Arkeologët në Irakun jugor kan gjetur 40 lokalitete te lashta

[fegi II]

A e njihnin babilonasit gjeometrinë para Pitagorës?
Analiza e fundit e një pllake argjilore të lashtë babilonase ka inkurajuar historianët të mendojnë për një histori të re të matematikës.
Përfundimi i hulumtimit të matematikanit australian Daniel F. Mansfield, i botuar në një revistë shkencore, shpjegon përmbajtjen e mbishkrimit në një pllakë balte të datuar në periudhën nga 3,600 deri në 3,800 vjet më parë, raporton "Smithsonian Magazine".Kjo është më shumë se një mijë vjet para lindjes së Pithagoras.
Ky zbulim është domethënës sepse lokalizon zbatimin e gjeometrisë në kohë për më shumë se tre mijë vjet në të kaluarën, duke e bërë atë shumë më të lashtë sesa besohej deri më sot.Pllaka prej argjile, e gjetur në Irak në vitin 1894. “Ajo është shembulli i vetëm i njohur i një dokumenti kadastral nga periudha e lashtë babilonase. Ajo tregon detajet gjeometrike të një fushe që u nda pas shitjes së një pjese të saj”, shpjegon Mansfield.

Pllakat mund të jenë dëshmi se babilonasit e përdorën këtë lloj matematike, përkatësisht para Pitagorës dhe teoremës së tij nga shekulli i 6 -të para.eres son.

Pllakat prej balte të gjetura kanë origjinën rreth 3,700 para Krishtit dhe janë dëshmi se babilonasit përdorën gjeometrinë për të matur sipërfaqet e tokës.
Pllakat babilonase që japin një pasqyrë krejtësisht të re në historinë e matematikës do të ekspozohen në Muzeun e Arkeologjisë në Stamboll.

[fegi II]

Figura e Babilonisë: vizatimi më i vjetër i një fantazme që gjendet në kasafortën e Muzeut Britanik
Një pllakë 3.500-vjeçare imazhi e një 'fantazme të mjerë mashkullore' heq dorë nga sekreti i saj

Vizatimi më i vjetër i një fantazme në botë u zbulua në qemerët e errët të Muzeut Britanik.
Një frymë e vetmuar me mjekër që po çohet në jetën e përtejme dhe lumturinë e përhershme nga një i dashur, është identifikuar në një pllakë të lashtë argjile babilonase të krijuar rreth 3.500 vjet më parë.

Tabela është pjesë e një udhëzuesi për të dëbuar shpirtrat e padëshiruar duke iu drejtuar malarës së veçantë dhe sëmundjet që ato sjellin në botën e të gjallëve - në këtë rast, fantazma po kërkonte dëshpërimisht një tjetër.Ai tregohet duke ecur me krahët e shtrirë, kyçet e tij të lidhura nga një litar i mbajtur nga femra, ndërsa një tekst shoqërues detajon një ritual që do t'i dërgonte të lumtur në botën e nëndheshme.
Dr Irving Finkel, kurator i departamentit të Lindjes së Mesme në Muzeun Britanik, tha se "objekti absolutisht spektakolar nga antikiteti" ishte neglizhuar deri tani.
"Padyshim që është një fantazmë mashkull dhe ai është i mjerë.
"Është padyshim një fantazmë mashkullore dhe ai është i mjerë. Mund të imagjinosh se një fantazmë e gjatë, e hollë dhe me mjekër e varur në shtëpi, u fut në nervat e njerëzve. Analiza përfundimtare ishte se ajo që i duhej kësaj fantazme ishte një dashnor," tha ai.

https://www.theguardian.com/culture/...h-museum-vault

[fegi II]

