Urtësi Islame për besimtarët muslimanë

[ramazan_it]

Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!

Vëllezër dhe motra të nderuara, në këtë temë mundeni që të postoni urtësi Islame, thënie të All-llahut s.v.t., Prefetëve të Tij, të të Dërguarit të Tij të fundit Muhammedit s.a.v.s., të sahabëve, taibinëve, taibin taibinëve dhe të dijetarëve të hakut, të atyre që pasojnë Kur'anin dhe Sunnetin.


Lus All-llahun s.v.t., që të jep dobi nga kjo temë dhe të përfitojmë urtësi nga ata që e kanë dashtë më tepër Atë ( All-llahun ) dhe kanë pasur dashurinë më të madhe ndaj Krijuesit të Gjithësisë.

Amin.

Urtësi

Ibn Abasi, Allahu qoftë i kënaqur me të dytë, ka thënë:

"Dy gjëra janë prej shejtanit dhe dy gjëra janë prej Allahut të Madhëruar, pastaj lexoi fjalën e Zotit: "Shejtani ju frikëson me skamje e varfëri dhe ju urdhëron të bëni vepra të pamoralshme. Kurse Allahu ju premton faljen dhe mirësinë e Tij." (Bekare, 268)

Jahja b. Muadh Razij ka thënë:

"Dynjaja është ara e Allahut të Lartësuar, njerëzit janë të mbjellat e Tij, vdekja është koha e korrjes, meleku i vdekjes është kositësi, varri është magazina, ndërsa kiameti është fundi i procesit, o në xhenet o në xhehenem."

Ibn Mesudi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, ka thënë:

"Kujt i jepen tri gjëra, i është dhënë risku më i mirë i dynjasë dhe i ahiretit: Ai që është i kënaqur me kaderin, ai që duron në fatkeqësi dhe ai që lutet në rehati."

Ibn Abasi, ka thënë:

"Gjynahet e nxijnë fytyrën, e errësojnë zemrën, e plogështojnë trupin, bëjnë që të të urrejnë njerëzit dhe të pakësojnë riskun. Kurse veprat e mira të zbardhin fytyrën, të ndriçojnë zemrën, të japin forcë fizike dhe të shtojnë riskun."

Shafiu thotë:

"Ruhuni që të mos ju mallkojnë zemrat e besimtarëve pa e ndier!”
"Po si ndodh që të mallkojnë zemrat e besimtarëve pa e ndier?

e pyeti dikush.

Atëherë ai u përgjigj:

"Vepron ndonjë gjynah dhe Allahu i Madhëruar të bën të urryer në mesin e besimtarëve."

Lukmani i urtë i ka thënë të birit:

"O biri im, dynjaja është një det i thellë në të cilin janë mbytur shumë njerëz. Le të jetë anija jote e udhëtimit në të devotshmëria. Punët e tua të mira janë mallrat që mbart në këtë anije, ruajtja e tyre është fitimi yt, ditët janë drejtimi yt, mbështetja ndaj Allahut është hija e saj, libri i Allahut është busulla e saj, frenimi i epsheve janë litarët e anijes, vdekja është bregu i detit. "

Njeriu më i mirë është ai që ka pesë cilësi:

- Të jetë i angazhuar me adhurimin e Zotit të tij.
- Të jetë e dukshme dobia e tij për njerëzit.
- Të jenë njerëzit të sigurt prej të keqes së tij.
- Të mos shpresojë në atë që është në dorë të njerëzve.
- Të jetë i përgatitur për vdekjen.

[ramazan_it]

Përgjigjet e shpejta të imam Shafiut

Një grup dijetarësh ishin xhelozë ndaj imam Shafiut. Menduan një ditë t’i bëjnë një kurth me disa pyetje në lëmin e fikut, madje në prezencë të emirëve dhe kalifit Er-Reshid. Kalifi kishte kureshtje të veçantë ndaj këtij dijetari.

Pyetja e parë:

1. Çfarë mendimi ke nëse një njeri ka therur një dele në shtëpi, më pas ka dalë nga shtëpia për një nevojë dhe pasi është kthyer u ka thënë familjarëve:

-Hani ju nga delja, kurse për mua është haram (e ndaluar).

