Rënia e Enver Hoxhës, Berisha: Etërit e diktaturës uzurpuan PS, do ndëshkohen

[2043]

Të përndjekurit nuk i harrojnë krimet

Aurel BYLYKBASHI

Në ditët e fundit në politikën kaotike të liderit socialist, Edi Rama në qendër të vëmendjes ka qenë një kategori shumë e ndjeshme e gjithë shoqërisë shqiptare, siç është shtresa e të dënuarve dhe të përndjekurve politikë.
I çorientuar totalisht, në rrugën e tij për të marrë pushtetin dhe i gjendur përballë largimit të gjithnjë e më shumë qytetarëve mbështetës të së majtës nga ai, Edi Rama nuk di se ku të kërkojë më vota dhe i është drejtuar, paturpësisht do të thoja unë, kësaj kategorie të shoqërisë sonë.
E përmenda fjalën paturpësisht, sepse i tillë është qëndrimi që Rama dhe forca politike që ai drejton po mban ndaj ish-të përndjekurve politikë, duke i vrarë natën dhe i qarë ditën.
Në radhë të parë dua t'i drejtohem nga foltorja e këtij Kuvendi Kryetarit të PS, Edi Rama dhe përfaqësuesve të kësaj force politike në Kuvendin e Shqipërisë:
Si vazhdues të Partisë së Punës së Shqipërisë, a i keni kërkuar ndonjëherë ndjesë publike kësaj shtrese të shoqërisë, që në emër të partisë suaj u vra, u burgos, u internua, u la pa shkollë, pa profesion, u nëpërkëmb në punët më të rëndomta?
Fatkeqësisht përgjigjja është jo!
Kjo ndjesë publike kurrë, nuk është bërë, por ajo që është edhe më e keqja ka ndodhur e kundërta.
Mundësia për këtë ndjesë publike është edhe më e madhe tani, kur pjesë thelbësore e juaja është po familja e ish-bllokut komunist.
Po të pyes ty drejtpërdrejt zoti Rama: A ke kërkuar ndonjëherë ndjesë ti për krimet që kanë kryer pjesëtarë të familjes tënde në ato vite? Përsëri përgjigjja është jo! Nga kjo foltore po ju pyes ju, deputetë të Partisë Socialiste, pasardhës ideologjikë dhe gjenetikë të ish-komunistëve shqiptarë. A ka kërkuar dikush nga ju apo të afërmit tuaj falje dhe ndjesë? Dhe përsëri përgjigjja është e njëjtë. Jo dhe jo!
Rilindja e shqiptarëve nuk mund të kryhet nga ata që kanë treguar, që dinë vetëm të shkatërrojnë, jo vetëm vendin, por edhe jetën e qytetarëve të tij. Tentativa për të shfrytëzuar momentet ndonjëherë edhe të vështira personale të ish-të përndjekurve për kapital politik do të mbetet e pashpresë.
Baballarët tuaj dikur në 1945 këtyre njerëzve dhe gjithë shqiptarëve u thanë do të hani me lugë floriri dhe të gjithë e pamë se ç'ndodhi më pas. Kjo kategori ka qenë dhe do të mbetet pjesë e rëndësishme dhe thelbësore e PD, si forca e vetme politike, e cila është shprehëse e aspiratave për liri dhe demokraci, për të cilat këta njerëz u vranë, u burgosën dhe u internuan.
Unë që jam sot deputet i PD jam ish-i përndjekur politik. PD pas fitores së 22 marsit të vitit 1992, në qendër të programit të saj kishte integrimin e kësaj shtrese, më të vuajturën nga regjimi komunist shqiptar.
Punësimi, arsimimi, strehimi, integrimi dhe përfaqësimi politik i kësaj kategorie ishin ndër hapat e parë të PD në qeverisje. Sigurisht që mund dhe duhet bërë më shumë.
Dalëngadalë ish-të përndjekurit filluan t'i ktheheshin jetës normale, me shpresën se e keqja kishte marrë fund. Por nuk do të ishte kështu. Pas marrjes së pushtetit me dhunë në vitin 1997 nga ana e PS, persekutimi u rikthye përsëri. Ju nuk latë asnjë ish-të përndjekur politik pa shkarkuar nga puna, në të gjitha nivelet e administratës shqiptare, nga më të lartat e deri madje edhe tek shoferët e pastrueset.
Ju hoqët të gjitha benefitet e përcaktuara me ligj për këtë kategori si arsimi apo ndihma ndaj tyre dhe i zëvendësuat ato me benefitet për persekutorët e tyre, sepse në fund të fundit të tillë jeni.
Më thoni zotërinj të nderuar socialistë, çfarë përfaqësuesish keni ju në gjirin tuaj që ta përfaqësojë këtë shtresë? Çfarë keni bërë ju për këtë kategori të shoqërisë shqiptare, përveçse sulmit dhe diskriminimit ndaj saj?
Zoti Rama, demagogjia juaj nuk do ju çojë asgjëkundi, pasi të gjithë shqiptarët, aq më shumë ish-të përndjekurit politikë e kanë kuptuar se ëndrra juaj e vetme është pushteti për vete dhe për byroistët e rinj dhe jo interesat e qytetarëve.
Ish-të përndjekurit politikë janë paqësorë, ata nuk kanë kërkuar kurrë hakmarrje, por kjo nuk do të thotë se ata nuk kanë memorie. Ata kanë treguar se dinë të falin, por gjithashtu kanë treguar se nuk mund të harrojnë kurrë, krimet dhe persekutimin e diktaturës më të egër komuniste të gjithë Europës.
Prandaj kolegë të opozitës dhe ju zoti Rama shkoni dhe kërkoni vota diku tjetër, sepse me këtë që po bëni me ish-të përndjekurit vetëm se po trazoni shpirtrat e tyre që po përpiqen të bien në qetësi.
Të paktën lërini të qetë. Na lini të qetë. Kaq besoj se keni mundësi ta bëni, jo thjesht si politikanë, por edhe si qenie njerëzore.

Rama mund te bleje Kurt Kolen , (nje njeri pa shtylle kurizore) por s`mund te bleje tere shtresen e te perndjekurve politike te cilet pas masakrimit 50 vjecar i ridenoi ne 97 duke i vrare barbarisht me sepate para Universitetit te Vlores e duke pire gjakun e tyre ne ekstazen komuniste me te felliqur te Botes. Keta pisa kujtojne se populli eshte bageti qe mund ta drejtojne nga te duan, por vota e popullit e ka nxjerre zbuluar, me te zbuluar sec doli vete ne plazhet e Frances perpara femijeve minorene me bibilushin e tij socialist

[BlueBaron]

Nuk e kena neve idhull Salen joooo ! E kane idhull tironsit e Bathores dhe ata qe vijne e votojne me karta fallco , ata Tironsit e Kosoves se Ibrahim Rrugaçit apo atij Milazim Thaçit ......

Ne 8 maj te 2011 dhe dy dite para kufiri i Morinit ka heq te zite e ullinit , se u dynden keta tironcit me votu ne Tirone ....

Ti a kupton qe me tironcit e Tirones , Salen nuk e lidh asgjo ? As me keta "tironcit" e Bathores apo me shumicen e "tironsve" te Prishtines nuk e lidh asgjo , se faktikisht ata nuk jane te lidh me serbin per te cilin punon Sala .... Por jane te pa zhvillum dhe sapo serbi iu flet malokshe , menjihere e quajn vella !

Viola, nuk e dija qe ishe tironc !!!

TIRONASIT e TIRONES, me 8 Maj 2011 kane votuar pothuajse te gjithe per Lul Bashen. Kane votuar delfinin e Sales, ashtu siç ka 21 vjet qe votojne PD.

Ndersa "tironcit" (ndoshta ishte me mire te shkruaja tiranasit, dhe theksin e vendosje vete) e trinomit Trebeshine-Dhembel-Nemerçke dhe aty rrotull (e kupton vete pozicionin gjeografik se andej e ke origjinen) mund te kene votuar Ed Ramen apo Vrromen.

Fiksoje, qe TIRONASIT nuk i lidh ASGJE, po zero ore zero fare, me grabitesit e '45.

Preferoj 100 here Salen qe la maloket te zaptonin tokat e lira, sesa Enver Dullen (e di besoj kuptimin e fjales Dull), qe jo vetem na grabiti ate pasuri qe kishim, por na shembi shpiat e na preu pemet, per te sjelle barinjte e dhive nga Trebeshine-Dhembel-Nemerçke ....


Ah, se desh harrova. Po Sala te kishte sjelle te votonte ne TIRONE te gjithe Kosoven, te na jepte nje dore te shporrnim ate halen Ed Vrromen.


Sinqerisht, Rrofshin te gjithe Shqiptaret e Kosoves qe paskan marre mundimin te vijne e te ndihmojne TIRONASIT duke votuar Lul Bashen !!! Ne te mira jua shperblefshim !!!

[stern]

Viola, nuk e dija qe ishe tironc !!!

TIRONASIT e TIRONES, me 8 Maj 2011 kane votuar pothuajse te gjithe per Lul Bashen. Kane votuar delfinin e Sales, ashtu siç ka 21 vjet qe votojne PD.

Ndersa "tironcit" (ndoshta ishte me mire te shkruaja tiranasit, dhe theksin e vendosje vete) e trinomit Trebeshine-Dhembel-Nemerçke dhe aty rrotull (e kupton vete pozicionin gjeografik se andej e ke origjinen) mund te kene votuar Ed Ramen apo Vrromen.

Fiksoje, qe TIRONASIT nuk i lidh ASGJE, po zero ore zero fare, me grabitesit e '45.

Preferoj 100 here Salen qe la maloket te zaptonin tokat e lira, sesa Enver Dullen (e di besoj kuptimin e fjales Dull), qe jo vetem na grabiti ate pasuri qe kishim, por na shembi shpiat e na preu pemet, per te sjelle barinjte e dhive nga Trebeshine-Dhembel-Nemerçke ....


Ah, se desh harrova. Po Sala te kishte sjelle te votonte ne TIRONE te gjithe Kosoven, te na jepte nje dore te shporrnim ate halen Ed Vrromen.


Sinqerisht, Rrofshin te gjithe Shqiptaret e Kosoves qe paskan marre mundimin te vijne e te ndihmojne TIRONASIT duke votuar Lul Bashen !!! Ne te mira jua shperblefshim !!!

Amin!!!!!!

[Albo]

Politika shqiptare, kam parasysh ketu si PD edhe PS, harrojne qe njeri nga dy brezat e komunizmit prehet sot nen dhe. Kane kaluar plot 20 vjet pluralizem dhe brezi i vjeter i shqiptareve qe i zuri ai rregjim, tashme ka vdekur. Ka ngelur vetem brezi tjeter i lindur nen ate rregjim, dhe ky grup eshte plaku ndjeshem dhe me nje ndikim gjithmone ne renie ne politiken shqiptare.

Me pak fjale, Berisha e Rama duhet ti bejne nje nder vesheve te shqiptareve, dhe vetvetes: boll u moret me retorike boshe mbi komunizmin. Komunizmi vdiq si ideologji dhe dy brezat e shqiptareve qe u syrgjynosen nen ate rregjim po shkojne drejt varrit. Shqiptaret nuk duan t'ia dine me per komunizmin, duan t'ia dine vetem per zgjidhje per problemet e tyre: uje, drita, ajer te paster, pune, siguri ligjore. Sa me shume kohe te harxhoni per keto probleme, e sa me pak per komunizmin, aq me mire per te gjithe.

Ka 20 vjecare ne kete forum qe nuk kane jetuar qofte edhe nje dite nen komunizem, por te gjitha ditet ne liri e demokraci. Mos e helmoni edhe kete brez me helmin e se shkuares.

Albo

[Helikranon]

Nje gje eshte fare e qarte qe cdo sistem permbys vetveten.

Shikoni historine dhe do te bindeni.

Te tjerat jane pallavra.

[Brari]

ai brezi i ri e ka marre helmin ne shpi..

