A u mor vesh se mos i kane emrat miladin dhe dushan keta qebapsat serbe?se edhe partine keta e krijuan dhe ja dhane dhurate sejmenit me te devotshem enver.
popull leshi qe jemi ne nuk ka ku te shkoje.ne serbi nuk flet dot shqip se ta kercejne me dru kurrizit thone kurse serbet na vine dhe na ndertojne panairin e librit shqip.
Kujdes nga shkjau
Kujdes nga greku
Kujdes nga ata qe harruan ATDHEUN
AT GJERGJ FISHTA
Opinion|20/11/2011 00:29
Shekulli
Bestseller dhe pleskavica
***
Koloreto Cukali
Nga panairi i librit i fillimit të Nëntorit dola me pak mbresa, me pak libra dhe me shumë pikëpyetje.
Në oborr të panairit, një çadër prej nga thërriste tymi i qofteve. Çadra kishte dhe emërtimin e vet, për mua të pakuptueshëm, në cirilikë. Arrita të deshifroj “Beograd”.
I vetmi vend ku mund të haje diçka të shpejtë në Panairin e Librit shqip ishte pikërisht një çadër me pleskavica e birrë serbe. Me qeset e librave në dorë, shqiptarët drejtoheshin të hipnotizuar nga avujt e mishit të pjekur.
Prit, prit. Një çadër serbe në mes të Tiranës?!
Shqipëria dhe pleskavicat
Një çadër pleskavicash serbe, mu në mes të Tiranës.
Ekzistenca e kësaj çadre ka tre elementë thelbësorë. Ata që e sollën, ata që shitën pleskavica, dhe ata që i hanë.
Ata që e sollën dhe pleskavicat
Arsyeja e atyre që i sollën është gati e pakuptueshme. Mund të jetë thjesht biznes. Mund të jetë komoditet. Mund të jetë rutinë. Mund të jetë për t’i bërë nder dikujt. Ose, dikush e ka menduar si trend pikant. Mund të jetë dhe dikush që i ha kaq shumë pleskavicat vetë, sa ishte gati që për hobin e vet t’i sillte medoemos këtu. Siç sjell Realin një fans i Realit. Në këtë rast, lus zotin që herën tjetër dikush të ketë si hobi mbrëmjet japoneze të çajit, që, për hir të së vërtetës do të më shkonin më shumë me librin sesa qoftet.
Por, gjasat janë që arsyeja e ardhjes së tyre këtu të jetë fare banale, aq e rëndomtë saqë s’arrin të na e kapë mendja. Dhe, në këtë katrahurë, jo se ka shumë rëndësi.
Ata që shitën pleskavica dhe pleskavicat
Ata që na i shitën janë për t’u parë me dhimbsuri.
Vetëm kur mendoj mundin që u është dashur të paketojnë, të udhëtojnë, të çpaketojnë, të shesin qofte në këmbë në një vend të largët e armiqësor, do të thotë që biznesi në atdhe duhet të jetë në halle të mëdha. Imagjino garën që duhet të kenë bërë, se mos ua zinte sheshin ndonjë çadër kërnackash. Aq më tepër, kur Korça është më afër se Beogradi.
Dua ta përjashtoj dhe opsionin që morën këtë rrugë të gjatë me vullnetin e udhëtarit që i pëlqen të eksplorojë vende të reja.
Por, ndjehej që kishin kursyer – tek kualifikimi i stafit. Asnjë nuk fliste shqip e vështirë të gjeje një gjuhë që të merreshe vesh, përveç shenjave.
Kjo nuk i pengoi shqiptarët të denden në pleskavica e birrë serbe.
Ata që hëngrën pleskavica dhe pleskavicat
Ndryshe nga ç’mund të mendohet kur lexon blogjet shqiptare dhe grupet e fejsbukut, një çadër serbe në mes të Tiranës nuk bën thuajse fare përshtypje. Nuk do të ndodhte e njëjta gjë me një çadër me qofte e birra Tirana në mes të Beogradit. Unë kam miq, që nuk guxonin të flisnin shqip në baret e Beogradit, ngaqë nuk u shërbenin ose i shikonin me urrejtje.
A jemi ne më të mirë se serbët kur vjen puna te nacionalizmi apo tek ndjenjat kombëtare?
Në marrëdhënien tonë me të huajt, shtresat e kompleksitetit janë si ato të qepës.
Historikisht, ne inatin e kemi pasur me të sojit tonë më shumë se me të huajin. Pa dashur të hap tema historike, por, në shumë raste, që nga Skënderbeu e deri te Lufta nacional-çlirimtare, shqiptarët më shumë bënin luftë kundër shqiptarëve se kundër pushtuesve.
Marrëdhënia e imponuar e kohës së Enverit karshi të huajve, na ka kompleksuar jo pak. Tërë këta breza që qeverisin sot, që kanë paratë sot, e drejtojnë sot, janë rritur e edukuar nën hijen e këtij kompleksi. Prandaj, deti mund të shitet aq lehtë. Prandaj, plehrat mund të hyjnë kaq lehtë. Ne kemi raporte të denatyruara karshi njëri-tjetrit e të huajve, karshi tokës e parasë e të huajve, karshi besës e ksenofilisë.
Prandaj, gjithë ata që hëngrën një pleskavicë të vërtetë, janë po të njëjtët nacionalistë virtualë që bërtasin për djegie flamujsh në internet.
Sepse, ne jemi popull i dyzuar: mes asaj që duam të dukemi e asaj që jemi.
Shqipëria që duket, Shqipëria që është… dhe (pa dyshiiiim) pleskavicat!
Edhe Shqipëria e përfaqësuar në “Opinion” nuk ka lidhje me Shqipërinë e vërtetë. aty thuhen ato që duhen thënë. Jashtë emisionit, bëhen ato që duhen bërë.
Sepse, ka kohë që ne kemi 2 standarde, atë që flasim (për hir të të folurës) dhe atë që bëjmë. Madje, më shumë se standarde janë dimensione të jetuari: ne jetojmë mes të dukurit e realitetit biologjik, mes asaj që ekziston vërtet e asaj që ne duam të ekzistojë.
“Nacionalizmi është streha e fundit e horrave”. Kam mundur të vë re që ky postulat filozofik u djeg shumë vetëve, atyre që në thellësi e ndjejnë veten nacionalistë. Tjetër punë se “nacionalistët” në votime votojnë personat dhe partitë që haptas kryejnë veprime antinacionaliste. Sepse, në ditën e “sovranitetit” e hedhin votën në mënyrë aspak nacionaliste. Prandaj dhe kjo elitë që drejton nuk është më e ndershme e nacionaliste se ajo masë “sovrane” që e voton.
Nacionalizmi ynë, është vetëm virtual dhe rrallëherë konkret. Në Maqedoni për të disatën herë mund të na fyejnë himnin e flamurin, por, kjo duket sikur nuk ka të bëjë me shtetin shqiptar.
Unë e mendoj si Lubonja, që “nacionalizmi është streha e fundit e horrave”. Kjo nënkupton që nacionalizmi të zhduket si retorikë për të mbuluar batakçillëqet, e të aplikohet si politikë barazie ekonomike.
Nacionalizmi i vërtetë, është një shtet që minimalisht kërkon të jetë i barabartë me fqinjët. Që ndërton marrëdhënie dinjitoze ekonomike e kulturore edhe me “armiqtë” tradicionalë. Një shtet që nuk ia grisin pasaportat në kufi, që nuk ia djegin flamurin, që nuk ia përdhosin gjuhën, që nuk është i detyruar të lobojë me copa atdheu, jo se e kanë frikë, por se është një shtet që imponon respekt. Një shtet, që nuk kushton 1 euro.
Për fat të keq, ky shtet pasqyron ata që shoqëria dhe ekonomia jonë është: në dukje e hapur, në realitet, e zbërthyer!
Shqipëria “e hapur” dhe pleskavicat
Nëse ky është modeli i hapjes ndaj investitorëve, kam përshtypjen që nuk do të shkojmë shumë larg.
