Si mua edhe ty na e ka bere te qarte Sibeliusi,qe nga kritika s'duhet te shqetesohemi,por ska thene qe nuk ndihmon. Ndaj leri mendjemadhesirat e mos me trego mua definitionin e hipokrizise.
Drejtshkrimin e ke rregulluar ndjeshem,por varg me varg brenda nje poezie,ska google qe ti lidhe.
Good luck!
Where does a thought go when it's forgotten?
Mirë gomari që më ngordhiPostuar më parë nga MI CORAZON
Por s'më lënë as mizat rehat mesaduket!!!
shum te mira dhe veshtir me i kuptu gjithkush. veq vazhdo dhe suksese
Po po vetem ca e ca si puna jone mund ta kuptojen ate proze, jo te gjithe
Without deviation from the norm, progress is not possible
Ju shoh n'terr t'humbur!!!
Përsa është cituar më lart, i është kushtuar një prostitute mbas xhamit në dritare ngjyrë rozë!
Shpresoj t'ju kem qartësuar sadopak!
Përzjerje dramash!
Ti ngreh siparin dhe para teje
Shfaqem unë, i pikëlluar
Nuk ësht’ kjo drama, por përkrah meje
Qëndron një stol, pa këmbë, pa duar!
Ti ul siparin dhe përkrah meje
Lakuriqësia vesh xhaketë dimri
Nuk ësht’ kjo drama, por përkrah teje
Qëndron e vdekur një lule bliri!
Ti ngreh siparin, kur unë jam tretur
Në qiej ëndrrash jam mërguar
Nuk ësht’ kjo drama, s’ka të vdekur
Në një cep shpirti më je ngatërruar!
Ti ul siparin, ndal frymën koha
Jep shpirt e vdes në duart e mia
Kjo ësht’ dramë, unë kurrë s’e njoha
Puthjen që çon tek pavdekësia!
Seç pat’ kjo mbrëmje, kjo lanete
I fshehu yjet dhe hënën sonte
T’i vodhi sytë me ëndrra jete
I zhveshi rrugët nga fryma jote!
Se ç’pat’ kjo mbrëmje, zu’ të qajë
Mbi trupin tënd me ligjërime
Në dorë një thikë s’di pse e mbaj,
Pse tërrheq zvarrë hijen time!?
Se ç’pat kjo mbrëmje, ra e vdekur
Mbi gjoksin tënd, mbi buzët e tua
Në cilën ëndërr të pata hedhur
Që dhe e vdekur më thua; Të dua!
Ka dhimbje mbi gjeth’
E njoh plagën e njomë
Shoh lotin që bredh
Por askush nuk beson!
S’mundem ta ndal
As mundem ta thaj
Jam ikona e vjeshtës
Në pikturën e saj!
Ndaj duart më loten
E fletët më lagen
Janë netët që koten
Dhe ditët që plaken!
Ësht’ foshnja e dritës
Që lind e më s’vdes
Por unë jam i dënuar
Gjith‘ jetën ta presë!
Lermë të hyj në mushkritë e tua
Të mbush gjoksin gjer në frakturë
Dhe do t’jesh e imja, veç e imja grua
Zjarri im do jesh, përgjithmonë dhe kurrë!
Me zinxhir lotësh mbaj lidhur shpirtin
Me dhembë shpirti Ti kafshon lotë.
Askush prej nesh s’i preku zemrat
Me buzë të akullta, si dimër i ftohtë!
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt