Islamofobia

[angmokio]

Islamofobia


Duket se ky term është tepër i gjerë, ashtu siç ndodh shpesh me terme të cilët zgjerohen nga rrahjet farkëtuese të çekanëve përdorues, që godasin nga të gjitha anët. Si i tillë elementet që përfshihen në të nga grupe dhe këndvështrime të ndryshme e bëjnë shpesh atë një term të debatueshëm ndërmjet palëve përdoruese.

Gjithsesi, i parë me syrin e një muslimani dhe nën një këndvështrim islam, islamofobinë do ta përkufizoja si një sjellje negative karshi Islamit dhe muslimanëve, që buron nga ndjesia e urrejtjes, neverisë apo alergjisë ndaj Islamit ose muslimanëve për shkaqe nga më të ndryshmet. Sipas këtij përkufizimi islamofobia është një fenomen i vjetër sa vetë Islami, shfaqje të tij të hershme Allahu na i ka përjetësuar në Librin e Tij në ajete të tilla si: “Urrejtja shfaqet në gjithçka që del prej gojës së tyre, kurse ajo që fshehin në zemrën e tyre është edhe më e madhe.” (3:118) dhe “Ata vazhdimisht do të luftojnë kundër jush, që të mund t’ju kthejnë nga besimi juaj.” (2:217)

Duket se qarqe të caktuara në Perëndim e në botë nuk mundet dot të jetojnë pa peshkuar dhe pa provokuar njëkohësisht armiq nga kultura të ndryshme nga ajo e tyre dhe duke i stigmatizuar ato si burimi i së keqes. Kjo nuk është diçka e re në historinë e Perëndimit, fobia ndaj mbulesës së femrës muslimane, referendumi kundra minareve të xhamive dhe ksenofobia ndaj prezencës në rritje të vetë muslimanëve në këtë pjesë të botës duket se në një farë mase të kujton rritjen e urrejtjes antisemite në Evropën e viteve30’. Ashtu si atëherë qarqe fashiste edhe sot qarqe të djathta ekstremiste dhe konservatore duket se tentojnë që për arsye pragmatiste dhe politike ta shndërrojnë Islamin dhe muslimanët në kupën e zemërimit ku ata do të derdhin arsyet e krizave të tyre, që kjo botë po përjeton. Kjo tendencë duket se ka pasur rritje në veçanti pas ngjarjeve të 11 shtatorit 2001, që për ta paska qenë pikërisht precedenti i munguar për të penalizuar një fe dhe kulturë të tërë. Në fakt duket se historikisht njerëz dhe kultura që tentojnë të jenë monolite, egocentrike dhe nuk pranojnë kontributin e të tjerëve priren që forcën e jetës dhe të zhvillimit ta gjejnë pikërisht tek armiqësia ndaj tjetrit dhe të projektojnë tek ai qoftë edhe një pjesë të fatkeqësive të tyre. Në mjaft raste duket se një mekanizëm i tillë ka funksionuar mjaft mirë.

Përkundrejt kësaj islamofobie të niveleve të larta, që përjeton sot perëndimi duket se edhe muslimanët shpesh reagojnë keq, së pari duke stigmatizuar të gjithë Perëndimin si islamofob dhe për rrjedhojë duke projektuar qoftë edhe një pjesë të fatkeqësive të tyre tek këta rivalë shekullorë. Natyrisht që kjo bie ndesh me mësimet islame, të cilat thonë se: “Le të mos ju nxisë urrejtja ndaj një pjese të njerëzve për të qenë të padrejtë. Bëhuni të drejtë, se kjo është më afër devotshmërisë.”

Dhe “Allahu nuk ju ndalon të silleni mirë dhe të jeni të drejtë ndaj atyre që nuk luftojnë kundër jush për shkak të fesë dhe që nuk ju dëbojnë prej shtëpive tuaja. Me të vërtetë, Allahu i do të drejtët.”Ndërsa parimet islame për asnjë moment nuk bëjnë fajtor për fatkeqësitë të tjerët, qofshin këta edhe armiqtë më të ashpër: “Çfarëdo fatkeqësie që ju godet është si pasojë e asaj që keni bërë vetë.”(30:42).

Dhe së dyti, tek një pjesë tjetër e muslimanëve islamofobia duket se ka prodhuar ndjenjën e të qenit inferior si dhe vetëpenalizmin e kulturës dhe fesë që ata mbartin, kjo për rrjedhojë është duke çuar drejt zhveshjesh identitare islame të këtyre muslimanëve dhe drejt asimilimit në kulturat ofensive.

