Maher Zain , kengetari qe qeteson zemrat e Muslimaneve me kenget e tij.

[ramazan_it]

SubhanAll-llah, o vëllai im a mendon se ja kam futur kot. Unë nuk e mendoj ashtu siç e mendon ti angmokio, sepse nuk janë mendimet e mija por të të gjithë Dijetarëve të Hakut, dhe nuk është ashtu se si the më sipërm se çka nuk më pëlqen mua un e refuzoj, por atë që se pëlqen All-llahu dhe i Dërguari i Tij edhe unë se pëlqej dhe këtë bvëre si vath në vesh.

Mbasi bëhesh sikurse nuk e ke lexuar se çka kanë thënë Dijetarët e Hakut për këto Ilahije Sufiste, po ti sjell edhe njiherë për t rifreskuar trunin:

ILAHITË ISLAME



Falënderimet i takojnë vetëm Allahut të Madhëruar, përshëndetjet dhe nderimet ia dërgojmë të dërguarit të Tij (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), familjes, shokëve të tij dhe gjithë atyre që pasojnë udhëzimin e tij deri në ditën e gjykimit.



Ajo që njihet sot me emrin “ilahi islame” ka ekzistuar edhe në kohët e mëparshme, por e quajtur ndryshe. Në atë kohë ilahitë njiheshin me emrat “Tagbir” dhe “Kasaid”.

Të parët tanë të ndershëm ua tërhoqën vërejtjen njerëzve nga ilahitë dhe gjërave të ngjashme me to. Kur është pyetur imam Ahmedi se çfarë mendimi kishte për personat të cilët merreshin me kasaid, është përgjigjur: Eshtë bidat dhe ulja me ata që e praktikojnë nuk lejohet.


Ndërsa, imam Shafiu ka thënë: Në Bagdad lashë pas diçka të cilën e kishin shpikur zindikët (prishësit e fesë), e quanin “tagbir” dhe e përdornin me qëllim që të largonin njerëzit sa më shumë nga Kurani.

Pas fjalës së imam Shafiut, Ibën Tejmija shprehet duke thënë: Kjo tregon njohjen dhe diturinë e plotë të imam Shafiut në këtë fe. Dihet se kur zemra mësohet duke dëgjuar vargje dhe ilahi, ndien kënaqësi e si rrjedhojë ndodh largimi nga dëgjimi i Kuranit. Pra, njeriu mjaftohet duke dëgjuar shejtanin në vend që të dëgjojë Rrahmanin.[1]

Gjithashtu ka thënë: Ata të cilët dëgjonin këtë gjë të shpikur të cilën imam Shafiu e konsideroi si shpikje dhe prishje të fesë, nuk merrnin pjesë në këto tubime me gra e djelmosha, në praninë e tingujve dhe fyejve. Përkundrazi, poezitë që këndonin ftonin në asketizëm dhe zbusnin zemrat.[2]


Dijetari i islamit Ibën Tejmije, u pyet për një person i cili e konsideron dëgjimin e këtyre fjalëve metodë për të thirrur njerëzit që të pendohen tek Allahu nëpërmjet tyre. Teksti origjinal i pyetjes është: Një grup njerëzish bënin gjynahe të mëdha, si; vrasja, vjedhja, pirja e alkolit etj. Një shejh i njohur si i mirë në mesin e tyre dhe për pasim të sunetit, deshi ti ndalonte këta njerëz nga gjynahet e mëdha, por nuk gjeti rrugë tjetër përpos këtij lloj grumbullimi në mënyrë që të dëgjojnë. Fjalët që do të këndoheshin do të shoqëroheshin me def, pa tinguj, ndërsa kënga do të ishte poezi e lejuar dhe e pashoqëruar me fyell. Kur u realizua ky takim, u penduan një grup prej tyre derisa ai që nuk falej, ai që vidhte dhe ai që nuk jepte zekat, filluan të ruheshin nga dyshimet, ti praktikojnë detyrimet dhe tu largohen të ndaluarave.


