Po sikur ferri dhe parajsa te ekzistojne vertet?

[IslamInfo]

Pata shkruar nje teme rreth kesaj ceshtjeje, faktikisht nje pjese e marrur nga nje liber qe flet per besimin, po e sjelli ketu per shkak te dobise:

ARGUMENTET E BESIMIT NË BOTËN E ARDHSHME DHE PËRGJIGJJA NDAJ DYSHIMIT TË JOBESIMTARËVE

Se duhet besuar në botën e ardhshme provojnë Kur’ani, Hadithi i Pejgamberit alejhis-selam, mendja njerëzore dhe karakteri (natyra) korrekt. All-llahu xhel-le shanuhu shpeshherë përmend besimin në botën e ardhshme dhe sjell argumente për të dhe në shumë vende i përgjigjet dyshimeve të jobesimtarëve për botën e ardhshme. Gjithashtu, Kur’ani i përshkruan imtësisht ngjarjet e Ditës së Kijametit, që nuk ndodh me asnjë Libër të mëparshëm, edhe pse çdo Pejgamber që ka dërguar All-llahu xhel-le shanuhu e ka sihariquar popullin e vet me lajme të gëzuara për këtë Ditë dhe ua ka tërhequr vërejtjen për mynxyrat e saj. Prandaj, çdonjëri që mohon këtë a dyshon në të konsiderohet si jobesimtar. All-llahu xhel-le shanuhu thotë:

“All-llahu është Një, i Vetëm - i Pashoq. Ai me të vërtetë do t’ju tubojë në Ditën e Kiametit, Për këtë nuk ka dyshim fare! E kush është në fjalë më i drejtë se All-llahu?” (En-Nisa’: 87)

“Mirësia nuk është kthimi i fytyrës suaj nga lindja dhe perëndimi, por mirësia është kur (njeriu) beson All-llahun, Ditën e Kiametit...” (El-Bekare: 177)

“... E ai që nuk beson All-llahun, engjëjt e Tij, Librat e Tij, Pejgamberët e Tij dhe Ditën e Kiame-tit, ai, me të vërtetë, ka humbur larg prej udhës së drejtë.” (En-Nisa’: 136)

Kur’ani na informon se Nuhu alejhis-selam i ka thënë popullit të vet: “All-llahu ju ka krijuar nga toka (dheu) ashtu si bimët, pastaj ju kthen në të dhe prej saj sërish do t’ju nxjerrë.” (Nuh: 17-18)

E Ibrahimi a. s. thotë: “Dhe i Cili, shpresoj, se do të m’i falë gabimet e mia në Ditën e Kiametit!” (Esh-Shu’ara’: 82)

E Musait alejhis-selam Allahu i ka thënë: “Çasti i ringjalljes do të arrijë me siguri - dhe Unë pothuaj e mbaj të fshehtë atë - kur secili sipas angazhimit të vet i shpërblyer apo i ndëshkuar do të jetë. Andaj, le të të mos shmangë ty assesi nga besimi në të ai që nuk i beson kësaj dhe që jepet pas epsheve të tij, e të humbasësh” (Ta Ha: 15-16)

All-llahu xhel-le shanuhu në shumë vende të Kur’anit i ka ur-dhë¬ruar Pejgamberit të Vet, Muhammedit alejhis-selam, që të përbetohet me Të për njëmendësinë e ringjalljes pas vdekjes: “Mohuesit kujtojnë se kurrsesi nuk do të ringjallen. Thuaj: “Po, pasha Zotin tim, pa tjetër do të ringjalleni dhe pastaj do të informoheni se ç’ keni punuar!” E kjo për All-llahun është lehtë!” ( Et-Tegabun: 7)

Ata që mohojnë ringjalljen i përgënjeshtrojnë të gjithë Pejgamberët, për sinqeritetin e të cilëve dhe për tërë atë që kanë thënë ekzistojnë argumente të pakontestueshme racionale dhe shqisore. Prandaj, të konsiderohet i rrejshëm cilido lajm që kanë sjellë ata, do të thotë mospërfillje globale e arsyes e cila ka nxjerrë konkluzion për sinqeritetin e tyre dhe përgënjeshtrim i vetë asaj (arsyes), që gjithsesi paraqet kokëfortësi pa kurrfarë kuptimi.

Mohuesit e ringjalljes nuk kanë kurrfarë argumenti për mohimin e tyre, ngase kjo është çështje e gajbit (të padukshmës), të cilin nuk e di askush përveç All-llahut xhel-le shanuhu. Dhe, rregull i përgjithshëm i gjërave që i përkasin gajbit është se askush nuk është në gjendje që t’i argumentojë a t’i mohojë këto, përveçse në një mënyrë të vetme - me lajmërimin e All-llahut xhel-le shanuhu përkitazi me të. E, ai i cili zotëron argumente të pakontestueshme se ka pranuar Shpalljen nga All-llahu xhel-le shanuhu, ai gjithsesi është tërësisht i sinqertë për atë që transmeton për ndonjë gjë të gajbit. Ky sinqeritet është vërtetuar vetëm te Pejgamberët fisnikë. Këta janë ata të cilët All-llahu xh. sh. i ka përkrahur dhe i ka forcuar me mu’xhize dhe u ka zbuluar diçka nga bota e gajbit, e tanimë kemi thënë se të gjithë ata kanë folur për botën e ardhshme.

Mirëpo, ata që e mohojnë ringjalljen theksojnë disa dyshi-me për ekzistimin e botës së ardhshme, duke thënë, për shembull, se është larg mendjes dhe i pamundur kthimi i sërishëm në jetë pasi të jenë bërë një herë hi e pluhur. Ata patën thënë atë që All-llahu xhel-le shanuhu thotë për ta: “Vallë. a pasi të vdesim e të bëhemi dhe (do të ringjallemi)? Ai kthim është larg (mendjes e mundësisë)!” (Kaf: 3)

“E, ata thonë: “Ekziston vetëm jeta jonë në këtë botë, vdesim dhe jetojmë, e vetëm koha na shkatërron. Ata për këtë nuk kanë kurrfarë dijenie, ata vetëm parafytyrojnë ashtu.” (El-Xhathije: 24)
Pra, të gjitha dyshimet e tyre mbështeten në konstatimin se ringjallja është e largët, e pamundshme dhe e çuditshme.

All-llahu xhel-le shanuhu është përgjigjur në këto dyshime dhe në shumë vende të Kur’anit e ka sqaruar pathemelësinë e tyre. U ka sqaruar se arsyeja nuk e mohon besimin në ringjallje, porse e pra¬non atë dhe se ringjallja nuk është në kundërshtim me atë që është e zakonshme, por ajo posedon shembujt e vet në jetën e kësaj bote dhe për këtë dëshmojnë shumë dukuri natyrore, të cilat gjithashtu janë vepra të All-llahut xhel-le shanuhu.

1 - All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “Ata thonë: “Vallë, kur të bëhemi eshtra dhe pluhur, a do të ringjallemi në krijesa të reja?” Thuaj: “Po, edhe sikur të jeni gurë ose hekur, ose çfarëdo krijese qoftë për të cilën mendoni se nuk mund të ringjallet.” Ata do të thonë: “Kush do të na rikthejë ne në jetë?” Thuaj: “Ai që ju ka krijuar herën e parë.” E ata do të tundin kokat e tyre nga ti (duke të përqeshur) e do të thonë: “Kur është ajo (ringjallja)?” Ti thuaj: “Ndoshta së shpejti!” Atë ditë kur do t’ju thërrasë Ai, e do t’i përgjigjeni duke iu falënderuar Atij dhe do të mendoni se në këtë jetë nuk keni qëndruar veçse pak kohë”. (El-Isra’: 49-52)

Shikoji vetëm dyshimet dhe pyetjet që bëjnë mohuesit e ringjalljes në të gjitha kohët, e do të shohësh se ato sillen rreth asaj që ata e konsiderojnë si të pamundshme (nga All-llahu xhel-le shanuhu) se hiri dhe pluhuri, në çka do të shndërrohen trupat e njerëzve, do të shndërrohen në krijesa të reja që do të ecin dhe do të ndiejnë. Ata mendojnë se kjo është përtej fuqisë së All-llahut xhel-le shanuhu dhe konsiderojnë se kjo është e largët, ngase nuk dinë se kur do të ndodhë kjo.

Siç po e sheh, të gjitha dyshimet e tyre rrjedhin nga mosnjohja e realitetit të jetës dhe vdekjes, nga mosnjohja e fuqisë së All-llahut xhel-le shanuhu dhe nga mospërfillja e argumentit të qartë të kësaj fuqie absolute, që mund të krijojë nga hiçi. E, do të mjaftonte të jenë të arsyeshëm, t’u përkujtohet fuqia e All-llahut kur i krijoi herën e parë, pasi ishin hiç, e të bëhen të sigurt në vërtetësinë e Sunduesit kur i informon ata për ringjalljen e sërishme, për dhënien e llogarisë, për shpërblimin dhe ndëshkimin. Pra, çështja është e thjeshtë e përgjigjja shembullore, e njëkohësisht e thjeshtë dhe bindëse. Sepse, njeriu e di se është krijuar edhe pse nuk ka ekzistuar më parë. Pra, duhet të ekzistojë krijuesi i cili e ka krijuar, kur ai nuk ka ekzistuar më parë. Pastaj, me vdekjen e tij, është shndërruar nga një gjendje në tjetër dhe duhet të ekzistojë faktori i këtij ndërrimi. Gjithsesi, ky nuk mund të jetë askush tjetër përveç All-llahut xhel-le shanuhu, i Cili e ka krijuar herën e parë, ngase, sikur ta kishte bërë këtë dikush tjetër, atëherë ai do të ishte në gjendje që edhe ta shpëtojë nga vdekja. Prandaj, çdo polemizim rreth asaj se a mundet Krijuesi, Dhuruesi i jetës dhe i vdekjes, - kur thotë se do ta ringjallë njeriun edhe për të dytën herë dhe do t’ia kthejë pamjen dhe figurën e tij - ta bëjë këtë me të vërtetë, është vetëm inatosje dhe kryelartësi.

All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “Thuaju (atyre): “All-llahu ju ngjall (ju jep jetën), pastaj ju vdes, e mandej do t’ju tubojë në Ditë e Kiametit; në këtë nuk ka kurrfarë dyshimi, por (këtë) shumica e njerëzve nuk dinë.” (El-Xhathije: 26)

2 - All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “Dhe ai na sjell shembull, e harron krijimin e vet. (thotë) “Kush do t’i ngjallë eshtrat duke qenë ato të kalbura (shkapërderdhura)?” Thuaj: “Do t’i ngjallë Ai që i krijoi herën e parë; Ai i di të gjitha ato që i ka krijuar, (Ai) i Cili e bëri për ju - prej drurit të njomë - zjarrin dhe ju prej tij ndezni. Vallë, a nuk është i fuqishëm Ai që krijoi qiejt dhe Tokën të krijojë qenie të ngjashme (të ringjallë pas vdekjes)? Po, me të vërtetë, Ai është Krijues i çdo gjëje dhe Ai është i Gjithëdijshëm.” (Ja Sin: 78-81)

Komentuesi i Tahaviut, duke i komentuar këto ajete, thotë: “Sikur dikush ndër më të njohurit, me oratori më të madhe dhe me shkathtësi hulumtimi do të bënte përpjekje që të vijë me argument më të mirë se ky, apo të ngjashëm me të, sipas fjalëve që do t’i përngjanin këtyre fjalëve, sipas koncizionit dhe qartësisë së argumentimit, nuk do të ishte në gjendje ta bënte këtë. All-llahu xhel-le shanuhu e fillon këtë argumentim me pyetjen të cilën e parashtron jobesimtari dhe kërkon përgjigje duke harruar se si është krijuar.

Fjalët e All-llahut xhel-le shanuhu përmbajnë përgjigje dhe argument të mjaftueshëm, saqë nuk ka vend më për dyshim. E kur All-llahu xhel-le shanuhu ka dashur ta vërtetojë argumentin dhe ta arsyetojë edhe më, atëherë ka thënë: “Thuaj: “Do t’i ngjallë Ai që i krijoi herën e parë”, duke marrë krijimin nga hiçi si argument të fuqisë për rikthimin në gjendjen e përparshme.

Pra, duke argumentuar krijimin e parë me mundësinë e krijimit të sërishëm, ngase çdo njeri i arsyeshëm e di se ai i cili ka mundur të krijojë diçka për herë të parë, ai mund të krijojë edhe për herë të dytë, e nëse nuk është në gjendje të krijojë për herë të dytë, atë¬herë as që do të jetë në gjendje të krijojë për herë të parë.