Një qytet 3400-vjeçar del nga lumi Tigër
Thatësira zbulon qendrën urbane të Perandorisë Mittane
Një ekip arkeologësh gjermanë e kurdë kanë zbuluar një qytet 3400-vjeçar të epokës së Perandorisë Mittani që dikur ndodhej në lumin Tigris. Vendbanimi doli nga ujrat e rezervuarit të Mosulit në fillim të këtij viti, ndërsa niveli i ujit ra me shpejtësi për shkak të thatësirës ekstreme në Irak. Qyteti i gjerë me një pallat dhe disa ndërtesa të mëdha mund të jetë Zakhiku i lashtë - besohet të ketë qenë një qendër e rëndësishme në Perandorinë Mittani (rreth viteve 1550-1350 p. e.s.).
Brenda një kohe të shkurtër, kërkuesit arritën të hartografonin kryesisht qytetin. Përveç një pallati, i cili tashmë ishte dokumentuar gjatë një fushate të shkurtër në vitin 2018, disa ndërtesa të tjera të mëdha u zbuluan – një fortifikim masiv me mure dhe kulla, një ndërtesë monumentale, shumëkatëshe dhe një kompleks industrial. Kompleksi i gjerë urban daton në kohën e Perandorisë së Mittanit (rreth 1550-1350 pp. e.s.), e cila kontrollonte pjesë të mëdha të Mesopotamisë veriore dhe Sirisë.

Për shkak të ndryshimeve klimatike e cila ndikoi në sistemet e lumenjve në Irak, është zbuluar një sekret tremijëvjeçar.
Jemi dëshmitarë se ndryshimet klimatike po ndikojnë në mjedisin tonë në mënyra të ndryshme.
Vetëm një gjetje e tillë "lundroi" në brigjet e lumit të qytetit të Mosulit, i cili pompon rezervuarin e tij të ujit në përpjekje për të shpëtuar të korrat për shkak të thatësirave të gjata në Irak.
Atlantida e Irakut
Në mes të kësaj krize, u shfaqën rrënojat e një qyteti antik që ishte zhytur në ujë për shekuj.
Megjithatë, kjo nuk është hera e parë që qyteti ngrihet nga ujërat si Atlantida e humbur.
Vendi arkeologjik u quajt Kemun dhe rrënojat e tij përbëhen nga një pallat dhe disa ndërtesa të tjera të mëdha. Shkencëtarët e datojnë gjetjen në epokën e bronzit, pra rreth 3400 vjet më parë.

Sipas pretendimeve të tyre, ky zbulim mund të jetë qyteti antik i Zakhikut.
Sipas burimeve historike, kjo qendër dikur e ndezur e Perandorisë Mitani, lulëzoi në brigjet e lumit Tigër midis viteve 1550 dhe 1350 para.e.re- Afër pallatit, i cili u zbulua në vitin 2018, studiuesit gjetën disa struktura të tjera interesante që përfshijnë një kështjellë të madhe me një mur dhe kulla, një kompleks industrial dhe një ndërtesë të stërmadhe shumëkatëshe nga periudha e Perandorisë Mitani.Shkencëtarët theksojnë rëndësinë e ndërtesës së magazinës, e cila strehon sasi të mëdha mallrash që me shumë gjasa janë sjellë nga i gjithë rajoni. Muret, sipas pretendimeve të tyre dhe sipas rrethanave, janë të ruajtura jashtëzakonisht mirë.Megjithatë, arkeologët ia atribuojnë ruajtjes rënies së papritur të qytetit, e cila ndodhi në vitin 1350 para e.sone, gjatë një tërmeti shkatërrues.
Befasues është fakti se në qytet janë gjetur disa enë qeramike me mbi 100 pllaka argjile të papjekura të shkruara në shkrimin kuneiform, të cilat datojnë në periudhën pas tërmetit.Arkeologët shpresojnë se këto të dhëna mund të përmbajnë disa informacione se kush ka jetuar në qytet, apo ndoshta edhe për tërmetin që çoi në shembjen e tij.
- Vendi arkeologjik i Kemunit në zonën e tharë të në zonën e rezervuarit të boshatisur të Mosulit.
- Ndërtesat e mëdha të gërmuara nga periudha Mitane u matën dhe u dokumentuan arkeologjikisht
-Arkeologët dhe punëtorët gërmojnë muret e një ndërtese të madhe në qytetin e lashtë, që interpretohet si një depo nga koha e Perandorisë
- Muret e ndërtesës së magazinës së epokës Mitane janë pjesërisht të ruajtura dhe disa metra të larta
- Enët e qeramikës, në të cilat u magazinuan pllakat e barërave, qëndrojnë në cepin e dhomës nga periudha e Mesme-Auster (rreth viteve 1350-1100 p. e.s.)
Pamje e njërës prej enëve prej balte të veshura me qeramikë, duke përfshirë një pllakë që është ende në zarfin origjinal prej balte

[fegi II]

Në rrëzë të malit shtrihej një qytet i humbur për dy mijëvjeçarë:

Arkeologët pretendojnë se kanë prova që tregojnë se kujt i përkiste
Arkeologët besojnë se ata kanë zbuluar qytetin e humbur prej kohësh të Natounit në Irakun e sotëm, bazuar në zbulimin e një relievi shkëmbor që përshkruan mbretin e Perandorisë Parthiane.
Kalaja e njohur edhe si Rabana-Merkuli ishte pjesë e mbretërisë parthiane në periudhën nga viti 247 p.e.s. deri në vitin 224 pas e. re... Përgjatë historisë, është shënuar se parthinët ishin armiq të Perandorisë Romake dhe zhvilluan disa luftëra kundër tyre për më shumë se 250 vjet.

Një ekip ndërkombëtar arkeologësh njoftoi se relievi që përshkruan sundimtarin e Mbretërisë Adiaben - që i përkiste Perandorisë Parthiane - ndodhet në hyrje të vendbanimit që ndodhet rrëzë malit Piramagruna.
Autori i studimit dhe arkeologu nga Universiteti i Heidelbergut, Michael Braun, njoftoi se ekipi arriti në përfundimin bazuar në veshjen e figurës së gdhendur në shkëmb.Një informacion interesant është vendi ku është gdhendur relievi - hyrja në vendbanim, që flet për një lloj propagande politike që thekson qartë se kujt i përket objekti.
Monedha e këtij zbulimi, dëshmia e vetme e ekzistencës së Natounit ishin monedhat e datuara në shekullin I pas e re.
Për më tepër, identifikimi i kalasë si një vend Adiabene do të thotë se mund të jetë qyteti i humbur i Natounia, i cili njihet vetëm nga monedhat që ka prerë. Përputhet me përshkrimin e qytetit si një kështjellë pranë lumit Zab i Poshtëm. 7/10
Supozohet se ai kishte një rëndësi të caktuar fetare, sepse aty pranë u zbulua edhe një altar më i vogël i gdhendur në gur, i cili ndoshta kishte për qëllim ndezjen e zjarrit, i cili, sipas studiuesve, lidhet me një vend të shenjtë që ka shumë të ngjarë dikur të ishte kushtuar. për perëndeshën iraniane të ujit Anahita.

- Këto imazhe tregojnë (A) reliev në Shkëmbin Merquly; (B) reliev i shkëmbit raban; dhe (C) një statujë nga Hatra mbreti 'tlw/Attalosa e Adiabenas

[fegi II]

Arkeologët gjejnë tavernë 5,000 vjeçare, duke përfshirë mbetjet ushqimore, në Irak
Ngrënia jashtë duket të ketë qenë aq popullore 5,000 vjet më parë sa është sot, me arkeologët në Irak që zbuluan një tavernë të lashtë që daton që nga 2,700 p. e.s.

Ky zbulim ofron një këndvështrim të ri mbi jetën e njerëzve të zakonshëm nga një periudhë 5000 vjet më parë.
Më pas, ekipi zbuloi furrën me madhësi industriale, një «frigorifer» të lashtë me lagështirë, për ta mbajtur ushqimin të freskët dhe dhjetra tasa konike, shumë prej të cilat përmbajnë peshq mbeten, duke zbuluar qëllimin e oborrit për të qenë një zonë ngrënieje në natyrë.
Lagash, tani qyteti i al-Hibës, ishte një nga qytetet më të vjetra dhe më të mëdha në Mesopotaminë jugore, zënë nga mijëvjeçari i pestë deri në mes të mijëvjeçarit të dytë p. e.s. dhe përfshinin një zonë prej pothuajse dy miljesh katrore.