Ndoshta, ngaqë zhvillimin nuk e pres prej qofteve. Nga ana tjetër, struktura jonë ekonomike akoma nuk është përsosur në pikën që të mund të nxjerrë fitim nga çdo qofte e shitur. Nuk besoj se jemi në gjendje të monitorojnë numrin e qofteve të shitura. Në faturat tona tatimore, akoma nuk ka hyrë koncepti i tatimit për kokë qofteje. Për të mos thënë që në çadrën e pleskavicave serbe, askush nuk më dha një faturë tatimore shqiptare.
Kam frikë se shteti ynë ka një evazion fiskal nga mostatimi i atyre pleskavicave, çka mund të dëmtojë stabilitetin tonë ekonomik përballë recesionit.
Për sa i përket shkëmbimit kulturor e kulinar, do të preferoja një marrëveshje bilaterale ku për çdo tezgë pleskavicash të çojmë një kërnackash në Beograd. Për çdo 2 balerina serbe këtej, të kemi një koncert të motrave Ismajli andej, për çdo tallava që u vjedhim serbëve të lejojmë vjedhjen e një hip-hopi etj.
Egalité!
Qofte – Pleskavica 0-1
Edhe pse mjekët nuk e këshillojnë, unë nuk jam kundër të lexuarit duke ngrënë. E as që të hahet në oborr të panairit të librit.
Do të më dukej e pranueshme që tradita shqiptare – “Tymi” me qofte zgare e birrë të hapur shqiptare të shoqëronte panairin. Aq më tepër që ne historikisht qoftet i kemi mbështjellë me fletë librash të pavlerë. Pra, kemi dëshmuar që jemi një popull që librin edhe kur nuk e lexojmë, edhe kur nuk vlen, nuk e hedhim.
Por ja që në përplasjen e ekonomisë politike mes qoftes e pleskavicës, u shënua një fitore në fushë kundërshtare për pleskavicën.
Kadareja dhe Pleskavicat
Ishte vështirë të shmangie turmat e gjera të njerëzve që rendnin të kërkonin tezgën e librit mbi tradhtitë e Kadaresë. Ata që nuk e kanë lexuar ndonjëherë Kadarenë, vrapuan për të mësuar për dashnoret e tij. Ndoshta, kjo përcaktoi dhe çmimin “autorja e vitit” për zonjën Kadare.
E përderisa libri doli vetëm pak ditë para, heroizmi i jurisë që gjeti kohë që ta lexonte në orët e fundit para fillimit të panairit, duhet vlerësuar. Aq më tepër, kur i përfytyroj duke lexuar çdo titull të ri në stenda me vetëmohim.
Personalisht, do ta kisha motivuar më tepër çmimin si “autorja më e mirë e vitit që vjen”. Ose, “autorja e Vitit të Ri”.
Por, kjo ka pak rëndësi. Çmimet, etiketat, epitetet, vlerat, për ne nuk thonë më gjë.
Ato kanë vlerë sa një pleskavicë. E cila, shkon shumë e shoqëruar me fletë qepe.
Jam dakord. Tremben nga qoftet Serbe dhe nuk shikojne Gerkun qe eshte ulur kembekryq ne cdo cep te shqiperise, me kisha dhe biznes, ku me se shumti mbizoterojne Bankat te cilat mund ti bejne nje 97 te dyte Shqiperise.Postuar më parë nga HEN-RI
Greku po ben cmos qe ta largoje vemendjen e Shqiptareve nga bemat e tije dhe vet ti kete rruget e hapura qe te levize sipas deshirave te veta politike dhe financiare
Revolution 1848
Sa kthjellet dhe me paanshmeri flet o Halle ! Hallall buka e tokes ....
Sepse Shqiperine dhe Kosoven i dogji dhe po i djeg po serbi !
Por une mendoj qe serbi nuk ka ndonje urgjence per me kap ekonomine e Shqiperise sa te kete shokin Sali ne krye te Shqiperise !
Kur Salia te ktheje patkonjte nga dielli , atehere serbit i duhet ta kete mbyllur ciklin e kapjes se ekonomise shqiptare . Le qe e gjejne kollaj nje trashegimtar serbovic te Sales se nuk eshte problem !
Ndonje kandidadture nga keta te forumit mund ta propozoj edhe vete ....
Rrofte vellazeria serb-shqiptare!...
