Dy Mondët e mi. Prill 2012.

[mondishall]

Do shtrihem në të qiellit imagjinatë
Në imagjinatën e trupit tënd do përqafohem
Në të përtejshmen kur s'më ke, kur s'të kam
Aty ku dashurisë mund t'i flijohem.

Mos qaj për dashurinë e flijuar
Perëndisë me emrin tënd pagëzuar.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Pa Ty

Mendova botën pa Ty një çast
Jashtë portës së saj u ndodha papritur
Më i lartë se porta i pakapërcyeshmi prag
Dhe unë me mosdëshirën për të trokitur.

Ndodhur mosqenies së mendimit absurd
Mes jashtësisë absurde të qenies sime
Prita me shekuj ta flakja atë gur
Atë gur sizifian, që larg teje më shpinte.

Jo, nuk i lashë më tej perënditë
Me mua të qeshnin, të talleshin sadopak
Botën pa Ty s'e mendoj asnjë ditë
Pa Ty qenka tmerr, ta mendoj dhe një çast.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Lakmia

I afrohemi të padëshiruarës më tepër
Me më tepër dëshira të shtuara
Dhe pse dimë që më përtej s'do kemi jetën
Kërkojmë ç'ka na humbi e kaluara.

Egoistë me një etje të pangopur
Jo për ujin e munguar shkretëtirës
Po për gjëra që një jete s'kanë të sosur
Ku njeriu ja kalon dhe egërsirës.

Dhe harrojmë sa pak jetë na ka mbetur
Duke lënë pas dëshirën e pagjetur.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Nuk ka gënjeshtra

Nuk ka gënjeshtra
Por të vërteta të padëshirueshme
Paaftësi cfilitëse
Justifikime naive
Njohje e mosnjohjes
Mosnjohje e njohjes
Ideale përrallash
Përralla ideale
Të vërteta shpirtrash
Shpirtra të pavërtetë
Mani madhështirash
Njeriu, vete.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Revolucion!?

"Ngrihuni ju, o të munduar...
Internacionale, do jetë bota e re!"

Dhe u ngritën të munduarit
Të humburit, të ngatëruarit
Budallenjtë e të zgjuarit
Pafundësisht të ankuarit
Zinxhirëlëshuarit
Asnjëherë të fituarit...

Të hurit dhe dafinës
Të paqes, gijotinës....

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Ka vetëm Dashuri

Ju thoni, s'ka më bukur se stinët e vitit
Se yjësite universit, thoni, s'ka tjetër bukuri
Kështu mund të vazhdoni, pafundësisht krahasimit
Por unë ju them veç një, ka vetëm Dashuri.

Pa dashurinë krijuese, gjithçka del e shëmtuar
Kush s'mbeti i mahnitur, kur është i dashuruar.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Padukshëm

E di që më shumë do mbetem padukshëm
Më mirë kështu, dukshmërisë së kësaj bote
Ku dukshmëria xhvishet më keq se paturpshëm
Sado që vishet me rrobat e çdo mode.

Më pëlqen pra veshja e modës sime
Larg sfilatave të dukshmërisë mashtruese
Më mirë mbetur kohës, një firmë anonime
Se një monument i vetvetes dyzuese.

Selanik, prill 2012

[Ke-ler]

Padukshëm

E di që më shumë do mbetem padukshëm
Më mirë kështu, dukshmërisë së kësaj bote
Ku dukshmëria xhvishet më keq se paturpshëm
Sado që vishet me rrobat e çdo mode.

Më pëlqen pra veshja e modës sime
Larg sfilatave të dukshmërisë mashtruese
Më mirë mbetur kohës, një firmë anonime
Se një monument i vetvetes dyzuese.

Selanik, prill 2012

E thjeshte e bukur.

[mondishall]

Flm Ke-ler. Pershendetje me...

Gjurma e vetes

Ku është e para gjurmë, e fundit ku do jetë?
Në cilën do jem unë, i plotë, i vërtetë?
Më mangut ku do jem, tepricë, e pamundur
Nga vetja sa do le, sa vetja do shkoj humbur?

Përgjigjen nuk e di, ndaj mbetem me pyetje
O Zot të lutem fshi, çdo gjurmë jashtë vetes.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Më shumë se e shumta, më pak se e pakta

Më shumë se e shumta i jap dashurisë
Më shumë se e shumta dashuria më jep
Prapë përtej të shumtës mbetem mangësisë
Mangësisë më mbetet dhe ajo përtej.

Më shumë se e shumta i jap njerëzisë
Më pak se e pakta njerëzia më jep
Prapë përtej të shumtës ndjehem mangësisë
Dhe pse nga njerzia, tej të paktës ndjej.

Më pak se asgjëja i jap urrejtjes
Më shumë se gjëja urrejtja më jep
Prapë përtej asgjësë mangësisë ndjehem
Dhe pse nga urrejtja, urrehem përtej.

Më shumë se e shumta e dua kët' jetë
Më shumë se e shumta kjo jetë më do
Prapë mangësisht jetoj në të vërtetë
Mangësisht kjo jetë, me mua jeton.

Më shumë se e shumta, më pak se e pakta
Mangësisht plotësuar, prej fatit që pata.

Selanik, prill 2012

Fundi i ketij cikli te prillit.