-

Eksplozivi tek Dorian Muça, dyshime te miku i Shullazit




TIRANE- Klajdi Gjeçi, një prej djemve që ditën e zgjedhjeve vendore të 8 majit 2011, u ndalua me Emiljano Shullazin, është një ndër të dyshuarit për vënien e eksplozivit në shtëpinë e ish-zv.drejtorit të Policisë së Tiranës, Dorian Muça. Një fakt i tillë konfirmohet referuar një vendimi të Gjykatës së Lartë, e cila ka vendosur që Gjeçi të hetohet në gjendje të lirë vetëm për akuzën e “Mbajtjes pa leje e armëve luftarake”, pasi prokuroria nuk ka ngritur ndonjë akuzë tjetër pavarësisht dyshimeve të forta. “Sipas organit të akuzës vepra penale dyshohet të jete kryer në këto rrethana: Në datën 08.12.2011, në orët e para të mëngjesit është vendosur eksploziv në banesën e Dorian Muçës, zv/Drejtor në Drejtorinë e Policisë së Qarkut Tiranë. Në lidhje me këtë ngjarje janë ushtruar kontrolle nëpër banesat e disa shtetasve. Midis të tjerëve, është ushtruar kontroll edhe në banesën e shtetasit të dyshuar Klajdi Gjeçi, banesë e cila ndodhet në Rrugën “3 Vëllezërit Kondi”, Tiranë. Gjatë kontrollit të ushtruar në dhomën e gjumit të personit nën hetim Klajdi Gjeçi, në dollapin e rrobave në një xhaketë është gjetur një armë zjarri, pistoletë me mulli, me numër KA 57344 me katër fishekë. Gjithashtu, është gjetur dhe sekuestruar edhe një sasi e vogël pluhuri i bardhë i mbështjellë në një copë gazetë, i cili është dërguar në laborator për kryerjen e ekspertimit kimik”, - thuhet në vendimin e Gjykatës Supreme.
AKUZA
Prokuroria ka ngritur ndaj Gjeçit akuzën e mbajtjes pa leje të armëve luftarake. Më 10 dhjetor 2011, Gjykata e Tiranës me kërkesë të organit të akuzës ka caktuar ndaj të dyshuarit masën e sigurisë “arrest me burg”. Personi nën hetim Klajdi Gjeçi e ka ankimuar vendimin e Gjykatës së Tiranës duke kërkuar lirinë në shkallën e dytë të gjyqësorit. Kështu, me vendimin nr. 649, datë 21.12.2011, Gjykata e Apelit vendosi ta lërë në fuqi vendimin në fjalë duke e lënë Gjeçin prapa hekurave. Në rekursin e bërë në Gjykatën e Lartë, ai ka kërkuar prishjen e të dy vendimeve dhe caktimin e një mase sigurimi më të butë atë të “Detyrimit për t’u paraqitur në policinë gjyqësore”. Në rekurs ndër të tjera shprehet se, vendimi i Gjykatës së Apelit dhe i Gjykatës së Shkallës së Parë Tiranë janë të padrejtë, të pambështetur në ligj e në prova dhe për shkak të zbatimit të gabuar të ligjit penal ato duhet të prishen. Këto vendime janë marrë si rezultat i një gjykimi të padrejtë. Sa i përket kontrollit të shtëpisë së tij, Gjeçi ka pretenduar se është bërë në kundërshtim me ligjit, pasi duke mos qenë në rastin e flagrancës, një veprim i tillë është kryer pa pasur një vendim nga gjykata që urdhëronte kryerjen e kontrollit. Ai ka pretenduar gjithashtu se procesverbali i kontrollit të banesës është bërë në polici dhe jo në banesë dhe nuk është firmosur nga asnjë prej familjarëve, por vetëm nga i akuzuari si dhe është bërë një orar të paparashikueshëm nga ligji, konkretisht në orën 04.00 të mëngjesit. ARMA Sa i përket armës së gjetur, Klajdi Gjeçi ka pretenduar se kjo armë i përket A.C, mik shtëpie i babait të të dyshuarit, i cili kishte ardhur prej disa ditësh nga Greqia dhe kishte qëndruar në shtëpinë e tyre në Tiranë. “A.C sa mori vesh që ishte bllokuar arma, ka shkuar në komisariat dhe ka njoftuar në lidhje me armën duke thënë se arma është e tij. Gjykata, edhe pse ka pranuar deklaratën noteriale ku A.C deklaron se arma është e tij, nuk ka pranuar që ta dëgjojë këtë person si dëshmitar për të administruar si provë dëshminë e tij”, - sqarohet në vendimin e Gjykatës së Tiranës. Duke arsyetuar edhe më tej, Gjykata Supreme shprehet se gjykatat më të ulëta kanë gabuar kur kanë vendosur masën e sigurisë “arrest me burg” ndaj Klajdi Gjeçit. Kolegji Penal shprehet se shkaqet e parashtruara në rekurs janë të bazuara në ligj dhe si të tilla duhet të pranohen. Në përfundim, Gjykata Supreme vendosi të ndryshojë vendimet e dy shkallëve të gjyqësorit dhe caktoi ndaj personit nën hetim, Klajdi Gjeçit, masën e sigurisë atë të “Detyrimit për t’u paraqitur në policinë gjyqësore”, pavarësisht faktit se prokuroria e kishte të dyshuar për një nga krimet më të rënda të ndodhura në Tiranë, tentativa për të goditur një zyrtar të lartë të Policisë. Gjeci ka qenë vetëm i dyshuar dhe deri më tani nuk ka një akuzë konkrete se është pikërisht ai personi që ka vënë eksplozivin në shtëpinë e ish-numrit dy të policisë së Tiranës. Në fakt, lista e të dyshuarve për këtë ngjarje është e gjatë, por ende nuk ka ndonjë të arrestuar.

(ma.ar/Gazeta Shqiptare/BalkanWeb)

-

[Duaje Siveten]

TELEGRAF, 13/04/2012

Shifrat kundër çdo deliri

Opinion nga Vangjush Saro

Nuk është ndonjë gjë e re të themi se Shqipëria gjendet ende në një krizë totale; të dhënat zyrtare dhe jozyrtare na thonë se një sërë treguesish, prej kohësh, "rënkojnë"; vizatimi i kësaj pamjeje aspak pozitive, mund të fillohej nga mungesa e sigurisë, varfëria e papunësia, për të shkuar deri te ngecja në vend e dialogut normal politik. Ajo që nuk e dimë dhe nuk e kuptojmë të gjithë, është mungesa e dëshirës për të korrigjuar ndonjë gjë, për të përmirësuar sadopak imazhin, ndërkohë që, çështja e statusit të vendit kandidat për në BE, është bërë një temë për skeç.

Nuk duam assesi të inkurajojmë ata që rrëmbehen nga ekstremizmi; madje mendojmë se është (ka qenë gjithnjë) një nga "armiqtë" tanë më të dukshëm. Pra, nuk mendojmë se në jetën e këtij vendi dhe të qytetarëve të tij nuk ka pasur ndryshime dhe përmirësime të dukshme në këto vite të tranzicionit; (paçka se më i stërzgjaturi ndër vendet ish-komuniste). Por duhet të përsërisim se mburrjet e pavend dhe demagogjia (pothuaj “ala komuniste”) për bum-in e këtij vendi, nuk bëjnë gjë tjetër, përveçse e dëmtojnë edhe më shumë atë. Nuk ka dhe nuk mund të ketë asnjë përmirësim të gjendjes ekonomike dhe sociale (vetëm) falë frymës së propagandës proqeveritare a çdolloj dëliri tjetër në tërësi. Për fat të keq, reminishencat e kohës së gjatë në të cilën vendi jetoi regjimin komunist, vazhdojnë të përkthehen dhe të përshtaten edhe sot, një gjë e papranueshme dhe me të cilën qytetarët shqiptarë, më së pari inteligjenca, nuk duhet të pajtohen. Vendi i parë në Europë ose në botë për "këtë", vendi i dytë në botë ose në Europë për "atë", ne dhe Gjermania, etj. Referenca të tilla janë të dëmshme jo vetëm për publikun e gjerë, por edhe për atë që i prodhon, në këtë rast qeveria shqiptare, rëndom shefi i saj, Sali Berisha, i vetmi politikan (ballkanas) me të shkuar thellësisht komuniste që ende mbijeton.

Koha ka provuar që shifrat i kundërshtojnë fjalimet plot mburrje dhe replikat gjithë ngjyrime politike. Ekonomia dhe jeta shoqërore zhvillohen sipas parimeve që tashmë vetëm disa politikanë mendjengushtë nuk i dinë; ose i dinë, por nuk duan t'i pranojnë. Ka disa të dhëna që tregojnë - më mirë se çdo vepër a ndeshje politike - se sa vlen qeveria dhe institucionet e tjera përqark saj. Kjo natyrisht është po kaq e rëndësishme edhe për Shqipërinë. Po sjellim disa në këtë shkrim. Një nga institucionet e njohura të indeksit, Legatum Institute, (krijuar para disa vitesh në Mbretërinë e Bashkuar), në një studim të fundit për mirëqenien dhe prosperitetin e vendeve të ndryshme të botës, (duke marrë në sy ekonominë, shëndetin, liritë njerëzore, sigurinë, etj.) bën këtë renditje: Në vend të parë Norvegjia, në të dytin Danimarka, më tej Australia, Zelanda e Re, Suedia, Kanadaja, Finlanda, Zvicra, Holanda, SHBA-ja, Irlanda, Islanda, Mbretëria e Bashkuar, Austria, Gjermania, Singapori, etj. Nuk duket se vendi ynë renditet ndër të parët diku këtu a përqark. Për hir të së vërtetës, ky institucion nuk ka përfshirë në studim disa vende ballkanike, edhe Shqipërinë po ashtu. Por kjo nuk është bërë pengesë për të vendosur në vendin e 22-të Slloveninë, më tej Republikën Çeke dhe Poloninë, përkatësisht në vendet 26 dhe 28.

