Refuzimi i festave të shpikura

[Thirrje Islame]

Refuzimi i festave të shpikura

Pergatiti: Ergin SHALA
Kontrolloi: Hoxhe, Adem AVDIU

Padyshim lavderimi është vetëm për All-llahun. Atë e falenderojmë, prej Tij ndihmë dhe falje kërkojmë.Kërkojmë mbrojtje tek All-llahu nga epshet dhe veprat tona të këqija.Kë e udhëzon All-llahu,s’ka kush e humb dhe kë e humb All-llahu s’ka kush e udhëzon. Dëshmoj se nuk meriton të adhurohet askush përpos All-llahut,Ai është Një dhe pa shokë.Dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i Dërguari i Tij.

Vëllezër dhe motra në Islam, temën të cilën do t’a shtjellojmë ka të bëjë me disa nete që në mesin e popullatës tonë festohen dhe quhen si ”netet e medha”.

Për fat të keq keto “nete-festa” janë të shkruajtur dhe u janë servuar popullatës tonë muslimane nëpërmjet takvimeve që na tregojnë kohën e hyrjes së vakteve të namazit. Para se te futemi ne shtjellimin e temes, se pari do te tregojne se c’eshte festa nga aspekti gjuhesor dhe terminologjik(sheriatik).

Festë është ajo ditë në të cilën grumbullohen njerëzit dhe në gjuhën arabe ajo e ka rrënjën nga fjala "ade, jeudu" që do të thotë "kthim, përsëritje".

Thuhet gjithashtu se rrënja e saj është nga fjala "el adeh" –zakon, sepse njerëzit e kanë bërë zakon atë.

Ibën el Earabi thotë: El Idu –festa- është quajtur e tillë për shkak se ajo kthehet çdo vit me hare e gëzim të ri." 2

Shejhul Islam Ibn Tejmije(All-llahu e Meshirofte) thote:

"Festat janë një prej segmenteve të dispozitave të sheriatit. Kur është fjala për këto[festa sh.p], është e detyruar që në çështjet e tilla të pasohet sheriati(el-Ittiba), dhe jo të trillojmë e as të shpikin(el-Ibtida).

I Dërguari, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka ligjëruar në ditë të ndryshme dhe ka përjetuar ngjarje të rëndësishme nga më të ndryshmet. Si p.sh. Bedri, Hunejni, Hendeku, clirimi i Mekës, hixhreti, hyrja në Medine, poashtu edhe shumë ligjërime në të cilën flitej për të drejtat dhe principet e kësaj feje[kava’idud din].

Të gjitha këto ngjarje të përmendura dhe ligjërimet, asnjëra prej tyre nuk u shëndrrua në festë. Të bërit e ceremonive dhe festat në ngjarjet e tilla janë vepra të krishterëve(nazaretistet), të cilët në ditë dhe ngjarje të caktuara të lidhura me Isaun alejhi selam, i bënë festa dhe kremtime, ashtu siç ishte rasti edhe me jehudët.

Festa(‘id), është dispozitë sheriatike; në atë që Allahu azze ve xhel e ligjëroi-ajo do të pasohet, në të kundërtën në fe nuk do të futen ato gjëra që nuk janë prej saj! Në këtë do të bien padyshim bidate të cilët njerëzit i shpikin[trillojnë]-apo duke i kundërshtuar të krishterët të cilët e festojnë lindjen e Isaut alejhi selam, apo përshkak të dashurisë ndaj të të Dërguarit, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, dhe respektit ndaj tij!... 3

_____________________

Fusnota:

1.Me titullin 'Refuzimi i festave të shpikura' kemi për qëllim festimin e “netëve të mëdha” siç quhen tek populli ynë si p.sh.nata e Mevludit, nata e regaibit, nata e miraxhit, nata e beratit dhe ibadetet që bëhen gjatë këtyre “festave”.

2. "Lisanul arab" (3/319).

3. Shkëputur nga libri i shejhul islam Ibn Tejmijes : Iktida’ul Siratil-Mustekim,1/300

Vazhdon inshaAllah...

[Thirrje Islame]

Transmetohet nga Enesi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) se ai ka thënë: "Kur i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) erdhi në Medine, i gjeti banorët e saj të festonin dy ditë, në të cilat argëtoheshin dhe dëfrenin në kohën e injorancës.4 Ai u tha atyre: "Unë ju gjeta ju të dëfreni në dy ditë, të cilat i konsideronit festë në kohën e injorancës. Por Allahu ua ka zëvendësuar ato me dy festa më të mira se ato, Fiter Bajramin (Bajramin e vogël) dhe Kurban Bajramin (Bajramin e madh)." 5

Shejh Ahmed Abdurrahman el Benna në lidhje me hadithin e mësipërm ka thënë:

