Nje poezi vetetimthi.

[Ke-ler]

Dashuri

Me puth me afsh ne drite te syrit
T'i jap nje shkendije fjales,
Pastaj m'i hidh duart,me kap mes fytit
Cirrme e kafshome qafes.

Se dhe une do t'i kafshoj gjokset
Do shetis shpines me thonj perkdheles.
Gjersa duar e dhembe te me ngopen
Pastaj t'ia hedh fajin vdekjes.

Por,nese dikush na e degjon uraten
E na hedh te dy ne nje grope,
Ke per te pare,pasi t'na hedhi balten,
Do kafshohemi gjer ne kocke.

Kush e di,mund te behesh ere
Dhe une te kthehem ne rere.
Qe te me kafshosh si perhere
Do tundesh qe oqean te tere.

[Ke-ler]

Shtrati i endrrave

Askush nuk i di te fshehtat qe mbaj
Perveç shtratit ku dergjem çdo nate:
Ku endrra e makthe symbyllur shperndaj
Dhe sa hap syte diçka i marre prape.

Endrra erotike kam lene mbi te
E vaje makthesh te gjumit te heshtur:
Por shtrati im besnik s’tregon kurrgje,
As vajzes qe i eshte shtrire e zhveshur.

E shoh tek e le ashtu,krejt te çrregullt
Pas kacafytjeve te pavetedijshme.
Ne mengjes me rikthen diçka te mjegullt;
Tere paqartesine ma ben te pranishme.

Diçka kam perjetuar,po çfare valle?
Se djerset e dine,por thahen e vdesin.
Une ne shtrat s’jam as vdekur,as gjalle…
Mbulesat pertoke,endrrat e zhveshin.

Me terheq ky morg i jetes symbyllur
Qe mbart thirrje,mahnitje e renkime:
Kujtime e shpresa nen jastek kam kyçur,
Mbi te shperndare copeza te qenies time.

[Ke-ler]

Shoh

Kur zemra ime pa tenden
Syte i ktheva drejt qiellit,
Por jo per te çuar lutjen,
E bej mos te çmendem
Se kur dashuroj se-thelli
Kam nevoje te humbem.

[Ke-ler]

Dashuria ne kohe te koherave

Shoh se me jane nxire syte nga pagjumesia,
Buzet e varura si nje femije i pakenaqur.
Mendja rrihet nga realja e puthet nga fantazia,
As nuk pyet fare per trupin e zgerlaqur.

Ashtu i keputur jam e prap s’me flihet,
Mendja ka shkuar shume kohe larg meje:
Andej nga ku nuk jane kthyer kurre anijet,
Ku dhe Poseidoni vete trembet prej teje.

Sa djem kam pare tek te shihnin kur ecje
Me ate hapin hynor qe ka pamje endrre:
Ti kaloje vetem e te gjithe mund t’i prekje
Se ata me sy shkruanin mbi lekuren tende.

Ne det e ne toke,nuk guxon te te afrohet
Kurrkush ,as per te te thene nje fjale.
Te dashuruarit i merren kembet e rrezohet
E Poseidoni ka frike se mos mbytet nen vale.

Dhe une ndaj rri shtrire e ze hijen time,
Qe te mos gjakoset gjunjve kur te vije tek ty.
E le zemren kyçur trupit,ne gulçime,
Ne koherat e largeta do vije sa te mbyll syte.

Dhe kaloj koherat e shoh fate njerezish,
Shoh dhe Poseidonin tek po mbytet nen vale,
Zhulietes i jane puthur qerpiket prej helmit,
Dhe Konstantinin,qe rend shpejte mbi nje kale.

Koha eshte e pafuqishme kundrejt dashurise
Edhe pse do me marre e me te do shkosh dhe ti.
Dashuria vrau me trendafil dhe zemren e tiranise
Se Saturni nuk e vrau Zeusin veç per dashuri.

Dhe ty kudo te pashe ne kohe te koherave,
Me hapin e hyjneshes kaloje çdo shekull
Vije tek une duke kaluar mes endrrave
E kur hapja syte,ti,ishe gjithkund e fshehur.

[ajzberg]

Nuk Jane Vetetimthi ,por Qellojne Ashtu.......

[USA NR1]

Çudi si muzika,kjo Muze,
te hyn thelle ne shpirt
duke kaluar ne lekure,
ne gjak per t’u shkrire!
Ç’magji krijon mbi njerzit,
i ben te gjithe njelloj:
lindin,rriten apo vdesin,
te tere heshtin e degjojne!

skam cka te shtoj,me ke lene pa fjale tash per here te pare po te lexoj
cdo te mire te uroj Ke-ler Rrespekt...

