Postuar mė parė nga
Force-Intruder
Nuk ke asnje arsye. E verteta eshte se ti shpresoje e ne nje fare menyre prisje te vdisje duke e pare vdekjen si shpetim. Por shpetimi nuk erdhi. Tani cdo mengjes, zgjohesh dhe urren veten qe je zgjuar. Do te doje te flije gjumin e perjetshem apo jo?
Me ler te te them dicka ndryshe nga keshillat fallco qe ke per te marre ketu, apo eksperiencat e dhimbshme te atyre te cileve problemin me te madh ne jete kane patur thyerjen e nje thoi. Me ler te behem zeri i vrazhde i se vertetes qe askush nuk ta thote, e as ti nuk ja pranon vetes.
Ti je praktikisht nje zero. Njerezit zgjohen ne mengjes e vijojne jetet e tyre, duke punuar, qeshur, gezuar, jetuar e dashuruar, pa e ditur se ti ekziston. Nese nje mengjes ti nuk do te ishe me fare, askujt jashte nuk do t'i behej vone dhe askush nuk do ta vinte re mungesen tende. Me shume mundesi ata qe te njohin, do te mendonin "shpetuam nga ky". Koha qe cove dem nuk do kthehet me kurre dhe as mos ushqe iluzione te kota. TI NUK KE ASNJE ARSYE PER TE QENE OPTIMIST! As edhe nje ne bote.
Ne fund te fundit, edhe fakti qe ke ardhur ne nje forum te shtrosh nje pyetje si kjo, e di per cfare flet?
Flet per nje njeri te squllet qe kerkon vemendje ne nje vend te tille. Gjeje pak? Lexoji me rradhe postimet edhe shiko se si te kane treguar ose sa te zote jane ata, ose sa i dobet je ti. Ne kete pike ka dy zgjedhje:
1. E lehta... Vrit veten! Mos harxho kohe ne kete forum, por gjej nje menyre ne internet e cila nuk shkakton dhembje dhe eshte efikase.
Nese ke ndermend ta besh, sigurohu ta besh sakte, perndryshe ka rrezik te mbetesh i gjymtuar edhe atehere nuk do kesh mundesi ta provosh as per here te dyte.
2. E veshtira.... Vazhdo te jetosh! Ketu ka nje hile te vogel. Ti je ne fund te nje pusi 1000 metra te thelle e lart ka vetem pak drite... vetem pak shprese. Ne fund te fundit ti perton te marresh mundimin te ngjitesh, sepse me shume mundesi do rrezohesh prape poshte. Ndoshta ke edhe te drejte.
Pooooor... mos harro se kur ke prekur fundin, nuk ke ku shkon me poshte. Prandaj ne kete pike, cdo gje qe ben mund te jete vetem per perpjete.
Mos degjo asnje ze te brendshem a te jashtem qe te thote "e kote". Rinis gjithcka ngadale nga fillimi, nuk ka rendesi se si e se ku. Mos harro qe je gjithmone ne fund te pusit. Me poshte... nuk ka.
Pasi te lexosh kete postim, vendos qe eshte koha qe te ndalesh se qurravituri e kerkuari vemendje ne forume te mbushura me kafshe te pandjeshme si une.
Mbylle faqen, dhe guxo te kapesh timonin e anijes se jetes qe e ke lene te lire me shprese te perplasesh ne ndonje shkemb. Merr kontrollin.
Ose behu trim edhe na kurse te gjitheve ca oksigjen!
Krijoni Kontakt