Me tutje...
Ravenna
Eneu - i shenjti bir i Premtes dhe Dardanit nuk e ka themeluar Romen as ka qene ndonjehere atje.
I biri i P'rendes ka kaluar neper Iliri pa kapercyer kurre ne brigjet e italise, (kjo eshte nje histori e shpikur e Virgjilit i cili jo me kot deshi ta digjte kete veper te tij) qe me te arritur ne krahinat e liburnise Eneu then rrugen nga bjeshket per ne bregdet dhe ne lagunen qe atij i dukej e fshehte sa duhet dhe e mrekulluar per banim e tregti ndertoi nje Qytet. Dhe ate qytet, -per te falenderuar madheruar e perjetesuar bukurine e Perendise, e quajti me emrin e nenes se tij. Dhe ky qytet, jo rastesisht dhe jo me kot shekuj me vone u quajt Vene-di(s). Ne emer te perendeshes dhe emes se tij Aferdite, dhe i cili sot -ndonese bie ere kanalizim, s'e pengon te quhet qytet i dashurise.
Tutje...
Duke qene se: Vene-dian; Afron-dian dher Pruan-dian, jane vetem tri forma te ndryshme shqipe per te thene te njejten gje, (e meqenese nuk kemi fjale te katert alternative per ta mbithene per te katerten here kete kuptim do te perdorim shprehjen tmerresisht te gabuar dhe pakuptim 'sjell') - qe sjell dian/driten/diten.
Andaj dhe Ra-Ven'a ku dhe ngulitjet e para ishin poashtu ne lagune si ne Nenedik s'eshte asgje tjeter pos nje nga dy format e vetme sintaktike te emerformimit Ven'e-Ra. Te dy kane absolutisht te njejtin kuptim. Ku Ra zevendeson/senderton infinitivin abstrakt Di ne gje te pervecme si ne raportin Rreze : Drite. Krahina e Ravenes eshte ngjit me ate te Venedikut mbi te cilin gjindet edhe krahina e Ra-etise. Popull qe quante veten rreze drite. Apo qe njiheshin si te ndritur.
b.b. Troy III p.a.e.
Krijoni Kontakt