Pasi mendoi një çikë, Shafiu u përgjigj:

Ky njeri ka qenë idhujtar (mushrik), e ka prerë delen në emër të idhujve. Kur ka dalë nga shtëpia për nevojat e veta, Allahu i Lartësuar e udhëzoi në Islam, kështu ju bë haram delja e therrur. Më pas familjarët e pranuan Islamin dhe për të gjithë u bë haram ngrënia e deles.

Pyetja e dytë:

2. Dy muslimanë të logjikshëm kanë pirë alkool. Njëri prej tyre merr dënimin, kurse tjetri jo.

Mendoi pakëz dhe tha:

Njëri prej tyre ka qenë në moshën madhore (dhe është penalizuar), kurse tjetri ka qenë fëmijë.

Pyetja e tretë:

3. Pesë persona kanë bërë zina me një grua. I pari prej tyre vritet. I dyti gurëzohet (rexhm). I treti dënohet (hadd). I katërti merr gjysmën e dënimit (haddit). Ndërsa tjetri asgjë.

Mendoi pakëz dhe tha:

I pari ekzekutohet sepse ai e ka bërë hallall zinanë dhe është bërë murted dhe vrasja e tij është vaxhib. I dyti gurëzohet (rexhm) sepse ka qenë i martuar. I treti dënohet (hadd) sepse ishte beqar (i pamartuar). I katërti ishte rob dhe merr gjysmën e dënimit. Kurse i pesti ka qenë i çmendur.

Pyetja e katërt:

4. Një njeri ka falur namaz. Kur ka dhënë selam në të djathtë ka shkurorëzuar gruan, kur ka dhënë selam në anën e majtë i prishet namazi dhe kur shikon në qiell i bëhet obligim dhënia 1000 dërhemë.

Mendoi pakëz dhe tha:

Kur ka dhënë selam në anën e djathtë, ka parë burrin e gruas së vet, e cila është martuar pa prezencën e tij dhe menjëherë e ka shkurorëzuar gruan e vet. Kur ka dhënë selam në anën e majtë në rroba ka parë ndyrësi, kështu që namazi i është prishur. Ndërsa kur shikoi në qiell, pa hënën e re (fillimin e muajit) dhe iu kujtua borxhi që kishte për të kthyer.

Pyetja e pestë:

5. Çfarë thua për një imam i cili ishte duke u falur me katër veta në xhami dhe ka hyrë te ata një njeri. Pasi imami jep selam, duhet të vritet imami, ndërkohë që dënohen (xheld) katër veta (katër xhamatlinj) dhe rrënohet xhamia deri në themel.

Mendoi pakëz dhe tha:

Njeriu i cili ka hyrë ka pasur një grua. Ai ka udhëtuar dhe e ka lënë gruan në shtëpinë e vëllait të vet. Imami e ka vrarë vëllanë e këtij dhe ka pretenduar se kjo femër është gruaja e të vrarit dhe imami me këtë grua është martuar. Gjithashtu këta katër veta (xhmatlinj) kanë qenë dëshmitarët e imamit. Kurse xhamia ishte shtëpia e të vrarit, që imami e kishte shndërruar në xhami.

Pyetja e gjashtë:

6. Çfarë thua për një njeri i cili ka marrë një gotë me ujë për të pirë. Ka pirë një
pjesë hallall, kurse pjesa tjetër e mbetur i është bërë haram.

Mendoi pakëz dhe tha:

Njeriu në fjalë ka pirë gjysmën e gotës, ndërkohë ka rrjedh gjaku nga hunda në ujin e mbetur. Është përzier uji me gjakun kështu që i është bërë haram uji i mbetur në gotë.

Deri në këtë moment duroi kalifi Reshid, por nuk mundi të përmbahet dhe ta fshehë admirimin që kishte ndaj Shafiut për shkak të zgjuarsisë, shkathtësisë së tij, cilësisë së të kuptuarit.

Ai i tha:

- Ke sqaruar dhe qartësuar me shumë shkathësi.

Ndërsa imam Shafiu i tha kalifit:

- Allahu të dhëntë jetë të gjatë. Unë kërkoj që t’i pyes këta dijatarë vetëm me një pyetje. Nëse përgjigjen, elhamdulilah, nëse jo, atëherëë shpresoj që këta ta ndalin komplotin e së keqes ndaj meje.

