Irfan CANA. Vjersha për më të vegjëlit.

[irfancana]

SINTEZë E DASHURISë

(Nënës Terezë në përvjetorin e vdekjes)





Je si ylli më i madh
që në qiell shetit!
je më i miri kristal
ditës që shndëritë!



Je si ora në mur
që kurr nuk pushon,
je më e bukura gurrë
zërin që dredhon!



Je si bilbili në mal
këngës që ia thotë,
je më i bukuri behar
me lulka përplotë!



Je më e menqura nënë
pishtare e bëmirësisë,
epitetin t'kanë vënë:
-Sintezë e dashurisë!



Të duan dhe t' kujtojnë
kudo me plot famë,
me dinjitet të nderojnë
botës anëembanë!




Krenohen dhe shqiptarët
t' kanë maje t'kresë,
rrallë janë margaritarët
si ti oj nënë Terezë!





Për paqë moj nobeliste
luftove botërisht,
njerëzia kudo t'priste
të donte sinqerisht!






Ty n' këtë përvjetor
t'përmendim me krenari,
ishe vërtetë promotor
e lirisë në gjithësi!

[irfancana]

RROBAT E FUSHëS


Fusha vë plisin
veshur si zotri,
kudo po ndrisin
rrobat si inxhi!



Nga çdo anë vilet
n'hare ky bereqet,
bujku heret ngrihet
që t'shkoj n'vresht!


Rrugës duke shkuar
qerret kërcëllojnë,
gjithë janë t'gëzuar
n'vresht kur punojnë!


Traktorët nxitojnë
për n'bodrum shpejt,
rrushin ta dorëzojnë
t'ëmbël si sherbet!

[irfancana]

KRAHëT E FESTëS


Tufa e pëllumbave
hidhet n'ajri,
qilimit t'kaltër
shetit prore,
festa e dashur
ja përsëri,
i ka shtrirë
krahët madhështore!


Kaltëria e qilimit
lart shkëlqen,
dielli i zjarrtë
fushën pushton,
flamujt e kuq
rend e rend,
rrugës së qytetit
po valojnë!


Njerëzia tani
kudo krenohet,
me të arriturat
në liri,
-Rruga e lirisë
të respektohet!
Porosit plaku
çdo të ri!


Në çdo skutë
uzina,shtëpia,
rrugë të bukura
pa mbarim...
Ato i ngriti
me zell rinia,
rritet qyteti
me nxitim!

[irfancana]

M ë E M I R A ç A N T ë



Bënin poterë
ca vocërrakë:
-Kush ka çantë
më të mirë?!
Mbështetur n' derë
iu gjegj një plak,
mustekët lehtë
duke fshirë:


-Vogëlushë ore
mos u ngatërroni,
shamatën ndal'ni
ecni drejt,
më kryesore
është të mësoni,
mendjeurtë
të bëheni n'jetë!



U tha prerës
serioz plot:
-E për bukuri
sa i përketë,
çanta e pemës
nuk ka shok,
shikoni si rri
varur n' degë!

[irfancana]

ANTENA E MOLLëKUQES



N'brëmje vonë
era fryri,
u hidhërua
pse s'e di,
n'oborrin tonë
derën shtyri,
ç 'u tranua-
bëri kërdi?!


Po dhe pemëve
atje në fushë,
frizurat rresht
ua shkatërroi...
ndërmjet rrembëve
zogu bardhgush,
këngën lehtë
e qetoi!



Plot hidhërime
n'zë po dënes,
mollëkuqja e gjorë
zemrën gris...
-Antenën time
sipër kresë,
si me dorë
kush ma lëviz?!


Pikëllimi haj
fytyrën ia mbuloi,
në bar mbeti
gjatë e shtrirë,
antenën n'majë
era ia lakoi...
zëri treti
dhe fotoja e mirë!

[irfancana]

ANIJET E QIELLIT




Zbardhon qielli
përplot me anije,
nuk duket dielli
mëshihet nën hije!


Enden palë,pale
nëpër qiell shtruar,
kolona e bardhë
mirë e renduar.


Po ç'kapedanë
ata i drejtojnë,
dylbitë çfarë i kanë
larg që shikojnë?!


Me çfarë kamisha
duhanin e pinë,
po ku i kanë brira
pse nuk i binë?!


Diciplinë e madhe
si n'oborr t'mbretit,
s'janë zhurmëtare
si ç'bëhet n'deti!



Lundrojnë me të shpejt
kilometrat kalojnë,
kah limanet drejt
mallin ta shkarkojnë!



Të zëshme fanfaret
të tëra janë shukatë,
s'shihen as udhëtarët
ndoshta janë ratë?!



Edhe zhurma e motorëve
thellë n'qetësi ka ra,
gojërat e marinarëve
n'Palubë s'bëjnë shaka!

[irfancana]

TRIMAT E PATREMBUR






Shumë kohëra
të turbulltë kaluan,
brezëria n'mend
do i kujtojë gjatë,
trimat e patrembur
jetëra dhuruan
për ardhmërinë tonë
të begatshmin fat!



Tani para syve
si mburojë e gjallë,
parakalonin fytyrat
e trimave si t'nurit,
na shpalohen në tru
ato kohëra vërdallë
beteja t'lavdishme
simbol i flamurit!


Edhe kreshtat e mprehta
sikur i dëgjojë,
që me krenari
ndër veti pëshpëritën:
-Vullneti i çeliktë
në shpirtra u vloj
edhe më lart
idealin e ngritën

[irfancana]

KëMISHA Të ARTA


Këmisha t'arta
yjëve sot
po u xhixh'lojnë,
po bëhen gati
gjithë në dasëm
që të shkojnë!
N' ulëset e buta
të një qere
qenkan ulë,
do të mbajnë
n'kujtesë gjatë
këtë aventurë!
Gjithë sytë
në çudira
i picërojnë,
këtë shetitje
të këndshme
gjatë do t'kujtojnë!

[irfancana]

Pikëllimi


Të gjitha yjtë
sot pa pritë
ranë n'pik'llim!..
Sepse befas
ylli i vogël
humbi fluturim!
E kanë kërkuar
anë m'anë
që ta gjejnë,
veq artoshin
në shtëpi
vrik ta kthejnë!
Një zë n'mobil
dikur vonë
u lajmërua:
-Mos u brengosni
ylli i vogël
te ne është
duke pushuar!

[irfancana]

YLLI PA GJUMë



ç'ka që sot
ylli i kuq
rri vrenjtur?!
Fare i ngrati
tërë natën
nuk ka fjetur!
Gjithë py'tën:
-Mos vallë
i ka ndodhur
diç e rënd?!
Apo mos
iu ka prishur
ndonjë dhëmb?!
Oh jo
fëmijë jo,
arsyeja është kjo:
Me një yll
aty buzë rrugës
është ndeshë,
shporta i iku
prej dorës-
votë iu bënë
përshesh!