Keqperdorim skandaloz i kuorumit ne Kuvendin e Kosoves

[Antiproanti]

Per mua personalisht eshte hera e pare qe kam degjuar ose me kujtohet se Qeveria e nje vendi (demokratik) perkatesisht partite e nje koalicioni qeveritar ose shumica parlamentare e bojkotojne Parlamentin per ta penguar ose pamundesuar votimin e nje mocioni parlamentar kunder nje anetari te Qeverise se vendit.

Sipas mendimit tim dhe asja qe kam mesuar deri me tani nga praktikat e sistemeve me satandarde normale demokratike, nje veprim i tille i nje koalicioni qeveritar as qe eshte parapare. Jo pse teoretikisht dhe formalisht nuk do te ishte e mundur dhe "ndoshta" e lejueshme, por sepse nje hap i tille i Qeverise ne cdo vend normal do te ishte i barabarte me deshtimin e saj ose te koalicionit qeveritar.

Shumica parlamentare, e cila zakonisht eshte edhe koalcioni qeveritar, llogaritet si e deshtuar dhe praktikisht inekzistente, nese nuk perballet me te gjitha votimet e mundshme, por i anashkalon te gjitha qe nuk i konvenojne ose druan se do ti humbaste duke keqperdorur "instrumentin" e kuorumit, i cili absolutisht nuk eshte parapare per akte te tilla.
Qellim primar i kuorumit eshte pengimi i votimeve te pakices se perfaqesuesve per ceshtje relevante te vendit dhe shoqerise, jo pengimi i votimeve nga shumica e perfaqesuesve.
Anashkalimi i votimeve permes keqperdorimit te kuorumit nga koalicioni qeveritar ka domethenje tjeter dhe konsekuenca tjera nga veprime te njejta te pakices parlamentare, opozites ose deputeteve te caktuar te Kuvendit. Perderisa te paret mund te pengojne cdo ligj, iniciative dhe aktivitet parlamentar, sepse jane shumice dhe pa ta nuk mund te votohet per asgje, te dytet vetem mund te shprehin pakenaqesine dhe kundershtimin e tyre ndaj ligjeve, iniciativave, votimeve perkatese dhe te pengojne ndryshime kushtetuese. Dhe as Kuvendi dhe institucionet me te larta te shtetit (Qeveria etj.) nuk jane te bllokuara dhe parimisht jofunksionale si ne rastin e keqperdorimit te kuorumit nga koalicioni qeveritar.

Njekohesisht veprimet e tilla te shumices parlamentare (qeveritare) munden dhe duhet te interpretohen si kundershtim i opozites dhe sistemit parlamentar dhe demokratik ne pergjithesi. Sepse shumica parlamentare (dhe qeveria) me keso aktesh te patolerueshme faktikisht e anashkalojne Kuvendin e Kosoves dhe vendosin te vetme dhe vetem per ato ceshtje qe ju interesojne atyre dhe per te cilat kane numrat per te vendosur. Ketu nuk ndryshon asgje fakti qe koalicioni qeveritar (qeveria) e duron prezencen e opozites ne Kuvend, dhe votimet e saj, kur i pershtatet dhe eshte e sigurte per te arritur qellimet e veta. Me rendesi eshte se pozitia (koalicioni qeveritar) opozites ose pakices parlamentare parmisht ia mohon te drejten per te votuar. Nderkohe qe e kunderta nuk mund te ndodhe, sepse shumica e ka gjithmone kuorumin e mjaftueshem. Se paku formalisht.

Sido qe te interpretohet, nje veprim i tille per mua eshte nje nder skandalet me te medha te politikes se "papervoje" kosovare dhe nje akt i pashembullt ne boten demokratike.
Koalicioni qeveritar qe nuk ka guximin te perballet me opoziten ne nje votim normal sipas te gjitha rregullave te lojes eshte koalicion (qeveritar) i deshtuar. Dhe si i tille normalisht nuk guxon te mbetet ne pushtet. Se paku keshtu do te ndodhte ne shtetet normale demokratike. Cka ndodhe ne ish-republika sovjetike etj. , te clat gjithashtu veten e quajne demokratike, eshte teme tjeter. Fjala eshte per demiokraci te standardeve minimale europiane...

