Simptomat (shenjat) e Sihrit!

[fisniku-student]

Simptomet e përmledhura të cilat aludojnë në prekjen e xhinëve, syrit apo të sihrit, në mënyrë më të detalizuar.


Shenjat e syrit te keq dhe magjise zakonisht kane shume gjera te perbashketa mirepo ndryshojne ne shume siptoma. Ne po i tregojme ne mynyre te pergjithshme.


Simptomet e xhinit(mess):

1. Dridhje në trup ose disa pjesëve të trupit

2. Lëvizje të muskujve jonatyrore

3. Mospërqëndrim

4. Moskoncetrim

5. Ikje ose neveritje për kryerjen e namazit

6. Urrejtje për lexim të Kur’anit

7.Vështirsim gjatë ndëgjimit të ezanit

8. Bërja e gjynaheve

9. Ngushtim në gjoks

10. Ndjenja e mërzisë në shumicën e kohës

11. Mpierje të disa pjesëve të trupit

12. Nxehtësi në trup,ose ftohje

13. Shpuarje në pjesët e trupit

14. Vështirsi në të ecur

15. Dhimbje në fund të shpinës

16. Dhimbje në pjesë të ndryshme të trupit ndonjiher paraqiten ndonjiher humbin

17. Dhimbje këmbe

18. Dhimbje në shputat e këmbëve

19. Dhimbje të kokës të vazhdueshme nëpër gjithë kokën

20. Vështërsi në frymëmarje

21. Shtypja e lartë

22. Shkëlqim në sy

23. Imolisur

24. Ndëgjim i zërave të pakuptueshëm

25. Ndjenja që po përcillesh dhe kontrollohesh

26. Ndjenja qe po të thëret dikush dhe kur shikon ska asgjë

27. Endra të trishtueshme të cfarë do lloji,veqanërisht qen ose gjarpërij apo maca

28. Dëshirë tejmase për mardhënie

29. Ndjehet se është dyfytyrësh në fe

30. Humbja e shpresës në mëshirën e All llahut

31. Njolla me ngjyrë të kaltër në trup

32. Nxehtësi në trup tërë ditën

33 Urrejtje për tu pastruar me ujë të ftohtë

34.Dyshim në cdo send

35.Sillje andej këndej

36. Bredhje

37. i hutuar

38. Harresa e tepërt

39. Urrejtja për të punuar

40. Urrejtje e të qëndruarit me njerëz

41. Rrahje e shpejtë e zemrës e papritur(befasisht)

42. Qarje pa shkak

43. Hidhërim i shpejtë dhe kriza nervore.

>>>

[fisniku-student]

Simptomet e syrit dhe xhelozisë


1.Ndryshimi i gjendjes në të keq e më keq

2.Keqsimii shëndetit shpejtë

3.Paraqitja e sëmundjeve të ndryshme të rezikshme

4.Nëfund të kokës ndjen shtypje dhe rëndim

5.Shytpje mbi vetulla

6.Shtypje në supe (shpatulla)

7.Dobësim shumë i madhë në trup

8.Plogështi e jashtëzakonshme

9.Marrje frymë me vështirësi dhe rënkim dhe kjo në shumicën e kohës

10.Durimi i pakët dhe humbja e shpresës

11.Dëshprim i madh

12.Rënie shpirtërore

13.Humbja e besimit në vetvete

14.Harresa

15.Humbja në tregti

16.Mossukses në mësime apo në punë

17.Shkurorëzim apo mossukses në martesë

18.Hapja e gojës gjatë dëgjimit të Kur’anit posaqërisht gjatë dëgjimit të kaptinës el-Felek dhe En-Nas

19.Djegje të syve

20.Rrjedhja e lotëve pa shkak

21.Nxehtësia e trupit

22.Rëndim në tërë trupin veqanërisht në mëngjes

23.lëvizje e qërpikëve më shumë se normalja

24.Gogësim

25.Pagjumësi

26.Sinusët

27.Urrejtja e qëndrimit në shtëpi dhe dëshira për të dalur jashtë

28.Urrejtja per te qendruar ne shtepi dhe deshira per per te dalur jasht

29.Sëmundje të ndryshme që nga mjekët vijnë rezultatet e mira

30.Nxjerja e kelbit shumë nga fyti

31.Vesvese(pëshpëritje) të shumta

32.Në disa raste cmendurie apo iluzione të kota

33.Dëshira për të fjetje

34.Të fikët i lehtë

35.Tërhiqet sikur ai cili zgjohet nga gjumi

36.Dhimbje barku të mëdha

37.Kruarje e trupit

38.ritja e inpulsit apo rrahjet e zemrës

39.Mos pasja oreks për ushqim

40.Rëndim në fund të shpinës apo në shpatulla

41.Shtrëngim në gjoks dhe dhe dëshira për të qajtur nga shtrengimi i gjoksit

42.Të qeshurit e pakët

43.Dhe mendim se jeta është nxier

44.Dhe në disa raste dëshiron të vdes

45.Vështirësi në të ecur

46.Pamundësi për të kryer punë të rënda

47.Ka mundësi që nuk mund të kryen asnjë punë nga plogështia.

