-
PJERGULLA E LASHTë
N'skaj t'oborrit
thikë përpjetë,
ngritet pjergulla
e lashtë krenare,
thith shumë dritë
e ajër t'lehtë,
si thith fëmija
germat n'abetare.
Hardhinë moti
gjyshi e mbolli,
para shumë vite
pleqët thonë,
atë duarforti
nga larg e solli,
vocët sydritë
fryte t'shijojnë.
Gjithë njerëzia
për rreth uditej,
vinin rend
për ta parë...
Buzëqeshë shtëpia
e pjergulla rritej,
bëri njëmend
vend n'përrallë.
Përditë andej
degët zgjeroi,
i bëri t'fortë
veshukë të zi,
kokra t'mëdhej
seç i formoi,
t'mbushur plot
me ëmbëlsi.
Rritej,rritej
nusja e blertë,
drejtë kah qielli
si e marrë,
me rrënjë ngjitej
dheut t'kuqremtë,
sa ndien kënaqësi
kjo zemërbardhë!
Llastarët mirë
i janë shtruar,
hieshojnë midisin
anë m'anë...
N'agun e dlirë
me rreze praruar,
sa shumë i ndrisin
veshukë në rrfanë.
-
-
TI, MOJ ORë
Ti moj orë
tërë e bardhë,
sikur borë
atje në mal,
përse qartë
më mashtrove,
kohë të saktë
s'më tregove?!
Atje në shkollë
mbërrita vonë,
më vënë njollë:
-Gjumash!-më thonë.
Ora vrik
foli pastaj:
-Vogëlush prit
ti ke faj!
Me duart qetë
lotët fshinë,
nis t'ankohet
në ushqim:
-Bateriat bosh
m'u kanë hargjuar,
t'i ndërroshë
ke harruar!
-
-
DY SHTëPI
Në mëhallë
dy shtëpi,
rrinë përballë
sy më sy.
Në kokë kanë
t'njejtën kapelë,
në supe kanë
t'njejtën këmishë!
të qeshur janë
si kurdoherë,
miqësia e fortë
shumë i grishë!
Si vocërrakë
nuk kanë rritë,
por si plak
mendojnë përditë!
Të ngjyrosura
në të bardhë,
janë më t'bukura
në mëhallë!
Në çdo kohë
fytyra u ndritë,
shikohen në sy
natë e ditë:
Gjatë ditës
n'dritë dielli,
gjatë natës
n'dritë hëne,
si vëlla e motër
të një nëne!
-
-
PASQYRëZAT
-çdokush në botë
thotë e vogëla Betë,
ka nga një
pasqyrëz të vetë!
Si për shembull:
-Hëna bukuroshe,
natën shiqohet,
në t'liqerit
valët kaltëroshe!
Dielli i zjarrtë,
me karrocë t'lehtë,
prore shiqohet:
në oqeane,det!..
Bubërrecat e imtë
sa kokër gruri,
pasqyrëza u është
heret n'mëngjes,
fijëzat e barit
mbuluar me vesë!
- çdokush, çdokush
tha vogëlushja
e qeshur n'fytyrë-
ka nga një
t'vetën pasqyrë
-Po Betë ore
ylli i nënës,
pasqyrën tënde
nuk na tregove?
-Nënë e ime,
si nuk di ti
pasqyrëzën time?!
-Dua të të tregoj
shkurt e sakt:
Pasqyrëzat e mia
janë sytë e tua,
në to shiqohem
ditë e natë!
-
-
KAPELAT
Vogëlushët rresht
mbanë në krye,
kapela t'leshtë
llojlloj ngjyre!
Gjithë shtëpitë
t'larta,galuçe,
mbanë kapelat
t'rënda,truçe!
Mali i dendur
që prek retë,
ka të endur
kapelë t'sedeftë!
Por fëmijë të lumtur
me sy dielli,
kapelë më t'bukur
e ka qielli:
- Natën stolisur
me hënë e yje,
ditën qëndisur
me diell n'krye!
-
-
Më I MIRI THESAR
Libri është burim
më i miri thesar,
poetë aty shkrinë
mundin porsi ar!
Kudo që t' jemi
kudo që t'pushojmë,
librin pranë ta kemi
trurin ta freskojmë!
Me të shpejt shetisim
rreth planetit tonë,
anë e kënd xhesdisim
rend i vizitojmë!
Malet më të larta
oqeane të mëdhenj,
detet e pastra
përroje e lumej!
Pyjet më t'dendura
shtazët ku jetojnë,
majet e gdhendura
qiellin që shpojnë!
Burimet e kthjellta
tatëpjetë që rrjedhin,
fluturat krahëlehta
valle që hedhin.
Plazhat e bukura
me larësit plotë,
anijet,vapora
që enden n'botë!
Të mëdhaja qytete
rrokaqiej t'lartë,
shumë automjete
e rrugët e gjatë!
Kujtoni o vogëlushë
mendimin e artë:
-Me libër gjithkush
bëhet mendjelartë!
-
-
SI LIND VJERSHA ?
Eh,fëmijë dëgjoni mirë
ndoshta shumë keni dëshirë,
që unë tani të ju bind
vjersha e bukur si lind!
Atëherë pra dëgjoni ju
ajo punë bëhet kështu:
-Vie frymëzimi si pikë e parë
në trurin tonë, hynë ngadalë!
Lëvizin mendimet n'kokë pastaj
poshtë,lart,si retë në maj!
Në fund mendja lodhet plot
dhe psherëtin
e ide jam ngopë!
Kur në ballë qëndiset qeshja
është sinjal se ka lind vjersha!
Dora shpejt pa u hamend
shënon n'fletë, vjershën n'vend!
-
-
T'I RUAJMë FëMIJTë
Në të katër anët
e rruzullit tokësorë,
fytyra u buzëqeshë
mbushur plot shend,
t'i ruajmë,edukojmë
këta filiza bardhësorë,
detyrë madhështore
le t'jetë për gjithkend!
Si ajrin e pastërt
që frymojnë mushk'ritë,
prore që ushqejnë
damarët në jetë,
njashtu për botë
janë gjithë fëmijtë,
me përkushtim nënat
që i rrisin n'djep!
Për fëmijët e njomë
gjyshërit kanë thënë:
-Janë shpresë e gjallë
e ardhmërisë,
Pasuri me vlerë
për etër e nënë,
gjerdan i florinjtë
i lumturisë!
-
-
ECJA E VOGëLUSHIT
-Ton,o Ton,
eja te unë,
dyshemesë
mos u zvarë,
n'këmbë t'ecësh
or fatlum,
jo n'stomak
si më parë!
Po ec Toni
mezi qëndron,
drejt motrës
dalëngadalë...
Vetëm ta shihni
si hapërron,
e valëvitet
si kalliri n'arë!
çupëza Florë
prind've shpejt,
plot gëzim
u lajmëroi:
-Toni,Toni
n'këmbë t'veta,
nga pak t'eci
ia filloi!
-
-
YLLI LëVDAç
Lëvdohej një yll
para shokëve
për çdo ditë,
se nuk ka
vend në qiell
që s'ka shetit!
E kur shokët
i bënë py'tje
një nga një!..
U hutua
u bë lëmsh,
s'foli më!
Sillej,mb'shtillej
majtas,djathtas
veç po hesht...
Një yll i urtë
në vesh i tha:
-Të lëvdohesh
ç'tu desht?!
-
Regullat e Postimit
- Ju nuk mund të hapni tema të reja.
- Ju nuk mund të postoni në tema.
- Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
- Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
-
Rregullat e Forumit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt