Close
Faqja 0 prej 4 FillimFillim 12 ... FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -9 deri 0 prej 32

Tema: Teuhidi

  1. #1
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774

    Teuhidi

    RĖNDĖSIA E TEUHIDIT


    Nė emėr tė All-llahut, tė Gjithėmėshirshmit, Mėshirėplotit!

    1. All-llahu xh.sh. ka krijuar botėn pėr t’i bėrė ibadet dhe ka dėrguar Pejgamberėt, detyra e tė cilėve ka qenė qė t’i thėrrasin njerėzit nė teuhid (tė shprehin Njėshmėrinė e All-llahut xh.sh.)

    Kur’ani Fisnik i kushton kujdes tė madh besimit nė teuhid (Njėshmėrinė e All-llahut xh.sh.). Nė shumė sure (kaptina) tėrheq vėrejtjen nė dėmshmėrinė e shirkut pėr individin dhe pėr bashkėsinė.

    Shirku ėshtė shkak i shkatėrrimit nė dynjallėk dhe i qėndrimit tėpėrhershėm nė Xhehennem.

    2. Tė gjithė Pejgamberėt, pa pėrjashtim, misionin e vet e kanė filluar me thirrje nė teuhid, sepse All-llahu xh.sh. ka urdhėruar qė t’ua komunikojnė kėtė njerėz ve. All-llahu xh.sh, thotė:

    “Ne nuk kemi dėrguar asnjė Pejgamber para teje e qė tė mos ia kemi shpallur: ”S’ka zot tjetėr pėrveē Meje, andaj adhuromėni vetėm Mua!” (El-Enbija: 25).

    Kėshtu, i Dėrguari i All-llahut, Muhammedi a.s. gjatė trembėdhjetė vjetėve nė Mekė ka thirrė nė teuhid dhe lutjet duhet drejtuar vetėm All-llahut xh.sh. e askujt tjetėr.

    Mes tjerash, i ėshtė shpallur edhe ky ajet:

    “Thuaj (o Muhammed!): “Unė i lutem vetėm Zotit tim dhe askė s’ia bėjė shok Atij”. (Xhinn: 20).

    Pejgamberi a.s. i ka edukuar pasuesit e vet qė nga fėmijėria e tyre nė frymėn e teuhidit, e kushėririt tė vet, Abdull-llah Ibni Abbasit, i ka thėnė:

    “Nėse e lutė dikė, atėherė lute vetėm All-llahun, nėse kėrkon ndihmė prej dikujt, atėherė kėrko vetėm prej All-llahut”.

    Teuhidi ėshtė thelb i fesė - Islamit nė tė cilėn bazohet ajo dheAll-llahu xh.sh. askujt nuk do t’ia pranojė ndonjė fe tjetėr pėrveē Islamit.

    3. Pejgamberi a.s. i ka mėsuar as’habėt e vet qė misionin e tyre ta fillojnė duke i thirrur njerėzit nė teuhid. Kėshtu Muadh ibni Xhebelit, kur e pat dėrguar nė Jemen, i ka thėnė:

    “E para nė ēka do t’i thėrrasish njerėzit le tė jetė qė tė dėshmojnė se nuk ka Zot tjetėr pėrveē All-llahut.” Nė njė transmetim tjetėr, qėndron:

    “Qė tė dėshmojnė Njėshmėrinė e All-llahut.”

    4. Teuhidi ėshtė i pėrmbajtur nė shehadet - dėshminė se nuk ka zot tjetėr, pėrveē All-llahut dhe se Muhammedi ėshtė i Dėrguari i All-llahut.

    Kjo don tė thotė: nuk ekziston hyjni e vėrtetė (qė adhurohet me tė drejtė), pėrveē All-llahut xh.sh., ndėrsa ibadeti i rre gullt ėshtė vetėm ai, me tė cilin ka ardhur i Dėrguari i All-llahut.

    Me shehadet jobesimtarėt hyjnė nė Islam, sepse ky ėshtė ēelės i Xhennetit dhe atė i cili e shqipton kėtė e shpie nė Xhennet, pėrpos nėse nuk punon diē qė ėshtė nė kundėrshtim me kėtė, siē ėshtė shirku apo fjala e cila nxjerrė nga besimi.

    5. Jobesimtarėt nga fisi kurejsh, i kanė ofruar tė Dėrguarit tė All-llahut pushtet, pasuri, gra dhe kėna qėsi tė tjera tė kėsaj bote, vetėm qė tė heqė dorė nga thirrja nė teuhid dhe nga sulmi nė idhujt e tyre. Mirėpo, i dėrguari i All-llahut nuk ka pranuar kėtė, por ka vazhduar me misionin e vet, nė rrugėn e tė cilit, sė bashku me as’habėt e tij, ka pėrjetuar mynxyra tė mėdha, pėrderisa misioni i teuhidit nuk ka triumfuar pas plot trembėdhjetė vjetėve. Pastaj ėshtė ēliruar Meka dhe janė thyer idhujt, ndėrsa Pejgamberi a.s. kumtonte:

    “E vėrteta - arriti, e gėnjeshtra (e keqja) u shkatėrrua. Me tė vėrtetė, gėnjeshtra ėshtė nė zhdukje!” (El-Isra: 81).

    6. Teuhidi ėshtė obligim i ēdo myslimani nė jetėn e tij. Ai jetėn e vet e fillon me teuhid dhe e lė me teuhid. Obligimi i tij ėshtė ta vendosė teuhidin dhe tė thėrret nė tė, ngase teuhidi i bashkon myslimanėt dhe i tubon rreth fjalės me tė cilėn shprehet teuhidi.


    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!

    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  2. #2
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    DISA FADILETE (VLERA) TĖ TEUHIDIT


    1. All-llahu xh.sh. thotė:

    “Pėr ata qė besojnė dhe nuk e pėrziejnė besi min e tyre me zullum, atyre u pėrket siguria dhe ata janė nė rrugė tė drejtė.” (El-En’am: 82).

    Transmetohet nga Ebu Abdurrahman Abdull-llah ibėn Mes’udi r.a. i cili ka thėnė:

    “Kur u shpall ky ajet, u erdhi rėndė myslimanėve, e thanė:

    “Kush prej nesh nuk i ka bėrė zullum vetes?” I Dėrguari i All-llahut u tha:

    “Nė ajet nuk mendohet pėr kėtė, porse men dohet nė shirk. A nuk keni dėgjuar fjalėt e Lluk manit tė drejtuara birit tė vet:
    “O djali im, mos i bėnė shok All-llahut! Me tė vėrtetė, tė bėrit shok All-llahut, ėshtė zullum i madh.” (Llukman:13)

    Ky ajet ėshtė paralajmėrim i gėzuar pėr ata qė, nė ēdo gjė shprehin Njėshmėrinė e All-llahut xh.sh. (muvah-hidun), tė cilėt besimin e tyre nuk e pėrziejnė me politeizėm dhe largohen nga ai (politeizmi), se tėrėsisht janė tė ruajtur nga ndėshkimi nė Ahiret dhe se ata janė nė rrugė tė drejtė.

    2. Pejgamberi s.a.v.s. ka thėnė:

    “Imani (besimi) pėrmbahet nga gjashtėdhjetė e disa degė; mė e vlefshme ėshtė fjala: “La ilahe il-lall-llah” (nuk ka Zot tjetėr pėrveē All-llahut), kurse mė e vogla ėshtė tė larguarit e pengesave nga rruga.”



