Vlera e vdekjes

[ramazan_it]

VLERA E VDEKJES

Me të vërtetë falënderimi i takon Allahut s.v.t., Atë e falënderojmë, te Ai mbështetemi dhe prej Tij falje kërkojmë, te Allahu kërkojmë mbrojtje prej të keqes së shpirtrave tanë dhe prej veprave tona të këqija. Kë e udhëzon Allahu në rrugën e drejtë, askush nuk mund ta dërgojë në humbje, ndërsa kë e lenë Allahu në humbje, për të nuk ka udhëzues.

"O besimtarë! Kijeni frikë Allahun ashtu siç i takon Atij dhe vdisni vetëm duke qenë muslimanë!"

Nuk do doja të shtoj tjetër në lidhje me këtë temë, përveç se disa hadithe të besueshme (sahih), ajete kuranore dhe thënije të dijetarëve të ndershëm që të kemi mundësi të përfitojmë dhe të veprojmë sipas tyre.


-VDEKJA ËSHTË DHURATË E BESIMTARIT! (hadith)
-
NJERIU I URREN DY GJËRA:
E URREN VDEKJEN,NDËRSA AJO ËSHTË MË E MIRË PËR TË SE SA SPROVAT DHE URREN PASURINË E VOGËL DHE MODESTE, NDËRSA ME TË MË LEHTË DO TË JAPË LLOGARINË! (AHMEDI)

-DUNJAJA ËSHTË KARAKTERIZUAR PREJ DIJETARËVE (MUSLIMI, TIRMIDHIU, IBN MAXHE DHE AHMEDI) SI:” BURG PËR BESIMTARIN,NDËRSA XHENNET PËR JOBESIMTARIN!”

-TRANS. EBU KATADE,SE PËRSKAJ TË DËRGUARIT s.a.v.s.,KALOI NJË XHENAZE,ME Ç’RAST AI KONSTATOI:
”AI I CILI ËSHTË REHATUAR DHE NGA I CILI JANË REHATUAR TË TJERËT!”
NJERËZIT PREZENT PYETËN:
”O I DËRGUARI I ALLAHUT,KUSH ËSHTË AI QË ËSHTË REHATUAR DHE KUSH ËSHTË AI PREJ TË CILIT JANË REHATUAR?”
U PËRGJIGJ:”
“ROBI BESIMTAR ME VDEKJE ÇLIROHET NGA VËSHTIRËSITË E DUNJASË,NDËRSA NGA ROBI JOBESIMTAR,ME VDEKJEN E TIJ ÇLIROHEN(NGA E KEQJA E TIJ) NJERËZIT, QYTETET, DRUNJTË DHE KAFSHËT!”(BUHARIU)

-PËRKUJTONI SA MË SHUMË ATË QË I NDËRPRENË KËNAQËSITË (VDEKJEN)! (TIRMIDHIU)

-ABDULLAH b.OMERI r.a.,trans. SE I DËRGUARI I ALLAHUT s.a.v.s.,ishte pyetur:
”O I DËRGUARI I ALLAHUT, KUSH JANË BESIMTARËT MË TË MENÇUR?”
ISHTE PËRGJIGJUR:
”ATA TË CILËT MË SË SHPESHTI PËRKUJTOJNË VDEKJEN DHE TË CILËT JANË MË TË PËRGATITUR PËR TË,ATA JANË MË TË MENÇURIT!” (IBN MAXHE)

-PAVLERËN E KËSAJ BOTE NUK E ZBULON ASGJË MË SHUMË SE VDEKJA. SECILIT I CILI QË KA PAK MENÇURI, AJO NUK I LË ASPAK HAPËSIRË QË T’I GËZOHET KËSAJ BOTE. SA HERË QË PERSONI TA PËRKUJTOJË VDEKJEN, KJO BOTË DHE GJITHËKA KA NË TË, NË SYTË E TIJ BËHEN TË PAVLEFSHME!(HASAN EL BASRIU)


-ALLAHU S.V.T. THOTË:
“LËRI (MUHAMMED) ATA, TË HANË, TË DËFREHEN DHE T’I PREOKUPOJË SHPRESA (SE DO TË JETOJNË SHUMË), E MË VONË DO TA KUPTOJNË! (HIXHR,3)


-Shënon Ebu Nuajmi dhe El-Bejhekiu në “Shuabul-Iman” nga Enesi r.a. i cili thotë: Ka thënë Pejgamberi s.a.v.s., : “Vdekja është shpagim për çdo musliman”. Ibnul Arabiu thotë se është hadith i vërtetë (sahih). Ndërsa Imam Kurtubiu thotë se vdekja është shpagimi për shkak të fatkeqësive dhe dhembjeve që përjeton njeriu në momentin e vdekjes. I Dërguari i Allahut s.a.v.s., thotë: “Nuk ka musliman të cilin e godet ndonjë pakënaqësi (e keqe, fatkeqësi) qoftë edhe ndonjë gjemb apo diç më e vogël se ajo e që Allahu mos t’ia mbulojë me të gabimet dhe të metat e tij!” (Buhariu 111/10) dhe (Muslimi 2571). Kur për një të keqe të vogël Allahu i falë mëkatet e muslimanit, atëherë çfarë mendon për vdekjen dhe agonitë e saj që janë më të vështira dhe më të rënda se 300 goditje me shpatë?!.

Ibën El-Mubareku përmend në librin e tij “Ez-Zuhd” dhe Ibën Ebi Ed-Dunja nga Mesruki i cili kishte thënë: “Nuk kam patur lakmi askënd, përveç një besimatar në varrin e tij, sepse ai është i mbrojtur nga dënimi i Allahut dhe i qetë nga fatkeqësitë dhe hallet e kësaj bote!”.

Kurse Ibën Ebi Shejbeh e tregon në këtë version: “Nuk ka diç më të mirë për besimtarin se varri i tij. Aty do jetë i qetë nga hallet, problemet, brengat dhe fatkeqësitë e kësaj bote dhe do jetë i mbrojtur nga dënimi i Allahut!”

Lus Allahun s.v.t. që të përfitojmë nga kjo temë që të jemi edhe ne prej atyre që mendojmë sa më shumë për vdekjen dhe të jemi prej tyre që pregaditemi pë të AMIN!

Selam alejkum we rahmetullahi we berekatuhu nga vëllau i juaj Ramazani.

[Izadora]

“Nuk ka diç më të mirë për besimtarin se varri i tij. Aty do jetë i qetë nga hallet, problemet, brengat dhe fatkeqësitë e kësaj bote dhe do jetë i mbrojtur nga dënimi i Allahut!”

Me falni per sinqeritetin por kjo sikur eshte thirje per harakiri .

[ramazan_it]

Me falni per sinqeritetin por kjo sikur eshte thirje per harakiri .

Selam alejkum motër Izadora!

Pa asçfarë kundërshtimi deshta me të pyetur se, a ka mundësi me ma sqaruar se çka don me thanë " harakiri "? Kështuqë, me e kuptuar se ku është gabimi i asaj që është shkruar nga ana ime më sipër! Mbasi nuk mund që ta kuptoj ( mungesa ime personale ), se ku kam gabuar dhe ma bën hallall në rastëse është gabim, edhepse nuk e kam thanë unë atë, por e pranoj mbasi e kam nxjer në temë dhe e quaj veten të fajshëm.Por pik së pari deshta sqarimin e asaj fjale se nuk e kuptoj qëllimin dhe arsyen se pse është ashtu?

Dhe së fundi mund të them se, çka e kemi qëlluar është prej Allahut dhe çfarë kemi gabuar është prej ne dhe prej shejtanit të mallkuar.

Subhaneke Allahume bihamdike, LA-ILAHE ILA ENTE ESTAGFIRUKE WE TEUBUILEK.

Selam alejkum nga vëllau i juaj ramazani.