[fisniku-student]

Simptomet e magjisë

1.Nxjerja e një ere të keqe nga goja

2.Dhimbje të forta në bark

3.Lëvizje të cuditshme në bark

4.Gazra të shumta në bark

5.I vjen për të vjellë në shumicen e rasteve

6.Humbja e oreksit për ushqim

7.Nxierje të fytyrës dhe zverdhje

8.Rëndim dhe plogështi në tërë trupin

9.Dobësimi i shikimit

10.Vështirësi në frymëmarje i përngjanë sëmundjes së Asmës

11.Problem të rënda

12.Mos sukses në martesë dhe prishja e fejesës

13.Urrejtja e bashkëshortes apo e kundërta nëse është i martuar

14.Impotenca (pafuqia në mardhënie seksuale)

15.Urrejtja e bashkëshortes apo e kundërta kur takohen

16.Pamundësia e lindjes

17.Rëzim

18.Enjte dhe nuk gjen tek mjekët ilaq për këtë

19.Ikja nga shoqëria

20.Ndryshime të befasishme pa shkak

21.Mjegullim i syve

22.Paraqitja e pejve të lidhura para syve

23.Fryerja e barkut

24.Djegje stomaku

Nuk është kushtë që të mblidhen të gjitha simptomet për të aluduar se personi është i sëmurë,por shumicën e tyre,dhe nuk është kusht se nëse dikush posedon dicka nga këto simptome të jetë i sëmurë nga xhinët,msyshi,xhelozia apo sihri.


Vërejtje !!!

Këta simptome janë të njohura pas studimit të cështjes dhe kërkimit,dhe nuk ka argumente nga
Kur’ani dhe Sunneti,për këtë ka që janë qëlluar dhe ka që janë gabime,si cdo fjalë e njeriut.

[fisniku-student]

E dobishme:


Disa fjalë të dijetarëve rreth vërtetësisë së hyrjes së xhinit në trupin e njeriut.

Ka thënë Abdullah ibn Ahmed ibn Hanbel:

thashë babit tim,disa prej njerëzve po pretendojnë se xhini nuk mund të hyn në trupin e njeriut?u përgjigj Ahmed ibn Hanbeli::

Biri im,ata gënjejnë,xhini flet në gjuhën e njeriut.(Risaletul Xhin 7 )

Ka thënë shejh Islam ibn Tejmije:

Prezenca e xhinit është autentike në Kur’an dhe në Sunnet dhe me pajtim të gjithë dijetarëve të ummetit,dhe gjithashtu hyrja e xhinit në trup të njeriut me pajtim të dijetarëve të ehli sunnetit,dhe kjo qështje është e dëshmuar për atë që mendon,dhe njeriu mund të flet fjalë që nuk e di se cka ka folur,dhe mund të godet goditje të fortë që në qoftë se e godet deven do ta mbyste,dhe për këtë nuk din gjë i sëmuari,dhe fjala e të Lartësuarit :"Sikur ai që zgjohet nga të prekurit e shejtanit".(el Bekare 275)

Dhe fjala e pejgamberit,salallahu alejhi ue selem:

:”Me të vërtet shejtani qarkullon në birin e Ademit ashtu siq qarkullon gjaku"(Autentik).

Ka thënë Amrin ibn Abijd :

"Mohuesi i hyrjes së xhinit në trup të njeriut ështe ateist"

Egzistenca e Xhinnëve

Njerezit sulmohen nga xhinnet per arsye te ndryshme si: e sulmojne njeriun ngase xhinni eshte dashuruar ne te, ngase deshiron t'a pengoje ne ibadet, ngase deshiron t'a demtoje, ngase urdherohen nga sihrbazet (magjistaret), ngase deshirojne te hakmirren e te ngjashme.

Arsyet se pse sulmojne xhinnet i cekem me siper, ndersa ndodh qe edhe njeriu t'a demtoje xhinnin, duke mos e ditur, shembull mund te ndodh qe njeriu te hedhe uje te nxehte mbi trosha te bukes ku rrijne xhinnet dhe t'a djeg xhinnin, ne raste te tilla, xhinni e sulmon njeriun.

