Arsen Lupenat dhe Hallexhinjte.

[Brari]

GSH
-------

Kur i hapnin derën bënte gjoja sikur kërkonte ndonjë person, ndërsa kur sigurohej që në banesë nuk kishte njeri vinte në punë levën e tij

Quhet Astrit Cullehai njeriu që terrorizoi Tiranën javën e fundit

"Arsen Lupeni" nga Lushnja për 6 ditë, 9 grabitje


--------------------------------------------------

TIRANE

LAJMI

Forcat e policisë së Komisariatit nr.3 në kryeqytet kanë ndaluar të premten grabitësin e 9 banesave në Tiranë. I ndaluari quhet Astrit Cullehai, 31 vjeç, lindur dhe banues në fshatin Çermë të rrethit të Lushnjes. Cullehai kishte realizuar grabitjen e banesave brenda një periudhe kohore prej 6 ditësh. Sipas policisë, i ndaluari ka grabitur 115 mijë lekë, 450 euro, ndërkohë që në momentin e ndalimit i janë kapur edhe bizhuteri të ndryshme floriri.

Trokiste nëpër banesa të ndryshme për të verifikuar nëse ka persona në shtëpi. Aty ku i hapnin derën bënte gjoja sikur kërkonte ndonjë person me emër të sajuar, ndërsa kur sigurohej që në banesë nuk kishte njeri vinte në punë levën e tij, duke grabitur lekë ose bizhuteri. Kjo ka qenë taktika e punës së 31-vjeçarit, Astrit Cullehai nga fshati Çermë i rrethit të Lushnjes. Megjithëse rezulton i dënuar disa herë për akuzën e vjedhjes, Cullehai nuk e ka harruar zakonin e vjetër. I njohur në fshatin e tij si vjedhës, ai ka preferuar të ndërrojë ambient dhe prej një muaji jetonte në Tiranë. Gjatë kësaj periudhe ai ka piketuar banesat që mund të grabiste dhe më të preferuarat për të ishin ato banesa që nuk ishin shumë mirë të siguruara, apo që ishin të amortizuara nga vjetërsia. Kjo për faktin e thjeshtë se dyert e tyre mund të hapeshin pa problem nga Cullehai, vetëm me ndihmën e një leve që e mbante me vete. Pasi ka piketuar "gjahun" e tij, 31-vjeçari i ka hyrë punës dhe brenda një periudhe kohore prej gjashtë ditësh (nga data 2-7 mars 2003) ka arritur të grabisë plot 9 banesa. Denoncimet e njëpasnjëshme të qytetarëve për vjedhje banesash vunë në lëvizje forcat e policisë së Komisariatit nr.3 në kryeqytet. Megjithë mënyrën e sofistikuar që përdorte në grabitjen e banesave, shumë persona e kishin spikatur si të dyshuar, pasi trokiste shpesh herë në dyert e banesave. Marrja e përshkrimit fizik të tij nga forcat e policisë ka bërë që 2 agjentë të policisë të fillonin vëzhgimin e lëvizjeve të tij për disa ditë me radhë. Kjo punë operative ka bërë që ditën e premte, Astrit Cullehai të arrestohet në flagrancë, duke tentuar të grabisë një banesë te Rruga e Durrësit përballë me ambasadën jugosllave. Pas arrestimit të tij, burime policore bënë të ditur se Cullehai kishte arritur të grabiste 115 mije lekë, 450 euro dhe disa bizhuteri të florinjta, të cilat janë sekuestruar në cilësinë e provës materiale. Ndërkohë që bizhuteritë pritet që t'u kthehen pronarëve të tyre, shumat e parave nuk do ta kenë një fat të tillë. Përpara oficerëve të policisë gjyqësore Cullehai ka deklaruar se një pjesë të parave të grabitura i kishte lënë, duke luajtur me lojra fati në një lokal te 9-katëshet. Ndërsa pjesën tjetër e kishte shpenzuar në një hotel te Rruga e Dibrës, ku ai flinte për çdo natë.

