Para se tė dashuroja…

Para se tė dashuroja, e dashur,
Asgjė s'ishte e imja:
endesha rrugėve, midis sendeve
asgjė s'kishte vlerė, as emėr nuk kishte:
vetėm ajėr qė priste ishte bota.
Unė pashė sallone nė ngjyrė hiri,
galeri tė banuara prej hėnės,
hangare tė pashpirt nė ndarje,
pyetje qė ngulnin kėmbė nė rėrė.
Gjithēka ishte bosh, e vdekur, e heshtur,
rrėzuar, braktisur, lėshuar;
gjithēka ishte e huaj, tjetėrsim,
e tė tjerėve ishte dhe e askujt, -
gjersa bukuria jote dhe varfėria
e mbushėn vjeshtėn me dhurata.

Shqipėruar nga Fatos Arapi