"Kjo, sepse festat e Bajramit janë të përcaktuara nga Allahu i Lartësuar dhe Ai i ka zgjedhur ato për robërit e Tij, dhe sepse ato vijnë menjëherë mbas dy prej shtyllave madhështore të Islamit, Haxhit dhe Agjërimit të Ramazanit. Gjithashtu sepse Allahu ua fal gjynahet haxhinjëve dhe agjëruesëve, shpërndan mëshirën e Tij mbi të gjitha krijesat të cilat i binden dhe i nënështrohen Atij. Ndërsa Nejruzi dhe Mehraxhani (dy festat e injorancës), kanë qenë zgjedhje e njerëzve që mbaheshin për të ditur në atë kohë, të cilët shihnin motin e mire, apo barazimin e ditës me natën a për ndonjë veçori tjetër të kotë. Kështu që dallimi ndërmjet festave islame dhe këtyre festave është i dukshëm për atë që sheh ashtu si duhet. 6

Sic e pamë në Islam ekzistojnë vetëm dy festa ai i Fitër Bajramit dhe i Kurban Bajramit, a thua vallë nga na erdhën keto “netet e medha” siq jemi mesuar te i shohim tek ne. Shpesh dëgjojmë si nata e madhe e regaibit,apo e miraxhit apo edhe e beratit.

Po ti peshonim keto “festa” ne fjalët e All-llahut(Kur’anin) dhe ne fjalet e te Derguarit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem do te shohim se as Allahu i Lartemadheruar dhe as i Derguari i Tij nuk na urdheroi ne festimin e ketyre “neteve te medha”.

Ndersa All-llahu subhanehu ve teala në Kur’anin Fisnik thote: “Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, atëherë parashtrojeni atë te All-llahu (te libri i Tij) dhe te i dërguari, po qe se i besoni All-llahut dhe ditës së fundit.”[Nisa 59].

Resulullahu sal-lAllahu alejhi ve sel-lem thotë: “Dhe ruajuni nga çështjet e shpikura, sepse çdo gjë e shpikur është risi, dhe çdo risi është devijim.” (Ebu Daud, dhe Tirmidhi i cili tha, hasen sahi).

Dhe thënia e tij (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem), “Kushdo që shpikë në çështjen tonë diçka që s’është prej saj, ajo është e refuzuar” Dhe në transmetimin tjetër, “Kushdo që ekzekuton një vepër që s’është në pajtim me çështjen tonë, ajo është e refuzuar” (Sahih Muslim).

Shejh Muhammed Salih Ibn Uthejmin(All-llahu e Meshirofte) thote: “... (Muhammedi alejhi selam) e la ummetin në rrugë të drejtë, nata në të është sikurse dita, nga kjo rrugë nuk devijon askush përveç atij që është i shkatërruar, i sqaroi ummetit çdo gjë që është e nevojshme për të, sa që thotë Ebu Dherr-rri -All-llahu qoftë i kënaqur me të- : ”(Aq shumë na ka këshilluar i Dërguari i All-llahut salallahu alejhi ve selem, sa që nuk ka lënë ndonjë zog që fluturon në qiell, përveç se na ka treguar për atë zog a përmban me vete hajr apo sherr” Një idhujtar i ishte drejtuar Selman El-Farisiut – radijall-llahu anhu- duke i thënë: "Juve, ua ka mësuar Pejgamberi juaj çdo gjë, sa që ua ka mësuar edhe kryerjen e nevojes?! Selmani i tha: ”Po, na e ka ndaluar të drejtohemi kah kibla gjatë kryerjes së nevojës së madhe apo të vogel, na e ka ndaluar të pastrohemi nga nevoja e madhe me më pak se tre gurë si dhe na e ka ndaluar të pastrohemi me dorë të djathtë, të pastrohemi me bagla apo eshtra” Me të vërtetë ke mundësi ta shohësh se si All-llahu i Lartësuar në Kur’anin Fisnik ka sqaruar bazat e fesë dhe degët e saj, e ka sqaruar tevhidin me të gjitha llojet e tij, duke bërë të qartë edhe gjërat më të imëta siç janë; edukata në ndeja-mexhlise, forma se si merret leja për të hyrë ndokund, etj.. Kjo aludon se Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem nuk ka lënë pa sqaruar asgjë që është e nevojshme për njerëzit, qoftë ajo në ibadetin, në raportet mes veti apo në jetën e tyre. Këtë na e argumenton fjala e All-llahut subhanehu ve te’ala: ”Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time dhe për fe tuaj zgjodha islamin ”( Maide 3). Pra, o vëlla besimtar, nëse ti e beson këtë, atëherë duhet ta dish se kushdo që shpik ndonjë risi në fenë e All-llahut, edhe nëse ka qëllim të mirë , kjo risi në vetvetën e saj është humbje, por ajo njëkohëshisht llogaritet shpifje ndaj fesë së Allahut az-zeuexhel dhe konsiderohet përgenjështrim i fjalës se Tij subhanehu ve te’ala: ”Sot përsosa (plotësova) për ju fenë tuaj…”(Maide3). Ngase, ai i cili shpik diç të re në fe e ajo nuk është prej fesë është njësoj sikur të thotë me gjuhën e tij: feja nuk është plotësuar sepse ka mundësi të afrohemi tek All-llahu i Lartësuar edhe me këto gjërat e shpikura... “ 7

E kuptove vella/moter i/e nderuar se sa i rrezikshem eshte bidati(risia) andaj paso rrugen e drejte dhe mos shpik, 8 ngase ajo te mjafton per te arritur deliresine tek All-llahu.

Tani po i qasemi temës që ka të bëjë me këto “nete-festa” të shpikura.
_______________________

5. Hadith i saktë. E ka nxjerrë Ahmedi, Ebu Daudi, Nesai dhe el Begavij.
6. "El Fet'hu Er Rabani" [vëll. 6, f. 119].
7. E vërteta mbi plotësimin e fesë dhe rreziku i risive në të-shejh Muhammed Salih Iben Uthejmin
8. Fjale e Abdullah Iben Mesudit-Pasoni dhe mos shpikni.
________________________

Vazdon inshaAllah...

[Thirrje Islame]

1.Muaji i Mevludit


Vetë nga emri na bëhet e qartë, se kjo “festë” ka të bëjë me muajin e lindjes së Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, diku me 12 Rebbiul Evvel.

Nuk kemi asnjë transmetim në lidhje me vlerën apo festimin e kësaj nate apo ketij muaji ne pergjithesi, prandaj këtë ditë të lindjes së Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, nuk e ka kremtuar as vetë Resulullahu, sahabët dhe as gjeneratat e para të muslimanëve (Selefu salih). Dijetarët një kremtim të tillë(duke bërë mevlud në këtë muaj),kinse nga dashuria ndaj Resulullahut sal-llahu alejhi ve sel-lem e kanë quajtur bidat. Njashtu edhe mevludet tjera që janë të përhapura në mesin tonë e kanë të njejtin gjykim.

Festimi i ditëlindjeve daton prej kohësh, herët dhe nuk mund t'u atribuohet vetëm muslimanëve apo ndonjë shoqërie duke përjashtuar tjetrën, pasi festimi i një gjëje të tillë është shfaqur dhe njohur që në kohët që i kanë paraprirë shpalljes së fundit.

Faraonët dhe grekët festonin për zotat e tyre. Të njëjtën gjë e hasim edhe te fetë e para. Më pas kjo traditë u mbart tek nazaretistët [9], të cilët i festonin ditëlindjet, por më e rëndësishmja për ta është lindja e Isait alejhis selam. Ata e bënë atë festë madhështore duke vepruar në të gjëra të shëmtuara, harame të ndryshme, si pirja e alkoolit, nën justifikimin ditë gëzimi dhe lumturie. Me kalimin e kohës disa muslimanë e morën ditën e lindjes së Muhamedit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem për festë duke pasuar me këtë nazaretistët, të cilët ditëlindjen e Isait alejhis selam e bënë festë të përvitshme. Pra, kjo është origjina ku e mbështesin festimin e datëlindjes së Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem dhe për këtë es-Sehavij thotë: “Kur kryqtarët lindjen e Pejgamberit[10] të tyre e bënë festën më të madhe, pasuesit e Islamit kanë më përparësi në respektim.”

Ky tekst posedon përngjasim, prandaj festimi i lindjes së Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem bazën e ka nga nazaretistët dhe "kush ipërngjan një populli, ai është prej tyre"[11]. Kjo gjë vërtetohet edhe nga fjala e të Dërguarit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem që thotë: "Do t’i pasoni ata që kanë qenë para jush pëllëmbë për pëllëmbë dhe bërryl për bërryl. Edhe sikur të hynë në vrimën e hardhucës, edhe aty do t'i pasoni.”[12] Pra, kjo është origjina e mevludit. Per here te pare mevludi u fut ne islam nga fatimite (Egjipt)[13], Këtë e thotë el Makrizij kur përmend ditët e kalifëve fatimij, të cilët e festonin ditën e mevludit dhe e bënin festë. Prej mevludëve më kryesorë ishin gjashtë: mevludi i Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, i Aliut radijallahu anhu, i Hasenit, Husejnit dhe i Fatimes radijallahu anhum si dhe i kalifit që ishte prezent[14] [15].

Është pyetur dijetari AbdulAziz Ibn Baz rahimehullah:

Cila është dispozita e sheriatit (ligjit të All-llahut) mbi kremtimin e mevludit (ditëlindjes së Pejgamberit alejhi selam), rregulli mbi kremtimin e mevludit, ngritja në të, për të, ose përshëndetjet për të dhe për gjërat të tjera që janë prezente në kremtime të tilla?