Rashidi i tha Shafiut:

- Po, kështu do të jetë. Atëherë urdhëro dhe pyeti.

Imam Shafiu tha:

- Ka vdekur një burrë dhe ka lënë trashëgim 600 derhemë. Motrës nga kjo pasuri i takon vetëm 1 dërhem. Atëherë si bëhet shpërndarja e trashëgimisë?

Dijetarët shikuan njëri-tjetrin një kohë të gjatë dhe nuk mundën t’i japin përgjigje Shafiut. Atëherë Reshidi e kërkoi përgjigjen prej Shafiut.

Ai tha:

- Ky njeri ka vdekur dhe ka lënë pas vetes: dy vajza, nënën, gruan, 12-vëllezër dhe një motër. Kështu që dy vajzave u takojnë dy të tretat, pra 400 dërhemë; nënës i takon një e gjashta, pra 100 dërhemë; gruas i takon një e teta, pra 75 dërhemë, 12 vëllezërve u takojnë 24 dërhemë dhe motrës i ka mbetur vetëm një dërhem.
(400+100+75+24+1= 600)
Buzëqeshi kalifi Reshid dhe urdhëroi që Shafiut t’i japin 1000 dërhemë, por ai ua shpërndau të gjitha shërbëtorëve të pallatit.


Përktheu dhe përshtati: Ulvi Fejzullahu
6.12.2009

[ramazan_it]

Urtësi

Kjo botë është si një kopsht ku hidhet fara, frutat e të cilave do të merren në jetën tjetër. Prandaj, çfarë të mbjellësh edhe do të korrësh.

- shkalla e parë e diturisë është heshtja;
- shkalla e dytë është të dëgjuarit;
- shkalla e tretë është të mbajturit mend;
- shkalla e katërt është të kuptuarit;
- shkalla e pestë është të vepruarit;
- shkalla e gjashtë është përhapja e saj mes njerëzve dhe
- shkalla e fundit: s'ka fund.

Të ndihmosh të tjerët është diçka e bukur.
Të lutesh është diçka dhe më e bukur,
por ka diçka që është dhe më e bukur nga të dyja,
zemra e pastër dhe qëllimi i mirë.


Ki frikë prej atij që nuk i frikësohet Allahut.

Njeriu më i zgjuar në botë është ai që njeh vetveten.

Merr mësim nga pësimi i tjetrit.

Fjala është si shigjeta. Mos e hidh pa u menduar.

Dituria duke u bashkuar me urtësinë, fiton një thellësi që të merr mendtë.

Kur njeriu shkëputet nga veprat e mira, Allahu e ngarkon atë me telashe.



Përgatiti: Almedin Ejupi
29.11.2009

[ramazan_it]

Urtësi nga Sufjan Eth Thevri, Allahu e mëshiroftë


Puno për këtë botë aq sa do të jetosh në të dhe për botën tjetër aq sa do të qëndrosh në të.

Sa e mirë është përulja e të pasurve para të varfërve dhe sa e keqe është përulja e të varfërve para të pasurve.

I është thënë Sufjanit:

"A mund të jetë njeriu asket duke qenë i pasur?
Tha:
"Po. Nëse sprovohet, duron dhe nëse i jepet, falënderon."


Tri gjëra janë prej durimit:

1. Mos flit për fatkeqësinë tënde
2. Për vuajtjen tënde
3. Mos e lavdëro veten.

Kur të viziton vëllai yt, mos i thuaj:

"A do të hash? Apo a të të jap? Por jepi. Nëse ha, mirë. Nëse jo, largoje ushqimin."

Mos flit me gjuhën tënde atë që do të t’i thyejë dhëmbët e tu.

Nuk po ju ndaloj nga ushqimi, mirëpo shikoni nga po hani. Si t'ju ndaloj nga ushqimi kur Allahu i Lartësuar thotë:

"O bijtë e Ademit, vishuni përshtatshëm kudo dhe kurdo që të faleni! Hani e pini." (Araf, 31)

Ta takosh Allahun me shtatëdhjetë mëkate që kanë të bëjnë ndërmjet teje dhe Atij është më e lehtë për ty sesa me një mëkat që ka të bëjë ndërmjet teje dhe robërve.

