Statusi i Sunetit ne Islam

[IslamInfo]

Statusi i Sunetit në Islam

Lavdërimi i qoftë Allahut, bekimet dhe paqja qofshin mbi të Dërguarin e Allahut, mbi familjen e tij, mbi shoqëruesit dhe pasuesit e tij.


Ky është një leksion të cilin e kam mbajtur në qytetin Doha, kryeqytetin e Katarit, në muajin e shenjtë të Ramazanit, më 1302 P.H. Disa nga shokët e mi më sugjeruan që ta publikoj leksionin tim për shkak të nevojës së Muslimanëve për një punim të këtij lloji. Në përgjigje ndaj kërkesës së tyre, unë jam duke e botuar atë për propagim të përgjithshëm për shkak të përparësive të tij, duke marrë parasysh memoaret dhe historinë. Unë i kam shtuar disa tituj të ndarë që t’i ndihmoj lexuesit në mbledhjen e ideve kryesore. Lus Allahun, të Madhërishmin, të Lavdishmin, që të më shkruajë mua në mesin e atyre që mbrojnë fenë dhe ata që ndihmojnë në miratimin e ligjit, dhe të më shpërblejë për këtë. Sigurisht se Ai është më bujari në përgjigjen e lutjeve të mia.


Deklaratë se ai (Suneti) s’mund të përjashtohet me Kur’an

I tërë Lavdërimi i qoftë Allahut. Ne e lavdërojmë Atë dhe prej Tij kërkojmë ndihmë dhe falje. Kërkojmë strehim në Allahun nga të këqijat e shpirtave tanë dhe nga të keqijat e veprave tona. Atë që Allahu e udhëzon, askush s’mund ta humbë; atë të cilin Ai e humb, askush s’mund ta udhëzojë. Dëshmoj se s’ka zot përveç Allahut dhe dëshmoj se Muhamedi (saws) është robi dhe i Dërguari i Tij.

"O ju që besoni! Kini frikë Allahun sinqerisht dhe mos vdisni përveç se duke qenë musliman". (3:102).

"O njerëz, kini frikë Zotin tuaj i cili ju krijoi nga një shpirt dhe krijoi ortakun e tij, dhe prej tyre u shpërndanë burra dhe gra të shumtë. Kujdesuni, Allahu do t’ju merr në pyetje në lidhje me këtë dhe farefisin. Vërtet, Allahu është mbikqyrës i përhershëm i veprave tuaja". (4:1).

"O ju që besoni! Kini frikë Allahun dhe folni atë që është e drejtë. Ai do t’jua falë mëkatet. Kushdo që i bindet Allahut dhe të Dërguarit të Tij, ky është sukses i madh". (33:70-71).

Fjalimi më i mirë është fjalimi i Allahut, dhe ky është Libri i Allahut. Udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Muhamedit (saws). Prej të gjitha çështjeve, më të këqijat janë risitë (në fe). Çdo gjë e shpikur është risi, çdo risi është devijim, dhe çdo devijim çon në Zjarr.

Unë s’mendoj se do të kem mundësi t’i ofroj këtij tubimi të lartë – posaçërisht kur ka ulema (dijetarë) të dalluar dhe profesorë të pranishëm – ndonjë njohuri e cila s’ka qenë trajtuar më parë. Nëse kjo që mendoj është e vërtetë, atëherë unë do të jam i kënaqur që adresimi im të jetë rikujtim, siç thuhet në Kur’an: "Kujto, sepse kujtimi u bën dobi besimtarëve". (51:55)

Nuk mendoj se fjalimi im në këtë muaj të bekuar të Ramazanit, muajit të rëndësisë, është paraqitje e vlerës të një gjësendi, normave dhe praktikimit të tyre dhe të ngjashme me këtë, të cilat përgjithësisht trajtohen nga predikuesit dhe udhëzuesit për shkak të dobive që u japin dëgjuesve, dhe shkaktojnë për ta mirësi dhe bekime. Po, unë e kam zgjedhur fjalimin tim të jetë një studim i natyrës së përgjithshme, dhe me siguri se kjo është njëra prej rrënjëve të Sheriatit (Ligjit Islamik). Është deklaratë e rëndësisë që i përshkruhet Sunetit në Ligjin Islamik.

Pozita e Sunetit në raport me Kur’anin

Ju të gjithë e dini se Allahu, i Bekuari dhe Madhështori, zgjodhi Muhamedin (saws) si Pejgamber të Tij dhe e zgjodhi atë që të bartë porosinë e fundit. Kur’ani i qe shpallur atij dhe e urdhëroi atë që t’i bindet tërë asaj në atë çka Ai e ka urdhëruar të bëjë, domethënë që t’ua sqarojë njerëzve porosinë. Allahu thotë: "Ne ta kemi shpallur ty Kujtesën (Kur’anin) që t’u sqarosh njerëzve se ç’u është shpallur atyre". (16:44)

Unë mendoj se deklarata e përmendur në ajet përmban dy urdhëra: Deklaratën e fjalës dhe deklaratën e rregullimit të saj. Ky është komunikimi i Kur’anit dhe mosfshehja e tij, si dhe përcjellja e tij tek njerëzimi ashtu siç Allahu, i Bekuari dhe i Gjithfuqishmi, ia ka shpallur zemrës së Muhamedit (saws) i cili është qëllimi i thënies së Tij: "O i Dërguar, trego atë që po të shpallet nga Zoti yt" (5:67). A’isha (Allahu qoftë i kënaqur me të) është transmetuar të ketë thënë: “Kushdo që thotë se Muhamedi (saws) ka fshehur diçka që ka qenë i urdhëruar të komunikojë, kjo është një shpifje e madhe kundër Allahut.” Pastaj ajo lexoi ajetin e lartpërmendur. (Buhari & Muslim)