[goldian]

izadora plas nga inati ti po do vdesesh nje dite
prandaj sillu mire ne kete jete

[.IQ]

Selam alejkum motër Izadora!

Pa asçfarë kundërshtimi deshta me të pyetur se, a ka mundësi me ma sqaruar se çka don me thanë " harakiri "? Kështuqë, me e kuptuar se ku është gabimi i asaj që është shkruar nga ana ime më sipër! Mbasi nuk mund që ta kuptoj ( mungesa ime personale ), se ku kam gabuar dhe ma bën hallall në rastëse është gabim, edhepse nuk e kam thanë unë atë, por e pranoj mbasi e kam nxjer në temë dhe e quaj veten të fajshëm.Por pik së pari deshta sqarimin e asaj fjale se nuk e kuptoj qëllimin dhe arsyen se pse është ashtu?

Dhe së fundi mund të them se, çka e kemi qëlluar është prej Allahut dhe çfarë kemi gabuar është prej ne dhe prej shejtanit të mallkuar.

Subhaneke Allahume bihamdike, LA-ILAHE ILA ENTE ESTAGFIRUKE WE TEUBUILEK.

Selam alejkum nga vëllau i juaj ramazani.

ramazan_it a nuk e kupton qe ajo tallet, Mos ja ve veshin, ska pune tjeter, llomotit ketu ne forum.

[Izadora]

Selam alejkum motër Izadora!

Pa asçfarë kundërshtimi deshta me të pyetur se, a ka mundësi me ma sqaruar se çka don me thanë " harakiri "? Kështuqë, me e kuptuar se ku është gabimi i asaj që është shkruar nga ana ime më sipër! Mbasi nuk mund që ta kuptoj ( mungesa ime personale ), se ku kam gabuar dhe ma bën hallall në rastëse është gabim, edhepse nuk e kam thanë unë atë, por e pranoj mbasi e kam nxjer në temë dhe e quaj veten të fajshëm.Por pik së pari deshta sqarimin e asaj fjale se nuk e kuptoj qëllimin dhe arsyen se pse është ashtu?

Dhe së fundi mund të them se, çka e kemi qëlluar është prej Allahut dhe çfarë kemi gabuar është prej ne dhe prej shejtanit të mallkuar.

Subhaneke Allahume bihamdike, LA-ILAHE ILA ENTE ESTAGFIRUKE WE TEUBUILEK.

Selam alejkum nga vëllau i juaj ramazani.

Ndoshta ngaqe i shohim me sy te kundert vlerat e vdekjes. Te gjithe jemi mysafir ne kete bote, pra ashtu sic erdhem ashtu do ikim.

Pse njeriu gjen shpagim pas vdekjes, perse miresia e njeriut nuk gjen shpagim ne jete reale.

Pse vdekja hymnizohet .
Pse te kemi frike nga vdekja qe te bejm miresi dhe mos te kemi frike ti bejm dem njeri-tjetrit.

E thashe "harakiri" "vetevrasje" , pasi une keshtu e kuptoi :
Mjafton te jesh besimtar , pavarsisht se cfare ben, mjafton ne castet e fundit te kerkosh meshire dhe shkon tek bota e endrrave.
Marrim kamikazet , edhe pse thirin zotin e tyre kur kryejn krimin, prap shkojne ne boten e bukur.
Ku eshte drejtesia e zotit ketu ??





Ps.IQ jo cdo postim eshte tallje o njeri !

[ramazan_it]

[QUOTE=Izadora;2647560]Ndoshta ngaqe i shohim me sy te kundert vlerat e vdekjes. Te gjithe jemi mysafir ne kete bote, pra ashtu sic erdhem ashtu do ikim.

