ZOTIN NUK E BRAKTISËT

KOSOVËS I FALËT NJË DIELL…


(Jasharajve të Prekazit, Drenicë)


Zotin e Madh

Udhën e Tij

Nuk e braktisët,

As kur të ftohtët

Pushtonte hapësirën,

As kur zjarri

Ishte fikur,

As kur sëmundja

Përhapej ngado,

As kur natës

Nuk i shihej fundi,

As kur këmbët, duart,

E ngrira s’lëviznin,

As kur shpata

Vringëllonte fuqishëm

Mbi qafën e kërrusur,

As kur Evropës së Bashkuar

Që me gjumë na kish bekuar,

Ia prishët gjumin,

As kur Kombet e Bashkuara

Mbetën pa gjumë,

As kur u bëtë

Hi e shkrumb,

Zotin nuk e braktisët

Për t’i falur

Kosovës një Diell…


Mexhid YVEJSI, Gjakovë