A i lejohet kjo vepër këtij dijetari përderisa në praktikimin e saj ka shumë përfitime, dhe duke mos harruar faktin se dijetari nuk mundet ti thërrasë në rrugë të drejtë, vetëm se në këtë mënyrë?


Dijetari i islamit Ibën Tejmije u përgjigj me një përgjigje të zgjeruar: Me të vërtetë që dijetari që përmendet ka patur për qëllim pendimin e tyre nga gjynahet e mëdha, dhe nuk gjeti rrugë tjetër vetëm se këtë që u përmend; rrugën e bidatit (shpikjes). Kjo tregon qartë injorancën e këtij dijetari rreth rrugëve të lejuara, nëpërmjet të cilave pendohen mëkatarët, ose ky dijetarë nuk ka mundur ti gjejë ato.


Dijeni se Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), shokët e tij dhe tabiinët (ata që erdhën pas shokëve të tij) thërrisnin njerëz më të këqinj se këta që u përmendën, siç ishin; ithtarët e mosbesimit dhe mëkateve. Ata thërrisnin me rrugë të lejuara nëpërmjet të cilave Allahu i bëri të mos kenë nevojë për rrugët e shpikura.[3]


Nga dëmet e të ashtuquajturave “ilahi islame”, janë:

1) Janë shpikje në fe dhe ngjasojnë me shpikjen e Sufijve,

2) Eshtë përngjasim me ithtarët e librit,

3) Quhen islame por islami qëndron shumë larg tyre,

4) Është përngjasim me mëkatarët dhe meloditë që ata përdorin në këngët e tyre,

5) Ndodhë ajo që quhet “fitne (mahnitje)” ndaj zërave të bukur e të hollë,

6) Hutojnë të rinjtë nga Kurani dhe dija e dobishme,

7) I mëson dëgjuesit të dëgjojnë edhe muzikën e paturpshme,

8) Përdoret për ti ftuar të tjerët në parti dhe grupacione të ndryshme,

9) Shoqërohet edhe me vegla muzikore, si; defi etj.


Më poshtë do të paraqesim disa fetua (thënie) të dijetarëve të sunetit, në lidhje me “ilahitë islame”


-----------------------------------------------------------------------------------------------------
[1] Mexhmuul Fetaua, vëll. 11, fq. 532.

[2] Mexhmuul Fetaua, vëll. 11, fq. 534.

[3] Mexhmuul Fetaua, vëll. 11, fq. 620.

Vazhdon...

[angmokio]

Pse qka kane keto ilahije?

Edhe qka ke kunder ketij kengetari,nuk mund te ia mohosh askujt qka i pelqen te bej e degjoje.

ja edhe kete mohoje pra ,po ben diqka gabim qe po e theret ezanin?

http://www.youtube.com/watch?v=ejD3vWbYw6Y

o zot cfare zeri bukur , Ibrahimi vertete te fut ne nje bote tjeter kur kendon , mashallah

[ramazan_it]

Dijetari i madh, Muhamed Nasirudin el Albani: "Ilahitë islame janë prej veçorive të Sufijve"





Pyetje: Cfarë gjykimi kanë të ashtuquajturat “ilahi islame”?

Përgjigje: Ajo që mendoj unë për këto ilahi fetare, të cilat kanë qenë veçori e tarikateve sufije ku shumë djelmosha besimtarë i kritikonin ato, është se ata arrinin në ekstrem duke lavdëruar Profetin (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Ato përmbanin kërkim ndihme nga të tjerë përveç Allahut të Madhëruar.

Pas ilahive që përmendëm erdhën disa ilahi të reja, të cilat sipas meje ndryshojnë nga ato që kanë qenë më parë. Në to ka ndryshime të shumta përsa i përket largimit nga shirqet dhe idhujtarizmat që gjendeshin në ilahitë e mëparshme. Ajo që duhet të dimë të gjithë, është fakti se çdo muslimani i del si detyrë të zbulojë rrugën në të cilën ka qenë Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Kushdo që kërkon në librin e Allahut dhe në hadithet e të Dërguarit të Tij, madje edhe në udhëzimin e të parëve tanë të mirë, kurrsesi nuk mund të gjejë nga ato që sot i quajnë; ilahi fetare.