E pasi që akti i krijimit kërkon fuqinë e krijuesit për krijimin e krijesave dhe njohjen e të gjitha pjesëve të krijesave të veta, All-llahu xhel-le shanuhu vazhdon: “dhe Ai është i Gjithëdijshëm”. Ai i di të gjitha detajet lidhur me krijimin e parë, pjesët e materies dhe të for¬mës. Njësoj është edhe me krijimin e dytë. E, nëse Sunduesi posedon dituri të përsosur dhe të plotë, atëherë si të mos jetë në gjendje t’i ngjallë eshtrat e kalbura!? Pastaj këtë e konfir-mon me argument të pakundërshtueshëm dhe të qartë, i cili në vete përmban përgjigjjen e pyetjes së jobesimtarit tjetër, i cili thotë: “Kur eshtrat shndërrohen në pluhur, atëherë ato bëhen të thata dhe me natyrë të ngurtë, ndërsa është e njohur se mbartësi i jetës duhet të jetë me natyrë të ngrohtë dhe të lagësht (të njomë).” E All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “(Ai) i Cili e bëri për ju - prej drurit të njomë - zjarrin dhe ju prej tij ndezni.”

All-llahu xhel-le shanuhu na informon për nxjerrjen e kësaj substance (zjarrin) jashtëzakonisht të nxehtë (të thatë) nga drunjtë e njomë, i cili është plot lagështirë dhe i ftohtë. Prandaj, Ai i Cili prej diçkaje nxjerr diçka tërësisht të kundërtë dhe të Cilit i nënshtrohen të gjitha krijesat dhe pjesët përbërëse të tyre, gjë që nuk paraqet kurrfarë vështirësie për Të, atëherë Ai është në gjendje që me të vërtetë të bëjë atë që mohojnë jobesimtarët. Çdo njeri i arsyeshëm është i vetëdijshëm se ai që është në gjendje të bëjë diçka të madhe dhe të komplikuar, gjithsesi është në gjendje të bëjë diçka më të thjeshtë dhe më të lehtë. Ai i cili është në gjendje ta mbajë peshën njëtonshe, ai gjithsesi e ka shumë më lehtë ta mbajë një barrë më të lehtë. All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “Vallë, a nuk është i fuqishëm Ai që krijoi qiejt dhe Tokën - të krijojë qenie të ngjashme (të ringjallë pas vdekjes)?” Pra, Ai i Cili i ka krijuar qiejt dhe Tokën, madhësinë e tyre, rolin e tyre dhe mënyrën mrekulluese të funksionimit të tyre, Ai gjithsesi e ka shumë më lehtë t’i ngjallë eshtrat e shndërruara në pluhur dhe t’i rikthejë në gjendjen e tyre të mëparshme. 127

3 - All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “O njerëz, nëse ju dyshoni në ringjalljen (pas vdekjes), dijeni se Ne ju kemi krijuar ju prej dheut (Ademin), pastaj prej pikës së farës (spermës), pastaj prej droçkave të gjakut, pastaj prej (copëzës) mishit (embrionit) me pjesë (gjymtyrë) të dukshme e të padukshme, për t’ju treguar juve (fuqinë Tonë). Dhe Ne, e mbajmë në mitër atë që duam deri në kohën e caktuar. Pastaj ju nxjerrim ju si fëmijë; e pas kësaj, do të arrini ju (fuqinë) më të madhe. disa nga ju vdesin e disa ngelin deri në kufirin më të ulët të jetës, që të mos dijë asgjë nga ajo që ka ditur më parë. Dhe, ti, e sheh tokën e thatë, e kur Ne lëshoj-më ujin (të reshurat) në të, ajo lëkundet dhe gufon, dhe mbijnë (rriten) gjithfarë lloj bimësh të mrekull-ueshme, meqë All-llahu ekziston, dhe Ai është i fuqishëm për t’i ngjallur të vdekurit, dhe Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë, dhe, ngase, me të vërtetë Dita e Kiameti do të vijë. Për të s’ka dyshim dhe që, në të vërtetë, All-llahu do t’i ringjallë ata që janë në varre (të vdekurit).” (El-Haxhxh: 5-7)

Kundroji mirë këto ajete të madhërishme nga surja Haxh. Në to do të gjesh argumentet për ringjalljen pas vdekjes dhe shenjat e qarta për fuqinë e All-llahut që t’i ngjallë të vdekurit. Këto argumente zhdukin nga zemrat çdo dyshim për këto çësht-je, duke lar¬guar çdo çuditje, dhe i rrëzojnë të gjitha dyshimet e jobesimtarëve:

a) - Para së gjithash ato përmbajnë argumentin e krijimit të të gjitha krijesave, ndërsa njerëzit janë krijuar nga dheu, ku nuk ekzis¬tojnë kurrfarë shenjash jete. Për këtë argument tanimë kemi folur.

b) - Me anë të këtyre ajeteve shprehet një aspekt i fuqisë së All-llahut xhel-le shanuhu nëpërmjet krijimit të njeriut dhe kalimit të tij nga një fazë në fazën tjetër, e cila ndryshon tërësisht nga ajo e para, e kështu me radhë. Me të vërtetë, Ai që e ka kaluar nga faza e një pike të farës në fazën e droçkave të gjakut, pastaj në fazën e një copëze mishi, pastaj ia ka formuar të dëgjuarit dhe të parët, pastaj i ka vënë shqisa, i ka dhënë fuqi, eshtra, nerva, e të tjera. Ai pastaj e ka përsosur qenien e tij në mënyrën më të mirë dhe e ka nxjerrë në këtë formë dhe pamje, që paraqet formën dhe pamjen më të bukur. All-llahu xhel-le shanuhu thotë:

“Me të vërtetë, Ne e kemi krijuar njeriun në formën (harmoninë) më të bukur.” (Et-Tin: 4)
A thua vallë, Ai i Cili i ka bërë të gjitha këto, nuk është në gjendje ta ringjallë njeriun dhe t’ia kthejë jetën? E kjo nuk paraqet asgjë tjetër veçse kalim prej një faze në fazë tjetër, e këtë e vëren edhe fanatiku në vetvete dhe te çdo njeri tjetër në këtë botë.

Profesor Sejjid Kutbi - rahimehull-llahu - pas komentimit të ajeteve të cekura, na ka tërhequr vërejtjen për një porosi shumë të rëndësishme të tyre: “...dhe se këto faza, nëpër të cilat kalon embrioni, e pastaj fëmija, pasi ta ketë parë dritën, na mësojnë se ky vullnet që drejton këtë do ta shpie njeriun gjersa ky ta arrijë përsossmërinë e plotë në shtëpinë e përsos-smërisë, e duke qenë se njeriu nuk mund të arrijë përsossmërinë gjatë jetesës në këtë botë, sepse ai ngec në të, e pastaj kthehet (...në mënyrë që së shpejti të harroni atë që dini), është nevoja për botën e ardhshme, ku do të përkryhet personaliteti i njeriut.”