Duhet pasur parasysh se xhinnet jetojne ne vende te ndryshme, dhe ne kete menyre njeriu mund te hase ne t'a, dhe meqe nuk i sheh, t'i demtoje ata e pastaj ata t'a sulmojne.

Xhinnet jetojne ne vende te ndryshme, si: germadha, shtepi te vjetra dhe te pabanuara, shpella, varreza, barraka, prane burimeve, ne vendet ku ka gjithnje gjak, eshtra, urine, pleh kafshesh, banjo, sikurse transmetohet se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem, ka thene:

''Banjot jane te banuara plote, prandaj kur ndonjeri prej jush shkon ne banjo le te thote: ''Bismilah, Allahume inij eudhu bike minel khubuthi uel khabaith'' (me emrin e Allahut, o Allah, une kerkoj mbrojtje prej teje prej shejtaneve dhe shejtaneve). (Transmetojne Buhariu, Muslimi, Ahmedi dhe Ibn Maxhe)

Ne kete menyre, para hyrjes ne banjo, nese thuhet duaja qe cekem me siper, behemi te padukshem per shejtanin, dhe ai nuk mund te na demtoje apo te na shikoje pjeset intime.

Lusim All llahun të sëmurit prej muslimanëve ti shëroj,dhe të shëndoshëve tua vazhdojë begatinë e shëndetit,All llahume Amin.

[fisniku-student]

Mësyshi - Argumentet e ekzistimit, teknikat e sherimit etj...

Në hadithet e Pejgamberit [salallahu alejhi ve selem] mësyshi emërtohet me emrin "el-ajn" (syri). Ibn-Haxheri e definon "se ai është shikim me mahnitje nga ana e personit me natyrë të keqe i përzier me zili nga i cila vjen (shfaqet) dëmi (sëmundja)... Allahu [subhanehu ve teala] ka krijuar fuqi të ndryshme dhe aftësi në trupa dhe shpirtra. Personi i turpshëm reagon në atë mënyrë që kur ta shikosh i skuqet fytyra, njeriu frikacak zverdhet e kështu me rradhë. Për shkak te hdhjes së pandarë të shikimeve dhe këtyre reakcioneve ky veprim (ndikim) i përshkruhet syrit, edhepse në realitet ai është ndikim i shpirtërave që në natyrën e tyre kanë fuqi të ndryshme, aftësi dhe specifika që ndikojnë në persona të tjerë, ndonjëherë vetem me shikimin, pa kurrfare kontakti fizik... Pra, nga syri i atij që merr mësyshë ndonjëherë shpërthen shikimi sikur shigjetë, i cili, nëse e godet trupin e pa mbrojtur, ndikon në te, ose nëse trupi është i imunizuar me dhikër dhe lutje, ia kthen pronarit:." Abdul-Vehid Bali thotë se dijetarët islamë, siç jane Ibn-Xheuzi, Ibn-Kajimi, Ibn Haxheri, En-Neveviu dhe të tjerë, bëjnë dallim mes zilisë dhe mësyshit.

Zilia ka domethënie më të gjërë se mësyshi. Personi që mund të merr mësyshë është lloj i veçantë i ziliqarit. Kurse çdo ziliqar nuk ka aftësi që të merr mësyshë. Zilia buron nga urrejtja dhe dëshira për t'u humbur ndonjë mirësi, kurse mësyshi nga habija dhe mahnitja e ndonjë bukurie. Këto dy cilësi kanë të përbashkët ndikirnin, d.m.th. shkaktojnë dëme.

Dijetarët islamë duke u bazuar në normat e teksteve tradicionale konsiderojnë se:

a) Zilia është realitet i njohur nga tekstet e Kur'anit dhe Sunetit kurse ndikon me lejen e Allahut,

b) Zilinë e posedojnë edhe njerëzit edhe xhinët; xhinët me zili mund të ndikojnë në njerëzit.

c) Zilinë mund ta posedojë edhe njeriu i verbër,

d) Zilia e njeriut mund të ndikojë edhe në veten e tij, pasurinë dhe familjen.