Në këtë studim, në vend të parë (për të dytin vit radhazi) renditej Norvegjia. (GDP vjetore për frymë 54.000 dollarë. Sipas studimit, 95% e qytetarëve thonë se janë të kënaqur me lirinë për të bërë zgjedhjet e duhura në jetën e tyre.) Australia, që renditet në vendin e tretë, midis të tjerave, e ka siguruar mirëqenien e vet duke shfrytëzuar më së miri pasuritë e veta minerale, më së pari qymyr, hekur dhe gaz natyror, të cilat i eksporton veçanërisht në Kinë. (Ekonomia e Australisë, që ka kaluar brenda vitit nga vendi i pestë në vendin e tretë, është cilësuar si ndër më fleksiblet në botë.)

E rëndësishme është se në këtë studim theksohet fakti që këto vende kanë një demokraci të konsoliduar, e thënë me të tjera fjalë, demokraci elektorale. Të bën përshtypje fakti që personeli i këtij institucioni përbëhet vetëm nga profesorë dhe akademikë. Po ashtu, që pa ngurrim vendin e tyre (Mbretërinë e Bashkuar) e kanë renditur atje ku e çojnë shifrat. Asgjë nuk bëhet me zor dhe me propagandë.

Le të shqyrtojmë përkitazi edhe disa të dhëna të një institucioni tjetër prestigjioz. Është fjala Institutin për Studime Ekonomike të Vjenës. Sipas tij, për vitin 2011, Shqipëria ka pasur një rritje ekonomike prej 1.9 %, PBB për frymë ishte 6.800 euro. Kujtojmë (për të mos shkuar larg) që Maqedonia e ka 9.100 euro, Mali i Zi 10.500 euro. (Sipas censusit të 2011-ës, për shkak të "uljes" së popullatës, të ardhurat në Shqipëri rriten automatikisht nga 7.667 në 8.589 dollarë për frymë. Kjo rritje me mbi 900 dollarë është 12 % më shumë sesa të ardhurat që kishin shqiptarët ca ditë përpara se të dilnin rezultatet e censusit.) Por duket se institucioni në fjalë nuk i përfill "shakara" të tilla. Në ato të dhëna, pranë nesh janë vetëm Bosnjë-Hercegovina, pastaj Moldavia e Kosova.

Shkojmë më tej. Sa i takon papunësisë, i njëjti institucion jep shifrën 14 %, e cila, me gjithë manovrimet (tipike shqiptare) për "punësimin" në fshat, është prapë më e lartë se në vitet e mëparshme. Rënie pasqyrojnë edhe investimet e huaja (rreth 650 ml. euro).

Edhe një tjetër institucion që s'merret me demagogji. Në "Raporti për teknologji informative globale" të Forumit Botëror Ekonomik, SEF, Shqipëria renditet në vendin e 87 sipas zhvillimit teknologjik; kurse vlerësimi më i ulët, me notën 2.8 nga gjithsej 7 pikë, shkon për “aftësitë inovative” në sektorin e biznesit. Me gjithë përfshirjen e disa të dhënave propagandistike të qeverisë shqiptare (si ajo për regjistrimin e biznesit, që nuk flet për asgjë) edhe këtu nuk bëhet fjalë për një vend të parë e të dytë, a ku di ç'tjetër dokërr kësisoj.

Atëherë shtrohet pyetja: Ku janë sukseset dhe përparimet e papara të Shqipërisë në këto vite? Përgjigjet janë të vështira; mbase jo vetëm për ato pena dhe ata individë që janë të lidhur (pa)ndërgjegjshmërisht me pushtetin. (Sa për një ilustrim të fundit, krahasuar me vitin 2008, përpara se të niste kjo dreq krize pa fund, numri i familjeve në nevojë është rritur sipas të dhënave zyrtare me rreth 10 mijë e 700.) Përpjekja për të sajuar vetëm tablo pozitive dhe të përsosura, shkon në kah të kundërt me detyrimet për zhvillimin normal të një vendi; kjo, për shkak se institucionet qeverisëse nuk janë në gjendje të kuptojnë nga duhet ta nisin. Nëse atyre iu është bërë mendja sukses e triumf, vështirë të shohin të vërtetën në sy.

Ndërkaq, mjerimi politik e bën edhe më të vështirë gjendjen. Ajo mund të ndryshojë disi vetëm me zgjedhje të parakohshme; ose më e pakta, përmes ndryshimeve esenciale në qeveri dhe institucione të tjera, përfshirë kryeministrin e (pa)lodhur.