Këto etapa, nëpër të cilat kalon njeriu, provojnë në dy mënyra ringjalljen pas vdekjes. Ato provojnë ringjalljen nga aspekti i faktit se ai i cili ka qenë në gjendje të krijojë nga hiçi, gjithsesi është në gjendje përsëri ta rikthejë në jetë. Dhe provojnë ringjalljen me atë që “vullneti sundues” do ta përsosë zhvillimin e njeriut në botën e ardhshme.

Pra, shohim se si takohen ligjet e krijimit me ligjet e kthimit të sërishëm, ligjet e jetës me ligjet e ringjalljes dhe ligjet e llogarisë me ligjet e ndëshkimit ose të shpërblimit. E tërë kjo dëshmon për ekzistimin e Krijuesit udhëheqës, në përhershmërinë e të Cilit nuk ka kurrfarë dyshimesh.” Përmes kuvendimit për fazat e njeriut dhe krijimin e tij nga pika e farës dhe droçkave të gjakut, shënojmë edhe një vërejtje, me të cilën dëshirohet t’u tërhiqet vëmendja atyre të cilët me kokëfortësi refuzojnë të besojnë në ringjallje, se ajo pasqyrohet në vetveten e tyre dhe te çdo njeri, ngase ai, para se të bëhet vërtet krijesë, ka qenë vetëm një pikë lëngu pa kurrfarë vlere, pastaj droçkë gjaku, pastaj mish i paformësuar. Të gjitha këto janë faza të ulëta, në të cilat njeriu është pothuajse tërësisht i vdekur.

Mirëpo, pas kësaj All-llahu xhel-le shanuhu ia jep jetën, e formëson dhe e pajis me nevojat elementare për jetë, de¬ri¬sa, në fund, rritet në njeri të kompletuar, që mendon, ndien, bën polemizime dhe diskutime. A nuk i ngjan kjo vepër e All-llahut xhel-le shanuhu ngjalljes së të vdekurve, të cilën nuk e besojnë mo¬huesit e ringjalljes? Prandaj All-llahu xhel-le shanuhu thotë:
“A s’ka qenë njeriu së pari pikë fare (sperme) që hi-dhet lehtë, pastaj u bë gjak i droçkuar, nga i cili Ai (All-lla¬hu) e ka krijuar dhe e ka formuar të plotë, dhe prej tij i bëri çiftet: mashkullin e femrën, e, vallë, Ai Kriju¬es, a nuk ka fuqi edhe t’i ngjallë të vdekurit?” (Kijame: 37-40)

c) - Në ajetet e cituara gjendet edhe një argument për fuqinë e All-llahut xhel-le shanuhu që t’i ngjallë të vdekurit. Në tokë të thatë, në të cilën nuk sheh asnjë gjurmë të jetës dhe nuk mbin asgjë, pasi All-llahu xhel-le shanuhu lëshon shiun mbi të, paraqitet jeta, mbijnë bimë lloj-lloj ngjyrash, shijesh, aro-mash dhe për qëllime të ndryshme. Lidhur me këtë All-llahu xhel-le shanuhu thotë:
“E, s’ka dyshim se Ai që e ngjall atë, do t’i ngjallë edhe të vde¬kurit, sepse Ai është i Plotfuqishëm për çdo gjë.” (Fussilet: 39)
E kanë pyetur Pejgamberin alejhis-selam “Si do t’i ngjallë All-llahu xhel-le shanuhu të vdekurit? Dhe kush është argument për këtë në krijesat e tij? Pejgamberi alejhis-selam është përgjigjur: “A nuk ke kaluar ndonjëherë pranë luginës që ka pësuar nga thatësira?” Tha: “Po.” “E pastaj një herë tjetër ke kaluar pranë saj dhe e ke parë se ajo është plot gjelbërim?” Tha: “Po, e kam parë.” “Kështu All-llahu do t’i ngjallë të vdekurit dhe kjo është shenjë e Tij në mesin e krijesave të Tij.”

4 - All-llahu xhel-le shanuhu thotë: “Mos vallë, keni menduar se Ne ju krijuam kot dhe se nuk do ktheheni te Ne?” (El-Mu’minun: 115)
“Vallë, a mendon njeriu se do të lihet në vullnet të vet (pa përgjegjësi)?” (El-Kijame: 36)

Këto dy ajete, dhe të tjerat të ngjashme me këto, vërtetojnë se besimi në ringjallje, në llogari dhe në ndëshkim a shpërblim, është pjesë e përbërëse e besimit në cilësitë e përsosmërisë dhe në emrat e bukur të All-llahut xhel-le shanuhu. Kjo bazë është e lidhur ngusht me bazën e parë të emrave, prandaj ai që e mohon këtë bazë, ai nuk e beson All-llahun xhel-le shanuhu, ngase kjo në mënyrë të pashmangshme shpie në mohimin e urtësisë së All-llahut xhel-le shanuhu, të drejtësisë së Tij në krijim dhe shpie nga mohimi i cilësive të Tij.

Gjithashtu, nga mohimi i ringjalljes rezulton edhe nënçmimi i vetë njeriut, sepse ai konsideron se është krijuar më kot, e jo nga urtësia e madhe, se ekzistenca e tij është e kufizuar vetëm me jetën e shkurtër të kësaj bote, e cila është përplot me vështirësi, mynxyra, fatkeqësi, padrejtësi, krime dhe mëkate. Konsideron se ai është i lënë vullnetit të vet dhe se dhunuesi nuk do të jetë i ndëshkuar për krimet e tij, as i drejti nuk do të shpërblehet për drejtësinë e tij, e as shkatërruesi nuk do të ndëshkohet për veprën e tij.

Pra, ringjallja pas vdekjes pikërisht i përgjigjet madhërisë së All-llahut xhel-le shanuhu dhe drejtësisë e urtësisë së Tij. Kështu konkludon arsyeja njerëzore, siç e pranon edhe natyra e paturbulluar e njeriut.

Muhammed Nuajm Jasin.
Libri: Besimi bazat esenca dhe negacionet.

[endri19]

1. Jo s'eshte pyetje pa kuptim, madje eshte pyetje serioze qe e ka preokupuar njerezimin gjithmone, dhe profetet jane pergjigjur te gjithe me pergjigje te njejte. Te mohosh kete d.t.th: te mohosh historine e njerezimit.

2. Feja eshte e para kunder argumenteve??? Kush te tha ty o cun kete??? Me saktesisht per cilen fe po flet?? Islami eshte pro argumenteve dhe Full me te tilla.

3. Personaliteti me i madh per ke?? O injorant, a ke lexuar ndonje liber ne kete lemi, me dhjetera autore qe kane shkruar per personalitetet me te medha, e kane vendosur Muhamedin si No.1. EDHE SJAN MUSLIMAN A! Pa keqkuptime.

4. Feja eshte opium apo?? Hahahah. Motoja komuniste. Xhaxhin Enver e don shume ti apo??.

1) Pyetja është pa kuptim pasi s'ka prova që parajsa ose ferri ekziston përvec atyre profetëve të tu që ti përdorësh si provë është konflikt interesi se hajdutin kur e pyet a vodhe, jo do thojë...
2) Feja është kundër argumenteve se argumentet shkencore hedhin poshtë ato që feja i quan mrekulli ose të vërteta dhe vënë në dyshim fenë. Përrallat nëpër librat e shenjtë s'janë argumente.
3)Avash se të fyeva gjë? Pse fyen kur vetë s'pranon se i lexova disa postime të tuat këtu ku ankoheshe kur të fyenin. Ti vetë pse fyen? E për mua asnjë "personalitet' fetar s'është i rëndësishëm...keq më vjen po dëm s'më bën.
4)Xhaxhi Enver...kur kam lindur unë ky ishte bërë pluhur prandaj mos më ngatërro kot me këtë se as ia kam idenë e asaj kohe...hajt t'keqen, por nga ana historike feja gjithmonë ka qënë dhe është një mjet që bashkon e ndan njerëzit edhe bam bëja sa të duash po këtë se mohon dot.

1. Edhe nje here, me vjen keq, po lidhje spaske as per fe e as per argumente.

2. Nese se ke kuptuar "perallen me tigra" dhe cka deshiroja te them me te, ateher skam cka vazhdoj me shume me ty, sepse s'je ne nivel IQ te duhur per te vazhduar.

1) Po, përralla me tigra...edhe La Fonten shkruan nga këto përralla (fabula)...ça, mos është edhe ai profet? Ato përralla/tregime/fabula janë nga eksperienca e njeriut jo nga zoti e aq më pak ti quash argumente...hajde ide hajde. Edhe sa për IQ, fillo shkruaj saktë e pa gabime pastaj e shikojmë IQ.

Shume i qete jam une. PEACE.

Dukesh, dukesh...

Tani sa për parajsën e ferrin...a do ta dish pse s'besoj që ekzistojnë? Sepse zoti s'ekziston.

Pikë, FUND FARE

[toni77_toni]

Faktet ekzistojne prej kohes kur pohohet ekzistenca e parajses.
Deri tani, qe nga pohimet e para askush nuk e ka provu ekzistencen e saj.
Pohimi i ekzsitences se saj, duke u bazuar ne pohime tjera dhe besime, nuk jane as fakte as prova.
Eshte problem yti, nese ti, per arsye te ndryshme personale, nuk i pranon faktet dhe realitetin, por beson psh. ne pohimet e dikujt tjeter.


Faktet per jeten e metutjeshme (asaj sipas religjionit) megjithate nuk ekzistojne fare. Pra, per mosekzistimin e "jetes se metutjeshme" mund te argumentohet me faktin, se deri tani nuk ka provuar askush (njeri) se ka nje gje te tille.
Ne pergjithesi eshte e pakuptimte te kerkohen fakte per mosekzistencen e "jetes se metutjeshme", kur nuk ka fakte per ekzistencen e saj.


Fantazia e njeriut eshte pa kufi.
Ka shume pohime me kuptim dhe pa kuptim. Me kuptim jane vetem ato, te cilat jane ose te verteta ose te paverteta. ...

Pa u zgjatur shumë, me një fakt të gjallë unë e deshmoj, ama ti ende nuk sjelle diçka konkret qe shpjegon si fakt - deshmi qe jeta pas kesaj bote nuk ekziston. Vetem sa shspjegove gjëra nga mendja (qe une edhe ato i respektoj), por mungon FAKTI - DESHMIA, eshte vetem një teori duke shfaqur MOS-BESË-IM. Por unë kam mjaft fkate, mbi te gjitha unë te sjelli faktin se:

Jezusi Krishti, i cili u lind ne Betlehem, u kryqezua vdiq dhe u varros, te treten ditë u ngjall, u shfaq per dyzet dit botes-njerzve te ndryshem.

Është deshmi e gjallë;
dhe argument se Jezusin e torturuan në mënyrë çnjerëzore, e dënuan me vdekje në Kryq, ia mbërthyen kyçet e duarve dhe këmbët në një kryq ku ai qëndroi i varur derisa vdiq më në fund nga mbytja e ngadaltë. Në brinjën e tij ushtarët futën një heshtë për të konfirmuar vdekjen.

Vdekja e Jezusit u bë me anë të ekzekutimit publik në kryq. "Kur arritën në vendin që quhet ‘Kafkë’, aty e kryqëzuan atë dhe keqbërësit, njërin në të djathtë e tjetrin në të majtë. E Jezusi lutej: “Fali, o Atë, se nuk dinë ç’bëjnë!”
Kur erdhën te Jezusi, si panë se kishte vdekur, nuk ia thyen kërcinjtë, por njëri prej ushtarëve me heshtë ia shporoi kraharorin dhe menjëherë rrodhi gjak e ujë.

Është deshmi e gjallë se e Varrosen;
Trupi i Jezusi u mbështoll pastaj me pëlhura të mbuluara me rreth 50 kg aroma në formë të lëngshme dhe ngjitëse dhe u vendos në një varr të gdhendur në shkëmb. Hyrja u sigurua me një gur 2 ton që u rrokullis me leva. Për shkak se Jezusi kishte shpallur publikisht se do të ringjallej nga të vdekurit pas tri ditësh, te varri u vendos një skuadër ushtarësh të stërvitur romakë dhe hyrja e varrit u vulos duke e deklaruar atë pronë qeveritare.

Pasi e uli prej kryqit, e mbështolli në pëlhurë, e vuri në varr të gdhendur në gur, ku ende askush s’ishte varrosur.
Ishte dita e Përgatitjes, e po afrohej e shtuna. E përcollën edhe gratë që erdhën me Jezusin prej Galilesë; e panë varrin dhe si u vu trupi i Jezusit. Pastaj u kthyen dhe përgatitën erëra të mira dhe vajëra të erëndshëm. (Mt 27, 57 61); (Mk 15, 42 47)(Lk 23;50-55); Gjn 19, 31- 42)

“Rojën e keni! ‑ u përgjigj Pilati ‑ Shkoni e merrni masat e sigurimit si jua merr mendja.” Ata shkuan dhe e siguruan varrin: vulosën gurin dhe vunë rojën.

