Nëse është për t’i besuar një tregimi, se kur një herë një djalë deshi ta vriste babain e vet në pyll, babai i tha: Mos bir, mos më vrit këtu, sepse pikërisht këtu unë e kam pas vrarë babain tim, a guxojmë të besojmë se ashtu siç je sjellë ti me prindërit e tu, ashtu do të sillen edhe fëmijët e tu me ty?
Di raste, besoj edhe ju dini që dikush nuk sillet mirë me prindërit e vet, ama është shumë për t’u habitur që këta persona për fëmijët e vet janë baballarë të mrekullueshëm.
Si e shpjegoni këtë?
Jepni dicka nga përvoja juaj. Unë më poshtë po sjell një shkrim të mikut tim ”salihaj”, i cili përmend tri raste, të cilat edhe më shtyn për të hapur këtë temë.
Krijoni Kontakt