Është e vërtetë që vlerat e vdekjes i shohim me me sy të kundërt, sepse un i shoh sipas Islamit, kurse ju sipas mendimit tuaj personal dhe kjo është mesiguri e kundërt.Shkaku është i qartë se unë të kam sjellur argumente kurse ju e keni dhanë vetëmm se mendimin tuaj, e kjo në Islam nuk është e pranuar. Unë e mar at që kanë argumente se në Ditën e Gjykimit vlerat vlerësohen vetëm se me argumente dhe jo me ndjenjat, apo mendimet personale.

Pse njeriu gjen shpagim pas vdekjes, perse miresia e njeriut nuk gjen shpagim ne jete reale.

Njeriu gjen shpagim si në këtë jetë, por edhe në jetën tjetër, në rastëse ai i ka kryer obligimet që është i ngarkuar nga Krijuesi i Ghithësisë. Pra, ai që e don Allahun s.v.t. në dunja, ai ka kënaqësinë e kësaj dunjasë dhe aq më shumë në Ahiret ku do të takohet me të dashurin e Tij s.v.t..

Pse vdekja hymnizohet .
Pse te kemi frike nga vdekja qe te bejm miresi dhe mos te kemi frike ti bejm dem njeri-tjetrit.

E ke shum gabim se muslimani nuk ka frikë prej vdekjes, por e don vdekjen, por jo ashtu siç mendon ti se të bën vetvrasje, por të pret kaderin e Allahut s.v.t.. Për sa i përket se ti bëjm dëm njëri - tjetrit ma sjell argumentin se unë kam cekur një gjë të tillë!!!

E thashe "harakiri" "vetevrasje" , pasi une keshtu e kuptoi :
Mjafton te jesh besimtar , pavarsisht se cfare ben, mjafton ne castet e fundit te kerkosh meshire dhe shkon tek bota e endrrave.
Marrim kamikazet , edhe pse thirin zotin e tyre kur kryejn krimin, prap shkojne ne boten e bukur.

Ti mbasi e kupton si vetëvrasje, unë them se e kuipton shum gabim, se askund nuk kam përmendur një gjë të tillë dhe e dimnë krejt muslimanët se vetëvrasja është e ndalur ( HARRAM ).

Sa i përket se mjafton të jesh besimtar........Subhanallah, këtiu po e kuptova sipas kësaj fjale, se ju nuk praktikoni fenë dhe ja futni kot fjalës ashtu siç kju pëjqen juPor, e ke shumë gabim!!! Pse??? >>Sepse nuk na ke sjellur asnjë argument për këtë që thoni ju prej Zotit të Gjithësisë se kjo që thoni ju është e vërtetë, mbasi ne si muslimanë e dim se çfarë obligimesh kemi në këtë botë për të qenë të kënaqur këtu dhe në Ahiret.


Ku eshte drejtesia e zotit ketu ??


Drejtësinë e ke në Librin e Allahut dhe në praktikën e Profetit të Tij s.a.v.s., mjafton me studiu oj motër dhe mos u mir me fantazijat e tua, por merr dhe lexo nëqoftëse don shpëtim! Dhe jo vetëm lexo, por edhe praktiko! Dhe mos u mer me fjalë të kota se për çdo fjalë ke me dhanë përgjithsi nda Allahut s.v.t., se Ai na ka krijuar dhe tek Ai do kthehemi dhe këtë gjë s'mund ta mohon askush. Pra, ki frikë Allahun dhe bindju urdhërave të Tij deri sa nuk të ka ardhur vdekja.

Selam alejkum të gjitjë besimtarëve musliman.

[ramazan_it]

Selam alejkum we rahmetullahi we berekatuhu.

Ilaçi i largimit nga lakmija e dunjasë është:

" Të përmendurit e vdekjes! "


Përfitimi i përmendjes së saj është:

" Të pregaditesh për të, me veprat e tua! "


Tre gjëra e përcjellin të vdekurin dhe do cekim se kush janë ato:

- E para, e tradhton para se me dal prej shtëpisë dhe ajo është " pasuria "

- E dyta, e tradhton mbasi e fusin në varr dhe ajo është " familja dhe të dashurit e tij në dunja "

- E treta, është shum besnike se tradhton atë, bile i thotë: " Qysh kur linde ta kam dhënë besën se nuk të tradhtoj deri në Ditën e Gjykimit, kur të dalim para Allahut s.v.t., bashkë me ty! Dhe kjo ja vlen të përmendet se është vepra jote ( e mirë, apo e keqe ).


Vlen të përmendet edhe kjo se, çdo person në varin e tij do të ketë një shok. Në rastëse ky është shok i mirë, ai do të kalojë mirë, por në rastëse ky shok është i keq, ka me kaluar shumë keq!

A e dini se kush është ky shok???

Është vepra e juaj që keni bërë bë dunja, pra zgjedhni shokun e juaj para se t'ju vijë " meleku i vdekjes " O ju besimtarë dhe mos vdisni përveçse si Muslimanë.
Allahu s.v.t., na e mundësoft këtë inshallah, që ta kemi përfundimin e mirë dhe të vdesim me Teuhid ( Monoteizëm - Njehsim ) Ja Rabul Alemin, Amiiin.

Subhaneke Allahume Bihamdike, La-ilahe Ila-ente Estagfiruke We Teubuilek.

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berekatuhu.

[ramazan_it]

Shtrydhja në varr

Mewsû’etul-alameh, el-Imâm, Muxheddidil-asr, Nâsirid-Dîn el-Albanî, vëll.9, f.159-160

Pyetësi: Ai tha në Musned ... hadithi i Hudhejfes, i cili tha:”Ishim me pejgamberin ( صلى الله عليه و سلم ) gjatë një funerali. Kur mbërritëm te varri, ai u ul në kërcinjtë e tij dhe nisi të shikonte në të (varr), pastaj tha:’Besimtari shtrydhet në të një herë ashtu që hemâ’il e tij shtypen, kurse mosbesimtari mbulohet me Zjarr’”.
Ai tha se hemâ’il janë damarët e testiseve. Çka do të thotë “... damarët e testiseve të tij shtypen”?

Shejh Albani: Kjo është një shprehje që tregon ashpërsinë e ndëshkimit. (Përmbledhësi i librit tha:”Dmth, brinjët e tij shtrydhen aq shumë, saqë edhe testiset do të ndikohen nga kjo”.)

Pyetësi: Domethënë, besimtari do të shtrydhet deri në atë pikë?

Shejh Albani: (Po) Dhe brinjët e tij do të gërshetohen. Kurrkush s’do të shpëtojë nga kjo, bile as Sa’d ibn Muadh, siç tha ai ( صلى الله عليه و سلم ) në disa hadithe të vërteta.

Pyetësi: Domethënë, ai do të ndjejë dhimbje nga kjo shtrydhje?

Shejh Albani: ... pa dyshim. Kur brinjët gërshetohen, kjo është një dhimbje e madhe, por nuk vazhdon. Një shtrydhje, pastaj gjithçka kthehet në gjendjen natyrale. Nëse ai ka qenë person i drejtë, atëherë (do të jetë në gjendje të) njeri i mirë; nëse ka qenë person i keq, atëherë (do të jetë në gjendje të) njeri i keq, siç kemi shpjeguar se në varr çelet një dritare për të vdekurin.

Pyetësi: Domethënë, s’mund t’i shpëtosh kësaj?

Shejh Albani: (Jo) S’mund t’i shpëtosh kësaj.

[ramazan_it]

Udhëtimi i shpirtit mbas vdekjes - Lumturia në ndërmjetëzën mes dy botëve

Kitab er-Ruh e Ibn el-Kajjim

« O shpirt i paquar, kthehu te Zoti yt, i kënaqur dhe i kënaqshëm. Hyr te robërit e Mi. Hyr në xhenetin Tim » (el-Fexhr, 27-30)

Varri ... Varri është një fjalë që ngjall frikë. Ne mërzitemi, kur ajo përmendet, por s’jemi të vetëdijshëm për kënaqësinë që gjendet aty. Vërtet, lumturia e varrit është më e mirë sesa çka mund të ofrojë kjo botë. I Dërguari (salallahu alejhi ue selam) tha:

“Kur besimtari të vdesë, atij i vijnë engjëjt e mëshirës. Kur të merret shpirti i tij, ai vendoset në një copë të bardhë mëndafshi dhe mbartet deri te porta e qiellit. Ata thonë: ‘Kurrë s’kemi ndjerë aromë më të këndshme sesa kjo!’ Shpirti i tij pyetet: ‘Si është filani? Si është filani?’ Do të thuhet: ‘Lëreni të pushojë. Ai sapo ka ardhur nga vuajtjet e dunjasë!’”

Varri apo ndërmjetëza është faza e tretë e ekzistencës njerëzore. E para është faza e mitrës së nënës, me krejt kufizimet dhe tri errësirat që ajo përmban. E dyta është faza e kësaj bote në të cilën rritemi, të cilën e njohim dhe nga e cila e marrim të keqen a të mirën dhe është mjet drejt lumturisë apo mjerimit. Faza e tretë është faza e ndërmjetëzës, e cila është më e gjerë sesa faza në të cilën tash po jetojmë – faza e dunjasë. E katërta dhe e fundit është faza e gjithmonshme, e cila përbëhet nga xheneti dhe Zjarri. Mbas kësaj, s’ka fazë tjetër, sepse kjo është faza e përjetësisë.

Ajo në të cilën kemi mbërri dhe që po na intereson tash është faza e tretë, fusha e ndërmjetëzës mes botëve. Kjo është e para nga fazat e jetës së përtejme. Në të, shpirtrat janë të ndarë në dy grupe: njëri që dënohen dhe burgosen, të shushatur nga dënimi prej çdo gjëje tjetër, siç është vizitimi ose takimi me njëri-tjetrin; dhe grupi tjetër që është në lumturi, grupi i dytë, i cili po na intereson këtu.

Shpirtrat e çliruar të atyre që janë në lumturi, e vizitojnë njëri-tjetrin dhe diskutojnë për atë që ndodhi në botën që e lanë si dhe për njerëzit e asaj bote. Çdo shpirt shoqërohet me ata që vepruan në mënyrë të ngjashme me të. Shumë njerëz kanë parë ëndrra që e tregojnë këtë. Një ëndërr e këtillë është shënuar nga Salih bin Beshir, i cili tha:

“Pashë ‘Ata es-Sulemin në ëndërr, mbasi ai vdiq, dhe i thashë: ‘Allahu të mëshiroftë! Ti hoqe shumë në dunja!’ Ai u përgjigj: ‘Pasha Allahun, kjo u pasua me lumturi e kënaqësi të pafund’. Pyeta: ‘Në çfarë pozite je?’ U përgjigj: ‘Me ata që i bekoi Allahu ndër pejgamberët, të sinqertët, shehidët dhe të drejtët’”.

Allahu i patëmeta thotë:

« Kushdo që i bindet Allahut dhe të Dërguarit, ata do të jenë me ata që Allahu i ka bekuar – pejgamberët, të sinqertët, shehidët dhe të drejtët. Sa shokë të mirë që janë ata! » (en-Nisa, 69)

Shpirtrat që janë në lumturi, e gëzojnë këtë gjendje që nga momenti i vdekjes. Tashmë e sqaruam këtë në mënyrë të detajuar dhe e vërtetuam me hadith të shëndoshë.

Kur besimtari është duke vdekur, atij i vijnë engjëjt dhe i flasin atij dhe ai, po ashtu, u flet atyre, pa qenë të vetëdijshëm për këtë njerëzit e pranishëm përreth tij. Shpirti ka mall për të takuar Allahun dhe e lë trupin lehtësisht. Pastaj, engjëjt e bartin te qiejt dhe nga ai shpërndahet një aromë e këndshme, e cila ndjehet nga krejt engjëjt dhe shpirtrat e dëlirë e të çliruar të qiellit. Ata e pyesin shoqi-shoqin për këtë aromë të këndshme. Të afërmit dhe shokët më të mirë të tij që kanë qenë me të në dunja, ngarendin për tek ai. Ata që janë nisur para tij për në botën tjetër, grumbullohen rreth tij duke e pyetur për lajmet e dunjasë dhe për ata që janë në të. Pastaj, engjëjt e çojnë lart shpirtin nga qielli në qiell dhe çdo engjëll në çdo qiell nëpër të cilin kalon lutet që ai te jetë i bekuar. Ai kënaqet me përgëzimet më të ëmbla e më të hijshme. Pastaj, shpirti ndalet para Mbretit të Plotfuqishëm, e lavdëruar qoftë shkëlqesia e Tij!

Ai i thotë shpirtit:

‘Mirëseardhje për shpirtin e mirë dhe për trupin që e la’.

Kur Zoti i plotfuqishëm mirëpret diçka, atëherë gjithçka e mirëpret atë dhe çdo kufizim mënjanohet nga ajo.

Pastaj, Ai thotë:

‘Tregojani vendin e tij në xhenet dhe nderin e bekimet që i kam përgatitur për të’.

Pastaj, engjëjt e kthejnë poshtë në tokë, në mënyrë që ai të shohë trupin e vet tek lahet dhe ata vazhdojnë bisedën, ndonëse të gjallët s‘mund ta dëgjojnë.

Engjëjt luten/falen për shpirtin e besimtarit në qiej ashtu siç ia falin xhenazen njerëzit në tokë. Në fund, trupi varroset dhe shpirti kthehet në mes trupit dhe qefinit. Ky kthim nuk nënkupton lidhjen e njëjtë që trupi kishte në këtë botë. Bile, kjo s’është as lidhja e njëjtë që kishte gjatë gjendjes së gjumit e as lidhja që kishte në gjendjen e pushimit. Ky kthim është i veçantë për marrjen në pyetje, siç e sqaruam tashmë.

Pastaj, siç përmendëm më herët, dy engjëjt, Munker dhe Nekir, zbresin dhe e marrin në pyetje. Pas kësaj, çelet një derë për te Zjarri dhe atij i thuhet:

‘Shih! Ky do të ishte vendi yt në Zjarr, sikur të rebeloheshe kundër Allahut, dhe Allahu ta ka zëvendësuar me vendin në xhenet. Pastaj, kjo derë mbyllet dhe çelet një tjetër për në xhenet dhe ai e sheh vendin e vet aty. Kjo derë mbetet e çelur deri në Ditën e Ngritjes. Diçka nga aroma dhe nga e këndshmja e xhenetit e mbërrijnë atë dhe varri i bëhet i gjerë. Ai fle i paquar, sikur të ishte në një nga livadhet e xhenetit.'

Gjerësia, drita dhe blertësia në të cilën besimtari mbetet nga koha e vdekjes së tij deri në Ditën e Ngritjes, s’është e njëjtë me atë që ne e njohim. Sikur i gjalli të
çelte një varr, ai s’do të gjente kurrfarë gjerësie, drite apo blertësie. Ai s’do të gjente as derën e çelur, ai do të mund të shihte xhenetin. Ai nuk e sheh lumturinë apo dënimin. Vetëm njeriu i vdekur është i vetëdijshëm për këto gjëra dhe i sheh ato. Allahu i patëmeta, nëpërmjet urtësisë së Tij, ka fuqi ta fshehë këtë nga të gjallët.

Dëshmi për këtë është fakti se ka edhe të tjera krijesa – si xhinët – që jetojnë me ne në tokë. Ata bisedojnë me zë të ngritur mes nesh, por ne as nuk i dëgjojmë, as nuk i shohim. Pati engjëj që luftuan me besimtarët (në Bedr) dhe vranë mosbesimtarë e u bërtitën, por muslimanët nuk i dëgjonin e as nuk i shihnin. Xhibrili i vinte pejgamberit (salallahu alejhi ue selam) në mes njerëzve dhe ata nuk e shihnin apo dëgjonin.

Kur njeriu është pranë vdekjes, engjëlli e zgjat dorën e tij dhe e kap atë, i flet atij dhe pastaj ai del jashtë. Një dritë si rrezja e diellit dhe një aromë e këndshme i del shpirtit. Pastaj, ai ngrihet mes radhëve të engjëjve, por ata që janë aty, nuk mund ta shohin apo ta ndjejnë këtë. Ai merret në pyetje, dënohet, rrihet, klith e rënkon. Krejt kjo ndodh ndërsa ai është i vdekur dhe familjen e ka përreth vetes, por ata as nuk dëgjojnë e as nuk e shohin këtë. Ëndërruesi ëndërron dhe kënaqet në ëndrrën e tij apo torturohet nga ajo, kurse dikush që është zgjuar pranë tij, nuk mund ta marrë me mend këtë.

Allahu i lartësuar u ka dhënë objekteve të palëvizshme vetëdije dhe perceptim nëpërmjet të cilave ato e madhërojnë Allahun. Gurët rrokullisen nga frika ndaj Tij. Malet dhe drurët i bien në sexhde. Guralecët, uji dhe bimët e lartësojnë Atë. Krejt kjo ndodh ndërsa ne nuk jemi të vetëdijshëm për këtë.

Allahu i patëmeta thotë:

« S’ka gjë që nuk e madhëron Allahun, por ju nuk e kuptoni këtë » (el-Isra, 44)

Sahabët e pejgamberit (salallahu alejhi ue selam) e dëgjuan ushqimin që po hahej tek madhëron Allahun. Kjo ndodhi sepse sahabët kishin zemra të çiltra, çka nuk është e pranishme te ne sot. Krejt këto gjëra janë pjesë e botës sonë dhe megjithatë ne s’dimë gjë rreth kësaj. Nuk është e tepërt të nxjerrim në përfundim edhe pavetëdijen tonë rreth gjërave të botës së përtejme.

Një ilustrim i lumturisë së ndërmjetëzës mes dy botëve gjendet në fjalët e të Dërguarit të Allahut (salallahu alejhi ue selam), lidhur me shehidllëkun.

Ai tha:

“Shehidi pranon gjashtë gjëra të mira nga Allahu:

- Ai e fal atë posa gjaku i tij të derdhet dhe i tregon atij vendin e tij në xhenet;
- Ai e mbron atë nga dënimi i varrit;
- Ai i jep siguri nga Tmerri me i madh,
- Ai i vendos në kokën e tij një kurorë dinjiteti, një rubin i së cilës është më i vlefshëm se krejt kjo botë me gjithë çka ka në të;
- Ai e marton atë me shtatëdhjetedy hyri syzeza dhe

Ai, po ashtu, ka thënë:

“Kur vëllezërit tuaj vriten (në fushëbetejë), Allahu i vendos shpirtrat e tyre në tufat e zogjve të gjelbër, të cilët shkojnë te lumenjtë e xhenetit, hanë nga frutat e tij dhe strehohen në llambat e arta, në hijen e Fronit. Kur ata të kenë përjetuar ëmbëlsinë e ushqimit e të pijes dhe mirëpritjen e shkëlqyer, thonë: ‘Sikur ta dinin vëllezërit tanë çka ka bërë Allahu për ne, ata kurrë s’do ta linin xhihadin e as që do të flisnin për luftën jofetare’. Allahu i lartësuar thotë: ‘Do t’ua përcjell këtë për ju’”.

Pastaj, Allahu i patëmeta i shpalli të Dërguari të Tij (salallahu alejhi ue selam):

« Mos i bëni hesap si të vdekur ata që u vranë në rrugë të Allahut. Ata janë të gjallë dhe Zoti i tyre kujdeset për ta » (Aal Imran, 169)