Dikur Neser

[OverNineWaves]

Dikur Nesër...

Atje ku hyjneshat vallëzojnë me pasion
Në tokën që kullon mjalt do të dashuroj...

Shkrihen mundimet në djersën e përvëluar
të Atit Kohë
Mëshirë nga akrepi i shkretëtirës kërkoj
I kërkoj një pikë helm në gjakun tim
Përziej prush e gjak e pluhur e hi në sytë e mi
Shkel nëpër ujë e ajr e shkumbë e…
bëhem hi nën Diellin e jetës
Drithërima e rënkimi më përkundin në gjumë
Më zgjojnë nga mankthet britma e piskama
Në dellin e fryer e pagëzoj vrerin tim urrejtje
Demonët e gjakut ma hanë mishin, copë-copë ma bëjnë
Truaj Diell e Hënë që bëjnë dritë
Mallkoj sytë që shohin…rropama e dallgëve në bregun e shpirtit tim
çan...
Silueta e ëmës në ëndërr jeton, shpirtin ma shqyen…
Shtrij dorën lart, ndër re
Nëpër kthinat e trurit tim parakalojnë fluturimthi
Pamje jete, fytyra, çaste, përshëndetje, ndarje, dhimbje
O mundim, o mundim i pafund
Një kacabu në kuzhinën time të përlyer
Mendoj, çmendoj, rropatem, ëndrroj
Plagët s’mi shëron askush

Shkova të jetoj në përrallë se nuk mundem më
Të zhagitem nëpër tym e blozë e djersë e gjak
Shkova të ha pak nga ambrozi e të dehem në lumturi se s’mund më
Të duroj padrejtësi…
Do të thyej akrepat e orës
Do të shkrij shpatën e hekurit antik
Do të bashkoj duart
Të këndellem nga jeta dua
Të jetoj në vdekjen e rehatshme
Të më pushojë ky shpirt i lodhur
Nga agu i gjakut
Të pushoj, të shlodhem…
Të këndellem…

Në prill do të shkoj të jetoj
Në mesin e hyjneshave të buta
Që do të vallëzojnë me hare…vetëm për mua
Pse dashuri s’qenka thënë të njoh ndonjëherë
Pse më robëroi errësira e skuqur
Klithmë në mesnatë
Ftohtësi e lindur në zjarr
Më perqafo o nënë e më puth ballin
Përkundmë në djepin e qetësisë së përjetshme

Një fllad i ftohtë shkund gjethet
Varret i përshkon
I ledhaton pendlat e korbit të zi
Me vete bart erën e athët të vdekjes
Egërsia e jetës që s’dua ta jetoj…

Dikur nesër…

[OverNineWaves]

me tregoni se cka mendoni, ju lutem.

[OverNineWaves]

BALADA E [THINJAVE TË] KOHËS

Mbi kapakë të syve një korb ka bërë folenë,
Gjarpërinjtë kopulojnë në veshë
E sipër buzëve të rrudhura, të thara, një
Merimangë
E zezë, e madhe, e ftohtë
Ka hipnotizuar veten në qendrën e qendrave
Të poligonëve rrethues të poligonëve
Tjerë…(tjetërsia e vjetër)…
E në kokën tullace, të zbehur, të ftohtë,
Mbijnë filizat e ngrirë të
Pranverës së dështuar në garë
Kundër dimrit
Të nxirë në trurin
E kalbur…ku lakuriqët e natës
Bëjnë gjumin e tyre të ditës…
Era e epitafeve fryen mbi sipërfaqe
Të gjymtyrëve…e…
Qielli pshurr me rrëmbim
Lëkurën e mbuluar nga myku
I pritjes
Së vonuar…
Koha e
Vonesës
Së mërdhirë
Shpon
Si majë e helmuar
Shigjete
Mishin e nxirë
Të lagur nga
Shurra e përqeshjes
Së dhimbjes
Vetmuar
Mendimet dikur banonin nën kafkë, Buzëqeshja dikur vinte në lëvizje
Buzët e rrudhura…
“Dikur” është privilegj i Kohës Mjekerrthinjur…
Dëshirat e Bardha
Të nxira
Në pritjen…e vonuar…
Carpe!…

[OverNineWaves]

per shkak te radhitjes se tekstit ne te majte ne faqet e forumit, nuk arrita qe "Baladen" ta postoj ashtu sic eshte ne origjinal...kjo pak e ndryshon pershtypjen qe fitohet nga leximi i saj...sepse "pamja" e "Balades" eshte e organizuar asisoji qe, ne disa raste, kuptimi eshte ne perputhje me konstrukt...sidoqofte, shpresoj t'ju pelqeje kjo poezi e imja edhe keshtu...

