Mustafa Akyol
Pėr vite me radhė, politika e jashtme ėshtė fokusuar nė pyetjen nėse Islami i pėrshtatet demokracisė? Por kjo ēėshtje po vjetrohet. Nė Tunizi dhe Egjipt, islamistėt tė cilėt pėr shumė kohė perceptoheshin si kundėrshtarė tė sistemit demokratik, tani po e promovojnė atė dhe po e praktikojnė atė me kėnaqėsi. Edhe selefistėt ultra-ortodoksė tani kanė deputet nė parlamentin egjiptian, falė fletėve tė votimit, tė cilat ata deri mė tani i cilėsonin si herezi (haram).
Pėr ata qė brengosen pėr ekstremizmin nė Lindjen e Mesme ky ėshtė njė lajm i mirė. Ishte pėrjashtimi dhe shtypja nga tiranėt laikė qė nė realitet e shkaktoi ekstremizmin. (Aman al Zauahiri, ideologu kryesorė i Al- Kaedas, ishte njė veteran i dhomave tė torturės sė Hosni Mubarakut.) Islamistėt do tė bėhen edhe mė tė moderuar kur nuk janė tė shtypur, dhe edhe mė pragmatik kur tė marrin pėrgjegjėsinė e qeverisjes.
Por ka vend pėr njė shqetėsim tjetėr: Ēka nėse islamistėt miratojnė ligje tė cilat e cenojnė lirinė individuale - Si ndalimi i alkoolit apo ekzekutimi i tė konvertuarve tė gjitha kėto tė mbėshtetura fort. Ēka nėse demokracia nuk sjell liri?
Kjo pyetje bėhet vazhdimisht nė perėndim, ku demokracia shpesh kuptohet si sinonim i liberalizmit. Megjithatė Farid Zakaria thekson nė librin e ti "E ardhmja e Lirisė" nė vitin 2003 se ekzistojnė edhe liberal-demokracitė, ku pushteti i shumicės nuk kontrollohet nga liberalizmi kushtetues, dhe ku nuk sigurohen tė gjitha liritė dhe tė drejtat e qytetarėve. Ky ėshtė njė rrezik pėr vendet e post Pranverės Arabe bile edhe pėr Turqinė Post- Kemaliste. Prandaj debati i vėrtetė do tė ishte nėse Islami ėshtė i pėrshtatshėm me liberalizmin.
Molla kryesore e sherrit ėshtė nėse ligjet islame janė zyrtare apo thjesht kategori morali. Kur Islami thotė se duhet tė falemi 5 herė nė ditė apo kur ndalon alkoolin, a flitet pėr obligime publike qė duhet tė bėhen tė detyrueshme nga shteti apo ēėshtje personale tė cilat do tė gjykohen nga Zoti?
Pėr ata qė mendojnė kėshtu, Arabia Saudite mund tė dukej si shteti ideal. Politikat fetare sigurojnė qė ēdo saudit tė respektojė ēdo rregull qė kėrkohet nga Islami: Femrat detyrohen tė mbulohen, burrat obligohen tė frekuentojnė xhamitė, dhe ēdokujt i ndalohet gjithēka qė mund tė konsiderohet si mėkat. Por megjithatė pėrfaqėsuesit e elitės Saudite janė gjithashtu tė famshėm pėr udhėtimet jashtė vendit, ku frekuentojnė klube tė egra nate pėr tė bėrė mėkate tė cilat nuk i bėjnė dot nė shtėpi. Dhe pėrderisa kjo ėshtė e drejtė e tyre qytetare, kjo e ngre pyetjen nėse tendenca e Arabisė Saudite pėr tė ruajtur nderin ėshtė hipokrite.
Nga ana tjetėr, nė vend qė tė imponojė praktikat Islame, Republika ultra-laike Turke pėr dekada me radhė i ka mohuar ato nė mėnyrė agresive duke shkuar deri aty sa ka ndalur mbulesėn e femrave. Prapė shoqėria turke ka mbetur dukshėm shoqėri fetare, falė familjes, traditės, komunitetit dhe udhėheqėsve fetarė. Megjithatė nė shoqėrinė e sotme turke, ku individi ka tė drejtėn tė zgjedhė nė mes barit dhe xhamisė, shumica e zgjedhin tė dytėn duke u bazuar nė vet ndėrgjegjen e tyre, dhe jo si pasojė e diktatit tė shtetit.
Prapė nė Turqi, ku demokracia po konsolidohet nė mėnyrė tė shpejtė me partinė Drejtėsi dhe Zhvillim tė Rexhep Taip Erdogan tė njohur si A.K.P ka arsye pėr tu shqetėsuar se liberal-demokracia mund tė dalė nė shesh.. Pėr arsye se Turqia akoma vuan nga nacionalizmi paranojak me tė cilin urrehen tė drejtat e pakicave, njė sistem gjyqėsor me grusht tė hekurt tė dizajnuar pėr tė mbrojtur shtetin, nė vend qė tė mbrojė tė drejtat e qytetarėve, dhe njė kulturė tė patolerueshme politike ku ēdo kritikė cilėsohet si sulm, dhe ēdo ide provokative cilėsohet si kriminale. Kėto pengesa ndaj liberal demokracisė nuk kanė tė bėjnė me fenė; janė trashėgimi e politikės laike por shumė autoritare. Por A.K.P e cila ėshtė nė pushtet pėr gati njė dekadė dhe ka bėrė shumė reforma liberale tė rėndėsishme e ka lėnė progresin e saj tė venitet. Partia ka absorbuar pak nga liberalizmi tradicional i institucioneve nė Ankara, kryeqyteti i cili tani ėshtė dominuar plotėsisht. Nuk ka qenė shumė islamike, por tani po e dėshmon e ėshtė shumė turke.
Pėrderisa pushteti i A.K.P-sė fuqizon shumicėn konservative fetare tė Turqisė, ėshtė e domosdoshme qė elita e re tė liberalizojė sistemin politik, nė vend qė ta kooptojė atė pėr interesa tė saj. Dhe pėrderisa shqetėsime tė reja pėr fenė dhe jetėn publike do tė ngrihen A duhet shkollat tė promovojnė islamin, A duhet tė kufizohet tregtimi i alkoolit? A duhet shteti tė ndikojė tek televizionet private pėr tė ruajtur vlerat e moralit? qeveria duhet tė mbrojė tė drejtat qytetare, duke pėrfshirė edhe "tė drejtėn pėr tė mėkatuar" dhe tė ndalė ata tė cilėt mundohen qė nėpėrmjet pushtetit tė imponojnė vlera tek tė tjerėt.
Nėse Turqia ka sukses me kėtė eksperiment, dhe e harton njė kushtetutė tė re duke i bėrė kėto ndryshime, kjo do tė ishte njė shembull shumė i mirė pėr Islamistėt e Tunizisė, Egjiptit etj. Te gjitha kėto shtete kanė nevojė urgjente jo vetėm pėr demokraci procedurale por edhe pėr liberalizėm. Ka gjithashtu edhe njė racionale islame pėr kėtė: Imponimi i fesė ēon nė hipokrizi. Ata tė cilėt mendojnė pėr tė mbajtur fenė tė mirėfilltė sė pari tė sigurojnė lirinė.
Mustafa Akyol Gazetar turk, ėshtė autori i librit "Islami pa Ekstreme: Ēėshtja islame pėr liri".
Krijoni Kontakt