Përgjigjja: Nuk është i lejuar kremtimi i ditëlindjes së Pejgamberit alejhi selam e as i ndonjë njeriu tjetër, ngase kjo është një gjë e cila është prej risive në fenë tonë. Arsyeja për këtë qëndron në atë se këtë nuk e ka bërë Pejgamberi alejhi selam, as Hulefai Rrashidinët (Katër imamët e parë pas Muhammedit alejhi selam), as ndonjë nga shokët e tij, e as pasuesit e tij me të mirë në shekujt më të frytshëm, të cilët ishin më të diturit në sunnetin dhe ishin ata që e kanë dashur më së shumti Pejgamberin alejhi selam, dhe janë ata që e kanë praktikuar më së shumti dhe më së miri fenë e pastër të All-llahut xhele shanuhu, ashtu siç i ka mësuar i Dërguari i Tij. Thotë All-llahu xhel-leshanuhu:"Çka t’ju japë pejgamberi, atë merreni, e çka t’ju ndalojë përmbajuni dhe kini frikë All-llahun, se All-llahu është ndëshkues i ashpër.” (Hashr: 7) “Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e All-llahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e All-llahut në botën tjetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh All-llahun.”(Ahzab: 21)-(mbaroi fjala e shejhut)[16]

___________________________


[9]Të krishterët, por Allahu i quan nasara sipas vendit ku është rritur Isai alejhi selam dhe e drejtë është të quhen ashtu siç i ka quajtur Allahu në Kur'an dhe Resulullahu sal-Allahu alejhi ve sel-lem në Sunnet, pra nasara – nazaretistë, dhe jo me termin të krishterë, që rrjedh nga emri Krisht, emër i Isait alejhis sel-lem sipas Ungjillit të ndryshuar.

[10] Në realitet, ata Isain alejhi selam e besojnë për Zot e jo për Pejgamber dhe e drejtë ishte të thuhet për Zotin e tyre.

[11] Transmeton Ebu Davudi në sunenin e tij (4031) dhe të tjerë. Ibn Haxheri thotë në El Fet'h senedi i hadithit është i mirë. E ka bërë këtë hadith sahih Imam Albani në Irvaul Galil 5/109

[12] Transmeton Buhariu në sahihun e tij (7320) dhe Muslimi në sahihun e tij (2669).

[13] Këta janë batinitë, fraksion që i adresohet Islamit

[14] Fatimitë batini menduan se po shfaqnin dashuri për Resulullahun sal-lAllahu alejhi ve sel-lem si dhe për një pjesë të familjes së tij, por në realitet kjo dashuri e batinive si në të kaluarën edhe sot është e ndërtuar në bindje kufri, mosbesimi që kundërshton fondamentet e Islamit burimor.

[15] Përgjigje të qarta ndaj dyshimeve me të cilat argumentohet lejimi i mevludit- Revista Delirje&Edukim nr 21-Hoxhe, Adem Avdiu

[16] Kujdes nga Risite-Shejh AbdulAziz Iben Baz,Permblodhi dhe perktheu: Unejs Shuajb Murati


Vazhdon inshaAllah...

[Thirrje Islame]

2.Nata e Regaibit

Kjo natë është në Xhumanë e parë të muajit Rexheb-kemi një transmetim në lidhje me vlerën e kësaj nate dhe ibadetet që bëhen në këtë natë:

Transmetohet nga Enes ibn Maliku se Resulullahu sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:

Pas përmendjes së vlerës së agjerimit në muajin Rexheb-vazhdon hadithi, ”Në xhumanë e parë të këtij muaji(Rexheb) mos u tregoni tëpakujdesshëm.Sepse kjo natë njihet nga melekët si nata e regaibit.Kush agjëron në të Enjten e parë të muajit Rexheb apo në mes të akshamit dhe jacisë i fal dymbëdhjetë rekate namaz,All-llahu subanehu ve teala do t’ia falë mëkatet”[17]

Ibnu’l Xheuziu rahimehullah në lidhje me këtë hadith thotë: “Ky hadith mbi Pejgamberin sal-lAllahu alejhi ve sel-lem është shpifje.Ky transmetim është nga Ali Ibn AbdiUah ibn Xhahdami i cili është hedhur poshtë nga njerëzit e dijes (ehlul Ilm).E kam dëgjuar shejhun tim hafidhin Abdulvehabin i cili ka thënë: transmetuesit e këtij hadithi janë të panjohur. Të gjithë transmetuesit i kam kërkuar nëpër libra mirpo nuk i kam gjetur.[18]

Hafidh Ebu’l-Hitab thotë: Shpikësi i faljes së namazit në natën e Regaibit është Ali Ibn Abdillah Ibn Xhahdami.Është shpikur mbi transmetuesit e panjohur dhe nuk ekziston një namaz i tillë nëpër libra.[19]