Duke e mbyllur do të shprehesha se islamofobia nuk është gjë tjetër vetëm se “një verë e vjetër në fuçi të re”, e cila duket se ka dehur keq shumë prej atyre që nuk jetojnë dot pa e pirë atë, ashtu siç edhe aroma e saj duket se ka trullosur ca më keq akoma ata të cilët e kanë të ndaluar ta pinë atë. Le ta lusim Zotin që të mos shtohen të dehurit andej dhe këndej!

Justinian Topulli

[angmokio]

Erdoan i propozon OKB-së që islamofobia të vlerësohet si krim

Kryeministri i Turqisë, Rexhep Tajip Erdoan, çështjen e filmit "Pafajësia e Myslimanëve", i cili shkaktoi protesta masive në botën islame, po përgatitet ta ngrejë në mbledhjen e Asamblesë së Përgjithshme të Organizatës së Kombeve të Bashkuara.

Në takimin, që Asambleja e Përgjithshme e OKB-së do të mbajë javën e ardhshme, Erdoan do të sjellë në rend të ditës propozimin: "Islamofobia të vlerësohet si krim".

Shefi i qeverisë së Ankarasë, i cili iu përgjigj pyetjeve të gazetarëve gjatë kthimit të tij nga vizita në Bosnjë-Hercegovinë, filmin në fjalë, që përmban fyerje të rënda ndaj islamit dhe Profetit Muhamed, e cilësoi si një provokim publik dhe një qasje armiqësore.

Kurse në përgjigje të një pyetjeje lidhur me marrëdhëniet Turqi-Izrael, përpjekjet në rritje të Tel-Avivit zyrtar gjatë kohëve të fundit për të ndrequr relacionet me Ankaranë, Kryeministri Erdoan i komentoi me fjalët: "Janë zhytur në vetmi (izraelitët). Aktualisht janë vënë seriozisht me shpatulla pas murit."

[angmokio]

Islamofobia dhe shumica e heshtur e Muslimanëve Shqiptarë

Në një intervistë që kam dhënë para një muaj në një të përditshme, që në faqen e parë të gazetës, me shkronja posteri kam bërtitur qëndrimin tim në lidhje me implikimin në publik të çështjeve fetare: feja nuk do përmendur kaq shumë në publik, se hap probleme në një shoqëri ekuilibrash si kjo e jona, ku për më tepër edhe informimi për çka është fe e çka jo është minimal. Sigurisht, zëri im modest nuk kam pritur të merret si ndonjë urdhër apo këshillë kanonike. Ajo që shoh është se fatkeqësisht ka njerëz që kanë zgjedhur pikërisht të implikohen me çështje fetare, edhe pse nuk kanë njohuri mbi përmasat e efektet e tyre, edhe pse mbase janë të sigurt që cënojnë emocionalite dhe prishin ekuilibra.

Sigurisht që ka njerëz që nuk kanë ndjeshmërinë e duhur, për të mos thënë se ka sigurisht njerëz me agjenda të frikshme, të cilët shfrytëzojnë cakun e papërgjegjshmërisë në lirinë e shprehjes. Histeritë që prodhojnë fobitë e vjetra irracionale perëndimore kundër Islamit, apo frikërat racionale ndaj terrorizmit, kanë armatosur me pushtet edhe zelltarë vendas antimuslimanë, të cilët herë me kujdes e herë me harbim, po tentojnë të prishin fibrat socialë të shqiptarisë. Kriminalizimi sistematik, që pas vitit ’90 i prejardhjes apo përditshmërisë islame të shumicës së shqiptarëve, nuk ka sesi të mos prodhojë ndër ta trauma dhe tensione të cilat në fakt dëmtojnë gjithë shoqërinë. Është shumë e thjeshtë të kuptosh se kundërshtarët, kritikët, shpotitësit e Islamit në fakt, duan apo s’duan, janë varrmihës të shqiptarisë. Edhe sikur minoritet të kishte qenë 90%-shi ballkanik i muslimaneve shqiptarë, asnjë njeri që i thotë vetes shqiptar nuk mund të guxonte të kriminalizonte, delegjitimonte, nënvleftësonte, provokonte kështu si po ndodh ndër ne nga jo pak aktorë publike, qofshin këta politikanë, qeveritarë, klerikë, intelektualë a gazetarë. Kjo ndodh për here të parë në historinë e popullit tonë. Analogjia e trishtuar qe bënte Hysamedin Ferraj një dekadë më parë, tregon se nuk mjafton që një grup të jetë mazhoritar që të ketë peshën që meriton në skenë: afrikanët vendalinj ishin shumicë absolute ne Afrikën e Jugut, por në fakt pushtetin e kishte një grusht te bardhësh dekada me radhë. Kjo që po ndodh ndër shqiptarët, le të shpresojmë se do ndjekë edhe zhvillimin e mëtejshëm te parabolës: ashtu si te bardhët bënë paqe me vendalinjtë dhe ndanë me ta flamurin dhe res publica-n, edhe ndër shqiptarët, besoj, do të vijë një ditë kur shumica e kombit nuk do të ketë më një vend kaq disproporcional në përfaqësimin simbolik, kulturor-politik të shqiptarisë.

Problemi është se unë nuk mendoj se fajin e kanë vetëm naivët, të papërgjegjshmit apo dashakëqinjtë që nuk shohin se duke mohuar apo sulmuar apo shpërfillur islamijetin e shqiptarëve, dëmtojnë kolonën ku mbështetet kombi. Problemi është se edhe përfaqësimi i islamijetit shqiptar, i shkon përbri gjendjes disproporcionale me të cilën ai trajtohet prej të tjerëve. Profilizimi klerikalist apo komunitarist që ka marrë përfaqësimi islam ndër shqiptarët le pa mbuluar një shumicë të heshtur muslimanësh të thjeshtë të cilët nuk e gjejnë dhe nuk mund ta gjejnë dot veten as në retorikat rigoriste-ritualiste të imamëve tanë të rinj, as në agjendat e politizuara globaliste të veprimtarëve të rinj komunitarë e aq më pak në inaktivitetin dhe inferioritetin e organizatave të Islamit “zyrtar”. Kur të pakësohen gjykatësit dhe të shtohen avokatët në minberet e xhamive tona, kur veprimtarët tanë të pushojnë së sjelluri si diasporë dhe të braktisin diskursin minoritar të konspiracioneve alarmiste i cili prodhon vetëm geto që nuk na nxënë dot, vetëm kur organizmat “zyrtare” të Islamit të braktisin profilizimin e tyre si anekse firmash ndërtimi, dhe t’i kthehen mecenatit të kulturës dhe mbrojtjes se traditës e natyrës në vend, vetëm atëherë mbase do të mund të shohim sesi shumica e heshtur muslimane e shqiptarisë vetvetiu do mbrojë dinjitetin e vet. Se feja dhe prejardhja janë dinjitet. Nuk mundet dot shumica e heshtur e muslimanëve shqiptarë të identifikohet me faktet e kryera që ofron retorika eksluziviste e qarqeve të ngushta klerikalo-komunitariste, me stërhollimet frikësuese të detajeve që i ofrohen para thelbit të mëshirshëm të Islamit, nuk mund të pranojë shumica e heshtur e muslimaneve shqiptarë te rrezikojë duke u identifikuar në këto kohë të turbullta me një avangardë që shpesh duket se vepron për interes të të tretëve larg nesh duke shpërfillur historinë dhe çështjen kombëtare. Sa kohë që lokomotiva e imamllarëve dhe veprimtarëve muslimanë nuk do tregojë haptas një itinerar të përgjegjshëm e te besueshëm, nuk ka për t’iu lidhur ndonjë vagon prapa. Dhe për të vazhduar me metafora mjetesh transporti, po kujtoj edhe hadithin fisnik i cili thotë se kur ata që gjenden në kuvertë të anijes, nuk u japin ujë atyre që janë në hambar, ata poshtë në hambar do shpojnë anijen për të pirë ujë deti, e anija e gjitha do të mbytet.