Është deshmi e gjallë se Jezusi u ngjall te treten ditë;
Mirpo Krishti u ngjall te treten ditë; U ngjall sikurse tha! U shfaq dhe njerezit e deshmuan atë qe ne ato dit deri ne ditet e sotme.

Jezusi zuri vend në mes të tyre;
Ndërsa këta ende po bisedonin për këto ngjarje, vetë Jezusi zuri vend në mes të tyre dhe tha:
“Paqja me ju!” (Lk 24; 36)

“Pse po trembeni? Pse po dyshoni në zemrat tuaja? Shikojini duart e mia e këmbët e mia: unë jam! Vetë! Më prekni e vërtetojeni! Shpirti s’ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!” (Lk 24; 38-39)

Është deshmi e gjallë se Jezusi pas dyzet ditëve te ngjalljes se Tij, Ai u ngrit ne qeill;

”Atëherë i mori me vete deri në Betani, i çoi duart dhe i bekoi. E, ndërsa po i bekonte, u nda prej tyre dhe u ngrit në qiell…”


Vdekja e Jezusit në Kryq ishte publike dhe ngjallja e Tij ishte publike. Ngritja e Tij ne qiell ishte publike.

Kjo e vërtetë I sfidon të gjithë ata qe mendojnë ndryshe!

[Gjyka]

Ngritjen e Jezusit ne Qiell e deshmuen rreth 500 vete qe ishin me te kure u nda nga ata dhe u muer nga shikimi i tyne per ne Qiell.

[bindi]

Pa u zgjatur shumë, me një fakt të gjallë unë e deshmoj, ama ti ende nuk sjelle diçka konkret qe shpjegon si fakt - deshmi qe jeta pas kesaj bote nuk ekziston. Vetem sa shspjegove gjëra nga mendja (qe une edhe ato i respektoj), por mungon FAKTI - DESHMIA, eshte vetem një teori duke shfaqur MOS-BESË-IM. Por unë kam mjaft fkate, mbi te gjitha unë te sjelli faktin se:

Jezusi Krishti, i cili u lind ne Betlehem, u kryqezua vdiq dhe u varros, te treten ditë u ngjall, u shfaq per dyzet dit botes-njerzve te ndryshem.

Është deshmi e gjallë;
dhe argument se Jezusin e torturuan në mënyrë çnjerëzore, e dënuan me vdekje në Kryq, ia mbërthyen kyçet e duarve dhe këmbët në një kryq ku ai qëndroi i varur derisa vdiq më në fund nga mbytja e ngadaltë. Në brinjën e tij ushtarët futën një heshtë për të konfirmuar vdekjen.

Vdekja e Jezusit u bë me anë të ekzekutimit publik në kryq. "Kur arritën në vendin që quhet ‘Kafkë’, aty e kryqëzuan atë dhe keqbërësit, njërin në të djathtë e tjetrin në të majtë. E Jezusi lutej: “Fali, o Atë, se nuk dinë ç’bëjnë!”
Kur erdhën te Jezusi, si panë se kishte vdekur, nuk ia thyen kërcinjtë, por njëri prej ushtarëve me heshtë ia shporoi kraharorin dhe menjëherë rrodhi gjak e ujë.

Është deshmi e gjallë se e Varrosen;
Trupi i Jezusi u mbështoll pastaj me pëlhura të mbuluara me rreth 50 kg aroma në formë të lëngshme dhe ngjitëse dhe u vendos në një varr të gdhendur në shkëmb. Hyrja u sigurua me një gur 2 ton që u rrokullis me leva. Për shkak se Jezusi kishte shpallur publikisht se do të ringjallej nga të vdekurit pas tri ditësh, te varri u vendos një skuadër ushtarësh të stërvitur romakë dhe hyrja e varrit u vulos duke e deklaruar atë pronë qeveritare.

Pasi e uli prej kryqit, e mbështolli në pëlhurë, e vuri në varr të gdhendur në gur, ku ende askush s’ishte varrosur.
Ishte dita e Përgatitjes, e po afrohej e shtuna. E përcollën edhe gratë që erdhën me Jezusin prej Galilesë; e panë varrin dhe si u vu trupi i Jezusit. Pastaj u kthyen dhe përgatitën erëra të mira dhe vajëra të erëndshëm. (Mt 27, 57 61); (Mk 15, 42 47)(Lk 23;50-55); Gjn 19, 31- 42)

“Rojën e keni! ‑ u përgjigj Pilati ‑ Shkoni e merrni masat e sigurimit si jua merr mendja.” Ata shkuan dhe e siguruan varrin: vulosën gurin dhe vunë rojën.

Është deshmi e gjallë se Jezusi u ngjall te treten ditë;
Mirpo Krishti u ngjall te treten ditë; U ngjall sikurse tha! U shfaq dhe njerezit e deshmuan atë qe ne ato dit deri ne ditet e sotme.

Jezusi zuri vend në mes të tyre;
Ndërsa këta ende po bisedonin për këto ngjarje, vetë Jezusi zuri vend në mes të tyre dhe tha:
“Paqja me ju!” (Lk 24; 36)

“Pse po trembeni? Pse po dyshoni në zemrat tuaja? Shikojini duart e mia e këmbët e mia: unë jam! Vetë! Më prekni e vërtetojeni! Shpirti s’ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!” (Lk 24; 38-39)

Është deshmi e gjallë se Jezusi pas dyzet ditëve te ngjalljes se Tij, Ai u ngrit ne qeill;

”Atëherë i mori me vete deri në Betani, i çoi duart dhe i bekoi. E, ndërsa po i bekonte, u nda prej tyre dhe u ngrit në qiell…”


Vdekja e Jezusit në Kryq ishte publike dhe ngjallja e Tij ishte publike. Ngritja e Tij ne qiell ishte publike.

Kjo e vërtetë I sfidon të gjithë ata qe mendojnë ndryshe!