--------------

GSH


Rrëfimi i Agim Gjylës. Si e siguroi terapinë e veshkave. Tre vitet në spital

"Me granatë në dorë për një vend në dializë"


-----------------------------------------------------

Odeta Halili

TIRANE

LAJMI

Agim Gjyla është një nga 50 pacientët e repartit të Hemodializës në Qendrën Spitalore. Ka tre vjet që vazhdon me terapinë e dializës, e cila zëvendëson veshkat e sëmura. Fluksi i madh i pacientëve që kanë nevojë për një terapi të tillë, i kishte detyruar doktorët t'i pohonin 35 vjeçarit se në dializë nuk ka vende. Ai i ka kërcënuar me granatë, kështu e ka fituar para 3 vjetësh shtratin pranë aparatit të dializës.

O më gjeni një vend në dializë o ia hoqa siguresën grana-tës". Me këto fjalë u është drejtuar Agim Gjyla mjekëve në pavionin e Nefrologjisë, atje në katin e 6 të spitalit nr 1. Siç rrëfen sot ai, atëkohë e kishte mbledhur mendjen dhe nuk i dridhej qerpiku para mjekëve që i kishin shqyer sytë kërcënuesit, kokë e këmbë përballë tyre. "Unë i vdekur se i vdekur isha, veshkat i kisha copë, e dija që nëse nuk do bëja dializën i kisha ditët të numëruara. Kështu e mblodha mendjen dhe u ngjita në kat të gjashtë". Dy ditë më vonë do të shtrihej më në fund për të filtruar gjakun, punë që nuk ia bënin më veshkat e sëmura.

Ditët
Sot numëron plot 3 vjet në dializë. Nuk i bën me faj doktorët që s'e pranuan fillimisht, e di përmendësh radhën e kërkesave të pamundura për dializën. "Janë qindra që vuajnë, shumë pak kanë mundësi të kurohen jashtë", Gjyla nuk ia heq sytë tubave që përcjellin gjakun nga dejet në aparat dhe anasjellas, por këtë herë të pastër e të filtruar. Tre paradite të plota në javë i shtyn në shtratin e spitalit. E njëjta gjë për çdo herë, shtrihet, infermieret i rregullojnë tubat, ai i ngul vështrimin tavanit për 4 orë me radhë, të hënën, të mërkurën e të premten. Ndonjëherë tavani i shtëpisë i duket mu si ky që ka tashmë mbi krye, shpesh e nuhat dhe në rrugë, në shtëpi, dhjetëra kilometra larg spitalit, të njëjtën aromë, që i sillet tani në hundë, erë e rëndë, "gjak duhet të jetë". Me sa di në të gjitha dhomat aty rrotull kullohen dhjetëra litra gjak në ditë, janë 50 të tjerë si ai.

Të tjera
Kur i thanë se u pranua në dializë i bëri sakaq hesapet. "Vendosa të shpërngulesha nga Burreli. Nuk e përballoja dot rrugën 3 herë në javë". Banon në Kamëz sot. Por dhe vajtje-ardhjet Kamëz-QSU nuk janë më pak të sikletshme. Ndonjëherë me tension krejt anormal të gjakut, siç ndodh rëndom para se të hyjë a me të dalë nga dializa, i duhet të udhëtojë pa u ulur, në autobus nuk e lëshon njeri sediljen. Një copë rrugë ecën duke iu marrë këmbët, herën e fundit punëtori i një lavazhi e kish zënë për xhakete e i kish rrasur në gojë zorrën e ujit ta sillte në vete, kujtoi se qe i dehur. Eshtë mësuar të dëgjojë nëpër dhëmbë dhe sharjet e fqinjëve që e kanë mbledhur mendjen se "ai palo burrë me një tufë kalamanj bëhet tapë në pijetore". Ai hesht, do vejë "të bëhet tapë" sërish pas dy ditësh në dializën e QSU-së.

