Përshëndetje dragueNga: drague
vetem ti nuk duhet te hapesh tema te tilla Adem.
thon nje shprehje nga ne"PO NUK U POQE NE RINI NUK PIQESH NE PLEQERI"
Është për t’i besuar shumë kësaj fjale të urtë popullore… dhe kjo fjalë pastaj ma kujtoi një ngjarje të goxha do viteve më përpara.
Kam pasur një mikun tim, veteran të arsimit dhe kemi ndenjur shpesh bashkë. Ai ka çmuar shumë punën time, sepse vërtet detyrën e mësuesisë jam munduar ta kryej me zell. Shkurt nuk kam kursyer asgjë. Por kjo nuk është e rëndësishme…
Ishim një ditë duke pirë çaj në njërën nga çajtoret e qytezës sonë. Në ndërkohë para çajtores parakaloi një plak. Plak i keq ka qenë. Mbase kjo e nxiti bacën Bajrë të më pyeste:
- Adem, a ke nie ( dëgjuar) që thonë për dikë: ”plak i keq”
- Po,- i thashë indiferent,
- Hë, si i thua ti kësaj? – më pyeti
- Po si të them… është naromal baci Bajrë se njeriu kur plaket mbase pak rrokatet ( matufepset) dhe normal që duket i keq dhe bën gafe! ( Faktikisht mua më shpëtoi fjala ”rrokatet”, sot nuk do ta kisha thënë, sepse nuk u kujtova që edhe ai ishte plak, por u shtira sikur asgjë nuk thashë, gjithashtu edhe ai nuk reagoi…)
- Jo po ta tham ( them) unë edhe mbaje në mend mire. Kur dikush thotë për dike “plak i keq”, dije që ai person edhe si bebe – bebe e keqe ka qenë, edhe si fëmijë ( 5-6 vjeçar) – fëmijë i keq ka qenë, djalë kur është bërë ( 15-16 vjecar) – djalë i keq ka qenë, po edhe si burrë-burrë i keq ka qenë, prandaj edhe në pleqëri është plak i keq!
Dhe kjo thënie e tij më është kujtuar shpesh, madje edhe e kam përdorur në disa raste, herë hapur e herë në mënyrë të kamufluar, si mesele, sidomos pas ndërrimit të sistemit. Ndaj e kam përdorur bukur shpesh këtë dhe hapur e kam thënë:”Vallahi ai që ka qenë i poshtër në atë sistem ai është i poshtër edhe sot ( në këtë sistem) – se me të lindur e ka të jetë i poshtër”. ( Prandaj mos u mashtroni në njerëz pse e ka ndërruar emërtimin, sepse në shpirt është ai i moçmi – e ka me të lindur )
Tash po kthehem te vetja ime. Mbase, sipas teje jam i pjekur keq- pse e dua Shqipërinë, pse shahem për Shqipërinë, por unë nuk jam fajtor. Fajtori i parë është babagjyshi im, ndjesë pastë, pastaj vijnë mësuesit e shkollës së Tërstenikut ( kjo shkollë ka qenë e njohur për këto dhe ka pasur mësues shumë përparimtarë e revolucionarë. Këtë atdhedashuri më nuk e kam gjetur në shkollë të mesme, ndërkaq në studime ka qenë profesor Ahmet Kelmendi) dhe pastaj shokët e mi atdhetarë.
Kështu jam i pjekur, o drague dhe mos të mundohet askush të ma shuajë këtë dashuri për Shqipërinë se nuk do të mundet!
Krijoni Kontakt