Dua Të Bëhem Ankthi I Yt!.....

[Agim Doçi]

U privatizua vargu!

Hej milet!
Dallkaukë, letrarë, bejtexhinj dhe poet
Mblidhuni tek Sheshi i Poezisë!
Erdhi momenti i shumëpritur
Privatizohen vargjet, vjerrshat, poezitë
poemat, balladat e vlerat e Letërsisë,
merrini Antologjitë Letrare ku janë e ku nuk janë
fillojmë nga ato të shkruarat në pergamenë
nga autorë me emra të lashtë Taukrik, Taulant
Vraufrik, Hespant, Iprisht, Ibrisht
Ecni ndër shekuj tek poetët me mbiemra
justinianë dhe bizantinë
Zarisht, Bogdan, Ylenec, Jeronim,
ndaluni tek arbëreshët e Moresë
Gavril, Derad, Pal, Muzak, apo Golem
Blini Fishtën, shisni Koliqin, një Mjéd ndrrohet me dy Migjen!
Mblidhuni të gjithë me lajmërimin tem!
Do ndrrohet Naimi, Chajupi,Prenushi dhe Shantoja
Me poezi shkruar nga Mao Y dhe Go Mo Zhoja(!)
Mblidhuni pra mos humbisni rastin!
Sot hapet Tenderi i Privatizimit Epokal!
Tek Sheshi i Poezisë
Shisni Ismail Kadarenë dhe blini poetin Fekal!
Ka dalë nga gjiri i popullit!
Gjyshi i tij ka qenë Këshilltar në Hekal!
Bile dhe kryetar fronti...Kryeçoban i dhisë!
Rapsod i orëve të para, që me porosi të partisë..
diskretitoj puçistat në gjirin e ushtrisë..
Nxitoni se vargjet po mbarohen!
Poemat shiten, blihen, privatizohen
Kurvat e Poezisë gëzohen, pasurohen!
Mblidhuni depilatorë të leshit degjenerues!
Pederastë, travestitë dhe masturbues!
Mos humbisni rastin!
Nesër do privatizojmë Historinë!
Do këmbejmë Korçën e Gjirokastrën
të bëjmë Vorio Epirinë!
Mos humbisni rastin!
Sot privatizojmë Poezinë!
Nesër Historinë, Gjeografinë, emrat e mbiemrat!..autorësinë!
Nesër!...
Nesër ama!..po pastaj?..
Pastaj!? Pastaj, na mbetet të privatizojmë Atdheun!
Gjin Bue Shpatën, Kont Uranin
Gjergj Kastriotin - Skënderbeun!
Privatizojmë Kosovën
(Oj medet!)Dibrën e Madhe, Tetovën, Poradecin, Kumanovën
Si dikur Plavë e Guci..
Apo Çamëri..
Shkodrën??..Shkodrën e bëjmë Zonë të Lirë!
(pa dalje në det..)
(ndoshta e lemë të shkoj me Mal të Zi)
Hej milet!
Mblidhuni tek Sheshi i Poezisë!
Privatizohet vargu!
Shitet me shumicë !
Mblidhini kursimet tuaja shqiptarë!
Ejani dhe bleni vargjet me rimë, pa rimë
Se Antologia do muroset si Rozafa dhe jashtë do ti lëmë vetëm një sisë...

Agim Doçi

[Agim Doçi]

Më erdhe mbrëmë me gjithë këpucë
dhe unë kam mbetur krejt i hutuar
vetëm një gjë në jetë të lus:
mos ha inat moj e bekuar!...

se unë të deshta, ashtu pa pritur
dhe kurr s'të pyeta, sa je e bukur!
se shpirti yt mes mallit rritur
në shpirtin tim vjen si një flutur.

dhe merr polenin nga dy petale
që çelin shpesh edhe në vjeshtë!...
dikur më vdiqe...dhe prap më ngjalle(!)
O Zot! Na ndave...por s'ësht e drejtë
Nga të gjithë njerzit pse na largove
në mes na vure një Oqean?
Vërtet ti Zot, pse na mallkove?
Dhe lotët borxh, pse na i mban?

Kur njerzit duan të thonë diçka
nuk gjejn kurajon, po pse se gjejmë?!...
Hapsirë më shumë një zemër ka!
se oqeanet...ndaj pse gënjejmë??

[Agim Doçi]

KOHA E FATIT


Unë kurrë s’ udhëtova me kokën ulur!
Ndaj s’po e zgjat.
Sa më trishtojnë njerzit e strukur
Kur thonë s’kam pa fat!
Këmbanë e kohës shekujt ka rrudhur.
Herë ditë, herë nat’…

Eja në rreshtin tim ka vend o njeri
Të fal gjithshka!
Në togën time do gjesh dashuri
Me bollëk se ka!

Nëse më pyesni sinqerisht se sa
Vlen koha!
Mbaj mend që kurr shpinën se krrusa
Të them: - u lodha!

1 vit i humbur…pyesni studentat
se mund t’ua thonë.
1 muaj mangut, pyesni nenat
që janë lehonë!

1 javë e ikur pa dalë në dritë
një e përjavshme
vlen sa 1 ditë që rrin tue pritë
buzët e një vashe…

dhe 1 minut paska shumë vlerë
që të trishton.
kur mbetesh qyq si asnjëherë
se humbe tren apo avion…

Dhe 1 sekond`merr aq kuptim
Për fatin tonë.
Në një sekond shmang fakeqsin
Dhe mbijeton.

Për 1 të qindtën e një sekondës
S’ke fat me dalë i pari.
Se humb një shans përpara Botës
Humb një Medalje Ari !

