About a year ago we were discussing different people around the world that displayed the characteristic of gameness. Naturally I made the case for the Albanians and shared certain passages of Edith Durham's book, "High Albania". I brought up the concept of "Besa" At that point Judith, a Jewish girl, remarked "I've heard about that" She explained her aunt once talked about Albanians living in the Balkan countries that welcomed and sheltered many Jewish men, women and children during World War II. Everybody there including myself had never heard about this remarkable story. Judith's aunt said the Albanians were the kind of people that never wanted fame or fortune or gratitude from the outside world. They helped these desperate people because of their natural compassion and sense of honor.
__________________________________________________ _
Rreth një vit më parë ne ishim duke diskutuar njerëz të ndryshëm në mbarë botën që shfaqet karakteristike e gameness. Natyrisht kam bërë rastin për shqiptarët dhe pasazhe të caktuara të përbashkët të librit të Edith Durham-it, "High Shqipëri". I solli konceptin e "Besa" Në atë moment Judith, një vajzë çifute, u shpreh: "Unë kam dëgjuar për këtë" Ajo sqaroi tezen e saj një herë folën për shqiptarët që jetojnë në vendet e Ballkanit që mirëpritur dhe strehuar shumë burra hebrenj, gratë dhe fëmijët gjatë Luftës së Dytë Botërore. Të gjithë atje duke përfshirë edhe vetë kurrë nuk kishte dëgjuar për këtë histori të shquar. Tezja Judith tha se shqiptarët janë lloj i njerëzve që nuk donte fama ose pasuri, ose mirënjohje nga bota e jashtme. Ata i ndihmuan këta njerëz të dëshpëruar për shkak të dhembshurisë së tyre natyrore dhe ndjenjën e nderit.
http://www.thejewishweek.com/news/ne...nor_not_thanks
Krijoni Kontakt