Eventually Jewish leaders understood the threat. The Hellenic world around them was potentially more dangerous than the empire of the Persians that tried to physically destroy their people. The Greeks built a great civilization renown around the world. Their culture fostered wealth and education that seduced many unsuspecting young people They lost their identity as Jews. Shockingly assimilation was a more dangerous threat to Jewish survival than the destruction of temples and bloody massacres.
The same threat hangs over the heads of ethnic Albanians living in Montenegro. It's a subtle insidious form of ethnic cleansing with no violence or concentration camps for the cameras of CNN to expose.
http://english.albeu.com/albania-new...tenegro/58414/
In fact its an old story.
"High Albania"
Edith Durham
This segment involves the opinions and feelings of a man of the Hoti tribe living in the border country around 1907 or 1908.....
The old man came to take me to his house to see his great-grandson. And there in the little mud-floored hovel–where nearly all that was left of the four generations dwelt crowded together–he told me the tale of his life. His father had died when he was a child. An uncle took charge of him, and set him to watch goats on the mountain-side. "And always I wanted to learn. I knew I could. I am not stupid. I feel that I have something here." He touched his forehead. "One day in Scutari a gentleman–a foreigner I think–talked with me. He asked me if I would like to learn, and said to my uncle, "The boy is clever. I will put him to school and pay for him." Ah, how I wanted to go! But my uncle said it was nonsense. He wanted me for his goats. I lost my only chance. Then all my young days there was war. Ah, those days when I was young and we thought we were fighting for freedom! But it was all in vain. We are a lost people. The strength is going from my arms. The land is always poorer and more miserable. I am a poor old man that can neither read nor write, and I shall die as I have lived, among the goats on the mountains."
Afterwards and from others–for the old man never boasted of his own exploits–I learned that he it was who had gathered the tribesmen and come to the rescue of the town of Tuzhi, when the Powers ordered it to be ceded to Montenegro. The Turkish troops had already been withdrawn when he started on his forlorn hope–but the resistance he and his offered was such that the town of Tuzhi has not been ceded to this day. Nor did the saviours of Tuzhi meet with any reward from the Turkish Government for which it was saved.
The old man spoke sadly about it, and with much bitterness. I ventured to ask if it would not have been better to have accepted Montenegrin rule for the purpose of having law and order.
"No," said the old man, "Nikita is a brave man. For the Montenegrins he is very good. If we had a Prince like that, we should be much more grateful than they are. But he is our enemy. For thirty years he has had Albanian subjects; their little children are forced to learn Serb. They may have no school in their own tongue. Better to wait and hope for freedom some day than take a rule that tries only to kill our faith and our nationality. In all these thirty years he has built no church for his Albanians in Cetinje."
And this was the universal opinion throughout the Christian tribes. But for the attempt to Slavise them, very many, probably whole tribes, would ere this have thrown in their lot with Montenegro.
The story is over 100 years old yet the Albanians have valiantly kept their culture and identity in the face of the Montenegrin pressure and policies. I expect the latest government efforts to assimilate these independent stubborn people to once again fall short.
The Albanians in Montenegro will survive.
__________________________________________________ _
Përfundimisht liderët hebrenj kuptuar kërcënimin. Bota helen rreth tyre është potencialisht më e rrezikshme se perandoria e persëve që u përpoq të shkatërrojë ata fizikisht. Grekët ndërtuar një famë të madhe qytetërimi në të gjithë botën. Kulturën e tyre nxitur pasuri dhe arsimit që mashtruan shumë njerëz të rinj që nuk dyshon Ata humbën identitetin e tyre si hebrenjtë. Shockingly asimilimit ishte një kërcënim më të rrezikshme për mbijetesën çifute se sa shkatërrimin e tempujve dhe masakrat e përgjakshme.
Kërcënimi njëjta varet mbi kokat e shqiptarëve etnikë që jetojnë në Mal të Zi. Kjo është një formë delikate e keqe e spastrimit etnik pa dhunë apo kampet e përqendrimit për kamerat e CNN për të ekspozuar.
http://english.albeu.com/albania-new...tenegro/58414/
Në fakt të saj një histori e vjetër.
"High Albania"
Edith Durham
Ky segment përfshin mendimet dhe ndjenjat e një njeriu mal nga i gjalli fisit Hoti në vend kufirin rreth 1907 apo 1908 .....
Plaku erdhi për të marrë mua për shtëpinë e tij për të parë të madhe-nipi i tij. Dhe atje në pak baltë-floored kolibe-ku gati gjithçka që ishte e majtë të katër breza të mbushur me njerëz së bashku vendosën-ai më tha historinë e jetës së tij. Babai i tij kishte vdekur kur ai ishte një fëmijë. Një dajë u ngarkuar prej tij, e vuri për të parë dhitë në mal krah. "Dhe gjithmonë kam kërkuar për të mësuar. Unë e dija se mund të. Unë nuk jam budallaqe. Ndjehem se kam diçka këtu." Ai preku ballin e tij. "Një ditë në Shkodër një zotëri-një i huaj Unë mendoj-foli me mua. Ai më pyeti nëse unë do të doja të mësojnë, dhe i tha xhaxhai im," Djali është i zgjuar. Unë do të vënë atë në shkollë dhe të paguajnë për të. "Ah, se si kam kërkuar për të shkuar! Por xhaxhai im tha se ishte marrëzi. Ai donte mua për dhitë e tij. I humbi shansin im i vetëm. Atëherë të gjitha ditët e mia të reja ka pasur luftë. Ah, ato ditë kur isha i ri dhe ne menduam se kanë luftuar për liri! Por kjo ishte e gjitha më kot. Ne jemi një popull i humbur. forca është duke shkuar from krahët e mi. toka është gjithmonë e më të varfër dhe më të mjerueshme. Unë jam një njeri i varfër i vjetër që mund të lexojnë as të shkruajnë as, dhe unë do të vdes siç kam jetuar, në mesin e dhitë në male. "
Njeriu i vjetër kurrë nuk mburrej e shfrytëzon të tij. Kam mësuar se ai ishte udhëheqësi ishin mbledhur fiseve dhe të vijnë për të shpëtuar të qytetit të Tuzhi pas Fuqive të urdhëruar që ajo të jetë dorëzuar malazezët .. Trupat turke tashmë ishte tërhequr para atij njeriu, të udhëhequr fiset shqiptare për të fituar përsëri në qytet. Tuzhi nuk është ceduar në këtë ditë.
Njeriu i vjetër foli trishtim për gjendjen dhe me zemërim shumë. Unë guximin për të pyetur nëse ai nuk do të kishte qenë më mirë që të ketë pranuar sundimin e Malit të Zi me qëllim të paturit e ligjit dhe rendit.
"Jo," tha plaku, "Nikita është një njeri trim. Për malazezët ai është shumë i mirë. Po të kishim një Princ si kjo, ne duhet të jemi shumë më mirënjohës se ata. Por ai është armiku ynë. Për tridhjetë viteve ai ka pasur subjektet shqiptare, fëmijët e tyre të vogël janë të detyruar të mësojnë serbe Ata mund të kenë asnjë shkollë në gjuhën e tyre më të mirë të presim e të shpresojmë për lirinë e një ditë se sa të marrë një rregull që përpiqet vetëm për të vrarë besimit tonë dhe kombësinë tonë... Në të gjitha këto tridhjetë vjet ai ka ndërtuar asnjë kishë për shqiptarët e tij në Cetinje. "
Dhe ky ishte mendimi universal të gjithë fiset e krishterë. Por, për përpjekje për të kthyer ato sllave shumë e shumë, ndoshta fiset e tërë, do të kishte hedhur në short e tyre me Malin e Zi.
Historia është mbi 100 vjet e vjetër ende shqiptarët e kanë mbajtur trimërisht kulturën e tyre dhe identitetin në fytyrën e presionit të Malit të Zi dhe politikat. Unë pres që përpjekjet e fundit të qeverisë për të asimiluar këta njerëz të pavarur kokëfortë të bjerë edhe një herë të shkurtër.
Shqiptarët në Mal të Zi do të mbijetojë.
Krijoni Kontakt