Mos u bëj shpifës, do të shpëtosh nga gjuhët e njerëzve dhe bëhu i mëshirshëm, do të jesh i dashur në mesin e tyre.

Kënaqu me atë që të ka ndarë Allahu, do të jesh i pasur dhe mbështetu Atij, do të jesh i fuqishëm.

Nëse e njeh veten, nuk të dëmton ajo që thuhet për ty.

Ruaju hidhërimit të Allahut në tri gjëra:

1. Ruaju të neglizhosh atë që të ka urdhëruar
2. Ruaju të të sheh e ti nuk je i kënaqur me atë që të ka caktuar
3. Ruaju të kërkosh diçka nga kjo botë e nuk të jepet e ti të hidhërohesh me Zotin tënd.

Selam alejkum.

[ramazan_it]

Disa urtësi nga Ebu Bekri, Allahu qoftë i kënaqur prej tij

Ki gjithmonë frikë nga Allahu, Ai e di se çfarë ka në zemrën e njerëzve.

Ji i sjellshëm me ata që janë poshtë teje (nën urdhrat e tua) dhe trajtoji mirë ata.

Jep udhëzime të shkurtra, udhëzimet që janë të gjata harrohen shpejt.

Përmirësoje sjelljen tënde para se të kërkosh nga të tjerët të përmirësojnë sjelljen e tyre.

Ruaj fshehtësinë e planeve të tua.

Thuaj gjithmonë të vërtetën, sepse kështu do të marrësh edhe këshillën e drejtë.

Këshillohu me njerëzit e tu kur ke mundësi ta bësh këtë.

Ji i sinqertë me të gjithë.

Largoju frikës dhe mashtrimit.

Largoju shoqërisë së keqe.

Selam alejkum.

[ramazan_it]

Disa urtësi nga Umeri, Allahu qoftë i kënaqur prej tij

Ji mirënjohës ndaj atij që të vë në dukje të metat e tua.

Mos u fut në rrugë të shtrembër nga nami i dikujt.

Kënaqësia dhe mirënjohja janë dy virtyte të mëdha, ju nuk duhet t’i kushtoni vëmendje cilës prej tyre keni fituar.

Mos e shtyj për nesër punën që ke për të kryer sot.

I kujdesshëm është ai që arrin të vlerësojë veprimet e tij.

Gjyko mbi inteligjencën e njeriut në mbështetje të çështjeve për të cilat ai pyet.

Mos gjyko njeri vetëm nga mënyra se si e kryen namazin dhe agjërimin, më mirë vështro në drejtësinë dhe mençurinë e tij.

Ai që di të ruajë të fshehtat e tij është i aftë të kontrollojë punët e tij.

Ki frikë nga personi që urren.

Ai që nuk ka ide se ç'është djalli, mund të bjerë lehtë në kurthin e tij.

Selam alejkum.

[dielli1]

Keto "urtesite e islamit"ja mbushen mendjen atij terroristit"shqiptar"dhe beri vrasjet ne Gjermani....

[ramazan_it]

Disa këshilla nga Aliu, Allahu qoftë i kënaqur prej tij

Ai që njeh vetveten, njeh Krijuesin e vet.

Nëse ju e doni Allahun, atëherë hiqni dashurinë e zemrës për këtë botë.

Frika ndaj Allahut e bën njeriun të sigurt.

Si mund t'i gëzoheni kësaj jete që bëhet çdo orë edhe më e shkurtër?

Një emër i mirë dhe i njohur nga të gjithë nuk mund të humbasë nga një poshtërim një orësh.

Tri gjëra e bëjnë këtë jetë të mjerueshme: hakmarrja, xhelozia dhe karakteri i dobët.

Njeriu më i dobishëm është ai që është më i dobishëm për miqtë e tij.

Ai që mendon për veten se është më i miri, është më i keqi.

Njerëzit e ditur jetojnë edhe pas vdekjes, njerëzit e paditur quhen të vdekur edhe kur janë gjallë.

Çdo frymëmarrje e njeriut është një hap më afër vdekjes.

Përvoja është dituri e fituar.

Injoranca e dëmton njeriun më shumë se sëmundja në trupin e tij.

Më mirë është të jesh memec sesa gënjeshtar.

Mos fol kurrë kur nuk është koha për të folur.

Dëgjo dhe do të mësosh veten. Mos fol dhe nuk do të rrezikosh asgjë.