----------

Gsh
------

INTERVISTE/ Flet Shqipërie Kaptina. Ja historia e dhimbshme e familjes sime

Ia mbathën nga psikiatria, nënë e bijë 7 vjet rrugëve


------------------------------------------------------------

TIRANE

Ata që dinë historinë e familjes Kaptina përulen para të moshuarave dhe hedhin në prehrin e tyre qindarkat prej hekuri. Ndërsa kalimtarët e tjerë të rrugës së "Dibrës" hutohen para tyre. Shqipëria dhe Lija janë nënë e bijë e të dyja kanë probleme psikike. Që prej 7 vjetësh ato enden rrugëve. Shtëpinë që kishin ua morën dhe si pasojë Shqipëria pësoi tronditje psikike, ndërsa Lija, vajza e saj është e sëmurë kronike. Ato flasin dhe nuk janë agresive po nuk i ngacmove. Mes problemeve të shumta e moshuara mundohet të na tregojë historinë e dhimbshme të jetës së saj.

Sa vjeç jeni?
"Jam 78 vjeçe, ndërsa vajza ime, Lija, është 54 vjeçe."

Pse jetoni rrugëve të Tiranës?
"Unë kam një shtëpi në Kamëz. Apartamentin e fitova si e pastrehë nga Enver Hoxha, por vitet e demokracisë e humba, pasi s'kisha përkrahje. Doli një komshiu im i cili bënte si i forti i lagjes dhe më tha se godina ku unë banoja është në pronën e tij dhe unë së bashku me vajzën duhet të largohesha. Aktualisht jemi në gjyq për shtëpinë."

Sa kohë keni qëndruar në spitalin psikiatrik?
"Te "Pesa" kam qëndruar dymbëdhjetë muaj së bashku me Lijen, vajzën time, e cila nuk është martuar kurrë. Unë pësova krizë të fortë në kokë sepse humba shtëpinë ndërsa Lija ka lindur e sëmurë por u keqësua më shumë kur na humbi shtëpia."

Pse e braktisët spitlin?
"Ikëm nga spitali sepse na futnin për të larë korridoret e rrobat, edhe me bukë nuk ngopeshim. Kur nuk bindeshim na bënin ca gjilpëra që për dy ditë me radhë nuk ngriheshim nga shtrati. Një ditë kur e dinim se nuk kishte infermiere te dera e jashtme, përgatitëm çantat dhe ia mbathëm."

Spitali njoftoj rendin për ikjen tuaj?
"Lajmëruan policinë që ne kemi dalë nga spitali pa leje. Na kapën, na dërguan në spital përsëri. Qëndruam për dhjetë ditë në spital pa bukë dhe pa folur me asnjë njeri."

Pse zgjodhët QSU-në për të jetuar?
"Kemi fjetur nga një natë në të gjitha lagjet e Tiranës, por shpesh policët na kanë rrahur. Këtu kemi një vit e s'na ka ngarë njeri."

Po me ushqime kush u mban?
"Hamë ushqimet që hedhin poshtë dritareve të sëmurët. Ndonjëherë infermieret na japin dhe gjellë e spitalit. Kur nuk gjejmë te spitali dalin dhe kërkojmë rrugëve."

Pse nuk shkoni të jetoni me vajzën e martuar?
"Nuria, vajza ime që është e martuar dhe ka një fëmijë është në shtëpi me qira. Burri i saj një ditë punon dhjetë të tjera rri në shtëpi."