Ha ha ha ha!Toni je duke folur sikur te ishe deshmitare okular i ngjarjes!Duke u nis nga refernca te nje koncepti iracional te tejskajshem nuk mund te mesosh te verteten per krishtin pasi per kete nuk ke te dhena te dores se pare perveç te nje skenari qe interpretohet ne bibel!Por sa mund te merret per te vertet fakti qe Jezusi vdiq ne kryq ,kur ky skenar shkruhet shume vite pas vdekjes se krishtit ,ndersa autoret nuk ishin bashkohas te tij !!
Opcioni qe pretendohet sipas skenarit te bibles mund te mos jete i vertet, qe jezusi vdiq ne kryq,duke marre parasysh faktin se adhe nese u gozhdua ,ai te mos ket vdekur ne kryq,por mund te ket ndodhur qe te jete alivanosur nga tortura qe eshte ushtruar ndaj tij ,pra organet vitale jetsore i kane apsorbuar jete ,ndesa nga turma perceptohej si i vdekur por ne fakt ai ishte akoma gjall ,fenomene te tilla te vdekjes klinike ke me mijra raste sot ne bote nga njerz te rendomte ,ndersa pas disa oresh apo ditesh organet e tyre jetsore nisin persri te absorbojne jete,ne te tilla raste
,ateher mund te themi se edhe keto vdiqen dhe u ringjalen persri,qe do te thote se ky fenomen nuk ka ndodhur vetem me jezusin por ndodh shpesh edhe sot,nese urdherohet nga vete mendja e njeriu ,nese ky din te stimuloje supstanes Endrofin e cila po te lirohet ne gjak paralizon organet vitale dhe jetsore te njeriut deri ne ate shkalle sa qe nuk degjohen te rahurat e zemres dhe frym marrja,ky edhe mund te ket qen opcioni me i arsyshem dhe ma i besushem per jezusin ,pasi ai njihte teknika spiriituale dhe transmeditale qe mund te arrij efekte te tilla..,dhe jo pretendimi se vdiq dhe u ngjall ,sigurisht qe ne kohen e tij njerzit kane jetuar ne injoranc te thelle ,dhe nuk kane dalluar dot,nese ky(jezusi) kishte vdekur apo ishte gjalle

[Milkway]

ti ke rreth 5000 postime ku i mbron perrallat arabe???

si mund te kaloj robi kaq shpejt ne keto dy faza??? edhe mundet nuk e mohoj.

porse ka di°ka qe nuk shkon ,ose nuk ishe i sinqerte me pare ose nuk je i sinqerte tani ose je shume lehte i manipulueshem.

kurse ku e pe ti se un jam i manipulueshem????'

Po pikerishte keto perralla mi hapen syt .

Kalimi nuk eshte bere ne menyre te shpejte , dal nga dale

[toni77_toni]

Ha ha ha ha!Toni je duke folur sikur te ishe deshmitare okular i ngjarjes!

Edhe ti nëse flet per Bajram Currin apo Ismail Qemaili, apo ....., flet sikurs ete ishe deshmitar okular i ngjarjes, ama ti nuk ishe, edhe pse ti nuk ishe, ngjarja ndodhi....! Edhe dicka, ti edhe ma ... se kjo, ti beson se baballaret tu ishin ky apo ai, dhe ishin keshtu dhe ashtu, quhej keshtu apo ashtu, babai i dajes quhet dhe ishte keshtu dhe ...., ishe ti deshmitar okular? JO, por e beson sepse dikush ishte deshmitar dhe ai ka treguar - tregon ngjarjen. KJo nuk do te thote se nuk eshte ashtu.

Duke u nis nga refernca te nje koncepti iracional te tejskajshem nuk mund te mesosh te verteten per krishtin pasi per kete nuk ke te dhena te dores se pare perveç te nje skenari qe interpretohet ne bibel!

Edhe kjo është krejt e pa vertetë. Vdekjen ne kryq dhe ngjalljen e Jezusit nuk e than sic thua ti; "nuk ke te dhena te dores se pare" por ishin Apostujt e Tij deshmitar okular te ngjarjes. Pë shembull, ishte Pjetri Apostull dhe bashkohas qe deshmon ngjalljen e Jezusit, kjo ndodhi vetem pak dit pasi Jezusi u ngjall dhe u ngrit ne qiell;

Atëherë Pjetri bashkë me të Njëmbëdhjetët u çua në këmbë, e ngriti zërin dhe tha:

"Burra të Izraelit, dëgjojini këto fjalë: Jezusin Nazarenas ‑ njeri që Hyji e përforcoi para jush me vepra të madhërueshme, me mrekulli dhe me shenja, që siç e dini ‑ me anë të tij i bëri ndër ju; këtë, të tradhtuar sipas vullnetit të caktuar dhe parapamjes së Hyjit ‑ ju e kryqëzuat dhe e vratë me duar të të pafeve. Por Hyji e ngjalli duke e shpëtuar nga tmerri i vdekjes, sepse s’ishte e mundur që vdekja ta mbante nën sundimin e vet." (Vap 2; 22-24)

Por sa mund te merret per te vertet fakti qe Jezusi vdiq ne kryq ,kur ky skenar shkruhet shume vite pas vdekjes se krishtit ,ndersa autoret nuk ishin bashkohas te tij !!

Edhe kjo është një e pa vertetë e radhes. Nuk është e vertete ajo qe thua.
Autorë janë Apostuj dhe bashkohas te Jezusit. Ishte Gjoni Apostull, ishte Mateu Apostull i Jezusit, ishte Pjetri Apostull i Jezusit, ishte Marku nxënës i Jezusit, ishte Luka bashkohas i Jezusit dhe bashkpuntor i Apostujve, keshtu qe kjo qe thua, aspak nuk perkon me të VERTETEN.

Opcioni qe pretendohet sipas skenarit te bibles mund te mos jete i vertet, qe jezusi vdiq ne kryq,duke marre parasysh faktin se adhe nese u gozhdua ,aj te mos ket vdekur ne kryq,por mund te ket ndodhur qe te jete alivanosur nga tortura qe eshte ushtruar ngaj tij ,pra organet vitale jetsore i kane apsorbuar jete ,ndesa nga turma perceptohej si i vdekur por ne fakt ai ishte akoma gjall ,

Edhe kjo teori e "aalivanosjes" eshte qesharake. Bile ma e besueshme eshte ngjallja se sa teoria se Jezusi në "alivanosje".

Miku im, mos fol diçka qe është qesharake. Jezusi u kryqezua dhe vdiq i varur në kryq. Ai pasi kishte vdekur, Atij, ushtari me heshtë ia shporoi kraharorin.

Trupin e vdekur te Jezusit, e mbështollen pastaj me pëlhura të mbuluara sepse ashtu ishte zakoni. Pastaj, hyrja e varrit u sigurua me një gur 2 ton që u rrokullis me leva. Poashtu, siç e kam theksuar edhe më parë, për shkak se Jezusi kishte shpallur publikisht se do të ringjallej nga të vdekurit pas tri ditësh, te varri u vendos një skuadër ushtarësh të stërvitur romakë dhe hyrja e varrit u vulos ("bllombë") duke e deklaruar atë pronë qeveritare.

