Këshilla mbi edukimin e fëmijës suaj

[sirena_adria]

Këto 7 aftësi i dallojnë fëmijët e suksesshëm sipas një psikologeje dhe eksperte prindërimi

Fëmijët kanë nevojë për fëmijëri të sigurt, të dashur dhe të strukturuar, por gjithashtu kanë nevojë për autonomi, kompetencë dhe liri të lirë për të lulëzuar.

Michele Borba, një psikologe edukative dhe eksperte prindërimi ka renditur shtatë aftësi që u duhen fëmijëve për të rritur qëndrueshmërinë mendore, elasticitetin, kompetencën sociale, vetëdijen dhe forcën morale, të cilat i dallojnë fëmijët e suksesshëm që shkëlqejnë, nga ata që luftojnë:

1. Vetëbesimi

Shumica e prindërve e barazojnë vetëvlerësimin me vetëbesimin. Ata u thonë fëmijëve të tyre “Ti je i veçantë”, ose “Mund të jesh gjithçka që dëshiron”.

Por ka pak prova që rritja e vetëvlerësimit rrit suksesin apo edhe lumturinë. Megjithatë, studimet tregojnë se fëmijët që ia atribuojnë notat përpjekjeve dhe pikave të tyre të forta janë më të suksesshëm se fëmijët që besojnë se nuk kanë kontroll mbi rezultatet akademike.

Vetëbesimi i vërtetë është rezultat i të bërit mirë, përballjes së pengesave dhe gjetjes së zgjidhjeve. Fëmijët që kanë vetëbesim e dinë se mund të dështojnë, por edhe të ringrihen.

2. Empatia

Kjo forcë e karakterit ka tre lloje të dallueshme: ndjeshmëria afektive, kur ndajmë ndjenjat e tjetrit dhe ndjejmë emocionet e tyre; empatia e sjelljes, kur shqetësimi empatik na nxit të veprojmë me dhembshuri; dhe ndjeshmëria njohëse, kur kuptojmë mendimet e tjetrit.

Fëmijët kanë nevojë për një fjalor emocional për të zhvilluar ndjeshmëri. Ja disa nga mënyrat se si prindërit mund ta mësojnë atë:

Etiketoni emocionet: Emërtoni qëllimisht emocionet për t'i ndihmuar ata të ndërtojnë një fjalor të pasur.

Bëni pyetje: Ato e ndihmojnë fëmijën tuaj të kuptojë se të gjitha ndjenjat janë normale. Mënyra se si ne zgjedhim t'i shprehim ato është ajo që mund të na sjellë telashe.

Ndani ndjenjat: Fëmijët kanë nevojë për mundësi për t'i shprehur ndjenjat e tyre në një mënyrë të sigurt. Krijoni atë hapësirë ​​duke ndarë emocionet tuaja.

Vini re të tjerët: Vini në dukje fytyrat e njerëzve dhe gjuhën e trupit në ambiente të ndryshme ku ndodheni.

3. Vetëkontrolli

Aftësia për të kontrolluar vëmendjen, emocionet, mendimet, veprimet dhe dëshirat tuaja është një nga pikat e forta më të lidhura me suksesin dhe një sekret befasues i pashfrytëzuar për të ndihmuar fëmijët të lulëzojnë.

Një mënyrë për të mësuar vetëkontrollin është të japësh sinjale. Disa fëmijë e kanë të vështirë të ndryshojnë fokusin midis aktiviteteve. Kjo është arsyeja pse mësuesit përdorin sinjalet e vëmendjes, si zilja ose sinjalet verbale.

Një teknikë tjetër është përdorimi i pauzave të stresit. Ngadalësimi u jep atyre kohë për të menduar.

4. Integriteti

Integriteti është një grup besimesh, kapacitetesh, qëndrimesh dhe aftësish të mësuara që krijojnë një busull morale që fëmijët mund të përdorin për t'i ndihmuar ata të dinë çfarë është e drejtë dhe ta bëjnë atë.

Parashtrimi i pritshmërive tona është një pjesë e madhe e enigmës. Por po aq e rëndësishme është t'u jepet atyre hapësirë ​​për të zhvilluar identitetin e tyre moral krahas dhe të ndarë nga i yni.

Ndihmon gjithashtu për të njohur sjelljen etike kur fëmija juaj e shfaq atë në mënyrë që ata të kuptojnë se ju e vlerësoni atë.

5. Kurioziteti

Kurioziteti është njohja, ndjekja dhe dëshira për të eksploruar ngjarje të reja, sfiduese dhe të pasigurta.

Për t'i ndihmuar fëmijët të zhvillojnë kuriozitetin, jepuni atyre bojë, fije dhe shkopinj për të krijuar. Një metodë tjetër është modelimi i kureshtjes. Në vend që të thoni “Kjo nuk do të funksionojë”, provoni “Le të shohim se çfarë ndodh!” Në vend që të jepni përgjigje, pyesni: “Çfarë mendoni?” “Si mund ta zbuloni?”

Së fundmi, lexojuni një libër, ose thjesht shikoni një film bashkë duke i bërë fëmijës pyetje rreth tij.

6. Këmbëngulja

Këmbëngulja i ndihmon fëmijët të vazhdojnë të ecin para kur duket më e lehtë të heqë dorë.

Gabimet mund t'i pengojnë fëmijët të kenë sukses. Por mos lejoni që fëmija juaj të zhytet në problemin e tij. Në vend të kësaj, ndihmojini ata të identifikojnë pengesat e tyre.

Disa fëmijë heqin dorë sepse ndihen të mbingarkuar. Ndarja e detyrave në pjesë më të vogla ndihmon fëmijët që kanë vështirësi të përqendrohen ose të fillojnë.

7. Optimizmi

Fëmijët optimistë i shohin sfidat dhe pengesat si të përkohshme dhe të mundshme për t'u kapërcyer, kështu që ata kanë më shumë gjasa të kenë sukses. Por ekziston një pikëpamje e kundërt: pesimizmi. Fëmijët që janë pesimistë i shohin sfidat si të përhershme.

T'u mësojmë fëmijëve optimizmin fillon me ne. Fëmijët i adoptojnë fjalët tona si zërat e tyre të brendshëm, kështu që gjatë ditëve të ardhshme, përshtatuni me mesazhet tuaja tipike dhe vlerësoni këndvështrimin që u ofroni fëmijëve tuaj.

Ndryshimi është i vështirë, por është e rëndësishme të jeni shembulli i asaj që dëshironi që fëmija juaj të mësojë.


TiranaPost.al

https://tiranapost.al/sociale/keto-7...e-dhe--i526809

[sirena_adria]

Ja si të menaxhoni mërzitjen e fëmijëve tuaj gjatë pushimeve verore?

Periudha verore padyshim është periudha që pritet me padurim kryesisht nga fëmijët të cilët nuk do t’u duhet të zgjohen herët për të shkuar në shkollë, apo në kurse të ndryshme.

Por kjo kënaqësi nuk vazhdon në të njëjtat nivele kur ditëve të pushimeve me famijën i vjen fundi. Shpesh ndodh që ata nuk kanë angazhime dhe nuk kanë me çfarë të merren, e si pasojë përfundojnë të mërzitur. Por prindër duhet të dini se edhe kur ata shqetësohen është diçka normale pasi sipas ekspertëve është pjesë e mësimit dhe zhvillimit të tyre. Në këtë artikull do ju tregojmë disa truke se si të menaxhoni mërzitjen e fëmijëve tuaj gjatë verës.

1. Ndihmojeni të voglin të përdorë imagjinatën dhe krijimtarinë. Kjo është diçka që po humbet për shkak të përdorimit të tepërt të teknologjisë.

2. Ndihmojeni të mendojë për qëllime dhe arritje të ndryshme që duhet të ketë në të ardhmen.

3. Jepini ide se si të kalojnë kohën e lirë, përmes një shëtitje, apo të lexojë një libër, apo të shkruaj diçka.

4. Një këshillë e mrekullueshme e ekspertëve janë edhe ushtrimet për relaks që mund të zhvilloni bashkë me fëmijën tuaj.

5. Herë pas here mund t’i ngarkoni atyre një punë të lehtë shtëpie.

6. Dhe mirë do të ishte ta pyesnit se çfarë do t’ia largonte atij mërzinë.

Por duhet kuptuar se mërzitja e tyre nuk duhet të konsiderohet problem shumë i madh pasi siç e përmendëm edhe më sipër i përket procesit të mësimit dhe zhvillimit të tyre, madje të tilla situata do ta përgatisin fëmijën të gjejë rrugëzgjidhje për të dalë edhe vetë nga gjendja e mërzisë.


Gazeta Express

https://www.gazetaexpress.com/ja-si-...himeve-verore/

[sirena_adria]

Si ta ndihmoni një fëmijë të kapërcejë frikën e ujit?

Fëmija juaj e do banjën e tij në mbrëmje dhe duket i emocionuar për të shkuar me pushime. Por kur arritët në plazh, fëmija nuk donte të fuste as gishtat e këmbëve në det. Nëse ky skenar tingëllon i njohur, nuk jeni vetëm.

Shumë shpesh fëmijët e vegjël zhvillojnë një frikë nga uji dhe prindërit e tyre ndihen të frustruar dhe të pasigurt sepse nuk dinë se si t’i bëjnë fëmijët t’i kapërcejnë këto frikë. Ka disa taktika që mund të provoni për ta ndihmuar fëmijën tuaj të kapërcejë frikën e tij nga uji.

Pse fëmijët kanë frikë nga uji?

Në shumicën e rasteve, frika e fëmijëve nga uji mund të fajësohet për papjekurinë e zhvillimit. Foshnjat nuk janë gjithmonë të vetëdijshme për ujin si diçka për t’u frikësuar dhe zakonisht kënaqen duke u argëtuar në një banjë, liqen, oqean ose pishinë. Por ndërsa fëmijët rriten, është e zakonshme që ata të kenë frikë nga uji. Sipas psikologëve, frikën nga uji e zhvillojnë më së shumti fëmijët e moshës 1 deri në 7 vjeç.

Nëse fëmija juaj ka pasur një përvojë të keqe në ujë, madje edhe në vaskë, të tilla si rrëshqitja, spërkatja e tepërt ose zhytja pa dashje, kjo mund ta bëjë frikën edhe më të madhe dhe më të vështirë për t’u përballuar. Disa fëmijë mund të mos kenë pasur përvoja të frikshme, por ato të pakëndshme, si për shembull që u fut uji në hundë ose në sy dhe shqetësimi se do të ndodhë përsëri, mund t’i bëjë ata të hezitojnë të futen në ujë.

Si ta ndihmoni një fëmijë të kapërcejë frikën e ujit?

Është mirë që të keni një qasje të matur, empatike dhe të qetë. Nëse tregoni nervozizëm, fëmijët do ta ndjejnë atë dhe kjo vetëm do t’ua shtojë frikën. Këtu janë disa strategji që mund të provoni.

Zhytje graduale : Lëreni fëmijën të mësohet me ujin gradualisht. Ditën e parë le të zhysë vetëm gishtat, të dytën le të futet deri në gjunjë, pastaj deri në bel etj. Disa fëmijë thjesht kanë nevojë për më shumë kohë dhe mos i detyrojnë ata.

Merrni pak pajisje argëtuese : Disa fëmijë do të ndihen më rehat me syze shumëngjyrëshe noti, një xhaketë shpëtimi ose doreza noti të zbukuruara me personazhet e tyre të preferuar të filmave vizatimorë. Këto sende mund t’i ndihmojnë fëmijët të ndihen më të sigurt.

Kërkoni ndihmë profesionale: Disa fëmijë kanë më shumë gjasa të dëgjojnë një të rritur që nuk është prindi i tyre. Një instruktor noti i sjellshëm dhe i durueshëm mund të bëjë mrekulli. Plus është se profesionistët kanë shumë përvojë me problemin e fëmijëve që kanë frikë nga uji dhe njohin truket më të mira.

Hyni në ujë me fëmijën : Disa fëmijë do të ndihen rehat nëse futeni në ujë me ta. Mund t’i mbani ose t’i mbani dorën derisa të pushojnë. Por edhe kur kjo të ndodhë, mos u largoni shumë. Akademia Amerikane e Pediatrisë rekomandon që prindërit të jenë gjithmonë pranë mundësive të notarëve të papërvojë.

Flisni : Mundohuni të flisni me fëmijën tuaj për të kuptuar arsyen e frikës së tij nga uji. Nëse e dini se me çfarë po lufton fëmija juaj, do të jetë më e lehtë ta ndihmoni të kapërcejë frikën dhe të ndihet më i qetë në ujë.


Gazeta Express

https://www.gazetaexpress.com/si-ta-...friken-e-ujit/

[sirena_adria]

Prindërit që rritin fëmijë inteligjentë dhe të sigurt bëjnë gjithmonë 5 gjëra gjatë ‘kohëve të vështira’

Ne të gjithë duam të rrisim fëmijë të sigurt dhe inteligjentë. Një psikolog i specializuar në zhvillimin e adoleshentëve, thotë se çelësi është që prindërit t’ju ofrojnë siguri që në moshë të re.

Fëmijët, veçanërisht adoleshentët dhe të rinjtë, ndonjëherë kanë nevojë për një vërtetim se ajo që ata mendojnë dhe ndjejnë është normale dhe në rregull. Në fakt, psikologët besojnë se vërtetimi është një nga mjetet më të fuqishme të prindërimit, dhe megjithatë shpesh lihet jashtë programeve tradicionale të trajnimit të prindërve në sjellje.

Vërtetimi i ndjenjave të fëmijës suaj nuk do të thotë domosdoshmërisht se ju i falni ose pajtoheni me veprimet që ai bën. Thjesht do të thotë të tregosh se i dëgjon, i kupton dhe i pranon.

5 mënyra për që përdorin prindërit e suksesshëm sipas psikologëve:

1. Ata normalizojnë përvojat

Miqësitë i ndihmojnë fëmijët të zhvillojnë aftësi të rëndësishme jetësore, por asnjëra nuk është e përsosur.

Kujtojini fëmijës tuaj se të gjitha miqësitë kalojnë nëpër ulje dhe ngritje. Në marrëdhëniet e qëndrueshme, miqtë e ngushtë në mënyrë të pashmangshme zhgënjejnë dhe irritojnë herë pas here.

2. Ofrojnë rehati fizike

Disa studime kanë gjetur përfitimet e kontaktit ndërpersonal. Për shembull, përqafimi mund të ulë presionin e gjakut dhe të rrënjos një ndjenjë kujdesi dhe sigurie.

Le të themi se fëmija juaj po ndihet i mërzitur për diçka. Para se të thoni një fjalë të vetme, mund t’i fërkoni shpinën, t’i përqafoni ose t’i mbani dorën.

3. Ata mësojnë se cilësia e kalon sasinë

Një studim zbuloi se adoleshentët që kishin shumë miq - por më sipërfaqësorë – në shkollë, ishin më të shqetësuar.

Plus, ndryshe nga sa mendojnë shumica e fëmijëve, të qenit popullor nuk e lehtëson vetminë.

Sigurojeni fëmijën tuaj se nuk ka nevojë për qindra miq, qoftë në rrjetet sociale apo në jetën reale. Disa do të mjaftojnë, për sa kohë që ata janë besnikë, të besueshëm dhe mbështetës.

Hulumtimet tregojnë se së bashku me pranimin nga bashkëmoshatarët, të

4. Ata fokusohen në gjërat pozitive

Shpesh shoh fëmijët të ndalen në një zhgënjim të vogël shoqëror, i cili në atë moment duket më i madh dhe më urgjent se të gjitha gjërat pozitive në jetën e tyre.

Ndërsa ndjeni ndjeshmërinë për shqetësimin e fëmijës suaj, ripërqendrimi i vëmendjes së tij në triumfet dhe kënaqësitë e tij më të fundit i lejon ata të vlerësojnë gjërat që me të vërtetë kanë rëndësi.

5. Ata japin shpresë

Tregojini fëmijës tuaj se megjithëse po kalon një kohë të vështirë tani, ajo nuk do të zgjasë përgjithmonë. Gjërat do të përmirësohen. Kjo nuk është një trillim. Situatat sociale do të ndryshojnë sepse fëmijët do të ndryshojnë.


Tiranapost.al

https://tiranapost.al/stil-jete/prin...hmone--i527609

[sirena_adria]

Doni të rrisni fëmijë të suksesshëm? Ja cilat janë 7 zakonet më të mira sipas shkencës

Unë jam angazhuar prej kohësh për të mbledhur sa më shumë këshilla për prindërit, në raport me sjelljen ndaj fëmijëve të tyre bazuar në të dhënat shkencore. Më poshtë keni një listë të shkurtër me vetëm disa nga studimet më interesante dhe të dobishme që kam gjetur, dhe zakonet që ata sugjerojnë për prindërit që duan të rrisin fëmijë të suksesshëm:

Kujtojuni vazhdimisht atyre pritshmëritë e mëdha që keni ju si prindër

Kjo këshillë bazohet në një studim të kryer në Britaninë e Madhe me rreth 15.000 gra të reja përgjatë 10 viteve, që zbuloi se fëmijët prindërit e atyre fëmijëve që“u kujtonin zakonisht pritshmëritë e mëdha:kishin më pak gjasa që të mbeteshin të papunë për periudha të gjata kohore kur të rriteshin;më pak gjasa të punonin në punë me paga të ulëta dhe që i urrenin;më shumë gjasa të arsimoheshin në universitet; dhe më pak gjasa që vajzat të mbeteshin shtatzëna gjatë periudhës së adoleshencës.”

Lavdërojini në këtë mënyrë

Ndodh shpesh që prindërit i lavdërojnë fëmijët e tyre për talentet që kanë me fjalë të tilla si:“Ti je kaq i zgjuar (ose i talentuar). Ti je kaq i sjellshëm me njerëzit. Ti je vërtet i fortë (ose i shpejtë, i shkathët). Me pak fjalë, mos e bëj këtë gjë”.

Një studim i profesores së psikologjisë në Universitetin e Stenfordit Karol Duek, ka treguar se është shumë më efektive t’i lavdërosh fëmijët për përpjekjet kur kanë bërë për diçka, sesa të kalosh në superlativa. Për shembull mos i thoni:“Ti je një piktor kaq i mirë!”.Por përkundrazi duhet të thoni:“Më bën shumë përshtypje përpjekja që bëre për realizimin e kësaj pikture, dhe në fakt ka dalë shumë e bukur!”.

Bëjuni sa më shpesh lavdërime

Një studim nga Universiteti Brigam Jang, vëzhgoi lavdërimet dhe kritikat në klasat e shkollës fillore. Studiuedit u ulën përditë nga 20 minuta në klasë për 3 vjet, duke parë mënyrën se si mësuesit ndërvepronin me 2.536 nxënës të moshës së kopshtit deri në klasën e parë.

Sa më shumë vlerësime të arsyeshme që mësuesit u bënin atyre, aq më mirë paraqiteshin ata në mësime, pavarësisht faktorëve të tjerë. Autori kryesor i studimit Pol Kaldarela tha:“Sa më i lartë të jetë vlerësimi,aq më të mira janë rezultatet.”

Nxitini që të bëjnë punë shtëpie.

Kjo këshillë kombinon dy studime. Një studim i Harvardit, që është më i gjati në histori i këtij lloji, zbuloi dy faktorë për të cilët njerëzit kanë nevojë që të qenë të lumtur dhe të suksesshëm:

1. Dashuria.
2. Etika e punës.

Në këtë rast ne do të fokusohemi tek e dyta, pasi studimet rekomandojnë zhvillimin tek fëmija i etikës së punës. Dhe mënyra kryesore është t’i kërkohet fëmijës që të bëjë punët e shtëpisë. A ka pengesa? Sigurisht, pasi fëmijët e vegjël, nuk i bëjnë gjithmonë mirë punët e shtëpisë. Gjithsesi këmbëngulni që ata t`i bëjnë në mënyrën e tyre. Çështja nuk ka të bëjë vetëm me një dysheme të pastër, por për ta mësuar fëmijën tuaj se si të ketë një jetë të lumtur.

Mbani shpesh anën e tyre

Ky studim zgjidh një dilemë me të cilën mendoj se ndeshen shumë prindër herë pas here. Shkon kështu:Nëse fëmija im lëndohet, ose bën një gabim, apo përballet me një sfidë të madhe, çfarë duhet të bëj:

1.Të nxitoj ti dal krah, duke e ngushëlluar?
2. Apo të mbaj paksa distancë, në mënyrë që ta ndihmoj të mësojë të mbështetet tek vetja?

Një përmbledhje e disa studimeve arrin në një përfundim të vetëm: Dilni menjëherë në krah dhe ofrojini ngushëllim. Kjo nuk do të thotë se “do t`i zgjidhni jutë gjitha problemet e tyre”, por nënkupton shprehjen e ndjeshmërisë dhe u lini atyre të kuptojnë qartë se ju kujdeseni shumë për ta.