Edhe pse në ilahitë e sotme kanë ndryshuar shumë nga gjërat që gjendeshin në ilahitë e vjetra, siç ishte; teprimi në lavdërimin e Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të), neve na mjaftojnë si argument për mospranimin e këtyre ilahive, të cilat po përhapen në mesin e të rinjve me pretendimin se nuk përmbajnë ndonjë thyerje rregulli në sheriat, pra na mjaftojnë si argument dy gjëra. E para: Këto ilahi nuk ekzistonin në udhëzimin e të parëve tanë të mirë, dhe e dyta; Me sa kam vënë re, në realitet ato janë të rrezikshme. Po vërejmë të rinjtë musliman se po hutohen mbas këtyre ilahive fetare, madje i këndojnë ato siç thuhej më para “Huxhejra” në çdo kohë.

Kjo i largoi ata nga kujdesi për të lexuar Kuranin, apo për të përmendur Allahun e për të bërë salauate mbi të dërguarin e Tij (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ashtu siç ka ardhur në hadithe të sakta. Për këtë shkak apo për ndonjë tjetër i cili largon nga e vërteta, Profeti (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) ka thënë: Lexojeni bukur Kuranin dhe mbajeni fortë atë. Betohem në Atë në dorën e të Cilit është shpirti i Muhamedit, se ky Kuran largohet nga krahërorët e burrave më shpejt se deveja e zgjidhur.[4]

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
[4] [Marrë nga libri “Sqarime të dobishme rreth gjykimit të ilahive”, të autorit Abdullah Sulejmani, libër të cilit dijetari Salih el Feuzan i ka kushtuar një parathënie.

Vazhdon...

[ramazan_it]

Dijetari i madh, Muhamed bin Salih el Uthejmin: "Ilahitë islame, ilahi të shpikura"



Pyetje: A lejohet që një grup burrash të këndojnë së bashku ilahi? A lejohet që të shoqërohet këndimi i tyre me përdorimin e defit? A janë të lëjuara ilahitë përveç në bajrame dhe në dasma?

Përgjigje: Ilahitë islame janë ilahi të shpikura dhe përngjasojnë me atë që shpikën Sufijtë. Duhet të distancohemi nga ato dhe të shkojmë tek këshillat e Kuranit dhe sunetit, me përjashtim të momenteve të luftës kur ato nxisin për të përparuar në luftë në rrugë të Allahut, kjo është diçka e mirë. Nëse në këtë rast i bashkohet ndonjë vegël muzikore si defi, atëherë kjo është më larg të vërtetës.[5]

----------------------------------------------------------------------------------------------------
[5] “Fetuatë e shejh Uthejminit” të përmbledhura nga Abdul Meksud, fq. 134.

Vazhdon...

[ramazan_it]

Hirësia e tij, myftiu i Arabisë Saudite: AbdulAziz ali Shejh: "Ilahitë islame nuk lejohen"


Pyetje: Cfarë gjykimi ka përplasja e duarve në dasma nga gratë, kur ato i shoqëron këndimi i ilahive islame?

Përgjigje: Së pari mund të themi se emërtimi i këtyre ilahive si “islame” dhe përdorimi në dasma nuk lejohet, sepse feja islame është feja e preokupimit dhe punës. Emërtimi “ilahi islame”, nuk është emërtim në vendin e duhur dhe njerëzit nuk duhet ti përdorin këto ilahi, sepse në to mund të ketë fjalë të Allahut duke u shoqëruar me duartrokitje. Përplasja e duarve e të tjera gjëra që mund ti shoqërojnë ilahitë, të gjitha këto bëjnë pjesë në moralet e Sufijve.

Në lidhje me idhujtarët, Allahu i Madhëruar ka thënë: “Lutja e tyre pranë shtëpisë (Qabes) nuk ishte tjetër vetëm se britmë dhe duartrokitje.” Pra, duartrokitja e shoqëruar me ilahitë islame nuk lejohet, sepse në të vërtetë këto ilahi janë këngë dhe kjo gjë i mvishet islamit.[8]

----------------------------------------------------------------------
[8] Mexheletu ed Daueh, nr. 1706, e datës 15/5/1420 h.

[ramazan_it]

Dijetari i madh, Hamud et Tuejxhiri: "Ilahitë islame nuk janë gjëra islame"


Në një nga librat e tij, ky dijetarë shprehet duke thënë: Vërtet, disa ilahi të cilat i praktikojnë shumica e nxënësve në ceremonitë dhe kampet verore duke i emërtuar si islame, duhet ta dimë se nuk janë gjëra islame. Ato janë përzier me këndime, dridhje të tepruara zëri dhe tinguj, të cilat të gjitha së bashku provokojnë ata që këndojnë dhe ata që dëgjojnë. Ato ftojnë në kërcim e largojnë nga përmendja e Allahut, leximi dhe meditimi në ajetet e Kuranit Fisnik, e shumë dije të tjera të dobishme.[9]

Ata që zgjedhin si paraardhës dhe shëmbëlltyrë Sufijtë e hershëm, sa gjë të keqe kanë zgjedhur për vetet e tyre.

Gjithashtu ka thënë: Ai që krahason këto ilahi me përdredhje zëri, me recitimet e sahabëve kur ndërtonin xhaminë e Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) apo kur hapnin gropën e hendekut, apo e krahason me fjalët që sahabët u thonin deveve për të shpejtuar ecjen, le ta dinë se krahasimi i tyre është i gabuar. Sahabët nuk i recitonin poezitë duke përdredhur zërat, gjë e cila provokon këngëtarin dhe dëgjuesin, siç ndodh me nxënësit nëpër ceremoni dhe kampe verore.

Por përkundrazi, sahabët e kufizonin poezinë dhe e recitonin atë me zë të lartë. Nuk është transmetuar që ata të jenë bashkuar për të kënduar së bashku, siç veprojnë nxënësit në kohën tonë.

E mira më e madhe gjendet në pasimin e Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dhe të shokëve të tij, ndërsa e keqja më e madhe qëndron në kundërshtimin e tyre dhe marrjes së shpikjeve që nuk i përkasin udhëzimit të tyre, madje as që janë njohur në periudhën e tyre.

Ato nuk janë gjë tjetër vetëm se shpikje e Sufijve, të cilët e konsiderojnë fenë si lojë e dëfrim. Eshtë përmendur se Sufijtë mblidheshin për të kënduar poezi me stërgjatje zëri dhe melodi muzikore për ta tepruar në lavdërimin ndaj Profetit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Mblidheshin për atë që e quanin “dhikër-përmendje” edhe pse në realitet ishte tallje me Allahun dhe përmendjen e Tij. Ata që zgjodhën si paraardhës dhe shëmbëlltyrë Sufijtë e hershëm, sa gjë të keqe zgjodhën për vetet e tyre.[10]

--------------------------------------------------------------------------------
[9] “Ngritja e argumenteve për ndalimin e ilahive”, fq. 6.
[10] “Ngritja e argumenteve për ndalimin e ilahive”, fq. 7-8.

[ramazan_it]

Dijetari i madh, AbdulMuhsin el Abad: "Nuk duhet të merremi me ilahitë e as tu kushtojmë rëndësi atyre"


Në përgjigjen e një pyetjeje rreth ilahive, dijetari u shpreh duke thënë: Njeriu duhet ta mbushë kohën e tij me gjëra që i sjellin dobi në këtë botë dhe në botën tjetër. Ai duhet të merret me përmendjen e Allahut, leximin e Kuranit dhe leximin e librave të dobishëm. Gjithashtu, duhet të lexojë poezi të cilat nxisin për morale të larta dhe sjellje të mira.

Përsa u përket ilahive që janë shfaqur kohët e fundit, të cilat realizohen duke u mbledhur grup e duke kënduar me zë melodioz, inçizohen e shpërndahen duke u marrë kohën shumë njerëzve, nuk duhet të merremi me to e as tu kushtojmë rëndësi. Qëllimi është që të përfitojmë njohuritë dobiprurëse, tu kushtojmë rëndësi pikërisht këtyre njohurive dhe të dëgjojmë gjëra të mira. Ndërsa mallëngjimi i zërave dhe kujdesi për ti dëgjuar këta zëra, kjo nuk duhet të ndodhë kurrë e as nuk është e udhës.[11]

----------------------------------------------------------------------
[11] “Fjalë të vlefshme rreth gjykimit të ilahive”, i autorit isam El Merij, fq. 70.

Vazhdon...

[ramazan_it]

Dijetari i nderuar, Salih ali Shejh: "Ilahitë islame erdhën nga Ihuan el muslimin"


Pyetje: Në këtë kohë janë shtuar mjetet që ndihmojnë për thirrjen e njerëzve në fenë e Allahut të Madhëruar. Në disa prej këtyre metodave unë kam dyshim, e ato janë; teatri dhe ilahitë. A janë ato të lejuara?

Përgjigje: Ilahitë, ajo që di nga fjalët e dijetarëve tanë të cilëve u merret fjala në përgjigje, janë të mendimit se ato nuk lejohen. Ilahitë kanë ardhur nga Ihuan el musliminët, dhe dihet se në llojet e edukimit që ata përdorin janë edhe ilahitë.

Ilahitë përdoreshin në tarikatet e Sufijve, si metodë ndikuese tek ndjekësit e tyre. Ndërsa në kohët e sotme si mjet dhe metodë e re, ilahitë u futën edhe në këtë shtet (Arabinë Saudite) dhe u praktikuan në shumë gjëra. Në momentet e para kur u shfaqën këto ilahi, dijetarët thanë se nuk lejohen.

Në lidhje me “Tagbirin” të cilin e shpikën Sufijtë dhe që ngjason me ilahitë e sotme, imam Ahmedi ka thënë: Ato janë shpikje dhe përdoren për të larguar njerëzit nga Kurani. Sufijtë e quanin atë “dëgjim i lavdëruar”, i cili në të vërtetë nuk është i lavdëruar por i nënçmuar.[12]

----------------------------------------------------------------------
[12] Marrë nga kaseta me titull “Fetuatë e dijetarëve rreth të ashtuquajturave ilahi islame”, prodhim i studios “Minhaxhu Suneh” në Rijad.

[ramazan_it]

Ka nevoj veshi per ,,muzik''o zoteri...Mbaruam duke degjua ligjerata,jeni bere s'i ne parlament,po folni ndryshe e po veproni ndryshe...Hajt s'e edhe hoxhallaret degjojn muzik besa...

Selamun alejkum, veshi nuk ka nevojë për gjëra të kota dhe këtë e kanë thanë Dijetarët, kurse ju që thoni një gjë të tillë, sillni argumentet nëse i keni?

Hoxhallarët Sufist ndoshta i kanë qejf këngët siç ju kanë mësuar edhe juve, por ata që e kërkojnë të vërtetën nuk mirren me gjërat e kota.

[angmokio]

Ramazan , Muslimanet dhe ne kohen e profetit i kendonin ilahite sic eshte p.sh Taleal Bedru Aleyna . Ti sjell argumente dijetaresh por harron hadithin e profetit a.s kur i thote Ebu Bekrit r.a (teksa mundohej te nxirrte jashte sherbetoret qe po kendonin e vallezonin me Aishen) duke i thene leri sepse edhe muslimanet gezojne e festojne.

Nese do shikosh efektin e besimit qe krijojne kengetare te tille si Ibrahim , Maher Zain, Sami Yusuf apo Adem Ramadani eshte vertete i jashtezakonshem shume here me i madh se efekti qe japin wehabistet apo xhemaa tekfir qe kane mendjen vetem per te vrare prere e shkaterruar.

Feja eshte lehtesim thote profeti yne a.s .Lehteso dhe mos veshtireso thote Allahu xh.sh ne Kuran.
Ndaj i nderuar Ramazan boll me komente rreth muzikes Islame sepse nuk del njeri me b*th perjashta kur degjon rreth Islamit por vetem sa i mbush zemren me gezim dhe i rrit besimin ne Allah.