...
Gërbeshi ditë më parë kishte marrë iniciativën për interpelancë në Kuvendin e Kosovës, ku ka akuzuar rëndë ministren Kusari- Lila, pavarësisht se ai është deputet nga radhët e “Aleancës Kosova e Re”. Ai kishte thënë se dyshon se vendimi i ministres për importin e çimentos po shkon në favor të ndërmarrjes “Sharr Cem”.

Sidoqoftë, mungesa e shumicës së deputetëve të Partisë Demokratike të Kosovës, ka ndikuar që Kuvendi i Kosovës për dy ditë rresht të dështojë të sigurojë kuorumin e nevojshëm për të votuar në lidhje me mocionin e ngritur ndaj ministres së Tregtisë dhe Industrisë Mimoza Kusari Lila, për tarifën prej 35 për qind në importin e çimentos.

Opozita ka kritikuar ashpër mungesën e deputetëve të PDK-së. Përveç opozitës, edhe disa nga deputetët e partisë më të madhe, kritikuan gjendjen në të cilën ka ardhur parlamenti i Kosovës.
http://www.zeri.info/artikulli/1/1/5...min-gerbeshin/

[Llapi]

Opozita me dhjetra here e ka bojkotue kuvendin tuj ik nga seancat
ndersa deputetet e pozites nuk po guxoikan sipas jush te mungoin kurr a
jo more dai ata munguan disa deputet ate dit e nuk kishte bojkot po qa je kah flet se

[Antiproanti]

Opozita me dhjetra here e ka bojkotue kuvendin tuj ik nga seancat
ndersa deputetet e pozites nuk po guxoikan sipas jush te mungoin kurr a
jo more dai ata munguan disa deputet ate dit e nuk kishte bojkot po qa je kah flet se

Opozita kur e ka bojkotuar Kuvendin ka paralajmeruar nje veprim te tille ose ka pranuar haptazi se do te bej nje gjest te tille per ta penguar ose pamundesur nje votim ose vendim te caktuar. Edhe pse nje gje e tille ne shumicen e votimeve te zakonshme nuk mund te ndodhe, sepse shumica cdo here mund ti siguroje numrat e nevojshem.
Eshte e drejte legjitime e opozites te bojkotoje nje votim te caktuar, nese shumca paraprakisht nuk i perfille fare kerkesat e saj.

Ne shtete normale ose tradicionale demokratike as opozita nuk e perdore pothuajse asnjehere instrumentin e kuorumit, lere me pozita, per te cilen nje akt i tille do te ishte tabu.
Shumica parlamentare eshte e thirrur dhe e obliguar qe per cdo votim dhe vendim parlamentar ta siguroje pjesemarrjen e shumices se deputeteve te koalicionit qeveritar, nese deshiron qe votimet ose vendimet te behen ne favor te saj.
Keshtu ndodhe edhe ne Kosove ne shumicen absolute te rasteve. Prandaj, "argumenti" se munguan (rastesisht) disa deputet eshte absolutisht i paqendrueshem. Sepse nuk munguan disa deputet, por pothuajse te gjithe, dhe jo vetem te PDK por edhe te partive serbe, AKR dhe pakicave. Dhe kjo nuk ndodhi vetem nje here, por dy dite radhazi. Pra, behet fjale per bojkotim te organizuar dhe te orkestruar te Kuvendit nga koslicioni qeveritar ose shumica parlamentare. Gjest qe me gjase nuk ka ndodhur asnjehere ne boten demokratike perendimore, e ndoshta as ne Ballkan.