Merrni pension, ndihmë sociale nga shteti?
Kam punuar pak vite si pastruese në Poliklinikën nr.2 në kryeqytet. Kërkova që të më rregullohet një pension ose një ndihmë sociale por nuk arrita dot. Vajza ime mori për disa vite pension dhe më pas ia ndërprenë."
------
Lija, e sëmurë psikike që në vogëli


----------------------------------------------------------------

Lija nuk flet shumë. Sëmundja e saj psikike ka nisur që kur ishte e vogël. "Ne jemi të sëmura nuk lëvizim dot. Jemi pa shtëpi sepse na e kanë marrë ca horra, për këtë kemi dalë në rrugë". Vetëm këtë fjali mundim t'i shkëpusim Lijes, 54- vje-çares, e cila është përhumbur mes gjërave të paimagjinueshme. Me fundin jeshil, xhaketën e zezë dhe flokët më shumë se të shpupurisur, Lija kthen kurrizin pa u përzirë në bisedën tonë.

--------

REPORTAZH/ Një ditë në Porto-Romano, ku hidhen mbeturinat e qytetit

Me gratë e fëmijët që e nxjerrin bukën nga plehrat


-------------------------------------------------------------

DURRES

LAJMI

Janë 50 familje që ushqehen nga plehrat. Bëhet fjalë për shumë banorë të ardhur nga zonat verilindore të vendit, të vendosur në ish-kënetë, që jetojnë në kushte të vështira ekonomike. Kjo është puna e tyre e përditshme: të mbledhin sendet metalike që derdhen në vendin e depozitimit të plehrave. Gjendja e tyre është aq e vështirë se kanë hequr fëmijët nga shkollat dhe i detyrojnë të punojnë.

Në Porto Romano ndodhet fusha ku depozitohen plehrat e qytetit të Durrësit. Që nga larg syri dallon një re pluhuri e cila asnjëherë nuk zhduket. Janë pkehrat që digjen e që lëshojnë një erë mbytëse. Tymrat janë të përbërë nga gazra të helmët. Makinat e rënda vetëshkarkuese plot me mbturinat e qytetit vijnë pa pushim në Porto-Romano për të shkarkuar ato që qytetarëve nuk iu duhen më. Pikërisht në pirgjet me plehra derisa bie muzgu 40-50 veta rrëmojnë me disa kazma të vogla për të nxjerrë prej andej sendet metalike të cilat iu sigurojnë atyre mbijetesën. Pjesa më e madhe e objekteve janë kanaçe të pijeve freskuese dhe ambalazhe po të produkteve ushqimore të konservuara. Ndërsa turma përbëhet vetëm nga gra të moshave të ndryshme dhe fëmijë. Secili prej tyre gjatë gjithë ditës grumbullon metale të cilat në muzg i shesin vetëm pak metra më tutje. Një plakë 67-vjeçare nga Dukagjini thotë: "Këtë punë e bëj nga halli. Marr vetëm 1 mijë lekë pension në muaj. Djemtë SHISHojnë fatin e tyre. Ajo që nxjerr këtu është sa për të mbajtur frymën gjallë. askush nuk pyet për ne". Pak metra më tutje, një grua, rreth të 40-ave, thotë se e quajnë Flutura dhe ka ardhur nga Tropoja. "Për ne kujtohen kur ka votime. Premtojnë dhe pastaj harrojnë". Mes mbeturinave ka edhe fëmijë. Njëri prej tyre, Indriti tregon: "Kur erdhëm nga Kukësi isha në klasën e dytë. Kam 2 vjet këtu por tani punoj, nuk shkoj më në shkollë. 1 kile hekur e shes 4 lekë". Sapo vjen makina e plehrave të gjithë vërsulen atje. Kush i lëviz duart me shpejt siguron më tepër metale. Më pas gjithë djersa e tyre blihet nga një djalë i ri, rreth 18 vjeç i cili e shet në Shkozet me 10-12 lekë kilogramin. Vetëm në mbrëmje, me fytyra të nxira njerëzit e lodhur kthehen në shtëpitë e tyre, që pjesën më të madhe të rasteve janë disa barake druri.