[Ke-ler]

Ju falenderoj perzemersisht Ajzberg dhe USA NR1 dhe ju pershendes me çka shkruhet poshte.

[Ke-ler]

Demoni

Demoni i mbytur ne trishtime,
Endej vetem neper bote.
Po s’di ç’e gjet ket’ Dreq-Zot
Qe m’u shfaq ne dhomen time.
Rrinte heshtur,si qiparis
I ngulur prane nje varri:
Sy- sketerre e hijerende,
Ardhur nga botet e gjithesise
Prej nga duket vetem zjarri,
Ku vetem shpirtrat kane nje vend.
Por mundim’i tij ish tjetergje,
Jo i rruges teper te gjate,
Kishte te bente me dike,
Me tjeter zjarr,me tjeter flake.
I thashe tek e sodisja:
-Kisha kohe qe te prisja!
Por e di qe Ethiri eshte i paskaj,
E Ti endeshe pas saj!
Shpirti saj eshte nga ata
Qe pa trokitur hyjne tek Zoti
Se ne jete nuk i mbrojti
E pas vdekjes shtepine u dha!
Demoni heshtur si gur rrinte,
As qe ishte fare i turbullt,
I zgjata nje gote me raki…
Mosperfilles nisi te pinte:
-Njerzit,me tha-jane brumbuj,
E thjeshte nje brumbull je dhe ti!
Kam fluturuar gjate ne keto ane,
Ju kam pare te vrisni njer-tjetrin.
Ketu vellai vret vellane
Dhe i riu peshtyn te vjetrin.
Ku shtypen popuj gjithe me rradhe!
Ju jeni dele e bota vathe!
Ju Pernedine tuaj e bete bari
E Zotin mes jush,Mbinjeri.
Me habitet kur ju pashe,
Nga lart me dukeshit njelloj!
Kurioz,zbrita t’ju shikoj,
Vesha rrecka e fjeta jashte.
Ne fillim s’munda te shoh
Ndonje ndryshim te dukshem…,
Njelloj me ishte kushdo!
Por rastesisht me ra te njoh
Rendesine per te gjetur buken
Kur njeri afer ra pertoke!
Natyrisht,nuk m’u be vone
Por,nje tjeter seç vajti e qau!
Une kerkoja plagen n’ate kufome
Se s’po kuptoja kush e vrau!!!
S’dua te zgjatem ne hollesi
Se si kuptova ç’qè uri.
Por,zbulova ç’ish grure e drithe
E prape vdiseshe kur kish per t’gjithe.
Ju njerzit jeni budallenj!
Ju derdhni gjakun me kova,
Por,çuditerisht tek ju zbulova
Ç’ish dashuri e ç’ishte ndjenje.
Se une Tamaren,po,e vrava,
Puthj’e pare qè per te dy
E na kushtoi te dyve aq mund:
Per here te pare ne jete qava
Se s’me qene thare krejt keta sy,
E po i thaj ne ket' jete te pafund.
Ndaj s’kuptoj!Njeriu ç’kerkon?
Urren e vret kur ka dashuri
Qe vete ai aq shume e çmon
E vete aq shume e ka zili.
E di,tek ju njoha dashurin’
Tek e cila ndjeva te parin gezim,
Por dhe uri,shkaterrime e mjerime,
Ku dyshova vertete per natyren time.

[Ke-ler]

Vetem

Mund te ftohem
Tej te shpohem
Zemres

Ne dobesohem
S’i nenshtrohem
Femres

Une zemer-zjarrti
Une kryelarti
Une

Une embelmjalti
Une fjale-tharti
Shume

Se ti me deshe
Kurre s’me qeshe
Kurre

Dora t’heshtte
Me s’me zhveshe
Kurre

E mbylla syne
E fika yllne
N’qiell

Lotova gjyme
E mora fryme
Thell ‘

Se neser zgjohem
E neser çohem
Kthjellet

Se nuk dorezohem
E mbys dhe kohen
Vetem

[Ke-ler]

Mungese

Diçka me kish munguar qysh pa te njohur
Dh’e kuptova tash qe ike ti,
Diçka qe me duhej per t’u çlodhur
Me vinte shpejt me arrati.

Sa pak zgjatka dashuria e pashterrshme!
Sa pak hiri ngelet hi!
Per peshkatarin eshte e perjetshme
Nje ore shtrengate,nje ore stuhi.

E tash boshlleku trupin ma thumbon,
Ma mbush plot me zbrazeti.
Heshtja perbrenda me kumbon
Sikur brenda s'ka njeri.