Kjo qe ka ndodhur ne Kosove teoretikisht dhe praktikish mund te ndodhe vetem ne sisteme diktatoriale te shteteve te pushtuara apo nen sundim te huaj. D.m.th. atje ku perfaqesuesit e popullit shumice jane te zgjedhur vetem sa per sy e faqe dhe te gjitha vendimet jane ne dore te pakices dhe fuqive te brendshme dhe te jashtme qe qendrojne prapa tyre. Megjithate, eshte vetem ngjashmeri formale.
Sepse ne Kosove kemi te bejme me nje bojkot te shumices parlamentare, e clia njekohesisht eshte edhe ne pushtet.
Qe pushteti ose perfaqesuesit e tij e bokjotojne Kuvendin, ku perbejne edhe shumicen absolute, me gjase eshte risi dhe dicka qe demokracite moderne dhe shumica e shteteve moderne ende nuk e kane perjetuar ne kete forme.

Formalisht mund te arsyetohet secili perfaqesues i koalicionit qeveritar, perderisa ligjerisht nuk eshte fare i obliguar te pergjigjet per mospjesemarrjen ne seanca te caktuara parlamentare. Por ligjet dhe obligimet formale jane vetem nje pjese e vlerave demokratike, shoqerore dhe shteterore.
Manipulimet, mashtimet, korrupsioni, vjedhja, tradhetia etj... nuk guxojne te arsyetohen dhe te legjitimohen edhe nese per shkak te rrethanave te pergjithshme socio-kulturore, politike, ekonomike dhe ligjore mund te shpetojne nga denimet ose konsekuencat perkatese negative. Hajni mbetet hajn, pavaresisht se verprimi i tij nganjehere, per arsye te ndryshme, mbesin pa konsekuenca negative. Mafiashi nuk eshte burre i ndershem, vetem pse (ende) nuk eshte burgosur dhe denuar, ose ka shfrytezuar hapesira te ndryshme ligjore, ryshfetin dhe metoda tjera per ti shpetuar denimit dhe burgut.
Nese deshirojme nje shoqeri dhe shtet sodo pak te mirefillte, te respektueshem dhe me nje te ardhme me te mire, atehere nuk guxojme te tolerojme veprime (manipulime) te tilla si bojkotimin e votimit nga shumica parlamentare, qe ne thelb eshte antivlere dhe antidemokratik. Nje "pervoje" e tille nuk sjelle asgje pozitive, por mund te shfrytezohet vetem si leksion per keqperdorimin e pushtetit dhe institucioneve me te larta te shtetit edhe nga gjeneratat e ardhshme...

[Gogi]

Opozita me dhjetra here e ka bojkotue kuvendin tuj ik nga seancat
ndersa deputetet e pozites nuk po guxoikan sipas jush te mungoin kurr a
jo more dai ata munguan disa deputet ate dit e nuk kishte bojkot po qa je kah flet se

E vertet kjo qe thua, opozita vazhdimisht e bojkoton kuvendin. Sidomos keta te levizjes VV nuk marrin pjese as ne nxjerrjen e ligjeve pozitive te pergjithshme.

[Antiproanti]

Fajtorët

Nuk na kanë faj vetëm politikanët dhe të huajt se pse e jetojmë këtë jetë kaq të mjerë dhe të paperspektivë... fajet i kemi vetë, që ua lejojmë atyre që të na e dhunojnë jetën sa herë t’u teket

...

Por, qysh ia ka nisë dhe përderisa kungullin mbi ujë ia mbajnë miqtë ndërkombëtarë, të cilëve u nënshtrohet, druaj se do të na mbetet në pushtet edhe shumë më gjatë se një dekadë. Diçka si Putini – sa herë i teket bëhet kryetar, sa herë të jetë nevoja për ta ruajtur karrigen, kryeministër, edhe gjithmonë duke e kontrolluar një Kuvend, që pas ditës së djeshme nuk mund të marrë epitet tjetër, pos “Arena e turpit”.


Nisma e deputetit të AKR-së, Gërbeshi, për ta shfuqizuar vendimin që favorizon “SharrCemin” e ministres së Tregtisë dhe Industrisë, Kusari-Lila (i cili ende vazhdon të jetë i paqartë për nga arsyeshmëria ekonomike), përfundoi me dy seanca, ku kuorumin nuk lejuan ta formonin deputetët e pozitës. Këso praktike “demokratike” besoj se nuk e ka ushtruar asnjë parlament, madje as në Bjellorusi.
Pra, të vetëdijshëm që ose nuk e kontrollonin shumicën në Kuvend ose një vendim i këtillë përfundimisht dikujt aty ua prish terezinë dhe interesin, u vendos që deputetët të dilnin e të flladiteshin. Por, me siguri jo pa i marrë mëditjet.


Kuvendi mbase është ilustrimi më i mirë i Kosovës së mjerë politike.
Është një konglomerat “përfaqësuesish” populli, të hunit e të konopit, të mbledhur falë simpative apo larjeve të borxheve të shefave të partive, apo të koalicioneve krejtësisht të pabesueshme dhe të papajtueshme për nga orientimi politik apo fatit që ua përshkruan Kushtetuta, duke ua rezervuar vendet -- e që besojnë përnjëmend se i dinë të gjitha, e që, për fat të keq, e kanë autoritetin për të marrë vendime që prekin interesat e popullit, por i ruajnë të tyret dhe ato të shefave të tyre.

Është institucion që ia ka dalë ta shpërbëjë veten në legjislacionin e kaluar për interesin e shefit të partisë më të madhe në pushtet; është Kuvend i cili me shkelje flagrante procedurash, me presione, me SMS e çka mos tjetër, zgjodhi një kryetar që u shpall kundërkushtetues; është institucion që funksionon në bazë të nënshtrimit diktatit të Qeverisë dhe të marrëveshjeve politike që synojnë të shkelin Kushtetutën, që për pasojë ka pasur votimin e gruas nga zarfi për kryetare të shtetit. Tash ky Kuvend pos që nuk merr përgjegjësi për punët që i takojnë, pos që autorizon bisedime me Serbinë të pakoordinuara ndërmjet partive politike në Kosovë, pos që nuk e mbikëqyrë Qeverinë, së cilës duhet ngrehur veshët dhe korrigjuar në veprime, tallet me gjithë një popull, për shkak se mundet. E mundet, për shkak se nuk ka kush ta dënojë për lojën e poshtër që e luan; mundet për shkak se vetë i shkruan rregullat e lojës - sipas qejfit të shefit të Qeverisë.

Por njerëzit e ulur në kolltukët e Kuvendit nga radhët e PDK-së duket se e kanë humbur marren krejt.
Apo, se nuk e kanë pasur kurrë.
Gjithashtu, tregojnë të mos kenë moral. Apo që kuti i moralit të tyre përshkruhet sipas veprimit të zëvendëskryeministrit të dorëhequr dhe pishmanli, Hajredin Kuçi, dorëheqja e të cilit u përkufizua nga shefi i tij si, “instalimi i një standardi të munguar në Kosovë, atij moral të fjalës së dhënë”. Te Kuçi, fjala u dha, por nuk u mbajt gjatë, për shkak se loja u luajt mirë dhe mbaroi. U bë zhurmë e madhe për një problem që ishte pasojë e drejtpërdrejtë e intencës së hapur të Qeverisë për t’i vënë mediumet nën kontroll; u dha një dorëheqje për shkaqe parimore, ani që burimi i problemit ishte mu ministria të cilën e udhëheq i dorëhequri, ndërkohë që bëheshin plane të tjera, për shembull se si të rinisnin bisedimet me Beogradin, kinse në formë spontane dhe të pasforcuar, përderisa Kosova dërgonte porosi të qartë se ishte e gatshme ta qiste në tezgë edhe çështjen e veriut.

...

Pra, standardi i moralit që na e ka prezantuar Kuçi me shkuarjen dhe kthimin pas dy javësh – është pikërisht më përshkruesi i moralit që kanë shumica e deputetëve, posaçërisht ata të koalicionit qeverisës: nuk e kanë fare, e nëse diku shfaqet krejt rastësisht një hije e tij, shkelin mbi të, sepse ai, në këtë Kosovë, nuk ka vlerë.