    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  3. #3
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774

    TEUHIDI ĖSHTĖ SHKAK I LUMTURIS dHE I FSHIRJES SĖ MĖKATEVE

    Nė librin “Delilul-muslimi fil-’itikadi vet-tat-hir”, tė cilin e ka shkruar shejh Abdull-llah Hajjati, qėndron:

    “Nė pėrputhje me natyrėn dhe gabueshmėrinė njerė zore, njeriu ngandonjėherė rrėshqet dhe bėnė mėkat ndaj All-llahut Nėse teuhidi, tek pasuesi i teuhidit, nuk ėshtė i pėrzier me politeizėm, teuhidi i tij dhe tė shprehurit e sinqertė tė ibadetit do tė jenė shkaktarė tė lumturisė, tė faljes sė mėkateve dhe tė fshirjes sė Tij, dhe se Xhenneti ėshtė i vėrtetė dhe zja rri (Xhehennemi) ėshtė i vėrtetė, All-llahu do ta shpie nė Xhennet me ēkado qė tė ketė punuar.”

    Kjo don tė thotė se, tė gjitha kėto dėshmi, qė i vėrteton myslimani, nė mėnyrė tė pashmangshme do ta shpiejnė nė Xhennet - nė shtėpinė e kėnaqėsive, madje edhe nėse nė veprat e tij ekzistojnė mangėsi dhe tė meta. Kėtė e vėrteton edhe hadithi kudsijj, i cili thotė:

    “All-llahu i Lartmadhėrishėm thotė: “O biri i Ademit, sikur tė Mė vishe me mėkate sa
    rruzulli tokėsor, Unė do tė vija ty me po aq falje!”


    Ky hadith kudsijj don tė thotė se All-llahu xh.sh. do t’ia falė mėkatet atij qė vdes me teuhid, madje edhe nėse ato janė sa rruzulli tokėsor.

    Nė njė hadith tjetėr qėndron:

    “Kush vdes duke mos i pėrshkruar All-llahut shok, do tė hyjė nė Xhennet, e kush vdes duke i pėrshkruar All-llahut shok, do tė hyjė nė Zjarr.”

    Nga kėto hadithe, duket qartė se sa vlerė tė madhe (fadilet) ka teuhidi dhe se ai ėshtė shkaku mė i madh i lumturisė sė njerėzve, si dhe mjeti mė i madh pėr faljen e mėkateve dhe fshirjen e veprave tė kėqija.




    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  4. #4
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    DISA NGA DOBITĖ E TEUHIDIT



    Nėse individi, ose bashkėsia realizojnė teuhid tė pastėr, ai do tė jap fryte mė tė bukura. Disa nga kėto fryte janė:

    1. Lirimi i njeriut nga robėrimi nėnshtrimi ndaj dikujt tjetėr pėrveē All-llahut xh.sh., ngase krijesat nuk mund tė krijojnė asgjė, sepse ato janė vetėm ato qė janė krijuar. Ato nuk mund t’i shkaktojnė vetes dėm as t’i sjellin dobi, e as tė vendosin pėr jetėn, vdekjen dhe ringjalljen.

    Teuhidi paraqet lirimin nga robėrimi, ndaj cilit do qoftė, pėrveē ndaj All-llahut xh.sh. dhe lirimin e arsyes njerėzore nga trillimet dhe lajthitjet, dhe lirimin e personalitetit njerėzor nga nėnshtrimi, pėrēmimi dhe pėrkushtimi, lirimin e jetės njerėzore nga mizoritė e firaunėve, birokratėve (pushtetmbajtėsve), magjista rėve dhe atyre qė i imponohen njerėzve si hyjni.

    Nga ky shkak prijėtarėt e shirkut dhe protagonistėt e xhahilijetit i janė kundėrvuar tė gjithė Pejgamberėve, pėrgjithėsisht, dhe thirrjes sė tė Dėrguarit tė All-llahut, ngase e kanė ditur se “LA ILAHE IL-LALL-LLAH” don tė thotė proklamim i pėrgjithshėm pėr lirimin e njeriut dhe heqjen e tiranėve nga froni i tyre i rrejshėm dhe ngritjen e ballėve tė mu’minėve, tė cilėt i bien nė sexhde vetėm All-llahu xh.sh..

    2. Krijimin e personaliteteve stabilė.

    Teuhidi ndihmon qė tė krijohen personalitete stabile, me virtyte tė veēanta dhe qėllime tė jashtė zakonshme, tė cilat i ka provuar jeta. Individi i tillė pranon vetėm njė Zot, tė Cilit i drejtohet fshehurazi dhe haptazi, nė begati dhe nė skamje, pėrkundėr mushrikut, zemra e tė cilit ėshtė e ndarė ndėrmjet zotėve dhe hyjnive tė ndryshėm. Ai her i drejtohet tė gjallėve e her tė vdekurve. Nė kėtė kontekst janė edhe fjalėt e Jusufit a.s.:

    “O shokėt e mi tė burgut! A janė mė tė mirė zotėt e llojllojshėm apo All-llahu, i Vetmi dhe Ngadhėnjimtari?” (Jusuf: 39).

    Mu’mini adhuron njė Zot dhe e di se, ēka e hidhėron Atė, dhe ēka e kėnaq Atė, dhe ai punon atė me ēka ėshtė i kėnaqur Zoti dhe zemra e besimtarit ėshtė e qetė.

    Ndėrsa mushriku adhuron shumė zota. Njėri e tėrheqė nė tė djathtė, tjetri nė tė majtė, kėshtu qė ai gjendet nė udhėkryq ndėrmjet tyre dhe nuk ka rehati.

    3. Teuhidi ėshtė burim i mbrojtjes dhe sigurisė njerėzore, ngase ai e pėrmbush zemrėn njerėzore me siguri dhe me rehati dhe ai nuk ia ka frikėn askujt tjetėr pėrveē All-llahut xh.sh. Teuhidi i mbyll tė gjitha rrugėt e drojės pėr nafakė, pėr jetėn e vet, pėr familjen e vet, vdekjes dhe ēdo gjėje tjetėr qė shkakton frikė.
    Besimtari muvehhid (i cili shprehė teuhidin), nuk i frikėsohet askujt tjetėr pėrveē All-llahut xh.sh..

    Prandaj ėshtė i pabrengė derisa tė tjerėt frikėsohen, i qetė, atėherė kur tė tjerėt janė nervoz dhe tė pasigurt.

    Nė kėtė aludon edhe Kur’ani Fisnik:


    “Pėr ata qė besojnė dhe nuk e pėrziejnė besi min e tyre me zullum, atyre u pėrket siguria dhe ata janė nė rrugė tė drejtė.” (El-En’am: 82).

    Kjo siguri dhe qetėsi burojnė nga thellėsia e zemrės dhe nuk janė fryte tė vigjėllimit tė policisė, e cila kujdeset pėr rendin dhe qetėsinė nė vend. Qetėsia dhe siguria nė Ahiret janė shumė mė tė mėdha dhe tė pėrhershme, ngase ata qė pėrmenden nė ajet janė tėrėsisht tė sinqertė nė pėrshpirtninė e tyre ndaj All-llahut xh.sh. dhe besimin e tyre tė mirėfilltė nuk e kanė pėrzier me politeizėm (shirk), sepse politeizmi ėshtė dhunė (zullum) e madhe.

    4. Teuhidi ėshtė burim i fuqisė, ngase njeriut i ofron fuqi tė madhe shpirtėrore dhe shpirti njerėzor pėrmbushet me shpresė nė All-llahun xh.sh., duke pasur besė nė Tė dhe duke u mbėshtetur nė Tė (tevekul), i kėnaqur me pėrcaktimin e Tij, duke pasur durim nė sprovime dhe i pavarur nga krijesat e tjera tė All-llahut xh.sh..
    Njeriu i tillė ėshtė stabil dhe i fortė porsi bjeshkėt (shkėmbinjtė) dhe kur e godet ndonjė fatkeqėsi (musibet), ai kėrkon nga All-llahu xh.sh. qė t’ia largojė atė, e kėtė nuk kėrkon nga tė vdekurit. Motoja e tij janė fjalėt e Resulull-llahut s.a.v.s:

    “Nėse e lutė dikė, atėherė lute vetėm All-llahun, nėse kėrkon ndihmė prej dikujt, atėherė kėrko vetėm prej All-llahut”

    Motoja e tij janė edhe fjalėt e All-llahut xh.sh.:

    “Nėse ngaAll-llahu tė godet ndonjė fatkeqėsi, atė herė askush pėrveē Tij nuk mund tė tė shpėtojė.” (El-En’am: 17).

    5. Teuhidi ėshtė themel i vėllazėrisė dhe barazisė islame, ngase ai nuk u lejon pasuesve tė vet qė njeri-tjetrin ta konsiderojnė pėr zotėr pėrveē All-llahut xh. sh., Njė tė Vetmit, si dhe ibadetin (bindshmėrinė) e tė gjithė njerėzve nė krye me Muhammedin, Tė Dėrguarin dhe tė Zgjedhurin (Mustafa) e All-llahut xh.sh., salavati dhe selami qofshin mbi tė!

    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  5. #5
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    ARMIQTĖ E TEUHIDIT



    All-llahu i Lartmadhėrishėm thotė nė Kur’an:

    “Si pėr ty ashtu edhe pėr ēdo Pejgamberė, Na kemi krijuar armiq, djajtė nė trajtė tė njerėzve dhe xhinnėve, tė cilėt i flasin njėri-tjetrit fjalė tė zbu kuruara pėr t’i mashtruar ata.” (El-En’am: 112).

    Urtėsia (hikmeti) i All-llahut ka dashur qė Ai Pejgamberėve dhe agitatorėve tė teuhidit t’ua caktojė shejtanėt nga xhinnėt, tė cilėt shejtanėve nė trajtė tė njerėzve u sillnin mendime tė shėmtuara, kobin, lajthitjen dhe tė pavėrtetėn, nė mėnyrė qė njerėzit t’i shpiejnė nė prapėsi dhe t’i largojnė nga teuhidi nė tė cilin tė gjithė Pejgamberėt mė sė pari i kanė thirrur popujt e vet, sepse ai ėshtė themel nė tė cilin ndėr tohet misioni islam.

    Ėshtė pėr t’u habitur se si disa njerėz konsi derojnė se thirrja nė teuhid e ndan dhe e pėrēan ummetin islam, e, nė realitet, ai e bashkon, nė ēka udhėzon edhe domethėnia e fjalės teuhid nė gjuhėn arabe.

    Pėr sa u pėrket politeistėve tė cilėt kanė pranuar teuhidur-rububijen (se All-llahu ėshtė sun dues i ēdo gjėje) dhe se All-llahu ėshtė Krijues i tyre, ata kanė mohuar
    teuhidul-uluhije (se vetėm All-llahu meriton t’i drejtohet ibadeti) dhe, nė vend se me dua t’i drejtohen vetėm All-llahut xh. sh., ata duatė ia drejtonin edhe hyjnive tė tjerė, ndėrsa pėr Resulull-llahun s.a.v.s. kanė thėnė:

    “A don ai qė prej tėrė perėndive tė bėjė njė Zot? Me tė vėrtetė, kjo ėshtė njė gjė e ēuditshme!” (Sad: 5).

    All-llahu xh.sh. pėr popujt e mėparshėm thotė:

    “Po ashtu, as para tyre nuk ka ardhur asnjė Pejgamber, e qė tė mos thonin (pėr tė): “Ėshtė magjistar”, apo: “Ėshtė i ēmendur!” Vallė, a mos ia kanė rekomanduar kėtė njėri-tjetrit? Jo, por ata janė popull rebel.” (Edh-Dharijat: 52-53).

    Njė nga veēantitė e politeistėve ėshtė se, zemrat e tyre shtangohen dhe ndiejnė rezistencė kur dėgjojnė se, duaja i drejtohet vetėm All-llahut xh.sh. dhe ata rebelohen dhe mohojnė (besimin). E, kur dėgjojnė pėr politeizėm dhe se duaja i drejtohet dikujt tjetėr pėrveē All-llahut xh.sh.,ata gėzohen dhe disponohen.

    Kėta politeist All-llahu xh sh. i pėrshkruan me fjalė:

    “Kur pėrmendet vetėm All-llahu, neveriten zemrat e atyre qė nuk besojnė nė jetėn tjetėr, ndėr sa kur tė pėrmenden ata (zotėr), pėrveē All-llahut, ata menjėherė gėzohen” (Ez-Zumer: 45)..

    Ndėrsa, duke i pėrshkruar politeistėt, tė cilėt mohojnė teuhidin, All-llahu xh.sh. thotė:

    “Kjo ėshtė pėr atė, qė kur thirrej All-llahu i Vetėm, mohojshi, e nėse i pėrshkruhej shok Atij - ju besojshi! Vendimi i pėrket vetėm All-llahut, tė Lartėsuarit e tė Madhit!” (El-Mu’min: 12).

    Edhe pse kėto ajete kanė tė bėjnė me jobesim tarėt, kėto i pėrkasin edhe tė gjithė atyre qė posedojnė veēoritė e tyre ndėrsa konfirmojnė pėrkatėsinė islame, e, nė realitet, luftojnė kundėr agitatorėve tė teuhidit, i bėjnė shpifje dhe i quajnė me emra fyes, nė mėnyrė qė t’i largojnė njerėzit prej tyre dhe t’ua fusin urrejtjen ndaj teuhidin pėr shkak tė cilit All-llahu xh.sh. i ka dėrguar Pejgamberėt e Vet.

    Ndėrmjet tyre bėjnė pjesė edhe ata tė cilėt nuk ndiejnė kurrfarė pendimi (pėrkorėsie) kur dėgjojnė se duaja i drejtohet All-llahu xh.sh., ndėrsa, kur dėgjojnė se dua ja i drejtohet dikujt tjetėr pėrveē Tij, si pėr shembull kur kėrkohet ndihmė nga Pejgamberi a.s., apo nga evliatė (njerėzit e mirė), ndiejnė pendesė dhe gėzohen. O, sa e shėmtuar ėshtė ajo qė bėjnė ata!



    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  6. #6
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    QĖNDRIMI I DIJETARĖVE PĖRKITAZI ME ĒĖSHTJEN E TEUHIDIT


    Dijetarėt (alimėt) janė trashėgimtarė tė Pejgam berėve tė All-llahut dhe ata nė ēka mė sė pari i kanė thirrur njerėzit, ka qenė teuhidi. All-llahuxh.sh. kėtė e pėrmend me fjalėt:

    “Na ēdo populli i kemi dėrguar nga njė Pejgamber. (Ata u thonin atyre): “Adhuroni vetėm All-llahun, e shmanguni nga djalli (taguti)!” (En-Nahėl: 36)

    E tagut ėshtė ēdo njeri qė adhurohet pėrveē All-llahut xh.sh., dhe mė kėtė ėshtė i kėnaqur. Andaj, dijetarėt duhet t’ia kushtojnė kujdesin mė sė pari asaj qė ka qenė preokupim i parė i tė gjithė Pejgamberėve, e t’i thėrrasin njerėzit qė ta shfaqin Njėshmėrinė e All-llahut xh.sh. (teuhidin) pėrmes tė gjitha llojeve tė iba detit, e veēanėrisht pėrmes duasė, pėr tė cilėn Resu lull-llahu s.a.v.s. ka thėnė:

    “Duaja ėshtė ibadet!” (Shėnon Tirmidhiu dhe thotė: hadithi ėshtė hasen-sahih).

    Shumica e myslimanėve tė kohės sė tanishme kanė rėnė nė shirk (politeizėm) dhe i drejtojnė duanė dikujt tjetėr pėrveē All-llahut xh.sh., qė ėshtė shkak i vuajtjeve dhe i fatkeqėsive tė tyre, siē ka qenė ky shkak i fatkeqėsive tė popujve tė mėparshėm, tė cilėt All-llahu xh.sh. i ka shkatėrruar - ngase duanė ua kanė drejtuar “mbrojtėsve tė vet” e jo All-llahut xh.sh..

    Pėrkitazi me ēėshtjen e teuhidit dhe luftės kundėr shirkut, dijetarėt kanė disa qėndrime:

    1. Nė grupin e parė bėjnė pjesė dijetarėt tė cilėt e kanė kuptuar teuhidin, rėndėsinė e tij dhe llojet e tij, dhe kanė konceptuar shirkun dhe llojet e tij, andaj i kanė pėrmbushur obligimet e veta e ua kanė shpjeguar njerėzve nocionin e teuhidit dhe tė shirkut, ndėrsa mbėshtetja e tyre ėshtė Kur’ani dhe praktika autentike (Sunneti) i Resulull-llahut s.a.v.s..

    Kėta dijetarė, tekefundit, sikurse edhe tė gjithė Pejgamberėt, kanė qenė tė
    ekspozuar akuzave tė rrejshme, mirėpo kanė qenė tė durueshėm dhe nuk janė zmbrapsur. Motoja e tyre janė fjalėt e All-llahut xh.sh.:

    “Dhe, duroji llomotitjet e atyre dhe largohu nga ata nė mėnyrė tė bukur.” (El-Muzzemmil: 10)

    E shumė kohė pėrpara, Llukmani i urtė e ka kėshilluar tė birin e vet duke i thėnė:

    “O djali im, kryeje namazin, urdhėro me tė mira e pengo nga tė kėqijat dhe bėhu i durueshėm pėr atė qė tė ka goditur!

    Me tė vėrtetė, kjo ėshtė nga punėt e mėdha, tė vendosura.” (Llukman: 17).

    2. Nė grupin e dytė bėjnė pjesė dijetarėt tė cilėt kanė lėnė pas dore thirrjen nė teuhid, i cili ėshtė themel i Islamit, e flasin pėr namaz, pėr pushtet dhe pėr xhihad, duke mos pėrmirėsuar besimin tek myslima nėt, sikur tė mos kishin dėgjuar fare pėr fjalėt e All-llahut xh.sh.:

    “E, sikur t’i bėnin shok Atij, do t’ju humb ēdo gjė nga ajo qė kanė punuar.” (El-En’am: 88).

    Ndėrsa, sikur t’i kishin dhėnė pėrparėsi teuhidit mbi gjėrat tjera, siē i kanė bėrė Pejgamberėt, thirrja dhe misioni i tyre do tė kishin pasur sukses dhe do t’i ndihmonte siē i ka ndihmuar Pejgamberėt dhe Ferrėfyesit.

    All-llahu i Lartmadhėrishėm thotė:

    “All-ahu u ka premtuar disave prej jush, qė kanė besuar dhe qė punojnė vepra tė mira - se do t’i bėjė sundimtarė nė Tokė, ashtu, si i ka bėrė ata para tyre dhe qė do t’ua forcojė fenė e tyre, me tė cilėn Ai ėshtė i kėnaqur, dhe qė do t’ua
    shndėrrojė atyre - frikėn nė siguri. Ata, mė adhurojnė Mua, e nuk mė bėjnė shok asgjė. E, kush bėnė mohim pas kėsaj, ata janė ngatėrrestarė tė vėrtetė.”
    (Nur: 55).

    Pra, kushti kryesor pėr ndihmėn e All-llahut xh. sh. ėshtė teuhidi dhe ė tė mos i bėhet ibadet askujt tjetėr pėrveē Tij.

    3. Nė grupin e tretė janė dijetarėt dhe misionarėt tė cilėt kanė raktisur thirrjen nė teuhid dhe nė luftė kundėr shirkut, duke u frikėsuar ga sulmi i njerėzve dhe duke pasur drojė pėr pozitat dhe vendet e punės ė tyre. Ata fshehin diturinė tė cilėn All-llahu xh.sh. urdhėron t’ua ublikojnė njerėzve. Me tė drejtė atyre i pėrkasin kėto fjalė tė All-llahut Xh.sh..

    “Me tė vėrtetė, ata qė fshehin dokumentet Tona tė qarta, qė i kemi shpallur Ne, dhe orienti min e drejtė, pasi qė ua kemi treguar njerėzve nė Librin (Teuratin), ata i mallkon All-llahu, i mall kojnė edhe tė gjithė ata qė janė kompetentė tė mallkojnė.” (El-Bekare: 159).

    Kurse pėr misionarėt (dainjtė) All-llahu xh.sh. thotė:

    “Pėr ata qė i kumtojnė shpalljet e All-llahut dhe qė i kanė druajt Atij, dhe qė nuk janė frikė suar prej askujt, pos All-llahut. E, mjafton qė tė japėsh llogari te All-llahu!” (El-Ahzab: 39).

    E, Muhammedi a.s. ka thėnė:

    “Kush fsheh diturinė, All-llahu do t’ia vėn atij kapistrėn nga zjarri.”

    4. Nė grupin e katėrt bėjnė pjesė dijetarėt tė cilėt i kundėrvihen thirrjes dhe tė shprehurit e Njėsisė sė All-llahut xh.sh., tė drejtuarit e duasė vetėm Atij dhe mos drejtimit askujt tjetėr pos Atij, qoftė ai Pejgamber, evlia apo i vdekur. Ky grup dijetarėsh e lejon kėtė dhe ajetet, tė cilat nė vete pėrmbajnė vėrejtjen se nuk duhet askujt tjetėr t’i drejtohet duaja, pėrveē All-llahut xh. sh., i konsiderojnė se ato i pėrkasin mushrikėve, dhe e askush nga myslimanėt nuk hynė nė nocionin e shirkut. Ata sikurse nuk kanė dėgjuar pėr fjalėt e All-llahut xh.sh.:

    “Pėr ata qė besojnė dhe nuk e pėrziejnė besi min e tyre me zullum, atyre u pėrket siguria dhe ata janė nė rrugė tė drejtė.” (El-En’am: 82).

    Fjala zullum e pėrdorur nė ajet, kėtu don tė thotė shirk (politeizėm), e
    kėtė e dėshmojnė edhe fjalėt e All-llahut xh.sh.:

    “Me tė vėrtetė, tė bėrit shok All-llahut, ėshtė zullum i madh.” (Llukman: 13).

    Pėrkitazi me atė qė aludon ky ajet, shirk mund tė bėjė edhe mushriku dhe myslimani mu’min, siē ėshtė rasti nė shumė shtete islame sot. Resulull-llahu s.a.v.s ka tėrheq vėrejtjen nė ata njerėz tė cilėt lejojnė t’i drejtohet duaja dikujt tjetėr pėrveē All-llahut xh.sh. dhe lejon varrimin e tė vdekur ve nė xhamia, sjelljen rreth e rrotull kabureve, tė pėr gjėruarit evliave (njerėzve tė mirė) dhe bid’ate, e gjėra tjera tė shėmtuara. Ai ka thėnė:

    “Pėr ummetin tim kam frikė nga prijatarėt (udhė heqėsit), tė cilėt i shpėrkėndejnė (largojnė nga rruga e drejtė) njerėzit.”

    Njėri nga dijetarėt e Az-harit, i pyetur se a ėshtė e lejuar tė shqiptohet duaja nė drejtim tė varrezės, ėshtė pėrgjigjur: “Pėrse tė mos jetė e lejuar? Varri i Pejgam berit a.s. gjendet nė xhami dhe njerėzit falen nė drejtim tė tij.” Mirėpo, Pejgamberi a.s. nuk ėshtė varrosur nė xhaminė e tij, por nė shtėpinė e Aishes, e, ndėrsa edhe ai vetė ka ndaluar faljen nė drejtim tė varrit dhe njėra nga duatė qė e shqiptonte ėshtė:

    “O All-llahu im! Kėrkoj mbrojtje prej Teje nga dituria e padobishme!”

    Kjo don tė thotė: nuk do t’ua pėrcjelli tė tjerėve, nuk do tė punojė sipas saj e as atė qė nga sjelljet e mia nuk do t’i nderojė vetitė e mia tė kėqija.

    5. Nė grupin e pestė bėjnė pjesė njerėzit tė cilėt u janė bindur dijetarėve nė mėkatime ndaj All-llahut xh.sh. Kėta tėrėsisht i kundėrvihen fjalėve tė Pejgamberit a.s., i cili ka thėnė:

    “Nuk ka bindshmėri nė mėkatime, porse ajo duhet tė jetė nė veprat e mira.”
    Pėr kėtė bindshmėri tė tyre, ata do tė pendohen nė Ditėn e gjykimit, atėherė kur nga pendimi nuk do tė kenė kurrfarė dobie. Duke i pėrshkruar vuajtjet e jobesimtarėve dhe tė atyre qė i kanė pasuar kėta, All-llahu xh.sh. thotė:


    “Nė Ditėn kur fytyrat e tyre do tu rrotullohen nė zjarr, ata do tė thonė: “Ah, sikur t’ju kishim pėrulur All-llahut dhe ta kishim dėgjuar Pejgam berin! Dhe do tė thonė: “O Zoti ynė, na e kemi dėgjuar parinė tonė dhe eprorėt tanė, por ata na
    shmangėn prej rrugės sė drejtė. O Zoti ynė, atyre jepju dėnim tė dyfishtė dhe mallkoji ata me mall kim tė madh!”
    (El-Ahzab: 67-68).

    Ibni Kethiri, duke komentuar kėtė ajet, ka thėnė:

    “D.m.th. i kemi pasuar urdhėrdhėnisit dhe prijėsit tanė, e kemi punuar pėrkundėr
    Pejgamberėve. Dhe kemi konsideruar se ata posedojnė diē dhe kanė diē,
    ndėrsa - nga ana tjetėr - ata nuk kishin kurrgjė!”


    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  7. #7
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774

    KONFLIKTI MES TEUHIDIT DHE SHIRKUT



    a) Konflikti mes teuhidit dhe shirkut ėshtė shumė i vjetėr, qė zgjatė qė nga koha e Nuhit a.s., i cili e ka thirrur popullin e vet tė adhurojnė vetėm All-llahun, e ta braktisin adhurimin e idhujve. Nuhi a.s. 250 vite rradhazi e ka thirrur popullin e vet nė teuhid, e reagimi i tyre , siē e pėrshkruar Kur’ani, ka qenė:

    “Dhe kanė thėnė (populli i Nuhit): “Mos i lini kurrsesi zotėt tuaj, mos e lini Veddin, as Suvain, as Jeguthin, as Jeukin, as Nesrin’!” E, kėta idhuj kanė mashtruar shumė
    (njerėz); e ti (keqbėrėsve) mos u zmadho asgjė, pėrpos humbjes!”
    (Nuh: 23-24).

    Buhariu transmeton nga Ibni Abbasi se, pėrkitazi me tefsirin (komentimin) e kėtij ajeti ka thėnė:

    “Kėta janė emra tė njerėzve tė mirė tė popullit tė Nuhit, e pasi qė kanė vdekur, shejtani u ka pėshpėritur njerėzve nga ky popull qė, nė vendet ku tuboheshin ata, tė vendonin statuja dhe t’i quajnė me emra tė kėtyre njerėzve. Kėta kanė vepruar kėshtu, por nuk i adhu ronin kėta idhuj. Mirėpo, kur ka vdekur kjo gjeneratė, ėshtė zhdukur dituria e drejtė, e kėta idhuj u bėnė hyjni.”

    b) Pas Nuhit a.s. janė ndėrruar Pejgamberėt, tė cilėt i thėrrisnin njerėzit tė adhurojnė vetėm All-llahun xh.sh. dhe ta braktisin adhurimin e idhujve tė cilėt nuk meritojnė t’u bėhet ibadet. Pėrkitazi me kėtė Kur’ani thotė:

    ”Ja dėrguam (popullit) Adit, vėllain e tyre - Hudin. Ai tha: “O populli im, adhuroni All-lla hun! Ju nuk keni zot tjetėr pėrveē Tij! E, a nuk po i ruheni dėnimit?” (A’raf: 65).

    ”(Ja dėrguam) Themudit, vėllain e tyre Sali hun. “O populli im”, - tha ai, “adhuroni vetėm All-llahun! Ju nuk keni zot tjetėr pėrveē Tij! (Hud: 61).

    “(Ia dėrguam) Medjenit - vėllain e tyre Shuaj bin. Ai tha: ”O populli im, Adhuroni All-llahun! ju s’keni zot tjetėr pėrveē Tij. (Hud: 84).

    “(Kujtoje ti o Muhammed!) kur Ibrahimi i tha tė atit dhe popullit tė tij: “Unė jam larg atyre qė i adhuroni ju, pos Atij, qė mė ka krijuar (mua) - dhe, me tė vėrtetė, Ai mė udhėzon nė rrugėn e drejtė”. (Ez-Zuhruf: 26-27).