[fisniku-student]

Argumentet e ekzistimit dhe ndikimit të mësyshit

Ashtu siç në Sherijat ka argumente për ekzistimin dhe ndikimin e sihrit, njëashtu ka argumente tekstuale në transmetimet tradicionale për ekzistimin dhe ndikimin e mëshyshit (syrit);

1. Në komentin e Kur'anit të Ibn Kethirit ceket "se Ja'kubi [alejhi selam] kur i pergatiti bijtë e vet sëbashku me Bunjaminin për në Egjipt, i urdhëroi që të mos hynë nga një derë, por të hynë nëpër shumë dyer, sepse kishte frikë që njerëzit mos t'i marrin mësyshë e t'I dëmtojnë, sepse ata me të vërtetë Kanë mundësi edhe kalorësin ta hedhin nga kali. Kjo ngase ata fizikisht ishin të bukur dhe elegant."

"Po ai (Jakubi) tha: 'O bijtë e mi, mos hyni (në Egjipt) për një derë, po hyni nëpër dyer të ndryshme. Unë nuk mund të largoj prej jush asnjë send nga caktimi i Allahut, vendimi nuk është i tjetërkujt vetëni i Allahut, vetëm Atij iu kam mbështetur dhe vetëm Atij le t'i mbështeten ata që. besuan. Dhe ata hynë ashtu si porositi babai i tyre., po ajo nuk ishte gjë që do t'u ndihmonte asgjë nga caktimi i Allahut, përveç një dëshire të Jakubit që e kishte në vete dhe e kreu. Po ai (Jakubi) ishte i dijshëm për te, ngase Ne e kemi mësuar për atë, por shumica e njerëzve nuk e dinë." (Jusuf: 67, 68) Pjesa e ajetit "përveç një dëshire të Jakubit që e kishte në vete dhe e kreu." bëhet fjalë, sipas Ibn Kethirit, për ate "se prej tyre është larguar mësyshi" me ate që e dëgjuan këshillën e babait të tyre duke hyrë nga një nëpër dyer të ndryshme.

Buhariu transmeton hadithin nga Aishja e cila thotë: "Ka urdhëruar (ose më ka urdhëruar) Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] të këndohet rukje nga mësyshi."

Në komentin e këtij hadithi Ibn Haxheri cekë transmetimin e Ahmedit nga Ebu Hurejres:

"A'jn (mësyshi) është realitet ku merr pjesë shejtani dhe zilia e pasardhësve të Ademit."

2. Edhe Muslimi shënon transmetimin nga Ebu Hurejra [radia-llahu anhu]: "Mësyshi është i vërtetë, realitet"

3. Ibn Maxhe ka shënuar transmetimin nga Aishja [radiallahu anha] për të cilin shejh Albani thotë se është i vërtetë: "Kërkoni tek Allahu strehim nga mësyshi, sepse rnësyshi është realitet që ekziston."

4. Buhariu ka shënuar në "Tarihun" e tij transmetimin nga Xhabiri [radiallahu anhu] se Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] ka thënë: "Vdekshmëria më e madhe në Umetin tim, pas caktimit të Allahut,është nga ndikimi i mësyshit" Për këtë transmetim shejh Albani thotë se është hasen (i mirë).

[fisniku-student]

Teknika e shërimit nga mësyshi

Mënyra e shërimit nga mësyshi është përmendur në transmetimin që e ka shënuar Ahmedi, Nesaiu dhe Ibn Maxhe nga Umame ibn Sehla ibn Hunejha i cili rrëfen: "Babai im, Ebu Sehl ibn Hunejf lahej në Harare duke e hjekur pelerinën e tij derisa e shikonte Amir ibn Rebi'a. Sehli kishte lëkurë të bardhë dhe te bukur. Amiri tha: 'Deri tani nuk kam parë këso lëkure as te virgjëresha e fshehur!'. Në të njëjtin vend Sehlin e goditi nje dhimbje e fortë e cila rritej. U lajmërua edhe Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] se ai (Sehli) nuk mund të ngriste kokën, ndersa ai pyeti:

'A dyshoni në ndokend?'

'Në Amir ibn Rebi'un'-thanë.

Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] e thirri dhe në mënyrë të rreptë iu drejtua:

'Përse ndokush nga ju e mbytë vëllain e vet? Pse nuk e bekove? Laju atij!'

Amiri mbi një enë e lau fytyrën e tij, duart, bërrylat, fundin e këmbëve dhe nën rrobet (teshat) e tij. Mandej atë ujë e hodhi mbrapa mbi te dhe në atë moment Sehli u shërua."

Nga transmetimi i cekur kuptojmë se nga goditja e syrit (mësyshit) mund të vdiset. Dijetarët islamë nuk janë të një mendimi rreth dënimit të talion-it për mbytje nga mësyshi. Mendimi i Kurtubiut është se ai që merr mësyshë duhet ta kompenzon dëmin që e ka shkaktuar. Nëse e mbytë ndokend me mësyshë atëherë dënohet me kisas (dënimi i talion-it) ose paguarjen e dijes (gjakut), Në këtë rast ai është i ngjajshëm me sihirbasin, të cilin dijetarët nuk e konsiderojnë renegat të fesë dhe nuk mbytet për kufër.