E kur jemi te “Big Daddy” (Dell) , apo te Bossi i Snakeit nga Pimpsonat, nuk kam çare pa konstatuar edhe një herë se njëri nga fajtorët kryesorë se përse gjendemi në situatë të këtillë politike dhe ekonomike, është ai. Në kolumnen e tij të rregullt të martën, kolumnisti ynë E. Robelli ia numëroi një listë të gjatë gjërash që i kanë bërë shumë zarar Kosovës, e për të cilat përgjegjësinë kryesore e bart ai. Me një reagim të pabesueshëm për një diplomat me stazh të gjatë pune në atë zanat, e që i ngjet më parë një fëmije të lazdruar dhe të hidhëruar se përse ia kanë marrë lëpizën, ambasadori amerikan në Kosovë u çua dhe qiti vner kundër gjithë asaj që ia ka bërë qëndrimin në Kosovë të pakëndshëm. Ndër të tjera, pos që e quajti Robellin penë propagandistike (a qashtu diçka, me gjithë gjasë do ta ketë pasur shprehjen më poetike) të paguar për të shkruar kundër tij, iu gjuajt “Kohës Ditore” dhe KTV-së, duke na akuzuar se po shtireshim kur po flisnim për pavarësinë editoriale dhe lirinë e shprehjes, duke shtuar se “nuk do t’i besonte përmbajtjes së asnjë shkrimi opinionist që botohet në gazetë”.

Leximi i kujdesshëm i asaj pjese të intervistës, i qartësoi dy gjëra: e para, se gjuha, shprehjet dhe përmbajtja e asaj që e kishte thënë (me gjithë rezervën e përkthimit mbase joadekuat), pa dyshim, vërtetuan fije për pe konstatimet e Robellit.
E dyta, dhe nuk e di për çfarë arsyeje pos një diçka që do të mund ta definoja si inat, e ndërroi mendjen radikalisht për themeluesin dhe pronaren e kompanisë KOHA. Përderisa njërin e shpalli zvarranik e tjetrën gënjeshtare, do të doja të ndaja me ju atë që e kishte thënë më 2010: “Surrojtë janë miq të vjetër të Shteteve të Bashkuara dhe, ç’është më e rëndësishme, ata janë patriotë të vërtetë të Kosovës. Shtetet e Bashkuara e kanë mirëpritur dhe mbështetur lirinë e shprehjes qysh moti; ajo është themel i çdo demokracie. Gjuha kërcënuese që ka për qëllim të frikësojë, apo të nxisë dhunë ndaj një individi apo kundërshtari politik, është e papranueshme. Tabela e vendosur sot në rrugën ‘Rexhep Luci’, e cila sulmon Surrojtë, është një veprim qyqar dhe në kundërshtim me vlerat demokratike të një Kosove të pavarur”.

Pra, përderisa ky reagim i Dellit ka pasur efekt të jashtëzakonshëm dhe ka “paqësuar” bile për një kohë ata që kishin zgjedhur t’i qëronin hesapet me KOHA-n në këtë formë (për çka edhe i jam falënderuar me një letër në emër të neve 300 punëtorëve të KOHA-s), kjo në asnjë mënyrë nuk ka mundur të jetë shkak, e as të shërbejë si arsye që KOHA të heshtte edhe për korrupsionin e nivelit më të lartë shtetëror, e edhe për përzierjen eklatante tijën në çështjet e interesit publik të Kosovës, që pos efekteve ekonomike kanë pasur efekt kyç politik.

Për mua është vështirë e kuptueshme se si m’u tret patriotizmi mu në çastin kur ia botuam SMS-të që kthenin gishtin kah burimi i pështjellimeve që ndodhën në Kuvend në ditën kur u zgjodh Pacolli kryetar i Kosovës; edhe kur e pata kritikuar tek e akuzonte Ramush Haradinajn si fajtorin kryesor për zgjedhjen e Pacollit kryetar, ngase nuk kishte pranuar të bëhej pjesë e koalicionit qeveritar, ani që ai është ende në Hagë; apo kur gazetari ynë e kishte pyetur në mos marrëveshja politike për shkurtimin e mandatit ende të panisur të Jahjagës ishte kundërkushtetuese dhe kishte thënë diçka si “ju do të donit të ishte ashtu, ngase keni interesa personale”; dhe përfundimisht, me faktin se e kemi kritikuar përzgjedhjen e tij për kryetare të një zyrtareje të policisë, së cilës iu deshën 15 muaj për të mësuar të komunikojë me publikun duke i përzier tri fjali e gjysmë, që patjetër do të nisin me, “unë, si presidente e Kosovës”.


