I shkundëm tetorit tërë ato gjethe nga degët
Thellësinë e mesnatës
Varrosnim me to
Kujtonim se ndërruam emrat tanë me vjeshtën
Kujtuam po jo
Prapa nesh
Dhe gjurmët
Dhe emrat
Dhe gjethet
Fshinte punëtori rrugor
Nga ne të drejtuara ishin
Dhe shekujt
Dhe vitet
Dhe netët
Dhe puthja e përgjakur
Në tetor
Papritmas para nesh
Humbën copëra imazhesh të shkelura
Ca ëndrra
Ca fjalë
Një mall që vdiq kaherë
Shihnim si iknin me rërën
Dhe gjurmët
Dhe vjeshta
Dhe gjethet
Dhe emrat e përzier
Te gjitha jane thene
Postuar më parë nga deep_blue
( Me duhet ta marr djalin nga cerdhja , pa merak se do ta vazhdoj pastaj...)
po ia heq dot Karabash Efendiut eshtrat nga varri do te mesosh me pastaj
A e ndjen trysnine e ajrit mbi krye?
Eshte padurimi im qe digjet i mbetur pezull...
p.s nxirre te shkretin.... (tabanin e historise )
me pare se arome e luleve te kthehet ne ere baruti ...
....nje ftohtesi hyjnore hyri ne trupin e te burgosurit, ngadale nyjatee duarve filluan te ndjene fuqine , shpertheu prangat dhe sakaq u lirua , nje mjegull, thone e pavetedishme u suall atypari dhe ... sa kaq Karabash efendiu e bri qe i burgosuri te ishte ne oborrin e shtepise se tij ne lagjen qe quhet Terzimahalle.
Shperthyen lotet e gezimit nga familjaret e tij..
Ngaqe kishin shume kohe pa e pare dhe ngaqe kishin menduar se ky tashme ishte i vdekur, shpejt ia gjejne nje nuse dhe e martojne... se edhe ky si duket nuk e kishte pare dhe shijuar "DELTEN" dhe nuk i kishte kundershtuar , nata e pare e martese beri qe ta harronte premtimin e dhene,asgje s'beri per Karabashin...
Karabshi serish i fanitet te sapoliruarit... premtimin nuk e mbajte ashtu si te ka sjellur ne shtepi , ashtu edhe te dergoj atje ku ishe ....
Ti ende nuk e kupton si eshte te t'i godase dikush eshtrat me kudher e cekan...shiko ke kohe deri neser ne agim.
I sapoliruari nga frika zgjohet qe me nate , menjanon kudhren ne dyqan dhe fillon e rremih, nxjerr eshtrat e tij.
problemi pason nuk di ku t'i vendoste, por ketij iu kujtua se po te veshtronte perreth do ta gjente nje vend te shenjezuar me nje shkop te ngulitur ne mes. kekroi nje vedn te tille dhe e gjeti.
si perfundim aty me pas populli i ngrit nje tyrbe .
tash cdo vit nje dite para Shen Gjergjit mblidhen njerez nga rajoni i Prizrenit ne shenj respekti, per Karabash efendiun.
lagja nga ishte i burgosuri deri vone eshte quajtur lagja e Maltes.
Karabashi si perfundim i dyte simbolizon mbaresine ne jete dhe dashurine ne mes te te rinjve.
Te gjitha jane thene
Nuk ishte momenti te ta shkruaja pjesen e dyte te historise ....
Te gjitha jane thene
hej deep,
flm per frymen e harxhuar, d.m.th per gishtat e djersitur.
(tu rrit nera blue)
Mos te te dhimbsem shume ?
Njeriu lodhet vetem kur ka kujt t'i ankohet se eshte lodhur vertete.
Pyetja eshte : se a kam kujt t'i ankohem per lodhjen time?
Te gjitha jane thene
Mos te te dhimbsem shume ?
vende-vende...
Njeriu lodhet vetem kur ka kujt t'i ankohet se eshte lodhur vertete.
...e nevojshme, por jo domosdoshmerisht e tille...
te jem ne teme te temes:Pyetja eshte : se a kam kujt t'i ankohem per lodhjen time?
thone se frekuentimi i cerdheve (qofte edhe ne menyre pasive) eshte ana e pasme e medalionit te kompromisit KALTEROSH...
(m.gj.te per te lundruar ne ujra te kthjellet pres Tahox-in ta vulose me vulen e realitetit kete te fundit)
mire u lexofshim deri ne edicionin e ardhshem te lajmeve nga fronti i te vertetave KALTEROSHE....
edhe mund te jete... po ne ate frekuantim te cerdhes qe bej une kujdesen tri motra te nderit.
Shume , shume kohe me pare ekzistonte nje ishull, ku jetonin te gjitha ndjenjat e njerezve: Humori i mire, Merzitja, Dituria... dhe ashtu si te gjithe ndjenjat e tjera edhe Dashuria.
NJe dite ndjenjat moren lajmin e keq se ishulli do te permbytej. Keshtu qe te gjithe pergatiten anijet dhe po e braktisnin ishullin.
Vetem dashuria deshironte te priste deri ne momentin e fundit .
Para se ishulli te fundosej, Dashuria kerkoi ndihme.
Pasuria po kalonte me nje anije luksoze perpara Dashurise. Ajo e pyeti
"Pasuri a mund te me marresh me vete"?
" Jo, nuk mundem. Ne anijen time une kam shume ar dhe argjend. Nuk ka me vend per ty."
Atehere Dashuria pyeti Krenarine, e cila po kalonte me nje anije te mrekullueshme para saj :
Krenari , te lutem, a mund te me marresh me vete?''
Dashuri nuk mund te te marr me vete"?
U pergjigj Krenaria.Ketu cdo gje eshte e persosur. Ti mund ta prishesh anijen time.
Atehere dashuria pyeti Merzitjen, e cila po kalonte atypari.
Merzitje , te lutem, me merr me vete!"
Ah, Dashuri- tha Merzitja , jam aq e merzitur se me duhet te rri vetem."
Edhe humori i mire po kalonte para Dashurise, por qe aq i kenaqur sa nuk e degjoi qe Dashuria po e therriste...
papritur u degjua nje ze
Eja Dashuri, te marr me vete"
Ishte nje ze i moshuar qe i foli
Dashuria ishte aq e lumtur dhe mirenjohese sa harroi ta pyeste kush ishte ai qe po e ndihmonte. Sapo zbriten ne toke ai iku.
Te gjitha jane thene
Tahox,
nuk di nese ke ndjere ndonjehere erera qe s`fryjne,
nuk di nese ke ndjere fershellimen e se vertetes mbi nje mal rrenash,
mgjte meqenese Blue-ja eshte ulur ne prag te portes dhe po pret macen e zeze t`i prese udhen per pak fat ne fatkeqesi
une i them qe " macja vonon por nuk harron"....
( te fala ke nga dikushi)
Deep qe eshte , eshte... kete se luan as topi i Mato Grudes....
te kthehem pak tek tregimi yt,
druhem te te pyes po DHEMBJA ku humbej kur ndjenjat e tjera zbarkonin nje e nga nje ne brigjet e shpreses?
Dhembja qe dhemb ku harrohej valle?
Dashuria gjithmone eshte nje Robinson Kruzo qe endet nder ishuj Dhembjesh,
Dashuria perhere flijohet ne Dhembje aq here sa digjemi te shtegtojme ne nxehtesi që lekurë e jone s`i duron dot.
Jane simotra qe ndjellin te miren dhe te keqen parandjejne.
(te pershendet askushi)
mos e mat dashurine e vertete me kalterine e detit,
qe dehesh me nje ngjyre kaq te pashpirte, fajin ja ke vetvetit...
Regullat e Postimit
Krijoni Kontakt