Ndaj kape kohën dhe shko përpara
1 jetë ke, dhe nuk ke tri...
Se koha zgjon miljona zemra
Se koha ësht’ liri!

[Agim Doçi]

DUA TË BËHEM ANKTHI I YT!!!!!!!!!



Buzë një liqeni me ujë të embël

që thonë legjendat: "ish akullnajë"

Eci menduar dhe shpesh ndal këmbët

se më vjen pranë, mirazh i saj!...



Nëse legjendat diku mbështeten

dhe ka mundsi të jetë ashtu...

Sot kam vendosur të shkrij vetvehten

duke të puthur dy sytë e tu...



Dimri i shkuar ngriu gjithë botën

akujt zaptuan strehët e shpirtit.

Po dashurija ky rit i moçëm

neve të dyve na vuri gishtin!



"Dilni nga rreshti! Mjaft të penduar!"

Ishte një thirrje, që s'di nga erdhi.

Mbetëm papritmas krejt të hutuar

Rrezet e ngrohta ndjenja i derdhi.



Kishim kaluar 6 kontinente

Por ky i gjashti, ishte seç ishte!..

mes akullnajash cikma na merrte

Dhe na përplaste keq, xhelozishte...



Sa çohej njëri, tjetri rrëxohej

Era e shpifjes bënte hatanë.

Bora e frikës mbi ne lëshohej

dhe na mbulonte tej e matanë...



Rrinin të fjetur, rrinim të strukur

Bile as frymë nuk merrnim fare

Valangë e njerzve na kishte futur

shtat pash nën dhé, varr për nën varre...



Por befas ngjau dhe mrekullia

Nga një ngulçimë që s’di nga doli

Dorën fisnike na dha dashuria

Dhe nga nënvarret në drit na nxorri.



Mos iu fshih dritës, mos i mbyll sytë!

Sekretin tonë s’e di njeri!

Nëse mes nesh do vij një i dytë

Ndoshta atëherë quhet tradhti!…



Dua të bëhem dashnor i krisur!

Dua të bëhem dhe lot tek syt’

Dua të bëhem gjumi i prishur!

Dua të bëhem pra ankthi i yt…

[Estella]

Sa ankthe ka kjo jeta jone
Dhe perseri ecim perpara
Cdo dite largohet, dhe netet shkojne
Serish e nisim, ne qe tek "fara"

Ditet, na duken net
Edhe netet shume te gjata
kur arrin ti "40" vjet
koha jo s'kethehet mbrapa

[Brari]

Agim !


O burim i pashtershem, o vullkan, o termet ..c'te te them me pare..

Eshte fat qe te kemi mes nesh..

Te uroj cdo te mire per ty qe te jesh gjithmon keshtu, nje romantik i zjarrte e unik.


Me respekt Brari.

[e vetmuara]

Agim, Faleminderit per poezite e bukura qe ke shkruar.
Je vertete nje poet i madh.
Pershendetje.


SHPËTIMI
----------------

Shtrydhur nga vuajtjet,
e mbuluar nga pluhuri i rëndë i mëkatit,
ngremë duart drejt të pastrit qiell, blu!

Nën dritat qetësuese
të kishës së rindërtuar,
kërkojmë mëshirë…!

Kurriz’ i përkulur nga pesha,
pafundësisht e tejlodhshme e jetës,
mundimshëm ngrihet;
e me sy të përlotur
nga mëkati i mosnjohjes,
i lutemi të Madhërishmit!

Pastrona shpirtërat
qymyrosur nga vrasjet,
xhelozitë makabre
e vjedhjet e ndyra;
shterrna lotët e fëlliqur,
të lëshuar para ndokujt që
me dashje, kristalin e jetës i kemi thyer!

Lutemi ne, të marrët,
të vetëquajturit ‘ateistë’
që kazmën ngulëm
mbi ndërtesat më kuptimplote
të botës së gati mbytur
nga velloja e zezë, e MEKATARIT!

Të lutemi për mëkatet,
ne, mëkatarët
mes mekatarësh
në botën që krijove!

N'a duhen ndërruar rrobat e vjetëra!

[macia_blu]

o gim. sa per te te thene se te dua shume .... e njesoj e me shume cdo dite.
dhe...
se me kenaqe.....
dhe nje pyetje....
Pse ve kaq shume folje ne poezi- vargun tend????/
Se ma prozaon shume!
Te dua e?!
Vertete e jotja .linda.

[Agim Doçi]

ESTELLËS,

E çela ditën me shijen e pelinit
dhe idhtësisë së një urimi...
Mbasi lakova në të gjithë rasat Kthimi, i e Kthimit....
emrore, dhanore, gjindore, kallzore, rjedhore, kushtore, thirrore,...
më kishte mbetur vetëm "Rikthimi"!
Këtë vetëm ti 'ma kujtove(!)
Si mënyrë moderne ofendimi...

Agimi

[Agim Doçi]

DRINIT KOLEGUT TIM,

Më jep një varg nga dashamirsia jote
Tua lexoj të gjithëve në fytyrë!
Jetojmë të shqetsuar brenda kësaj bote
dhe shpërblimet i marrim në natyrë.

"Më jep një vezë, të të jap pak sheqer..."
"Këmbeje me mua, se të del më lirë!..."
Kam njohur të dy Drinat dikur...atëher'
Sonte njoha ty Drini im i Mirë....
..............................
Të përqafoj Drini i Mirë (ka Drin i Bardhë, Drin i ZI, ti je drini i Mirë)

Agimi