(…) Unë besoj shumë fort se qëllimi më i madh i dashakqinjve të kombit tonë, është që të përzënë muslimanët nga identifikimi me vendin, gjakun dhe gjuhën e tyre. Provokimet këtë qëllim kanë. Ne e dimë mirë se kush thotë që muslimanët shqiptarë janë kolonë. (Kolonë te sjellë nga turku apo kolonë e pestë e terrorizmit aziatik.) Kjo është dëshira e armiqve tanë historikë. Por nuk munden muslimanët shqiptarë ta pranojnë këtë, ata që e bënë shqiptarinë shqiptari, ata që i dhanë emrin nga gjuha kur'anore kombit të tyre (kaum), ata që krenarisht i dhanë formë historisë globale duke qenë pjesëtarë superiorë në qeverisje perandorake, ata që mbajnë dëshminë më të madhe të Islamit në Evropë. Nuk ka president apo shkrimtar apo gazetar apo futbollist që të mundet të turpërojë dot bashkëkombësit e vet, aq sa ata të turpërohen nga kombësia që kanë. Kam pasur fatin të njoh muslimanë anglezë, që ndonëse ultraminoritarë në një komb të krishterë, gjenin krenari islamike në kulturën dhe traditat e veta. Nuk e besoj dot se si ka mundësi që muslimani shqiptar të mërzitet me shqiptarinë, kur historikisht dhe aktualisht, t’i vijë mirë apo keq kujt të dojë, kudo në botë, përmendja e emrit “shqiptar” automatikisht nxjerr edhe mbiemrin “musliman”.

Shqipëria nuk mund të ketë kuptim pa muslimanët e vet, e po ashtu edhe muslimanët këtu nuk mund të kenë kuptim pa Shqipërine (nënkupto edhe Kosovën e ç'ka mbetur jashtë). Nëse dikujt nuk i besohet kjo le të shohë ku janë shqiptarët muslimanë të Greqisë sot.

Edhe sot si në fillim të shekullit të XX-të alternativat e muslimanëve shqiptarë janë tre: ajo e rahmetlinjve shejh Nuh Nexhatit, ajo e Hafiz Ibrahim Dalliut dhe ajo e Haxhi Qamilit (nesë kjo e fundit meriton të quhet e tillë). Ata që janë të mërzitur për gjendjen e fesë në Shqipëri, le të emigrojnë si shokët e shejh Nuhut, (të atit të Nasirudin Albanit), dhe Zoti u dhëntë sukses, siç u jep bijve të hixhretit në rrugën e Tij. Problemi është se nuk i pret më njeri kurrkund. Alternativa e dytë është të durojnë sprovat e kohës dhe të kontribuojnë për mirësinë në rrugë të Zotit, si bënë shokët e Hafiz Ibrahim Dalliut, komentuesit të parë shqiptar të Kur’anit, themeluesit të shkollave kombëtare, që u burgos nga të gjithë, që nga xhonturqit e deri nga komunistët për dashurinë ndaj fesë dhe popullit të vet. Besoj fuqimisht se nuk duhet quajtur alternativë ajo e Haxhi Qamilit, jo se ky i fundit është bërë sot në skenën shqiptare simbol i të keqes absolute, më shumë se Enver Hoxha, po për faktin se aventura e tij, dënuar nga dijetarët muslimanë të kohës, hapi rrugën për delegjitimimin e pandalshëm të muslimanëve në vend. Mjafton të lexojmë kujtimet e Hafiz Dalliut, të cilit ndjekësit e Haxhi Qamilit i shkulën dhëmbët, për të kuptuar sesi tiranasit e më gjerë banorët e Shqipërisë së Mesme morën stigmën e padrejtë si antikombëtarë e reaksionarë, duke u futur ne kategorinë e shqiptarëve te klasës B. Është e rëndësishme ta përmendim edhe joalternativën historike të fillimit të shekullit të kaluar, e cila demonstroi jo vetëm mosnjohje te ligjësive të reja, objektivisht obligative të modernitetit e shteti-komb, por edhe një mosnjohje teknike të balancës së forcave brenda e jashtë vendit.

Këto kohët e fundit, toni i padurimit dhe gjuha e forcës është dukur. Zëra të tillë arrij t’i kuptoj se nuk bartin përgjegjësi deri në fund për çka kumtojnë, por nga ana tjetër prapë mbeten trishtues sepse në një shkallë të zvogëluar deri në karikaturë më kujtojnë joalternativën aventureske që përmenda më sipër. Më shqetëson tolerimi qoftë edhe përmes heshtjes që i bëhet ideve të nxehta dhe gjuhës së forcës. Këto lloj procedimesh që u ngjajnë atyre të tifozëve të futbollit tregojnë qartë sesa larg qëndrojnë projektet e minoritetit avangardist nga ato të shumicës së shoqërisë. Edhe një herë përsëris se ka arsye pse shumica e heshtur e muslimanëve shqiptarë nuk mundet dot të identifikohet me modele të tilla. Kur vihet re se ka njerëz që debatojnë me një seriozitet te habitshëm për tema nga ato akademike e deri tek cytjet personale, por harrojnë të reagojnë energjikisht ndaj papërgjegjshmërive, kjo kthehet në një fajësim për të gjithë.