Kushtojini vëmendje aftësive të tyre sociale

Ju ndoshta do ta bëni këtë gjithsesi nëse mundeni. Por një studim interesant i botuar në revistën “JAMA Pediatrics”,gjeti një lidhje midis shkallës në të cilën fëmijët e kopshtit vlerësoheshin cilësisht si “pro-socialë”,me suksesin e tyre financiar 30 vjet më vonë. Mësuesve të kopshteve në Montreal të Kanadasë, iu kërkua të gjurmonin tiparet e nxënësve të tyre në fusha si shpërqendrimi, hiperaktiviteti, sjellja agresive dhe në fund niveli i të qenit pro-social. 30 vite më vonë u zbulua se ata që u vlerësuan më shumë për shkallën e pro-socialitetit fitonin 12.000 dollarë në vit më shumë, sesa ata që ishin vlerësuar më dobët në këtë parametër 3 dekada më parë.

Roli i parave

Një studim i botuar në revistën “American Sociological Review”, analizoi sesi i shpenzojnë paratë familjet shumë të pasura, të cilat teorikisht mund t’u jepnin fëmijëve të tyre një avantazh përmes parave. Dhe gjëja kryesore është garantimi i një avantazhi të madh për këta fëmijë. Shkoni në një lagje tjetër ku jetojnë njerëz të pasur. Sigurisht që paraja nuk është faktori i vetëm, por është e rëndësishme të pranosh rolin vendimtar që luajnë paratë, shtresa sociale dhe raca në rritjen e fëmijëve.


/ Inc. – Bota.al

https://bota.al/doni-te-rrisni-femij...ipas-shkences/

[sirena_adria]

https://gazetadita.al/studim-ky-lloj...re-ne-shkolle/

Studim: Ky lloj ushqimi ndihmon që fëmija juaj të jetë një nxënës i mirë në shkollë

[sirena_adria]

Si ta ndihmoni një fëmijë që ndihet i dështuar

“Çdo prind duhet të kujtojë se një ditë fëmija i tyre do të ndjekë shembullin e tij në vend të këshillës” – Charles Kettering

Një fëmijë që ndjen një dështim heq dorë nga lufta për atë që dëshiron. Ai ndjehet sikur ka humbur përpara se të provojë. Varet nga prindërit e tij për të përcjellë qëndrimin e tij ndaj vetes dhe jetës.

Shumica e prindërve dëshirojnë t’i shohin fëmijët e tyre të lumtur, ata do të dëshironin që ata të gjejnë dhe ndjekin rrugën e tyre. Por kjo nuk ndodh gjithmonë. Ndonjëherë, babai, nëna ose të dy, e gjejnë veten duke ndihmuar një fëmijë që mendon se ka dështuar, sepse ai nuk i ka përmbushur pritjet e tij apo të të tjerëve. Në përgjithësi, kjo ndjenjë dështimi fillon pasi fëmijët dhe prindërit ndjehen të hutuar para saj.

Ndihma për një fëmijë që ndjen një dështim shkakton reaksione të ndryshme tek prindërit. Në pothuajse të gjitha rastet, shfaqen ndjenjat e ankthit dhe fajit. Këto përkthehen në qëndrime që shkojnë nga mohimi i problemit në ndryshime të mëdha në familje. Kur situata trajtohet si duhet dhe në kohë, zakonisht është një mundësi e mirë për të korrigjuar atë që nuk është e drejtë. Përndryshe, kjo mund të çojë në probleme më serioze.

Ajo që sapo është thënë është fakti se shumë shpesh prindërit nuk e njohin këtë ndjenjë dështimi. Si rezultat, nuk ka ndërhyrje përpara se problemi të identifikohet. Në raste të tjera, prindërit e njohin ekzistencën e një ndjenje dështimi dhe në këtë rast ndihma për fëmijën bëhet edhe më e komplikuar.

Si sillet një fëmijë që ndjen një dështim?

Ndonjëherë është shumë e lehtë të vërehet se një fëmijë mendon se ai ka dështuar. Ai e shpreh vetë me zë të lartë dhe kërkon ndihmë sepse ka mbetur në një ngërç dhe nuk është në gjendje të përparojë. Megjithatë, mund të ndodhë që kjo ndjenjë dështimi të kalojë pa u vënë re ose që prindërit nuk mund ta vërejnë atë, shkruan revista Psikologji.

Në të njëjtën kohë, është e lehtë që ndjenja e humbjes të shfaqet në mënyrë indirekte: nëpërmjet marrëdhënieve konfliktuale me të tjerët, mungesës së disiplinës ose sjelljes jo normale. Një fëmijë që, për shembull, vetëm dëshiron të shikojë televizor, mund të ndihet në ankth, sepse mendon se nuk mund të ketë sukses në atë që ai kishte vendosur për vete. Nga ana tjetër, mos harroni se fëmijët kanë tendencë të tregojnë trishtim ose keqësim përmes zemërimit.

Ndonjëherë një fëmijë që ndjen se ka dështuar rritet në një mjedis ku kjo ndjenjë ishte tashmë e pranishme, kështu që ai thjesht e përvetësoi atë. Pra, edhe prindërit ndihen kështu. Kjo është pikërisht një nga arsyet pse të rriturit mund të duan ta mohojnë problemin: njohja dhe reflektimi mbi shkaqet dhe pasojat e saj mund të përfundojnë si një ushtrim në introspektiv dhe vetë-analizim, të cilat – megjithëse zakonisht japin rezultate pozitive – mund të jenë të kushtueshme .

Si ta ndihmoni një fëmijë që ndjen një dështim?

Në realitet, dështimi nuk është status por qëndrim. Nuk flitet për dështim kur individi ndjehet i mundur dhe beson se nuk ka asgjë për të bërë në lidhje me të. Nuk është një gjendje e lindur, sepse mësohet nga përvoja jetësore dhe edukimi. Është normale që në disa momente fëmija të heqë dorë, duke pasur parasysh se papjekuria e tij mund ta parandalojë atë që të mos i kushtojë rëndësi gabimeve të tij. Problemi lind kur kjo bëhet zakon.

Nëse një fëmijë ndjen një dështim, ekziston një mundësi e lartë që problemi të rrënjoset në edukimin e tij. Në mënyrë të veçantë, ai nuk merr stimuj të mjaftueshëm emocionalë dhe as nuk shoqërohet në mënyrën më korrekte në rrugën e tij të rritjes. Për këtë arsye, nuk ka besim në aftësitë e tij dhe nuk mund të përballojë dhe kapërcejë gabimet.

Mësoni të dëgjoni

Një fëmijë me probleme në shkollë mund të ketë nevojë për ndihmë dhe jo dënim. Vështirësitë e tij mund të jenë një shenjë e brishtësisë dhe konfuzionit. Në këtë rast dhe shumë të tjerë, ai do të kishte nevojë për mirëkuptim, mbështetje dhe afërsi.

E gjithë kjo nuk zgjidhet duke e çuar atë tek një psikolog për ta “shëruar”, ndonëse kjo gjë mund të ndihmojë. Fëmija po bën një kërkesë për ndihmë, duke kërkuar të mbikëqyret dhe të marrë dashuri. Në mënyrë të pashmangshme, kjo situatë duhet të adresohet pjesërisht nga prindërit, në këtë rol ata nuk mund të zëvendësohen.

Para se ta çoni fëmijën tek një psikolog, prindërit duhet së pari të pyesin veten për qëndrimin e tyre. Për të ndihmuar një fëmijë, është e rëndësishme të vlerësoni përparësitë dhe boshllëqet e veta si edukatorë. Është po aq e dobishme t’i ofrosh atij mjetet më të mira për t’u marrë me situatën. Nëse vështirësia identifikohet në kohë dhe trajtohet në mënyrë të përgjegjshme, do të ketë më shumë shanse që të zgjidhet shpejt, pa lënë pasoja në rritjen e fëmijës.


Ekonomia Online

https://ekonomiaonline.com/si-ta-ndi...et-i-deshtuar/

[Jetmiraaa]

Unë nuk jam prind akoma.
Ama një këshillë.
Mos I rrihni fëmijët,apo to krahasoni me fëmijët e tjerë.
Nuk e keni idenë sesa ndikon tek karakteri I tyre.
Edhe kanë trauma edhe kur të rriten.