Sipas arkeologëve të udhëhequr nga Holly Pittman, drejtoreshë e projektit Lagaš, ky zbulim ofron një vështrim të ri në mënyrën e jetesës së njerëzve të zakonshëm që kanë banuar këtë pjesë të botës, vendbanimin e lashtë të Mesopotamisë, rreth 5000 vjet më parë.
“Kjo fushë është studiuar nga ekspertë të një universiteti amerikan që nga viti 1930.
Gjatë misionit të fundit të gërmimit në vjeshtën e vitit 2022, ekipi zbuloi një ish-ndërmarrje ushqimore dhe pijesh.
Për këtë, ekspertët aplikuan metodën e universitetit italian, e cila konsiston në kryerjen e gërmimeve me shtresa mikrostratigrafike, horizontalisht, “sikur të bënin një operacion shumë të kujdesshëm”, shpjegoi Pitmanova.


Arkeologët theksojnë se Lagashi ishte një vend me rëndësi të madhe politike, ekonomike dhe fetare, si dhe një zonë me akses të lehtë në tokë pjellore, ku njerëzit merreshin me prodhimtari intensive artizanale.

"Me mbi 450 hektarë, Lagash ishte një nga vendet më të mëdha në Irakun jugor gjatë mijëvjeçarit të tretë," tha Pitman.

-Arkeologjik të Lagashit kanë zbuluar gjithashtu gropa që përmbajnë argjilë në Lagash

[fegi II]

Teorema e Pitagorës e gjetur në një pllakë balte 1000 vjet më e vjetër se Pitagora

Edhe pse teorema e njohur e Pitagorës lidhet me emrin e filozofit grek Pitagorës,
Por ndërsa Pitagora ishte një figurë e rëndësishme historike në zhvillimin e matematikës, ai nuk e kuptoi ekuacionin më të lidhur me të (a2 + b2 = c2). Në fakt, ekziston një tabele e lashtë babilonase (me emrin tërheqës IM 67118) e cila përdor teoremën e Pitagorës për të zgjidhur gjatësinë e një diagonaleje brenda një drejtkëndëshi. Pllaka, me gjasë e përdorur për mësimdhënie, daton nga viti 1770 pes – shekuj përpara se të lindte Pitagora rreth vitit 570 pes.
Zbulimet arkeologjike tregojnë se babilonasit e lashtë e njihnin këtë teoremë matematikore 1000 vjet përpara Pitagorës dhe sigurisht që nuk e quanin kështu.
Megjithëse Pitagora ishte një figurë e rëndësishme historike në zhvillimin e matematikës, ai nuk ishte i pari që kuptoi ekuacionin më të lidhur me të (a2 + b2 = c2).

Pllaka e dytë nga periudha rreth viteve 1800 - 1600 p.e.s. ka një katror me trekëndësha të shënuar brenda.
Përkthimi i simboleve nga baza 60, sistemi i numërimit të përdorur nga babilonasit e lashtë, tregoi se këta matematikanë të lashtë ishin të vetëdijshëm për teoremën e Pitagorës, si dhe konceptet e tjera të avancuara matematikore."Përfundimi është i pashmangshëm. Babilonasit e dinin marrëdhënien midis diagonales së gjatë të një katrori dhe anës së tij: d=rrënja katrore e 2, ky është ndoshta numri i parë i njohur si irracional.
Megjithatë, kjo nga ana tjetër do të thotë se ata ishin të njohur me teoremën e Pitagorës - ose, të paktën, me rastin e saj të veçantë për diagonalen e një katrori (d2 = a2 + a2 = 2a2) - më shumë se një mijë vjet para fillimit të madhit, pas të cilit është emëruar.” shkruan matematikani Bruce Ratner në një punim mbi këtë temë.
Pra, pse iu atribuua Pitagorës? Asnjë shkrim origjinal i Pitagorës nuk ka mbijetuar.
Ajo që dimë për të u transmetua nga të tjerët, veçanërisht nga pitagorianët, anëtarë të shkollës që ai themeloi në atë që sot është Italia jugore."Një nga arsyet e rrallësisë së burimeve origjinale pitagoriane ishte se njohuritë pitagoriane u përcollën nga një brez në tjetrin gojë më gojë, pasi materiali i shkruar ishte i pakët.Edhe pse Pitagora nuk doli me teorinë, shkolla e tij me siguri e popullarizoi atë dhe u shoqërua me të për të paktën disa mijëra vitet e ardhshme, shkruan IFLScience.
https://www.iflscience.com/pythagore...tm_source=Klix