Dijetarët e medhhebit shafi e ndalojnë dënimin e talion-it duke konsideruar se me mësyshë, në shumicën e rasteve, nuk vritet.

En-Neveviu konsideron se ai që merr mësyshë nuk është i obliguar të paguajë as gjakun e as kefaret (shpagim), ngase fizikisht asgjë nuk ka bërë, pos që ka shprehur (treguar) zili dhe dëshirë për ndërprejen e ni'metit të ndokujt.

Ibn Betali përcjell nga disa dijetarë se pushteti duhet ta mbyllë në shtëpinë e tij atë që ka marrë mësyshë, kurse për te të kujdeset ndonjë kujdestar, nëse është i varfër. Arsyetimi i kësaj procedure është në atë se dëmi nga ky person eshtë më i madh se dëmi i bartësit të elefantiazës të cilit Omeri [radiallahu anhu] ia kishte ndaluar të përzihet me njerëz, apo nga dëmi që e shkakton ai i cili han hudhër e i ndalohet të prezantojë në namaz me xhemat.

El-Bali përmend edhe mënyra tjera për shërim nga mësyshi:

Njëra nga mënyrat e shërimit është edhe të vihet dora në kokën e atij që është marrë mësyshë dhe të lexohet duaja:

"Bismil-lahi erkike, min kul-li shej'in ju'dhike, min kul-li nefsin ev ajnin hasidin Allahu jeshfike, bismil-lahi erkike." (Në emër të Allahut të bëj rukje. Prej çdo sendi që të pengon, prej çdo të keqe të ndokujt apo mësyshit Allahu të shëron. Në emër të Allahut të bëj rukje."

Ose të lexohet duaja:

"Allahume! Raben-nasi, idh~hebil-be's ishfi, Entesh-Shafi la shifae il-la shifaeke shifaen la jugadiru sekamen." (O Allahu im Krijues i njerëzve, largo deshprimin! Shëro, se Ti je Shërues! Nuk ka shërim pos shërimit Tënd, shërim i cili nuk sjell sëmundje)".

Ose lexohen suret:

Ihlas dhe Mua'vidhetejn.


Preventiva nga mësyshi

Nga transmetimi i cekur kuptojmë po ashtu se preventiva nga mësyshi ështe në lloj të lutjes (duasë) për begati (bereket).

Zilia dhe mësyshi mund të ndalohen para se të ndodhin, duke lexuar suret "El-Mua'vidhetejn" dhe leximit të duave mbrojtëse të Pejgamberit [salallahu alejhi ve selem].

Ai që merr mësyshë ndalon ndikimin e tij në tjetrin nëse e lexon formulën:

"Ma sha'allahu la kuvete ila bilah" (Ndodhë vetëm ajo që dëshiron Allahu. S'ka fuqi pa ndihmën e Allahnt) siç ka ardhur në transmetimin e Enesit:

"Kush sheh diç që e mahnitë le të thotë: 'Ma sha'allahu la kuvete ila bilah', nuk do ta dëmton."

[fisniku-student]

Shërimi me Kur'an si formë e profesionit të paguar (qasje fikhore)

Në tërë botën islame, në Lindje dhe Perëndim, ekziston një numër i madh i atyre qe mirren me shërim me Kur'an, si profesion, duke u paguar dhe fituar në këtë mënyrë për jetesë. Pasi që këtu bëhet fjalë për shfrytëzimin e vlerave doktrinare për qëllime të pastra materiale, do të japim një shkoqitje sherijato-juridike të kësaj çështje me qëndrim për lejimin apo ndalimin e këtij veprimi. Sigurisht, këtu nuk do të bëhet fjalë për shërimet që nuk janë të lejuara me Sherijat për të cilat nuk ka se çka të thuhet pos se janë të ndaluara.

Në transraetimet autentike përmendet lejimi i këndimit të rukjes së drejtë dhe marrja e shpërblimit për leximin e saj, siç ka ardhur në transmetimet që i përmendëm. Buhariu ka regjistruar transmetimin në të cilin Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] pasi qe është pyetuir për shpërblimin nga rukja, ka thënë:

"Gjënë më të rnirë që mund të mirrni si shpërblim është Libri i Allahut (këndimi i rukjes)."

