Xhelozija dhe dhuna e burrave shqiptar kunder grave/femrave...

[mia@]

Pse ne Itali apo Amerike, qe jane demokraci me te konsoliduara, nuk ndodhin raste te tilla? Sipas ISTAT(instituti kombetar i statistikave ne Itali) ne cdo 3 femra, te pakten njera ka pesuar agresivitetin apo dhunen e mashkullit gjate jetes jetes se saj dhe ne 63% te rasteve, ne kete akt te dhunshem kane asistuar edhe femijet. Per cfare dhune shqiptaresh te pademokratizuar flasim?!

Me vjen per te qeshur kur i vihet nje pulle kombesie dhunes. Dhuna ndaj femeres, fatkeqesisht, ekziston kudo ne bote dhe nuk njeh kombesi, etni apo ngjyre lekure.

Eshte e vertet qe dhune ka kudo, por vetem ne Shqiperi shperfillet, sidomos ajio ndaj femres.
Ne Shqiperi thone, " Epo duhet rrahur gruaja ndonjehere qe te vije ne vehte"

[e panjohura]

Eshte e vertet qe dhune ka kudo, por vetem ne Shqiperi shperfillet, sidomos ajio ndaj femres.
Ne Shqiperi thone, " Epo duhet rrahur gruaja ndonjehere qe te vije ne vehte"

E burrat duhet rrahur shum here qe te vijn ne vehte!

[mia@]

Nje here cdo darke besoj mjafton.

[_MALSORI_]

Nje here cdo darke besoj mjafton.

mire do ishte po kush ti rrahe se..vetem nese beheni police si kjo ketu mund tja dilni

[kleadoni]

Pse ne Itali apo Amerike, qe jane demokraci me te konsoliduara, nuk ndodhin raste te tilla? Sipas ISTAT(instituti kombetar i statistikave ne Itali) ne cdo 3 femra, te pakten njera ka pesuar agresivitetin apo dhunen e mashkullit gjate jetes jetes se saj dhe ne 63% te rasteve, ne kete akt te dhunshem kane asistuar edhe femijet. Per cfare dhune shqiptaresh te pademokratizuar flasim?!

Me vjen per te qeshur kur i vihet nje pulle kombesie dhunes. Dhuna ndaj femeres, fatkeqesisht, ekziston kudo ne bote dhe nuk njeh kombesi, etni apo ngjyre lekure.

Po ti qesh ore se mire te ben por, vazhdoje me tutje me leximin ne kete teme. E kam shkruar qe nuk ndodhin vetem ne Shqiperi keto gjera, kudo neper bote ndodhin, thjesht ne Shqiperi ajo fjala demokraci = liri, nuk eshte edhe aq efektive.
Te ne ka plot njerez qe mendojne qe diçka e tille eshte normale, dmth qe burri duhet t'ia kercase nje shuplake fytyres gruas per ndonje fjale apo per ndonje sjellje qe atij nuk i pelqen. Madje, ka edhe femra qe jane dakord me kete.

Kapish çuni??

[stern]

Dhuna ndaj gruas ne Shqiperi: Fenomen apo pasoj e mentalitetit?
Nga Jorida Pasku


Dhuna ndaj gruas është një dukuri botërore, por vendi ynë mban përqindjen më të lartë të përhapjes së këtij fenomeni në të gjithë Ballkanin. Kjo shpjegohet me faktin se shoqëria shqiptare,e identifikuar si një shoqëri patriarkale, ka një histori të gjatë të dominimit të burrave në jetën sociale. Emancipimi i gruas është përmendur thjesht si princip,por në të vërtetë ajo ka qenë e ndrydhur dhe ka marrë pjesë shumë pak në endimmarrje.Pas viteve 90, kur ajo preku ndryshime reale, media pasqyroi shumë raste dhunimi të gruas dhe nëpërkëmbje të të drejtave të saj. Për herë të parë këtë vit,Instituti i Statistikave (INSTAT) në bashkëpunim me Unicef po bëjnë një studim për numrin real të grave që dhunohen, të atyre që dhunuesit u kanë marrë jetën dhe si kanë ardhur këto shifra në vitet në vijim. Urojmë që ky studim të jetë një këmbanë thirrjeje për mbrojtjen e të drejtave të tyre.Ligjet që dënojnë vetëm vrasësit e deklaruar, nuk i vlejnë realitetit shqiptar. Çdo grua ka nevojë të mbrohet nga një ligji, para se dhuna të ndodh. Jeta private e familjes duhet të jetë e hapur ndaj jetës publike, për çështje që prekin të drejtat e çdo pjesëtari të familjes.Deri më sot, mentaliteti ka qenë “barra” e çdo gruaje të dhunuar. Ajo shpesh ka zgjedhur të hesht, të harrojë vetveten, të përjetojë situate nga më poshtërueset. E në rastet kur dhunuesi ka qenë tepër i irrituar ka arritur në një fund tragjik. Edhe sa do të zgjasë ky “kalvar” vuajtjesh në kurriz të gruas?!





Për të qënë sa më i prekshëm ky problem për të gjithë lexuesit, po pasqyrojmë historitë reale të dy grave, të cilat e kanë “pranuar”dhunën për një kohë të gjatë në ambientet e tyre familjare. Ato kanë reaguar vetëm kur poshtërimi i ka kaluar përmasat njerëzor, kanë guxuar t’ia rrëfejnë hapur problemin e tyre shërbimit psikologjik dhe tashmë jetojnë të çliruara nga “guaska” e dhunshme e bashkëshortëve. Revista “Spektër” kërkon mirëkuptim nga të gjithë lexuesit që në tekstin e mëposhtëm nuk përmenden emrat e tyre. Kemi ndjekur këtë praktikë,për arsye etike dhe profesionale.Psikologia e një qendre shërbimi social në kryeqytet, Milika Dhamo,na ndihmon të kuptojmë dramën e thellë që këto gra kanë përjetuar.Para së gjithash, ajo kërkon të theksojë bindjen se të gjitha grate ia dolën mbanë të krijojnë një jetë të re, edhe pa “pronarin legjitim” të tyre.

“Unë e dua këtë fëmijë, do ta lind dhe do ta shes për të blerë një armë, që të vrasë të gjithë ata që më vranë.”

Ka rrëfim më rrënqethës të dale nga goja e një gruaja... Ajo harroi vetveten, shkeli me këmbë personalitetin e saj, për shkak të një historie dashurie të pamundur.Familja e saj jetonte në një provincë, larg kryeqytetit. E rritur në një familje patriarkale, ishte edukuar që jetën e saj ta drejtonin vëllezërit. Marrëdhënia me ta filloi të mos ishte si më parë, kur ajo dashuroi dikë në fshat. Edhe pse lidhja e tyre ishte tejet e fshehtë,nuk qëndroi më e tillë kur pas disa kohësh ajo ngeli shtatzënë.Burrat e familjes ushtruan dhunë të skajshme mbi të, duke mos e pyetur kurrë vetveten a ishte e drejtë kjo. Pas disa kohësh i vdes e ëma. Pikëllimit të madh për vdekjen e saj iu shtua dhe akuza e vëllezërve të cilët e fajësuan atë për këtë ngjarje. Duhej të ndodhte kjo histori, që ata t’I jepnin të drejtë vetes ta largonin nga shtëpia. Në këtë mënyrë, “u vu në vend nderi i familjes”.p3_566662453.gif Një grua e cila krijon një marrëdhënie dashurie të fshehtë dhe që nuk pranohet nga i dashuri i saj, në mentalitetin ku jetojmë “duhet” të trajtohet kështu. Ky mentalitet e largoi nga “ngrohtësia e familjes” dhe e flaku “në katër rrugë”,kryq. Pas dy javësh u gjet nga dikush, i cili si zgjidhje të parë pa shërbimin psikologjik në kryeqytet.Punonjësit socialë të klinikës e gjetën tejet të shformuar, të mbushur me dhembje për situatën e saj, të pikëlluar për humbjen e së ëmës, në mes të kaosit. Ajo ishte në atë gjendje sa pohonte: “Unë e dua këtë fëmijë, do ta lind dhe do ta shes për të blerë një armë, që të vrasë të gjithë ata që më vranë”. Falë forcës së brendshme në vetvete dhe trajtimit psikologjik dhe mjekësor, ajo sot ka një punë, një fëmijë që do ta falënderojë që e solli në jetë dhe dëshirën për t’i ndihmuar gratë e tjera të të njëjtës situatë. Kjo grua arriti të stabilizonte marrëdhëniet me të afërmit e largët të saj,kushërinjtë dhe kunatat. Qendra sociale, u interesua të shëndoshte marrëdhënien me babanë e fëmijës, por ai e mohoi deri në fund. Ndërsa vëllezërit dhe babai,e kanë harruar inatin, e kanë pranuar të heshtur dhe nuk janë më agresivë. Duke i dhënë vetes forcë, kjo grua mësoi të krijonte një jetë të re, edhe pse jo nën hijen e bashkëshortit. Ajo është përfshirë në skemat e trajnimit të shërbimeve të punësimit, duke menduar të rrisë aftësitë e veta për një punë më të paguar.



Gra me trauma të pa rrëfyera

Në një situatë të dhunshme mes një gruaje dhe bashkëshortit të saj, ajo plagoset shumë rëndë.Tingëllon e dëgjuar më parë.Kemi hasur dhe herë tjetër histori të ngjashme me këtë. Po është e vërtetë. Kronika e zezë e mediave shqiptare, është e pasur me drama të tilla. Por secila prej tyre, ka diçka të dhembshme për të thënë. Gruaja e kësaj historie u tha “jo” rrahjeve të vazhdueshme, poshtërimit personal dhe pranoi divorcin.Ajo mori shërbimin mjekësor për ta lindur fëmijën e dytë, iu nënshtrua një rehabilitimi shumë të madh dhe në fund arriti të stabilizohej. “Menduam se shëndeti i saj mendor, trazirat e saj emocionale, vuajtjet dhe lëngatat e saj do ta preknin fëmijën, por nuk ndodhi kështu”- shpjegon psikologia Dhamo. Ja dhe një grua tjetër që e mposht mentalitetin dhe nuk ka frikë sesi do të shihet në sytë e të tjerëve.Këto dy histori u bëjnë apel gjithë të tjerave, që të besojnë që mund t’ia dalin mbanë edhe vetëm.



Mentaliteti, barra e rëndë që mbart gruaja në Shqipëri.

Gratë në vendin tonë, nuk e perceptojnë veten si të fuqishme ekonomikisht, një arsye kjo shumë e fortë për të mos e pranuar divorcin. Ato i tremben tejzgjatjeve kohore të procedurave gjyqësore. E shohin të ardhmen shumë të errët, i frikësohen faktit sesi do të ecin me fëmijët, me ekonominë, me thashethemet që do të fliten. I fundit problem që ato shohin është vetvetja, sesi koncepti i tyre për veten është shkatërruar,si është shëndeti i tyre mendor dhe stabiliteti emocional. Janë më shumë të ndjeshme ndaj nevojave ekzistencial dhe sociale, sesa psikologjike.



Dhuna është një dukuri shumë komplekse dhe me shkaktarë shpeshherë mistikë.

Fenomeni i dhunës trajtohet shpesh, gjithashtu dhe shkaktarët e saj. Kjo rubrikë kërkon të shpjegoj më tepër për njerëzit e dhunshëm.” Ne e shikojmë dhunën si një dukuri konstante, por njerëzit e dhunshëm nuk identifikohen si qenie të tilla”- pohon psikologia. Ajo tregon se këta persona nuk arrijnë ta menaxhojnë dot irritimin e sistemit mendor. Ata kanë “aftësi” biologjike, për të mos e kuptuar dot dhembjen e tjetrit. Janë pikërisht ata fëmijë për të cilët nënat ankohen: “E raha por ai nuk kupton, ai nuk ndjen”. Këta fëmijë kur rriten sigurisht që bëhen dhunues.Tjetër kategori dhunuesish janë ata që kanë mungesa të theksuara komunikimi. Nuk e përpunojnë dot informacionin që marrin, duke e perceptuar kërcënimin aty ku ai nuk ekziston.Kjo shpjegon irritimin e shpejtë të atyre burrave, të cilët jemi mësuar t’i tipizojmë si karaktere “që nxehen shpejt”. Por,karakteret më tipike të historive të tilla janë personat që ndihen shumë të vetmuar. Nëse një burrë e kupton që gruaja e vet po e braktis, atij i riaktivizohet psikoza e fëmijërisë dhe bëhet i dhunshëm. Këta individë e ushqejnë veten me mendimin se kanë shumë forcë për t’i dëmtuar të tjerët, pavarësisht se ata mund t’i braktisin. Ky shpjegim nuk i justifikon absolutisht ëta persona, por i bën apel prindërve edukues që t’i kurojnë këto sjellje të fëmijës që në moshë të hershme.