Hafidh el-Iraki thotë:“...ky është hadith i shpikur”[20]

Imam Tartushi thotë:“Namazi i regaibit në muajin Rexheb,është shpikur në vitin 480 hixhri në vendin tonë Bejtul Makdis.Para kësaj,neve nuk e kemi parë e as dëgjuar një namaz të tillë.[21]


Shejh Bin Bazi, Allahu e mëshiroftë, kur ishte pyetur për atë se si njerëzit e veçojnë muajin Rexheb me disa adhurime, kishte thënë:

"Veçimi i muajit te Ramazanit me Natën e Regaibit apo festimin e Natës se Israse dhe Miraxhit, është risi ne fe, e cila nuk lejohet...Kemi shkruar shume here se namazi i Regaibit është bidat (risi), qe zakonisht behet ne natën e xhumasë te javës se pare te muajit Rexheb. Po kështu edhe festimi i Natës se Israse dhe Miraxhit, qe sipas tyre është ne natën e 27-te, është risi, qe nuk ka baze ne fe, ngase kjo nate nuk dihet saktësisht se kur ka ndodhur, madje edhe po te dihej nuk do te duhej festuar, sepse Pejgamberi, alejhi's salatu ve's selam, dhe shokët e tij, ne mesin e tyre edhe katër halifet e pare, nuk festuan këtë nate.[22]

Siq e pamë kjo natë dhe këndimi i mevludit në këtë natë apo edhe falja e një namazi të posaqëm ndërmjet akshamit dhe jacisë nuk ka bazë në sunnetin e Resulullahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem.


_______________________________


[17] Ebu Shame el-Baisu Ala inkari’l-Bida’i ve’l-Havadithi fq.39-40

[18] Ibnul Xheuzi-el-Meuduat vëll.2 fq.125-126

[19] Ebu Shame el-Baisu Ala inkari’l-Bida’i ve’l-Havadithi fq 40, Ibnul Xheuzi-el-Meuduat vëll.2 fq.127

[20] Es-Sunenu ve’l-Mubtede’at fq.140

[21] Tartushi,El-Havadithu ve’l-Bida’u fq.133

[22] revista Daue, nr 1566 faqa 34.

Vazhdon inshaAllah...

[Thirrje Islame]

3.Nata e Miraxhit

Është nata e njëzet e shtatë e muajit Rexheb. Në librin Es-Sunenu ve’l-Mubtede’a të Shukajrit në kapitullin “Sunneti dhe Bidati” shkruan:

“Kremtimi i Miraxhit në natën e njëzet e shtatë të muajit rexheb dhe në mënyrë të veqantë duke bërë dhikër apo ibadete tjera në këtë natë është prej bidateve.

Poashtu edhe disa lloje të duave jo të ligjëruara me sheriat që bëhen në muajt Rexheb, Sha’ban dhe Ramadan janë prej gjërave të shpikura-bidateve, po të kishte hajër në këtë që veprojnë, parakaluesit tanë (selef) do ta kishin bërë dhe do t’na kishin kaluar.

Shejhul Islam Ibn Tejmijje rahimehullah në lidhje me namazin në natën e njëzet e shtatë të muajit Rexhebthotë: “Siq e shohim nga dijetarët e respektuar; ka ixhma në mesin e dijetarëve Islam se ky lloj namazi nuk është legjitim. Këtë namaz vetëm injorantët dhe bidatçitë e përkrahin.[23]

Kjo natë me këndim të mevludit, është shëndruar në zakon(adet),në mesin e popullatës tonë.

Shejh Muhamed Ibn Ibrahim, Allahu pastë mëshirë ndaj tij, ka thënë në “Fetua” e vet [6/131]: "Për sa i përket veçimit të disa ditëve të muajit Rexheb për ndonjë lloj vizite, etj., për këtë nuk ka bazë. Imam Ebu Shameh ka thënë në librin e vet “el-Bida uel-Heuadith”, që bërja e akteve të adhurimit në kohëra të veçanta, të cilat nuk janë parashkruar në Islam, s’është me vend. Sepse, s’ka kohë më të mirë se tjetra, përveç kohës në të cilën është parashkruar bërja e akteve të caktuara të adhurimit, apo kohës kur të gjitha veprat e mira janë më të mira sesa në kohët tjera. Që këtej, dijetarët e kanë dënuar veçimin e muajit Rexheb për bërjen e shumtë të Umres".[24]

Shejhul islam Ibn Tejmija ka thene: “Hadithet qe kan ardh per agjerimin e muajit te rexhebit ne veqanti qe te gjitha jane te dobeta dhe shumica te shpifura e qe nuk lejohet te punohet me keto hadithe.” (Mexhmuatul Fetava 25/290)

_______________________________

[23] Shukajri,Es-Sunenu ve’l-Mubtede’a fq.143

[24] Mburoja.net

Vazhdon inshaAllah...

[Thirrje Islame]

4.Nata e Beratit

Nata e Beratit është në mesin e muajit Shaban.Për vlerën e kësaj nate kanë ardhur disa transmetime.

Transmetohet nga Aisha radiAll-llahu anha se Resuli sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:“Në këtë natë shkruhet çdo lindje dhe vdekje e bijve të Ademit.Dhe në këtë natë veprat e tyre ngriten dhe zbritet risku. [25]

Transmetohet nga Aliu radiAll-llahu anhu se Resuli sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë: “Kur të bëhet nata në mesin e muajit Sha’ban,gjallërone natën e saj dhe kalone këtë ditë me agjërim” [26]

Mirpo këto transmetime nuk janë të sakta.

Hadithi i Aishes radiAll-llahu anha i lartëpërmendur është diku i ngjajshëm me një hadith të transmetuar nga Ebu Musa el-Esh’ari. Imam Bejhakiu në librin e tij Da’vatu’l Kebir pas tahrixhit të këtyre dy transmetimeve, kështu thotë:

“Në isnadin e këtyre transmetimeve janë transmetues të panjohur. [27]

Ndërsa sa i përket transmetimit të Aliut radiAll-llahu anhu, Imam Busiri thotë: Në zingjirin e këtij transmetimi e kemi Ibnu Ebi Seburen.

Në origjinë emri i tij është, Ebu Bekr Ibn Abdillah Ibn Muhammed Ibn Ebi Sebure.

Imam Ahmedi dhe Jahja ibn Ma’in për këtë njeri kanë thënë se ky është një njeri i cili shpif hadithe. [28]

Falja e një namazi të posaqëm në natën e Beratit

Hafidh el-Iraki në lidhje me këtë namaz thotë:

“Hadithi që ka të bëjë me namazin në natën e beratit është i kotë” [29]

Ibnu’l Xheuziu thotë: “Padyshim kjo thirrje është e kotë” , [30][31]

Një fjalë të tillë ngjajshëm e ka thënë edhe Shejhul Islam Ibnu Tejmije. [32]

Në cilën kohë është shpikur ky namaz

Imam Tartushi thotë: Mua më lajmëroj Ebu Muhammed el-Makdisi i cili më tha:

Ky(namaz) për herë të parë është shpikur në vitin 448 hixhri.

Në qytetin Nablus,një njeri i njohur si Ibnu Ebi’l-Hamra kishte ardhur në Bejtul Makdis dhe kishte një tilavet të bukur(Lexim Kur’ani), u ngrit dhe në mesin e muajit Sha’ban(diku 15 Sha’ban) filloi të falë një namaz në Mesxhidul Aksa dhe më pas njëri u lidh në namaz pas tij e kështu me radhë filluan të tubohen dhe u bë një xhemat i madh.

Ky person prap erdhi në vitin e ardhshëm dhe shumica e njerëzve u falën pas tij. Ky namaz u përhap në Mesxhidi Aksanë poashtu edhe nëpër shtëpit e tyre faleshin.Dhe vazhdoji deri në ditët tona si të ishte sunnet. [33]

Përveq kësaj, në xhamitë tona po në këtë natë këndohen Mevludet, për këtë arsye shejtani këtyre injorantëve ua zbukuroj veprat e tyre duke ua bërë një vepër legjitime, kinse një gjë e tillë është nga feja.

Dua t’u përkujtoj me një hadith sahih që transmetohet nga Aishja radiAll-llahu anha se Pejgamberi sal-lAll-llahu alejhi ves el-lem ka thënë: “Kushdo që shpikë në çështjen tonë diçka që s’është prej saj, ajo është e refuzuar” [34]

Shumicës së injorantëve kur t’u thuhet pse vëlla e bën këtë gjë per te cilen nuk ke argument, përgjigjen me një fjalë-“mjafton që nijeti me qenë i pastër, apo çka ka gjë të keqe në të, ne po e përkujtojmë All-llahun-a nuk lejohet që ta përkujtojmë All-llahun” - Subhanallah shumë gjë e çuditshme.

Ata nuk e dinë se për pranimin e një vepre tek All-llahu azze ve xhel-le duhen të plotësohen dy kushte: sinqeriteti(nijeti) dhe pasimi i Sunnetit(fjalet e te Derguarit te All-llahut sal-lAllah alejhi ue sel-lem).

Nuk mund ta le pa e cekur edhe nje fjale te Omerit radiAllahu anhu ne te cilen shpesh na argumentojne kundershtaret e pasuesve te sunnetit per t’i ligjeruar bidatet e shumta te tyre qe i sollen ne ummet dhe si pasoj e ketyre bidateve u larguan shume sunnete-Allahul Mustean.

Vazhdon inshaAllah...

[Thirrje Islame]

Shejh Muhammed Salih Ibn Uthejmin rahimehullah thote:

“Me duket se po i ndiej disa pëshpëritje në vetveten tuaj të cilat ju nxisin të thoni: Çfarë thua për fjalën e udhëheqësit të besimtarëve Umer ibnul-Hattabit -radijall-llahu anhu-, i cili e flet të vërtetën, kur e urdhëroi Ubej Ibën K’abin dhe Temim ed-Dariun që të bëhen imam të xhematit në namazin e teravive, ku edhe vet Umeri -radijall-llahu anhu- u paraqit para njerëzve që ishin mbledhur të faleshin së bashku pas një imami dhe tha: ”Sa bidat i mirë është ky, e ata të cilët flejnë (në këtë kohë për t’u falur më vonë) janë më të mirë se ata që falen (tani)”

Përgjigjja është në dy mënyra:

1-Nuk lejohet për askënd nga njërezit që ta kundërshtojë fjalën e Pejgamberit alejhis-salatu ues selam me fjalën e dikujt tjetër, qoftë ajo fjalë e Ebu Bekrit -i cili është njeriu më i mirë në umet pas Pejgamberit alejhis-salat ues-selam-, Umerit, Uthmanit apo Aliut -radijall-llahu anhum - kur dihet se këta të katërtit janë njerëzit më të mirë të umetit pas Pejgamberit, e as me asnjë fjalë të tjetër kujt sepse All-llahu i Lartësuar thotë: ”Le të kenë kujdes ata që kundërshtojnë rrugën e tij (Pejgamberit) se ata do t’i godet ndonjë telashe (fitne), ose ndonjë dënim i dhimbshëm” (Nur 63).

-Imam Ahmedi -All-llahu e mëshiroftë- thotë: ”A e dini se çfarë është fitneja? Fitneja është shirku, sepse ndodhë që kur njeriu kundërshton ndonjë pjesë prej fjalëve të tij sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, zemrën e tij e godet devijimi dhe do të shkatërrohet”

Ndërsa, Abdullah Ibën Abbasi thotë: ”Vetëm sa nuk kanë rënë mbi ju gurë nga qielli, iu them ka thënë i Dërguari i Allahut sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, e ju më thuani ka thënë: Ebu Bekri, ka thënë: Umeri?!

2-Ne jemi të bindur se udhëheqësi i besimtarëve, Umer Ibnul-Hattabi -radijall-llahu anhu- ishte prej atyre që më së shumti e respektonin fjalën e All-llahut dhe të të Dërguarit të Tij, për këtë edhe u bë i njohur si mostejkalues i kufijëve (ligjeve) të All-llahut, sa që u emërtua si njeri që ndalet (nuk i tejkalon) te fjala e All-llahut az-ze ve xhel. Çfarë tregohet në një tregim, kur një grua e kundërshtoi Umerin, kur ishte duke folur rreth kufizimit te meh’rit (nëse është tregimi i vërtetë), ajo kundërshtimin e saj e argumentoi me një ajet nga Kur’ani, ku Allahu thotë: ”Në qoftë se dëshironi ta merrni një grua në vend të një gruas (që e keni lëshuar), e asaj ( të lëshuares) i keni pas dhënë shumë të madhe (të pasurisë), mos merrni prej saj asnjë send…” (Nisaë' 20), për këtë arsye u largua Umeri nga vendimi e tij po sa dëgjoi këtë, meqenëse rreth këtij tregimi ka të dhëna se nuk është i vërtetë.

Por, qëllimi ynë është të tregojmë se si Umeri ndalej te ligjet e All-llahut të Lartësuar, nuk i shkelte ato, dhe nuk i përket Umerit - kur dihet fare mirë se kush është ai- që të kundërshtojë fjalën e zotërisë së gjithë njerëzimit Muhamedit sal-lAll-llahu alejhi ue sel-lem e të thotë:

”Sa bidat i mirë është ky”, e të jetë ky bidat ai, të cilin e ka pasur për qëllim Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem në fjalën e tij: ”Çdo bidat është humbje”.

Duhet ta dimë se veprimi për të cilin Umeri ka thënë: ”Sa bidat i mirë është ky” nuk është prej të njëjtit lloj, për të cilin Pejgamberi sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: ”Çdo bidat është humbje”,ngase Umeri me fjalën e tij ka për qëllim bashkimin e njerëzve në namaz pas një imami, pasi që ata u falnin ndaras, e është e njohur se Pejgamberi sal-lAll-llahu alejhi ue sel-lem, ishte ai i cili falej në muajin e ramazanit (e nuk është kjo risi që e shpiku Umeri) ashtu siç transmetohet në Sahihun e Buhariut dhe Muslimit një hadith që e transmeton Aishja ku thotë: ”Pejgamberi i ka falur (teravitë) me besimtarët tre netë, ndërsa në natën e katërt u vonua (ashtu që të mos falej me ta), pasi që erdhi, iu drejtua besimtarëve: ”Më të vërtetë, jam frikësuar se po behët farz ndaj juve namazi (i teravive), e ju nuk do të jeni në gjendje t'i përmbaheni (ta falni)”.

Mëgjithse falja e namazit të teravive në ramazan me xhemat është sunnet i të Dërguarit sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, emërtimi i saj nga ana e Umerit –radijall-llahu anhu- si bidat i mirë është se pasi që Pejgamberi alejhis-salatu ues-selam nuk i fali teravitë së bashku me xhemat(për shkakun që u cek në hadith më parë), atëherë njërezit filluan të falen vetmas, të ndarë, do të thotë disa faleshin vetëm, disa nga dy, tre apo më shumë në xhami. Pasi që Umeri e vërejti këtë, e pa të arsyeshme që t’i bashkojë ata në një imam dhe ky veprim në krahasim me atë që njerëzit faleshin më parë ndaras është risi (bidat), kuptohet bidat që konsiderohet ringjallës e jo bidat i shpikur nga Umeri radijall-llahu anhu, sepse ky sunnet gjendej dhe praktikohej në kohën e Pejgamberit, mirëpo ishte lënë pas dore që nga koha e

Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, derisa erdhi Umeri në halifat dhe e ringjalli. Me këtë sqarim që e cekëm, askush prej pasuesve të bidatit nuk ka mundësi që nga fjala e Umerit të merr pretekst dhe t'i quan bidatet (risitë) e veta si të mira. Por, dikush mund të thotë, ka gjëra të shpikura (bidate) të cilat muslimanët i aprovuan, punuan sipas tyre edhe pse nuk ishin të njohura në kohën e Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, siç janë: shkollat, shkrimi i librave dhe gjëra të ngjashme me to, bidate të cilat i pëlqyen muslimanët, punuan sipas tyre dhe i konsideruan si vepra të mira.

Atëherë, si mund të përputhet një gjë e tillë, e cila pothuajse ka kocenzues në mes muslimanëve për të, me fjalën së prijësit të muslimanëve, Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem, të Dërguarit të Zotit të të gjithë botave, i cili thotë: ”Çdo bid’at është humbje”?!

Përgjigjja është : ne themi që kjo në realitet nuk është bidat, përkundrazi është mjet për të arritur gjer tek ajo që është legjitime (e pranueshme në sheriat). Mirëpo, mjetet dallojnë me dallimin e kohëve dhe vendeve dhe nga rregullat e pranuara në fenë islame është se "dispozitat e metodave varen nga qëllimet e tyre", që do të thotë se nëse ato mjete përdoren për diç legjitime ato janë legjitime, kurse mjetet të cilat përdoren për diç jolegjitime ato janë jolegjitime, njëashtu mjetet të cilat përdoren për të arritur te harami ato janë haram. Nëse një gjë e mirë është mjet për të arritur gjer te një e keqe, ai mjet konsiderohet i keq dhe i ndaluar (haram), dëgjo se çfarë thotë All-llahu i Lartësuar: ”Ju mos ua shani ata (zota) që u luten (idhujtarët), pos All-llahut, e (si hakmarrje) të fyejnë All-llahun nga armiqësia, duke mos ditur (për madhërinë e Tij)”( En’am 108).

Fyerja e zotërave të idhujtarëve nuk është armiqësi, por përkundrazi kjo është obligim kur është në vend të duhur, ndërsa ofendimi i Zotit të botave gjithëherë është armiqësi dhe zullum, për këtë, fyerja e zotërave të idhujtarëve në esencë është punë e lavdëruar por, nëse është shkak që ndokush ta ofendojë All-llahun e Lartësuar, atëherë është e ndaluar.

E sjella këtë shembull të sqaroj se mjetet kanë dispozita (në sheriat) varësisht prej qëllimeve, pra shkollat, shkrimi i librave edhe nëse është diç e re, që do te thotë nuk gjendej në kohën e Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem në këtë formë, prapë se prapë kjo nuk është qëllim, por është mjet, e mjetet marrin dispozita varësisht prej qëllimeve, për këtë sikur një njeri të ndërtonte një shkollë për të mësuar dituri të ndaluar, ndërtimi i saj konsiderohet haram, po sikur ta ndërtonte për të mësuar dituri të lejuar, atëherë ndërtimi i saj do të ishte i lejuar. [35]

E lusim All-llahun subhanehu ve teala që të na mundësoj që të vërtetën ta shohim si të vërtetë dhe te na mundesoj pasimin e saj dhe të kotën ta shohim si të kotë dhe te na mundesoj te largohemi larg ashtu siq eshte lindja nga perendimi.

Lutja jonë e fundit është: Falënderimi i takon vetëm Allahut, Zotit të botëve!
______________________________

[35] E vërteta mbi plotësimin e fesë dhe rreziku i risive në të-shejh Muhammed Salih Iben Uthejmin

FUND