Bile, në një transmetim ai kërkon që edhe atë ta inkuadrojnë në ndarjen e tufës së dhenve që ishte fituar nga këndimi i rukjes. Pra, këndimi i rukjes së drejtë dhe shpërblimi për te me Sherijat është e lejuar. Objekti i diskutimit përkufizohet vetëm në mënyrën se si ndokush i përkushtohet rukjes, bëhet i njohur dhe për çdo ditë pranon të sëmurë në termine të caktuara duke e bërë këtë si profesion jetësor që paguhet.


Anomalitë doktrinare dhe personale që e përcjellin këtë profesion

Në këtë praktikë shfaqen anomalitë e Sherijatit të cilat mund të sjellin pasoja të padëshiruara të natyrës doktrinare dhe të shkaktojnë dëm te lexuesi dhe atij që i lexohet, e që duhet shmangur.

1. Masa e njerëzve e cila vazhdimisht gjendet te një lexues i rukjes (mjek) mund të shkakton bindje të gabuar tek njerëzit e thjeshtë, të paarsimuar të cilët fillojnë të besojnë se ai person posedon cilësi të privilegjuara, mbinatyrore dhe mundësi të shërimit, duke e anashkaluar rëndësinë e fjalëve të Allahut, duave dhe dhikreve që i lexohen, ose në konsektiencën e fundit, duke harruar se ajo është në kompetencat e Allahut. Ata gjithë fuqinë e tyre ia kushtojnë ardhjes së atij personi i cili i lexon, që të caktojnë termin tek ai, duke e lënë pas dore atë më të rëndësishmen:

Kur'ani thotë:

"Ne të shpallim Kur'anin që është shërim dhe mëshirë për besimtarët," (Isra: 82)

"Thuaj: Ai për besimtarët është udhëzues e shërues." (Fussilet: 44)

Në këtë mënyrë zvogëlohet rëndësia e ndikimit të Kur'anit, qe është dëm në qasjen doktrinare të fesë, që duhet shmangur.

2. Duke u kthyer në historinë e hershme dhe në biografinë e Pejgamberit [salallahu alejhi ve selem], sahabëve të tij dhe gjeneratës së parë të dijetarëve të besueshëm, nuk kemi shembuj që ndonjëri prej tyre të kishte lënë punën e t'i ishte përkushtuar vetëm shërimit me rukje, duke fituar vetëm në këtë mënyrë për jetese.

3. As halifet, si sundues të besimtarëve, nuk kanë caktuar lexues të posaçëm të rukjes për t'i shëruar njerëzit ashtu siç i kanë caktuar gjykatësit, muftitë dhe organet tjera të rëndësishme të shtetit islam, edhepse në çdo gjeneratë ka pasur njerez që ishin të semurë me simptome të ndikimit të xhinëve shejtanë, sihrit dhe mësyshit. Të sëmurit ose i kanë bëre rukje vetvetes ose kane shkuar te ndonjë dijetar për t'i bërë rukje, dhe me këtë mbaronte çdo gjë. Pra, nuk jane caktuar shërues të posaçëm, lexues të rukjes, si kategori e posaçme e profesionit e të jetojnë nga kjo.

4. Kur shejtani (sotona) sheh se një grupë e madhe njerëzish janë tubuar rreth një personi, " ndihmon atij" duke publikuar se shejtanët i frikohen atij dhe se dalin nga i sëmuri duke u friksuar nga ai që njerëzit të fillojnë të mendojnë se ai posedon disa cilësi sekrete mbinatyrore, dhe gjithë këtë e bën që të dobësohet besimi në vlerën dhe mbinatyrshmërinë e fjalës së Allahut. Kurthat e shejtanit janë të thella dhe mjaft intelegjente. Mund t'i njohin vetëm njerëzit të cilët e njohin Sherijatin e Allahut [subhanehu ve teala]. El-A'lejani citon se Ibn Tejmije ka thënë: "I njoh njerëzit të cilëve u drejtohen bimët me përmendjen e dobive që i posedojnë. Në realitet, lajmërohen shejtanët që kanë hyrë në to. Njoh edhe disa që u drejtohen drunjtë dhe gurët duke folur: 'U bëftë mire, o njerëz të shquar të Allahut!'. Mirëpo, kur e lexojnë Ajetul-Kursinë, zërat humbin (shuhen). Njoh njerëz që shkojnë të gjuajnë shpezë, e ato u drejtohen duke folur: 'Më merr, që të ushqehet ndonjë njeri i varfër!'. E gjithe kjo është bisedë e shejtanit që hynë në ta ashtu siç hyn në njeriun".