----------
"Nëse fëmija figuronte i regjistruar, çmimi i tij ishte shumë i ulët. Pra gjithçka varej nga shkalla e rrezikshmërisë"

KORÇE/ Në '98 u zhvendos në Greqi. Provat janë siguruar nga dëshmitë e të arrestuarve

"Trafiku i bebeve, rrjeti i '92"
Hetuesit: Filloi me Maqedoninë e Bullgarinë


------------------------------------------------------------

ro.be

KORÇE

LAJMI

"Trafiku i bebeve nisi në vitin 1992". Kështu kanë pohuar hetuesit e Korçës, të cilët nuk po grumbullojnë dot prova të dokumentuara për këtë trafik. Tashmë është zbuluar pjesa më e madhe e trafikut të nisur që në vitin 1992, por dosja tepër voluminoze me 7 të arrestuar nuk është mbyllur ende. Problemi është se fëmijët e trafikuar janë romë dhe nuk janë regjistruar kurrë në gjendje civile, madje ata nuk kanë lindur në maternitete. Të vetmit që mund të sigurojnë prova të dokumentuara janë policët grekë.

Muaj të tërë hetime, 7 persona të arrestuar, 10 fëmijë të evidentuar si të trafikuar. Një pjesë e tyre nuk dihet ende se ku kanë përfunduar. Të gjitha këto janë tashmë në duart e policisë dhe të SHISH-ut. Por një tjetër vështirësi ka dalë përpara hetuesve shqiptarë. Informacionet më të shumta janë siguruar në rrugë operative dhe jo nëpërmjet dokumentacioneve. Në 10 rastet e evidentuara që nga viti 1992 deri në 2002, fëmijët e trafikuar i përkasin komunitetit rom, apo komuniteteve të tjera me ngjyrë. Janë pikërisht fëmijët e këtyre familjeve që mbeten për një kohë të gjatë të paregjistruar nëpër librat e gjendjeve civile, madje lindjet nuk kryhen nëpër maternitete. Dhe këtë gjë rrjetet e trafikut e dinë shumë mirë, madje në të gjitha rastet e evidentuara, nga pyetjet që iu janë bërë dëshmitarëve të akuzës, trafikantët, pasi binin dakord për çmimin, interesoheshin nëse fëmija ishte regjistruar në gjendjen civile. Siç ka deklaruar vetë një nga dëshmitaret e akuzës, Liliana Myrtezai, e cila ka shitur fëmijën e vet, nëse fëmija figuronte i regjistruar, çmimi i tij ishte shumë i ulët. Pra gjithçka varej nga shkalla e rrezikshmërisë. Për këto arsye ndonëse janë gjithësej 7 persona të prangosur nga policia për këtë lloj trafiku, si dhe disa të shpallur në kërkim, hetimet për të zbardhur ngjarje konsiderohen ende të vështira. Një burim konfindencial në policinë e Korçës thotë për "Gazetën" se hetimet kanë përfshirë edhe shtëpitë e lindjes, ku bëhen rakordimet mes regjistrave të maternitetit me ato të gjendjeve civile. Por ende nuk bëhet e ditur nëse janë gjetur të evidentuara raste të trafikuara. SHSH-i ka ndihmuar deri tani që të sigurohet më tepër informacion për të zbardhur linjën e trafikut, por duhet ende punë për të bërë sigurimin e provës materiale që çështja të shkojë e plotë në gjykatë. Informacionet e para që hodhën dyshimin e trafikut të organeve lidhen me fëmijën e parë të trafikuar nga çiftit Myrtezai.


--GSH---------


"Në rast se gjenden eurot që m'i ka vjedhur motra unë kthehem në shtëpi, në rast të kundërt, jam e detyruar të qëndroj në rrugë, këtë kusht vendosi burri"
"Milja e pranoi se i kishte marrë eurot dhe ia kishte dhënë ato të dashurit të saj, Astritit. Gjatë kësaj kohe, unë kam telefonuar të dashurin e motrës sime, për të m'i sjellë, por ai thotë se nuk i ka marrë"

INTERVISTE/ Flet Laureta Qemalli, motra e hajdutes: Kam mbetur rrugëve

"Si më dëboi burri për 27 mijë eurot e grabitura"


-------------------------------------------------------------

LAÇ

LAJMI

Urim Qemalli nga Shpërdheti i Mamurrasit dëbon nga shtëpia bashkëshorten e tij, Lauretën, së bashku me të bijën, pasi e motra e saj, Milja i ka vjedhur në shtëpi, para më shumë se një jave, 27 mijë euro. Këtë fakt e ka pohuar vetë viktima, e cila prej katër ditësh qëndron para Komisariatit të Policisë në Laç, ndërsa natën e kalon aty-këtu, nëpër të afërmit e saj, bashkë me të bijën 1.5 vjeçe. Motra e saj, Milja dhe i dashuri, Astrit Tafa, polic i FNSH-së së Laçit ndodhen në qeli. Ajo ka thënë se eurot ia ka dhënë atij, ndërsa Tafa thotë të kundërtën.

Megjithëse nuk ka faj, tashmë është detyruar të mbajë përgjegjësinë e motrës. Madje, për këtë edhe është ndëshkuar rëndë. Laureta Qemalli ka treguar për Gazetën Shqiptare të gjithë ngjarjen.

Sa kohë keni që qëndroni para komisariatit të policisë?
Kam 4 ditë që së bashku me vajzën time qëndroj në hyrje të portës së komisariatit dhe pres me shpresë lekët, që mi ka vjedhur motra ime, Milja.

Keni bërë denoncim?
Po, e kam bërë denoncimin për motrën, të hënën paradite dhe policia e ka arrestuar menjëherë atë, duke zbuluar edhe vjedhjen që më kishte bërë ajo, 27 mijë eurot në dhomën e gjumit. Di që kanë arrestuar edhe bashkëpunëtorin e saj në vjedhje, që ka edhe paratë, por deri tani eurot nuk më janë rikthyer. Dhe, unë këtë dua që të m'i kthejnë paratë, pasi burri më ka nxjerrë në katër rrugët së bashku me fëmijën, pasi siç dihet, motra ime më ka vjedhur paratë dhe me të drejtë njerëzit e burrit kërkojnë rikthimin e tyre (fillon të qajë).

Prej sa kohësh motra juaj njihet me Astrit Tafën?
Ka më shumë se dy vjet dhe deri në momentin e arrestimit të saj, ajo ka kontaktuar me të dhe ka pasur marrëdhënie.

Si ua mori lekët Milja?
Vinte vazhdimisht, siç vjen motra te motra. Ajo erdhi të dielën dhe të hënën mua më dërgoi të bleja një bojë flokësh, ndërsa vjehrrës i ishte larguar nga sytë, duke hyrë në dhomën e gjumit, ku mori 27 mijë eurot. Pas vjedhjes, ajo i ka kërkuar vjehrrës sime ta shoqëronte atë deri tek i dashuri i saj, në Fushë Mamurras, duke mos më pritur as mua sa të kthehesha. Pas një jave, mua më tha burri im, Urimi, të merrja në dhomën e gjumit 100 euro për t'i kthyer në lekë, që të blija bukë, pasi jemi njerëz hallexhinj. Kur shkova nuk i gjeta. Pasi i tregova bashkëshortit se eurot nuk ishin, kuptohet filluan përplasjet se ku kishin shkuar. Pasi analizuam me kujdes çdo gjë, të vetmi njerëz që kishin hyrë në dhomën e gjumit ishim unë, burri, vajza jonë dhe motra ime, Milja. Shkova te shtëpia e prindërve, fola me të, por ajo nuk pranoi asgjë.

Çfarë bëtë më pas?
Bëra denoncimin në polici. Kur policia kriminale e arrestoi dhe pas disa hetimeve, Milja e pranoi se i kishte marrë eurot dhe ia kishte dhënë ato të dashurit të saj, Astritit. Gjatë kësaj kohe, unë kam telefonuar të dashurin e motrës sime, për të m'i sjellë paratë, por ai thotë se nuk i ka marrë. Megjithatë, unë jam e bindur që paratë i ka ai dhe kërkoj me insistim kthimin e tyre, që unë t'i kthehem jetës normale me prindërit e burrit, me burrin dhe vajzën time.

Të kujt ishin paratë?
Janë të kunatës sime, e cila ka 10 vjet që punon me burrin në Greqi dhe i kishte sjellë për të blerë shtëpi.

A do të ktheheni në shtëpi?
Në rast se lekët që m'i ka vjedhur motra në bashkëpunim kthehen në shtëpi po, në rast të kundërt, jam e detyruar të qëndroj në rrugë, pasi këtë kusht më ka vendosur burri.

------
"Na vjen keq për të, e dimë që nuk ka faj"

Blutë ngushëllojnë Lauretën: Do të të ndihmojmë për eurot


-------------------------------------------------------------

LAÇ

Megjithëse policia e ka mbaruar punën e saj, pasi ka arrestuar dy të akuzuarit si protagonistë të ngjarjes, sërish krerëve të saj u vjen keq për Lauretën. Shefi i komisariatit të Laçit, Altin Çato, por edhe shumë policë të tjerë, e takojnë Lauretën dhe përpiqen ta ngushëllojnë. Madje, i thonë edhe se do ta ndihmojnë, megjithëse çështja tashmë është në prokurori dhe gjykatë. "Na vjen keq për të, se duket që nuk ka faj. Asaj ia ka vjedhur lekët e motra, pa ditur asgjë. Laureta e denoncoi motrën e saj dhe nuk ka pse të ndëshkohet vetë", thonë drejtuesit e policisë së Laçit. Ndërsa vetë Laureta, duke qarë kërkon ndihmën e ministrit të Rendit, prokurorit të përgjithshëm dhe kryeministrit që ta ndihmojnë për zgjidhjen e këtij problemi. Nuk kërkon shumë, vetëm t'i kthehen 27 mijë eurot e grabitura nga motra e saj, "të cilat i ka Astrit Tafa".

--------

Ende në koma punëtori i "Gora-s"


--------------------------------------------------------------

da.bi

TIRANE

Punonjësi "Gorës" ra nga skela, katër ditë në koma. Bledi Papa, 27 vjeç, aktualisht ndodhet në gjendje të rëndë në sallën e reanimacionit të Spitalit Ushtarak në kryeqytet. Sipas vëllezërve, ai është rrëzuar katër ditë më parë në një nga pallatet që ndërtohen nga firma "Gora". Ngjarja, sipas të afërmëve, ndodhi në Rrugën e Kavajës, në një nga pallatet që aktualisht janë në ndërtim. Bledi, sipas tyre, punonte në katin e dytë, në një nga skelat e pallatit, në një lartësi prej 3 metrash. Kërkoi të thërriste një shok, disa kate më lart, por humbi ekuilibrin dhe ra nga skela. Në pak minuta ata e dërguan në spital për t'i dhënë ndihmën e parë. Që prej ditës së mërkurë shëndeti i tij është dyshim dhe nuk jep garanci për jetën. "Ka një zhvendosje prej 4 milimetrash mes kafkës dhe trurit", thotë Tushi, një nga vëllezërit e të dëmtuarit. Një nga infermieret, thotë se Bledi paraqet dëmtime të rënda në kokë dhe aktualisht ai mbahet në jetë me frymëmarrje të drejtuar.

--------

Në 2002 detyrimi i Shqipërisë arriti në rreth 950 milionë USD

Borxhi i jashtëm: Na takon secilit nga 317 dollarë


-----------------------------------------------------------

Aurora Sulçe

TIRANE

LAJMI

Borxhi i jashtëm afatgjatë i Shqipërisë në fund të vitit 2002 arriti në rreth 950 milionë dollarë. Krahasuar me një vit më parë, ky borxh është rritur me rreth 111 milionë dollarë. Sipas të dhënave nga Ministria e Financave, rreth 22.25 për qind e borxhit të jashtëm është përdorur si mbështetje për buxhetin e shtetit; 14 për qind është përdorur për transportin; 9 për qind për bujqësinë; 7.46 për qind për importin e mallrave dhe pajisjeve dhe 7.41 për qind ka shkuar për sektorin e energjetikës.

Çdo shqiptar duhet të paguajë 317 dollarë që vendi i tij të mos ketë më borxhe. Kjo pasi shuma që Shqipëria u ka marrë hua shteteve dhe organizmave të ndryshme financiare ka arritur në rreth 950 milionë dollarë. Borxhi i jashtëm i Shqipërisë ka pësuar rritje nga viti në vit. Kështu, krahasuar me vjet, vendi ynë e ka thelluar detyrimin e tij financiar me rreth 111 milionë dollarë. "Shkaku kryesor i rritjes së borxhit të jashtëm është lëvrimi i kredive të huaja të marra për investimeve apo për përballimin e emergjencave", shpjegojnë specialistët e Financave.

Sipas këtyre fundit, pjesa më e madhe e kredive të tërhequra ka shkuar në mbështetje të buxhetit të shtetit. Ndërsa sektorët që kanë përfituar më shumë janë transporti, bujqësia, dhe energjetika. Një pjesë e borxhit ka shërbyer edhe për importin e mallrave dhe pajisjeve, si dhe për bilancin e pagesave.

Borxhi i jashtëm afatgjatë i Shqipërisë u detyrohet kreditorëve shumëpalësh, si BERZH-i, Banka Europiane e Investimeve, OPEK-u etj; kreditorëve dypalësh, si Italia, Gjermania, Anglia, Franca, Austria, Danimarka dhe Holanda dhe atyre kreditorëve borxhi me të cilët është ristrukturuar në kuadrin e Klubit të Parisit. Kreditorët më të mëdhenj janë ata shumëpalësh, huatë e të cilëve përbëjnë mbi 67 për qind të borxhit që vendi ynë duhet të shlyejë. Ndërsa përsa u përket kreditorëve dypalësh, financuesi kryesor është Italia, huaja ndaj të cilës përbën rreth 32.6 për qind të totalit të borxhit dypalësh. Por sipas specialistëve, problem përbëjnë borxhet e prapambetura. "Megjithëse një pjesë e tyre është shlyer, ekzistojnë ende në shuma të konsiderueshme hua nga shtetet apo nga institucionet financiare, për të cilat nuk kanë filluar ende negocimet", shprehen ata. Specialistët shtojnë gjithashtu, se ka mangësi edhe në të dhëna, të cilat e bëjnë edhe më të vështirë përcaktimin e saktë të barrës së borxhit për Shqipërinë, si dhe parashikimin e shërbimit për të.


TE DHENAT PER BORXHIN E JASHTEM AFATGJATE

Borxhi më 2002 950 milionë USD
- shumëpalësh 584 milionë USD
- dypalësh 320 milionë USD
- Klubi i Parisit 46 milionë USD

Fushat ku është përdorur borxhi

Buxheti i shtetit 22.25 për qind
Transporti 14.00 për qind
Bujqësia 9.00 për qind
Importi i mallrave 7.46 për qind
Energjetikë 7.41 për qind

Ecuria e borxhit të jashtëm në vite

Viti 1998 513.3 milionë USD
Viti 1999 637.7 milionë USD
Viti 2000 741.5 milionë USd
Viti 2001 830.4 milionë USD
Viti 2002 950.0 milionë USD

--------------


qashtu...


Nga gazeta shqiptare