Teoria budallkqe e alivanosjes është një teori e kohëve moderne. Sa kam unë informacione kjo për herë të parë doli në fund të shekullit të tetëmbëdhjetë. Është domethënëse që asnjë sugjerim i tillë nuk ka ardhur nga lashtësia me gjithë sulmet e ashpra që janë bërë kundër krishtërimit. Të gjitha dokumentet e hershme e theksojnë qartë vdekjen e Jezusit.

po të dergoj se cka thotë kritiku gjerman David Strauss, edhe pse në asnjë mënyrë nuk e beson ringjalljen, ai e hodhi poshtë këtë ide si të pabesueshme. Ai tha:
"Është e pamundur që dikush që sapo kishte dalë nga varri gjysmë i vdekur, që zvarritej në gjendje të mjerueshme, që kishte nevojë për ndihmë mjekësore, për t'iu lidhur plagët, për inkurajim dhe përkujdesje, dhe që vuante, të mund t'iu kishte lënë dishepujve përshtypjen që Ai ishte fitimtar mbi vdekjen dhe varrin; që Ai ishte Princi i Jetës".

Si perfundim, nuk ishte qellimi im te shpalli Jezusin e ngjallur ne ketë temë, por pasi unë mora si shembull deshmi e ekzisteces së jetes së metutjeshme pas vdkejes, - parajsen dhe ferrin, dhe mundesine e ngjalljes se njeriut, pati disa kundershtime te quditshme, u detyrova te shkruaj edhe njeher, keshtu qe ti dhe secili mund te besoj ose mos te besoj, por te kycet njeriu ketu duke bere analiza boshe dhe hipoteza dhe teori te ndryshme, si psh ajo e "alivanosjes" te nje personi i cili e dridhi token vdekja e Tij, kjo ka vetem nje pergjigje=budallak.


Së fundi, nëse kjo teori "alivanosje" qëndron, nxënësit ishin bindur për këtë dhe nuk do të predikonin ngjalljen. Apoastujt; Pjetri, Gjoni, Jakobi, Andrea... te gjithë, pra dishepujt e Tij besuan dhe predikuan Krishtin e Ngjallur dhe MBRTETRINË e Zotit, ata aq ishin te BINDUR sa te gjithë vdiqen - u martirizuan me kete deklarete dhe shpallje; "Krishti u ngjall" - që Ai ishte i vdekur por u ringjall. Edhe pse pra Apostujt perdikuan keshtu, Jezusi nuk bëri asgjë për ta hedhur poshtë këtë besim, përkundrazi, e inkurajoi ata duke u thënë "dilni dhe predikoni...".
E vetmja teori që e shpjegon në mënyrë të kënaqshme varrin bosh është ringjallja e Jezu Krishtit nga të vdekurit.

Keshtu qe Mbreteria e Zotit është realitet, ngjallja e njeriut eshte realitet, jeta vazhdon edhe pas ndarjes se nejriut nga kjo botë, parajsa dhe ferri jane realitet dhe mbi te gjitha ZOTI eshte REALITET.

Besojeni Zotit, te pakten mos dilni kunder te VERTETES së Tij.

[endri19]

Të flasësh për Biblen si të vërtetë me duket në mos budallallëku më i madh një absurditet. Jezusi jetoi gjatë fundit të shek I BC dhe fillimit të shek të I AD. Pra gjatë kohës së Perandorit August. Një periudhë kohe e dokumentuar shumë mirë. Ajo që është e çuditshme është se në asnjë prej kronikave të kohës, nga historianë të besueshëm, Jezu Krishti nuk përmendet. As në ato që kanë të bëjnë me Izraelin e atyre viteve. Prandaj të flasim për ringjallje e vdekje e kësi gjërash për një njeri kaq të 'rëndësishëm' që s'figuron kurrkund më duket disa...hm...e çuditshme.

Sill njëherë prova (përveç Biblës) që Jezu Krishti ekzistonte pastaj flasim.

[paridi26]

Po pikerishte keto perralla mi hapen syt .

Kalimi nuk eshte bere ne menyre te shpejte , dal nga dale

dmth ato perralla qe deri dje i mbroje shkencerisht tani beson se jan perralla.shume e habitshme.

po ta marim vesh ,ajo shkence te cilen deri dje e besoje duke e nderlidhur me islamin sot e mohon apo sot mohon vetem islamin ndersa shkencen vazhdon ta besosh??

me jep nje pergjigje te lutem se spo e mar vesh

[Gjyka]

Të flasësh për Biblen si të vërtetë me duket në mos budallallëku më i madh një absurditet. Jezusi jetoi gjatë fundit të shek I BC dhe fillimit të shek të I AD. Pra gjatë kohës së Perandorit August. Një periudhë kohe e dokumentuar shumë mirë. Ajo që është e çuditshme është se në asnjë prej kronikave të kohës, nga historianë të besueshëm, Jezu Krishti nuk përmendet. As në ato që kanë të bëjnë me Izraelin e atyre viteve. Prandaj të flasim për ringjallje e vdekje e kësi gjërash për një njeri kaq të 'rëndësishëm' që s'figuron kurrkund më duket disa...hm...e çuditshme.

Sill njëherë prova (përveç Biblës) që Jezu Krishti ekzistonte pastaj flasim.

Pershendetje Endri, besoj qe pergjigje me te gjere do te marresh nga Toni, por sa per fillim e shkurtimisht, ta dijsh se edhe tjeterkush pos Bibles ka pohue se Jezusi ka jetue mu ne kohen qe shkruhet ne Biblen e Shejte.
Deshmite qe na paraqiten per egzistencen e Jezusit na vijne nga shume njerz te asaje kohe, bile edhe prej anmiqeve te Tij si P.Sh Taciti Romak, mandej Svetoni, Pliniri, hebreu Jozef Fllavi qe kurr nuk u ba i krishtere, mandej Talmudi i Babilonise, Ciceroni. Eskili profetizonte: Nga Bota nuk do te hiqet mekati per pa ardhe mbreti qe do te kunorzohet me kunore mundimesh. Ka shkrue edhe Platoni, Konfuci. Edhe Isaija profet 800 vjet para Krishtit profetizoi, dhe sich dihet profecite e tij dolen shume te verteta.

Sa per ket thenjen, apo "prollen" e juve: feja e shqipetarit asht shqipetarija, i vjen era komunizem. Nuk asht e vertet, se feja e shqipetarit duhet te jete Jezukrishti perpara, mandej shqipetarija. Po bash aj Jezukrisht te cilit nje shumice e konsiderueshme ja kthyen shpinene, por ka kohe e hapsire per permirsim, e mira kurr s'asht vone.