5. Edhe vetë lexuesi eshtë në një sprovë doktrinare. Kur sheh masën e cila i drejtohet dhe shërohet pas daljes së xhinit duke i bërë rukje, fillon të mendojë se ai ështe shkaktar i gjithë kësaj (shërimit) dhe se ai eshtë i zgjedhur i Allahut. Mendon me kompleks të mbivlerësimit. Ja, gjithë muslimanët këndojne Kur'an, mirëpo vetëm atij i drejtohen për shërim. Dhe i imponohet që të sheh gjithë atë masë të madhe që i drejtohet Në këte mënyrë dhe lexuesi i rukjes dalengadalë mund të lajthitë nga rruga e drejtë.

6. Ai që ben rukje nëse xhini nuk iritohet dhe nuk lajmërohet pas bërjes se rukjes, në raste të posaçme nuk din se ku qënron problemi dhe jep dijagnozë të gabuar dhe thotë se filani është i shëndoshë, se në te nuk ka xhinë dhe as nuk është marrë mësyshë, dhe në mendjen e tij krijon bindje se pas këndimit të rukjes xhini patjetër duhet të lajmërohet, gjë që nuk është e saktë. Nuk është patjetër që çdo xhin të lajmërohet pas leximit të rukjes, e as që çdokush prej tyre frikohet nga rukja. Me këtë mashtrohet i sëmuri dhe i lë pas dore disa lutje dhe mburoja.

7. Disa sahabë ishin të njohur si të mirë të cilëve Allahu ua pranon lutjet, siç ishte Sa'd ibn ebi Vekasi, njëri nga dhjetë të përgëzuarit me Xhenet ose ata të cilëve Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] me lutje ua dhuroi këtë cilësi. Nga gjenerata e tabi'inëve me këtë ishte i njohur Uvejs el-Kami. Por edhe në biografinë e tyre nuk permendet se muslimanët u kanë shkuar në shtëpi në grupe të presin t'u caktohet termin dhe tretman, që t'u ndihmojnë me lutjet e tyre.

Pra, mund të konstatojmë se pranimi i këndimit te rukjes si profesion jetësor nuk ka qenë i njohur në kohën e sahabëve dhe gjeneratës se dijetarëve të besueshëm. Po ashtu kjo mund të sjellë edhe anomali doktrinare të padëshiruara te lexusi dhe te ai që i lexohet, edhe pse në esencë lejohet shpërblimi dhe marrja e shpërblimit per leximin e rukjes, nëse nuk është në formë të profesionit (professional) jetësor. Prandaj, preferohet që më mirë të largohemi nga kjo veprimtari si profesion jetësor.

[fisniku-student]

Njohja e magjise

Kuptimi gjuhesor i magjise
Kuptimi praktik
Disa rrugë qe magjistari afron xhindet
Magjia sipas kuranit dhe sunetit
argumentet për magjine ne kuran dhe synet për ndohdjen e xhindeve
Argumentet për ndodhjen e magjise sipas kuranit dhe sunetit
Thëniet e dijtareve për magjine

Llojet e magjise

Llojet e magjise sipas Er-Rrazit
Llojet e magjise sipas Er-Ragip
Vertetesia e magjise e qartesimi i llojeve te saj

Si grumbullon magjistari xhindet

Rruget jo te plota te tij


Ligji i magjise ne sheriatin islam

Gjykimi i atij qe meson magjine ne islam
Gjykimi ne islam për magjistaret
Gjykimi i magjistarit te krishtereve ose hebrejve

A lejohet prishja e magjise me magji
Ndryshimi magjise me mrekulline


Prishja e magjise

Magjia për ndarjen e bashkeshorteve: (shenjat mynyrat e prishjes,shembuj ilaci i saj)
Magjia për dashuri (shenjat shembuj prishja dhe ilaci)
Magjia e imagjinimit (shenjat shembuj prishja dhe ilaci)
Magjia e cmendurise (shenjat, prishja, ilaci)
Magjia e dembelizmit (shenjat, prishja ilaci i saj)
Magjia Heautif
Magjia e semundjes (shenja, prishja, ilaci i saj)
Magjia e gjakederdhjes tek gratë (shenjat, mynyra e prishjes ilaci).
Magjia e vonimit te marteses (shenjat, ilaci shembuj).

ILaci i atij qe smund te kryeje marredhenie me gruan e tij

Menyra e lidhjes se magjise.
ILaci me kuran dhe sunet dhe perkujtimin nga sheriati
Ndryshimi midis lidhjes me magji dhe dobesimit te trupit
ILaci i disa llojeve te shterpesise
Mbrojtja e dhendrit dhe nuses nga magjia
Shembuj te ilacit te lidhjes me magji te burrit dhe gruas

ILaci i syrit te keq

Argumenetet nga kurni e suneti për pasojat e syrit dhe demet e tij.shembuj.
Vertetsia e syrit te keq
ILaci i syrit te keq
Shembuj konkrete te ilaceve te syrit dhe shembuj te semureve me syrin e keq

[fisniku-student]

Njohja e magjise


Magjia ne kuptimin e saj gjuhesor: Ka thënë Esheri ,Magjia është një pune ne te cilën afrohet shejtani me ndihmën e tij .Tha gjithashtu ,origjina e magjise është ndryshimi I dickaje nga e vërteta ne diçka tjetër sikur magjistari bën te koten ne pamjen e te vërtetës është njësoj sikur largoi diçka nga shikimi I njerzve.

Transmeton Shumer nga ebi Aishe. Arabet e quajtën magjine sihr sepse ajo ndryshon shendetin ne semundje. Faris magjia e nxjerrjes e te kotes ne pamjen e vërtetës.

Thuhet ne fjalën e arabishtes El Mesijt: Magjia është një gjë delicate.U than e fjalorin Muhijtun muhijt Magjia është një nxjerrje e dickaje ne pamjen me te mirë e te jetë sprove.

Fehrudijn Err-RRazi ka then : Magjia ne sheriatin Islam është specializmi I çdo gjeje qe fsheh shkakun e saj shfaqet ne pamje jot e vërtetë dhe merret me mashtrim.Tha ibn kudame el mukadesi.Ai është lidhje magjish,lexime (të ndryshme) fjale te cilat thuhen e shkruhen ,apo punohet dickcka qe le pasoja ne trupin, zemren ,llogjiken e atij qe I bëhet magji ne mynyre jo direkte(prekje) e këto janë te vërteta.Ka magji qe vret qe semur ose qe e merr burin nga gruaja e tij dhe nuk e le të kryeje marredhenie dhe qe bent e urrejne njëri-tjetrin.

Njohja e magjise

Është marrëveshje mes magjistarit dhe shejtanit qe te beje magjistari disa nga te ndaluarat (haramet) ose bindjen e tij ne çfarë kërkohet nga ai.

Disa nga mynyrat e magjise.

Nga magjistaret ka qe mbeshtjellin kuranin ne këmbë e futet ne banjo.Ka qe shkruan ajetet e Kuranit me gjakun e menstruacioneve.Ka nga ato qe I shkruajnë ato poshtë këmbës.Ka qe nga ato qe shkruajnë El fatihan mbrapsht..Ka nga ata qe falen pa abdes.Ka nga ato qe rrine pa u lare.Ka nga ato qe therin për hirë te shejtanit e nuk permendin emrin e Allahut ne therrje dhe e çon mishin e therur ne vende qe ua percakton shejtani.Ka nga ato qe bëjnë sikur flasin me planetet dhe I bien sexhede atyre.Ka nga ato qe kryejne marredhenie me nenat ose vajzat e tyre e shkruajnë lloj nuskash ne gjuhe joarabe te pakuptushem qe kanë përmbajtje mohimi(kufri).

Nga këto kuptojme qe xhindi nuk e ndihmon magjistarin e nuk I sherben atij përveçse me shkembim e me gjëra te tjera qe ne to te këtë sa me shumë kufer(mohim) ose harame te beje magjistari aq me shumë I sherben xhindi prej shejtaneve e me I shpejte ne zbatimin e kerkesave te tij.E nëse magjistari nuk I ploteson çështjet e kufrit(mohimit) për te cilat e urdheron shejtani ai e nderpret sherbimin e tij dhe e kundershton ne urdherta e tij.Magjistari dhe shejtani prej xhindeve janë dy shoqerues ne kundërshtim me urdherat e Allahut.E nëse sheh me vëmendje ne fytyren e magjistarit do të qartesohet saktesia e fjalës time do ta gjesh fytyren e tij sikur është një errësirë e zeze për shkak te kufrit (mohimit)te tij.E nëse e njeh magjistarin nga afër do të vesh re qe jeton me probleme me veten e tij me gruan dhe fëmijët e tij dhe nuk mundet te fleje I qete e I clodhur,por gjithmonë qorton veten e tij. Por herë pas herë zgjohet I frikesuar nga gjumi.Pervec kësaj shejtanet shkojnë dhe ia demtojne gratë e e magjistareve fëmijët e tyre ka raste qe edhe e rrahin magjistarin xhindet dhe I sjellin probleme përçarje e shqetesime.