    Reaksioni i politeistėve nė thirrjen e tė gjithė Pejgamberėve ka qenė kundėrvėrja dhe refuzimi i asaj me ēka patėn ardhur ata me tė gjitha mjetet qė i kishin nė disponim.

    c) Para pejgamberisė sė vet, Resulull-llahu a.s. ndėr arabėt ka qenė i njohur si njeri i sinqertė dhe i besueshėm. Mirėpo, kur i thirri ata qė tė adhurojnė All-llahun dhe nė besim tė Njėsisė sė Tij - teuhid - dhe tė braktisin atė qė kishin adhuruar tė parėt e tyre, ata “harruan” sinqeritetin dhe besnikėrinė e Resulull-llahut a.s. dhe pėr atė thoshin: ”Magjistar dhe gėnjeshtar!” Ndėrsa Kur’ani shėnon reaksionin e tyre, e thotė:

    “Ata janė ēuditur pėr ardhjen e njė Paralaj mėruesi nga mesi i tyre, dhe jobesimtarėt kanė thėnė: “Ky ėshtė magjistar dhe gėnjeshtar. “A don ai qė prej tėrė perėndive tė bėjė njė Zot? Me tė vėrtetė, kjo ėshtė njė gjė e ēuditshme!” (Sad: 5).

    “Po ashtu, nuk ka ardhur as para tyre asnjė Pejgamber, e qė tė mos thonin (pėr tė): “Ėshtė magjistar”, apo: “Ėshtė i ēmendur!” Vallė, a mos ia kanė rekomanduar kėtė njėri-tjetrit? Jo, por ata janė popull rebel.” (Edh-Dharijat: 52-53).

    Ky ka qenė qėndrimi i tė gjithė Pejgamberėve mbi misionin dhe teuhidin e tyre, qėndrimi i popujve tė tyre, tė cilėt i pėrgėnjeshtronin dhe i shpifnin ata.

    d) Ndėrsa sot, kur myslimani i thėrret vėllezėrit e vet qė tė kenė sjellje tė mirė, tė jenė tė sinqertė dhe besnik, askush nuk i kundėrvihet atij. Mirėpo, kur thėrret nė teuhid, nė tė cilin kanė thirrė tė gjithė Pej gamberėt, dhe qė, nė realitet, duaja duhet t’i drejtohet vetėm All-llahut xh.sh dhe askujt tjetėr, qoftė Pejgam berėve apo evliave, tė cilėt janė robėr tė All-llahut xh.sh., atėherė njerėzit i kundėrvihen dhe e akuzojnė me akuza tė rrejshme. Ata e quajnė “Vehabist”, nė mėnyrė qė t’i largojnė njerėzit nga thirrja e tij, e kur u pėrmendet ajeti nė tė cilin flitet pėr teuhidin, dikush prej tyre thotė: “Ai ajet ėshtė i vehabinje! ”Nėse u pėrmendet, i cili thotė: “Nėse e lutė dikė, atė herė lute vetėm All-llahun, nėse kėrkon ndihmė prej dikujt, atėherė kėrko vetėm prej All-llahut”, dikush prej tyre thotė: “Ky hadith ėshtė i vehabinjve!”

    Dhe, nėse falėsi gjatė namazit tė tij i vėnė duart nė gjoks, ose nėse e lėvizė gishtin tregues gjatė kėndimit tė “et-tehijati-it”, siē ka bėrė Pejgamberi a.s., njerėzit e quajnė vehabist.

    Kėshtu emri i Vehabiut ėshtė bėr simbol pėr muvehhidin - ai qė duanė ia drejton vetėm All-llahut xh.sh. dhe pason Sunnetin e Pejgamberit a.s.

    Fjala Vehabi, i pėrshkruhet fjalės El-Vehhab, e ky ėshtė njėri nga emrat e All-llahut xh.sh., i cili i ka dhuruar njeriut teuhidin, e kjo ėshtė dhuntia mė e ma dhe qė u ka dhuruar All-llahu muvehhidunėve. (Folja vehebe, nė gjuhėn arabe, don tė thotė dhuroj, daro vis.)

    e) Misionarėt e teuhidit janė tė obliguar tė jenė tė durueshėm dhe ta ndjekin shembullin e Resulull-llahun a.s., tė cilit Zoti i tij i ka thėnė:

    “Dhe, duroji llomotitjet e atyre dhe largohu nga ata nė mėnyrė tė bukur.” (El-Muzzemmil: 10).

    “Andaj ti bėhu i durueshėm deri nė vendimin e Zotit tėnd e mos dėgjo as mėkatarė, as jobesim tarė.” (Insan: 24).

    Myslimanėt do tė duhej ta pranojnė thirrjen nė teuhid dhe t’i duan agitatorėt e tij, ngase teuhidi ėshtė misioni i tė gjithė Pejgamberėve, e edhe i Pejgamberit tonė, Muhammedit a.s. Dhe ai qė e do Pejgamberin, e do edhe misionin e teuhidit, e nėse e urren teuhidin, e urren edhe Pejgamberin a.s..


    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  8. #8
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    GJYKIMI (VENDIMI) I PĖRKET VETĖM ALL-LLAHUT


    All-llahu xh.sh. i ka krijuar njerėzit vetėm pėr t‘i bėrė ibadet dhe ua ka dėrguar Pejgamberėt qė t’i mė sojnė ata, kurse atyre ua ka shpallur Librat nė mėnyrė qė mes njerėzve tė gjykojnė sipas tė vėrtetės dhe drejtėsisė.

    Ky gjykim shpjegohet nė Kur’an dhe nė Sunnet dhe pėrfshinė gjykimet nė akide, nė ibadete, nė marrėdhėniet ndėrnjerėzore (mu’amelat), nė legjislacion, nė politikė dhe nė sfera tė tjera tė jetės njerėzore.

    1. Gjykimi nė akide:

    E para, me ēka Pejgamberėt kanė filluar misionin e tyre ka qenė korrigjimi i besimit tek njerėzit (akideja) dhe thirrja e tyre nė teuhid. Kėshtu Jusufi a.s., gjersa gjendej nė burg, i thėrriste shokėt e vet tė burgut nė teuhid, kur prej tij kėrkuan qė t’ua komentojė ėndėrrat. Dhe para se ta bėnte kėtė u ka thėnė:

    “O shokėt e mi tė burgut! A janė mė tė mirė zotėt e llojllojshėm apo All-llahu, i Vetmi dhe Nga dhėnjimtari? Ju adhuroni, pos All-llahut, vetėm emra, tė cilėt ua keni ngjitur ju dhe tė parėt tuaj, All-llahu nuk ka shpallur asnjė argument pėr ta.
    Vendimi i pėrket vetėm All-llahut: Ai ka urdhėruar qė tė adhuroni vetėm Atė, Kjo ėshtė e vetmja fe e vėrtetė, por shumica e njerėzve nuk e dinė.”
    (Jusuf: 39-40).

    2. Gjykimi nė ibadete:

    Dispozitat lidhur me ibadete, siē janė dispozitat qė kanė tė bėjnė me namaz, haxhxh etj., duhet t’i marrim nga Kur’ani dhe nga hadithet autentike, duke vepruar sipas fjalėve tė Resulull-llahut a.s., i cili ka thėnė:

    “Faluni ashtu siē mė shihni mua duke u falur!”, dhe:“Merrni prej meje ceremonitė (e haxhxhit)!”

