveritshëm. Ngase këto çështje nuk i kanë hije burrit shembullor.


18. Pasja e xhelozisë dhe përkujdesja për modestinë e gruas suaj është një gjë e lavdërueshme, gjë që tregon dashurinë tuaj për të. Mirëpo, me kusht që të mos i tejkaloni kufijtë në këtë xhelozi. Ngase, atëherë, kjo do të shndërrohej në diçka që s’meriton të lavdërohet.


19. Hyrja në shtëpi: Mos e shqetësoni familjen tuaj duke i befasuar ata me hyrjen tënde. Por, hyni ndërsa ata janë të informuar për këtë, dhe përshëndetni ata me selam. Pyetni për gjendjen e tyre dhe se si janë ata. Dhe mos harroni që ta përkujtosh Allahun, të Fuqishmin dhe Madhështorin, kur të hysh në shtëpinë tënde.


20. Kini kujdes që të mos publikoni ndonjë sekret që ka të bëjë me marrëdhëniet intime mes teje dhe gruas sate, ngase kjo është e ndaluar.

21. Vazhdimisht pastrojeni gojën dhe përkujdesuni për freskimin e afshit tuaj.


22. Kujdestaria ndaj gruas suaj s’do të thotë që ju ta shfrytëzoni atë çka Allahu jua ka dhuruar duke ju bërë përgjegjës mbi të, si p.sh. që ta lëndoni apo ta shtypni atë.


23. Të treguarit respekt dhe butësi ndaj familjes së gruas është respekt dhe butësi ndaj saj. Dhe kjo është e aplikueshme edhe pas vdekjes së saj, me kusht që kjo të mos shoqërohet me ndonjë akt të ndaluar në Fe, siç është përzierja e gjinive apo veçimi me to [gjininë e kundërt].


24. Tallja e tepërt do të çojë në frikë të paktë [të familjes nga ti] dhe mungesë respekti ndaj teje. Kështu që mos u tallni tepër me gruan tuaj.


25. Jini të kujdesshëm që përmbushja e kushteve, të cilat ia keni premtuar gruas suaj gjatë marrëveshjes paramartesore të jetë një çështje me prioritet dhe rëndësi të madhe. Pra, mos e lë këtë pas dore pasi të martohesh.


26. Kur t’i jepni udhëzime gruas apo kur ta qortoni atë, apo kur thjesht vetëm flisni me të, zgjidhni fjalët dhe shprehjet më të mira për këtë. Dhe mos e qortoni atë në prani të të tjerëve apo në prani fëmijëve tuaj.


27. S’është me vend që ju të kërkoni prej gruas që të kërkojë punë jashtë shtëpisë apo që të shpenzojë për ju nga pasuria e saj.


28. Mos e mbingarkoni gruan tuaj me punë, të cilave ajo s’mund t’u bëjë ballë. Merreni parasysh me një kujdes të veçantë ambientin ku ajo është rritur. Shërbimi fshatarak s’është sikur shërbimi qytetës, dhe shërbimi i gruas së fortë dhe përgatitja e saj për të s’është sikur shërbimi i gruas së dobët.

29. S’ka gjë në obligimin e shërbimit të gruas që ia ofron burrit të saj që mohon ndihmesën e tij ndaj gruas së vet në këtë çështje, nëse gjen kohë të lirë për këtë. Madje, kjo është prej sjelljeve të mira të jetesës mes çiftit bashkëshortor.

[☆Angie☆]

Po, kuptoj. Nje shkrim permbledhes i asaj çfare kerkoni:


Direktiva për burrin në lidhje me ndërveprimin me gruan e vet


Familja është tulla që formon bazën e një shoqërie. Ajo përbëhet nga individë që kanë marrëdhënie të vazhdueshme ndërmjet vete. Më saktë, ajo posedon pothuajse shumicën e llojeve të ndryshme të marrëdhënieve personale.

Për këtë shkak, duhet të ketë rregulla të caktuara me qëllim që të kontrollohen dhe përshtaten këto marrëdhënie. Kjo bëhet në atë mënyrë që këto marrëdhënie të mund të mbahen në mënyrën më të mirë të mundshme, dhe që kjo të gjenerojë dhe prodhojë frytet e duhura. Marrëdhëniet familjare përbëhen nga marrëdhëniet mes çiftit bashkëshortor nga njëra perspektivë, marrëdhëniet mes prindërve dhe fëmijëve nga perspektiva tjetër dhe marrëdhënia mes vetë fëmijëve nga perspektiva e tretë.



Sjellja e burrit:


1. Nuk është mangësi, por është mirësjellje që burri ta ndajë përgjegjësinë për gjëra të veçanta, siç është përkujdesja për veshjen apo të ngjashme më këtë.


2. Është e përshtatshme për burrin që mos të përmbahet nga të shërbyerit e vetvetes. Kjo, pasi gruaja përkujdeset për çështjet e shtëpisë. Andaj, është mirësjellje që burri t’i ofrojë ndihmë gruas në shtëpi, kur të ketë nevojë, siç është kur ajo sëmuret, apo kur është shtatzëne, pasi të lind, dhe ngjashëm me këtë.


3. Bashkëshorti shembullor është ai që bashkëpunon me gruan e vet me anë të marrëdhënieve të mira dhe duke u sjell butë ndaj saj, sipas shtrirjes së plotë të domethënies së këtyre dy shprehjeve të fundit. Vërtet, bashkëshortët që janë më të mirët me gratë e veta, janë më të mirët nga njerëzimi nga pikëpamja Islame. Kjo mënyrë e mirë e bashkëjetesës mes çiftit bashkëshortor, duhet të jetë thellësisht e rrënjosur në jetën e përditshme familjare, bile edhe në rastin e divorcit.


4. Kini kujdes që të mos karakterizohet marrëdhënia mes çiftit bashkëshortor me një seriozitet të tepruar! Se vërtet karakterizimi i jetës familjare më një natyrë militariste është njëri nga shkaqet për dështim dhe rezultate të këqija.


5. Prej sjelljes së butë dhe bujare të burrit është që ai të pajtohet dhe t’i miratojë kërkesat e gruas së vet, përderisa ato të mos jenë të ndaluara në Fe. Dhe luksi i madh në ushqim, pije dhe veshje është në hyrje të çështjeve të ndaluara në Fe.


6. Burri duhet të veçojë kohë për t’u argëtuar dhe për ta kaluar kohën e lirë më gruan e vet.


7. Marrëdhënia mes çiftit bashkëshortor duhet të jetë e një natyre të veçantë. Dhe kjo s’mund të ndodhë, veç nëse çifti nis të shembë të gjitha pengesat dhe bllokimet të cilat qëndrojnë mes tyre. Për shembull, burri s’duhet të ndjehet i ndruajtur dhe të përmbahet nga pirja prej të njëjtës gotë me gruan.


8. Asnjë qenie njerëzore s’është e përkryer. Kështu që s’ka dyshim se burri do të shohë gjëra në gruan e vet që nuk janë në pajtim me preferencat dhe prirjen natyrore të tij. Nëse këto aspekte s’janë në kundërshtim me bazat e Fesë apo me bindjen ndaj burrit dhe të drejtat e tij, atëherë në këtë rast ai s’duhet që të përpiqet për ta ndërruar personalitetin e saj, ashtu që të jetë në pajtim me preferencat natyrore të tij.


9. Ai duhet që gjithmonë të përkujtojë se për secilin anëtar të çiftit bashkëshortor do të ketë ndonjë aspekt të personalitetit personal që bie ndesh me personalitetin e tjetrit. Dhe ai, po ashtu, duhet të sjellë në mend që, nëse ka ndonjë tipar tek gruaja e vet që nuk i pëlqen, atëherë ajo vërtet ka tipare tjera, të cilat sigurisht do t’i pëlqejnë atij.


10. Mos lejo që Ramazani të bëhet pengesë që ju t’ia shfaqni dashurinë asaj, siç është të puthurit të asaj. Por, kjo vlen vetëm deri aty sa mund të përmbaheni, pasi ajo që është e ndaluar gjatë ditëve të Ramazanit është vetëm marrëdhënia seksuale.


11. Mos i përcjell gabimet e gruas sate dhe t’ia numërosh ato asaj, ngase fajësimi dhe qortimi i tepërt do ta keqësojë marrëdhënien mes ju të dyve, dhe kjo do të rrezikojë jetën tuaj martesore. Pra, kapërceni prirjen e gruas suaj për të bërë gabime dhe bëjeni atë që t’i duket diçka e vogël rënia e saj në gabime.


12. Nëse keni mundësi, mos kurseni në furnizimin e gruas suaj me veshje dhe me ushqim të mirë, dhe jini bujar në shpenzimin për të. Natyrisht, kjo është sipas mundësive që keni.


13. Mos u bëni neglizhent ndaj zbatimit të dënimit që kërkohet për ndonjë akt që bie ndesh me Fenë, të cilën e kryen gruaja jote, qoftë kjo në shtëpi apo jashtë saj. Kjo duhet të jetë arsyeja kryesore që ju hidhëron, kështu që asnjë tjetër shkak s’duhet t’ju prek [përveç këtij].


14. Ajo që u përmend më lart, s’do të thotë që t’i lini gjërat pa trajtuar gjersa të ndodhë rezultati. Pra, kurdo që të shihni se çështja është lënë anash, vlerësojeni atë me seriozitet dhe vendosmëri, pa qenë tepër i ashpër dhe i vrazhdë në lidhje me të.


15. Gruaja është kreu i shtëpisë, përgjegjëse për të. Kështu që mos u përpiqni që të përziheni në çështjet që nuk i përkasin fushës suaj të detyrave dhe përgjegjësive, siç është ushqimi dhe rendi shtëpiak.


16. Kini kujdes që mos ta ofendoni gruan apo ta fajësoni për ndonjë gabim që ka bërë në prani të të tjerëve, qoftë edhe në prani të fëmijëve tuaj. Se vërtet ky është akt që shkon kundër sjelljes së mirë dhe kjo do të çojë në shkaktimin e hidhërimit në zemrat e njerëzve.


17. Nëse detyroheni që të zbatoni ndonjë dënim ndaj gruas suaj, atëherë le të jetë kjo bojkotimi i saj në shtrat. Dhe mos e bëni këtë, përveç brenda shtëpisë. Dhe ikni përdorimit të fjalëve të pista, fyerjes së saj, rrahjes së saj dhe ta thërrasësh atë me emra të neveritshëm. Ngase këto çështje nuk i kanë hije burrit shembullor.


18. Pasja e xhelozisë dhe përkujdesja për modestinë e gruas suaj është një gjë e lavdërueshme, gjë që tregon dashurinë tuaj për të. Mirëpo, me kusht që të mos i tejkaloni kufijtë në këtë xhelozi. Ngase, atëherë, kjo do të shndërrohej në diçka që s’meriton të lavdërohet.


19. Hyrja në shtëpi: Mos e shqetësoni familjen tuaj duke i befasuar ata me hyrjen tënde. Por, hyni ndërsa ata janë të informuar për këtë, dhe përshëndetni ata me selam. Pyetni për gjendjen e tyre dhe se si janë ata. Dhe mos harroni që ta përkujtosh Allahun, të Fuqishmin dhe Madhështorin, kur të hysh në shtëpinë tënde.


20. Kini kujdes që të mos publikoni ndonjë sekret që ka të bëjë me marrëdhëniet intime mes teje dhe gruas sate, ngase kjo është e ndaluar.

21. Vazhdimisht pastrojeni gojën dhe përkujdesuni për freskimin e afshit tuaj.


22. Kujdestaria ndaj gruas suaj s’do të thotë që ju ta shfrytëzoni atë çka Allahu jua ka dhuruar duke ju bërë përgjegjës mbi të, si p.sh. që ta lëndoni apo ta shtypni atë.


23. Të treguarit respekt dhe butësi ndaj familjes së gruas është respekt dhe butësi ndaj saj. Dhe kjo është e aplikueshme edhe pas vdekjes së saj, me kusht që kjo të mos shoqërohet me ndonjë akt të ndaluar në Fe, siç është përzierja e gjinive apo veçimi me to [gjininë e kundërt].


24. Tallja e tepërt do të çojë në frikë të paktë [të familjes nga ti] dhe mungesë respekti ndaj teje. Kështu që mos u tallni tepër me gruan tuaj.


25. Jini të kujdesshëm që përmbushja e kushteve, të cilat ia keni premtuar gruas suaj gjatë marrëveshjes paramartesore të jetë një çështje me prioritet dhe rëndësi të madhe. Pra, mos e lë këtë pas dore pasi të martohesh.


26. Kur t’i jepni udhëzime gruas apo kur ta qortoni atë, apo kur thjesht vetëm flisni me të, zgjidhni fjalët dhe shprehjet më të mira për këtë. Dhe mos e qortoni atë në prani të të tjerëve apo në prani fëmijëve tuaj.


27. S’është me vend që ju të kërkoni prej gruas që të kërkojë punë jashtë shtëpisë apo që të shpenzojë për ju nga pasuria e saj.


28. Mos e mbingarkoni gruan tuaj me punë, të cilave ajo s’mund t’u bëjë ballë. Merreni parasysh me një kujdes të veçantë ambientin ku ajo është rritur. Shërbimi fshatarak s’është sikur shërbimi qytetës, dhe shërbimi i gruas së fortë dhe përgatitja e saj për të s’është sikur shërbimi i gruas së dobët.

29. S’ka gjë në obligimin e shërbimit të gruas që ia ofron burrit të saj që mohon ndihmesën e tij ndaj gruas së vet në këtë çështje, nëse gjen kohë të lirë për këtë. Madje, kjo është prej sjelljeve të mira të jetesës mes çiftit bashkëshortor.

Po praktika, realiteti (jo ai i parë me sytë e një urithi)?