Ai që kurrë nuk e korrigjon veten, kurrë nuk mund të korrigjojë të tjerët.

E vërteta më e mirë është mbajtja e premtimeve.

[ramazan_it]

Urtësi

Mikun që e blen me dhurata, do të vijë dita kur do ta blejnë të tjerët.

Ne e zgjasim fjalimin tonë kur nuk kemi çfarë të themi.

Domosdo duhet të kemi një varr të gatshëm për të varrosur gabimet e miqve.

Të gjithë ne jemi si Hëna, e cila ka një anë të errët.

Kulmi i moralit është që njeriu të turpërohet nga vetja.

Nëse je i sinqertë, atëherë përse të betohesh?

Kush flet shumë, o di shumë o gënjen shumë.

Çdo njeri është i dobishëm, madje edhe prej personit të keq përfitojmë, në sjelljen e shembullit të keq.

Njerëzit ndonjëherë nuk i urrejnë të tjerët për shkak të metave të tyre, por për shkak të meritave të tyre.

Komshillëku i mirë nuk është të mos bësh dëm, por të durosh dëmin.

Esselamun alejkum.

[ramazan_it]

Urtësi

Transmetohet se shejh Behliju, Allahu e mëshiroftë, kur iu drejtua Hatimit, Allahu e mëshiroftë, me këto fjalë:

“O Hatim, jetove me mua për një kohë të gjatë. Çfarë mësove nga unë?”

Hatimi iu përgjigj:

“Kam mësuar nga ti tetë çështje.”

E para: Shikova njerëzimin, ku çdo njëri prej tyre ka miqtë e vet e kur të arrijnë te varri, do të ndahen nga njëri-tjetri. E unë veprat e mira i zura për miq, që të jenë me mua në varr.

E dyta: Shikova fjalën e Allahut të Lartësuar: “...dhe ndaloje veten prej epsheve.” (En-Naziat: 40)

E detyrova veten time që të ndalet nga pasioni i epsheve, derisa u përqendrua në ibadet.

E treta: Pashë se çdo njeri që posedon diçka me vlerë, e ruan atë, pastaj shikova fjalën e Allahut të Lartësuar: “Ajo që keni pranë vetes është e përkohshme, e ajo që është tek Allahu është e përjetshme.” (En Nahl: 96)

Pas kësaj, çdo gjë që e pata pranë vetes e dhurova për Allahun e Lartësuar, që të jetë e përjetshme.

E katërta: Shikova njerëzit se si lakmojnë pasurinë, pozitën, famën e ato nuk janë asgjë. Thotë Allahu i Lartësuar: “Më i ndershi nga ju është ai që është më i devotshëm.” (Huxhurat: 13)

Punova për devotshmërinë që të jem tek Allahu i Lartësuar i ndershëm.

E pesta: Pashë njerëzit ziliqarë dhe shikova fjalën e Allahut të Lartësuar: “Ne kemi përcaktuar ndër ta gjendjen e jetës në këtë botë...” (Ez Zuhruf: 32)

E lashë zilinë, se ajo është ta kundërshtosh atë që Zoti ka caktuar.

E gjashta: Pashë njerëzit të armiqësuar dhe shikova fjalën e Allahut të Lartësuar: “Djalli është armik i juaji, pra edhe ju konsiderojeni armik.” ( Fatir: 6)

E lashë armiqësinë ndaj njerëzve dhe mora djallin armik të vetëm.

E shtata: Pashë njerëzit si e ulin veten në kërkim të furnizimit dhe shikova fjalën e Allahut të Lartësuar: “Nuk ka asnjë gjallesë në tokë që Allahu të mos ia ketë garantuar furnizimin e saj.” (Hud: 6)

Punova për atë që më takon, e dhashë pasurinë për Allahun duke qenë i bindur në premtimin e Tij, i lartësuar qoftë.

E teta: Pashë njerëzit si janë mbështetur në tregtinë dhe profesionet e tyre e unë iu mbështeta Allahut të Lartësuar: “Nuk ka asnjë gjallesë në tokë që Allahu të mos ia ketë garantuar furnizimin e saj.” (Hud: 6)

Duke qene i bindur në premtimin e Tij, i lartësuar qoftë.


Esselamun alejkum.