Ervin Hatibi

[Ali Baba Tepele]

PËRULU..SE KËSHTU DUA UNË…!

Duke ndiekur zhvillimet e ngjarjeve në vëndet Islamike, të cilat janë irrituar nga komentet që i ka bërë dikush figurës së “Profetit Muhamet”, çuditem se si mund të arrij llogjika e sotme njerëzore në të njëjt
in nivel me 1400 vjet më pare!
Me këto rrëmuja dhe demostrime force që bëjnë sotë fanatikët fetarë islamikë, anë e mbanë botës, duan t’i imponojnë të tjerëve respektin për idenë dhe idhullin e tyre! Kjo është krejt gabim. E si mund të imponosh sotë Amerikës, Anglisë, Francës, Hollandës. Belgjikës, Rusisë, Italisë, e shumë shteteve të tjera, t’ju imponosh besimin dhe respektin për fenë myslimane dhe profetin e saj, kur këto shtete kanë të drejtë të zgjedhin dhe e kanë zgjedhur një besim tjetër fetar?
Kjo lloj imponimi quhet DIKTATURË! Dhe këto shtete kanë të drejtë morale të mbrohen nga një diktim i tillë.
Është pjesë e lirisë mendore, lirisë së të shprehurit çdo shprehje shtypi apo televizioni, të cilët debatojnë për bindjet fetare apo kreun e saj.
Këto shtete dhe çdo individ, siç kemi pare atë që bëri disa karikatura për profetin Muhamet, apo ai që xhiroj filmin, apo kushdo që ka diskutuar kundër, është kërcënuar!
Me çfar të drejte morale apo ligjore kërcënohen individë, kërcënohen shtete, hakmerren ndaj intelektualëve, gazetarëve, diplomatëve, etj.! Kjo është dhunë kriminale, ekstremizëm kriminal, që bëhen në emër të një diktature fetare.
Për këtë duhet të vendosë drejtësia botërore, sepse është e pa moralshme të sakrifikosh njerëzimin në emër të një diktature!
Këto forca të errata veprojnë në bazë të së drejtës së forces, meqënëse kanë mundësi të mbledhin rreth vetes mijra apo miliona njrëz! Kjo nuk do të thotë se kanë të drejtë. Jo gjithmonë shumica ka të drejtë.Kjo është materialiste, kurse nga ana demagogjike këto turma të acaruara i japin të drejtë vetes të shkelin e shkatërrojnë gjithçka.
Sotë drejtësia bazohet në forcën e së drejtës dhe e drejta është liria e fjalës, e shprehjes, e mendimit, më tej qëndron dhe zbatohet çdo gjë që është llogjike dhe reale, aktuale!
Unë nuk do të detyroja askënd të besoj në atë që dua unë, por edhe të tjerët nuk kanë të drejtë të më përulin para asaj që përulen ata! Le të jenë sa të duan në numur, mua nuk më bind numuri por drejtësia!

[e panjohura]

Pse nuk po i rritni shkronjat edhe pak,po c'keni more te uruar qe silleni keshtu,vertet tani nuk po dij a jam ne nje forum fetar apo shqiptar!Nuk jame kunder asnje feje,por le te shkruhet nga nje teme e jo keshtu,cdo i dyti shkrim eshte perqares fesh....

[angmokio]

Duke ndiekur zhvillimet e ngjarjeve në vëndet Islamike, të cilat janë irrituar nga komentet që i ka bërë dikush figurës së “Profetit Muhamet”, çuditem se si mund të arrij llogjika e sotme njerëzore në të njëjt
in nivel me 1400 vjet më pare!
Me këto rrëmuja dhe demostrime force që bëjnë sotë fanatikët fetarë islamikë, anë e mbanë botës, duan t’i imponojnë të tjerëve respektin për idenë dhe idhullin e tyre! Kjo është krejt gabim. E si mund të imponosh sotë Amerikës, Anglisë, Francës, Hollandës. Belgjikës, Rusisë, Italisë, e shumë shteteve të tjera, t’ju imponosh besimin dhe respektin për fenë myslimane dhe profetin e saj, kur këto shtete kanë të drejtë të zgjedhin dhe e kanë zgjedhur një besim tjetër fetar?
Kjo lloj imponimi quhet DIKTATURË! Dhe këto shtete kanë të drejtë morale të mbrohen nga një diktim i tillë.
Është pjesë e lirisë mendore, lirisë së të shprehurit çdo shprehje shtypi apo televizioni, të cilët debatojnë për bindjet fetare apo kreun e saj.
Këto shtete dhe çdo individ, siç kemi pare atë që bëri disa karikatura për profetin Muhamet, apo ai që xhiroj filmin, apo kushdo që ka diskutuar kundër, është kërcënuar!
Me çfar të drejte morale apo ligjore kërcënohen individë, kërcënohen shtete, hakmerren ndaj intelektualëve, gazetarëve, diplomatëve, etj.! Kjo është dhunë kriminale, ekstremizëm kriminal, që bëhen në emër të një diktature fetare.
Për këtë duhet të vendosë drejtësia botërore, sepse është e pa moralshme të sakrifikosh njerëzimin në emër të një diktature!
Këto forca të errata veprojnë në bazë të së drejtës së forces, meqënëse kanë mundësi të mbledhin rreth vetes mijra apo miliona njrëz! Kjo nuk do të thotë se kanë të drejtë. Jo gjithmonë shumica ka të drejtë.Kjo është materialiste, kurse nga ana demagogjike këto turma të acaruara i japin të drejtë vetes të shkelin e shkatërrojnë gjithçka.
Sotë drejtësia bazohet në forcën e së drejtës dhe e drejta është liria e fjalës, e shprehjes, e mendimit, më tej qëndron dhe zbatohet çdo gjë që është llogjike dhe reale, aktuale!
Unë nuk do të detyroja askënd të besoj në atë që dua unë, por edhe të tjerët nuk kanë të drejtë të më përulin para asaj që përulen ata! Le të jenë sa të duan në numur, mua nuk më bind numuri por drejtësia!

Ajo qe harron ti Pashai i Greqise eshte se keta Islamofob nuk perfaqsojne Evropen apo Ameriken. Keta jane thjeshte individe injorante qe per interesa materiale jane gati te shesin b*then.

Nese i ke ndjekur komentet e fundit nga politikanet dhe perfaqsuesit e shteteve Evropiane dhe Usa do vesh re se ata jane kundra ketyre plehrave qe shfrytezojne mungesen e ligjeve per blasfemi.

Ne France te fusin ne burg per blasfemi ndaj cifuteve nderkohe qe te jesh i sigurte qe shume shpejt do miratohet dhe ligji per blasfemi per te gjitha fete.

Nese do i kishe lexuar ato qe une nenvizoj do kishe kuptuar ndonje gje po si duket u paska dash me i trash nje cike me teper shkrimet e mia qe ta kuptosh.
Islami eshte kundra dhunes sepse ashtu e ke me Kuran. Nese disa beduine shkretetirash vrasin e presin nuk do te thote aspak se keta perfaqsojne Islamin.

Besoj se keto me mire se mua i din ti qe jeton ne Greqi . Sa her je vene ne poziten kur duhet te mohosh veprat vandale dhe poshteruese te bashkatdhetareve te tu?

[prishtina75]

Ali baba tepelena, simbas teje e drejt morale eshte te fyesh dhe perdhosesh njeriut ate qe eshte e shenjet per te? Pa me thuaj si do te dukej bota po te fillonin popujt e komunitetet e ndryshme ti fyejn e ti perdhosin ato te shenjetat e njeri tjetrit? Pa dyshim qe rezultati i fundit do te ishte luftera pa mbarim. Pra ne kete kontest pyes kush po e provokon luften dhe kujt i konvenon ajo? Sa per ilustrim po e marre nje shembulle, a do te kishe guxim te shkoje ne indi dhe te fyeje e maltretoje nje lope ne publik, pasi qe atje konsiderohet e shenjet? Nese do ta beje nje gje te tille besoi qe mundemi me marre me mend se si do te perfundoje, me siguri nuk do te ngelej shume nga ti. Nuk eshte liri e shprehjes te perdhosesh ate qe eshte e shenjet per tjetrin aq me pake kur ajo e shenjet i perkete nje mase te gjere gadi gjysmes se botes. Nje gje e tille eshte e ulet pa etike pa kulture dhe antinjerzore, me kete nuk dua ti perkrah rastet ekstreme siq ishte vrasja e ambasadorit amerikan, por nje dukuri e tille duhet luftuar nga te gjithe pa marre parasyshe se ciles fe apo komuniteti i takon. Edhe homosexualet po ti ngacmosh se tepermi do te reagojn me dhune, pa harruar edhe macen qe po e ngacmove te grrithe.
Keshtu qe mos e perkrah te keqen sepse behesh me i keq se vet ajo.