23 Mars 2012 - 13:44 | Shqiperi
Serbët i vënë syrin bazës së Bisht-Pallës
NGA: ARTUR KORRIKU
Serbët i vënë syrin bazës së Bisht-Pallës
DURRËS -Pas heqjes dorë nga projektet në Gjirin e Lalësit për shkak të situatës së agravuar mes banorëve të zonës dhe shtetit, biznesmenët serbë i kanë vënë syrin Bisht- Pallës. Bëhet fjalë për territorin tokësor dhe detar të bazës detare që ndodhet në këtë vend. Fillimisht, u fol për një subjekt austriak i cili kishte një projekt në këtë zonë ushtarake. Por gjatë ditëve të fundit sipas banorëve të zonës ka dalë në skenë edhe një subjekt serb, që synon gjithashtu t'a shtjerë në dorë këtë territor të Durrësit në mënyrë që të ndërtojë një kompleks turistik. Ndërkohë, institucionet vendore në Durrës si dhe komuna që e ka në juridiksion këtë territor deklarojnë se nuk kanë dijeni për një projekt të tillë, aq më tepër kur bëhet fjalë për një bazë ushtarake.
BAZA
Baza Ushtarake e Bisht-Pallës shikohet si një vend ideal për ndërtimin e një resorti turistik. Një territor i gjelbëruar i mbrojtur nga korrentet e erës dhe rrymat detare, me një shtrirje 18 ha ka tërhequr lakminë e investitorëve të huaj dhe vendas. Fillimisht, pak vjet më parë, u fol se baza do të pushonte së funksionuari dhe territori i saj do të shërbente për të kompensuar ish-pronarët e Durrësit, të cilëve ju kanë mbetur letrat në dorë. Por, ky variant ra si opsion dhe për disa kohë idetë për tjetërsimin e bazës ranë në qetësi. Por, më pas u fol se baza do t'i jepej një subjekti austriak, i cili do të ndërtonte një kompleks turistik. Këtë fakt e patën pranuar edhe drejtues të flotës detare ushtarake. Por, disa ditë më parë bazës ja ka vënë syrin një subjekt serb po për të njëjtin qëllim, ndërtimin e një resorti turistik. Me sa duket serbët nuk dëshirojnë që të largohen duar thatë nga rajoni i Durrësit. Fillimisht ata patën vënë në shënjestër zonën bregdetare të fshatit Hamallaj. Por, pas përplasjeve mes banorëve të fshatit me institucionet e shtetit, të cilat kulmuan me një përleshje të egër me forcat e policisë dhe këmbënguljes së tyre për të mos lëshuar terren, serbët hoqën dorë nga plani i tyre. Të pyetur lidhur me problemin Bisht-Pallës, përfaqësues të Institucioneve në Durrës deklaruan se nuk kanë dijeni për këtë problem aq më tepër kur bëhet fjalë për një bazë detare ushtarake. Rruga për dhënien e një territori ushtarak për qëllime biznesi fillimisht nis me tjetërsimin e tij në terren civil e më pas kalohet në aktin e kalimit në tokë truall. Më pas kalohet në dhënien e saj për qëllime biznesi. Por, për të përshkuar këtë rrugë duhet edhe vula e NATOS, bëjnë të ditur ushtarakë të marinës në Durrës.
(d.b/GazetaShqiptare/BalkanWeb)
Hajte perhajer u qofte,tani per tani nuk duket edhe aq interesante!!
Serbet jane bere tejet aktive ne Shqiperi keto muajt e fundit. Sa here qe ka levizje per te ribashkuar Shqiperine me Kosoven, kemi nje bum aferash serbe e blerje serbe ne Shqiperi.
e kane keqkuptuar ate shprehjen "mbaje armikun afer" si duket edhe veprojne me shume dashuri te madhe kunder armikut numer 1 te shqiptarve.
I LOVE GOD
j&g
Perderisa bashkepunojne shqiptaret e Kosoves, qe u perballen me spastrim etnik, pse mos te bashkepunojme edhe ne...mund te mendoj nje biznismen nga Shqiperia!
Duhet te mesojme nga kroatet se si duhet kombi e shteti. Ata e duan me vepra, ne e duam me pallavra.
Ndryshuar për herë të fundit nga illyrian rex : 29-05-2012 më 15:59
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt