TIFF, UFF e PUFF

[Edvin83]

Nga Koloreto Cukali


Ka filluar festivali ndërkombëtar i filmit i Tiranës.

Ou?

Ç’ne?

Na lër or çun, kemi hallet tona.

Edhe një Festival Filmi në Tiranë është një hall i madh, ngaqë, çdo gjë e jona është e destinuar të kthehet në hall. Ç’të bëjmë pra, me një festival filmi?



Uf-e-pufet e TIFF-it

TIFF, për ata që nuk e dinë është Tirana International Film Festival, një festival që ka 9 vjet që zhvillohet në Tiranë pak a shumë në këtë kohë. Këtë vit hallet e festivalit janë të shumta. Organizatorët e kanë nisur festivalin me buxhet zero. Asnjë institucion, shtetëror, privat ose gjysmë-kështu-e-gjysmë-ashtu nuk ka dhënë para. Vetëm disa dashamirë kanë dhënë ndihma në natyrë: një sallë kinemaje falas, disa dhoma hoteli pa para, printimin e katalogëve gratis, organizatorë që punojnë pa kërkuar të paguhen, e kështu me radhë. Si me thënë, është një organizim me shoqni. Pasqyrimi i aktivitetit nga ana e medias është tepër i vakët. Media ka për detyrë të shkojë tek arti vetëm nëse ka ndonjë politikan të nivelit të lartë për të bërë hapjen pompoze. Sepse, kultura nuk ka rëndësi, rëndësi ka pjesa “nën kujdesin e veçantë të Zotit…” – prandaj TIFF, siç shkruhet dhe në poster, këtë vit zhvillohet thjesht nën kujdesin e veçantë të Zotit.



Uf-e-pufet e mia

Një festival është një gjë shumë e bukur. Është i vetmi vend ku të ofrohen mundësi për të parë gjëra që nuk ke ku i sheh tjetër, për të takuar njerëz që nuk ke ku t’i takosh tjetër, për të krijuar një atmosferë gëzimi, si ajo kur të mblidhen miqtë në shtëpi. Sepse, festivali mbledh artistë që sjellin vlera personale e artistike. Ti mund të mos i ndjekësh të tërë filmat, po nuk mund të mos marrësh pjesë në festat e kafenetë ku gëlojnë njerëzit e festivalit. Në një qytet normal, ardhja e një festivali filmi, (aq më tepër, të vetmit!) do të ishte kryefjala e muajit. Në çdo lokal do të mund të gjeje fletëpalosje, postera, gazetarët do të suleshin për të kapur intervista me artistët.

Shteti, do të organizonte lehtësira fiskale për privatët që do të mbështesnin festivalin, thashethemet për jurinë e favoritët do të gëlonin korridoreve të artit e të medias. Paratë që qarkullojnë për festivalin, në të vërtetë janë investime që i japin frymëmarrje bizneseve dhe punësojnë njerëzit.

Krejt infrastruktura e qytetit, hotelet, restorantet, shtypshkronjat etj., do të viheshin në lëvizje për ardhjen e miqve nga jashtë, duke fituar vetë, por duke e mbushur qytetin me art.

Shqipëria, do të ndahej në qindra copëra të vogla mbresash pozitive që dhjetëra artistë do t’i merrnin me vete në vendet ku shkojnë. Ata që na qortojnë ne që ‘flasim keq për Shqipërinë para të huajve’, në vend që të kërkojnë që të manipulohet e vërteta, duhet të kërkojnë që të huajve t’u tregojmë anën tonë të bukur, jo t’u fshehim anën tonë të keqe.

Me dhjetëra workshop-e, takime, do të mundësonin që studentët dhe kinematografët të shkëmbenin përvoja, të ngjiznin ide, të gjenin partnerët e punëve të ardhshme.

Festivali do të krijonte tregun e filmit. Operatorët televizivë shqiptarë do të vinin për të blerë punë të mira, dokumentarë të jashtëzakonshëm e filma indipendentë tepër të mirë, komikë e dramatikë dhe mbi të gjitha, për të kontraktuar artistë për projektet e tyre.

Kudo ku ka një mundësi për ta shndërruar një faqe të bardhë muri në ekran kinemaje mund të shfaqeshin filma për publikun.



Uf-e-pufet e shtetit

Jetojmë në kohë jetimësh. Projekte jetime, fonde jetime, shkolla jetime. Shteti ka një shkollë filmi, por, askush nuk dëshiron ta mendojë që arti, sikurse futbolli, funksionon me ekipe zinxhir. Shkolla e filmit nuk i hyn askujt në punë, nëse këta studentë nuk do të kenë mundësi kurrë të bëjnë një film, sepse shteti nuk ka para për filmat e tyre. Studentët e asaj shkolle, nuk mund të jenë kineastë, nëse ky qytet nuk ka një festival filmi. Kinemaja nuk është vetëm bërja e filmit, por klima dashamirëse me kinemanë.

Kinemaja, i bën qytetarët më të lumtur dhe shtetin më njerëzor. Filmat dhe të ftuarit në TIFF janë cilësorë. Me mbështetjen e duhur do të ishin dhe më shumë cilësorë. Kjo do të bënte që gradualisht, publiku të edukohej me cilësi, kinemaja të bëhej vërtet një ngjarje e rëndësishme sociale, dhe jo një vend ku shkojmë sa herë na merr malli për kokoshka.

Edukimi i publikut do të prodhonte njerëz më të qetë e më të lumtur, mbi të gjitha shija për jetën, për artin e deri dhe për televizionin do të ndryshonte. Kjo do të prodhonte një brez që do të mund të bënte kinema dinjitoze… dhe për t’i dhënë fund fluturimit me mjete rrethanore, të kthehemi te fraza: “ik or çun me gjithë festival se kam hallet e mia”. Pra, të kthehemi te publiku shqiptar që ka dy idhuj: Gymyshin, dhe Kumbarin.


Uf-e-pufet e Kumbarit

Pjesëmarrja e publikut ishte shumë e vakët, njësoj si buxheti, zero. Nëse në sallat mblidheshin 10-20 vetë, ata nuk ishin publik, por një grup militantësh të kinemasë. Sepse, publiku ynë është edukuar që film i madh na është vetëm “Kumbari”.

Ndërkohë që pak metra larg festivalit, në qendrën tregtare “Kristal” me dhjetëra njerëz bënin xhiro a pinin kafe me orë të tëra, duke u ankuar për jetën boshe që s’bëjnë. As edhe një prej tyre nuk futi kokën në hollin e festivalit, të paktën për të pyetur çfarë filmash po jepen. Më krijonin idenë që psikologjikisht kanë një mur ndaj çdo gjëje të huaj, e që e identifikojnë si “kulturë”. Njësoj si actekët që kur arritën në brigjet e tyre anijet e Cortesit ata prapë nuk i shihnin, thjesht, sepse psika e tyre nuk ishte mësuar të shihte duke ardhur nga deti të tilla objekte.



Uf-e-pufet e Al Paçinos

Sa për nxënësit e kinemasë, ata që ndjekin shkollën e shtetit apo atë privaten, nuk u panë thuajse fare në qarkullim. Studenti i artit shqiptar që kur hyn në vit të parë mendon se i di të gjitha, e se nuk ka nevojë, mbi të gjitha për kulturë. Studenti shqiptar, që në klasë të parë, beson se është më i mirë se Paçino dhe më i talentuar se Skorceze. Prandaj, nuk ka nevojë të vijë në festival filmi. Nxënësit e kinemasë pati raste kur nuk u shfaqën as për të parë filmat e vet, le më të kolegëve.

A na duhet, pra, një TIFF? Nëse “e ardhmja” e kinemasë e snobon festivalin, njësoj si media, e identik si shteti, ç’na duhet një festival?



Uf-e-pufet e kinemasë

Kinemaja në fakt është më shumë se kulturë. Është një biznes që mund të prodhojë para, është një art që mund të prodhojë kënaqësi masive, është një mjedis ku rriten artistë e individë të lirë.

Për fat të keq, çdo projekt artistik në Shqipëri është i detyruar të dështojë përderisa çdo titullar vjen me logjikën: “Historia nis me mua”. Prandaj, dhe çdo iniciativë e mbështetur nga një ministër a drejtor, flaket nga pasardhësi, i cili do të nisë “erën e vet”. Dhe era e vet, nënkupton erën e vet të parave, të klaneve, e të famës, e cila në mënyrë mjerane reduktohet në një frazë cinike: “nën kujdesin e…”.


Megjithatë një TIFF, duhet.

Ashtu siç nuk i lemë fëmijët pa banka, edhe kur i zhgarravisin me egërsi çnjerëzore e i shkatërrojnë. Siç e duam akoma dhe Atdheun, edhe pse është më shumë atdheu i ca të tjerëve se i yni.

[BlooD_VenoM]

Une isha dy dite ne festival,te Marten dhe mbreme. Te Marten njehere ishte shkretetire,komplet pa entuziazem,salla me shume pak audience,pa organizim. Ishte hera e pare qe merja pjese ne festival filmi,mu dha rasti.Pas plot personazhe dhe takova plot personazhe qe nuk do me binte rasti ndonjehere ti shihja,aq me teper te ulesha ne tavoline. Shume atmosfere e vaket.Vetem mbreme qe ishte ceremonia e ndarjes se cmimeve ishte salla plot ,po me shume ishin stafet e secilit film pjesmarres lol. Me aq sa degjoja nga mendimet e atyre qe dinin shume me teper se une,linte per te deshiruar organizimi dhe sidomos cilesia e transmetit te filmave. Kur pash projektorin...ishte nje projektor i lodhur benq qe zakonisht perdoret per prezantime power point !!! Nje miku im kishte bere film,dhe perpunimin e ngjyrave e kishte bere ne studion ku Tom Hanks perpunonte ngjyrat dhe te Marten cilesia e atij filmi ishte sikur ishte TeleSynchronization ! Skandal,nuk shihej me sy. Linte per te deshiruar ne shume aspekte,ky ishte opinioni i atyre profesionisteve aty.

[Besoja]

Një shkrim që më pëlqeu shumë!
Më se të vërteta.

[BlooD_VenoM]

E pa ndonjëri nga ju filmin e këtij ? Ndonjë përshtypje ?

[Edvin83]

Une isha dy dite ne festival,te Marten dhe mbreme. Te Marten njehere ishte shkretetire,komplet pa entuziazem,salla me shume pak audience,pa organizim. Ishte hera e pare qe merja pjese ne festival filmi,mu dha rasti.Pas plot personazhe dhe takova plot personazhe qe nuk do me binte rasti ndonjehere ti shihja,aq me teper te ulesha ne tavoline. Shume atmosfere e vaket.Vetem mbreme qe ishte ceremonia e ndarjes se cmimeve ishte salla plot ,po me shume ishin stafet e secilit film pjesmarres lol. Me aq sa degjoja nga mendimet e atyre qe dinin shume me teper se une,linte per te deshiruar organizimi dhe sidomos cilesia e transmetit te filmave. Kur pash projektorin...ishte nje projektor i lodhur benq qe zakonisht perdoret per prezantime power point !!! Nje miku im kishte bere film,dhe perpunimin e ngjyrave e kishte bere ne studion ku Tom Hanks perpunonte ngjyrat dhe te Marten cilesia e atij filmi ishte sikur ishte TeleSynchronization ! Skandal,nuk shihej me sy. Linte per te deshiruar ne shume aspekte,ky ishte opinioni i atyre profesionisteve aty.

Po kur festivali behet me gjera te falura e te mbledhura tek tuk keshtu del. Besoj shkrimi ishte per te leshuar nje thirrme se si kultura ne Shqiperi po zhduket fare. Deri para 20 vjeteve ne cdo qytet te Shqiperise kishte pallat kulture, muze, kinema, trupa valleje, baleti, muzike e humori. Te gjitha keto jane tani ne pluhurin e historise. Grupi i fundit i humorit, ishte ai shkodran qe zgjati deri ne fund te viteve 90, pastaj u zhduk si te tjeret. Ne te gjitha vendet e zhvilluara, forca e zhvillimit njerezor matet me sa te madhe e kane ndertesen e teatrit apo salles se operave e kinemave. Dhe ne te gjitha kryeqytetet e botes perendimore sheh qe sallat e teatrit jane gjigande, ne ndertesa qe mund te jene nder me te medhate ne qytet. Ndersa ne Shqiperi eshte bere gjenocid ndaj kultures, ashtu si barbaret bene kundra Romes.

[shoku_tanku]

Koloreto kollos!

[BlueBaron]

http://www.youtube.com/watch?v=ZAAx-DCO2xQ

E pa ndonjëri nga ju filmin e këtij ? Ndonjë përshtypje ?

Qenkam shume kurioz per kete filmin, meqe edhe regjizori qenka "amerikan". Eshte me metrazh te shkurter apo te gjate ???

[BlooD_VenoM]

Qenkam shume kurioz per kete filmin, meqe edhe regjizori qenka "amerikan". Eshte me metrazh te shkurter apo te gjate ???

Të gjatë.Nuk e mata minutazhin kur e pash të them të drejtën,po më dha përshtypjen se ishte më shumë se 2 orë.

[BlueBaron]

Të gjatë.Nuk e mata minutazhin kur e pash të them të drejtën,po më dha përshtypjen se ishte më shumë se 2 orë.

Si t'u duk ???

Nga ngjarja qe zhvillohet ne 24 ore, me duket si "Training Day" i Fuqua ...

[BlooD_VenoM]

Si t'u duk ???

Nga ngjarja qe zhvillohet ne 24 ore, me duket si "Training Day" i Fuqua ...

Ngjarja zhvillohej në 24 orë. Unë e pash me dy persona që ishin pjesë e stafit të filmit Out of Touch ,njëri kishte bërë komplet zërin,ndërsa tjetri ishte aktor në film.
Kur mbaroi filmi ,pyes njërin nga ata të dy; Ore ,unë se kuptova atë ! Po s ka kuptim ai filmi tha,mos kërko kuptim.Ndjeva një çlirim që nuk isha i vetmi që nuk kisha gjetur një gjë që nuk egzistonte .
Për nga realizimi mirë,nuk është se mu duk keq,po ishte goxha konfuz.Ishte ky Deliana që fliste gjatë gjithë kohës e tregonte se çfarë ndodhte në film,dhe pastaj jepej skena.Ke parasysh kur lexon një libër dhe janë dialogjet dhe fjalët e autorit ? Ishte fiks ai ndërtim. I bukur ishte,nuk ishte i keq,po vetëm aq...jo ndonjë gjë kush e di se çfarë, PËR MENDIMIN TIM !

http://www.facebook.com/events/306791836017835/