Dhe sipas rrëfimit të Muslimit: “Sikur i Dërguari i Allahut të kishte fshehur diçka të cilën qe urdhëruar ta komunikojë, ai do ta fshehte thënien e të Gjithfuqishmit”: "Kujto kur ti i the atij i cili kishte pranuar mëshirën e Allahut dhe të mirën tënde: Mbaje gruan tënde dhe ki frikë Allahun. Por ti e mbaje fshehtë në zemër atë të cilën Allahu do ta zbulonte. Ti iu frikove njerëzve, kurse më e drejtë është që t’i frikohesh Allahut". (33:37)

Shpjegimi i domethënies së fjalës, apo fjalisë, apo vargut, për të cilën njeriut i nevojitet sqarim, shumica e të cilave i referohen ajeteve ‘Muxhmel’ (ajo që është përfshirëse) apo ajeteve ‘Ame’ (gjenerale) apo ajeteve ‘Mutlak’ (të pakufizuara), sqarohen nga Suneti i cili i specifikon ajetet e quajtura ‘Ame’ dhe e definon atë që është ‘Mutlak’, dhe kjo është referimi ndaj thënies (Kaul) së Pejgamberit (saws), veprës së tij (Fi’l) dhe aktit të cilin ai e ka konfirmuar (Ikrar).

Domosdoshmëria e Sunetit në kuptimin e Kur’ani, dhe shembujt për këtë

Allahu thotë: "Vjedhësit dhe vjedhëses t’ua preni duart" (5:38), dhe ky është shembull i përshtatshëm për këtë. Vjedhësi në të është i përgjithshëm sikurse dora.

Tradita gojore shpjegon të parën prej tyre dhe e kufizon atë me ‘es-sarik’ (vjedhësi) i cili vjedh gjësend me vlerë prej të katërtës së dinarit (valutë) sipas thënies së Pejgamberit (saws): "Nuk ka prerje - të dorës – përveç nëse sendi i vjedhur e ka vlerën e të katërtës së dinarit apo më shumë". (Buhari dhe Muslim)

Përsëri, tjetra shpjegohet me veprën e Pejgamberit (saws) apo veprën e Shoqëruesve të tij dhe konfirmimin e tij. Ata e prenin dorën nga kyçi, siç dihet në veprimin në hadith. Tradita gojore shpjegon dorën e përmendur në ajetin mbi Tejemumin (abdesin me pluhur): "Dhe me të fërkoni fytyrat dhe duart tuaja (5:6)", se ajo po ashtu është pëllëmba e dorës siç thuhet në hadithin: "Tejemumi është fërkimi i fytyrës dhe i duarve", i regjistruar nga të dy Shejhët (Buhari dhe Muslim) dhe Ahmedi, nga tradita e transmetuar nga Amar bin Jasin (Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë ata).

Ka edhe ajete tjera të cilat s’mund të kuptohen, përveç përmes Sunetit. Ato janë:

"Janë ata të cilët besojnë dhe besimin e tyre nuk e përziejnë me dhulm. Të tillët vërtet janë të sigurt, sepse ata janë të udhëzuar drejt" (6:82).

Shoqëruesit e Pejgamberit (saws) e kuptuan fjalën dhulm në kuptimin e përgjithshëm të saj te jetë çdo keqbërje, edhe nëse është e vogël. Në llogari të kësaj, ajeti konsiderohet si i dyshimtë dhe ata thanë: “O i Dërguar i Allahut, cili prej nesh nuk e ka përzier besimin me paqartësi?” Ai (saws) tha: "Nuk është kjo. Kjo është vetëm shirku (të shoqëruarit ortak me Allahun). A nuk e keni dëgjuar se çfarë ka thënë Lukmani: "Vërtet, shirku është mëkat shumë i madh (dhulm)" (31:13). Të dy Shejhët si dhe të tjerët e kanë regjistruar këtë.

Allahu thotë: "Kur të udhëtoni nëpër tokë, nuk është mëkat për juve që t’i shkurtoni namazet për shkak të frikës nga persekutimi i pabesimtarëve" (4:101). Është evidente në këtë ajet se frika është parakusht për shkurtimin e namazeve. Disa nga shoqëruesit e Pejgamberit e pyetën atë: “Përse i shkurtojmë namazet derisa jemi të sigurt?” Ai tha: "Kjo është lëmoshë prej Allahut. Pra pranojeni këtë". (Muslim)

Allahu thotë: "Cofëtina dhe gjaku i saj ju është ndaluar juve" (5:3). Në shpjegim të këtij ajeti, cofëtina e karkalecit, peshkut, mëlçitë dhe shpretkat e gjakut janë të lejuara. Kështu që Pejgamberi tha: "Ai i ka bërë dy gjëra të vdekura dhe gjakun të lejuara: Karkalecët dhe peshkun, mëlçinë dhe shpretkën".

Bejheki dhe të tjerët e kanë regjistruar këtë si lloj ‘merfu’ (i ngritur - shkallë e hadithit) të hadithit dhe po ashtu si lloj ‘meukuf’ (i ndalur). Isnadi i ‘meukufit’ është autentik dhe është po aq i mirë sa edhe tranmetimi ‘merfu’, meqë nuk është thënë në formë të ‘ra’i’ (vendim i bazuar në gjykimin e individit, jo në Kur’an dhe Sunet).

Allahu thotë: "Thuaj: Unë nuk gjej në porosinë e pranuar me inspirim ndonjë ushqim të ndaluar, përveç nëse është cofëtinë, apo gjak i derdhur, apo mish derri, sepse kjo është e urryer, apo ajo që është prerë jo në emër të Allahut". (6:145)

Suneti i ka ndaluar shumë gjëra që nuk përmenden në ajetin e lartpërmendur, siç është për shembull thënia e Pejgamberit (saws): "Të gjitha shtazët grabitëse me çatall dhe çdo shpend me kthetra janë të ndaluara për konsumim". Ka edhe tradita tjera të cilat kanë ndaluar konsumimin e shtazëve të tilla, siç na transmetohet nga Pejgamberi (saws) se ai ka thënë në Ditën e Hajberit: "Allahu dhe i Dërguari i Tij e kanë ndaluar konsumimin e gomarëve shtëpiakë, sepse ata janë të ndytë". Të dy Shejhët e kanë transmetuar këtë.

Allahu thotë: "Kush i ka ndaluar bukuritë e Allahut të cilat Ai i ka prodhuar për robërit e Tij, dhe gjërat e pastërta dhe të dëlira (të cilat Ai i ka ofruar si mjet jetese)". (7:32)

Suneti, po ashtu, i ka ndaluar disa zbukurime, dhe kjo është evidente prej Pegamberit (saws) i cili është raportuar të ketë takuar disa nga Shoqëruesit e tij të cilët mbanin veshje të mëndafshtë në njërën dorë dhe ari në tjetrën, dhe tha: "Këto u janë ndaluar meshkujve Muslimanë, ndërsa u janë lejuar femrave". Hadithet në interpretimin e tyre janë të shumta dhe mirë të njohura në koleksionet autentike të haditheve dhe të tjerat, dhe shembujt e shumtë të këtillë u janë shumë mirë të njohur dijetarëve të familiarizuar me Hadith dhe Jurisprudencën Islamike.

Prej asaj çka është thënë më lart, o vëllezër Muslimanë, ju mund të shihni rëndësinë që i përshkruhet Sunetit në Ligjin Islamik. Kur në e përqendrojmë synimin tonë në shembujt që përmenden krahas atyre që s’përmenden, ne jemi të sigurt se nuk ka mënyrë që të kuptohet Kur’ani në mënyrë korrekte, përveç duke e lidhur me interpretimin e Sunetit.

Në shembullin e parë, të kuptuarit e Sahabëve (Shoqëruesve) të ‘dhulmit’ të përmendur në ajet është në kuptimin e vet të përgjithshëm, përkundër faktit se ata (Allahu qoftë i kënaqur me ta) qenë, siç thuhet nga Ibn Mes’ud: “Më të mirët e këtij komuniteti, më të devotshmit, të thellë në të mësuar, të cilët nuk janë shtirë”. Megjithkëtë ata gabuan në të kuptuarit e kësaj.

Sikur të mos ishte Pejgamberi (saws) i cili i largonte ata nga nocionet e gabuara të tyre dhe i bënte ata që të ndërmarrin hapa në drejtim të duhur në atë se kuptimi korrekt i ‘dhulm’ në këtë kontekst është shirk (të shoqëruarit ortak me Allahun), edhe ne do t’i pasonim ata në mendimin e gabuar të tyre. Allahu, i Bekuari dhe më i Larti, na shpëtoi nga ai nocion i gabuar me mëshirën e drejtimit korrekt të Pejgamberit (saws) dhe Sunetit të tij.

Në shembullin e dytë – me udhëzimin e Allahut – sikur mos të ishte hadithi i lartpërmendur, ne do të ishim në dyshim së paku në lidhje me shkurtimin e namazeve (kasr-es-salat) gjatë udhëtimit, ndërsa të sigurt nëse do ta përacaktonim kushtin e frikës siç është evidente në ajet – derisa Shoqëruesit e panë Pejgamberin (saws) duke i shkurtuar namazet kur ishte i sigurt dhe në rehati.

Në shembullin e tretë, sikur mos të ishte hadithi, ne do t’ia ndalonim vetes konsumimin e gjërave të mira të lejuara për ne: Karkalecin, peshkun, mëlqinë, dhe shpretkën.

Në shembullin e katërt, sikur mos të ishin hadithet, disa nga të cilat ne i kemi përmendur, ne do ta konsideronim të lejuar atë që Allahu e ka ndaluar përmes thënieve të Pejgamberit (saws), siç janë shtazët grabitëse dhe shpezët të cilat kanë kthetra.

Dhe kështu edhe në shembullin e pestë, sikur mos të ishin hadithet në lidhje me këtë pyetje, ne do ta konsideronim të lejuar atë që Allahu e ka ndaluar përmes fjalëve të Pejgamberit (saws), siç është ari dhe mëndafshi.

Për këtë arsye, disa nga parardhësit (es-Selef) kanë thënë se Suneti e shpreh gjykimin e Librit (el-Kur’an).

Devijimi i atyre që janë të kënaqur me Kur’an në përjashtim të hadithit

Është për keqardhje që sipas interpretimit të gjetur në punimet e disa komentuesve dhe autorëve modern, është e lejuar të bëhet ajo që është caktuar në shembujt e fundit.

Sot ekziston një sekt i quajtur “Kuraniti”, të cilët komentojnë sipas epsheve dhe imagjinatës së tyre, pa kërkuar shpjegimin e Sunetit autentik. Ata e pranojnë dhe pasojnë vetëm Sunetin i cili i përshtatet dëshirave të tyre, ndërsa pjesën tjetër e hudhin prapa. Pejgamberi Muhamed (sallallahu alejhi ue selam) është transmetuar të ketë thënë: "Asnjë prej jush të mos mbështetet në shtratin e vet, pastaj kur t'i vjen atij një urdhër lidhur me ndonjë çështje të cilën unë jam urdhëruar të bëj apo të mos e bëj, ai të thotë: 'Nuk e di. Atë që gjindet në Librin e Allahut ne e pasojmë'". (Tirmidhi)

Sipas një transmetimi tjetër: "Ajo që gjindet në Librin e Allahut si ‘haram’, ne e shpallim ‘haram’ (të ndaluar). Vërtet, mua më është dhënë Kur’ani dhe shembulli i tij me të’. Mirëpo, sipas një transmetimi tjetër: "Atë që i Dërguari i Allahut e ka ndaluar, e ka ndaluar Allahu".

Është për keqardhje që njëri nga dijetarët e njohur e ka shkruar një libër mbi Ligjin Islamik dhe dogmën e tij, dhe në parathënjen e tij, ai thotë se e ka shkruar atë dhe iu ka referuar vetëm Kur’anit.

Ky hadith i vërtetë jep dëshmi pozitive se ligji hyjnor i Islamit – esh-Sheri’a – s’është vetëm Kur’an, por Kur’an dhe Sunet. Prandaj, kushdo që mbahet vetëm për njërin burim për referim në përjashtim të tjetrit, ai nuk mbahet për asnjërin, meqë të dyjat e plotësojnë njëra-tjetrën.