Esenca e gjithë kësaj ishte se ne nuk hezituam ta botonim përfshirjen dhe përzierjen e drejtpërdrejtë të Dellit në zgjedhjen e kryetarit të Kosovës, që është punë që na përket neve e që është problem me të cilin ballafaqohet populli i Kosovës që mbetet këtu, e jo ambasadorët që shkojnë pas tri-katër vjetësh.

Esenca është se shprehëm publikisht mospajtimin në lidhje me konceptin e tij të stabilitetit – që për të pasur stabilitet në Kosovë, duhej lejuar vjedhjen e zgjedhjeve; zgjedhjen e politikanëve të pakurriz, që për një pritje në Amerikë do të jenë të gatshëm të shesin edhe nënë e babë; imponim formimi Qeverie me një koalicion edhe më të panatyrshëm seç ka qenë i kaluari; negociata “teknike” me Serbinë dhe pranim fusnotash që nuk i bëjnë mirë askujt pos Serbisë; miratime planesh të kota ekonomike që jo vetëm nuk sjellin rritje, por stagnim edhe më të shprehur.

Koncepti ynë i stabilitetit nënkupton reformë zgjedhore, ku do të sigurohen zgjedhje përnjëmend të lira dhe fer, me mbikëqyrje ndërkombëtare dhe pa deklarata politike që më pas përpihen në harresë; formim i një Qeverie përnjëmend me duar të pastra, e jo si ato që tash rrinë ulur përreth tavolinës së Qeverisë; burgosjen e hajnave të kalibrit të madh që na bënë më të varfër seç ishim; një sistem shëndetësor funksional e një sistem arsimor apolitik dhe cilësor; një politikë të jashtme që ka kuptim e nuk është muhabet kontratash private; një sistem ekonomik ku nuk ka evazion fiskal dhe përnjëmend ka punësim, po le të jetë ajo kryesisht në bujqësi. Dhe një diçka që politikanëve tanë ua kanë shkelur deri në themel, e që mbrohet me mish e me shpirt nga shumë njerëz në Kosovë: dinjitetin. Stabilitet në Kosovë e në rajon do të ketë, përderisa jeta jonë do të jetë e dinjitetshme.

Këtë që e jetojmë sot, është jetë e mjerë.
Dhe është e mjerë për shkak se shtetin na e udhëheqin njerëz të mjerë, me ambicie tepër të theksuara personale e me kapacitet të varfër intelektual e politik, të cilët për shkak të kësaj pranojnë të shndërrohen në marioneta të të huajve që shpesh dhe pa kurrfarë problemi e kalojnë kufirin e hollë midis këshillëdhënies miqësore dhe urdhrit si duhet vepruar dhe çfarë duhet thënë.

Megjithatë, nuk do të ishte korrekte ta përfundoja këtë tekst pa e përmendur fajtorin kryesor se pse jetojmë kështu, të mjerë. Fajtori kryesor jemi ne, është populli – i cili hesht përderisa i dhunohet jeta nga injorantët dhe mentorët e tyre.

http://www.koha.net/?page=1,9,107425

[beni33]

Opozita me dhjetra here e ka bojkotue kuvendin tuj ik nga seancat
ndersa deputetet e pozites nuk po guxoikan sipas jush te mungoin kurr a
jo more dai ata munguan disa deputet ate dit e nuk kishte bojkot po qa je kah flet se

o lepurush mos ja fut kot opozita esht elogjikshme me bojkotu por skan degju ne ndonje vend qe pozita bojkoton senacat siq ndodhi me poziten e hashimit ikien deputetet e pozites si pacovat