Cila gra nuk e denoncojnë dhunën?

Vetmia dhe mungesa e përkrahjes ekonomike, janë faktorët kryesorë që gruaja shqiptare ndikohet për të mos e denoncuar dhunën. Shumë gra pranojnë të heshtin, të provojnë tortura nga më të ndryshmet,vetëm për të qëndruar në “strehën e rreme” familjare.Brenda saj ato ndihen të fshehura nga paragjykimet, justifikohen brenda mjedisit social si persona me një familje të kompletuar,duke harruar veten dhe e nëpërkëmbur atë.”Ato janë kandidate për ta pranuar dhunën si një dukuri normale, vetëm për të mos përjetuar vetminë, për të mos dalë në rrugë pa burrat e tyre,për të mos qenë të detyruara t’i japin shpjegime të tjerëve”-sqaron Milika Dhamo. Meqë ka një rritje botërore të arsimimit të gruas, mendohet që do të ketë dhe një ulje të atyre që o ta pranojnë dhunën. Por në praktikë në vendin tonë, nuk ndodh kështu. Shkolla bën pak shumë pak për edukimin social.Aty ka mungesë programesh të veçanta ku personat të mësojnë të zhvillojnë shprehi komunikimi, duke i lënë rrugë të lirë marrëdhënieve lehtësisht të atakueshme midis personave.Shumë prej grave të arsimuara,veshin një maskë për veten dhe këtë maskë duhet ta ruajnë me çdo kusht. Nuk e kanë kurajon civile ta denoncojnë dhunën,sepse maska e ruajtjes së imazhit të mirë për veten është shumë e rëndësishme.



Ndihma e psikologut, ende e papranuar në Shqipëri.

Përvoja e të folurit me psikologun, është shumë e re dhe e pasigurt. Në vendin tone ekziston një ekspertizë për t’I ndihmuar rastet e dhunës, por psikologu vazhdon akoma të identifikohet si njëri që merret me shëndetin mendor dhe “shëndeti mendor është një turp i madh”.A thua se truri nuk është njëlloj si zemra që sëmuret dhe vuan? Shumë persona mendojnë se është mirë të shkosh tek kardiologu, por jo të shkosh tek psikologu. Ai është një lloj specialisti i mirëmbajtjes së shëndetit mendor. Njerëzit nuk e dinë që duke marrë shërbime psikologjike rrisin jetëgjatësinë e fektivitetit të tyre mendor.





Këshilla e psikologut

Të gjitha ato gra që kanë përjetuar trauma dhune, kanë nevojë të menjëhershme për shërbim social të koordinuar më shërbim mjekësor. Gjithashtu,ato duhen të mbrohen denjësisht nga ligji. Nëse këto shërbime jepen njëkohësish, gruaja arrin ta rehabilitojë vetveten. Nëse ato merren veç e veç, atëherë efekti nuk është shumë i madhe.Duhet një periudhë 6 mujore që personi i trajtuar, të kthehet në gjendjen e mëparshme.

Nga Revista Spekter

[enis.bera]

Shqiperia eshte nje vend ne tranzicion,nje tranzicion i cili eshte i gershetuar edhe me kanunin.Meshkujt shqiptar kane keto reagime,sepse femrat dalengadale po ngrihen e po kerkojne te drejta e barazi,po kerkojne divorce,nje dukuri qe rralle her degjohej para dhjete vitesh.Fundja,telenovelat kane ndikimin e vet,dhe ajo jete e shthurur telenovelash nuk eshte perendimi,ato gjirohen ne vende me nje shkalle me te larte krimi dhe degradimi,(nuk jane arsye e vetme)

[enis.bera]

E burrat duhet rrahur shum here qe te vijn ne vehte!

nuk rrihet gruaja,rrihet dreqi brenda gruas,,,

[Noellag]

Cdo lloj dhune kunder femres duhet denuar ashper.