Kur’ani thotë:

"Kushdo që i bindet të Dërguarit, ai i bindet Allahut".

Allahu thotë: "Jo, pasha Zotin tënd, ata nuk besojnë derisa t’i nënshtrohen gjykimit tënd në të gjitha mospajtimet ndërmjet tyre, pastaj të mos e shohin veten e tyre të shtypur me vendimin tënd dhe derisa plotësisht të nënshtrohen". (4:65)

Prapë, Allahu thotë: "Kur të vendoset për ndonjë çështje nga Allahu dhe i Dërguari i Tij, nuk i takon asnjë besimtari, burr apo grua, që të bëjnë zgjedhje tjetër në çështjet e tyre. Ai që kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ai qartasi është në rrugën e gabuar". (33:36)

Për më tepër, Allahu thotë: "Atë që i Dërguari jua mëson, merrni; atë që jua ndalon, largonu prej saj". (59:7)

Në lidhje me këtë ajet, është për t’u mahnitur me atë çka është vërtetuar nga Ibn Mes’ud (radiallahu anhu). Një grua erdhi te ai dhe i tha: "Ju të cilët thoni: Mallkimi i Allahut qoftë mbi el-Nemiset (gruaja e cila i nduk vetullat e veta apo të tjerëve – që të jetë vijë e hollë – për zbukurim. Veprimi i këtillë është i ndaluar. Kjo është mënyrë që të ndryshohet forma e krijesës së Alahut) dhe el-Motenemiset (gruaja e cila kërkon nga të tjerët që ta bëjnë këtë për të) dhe ato që bëjnë tatuazh.” Ai tha: “Po”. Ajo tha, “Unë kam lexuar librin e Allahut (Kur’anin) prej fillimit deri në fund, dhe nuk e kam gjetur atë çka ju keni thënë.” Ai i tha asaj: “Sikur ta kishe lexuar, do ta kishe gjetur atë - "Atë që i Dërguari jua mëson, merrni; atë që jua ndalon, largonu prej saj” Ajo tha: “Sigurisht”. Ai tha: “Unë kam dëgjuar të Dërguarin Allahut (salallahu alejhi ue selam) duke thënë: "Mallkimi i Allahut qoftë mbi el-Nemiset". (Buhari dhe Muslim)

Pamjaftueshmëria e Filologjisë në kuptimin e Kur’anit

Nga ajo që u tha më lart, është e qartë se nuk ka mundësi për ndonjë, me gjithë diturinë e tij Arabe, që ta kuptojë Kur’anin fisnik pa ndihmën e Sunetit të Pejgamberit (saws), thënieve dhe veprave të tija.

Shoqëruesit e Pejgamberit (saws) qenë më të diturit në gjuhën në të cilën qe shpallur Kur’ani, kur ajo s’ishte e cenuar nga parregullsia e diturisë së njerëzve të rëndomtë apo gabimeve të tyre gramatikore. Megjithëkëtë, ata gabuan në të kuptuarit e ajeteve të cituara më lart, kur ata u mbështetën vetëm në gjuhë.

Është e vetëkuptueshme që njeriu i informuar mirë në Sunet, është më i përshtatshëm që ta kuptojë Kur’anin dhe t’i deduktojë vendimet prej tij, sesa ai që është injorant ndaj tij (Sunetit). Si mund të jetë burim për atë i cili nuk e merr në konsideratë atë dhe nuk i referohet atij?

Për këtë arsye, është pjesë e vendimeve për të cilat ekziston pajtimi se Kur’ani duhet të interpretohet nga vetë Kur’ani si edhe nga Suneti, pastaj nga thëniet e Sahabëve...etj.

Këtu bëhet i qartë shkaku i devijimit të teologëve skolastikë (Ehlu-el-Kelam), atyre të lashtëve dhe këtyre modern, dhe kundërshtimi i tyre ndaj stërgjyshërve (es-Selef) (Allahu qoftë i kënaqur me të gjithë ata) në doktrinat e tyre, e të mos flasim për ligjet e tyre. Ata janë larg prej Sunetit dhe diturisë për të, dhe ata mbështeten në intelektin dhe dëshirat e tyre që të vendosin për ajetet e atributeve (të Allahut) dhe të tjerat.

Ajo që është më e mira është ajo që është shkruar në interpretimin e doktrinës së Tahaviut (faqe 212, Botimi i Katërt):

"Kur personi s’është i informuar mirë për Librin dhe Sunetin, çfarë do të thoshte ai për fundamentet e Fesë (usulud-din)? Ai vetëm pranon pohimin e ndonjërit. Nëse ai thotë se ai merr nga Libri i Allahut, ai nuk e studion komentin e Kur’anit në bazë të traditave Pejgamberike, nuk mediton mbi të, as në atë çka Shoqëruesit (Sahabët) dhe gjeneratat vijuese rrëfyen, gjë e cila na është transmetuar nga autoritetet të cilët i kanë zgjedhur kritikët. Ata nuk e kanë transmetuar sistemin dhe rregullimin e Kur’anit, por shprehjen e tij poetike dhe domethënien. Ai i cili nuk i pason hapat e tyre, flet sipas dëshirës së vet. Ai i cili e bën këtë dhe e mendon atë te jetë fe e Allahut, dhe nuk e studion Librin e Allahut, ai mëkaton edhe nëse ia ka qëlluar".

Ai që e studion Kur’anin dhe Sunetin, shpërblehet edhe nëse gabon, por nëse ai ia ka qëlluar në mendimin e tij, shpërblimi i tij dyfishohet. Pastaj ai thotë: "Ajo që është obligative është nënshtrimi ndaj të Dërguarit (saws) duke zbatuar thëniet e tij dhe duke pranuar thëniet e tij me kënaqësi, dhe të besuarit pa e kundërshtuar atë me ide të rrejshme të quajtura ‘aftësia e të kuptuarit’ (Mekul), që sjellin dyshim dhe ankesë, apo duke ofruar mendimet e njerëzve dhe mbeturinat e intelektit të tyre. Ne bashkohemi me Pejgamberin (saws) në gjykim, nënshtrim, bindje dhe pajtim, mu ashtu siç kemi njëzëshmëri me Allahun, lavdi i qoftë atij, duke e adhuruar atë me përçmim, nënshtrimi, pendim dhe mbështetje".

Shkurt, ajo që është obligative për të gjithë Muslimanët, është ajo që ata të mos e ndajnë Kur’anin dhe Sunetin. Dhe, është obligative që t’i marrim këto të dyjat dhe të formulojmë ligjin mbi këto të dyja. Kjo është mbrojtje për ta, që ata të mos bien djathtas ose majtas, dhe atë se ata s’do të tërhiqen në gabim, siç është shpjeguar nga Pejgamberi (saws): "Po lë pas vetes dy gjëra. Ju kurrë s’do të devijoni nëse mbaheni për to: Kur’anin dhe Sunetin tim.


Nga Shejh: Muhamed Nasirudin el-Albani (Dijetar i njohur i Hadithit me prejardhje nga Shkodra)

[IslamInfo]

Pozita e Sunetit në Islam

Falënderimet i takojnë vetëm Allahut, Zotit të botëve, ardhmëria u takon të devotshmëve, kurse armiqësia mizorëve. Salavatet, përshëndetjet qofshin mbi atë të cilin Allahu e dërgoi mëshirë për tërë botën, mbi të Dërguarin tonë, Muhamedin alejhi selam, familjen dhe mbarë shokët e tij.
Prej dhuntive të Allahut xh.sh. mbi robin e Tij është që t’i mundësojë atij mësimin dhe praktikimin e fjalëve të Tij dhe të të Dërguarit të Tij alejhi selam. Jemi krenarë dhe shumë të lumtur që Allahu na mundësoi që t’i shkoqisim disa nga shkëndijat profetike të Muhamedit alejhi selam. Të jetosh nën hijen e Sunetit të Muhamedit alejhi selam është nder i veçantë, prandaj si të tillë e lusim Allahun xh.sh. që të na bëjë të sinqertë në fjalë dhe vepra si dhe të na japë sukses në rrugën e thirrjes nën hijen e Sunetit dhe të na ringjallë nën flamurin e Profetëve të Allahut, paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të gjithë ata!


Pozita e Sunetit në Islam, vlera dhe rëndësia e praktikimit të tij si dhe nxitja e mësimit të tij në saje të Kuranit dhe Sunetit

Një: Argumente nga Kurani

Thotë Allahu në Kuran duke ilustruar vlerën dhe rëndësinë e dërgimit të Muhamedit alejhi selam:

و انزلنا إليك الذكر لتبين للناس ما نزل إليهم و لعلهم يتفكرون . النحل 44

“Ty ta zbritëm Kuranin që t’u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur atyre, me shpresë se do ta studiojnë (Kuranin).” (En-Nahl, 44)
Gjithashtu na njofton Allahu xh.sh. se dërgimi i tij alejhi selam është dhunti për ne nga vetë Allahu xh.sh.:

لقد من الله علي المؤمنين إذ بعث فيهم رسولا من أنفسهم يتلوا عليهم ءاياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمة وإن كانوا من قبل لفي ضلال مبين . آل عمران 164

“Është e vërtetë se Allahu u dha dhuratë të madhe besimtarëve, kur ndër ta dërgoi të Dërguar që atyre t’u lexojë shpalljen e Tij, t’i pastrojë ata, t’ua mësojë Kuranin dhe Sunetin, edhe pse më parë ata ishin krejtësisht të humbur.” (Ali Imran, 164)
Thotë Allahu xh.sh. në Kuran duke i urdhëruar robërit e Tij që t’i nënshtrohen urdhrit profetik si dhe ta pasojnë rrugën e tij:

ياأيها الذين آمنوا إستجبوا لله و للرسول إذا دعاكم لما يحييكم واعلموا أن الله يحول بين المرء و قلبه وأنه إليه تحشرون. الأنفال 24

“O ju që besuat, përgjigjuni (thirrjes së) Allahut dhe të të Dërguarit kur ai (i Dërguari) ju fton për atë që ju jep jetë (për fenë e drejtë) dhe ta dini se Allahu ndërhyn ndërmjet njeriut dhe zemrës së tij dhe se ju do të tuboheni te Ai.” (Enfal, 24)
Për shkak të vlerës dhe pozitës profetike të Muhamedit alejhi selam tek Allahu i Lartësuar, e ka krahasuar Allahu xh.sh. nënshtrimin ndaj Tij me nënshtrimin ndaj Muhamedit alejhi selam. Thotë Allahu në Kuranin Fisnik:

و من يطع الرسول فقد أطاع الله .النساء 80

“Kush i nënshtrohet Pejgamberit, ai i është nënshtruar Allahut.” (En-Nisaë, 80). E ka bërë Allahu dashurinë ndaj Tij kusht të pasimit të rrugës profetike të Muhamedit alejhi selam. Lidhur me këtë na njofton Allahu në Kuran:

قل إنكنتم تحبون الله فاتبعوني يحببكم الله و يغفر لكم ذنوبكم والله غفور رحيم . آل عمران 31

“Thuaj: “Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje që Allahu t’ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja, se Allahu është që fal shumë, mëshiron shumë.” (Ali Imran, 31)
Ka obliguar Allahu xh.sh. që të gjykohemi pranë ligjit profetik dhe ka sinjalizuar se kundërshtimi i tij është mosbesim, siç është thënë në Kuran:

فلا و ربك لا يؤمنون حتي يحكموك فيما شجر بينهم ثم لا يجدوا في أنفسهم حرجا مما قضيت و يسلموا تسليما . النساء 65

“Për Zotin tënd jo, ata nuk janë besimtarë (të asaj që të zbriti ty as të asaj para teje) derisa të mos të të zgjedhin ty për të gjykuar në atë konflikt mes tyre, pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe (derisa) të mos binden sinqerisht.” (En-Nisaë, 65). Gjithashtu në kaptinën Ali Imran, citati 32, thotë:

قل اطيعوا الله و الرسول فإن تولو فإن الله لا يحب الكافرين .آل عمران 32

“Thuaj: “Binduni Allahut dhe të Dërguarit, e nëse ata refuzojnë, atëherë All-llahu nuk i do jobesimtarët.” Ndërsa besimtarëve në veçanti ua ndalon kundërshtimin e gjykimit pranë tij, siç thotë në Kuran:

و ما كان لمؤمن و لا مؤمنة إذا قضي الله و رسوله أمرا أن يكون لهم الخيرة من أمرهم و من يعص الله و رسوله فقد ضل ضلالا مبينا. الأحزاب 36

“Kur Allahu ka vendosur për një çështje ose i Dërguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjë besimtari dhe asnjë besimtareje që në atë çështje të tyre personale të bëjnë ndonjë zgjidhje tjetër. E kush kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ai është larguar shumë larg së vërtetës.” (El-Ahzab, 36)
Ndërsa atyre që kundërshtojnë urdhrin e tij ua tërheq vërejtjen duke u thënë:

فليحذر الذين يخالفون عن أمره ان تصيبهم فتنة أو يصيبهم عذاب أليم. النور 63

“Le të ruhen, të jenë të kujdesshëm, ata që kundërshtojnë rrugën e tij (të të Dërguarit), se ata do t’i zërë ndonjë telash, ose do t’i godasë dënimi i hidhët.” (En-Nur, 63)


Dy: Argumentet nga Suneti i Pejgamberit alejhi selam që flasin mbi vlerën e Sunetit dhe rëndësinë e të vepruarit me të

عن عمرو بن عوف عن أبيه عن جده أن رسول الله صلي الله عليه و سلم قال : تركت فيكم أمرين لن تضلوا ما تمسكتم بهما كتاب الله وسنتي . رواه الحاكم و البيهقي

“Transmeton Amr b Shuajbi, nga babai i tij, nga gjyshi i tij, se ka thënë Pejgamberi alejhi selam: “Ju kam lënë juve dy porosi, nëse u përmbaheni asnjëherë nuk do të devijoni: librin e Allahut dhe Sunetin (fjalët, veprat) tim.” (Hakimi dhe Bejhakiu)
Ky hadith është thënë në haxhin e lamtumirës së Pejgamberit alejhi selam, ku i drejtohet me këto fjalë umetit të tij, duke e inkurajuar për vepra të mira si dhe i porosit që të jenë të përkushtuar ndaj këtyre dy porosive, përmbajtjes ndaj Kuranit dhe Sunetit të Muhamedit alejhi selam.

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلي الله عليه و سلم فال: كل أمتي يدخلون الجنة إلا من أبي , قالوا يا رسول الله و من يابي ؟ قال : من أطاعني دخل الجنة و من عصاني فقد أبي". أخرجه البخاري و الحاكم .

“Transmeton Ebu Hurejra, Allahu qoftë i kënaqur me të, nga Pejgamberi alejhi selam, i cili ka thënë: “I tërë umeti im do të hyjë në xhenet, përveç atij që nuk do.” I thanë: “O i Dërguar i Allahut, kush janë ata që nuk duan të hyjnë?” Tha: “Kush më respekton mua, ai do të hyjë në xhenet, ndërsa kush më kundërshton mua, ai nuk do.” (Buhariu dhe Hakimi)
Allahu xh.sh. ka kushtëzuar hyrjen në xhenet me përmbajtjen ndaj rrugës së Pejgamberit alejhi selam dhe aplikimit të saj, prandaj duhet ditur që s’mund të fitohet kënaqësia e Allahut e as xheneti i Tij duke mos iu përmbajtur urdhrave, këshillave dhe veprave të Muhamedit alejhi selam.

عن عرباض بن سارية رضي اله عنه قال: صلى بنا رسول الله صلى الله عليه و سلم صلاة الصبح فوعظنا موعظة بليغة وجلت منها القلوب و ذرفت منها العيون,فقلنا: يا رسول الله كأنها موعظة
مودع فأوصنا. قال:أوصيكم بتقوى الله و السمع و الطاعة و إن تأمر عليكم عبد( حبشي) , و إنه
من يعش منكم فسيرى إختلافا كثيرا .فعليكم بسنتي و سنة الخلفاء الراشدين المهديين , عضوا عليها بالنواجذ , و إياكم و محدثات الأمور فإن كل بدعة ضلالة.أخرجه ابو داود و الترمذي , و قال :حديث حسن صحيح.

“Transmeton Irbad b Sarijete, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke thënë: “Na fali neve namazin e sabahut Pejgamberi alejhi selam e më pas na mbajti një këshillë të qartë. Na u rrëqethën zemrat dhe rrodhën lotët: I thamë: “O i Dërguar i Allahut, sikur kjo është këshilla jote e fundit, prandaj na porosit.” Tha: “Ju porosis me frikërespekt ndaj Allahut, të jeni të dëgjueshëm dhe të nënshtruar edhe po që se ju udhëheq ndonjë skllav (etiopas). Kush do jetojë nga ju, do të shohë ndarje të shumta, prandaj ju porosis që t’i përmbaheni Sunetit tim, Sunetit të sundimtarëve të drejtë e të udhëzuar, kapeni atë (Sunetin) fort me dhëmballë. Kujdes nga besëtytnitë, se çdo risi është lajthitje.” (Ebu Davudi, Termidhiu dhe thotë se hadithi është i mirë, i vërtetë)
Nga shkëndijat e këtij hadithi, që mund t’i shkëpusim, është edhe kjo, se jemi paralajmëruar se do të ketë ndarje të shumta e të ndryshme në umetin e Muhamedit alejhi selam. Që të gjithë mundohen të argumentojnë se e vërteta është me ta, mirëpo ekziston vetëm një e vërtetë. Ata të cilët i përmbahen rrugës profetike me përpikëri janë afër së vërtetës.
Në anën tjetër, nuk ka shpëtim nga sfidat dhe sprovat e kësaj bote pa e ndjekur me përpikëri rrugën e Muhamedit alejhi selam. Këtë e vërteton edhe pjesa vijuese e këtij hadithi, ku Pejgamberi alejhi selam na porosit që fjalët dhe veprat e tij t’i kapim fuqishëm. Dijetarët islamë lidhur me këtë pohojnë se një terminologji e tillë aludon se përkushtimi ynë ndaj Sunetit duhet të jetë më i madh se për çdo gjë tjetër.
Gjithashtu kapja jonë pas Sunetit na ruan nga pasimi i risive. Ata që ruhen nga risitë veç janë të ruajtur nga lajthitjet dhe ai që është i ruajtur nga lajthitjet i është ruajtur zjarrit të xhehenemit (Allahu na mbrojttë ne dhe ju nga ai!). Pikërisht për këtë dhe shokët e Pejgamberit alejhi selam ishin shumë inkurajues që ta përcillnin dhe ruanin Sunetin e Pejgamberit alejhi selam me besnikëri, ngase këtë e kishin amanet nga ai, siç është transmetuar në hadithin të cilin e ka nxjerrë Ibën Hibani, Ebu Davudi,Termidhiu, Nesaiu, Bejhakiu, ku Pejgamberi alejhi selam ka thënë:

رحم الله إمرأ سمع مقالتي فأداها كما سمعها.

“Allahu e mëshiron një njeri i cili e dëgjon thënien time dhe e përcjell ashtu siç e dëgjon.”
Në përfundim të kësaj hyrjeje desha t’ju përkujtoj edhe një hadith të
Pejgamberit alejhi selam:

عن جابر رضى الله يقول, جائت ملئكة إلي النبى صلى الله عليه و سلم و هو نائم , فقال بعضهم إنه نائم , و قال بعضهم إن العين نائمة و القلب يقظان و قالوا : إن لصاحبكم هذا مثلا فضربوا له مثلا و قالوا : مثله كمثل رجل بنى دارا و جعل فيها مأدبة و بعث داعيا فمن أجاب الداعى دخل الدار و أكل من المأدبة و من لم يجب الداعى لم يدخل الدار و لم يأكل من المأدبة . فقالوا اولوها له يفقهها قالوا : أما الدار الجنة و الداعي محمد صلى الله عليه و سلم فمن اطاعى محمدا فقد أطاع الله و من عصى محمدا فقد عصى الله . أخرجه البخاري

"Transmeton Xhabiri, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke thënë: “Kanë ardhur tek i Dërguari alejhi selam disa melekë derisa ai po flinte. Disa prej tyre thanë se ai është në gjumë, disa të tjerë thanë: “Sytë e tij pushojnë, por zemra e tij është e zgjuar.” Dhe thanë: “Për këtë shokun tuaj kemi një rrëfim. Silleni atë rrëfim: “Shembulli i tij është sikurse shembulli i një njeriu i cili ka ndërtuar një shtëpi dhe në të ka përgatitur ushqim, pastaj ka dërguar një thirrës që t’i grumbullojë njerëzit. Kush i përgjigjet thirrësit, hyn në shtëpi dhe ha nga ai ushqim e kush nuk i përgjigjet atij, nuk mund të hyjë në shtëpi e as të hajë nga ai ushqim.” Pastaj melekët thanë: “Komentojeni rrëfimin që ta kuptojë.” Thanë: “Shtëpia ka për qëllim xhenetin, kurse thirrësi është Muhamedi alejhi selam, kush e respekton Muhamedin, ka respektuar Allahun dhe kush kundërshton Muhamedin, ka kundërshtuar Allahun.” (Buhariu)

Lusim Allahun që të na mundësojë mësimin dhe praktikimin e Sunetit të Muhamedit alejhi selam, të vdesim duke iu përmbajtur atij si dhe të na ringjallë nën flamurin e tij alejhi selam! Amin!

[IslamInfo]

Keni kujdes nga sekti Kuranij!

Pejgamberi a.s. eshte ai qe na e ka mesuar Kuranin, dhe padyshim se ai eshte qe na e ka sqaruar ate neve ne menyren me te perpikte, andaj ata qe thone se e pranojm Kuranin mirepo nuk i pranojm Hadithet ata ne te vertete nuk e pranojn as Kuranin.

Sepse, ata qe na e kane transmetuar Kuranin na i kane transmetuar hadithet, dhe ai qe na e ka mesuar Kuranin na i ka mesuar edhe hadithet!

Andaj vellezer te ndershem keni kujdes nga ata qe mundohen te bejn kesi lloj hutirash duke thene ne e pranojm Kuranin mirepo si pranojm hadithet, e pastaj e komentojn Kuranin sipas epsheve te tyre.

Profeti a.s. na e ka terhjekur verejtjen nga ky SEKT, duke thene: "Asnjë prej jush të mos mbështetet në shtratin e vet, pastaj kur t'i vjen atij një urdhër lidhur me ndonjë çështje të cilën unë jam urdhëruar të bëj apo të mos e bëj, ai të thotë: 'Nuk e di. Atë që gjindet në Librin e Allahut ne e pasojmë'". (Tirmidhi)

Dijetaret tone te hadithit shume bukur i kane vecuar hadithet e sakta, e kemi koleksionin e Buhariut dhe Muslimit te cilet permbajn vetem hadithe te sakta, dhe e kemi librin "Zinxhiri i haditheve te sakta" te Dijetarit te shekullit, Luanit te Sunetit, te mirenjohurit ne mbare boten islame Muhammed Nasirudin Albanit, ky dijetar i njohur me prejardhje shqiptare i cili jetonte ne Sham, dhe i cili 60 vite nga jeta e tij e ndershme ia kushtoi hadithit!!

Kalofshi mire!

[ramazan_it]

Për ata që e refuzojnë Sunnetin:

Si e spjegoni ju ajetin e mëposhtëm:

5-38. Vjedhësit dhe vjedhëses prejuani duart, si shpagim i veprës që bënë, (kjo masë është) dënim nga All-llahu. All-llahu është i fuqishëm, ligjdhënës i urtë.


Prejani duart!!!!

Si?

Prej ku:

Prej në bylyzyk???

Prej në bërryl???

Apo krejt duart???

Mbasi ju dëhmoni se Kur'ani nuk ka nevojë të sqarohet me Sunnet, na jepni përgjigje ju lutem, se jeni duke i mbushur krejt tmat me shifra 19, ku e keni lërë krejt anën tjetër mbas duke u marrë me fjalët e atij të devijuarit Rashid Khalife.

Ju këshilloj që ty hapni sytë mirë dhe ta shihni dhe ta kuptoni se Sunneti nuk është fe tjetër, por ai Sunnet është sqarimi i Kur'anit Kerim dhe ne duhet të vetëijësohemi se pa të nuk mund ta kuptojmë atë ( Kur'anin ). Edhe pse ju merni disa ajete që të kundërshoni këtë, kjo nuk ju mjafton si argument ( sepse në fakt nuk mund të jetë argument nji ajet dhe ti e përdor sipas qejfit tuaj ).

All-llahu s.v.t., na ka pruar të Dërguar dhe Pejgamberë për të na dhënë shembull se si duhet ne ta kuptojmë atë që Ai ( All-llahu ) na shpall neve. Dhe së fundi ne e kemi kuptuar këtë dhe nuk jemi si ata që besojnë gjoja një mrekulli të Rashid Khalifes të numbrit 19.

Dhe ju kërkoja që të na bjerni atë videon e Rashid Khalifes, se si falet ai sipas Kur'ani, por pa Sunnet, të kuptohemi dhe të diskutojmë bashkë.

All-llahu ju shpërbleftë vëllezërve muslimanë që ju janë përgjigjur me argumente të sakta këtyre që pretendojnë se Rashid Khalifa është Pejgamber, All-llahu na rruajt prej devijimit të tyre.


Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu.

[Smth_Poetic]

Bani dhe master , nuk esht ky nenforumi per te perhapur "jehovajin e islamit" kokebosha. Skeni as turp te shkruani ketu ju tru-shplare qe s'meritoni me vemendje tani e siper .Cdo shkrim u esht fshire nga ana ime , e mos t'ju shoh me ne kete nenforum ju "myslimane cigane" .


Ps: master, thashetheme dhe gojedhena skane te njejten kuptim or kokebosh qe kujton se di shqip.

[Elytony]

pershendetje elton !
pergjate postimeve te mia me anetare te tjere , ju kam anashkaluar , por megjithate do te pegjigjem sa me thjeshte,
Libri i fundit i Zotiti tanime ka zbritur ketu e 1400 vjet dhe eshte "Kurani" , nuk ka liber tjeter nga Zoti pervec Kuranit ,
i derguari ketu dallon nga lajmetari se i derguari thjesht konfirmon shkrimin ekzistues , ne ajetin 3:81 thuhet qarte per nje te derguar qe vjen pas profeteve , dmth edhe pas Muhamedit , qe edhe Muhamedi bente pjese me keta profete vertetohet ne ajetin 33:7 ,

te pershendes dhe gjithe te mirat!

Mirë e keni thënë se nuk ka libër tjetër pos Kur'anit tani për tani,ndonëse kishte si Zeburi,Tevrati dhe Inxhili p.sh..

O i nderuar nëse thuhet ashtu,a mund t'a sjellni shkrimin e jo numrat,sepse NUK E DI NE CILIN KUR'AN shenojka ashtu(sepse nuk po e gjej unë)?!!!!
Unë jam njohës i gjuhës arabe,prandaj sjelli fjalët o në shqip o në gjuhën që zbriti Kur'ani dhe pastaj debatojmë VELLAU IM!

PAQE!

[Smth_Poetic]

Mos u merr me ata njerez te paskrupullt dhe mashtruesa sepse ne suren Ali-imran ajeti 81 nuk thuhet nje gje e tille.


81. Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve: nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, e që verteton atë që ju keni pranë veti. Tha (All-llahu):îA pranuat, a e morët sipër obligimin Tim? ìAta thanë:îNe e pranuam!îTha (All-llahu):îDëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju!î

[master2006]

Smth_Poetic, e kuptoj frustrimin tend me mua, e edhe fshirjen e postimeve, por bashk me to duhet te fshish edhe postimet tua ne te cilat shpreh frustrimin tend ndaj meje.

Nuk eshte e drejt te citohet emri im neper fyerjet tua e te mos ket edhe shkrime te mia. Tregohu pak i ndergjegjshem dhe fshij postimet ku permendet nofka ime. Kjo do te ishte brenda rregullave te forumit.

[Smth_Poetic]

Me "frustrove" shume ne fakt . Nofka jote dhe e banit u permend me qellimin qe ju te dy mos te shkruanit me ne kete nenforum. Copy-paste propoganda mbase mund ta predikoni ne ndonje nenforum tjeter por jo ketu. Nuk jeni te denje per te zhvilluar nje debat te mirefillte. "papagajte" behen te bezdishem mbas njefare kohe packa pamjes se tyre te jashtme.

Ps: frustrim? A ska ndonje fjale tjeter shqip apo me shqipe te tille e beni teksirin e kuranit ju? Lol

[master2006]

Me "frustrove" shume ne fakt . Nofka jote dhe e banit u permend me qellimin qe ju te dy mos te shkruanit me ne kete nenforum. Copy-paste propoganda mbase mund ta predikoni ne ndonje nenforum tjeter por jo ketu. Nuk jeni te denje per te zhvilluar nje debat te mirefillte. "papagajte" behen te bezdishem mbas njefare kohe packa pamjes se tyre te jashtme.

Ps: frustrim? A ska ndonje fjale tjeter shqip apo me shqipe te tille e beni teksirin e kuranit ju? Lol

Ke menyra me njerezore per te me perjashtuar nga tema, mund te thuash te mos shkruaj dhe nuk do te shkruaj. Nuk ke nevoj ta perdoresh autoritetin prej moderatori dhe te nencmosh anetaret tjere vetem pse ata nuk jane moderator. Fundja po e tregon personalitetin tend. Me te mira...