[macia_blu]

over nine.... urime. Po ama nuk e ke iden sa i thatezon poezite e tua , me komente qe i ben vetem ti.
( ti edhe e servir poezine per lexuesin, edhe ia citon ate atij, edhe ia perkthen , edhe i provokon shijen me pyetje, nuk e ke iden sa tendencioz dukesh, ne kete pike nuk ngjan aspak me poetin...edhe poezite vargjet i ke mjaft te bukura(jo te persosura)
nuk dua te filloj te komentoj mbas komenteve te tua te vetekenaqesise, po ama me lejo te te bej me dite se kemi lexuar poezi edhe me te bukura se keto.... dhe keto tuat jane te prekshme ...per tu bere edhe me te bukura.
pra cdo gje qe mund te behet me e bukur se c'eshte nuk eshte me e bukura fare.
te felenderoj qe i poston vargjet ketu ( se vertete na kenaqin e per kete kenaqesi edhe hyjme ne forumin e letersise, po ama falenderimit tim dhe urimit , i bashkengjes, edhe lutjen qe te mos na lodhesh me komente per komentet ne komentimin e asaj qe sjelle ti.
miqesisht , macia!

[OverNineWaves]

mace te faleminderit shume per komentin konstruktiv...pikerisht ajo qe kam kerkuar.
nje gje me duhet ta qartesoj, se si duket me ke keqkuptuar. eshte fjala per vetekenaqesi dhe per iluzione. une nuk jam i vetekenaqur dhe s'kam iluzione se poezite e mia jane me te bukurat. e them te verteten. si duket me ke keqkuptuar, sepse qellimi im kurre nuk ka qene qe te paraqitem si poeti me i mire ne bote...une shkruaj poezi sepse e dua poezine. une, te them te drejen, asnjehere s'kam bere komente rreth poezise time. kuazikomentet e mia te deritanishme i kam bere me qellim qe te nxise nje apo dy te qeshura, por ato nuk duhet te shikohen si te lidhura me poezine. poemat e mia nuk kane lidhje me ato kuazikomentet: ato i kam shtuar vetem qe te mos i postoj poemat ashtu pa asnje tekst percjelles. ndoshta ky ishte gabimi im, por vertete s'kam menduar te lavderoj veten time...larg asaj...shpresoj se me kupton tani. te lutem mos mendo qe jam ndonje narcis qe mendon se poezite e tij jane me te bukurat. shpresoj se do me kuptosh me mire tani.
sidoqofte une te falenderoj shume per komentet e tua, si dhe te falenderoj shume qe e lexon poezine time. faleminderit mace.

[macia_blu]

[OverNineWaves]

Ujërat e Turbullta

Mëngjes i zbrazët, i acartë…
Mushkëritë gulçojnë,
Mjegull e thartë i bren.
Sytë e mi të shpuar
Ndër pulsimet e gjakut t’vluar
S’vërejnë…
Qyqet e kukuvajkat me refren
T’ninullës së mjegulluar,
Përcjellur nga fylli n’pyll t’Panit
M’përkundin n’pagjumësi
N’arkivolin tim të ditëve t’vdekura;
E krimb i jetës shoshë më bën përbrenda.
Ashklat – pika gjaku pa përmbajtje.
Eh, një jetë, një pe i mëndafshtë…
Lëng jete – një shpresë e blertë…
Po, kur ujërat janë të turbullta
E filizat e shkelur,
Dëgjohet këputja pa zhurmë…
Pa vaj...
…Fundi…
…Ëndrrat, zhgënjimet,
Mundimet e kota…

[armandovranari]

Nje koment.

Gjuha eshte shume e pasur, por temat e poezive jane te pergjithshme. Duket sikur keto peozi i ke sa per tu stervitur. Une per vete e shijoj poezine sido qe te jete dhe mendoj se poezite me te medha jane ato te drejteperdrejta, qe shprehin castin, dicka te thjeshte e me te prekshme, aty pastaj futet gjeresia e temave te rendesishme si jeta, dashuria, etj.

Keshille, mos i rendo me artifica, lidhje te zgjatura fjalesh. Kjo e fundit ishte me e mira "Ujerat e Turbullta"

[OverNineWaves]

koment shume konstruktiv armando. te faleminderit.