Fetwa té perzgjedhura ...

[Skimpo]

Perla të zgjedhura nga fetuat e shejhul islam Muhamed Ibn
Abdul-Uehab Et Temimi
troid.org
Shejhu bujar ishte pyetur në lidhje me kuptimin e thënies së All-llahut subhanehu ue teala:
“Kush ka për qëllim jetën e kësaj bote dhe të mirat e saj, Ne do t'u plotësojmë atyre
shpërblimin e veprave të tyre në të, dhe atyre nuk do t'u mungojë gjë. Të këtillëve në botën
tjetër u përket vetëm xhehennemi. Ajo që ata punuan dhe vepruan ka dështuar dhe është
asgjësuar.” (Hud 11:15-16)
Shejhu (All-llahu e mëshiroftë) ishte përgjigjur:
"Dijetarët e selefit kanë përmendur lloje të ndryshme të veprave që njerëzit i bëjnë, e për të cilat
nuk kanë fare njohuri në lidhje me vërtetësinë dhe realitetin e po këtyre veprave. Shembull për këtë janë veprat që shumë njerëz sot i bëjnë siç janë dhënia e lëmoshave, kujdesi i madh për familjen, sjellja e mirë ndaj njerëzve, etj. Gjithashtu këtu hyjnë edhe veprat siç janë përmbajtja
nga shkaktimi i mizorive ndaj njerëzve, përmbajtja nga të thënët e gjërave të këqija për njerëzit. Të gjitha këto një njeri mund t'i bëjë me sinqeritet për hir të All-llahut, mirëpo duke mos pasur për qëllim shpërblimet në botën e pastajme (ahiretin). Ky njeri të gjitha shpresat do t'i mbështesë në atë se All-llahu do ta mbrojë familjen e tij, ose që ta shtojë pasurinë e tij, ose që
emri i tij të përmendet ndër gjenerata për shume kohë, etj. Ky njeri nuk e ka brengë xhennetin ose shpëtimin prej zjarrit të xhehennemit. Këtij njeriu do t'i jepet shpërblimi në këtë botë, ndërsa në botën e përhershme (ahiret) atij nuk do t'i takojë asnjë hise, dhe këta janë kategoritë e njerëzve që Ibni Abasi (radiallahu anhu) i përmend gjatë komentimit (tefsirit) të ajetit kuranor të
lartpërmendur.
Disa nga dijetarët e kanë keqkuptuar këtë çështje (çështjen e sinqeritetit) për shkak të shprehjes që është përmendur në “El Ikna”1, në kaptinën e “Nijetit (qëllimit)”, ku kjo çështje është përmendur në forma të ndryshme së bashku me shkallët e ndryshme të sinqeritetit. Prandaj, ata
menduan se këtu ka të bëjë me lavdërimin e personit që përmendet si i sinqertë në veprat e tij, mirëpo në realitet kjo nuk është e saktë. Shejhu e shpjegoj këtë duke thënë se këtu autori i këtij libri më tepër ka pasur për qëllim që njeriu të mos i bëjë veprat e tij sa për sy e faqe, përndryshe veprat e tij do të asgjësohen në botën tjetër.
1. "El-Ikna" - libër fikhu hanbelit - e ebi Bekër Muhamed ibn Ibrahim ibn Mundhir en Nisaburii [v.318H].
Grupi i dytë i njerëzve është më i madh në numër, dhe gjendja e tyre është akoma më e
tmerrshme. Këta janë njerëzit për të cilët Imam Abdul Uehabi (All-llahu e mëshiroftë) thotë se
Page 2
2 MBUROJA.net
është shpallur ajeti kuranor i lartpërmendur. Këta janë njerëzit të cilët i bëjnë veprat e tyre sa
për sy e faqe me qëllim që të duken para njerëzve, duke mos pasur për qëllim shpërblimet në botën e përhershme (ahiretin). Kur Muauijes (radiallahu anhu) iu është përmendur hadithi i Ebu Hurejrës (radiallahu anhu) - që përmend tri grupet e njerëzve të cilët do të futen së pari në xhehennem e të cilët janë: ai që është i ditur dhe që dëshiron që të tjerët t'i thonë së është dijetar,
pastaj ai që jep shumë pasuri me qëllim që njerëzit e tjerë t'i thonë se është shumë dorëlirë, dhe ai i cili lufton që të tjerët t'i thonë se është trim - Muaviju (radiallahu anhu) me të dëgjuar këtë hadith thotë: “Meqë kështu qenka gjendja e këtyre njerëzve, atëherë çfarë do të jetë gjendja e
njerëzve të tjerë?” Pastaj Muauiju (radiallahu anhu) filloi të qante aq shumë, saqë të gjithë menduan se të qarët do ta shkatërronte atë. Pasi që iu kthye vetëdija, u këndell dhe e fshiu fytyrën e tij, tha:”Pasha Zotin, All-llahu dhe i Dërguari i Tij e kanë thënë të vërtetën:”Kushdo që e dëshiron jetën e kësaj bote dhe të mirat e saj, Ne do t'i japim atyre shpagim të plotë për veprat
e tyre dhe asgjë nuk do t'u pakësohet (zvogëlohet) aty, ndërsa në botën tjetër këta janë njerëzit të cilët nuk do të kenë asgjë pos Zjarrit. Të kota do të jenë veprat e tyre që i kanë bërë në këtë dunja, dhe nuk do të ketë aspak peshë ajo çfarë ata kanë punuar.” (Sahih et Tirmidhi/hadithi 1492)
Në grupin e tretë bëjnë pjesë njerëzit të cilët bëjnë vepra me qëllim të përfitimit të të mirave nga kjo dunja, si p.sh. ata të cilët e kryejnë Haxhin vetëm sa për t'u paguar me para e jo për hir të All-llahut subhanehu ue teala, apo dikush që bën hixhreh (migron) për qëllime të përfitimit të ndonjë të mire të kësaj bote, ose që ta martojë ndonjë grua, apo ata që bëjnë xhihad vetëm sa për
të përfituar ndonjë pre të luftës. Edhe kjo kategori e njerëzve përmendet në tefsirin (komentimin) e ajetit të sipërpërmendur, e po ashtu edhe hadithi i të Dërguarit (salallahu alejhi ue selem), të cilin e shënon në Sahihun e tij, Imam Buhariu: “I shkatërruar është robi i dinarit, i shkatërruar është robi i dërhemit!” (Transmeton Imam Buhariu/hadithi 5955). Në të njëjtën
mënyrë, një njeri mund ta mësojë Kur’anin dhe t'ua mësojë atë të tjerëve me qëllim që familja e tij të përfitojë ndonjë pozitë apo udhëheqësi në këtë botë, apo hyn shpesh në mesxhid sepse punon për mesxhid, sikurse është rasti sot me disa njerëz që i bëjnë këto punë. Kjo kategori e njerëzve janë më inteligjent sesa kategoria e dytë, sepse ata bëjnë vepra prej të cilave fitojnë
leverdi personale, ndërsa disa të tjerë bëjnë vepra në mënyrë që njerëzit e tjerë t'i ngritin dhe t'i lavdërojnë ata, edhe pse në realitet këta njerëz nuk përfitojnë asgjë. Këta njerëz tregojnë më shumë mençuri, sesa dy grupet e përmendura më lart, sepse këta njerëz i bëjnë të gjitha veprat
për hir të All-llahut subhanehu ue teala dhe nuk bëjnë asnjë shirk, mirëpo këta nuk e kanë dëshiruar mirësinë e përhershme të xhennetit, e as që kanë shpresuar që të shpëtojnë prej dënimeve të zjarrit.
Grupi i katërt janë njerëzit që i bëjnë të gjitha veprat për hir të All-llahut subhanehu ue teala,
mirëpo këta njerëz njëkohësisht bëjnë edhe kufër, që i nxjerrë jashtë fesë së All-llahut subhanehu ue teala (jashtë Islamit), këta janë Çifutët dhe të Krishterët, sikurse edhe shumë njerëz të këtij ummeti të cilët e adhurojnë All-llahun subhanehu ue teala, japin lëmoshë, agjërojnë, dhe të gjitha veprat i bëjnë për hir të Tij dhe të shpërblimit në botën e pastajme.
Sidoqoftë, këta kryejnë vepra të shirkut dhe kufrit, gjë që i nxjerrë jashtë fesë Islame, apo shirku dhe kufri bëhen pengesë që veprat e tyre të pranohen. Këta janë njerëzit të cilët i përmend Enes
Page 3
3 MBUROJA.net
Ibn Maliku në tefsirin (komentimin) e ajetit në fjalë. Kështu, disa nga selefi thoshin: ”Po ta dija
se All-llahu subhanehu ue teala do të pranonte vetëm nje sexhde nga unë, do ta dëshiroja vdekjen, sepse All-llahu subhanehu ue teala thotë: “...All-llahu pranon vetëm prej të
sinqertëve". (Maide 5:27)
Megjithatë, mbetet e hapur çështja e atyre që falen pesë herë në dite, japin zekat, agjërojnë, e
kryejnë Haxhin, që të gjitha këto i bëjnë për hir të All-llahut subhanehu ue teala, mirëpo më pas këto vepra ata i bëjnë për të përfituar ndonjë të mirë të kësaj bote, p.sh. e kryejnë Haxhin për të fituar para, sikurse ndodhë sot me disa njerëz. Në këtë rast shikohet se cili nijet (qëllim)
dominon mbi tjetrin. Për këtë çështje, disa nga dijetarët kanë thënë se Kur’ani i Shenjtë shpeshherë i përmend njerëzit të cilët janë pa dyshim banorë të xhennetit, si dhe ata njerëz të cilët pa dyshim do të jenë banorë të xhehenemit ndërsa nuk përmend asnjëherë fatin e atyre njerëzve të cilët në të njëjtën kohë kanë tipare të të dy grupeve, p.sh. tipare të banorëve të
xhennetit dhe atyre të xhehenemit".
All-llahu e din më së miri.
Përktheu: V.Z.