    Dhe duke vepruar sipas imamėve-muxhtehidė, tė cilėt thoshin:

    “Nėse konstatohet autenticiteti i ndonjė hadithi, atėherė ai ėshtė drejtimi (medhhebi) im.”

    E nėse imamėt janė ndarė nė mendime nė ndonjė ēėshtje, nuk do t’i pėrmbahemi nė mėnyrė fanatike vetėm mendimit tė njė imami, pėrpos nėse mendimi i tij bazohet nė argument tė drejtė, nė Kur’an dhe nė Sunnet.

    3. Gjykimi nė marrėdhėniet ndėrnjerėzore:

    Siē ėshtė: shitblerja, huazimi (kreditimi), marrja me qira e tė ngjashme.

    Gjykimi nė tė gjitha kėto gjėra i pėrket All-llahut dhe Pejgamberit tė Tij, ngase All-llahu xh.sh. thotė:

    “Betohem nė Zotin tėnd, se ata nuk do tė jenė besimtarė tė vėrtetė, pėrderisa mos tė marrin ty pėr arbitėr, pėr ato konflikte qė ekzistojnė ndėrmjet tyre; e pastaj, tė mos ndiejnė kurrfarė dėshprimi ndaj gjykimit tėnd dhe tė tė binden ty
    plotėsisht”
    (En-Nisa’: 65).

    Mufessirėt (komentuesit e Kur’anit) pėrmendin shkakun e zbritjes sė kėtij ajeti, e kjo ėshtė konflikti i cili ka shpėrthye ndėrmjet dy njerėzve rreth ujitjes sė palmishteve dhe ēifligjeve, ndėrsa Pejgamberi a.s. ka gjykuar nė favor tė Zubejrit.

    Njeriu qė ishte nė konflikt me tė i thotė Pejgamberit a.s.:

    “Gjykove nė favor tė tij vetėm pse e ke djalė tė hallės!” Pastaj ėshtė shpallur ky ajet.

    4. Gjykimi nė kisas (hakmarrje) dhe nė sanksione:

    All-llahu xh.sh. thotė:

    “Na iu caktuam atyre (izraelitėve) nė tė (Tevrat), qė tė: shkėmbehet me personin (tė dėnohet vrasėsi me vrasje), syri me sy, hunda me hundė, veshi me vesh, dhėmbi me dhėmb, dhe plaga me plagė. E, kushdo qė t’a falė atė (hakmarrjen), ai
    ėshtė shpagues pėr mėkatet e tij. Dhe kushdo qė nuk gjykon me atė qė ka zbritur All-llahu, ata janė zullumqarė tė vėrtetė.”
    (El-Maide: 45.

    5. Gjykimi nė legjislacion i pėrket vetėm All-llahut

    Ngase All-llahu xh.sh. thotė:

    “Ai ju ka urdhėruar nga feja, atė qė ia ka urdhėruar Nuhit dhe atė qė ta shpallėm ty...” (Esh-Shura: 13).

    [All-llahu xh.sh ua ka mohuar tė drejtėn mushrikėve qė t’u japin tė drejtėn dikujt tjetėr tė caktojnė ligje pėrveē All-llahut xh.sh., e thotė:

    “Por ata kanė shokė tjerė (udhėheqės tė kėqijė), tė cilėt u kanė pėrcaktuar (atyre) nė fe aso dispozita, ēfarė nuk ka lejuar All-llahu...” (Esh-Shura:21).


    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!

    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  9. #9
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    REZYME


    Myslimanėt janė tė obliguar tė gjykojnė sipas Kur’anit dhe Sunnetit autentik dhe pėr shpalljen e vendiit nė tė gjitha konfliktet t’i drejtohen Kur’anit dhe Sunnetit, duke vepruar sipas fjalėve tė All-llahut xh.sh.:

    “Dhe (Na tė dėrguam Librin) qė tė gjykosh ti me atė qė tė ka shpallur All-llahu...” (Maide: 49).

    Si dhe fjalėve tė Pejgamberit a.s. :

    “Dhe ata nuk do tė gjykojnė sipas Librit tė All-llahut dhe tė kėrkojnė zgjidhje (e konfliktit) nė atė qė ka shpallur All-llahu, e qė All-llahu fuqinė e tyre tė mos ua kthej kundėr vetė atyre!”


    Myslimanėt janė tė obliguar qė nga vendet e tyre t’i rrėzojnė ligjet e huaja (franceze, angleze etj.) tė cilat janė nė kundėrshti me ligjin islam, dhe qė pėr zgjidhjen e konflikteve tė mos iu drejtohen gjyqeve tė cilat gjykojnė sipas asaj qė ėshtė nė kundėrshtim me Islamin, dhe qė zgjidhjen e konflikteve ta kėrkojnė nė Islam, tek ata dijetarė nė tė cilėt kanė besim.

    Kjo ėshtė mė mirė pėr ta, ngase Islami gjykon me drejtėsi tė plotė dhe njėsoj pėr tė gjithė njerėzit dhe ua kursen tė hollat dhe kohėn tė cilėn e humbasin nėpėr gjykatore tė qyteteve pa kurrfarė dobie. Kėsaj duhet shtuar edhe vuajtjen e madhe nė Ditėn e gjykimit, ngase janė kthyer nga gjykimi i drejtė i All-llahut e i janė drejtuar ligjit jo tė drejtė njerėzor.


    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

  10. #10
    Robi i All-llahut
    Anėtarėsuar
    09-01-2008
    Vendndodhja
    Nė Itali
    Postime
    1,774
    SHIRKU I MADH



    Shirku i madh do tė thotė: t’i pėrshkruhet All-llahut shok dhe tė drejtuarit atij me dua siē i drejtohet All-llahut, apo t’i bėhet ibadet sikur p.sh. kėrkim ndihme prej tij, tė bėhet flijimi pėr tė, tė betuarit ne tė etj.

    Nė “Sahihun” e Buhariut dhe Muslimit shėnohet hadithi tė cilin e transmeton Abdull-llah b. Mes’udi:

    “E kam pyetur Resulull-llahun a.s.: - Cili ėshtė mėkati mė i madh? Ėshtė pėrgjigjur: “T’i pėrshkruash All-llahut shok, e Ai tė ka krijuar!”

    LLOJET E SHIRKUT TĖ MADH

    1. Shirku nė dua

    Ky shirk don tė thotė tė drejtuarit tjetėr kujt me dua pėrveē All-llahut xh.sh., si p.sh. Pejgamberėve, evliave etj. duke kėrkuar prej tyre nafakė apo shėrim nga sėmundja.

    All-llahu xh.sh. thotė :

    “Dhe, pėrveē All-llahut mos iu lut tjetėrkujt, tė cilėt nuk tė sjellin as dobi as dėm, e nėse e bėn kėtė, ti atėherė, me tėvėrtetė, je nga jobesimtarėt.” (Junus: 106)

    Ndėrsa Pejgamberi a.s. ka thėnė:

    “Kush vdes duke i pėrshkruar All-llahut shok, do tė hyjė nė zjarr (nė Xhehennem).”

    Argument se tė drejtuarit me lutje (dua) tjetėrkujt pėrveē All-llahut, qoftė ai i vdekur apo i papranishėm, ėshtė shirk, janė fjalėt e All-llahut xh.sh.:

    “...E, ata qė i adhuroni ju, pos Tij - nuk posedojnė as sa lėkura e bėrthamės sė hurmasė. Nėse ju i thėrrisni ata, thirrjen tuaj ata nuk e dėgjojnė, e (edhe) sikur ta dėgjonin, nuk do t’ju pėrgjigjeshin. Edhe nė Ditėn e Kiametit, ata do tė mohojnė atė qė ia pėrshkruanin pėr shok All-llahut. Dhe, askush nuk do tė informojė ty (o Muhammed!) ashtu si Ai i Gjithdijshmi.” (Fatir: 13).

    2. Shirku nė cilėsitė e All-llahut

    Siē ėshtė bindja se Pejgamberėt dhe evlijatė (nje rėzit e mirė) janė tė njohur me gajb (botėn trans cendentale). All-llahu i Lartmadhėrishėm thotė:

    “All-llahu i ka ēelėsat e tė gjitha fshehtėsive dhe vetėm Ai i di ato...” (El-En’am:59).

    3. Shirku nė shprehjen e dashurisė

    Me fjalė tė tjera ta duash dikė nga evliatė apo dikė tjetėr, siē duhetAll-llahu i Lartmadhėrishėm. Pėr kėtė lloj tė shirkut All-llahu xh.sh. thotė:

    “Ka njerėz qė nė vend tė All-llahut marrin disa gjėra tė tjera pėr zotėr dhe i duan ato si All-llahun; ndėrsa ata qė besojnė, e duan shumė mė tepėr All-llahun... ” (El-Bekare: 165).

    4. Shirku nė shprehjen e dėgjesės (bindshmėrisė)

    Ky shirk pėrbėhet nga shprehja e bindshmėrisė dijetarėve (alimėve)dhe shehlerėve, tė cilėt janė tė bin dur se kjo ėshtė e lejuar.

    All-llahu xh.sh. thotė:

    “Ata, pėrpos All-llahut kanė konsideruar pėr zot dijetarėt e tyre dhe murgjit e tyre...” (Tevbe: 31).

    Kėtu fjala “Ibadet” ėshtė ftillėzuar si bindshmėri nė ma’sijet (mėkatimi ndaj priftėrve dhe murgjve) ashtu qė ata kanė lejuar atė qė ka ndaluar All-llahu xh.sh., ndėrsa kanė ndaluar atė qė Ai ka lejuar.

    Muhammedi a.s. ka thėnė:

    “Nuk ka bindshmėri ndaj krijesės qė urdhėron mėkat ndaj Krijuesit.”

    5. Shirku nė inkarnacion

    Kjo ėshtė bindja se All-llahu xh.sh. ėshtė mishė ruar nė krijesat e Tij, e Ai ėshtė i pastėr nga kjo.

    Kjo ėshtė kredoja (bindja) e sufinjve tė Ibni Are biut, i cili ėshtė varrosur nė Damask, e i cili me njė rast ka thėnė kėtė proverb: “Zoti ėshtė rob e robi ėshtė Zot, e arėherė kush ėshtė mukellef?” (D.m.th. kush ėshtė ai qė do t’i zbatojė urdhėresat dhe ndalesat?). Ndėrsa njė sufij - poet, i cili ka besuar inkarnacionin, ka thėnė: “Qeni dhe derri nuk janė asgjė tjetėr pos zoti ynė, ndėrsa All-llahu ėshtė vetėm prift nė kishė.”

    6. Shirku - t’i pėrshkruhet All-llahut shok nė qeverisje

    Kjo ėshtė bindja se disa evlia (tė dashurit e All-llahut) posedojnė aftėsi tė qeverisin me Gjithėsi dhe me atė qė ndodh nė tė. Ata i quajnė el-aktab.

    Ata kėtė e konsiderojnė si tė vėrtetė pėrkundėr faktit se mushrikėt e mėparshėm janė pėrgjigjur:

    “Dhe kush i drejton gjėrat? Ata do tė thonė: ”All-llahu!” (Junus: 31).

    7. Shirku lidhur me frikė

    Kjo ėshtė bindja se ndonjė evlia, ndonjė i vdekur apo dikush tjetėr qė nuk ėshtė i pranishėm, posedojnė aftėsi tė dirigjojnė me gjėra dhe tė sjellin ndonjė dėm qė u shkakton frikė njerėzve prej tyre. Sė kėndejmi ekzistojnė njerėz tė cilėt betohen rrejshėm nė All-llahun, e nuk betohen rrejshėm nė ndonjė evlia, duke pasur frikė nga ai.
    Kjo ėshtė bindja e mushrikėve (politeistėve), pėr ēka All-llahu xh.sh.
    na tėrheq vėrejtjen nė Kur’an me kėto fjalė:

    “A nuk i mjafton Zoti robit tė vet? E ata tė frikojnė ty me zota, pos Tij (All-
    llahut)...”Frika nga bishat apo nga zullumqarėt e gjallė, ėshtė e lejuar dhe nuk bėn pjesė nė shirk.
    (Ez-Zumer: 36).

    8. Shirku - tė pėrshkruarit All-llahut shok nė pushtet

    Kėtė lloj tė shirkut e bėjnė ata, tė cilėt caktojnė ligje nė kundėrshtim me Islamin, i lejojnė ato, apo konsiderojnė se ligji islam nuk ėshtė ipėrshtatshėm (i vlefshėm). Kėtu pėrfshihen edhe sundimtarėt edhe nėnshtetasit, nėse nėnshtetasit konsiderojnė se ligjet nė kundėrshtim me islamin janė korrekt dhe janė tė kėnaqur me to.

    7. Shirku i madh i shkatėrron veprat e njeriut

    All-llahu xh.sh. thotė:

    “Me tė vėrtetė, tė ėshtė shpallur ty dhe atyre (Pejgamberėve) qė kanė qenė para teje: “Nėse i pėrshkruan All-llahut shok, me siguri do tė hum bin punėt tuaja dhe do tė jesh ndėr ata qė janė shkatėrruar.” (Ez-Zumer: 65).

    10. All-llahu nuk e falė shirkun e madh, pos nėse bėhet tevbeja dhe tėrėsisht braktiset shirku

    All-llahu xh.sh. thotė:

    “All-llahu, me tė vėrtetė, nuk e falė atė qė i bėn shok Atij, por ia falė tjerat mėkate kujt tė dojė (pėrveē kėtij). Kushdo qė t’i bėjė shok All-llahut, ai me tė vėrtetė, ka humbur larg prej udhės sė drejtė.” (En-Nisa: 116).

    11. Ekzistojnė shumė lloje tė shirkut, nga tė mėdhatė e tė voglat

    Duhet pasur kujdes tė madh ndaj tė gjitha llojeve tė shirkut.

    Pejgamberi a.s. na ka mėsuar me kėto fjalė:

    [U]“O All-llahu ynė! Kėrkojmė mbrojtje prej Teje qė tė mos pėrshkruajmė shok me dijeninė tonė, dhe prej Teje kėrkojmė falje pėr atė qė nuk dimė dhe pėr atė qė kemi bėrė pa dashje"U]


    E lusim All-llahun xh.sh. qė fjalėt e teuhidit tė jenė tė fundit tė cilat do t’i shqiptojmė nė dynjallėk dhe qė tė gjithė myslimanėt t’i tubojė rreth kėtyre fjalėve!
    Kush nuk ėshtė robi i All-llahut, ai ėshtė robi i shejtanit.

Faqja 0 prej 4 FillimFillim 12 ... FunditFundit

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •