Fabio Volo

[daniel00]

Romani titullohet :

Ka nje jete qe te pres .


Hyrje

Cfare i ftohti . Jam ftohur . Sidoqofte e dija .
Ndaloi tek une per naten , e desha te fle nudo , sepse te vishja bluze me dukej pak mashkullore . Kur e mendon qe e di se nese nuk vesh bluze me pas marr te ftohte . Po ndonjehere me pelqen te bej figure , me pelqen te hiqem si dikush qe nuk jam . Bej te fortin me gjoks zhveshur ne mengjes them :«O Nene çfare i ftohti». Por me duket se kjo do te jete hera e fundit

Diçka ka ndryshuar .
Me ngjan se e dua . Me ngjan se per here te pare jam dashuruar .
Dua te them i dashuruar me te vertete .
E mendova sepse dje ne mbremje pasi bera dashuri fjeta nga ana e krevatit te djersitur , nga ishim te dy . Sipas meje nese pasi e deshirova e i lashe anen e krevatit te thote , e pra ... kjo eshte dashuri .
U zgjova me nje krah jashte jorganit : ishte praktikisht i ngrire . Ajo kishte ikur per ne pune . E preka ( krahun ) me doren tjeter per te kerkuar ta riaktivizoj qarkullimin , ose te pakten per ta ngrohur dhe per t'i dhene nje temperature prej njeriu te gjalle .

Metaforikisht i bera krahut ate qe i kam bere periudhen e fundit jetes time : E ribera te gjithen me nje dore te padukshme dhe e ferkova duke kerkuar qe t'i jap nje temperature prej njeriu te gjalle.

Tani jam mire . Mund ta them pa frike , jam tamam mire .
Ne jeten time tani qarkullon ngrohtesi . Jam i gjalle . Jam i lumtur .
Shkoj ne kuzhine per te bere mengjes dhe gjej kafen e ngrohte , i eshte ngjitur nje shenim letre e verdhe me nje shkrim : “ Kafeja eshte gati , duhet vetem ta nxehesh ”.


Tani jam mire . Mund ta them pa frike , jam tamam mire .
Ulem dhe shijoj prape duke shikuar shenimin ne kafe . Gjithçka eshte kaq e thjeshte , e gjesti i saj me mallengjen . Pres akoma nje çast , shijoj kete moment dhe me pas e ndez makinen e kafes . Pas disa minutash kuzhina mbushet me arome . Arome kafeje . Sa me pelqen . Sidomos ne mengjes . Dhe une e marr fryme , e marr fryme kafene , marr fryme jeten , kohet e fundit kaq e ndryshme , delikate , e brishte , e qarte , me harmoni . Dhe nderkohe ndjehem i fuqishem . I fuqishem e i lumtur si Zoti .

Ndez magnetofonin dhe ve , per nje mengjes kaq te mrekullueshem ,«Way to Blue. An In-troduction to Nick Drake». Nje album qe pasqyron gjendjen time shpirterore , situaten time .
Muzika dhe aroma e kafese perqafohen ne ajer dhe vallezojne per mua
Dhe une dua te therras :“ Jam nje njeri i lumtur , faleminderit !”.

[daniel00]

1 Me lironi


«Cfare eshte nje semundje e rende ? E pasherueshme ? Dua te them , cfare kam ? Ma thuaj , mos me mbaj te fshehur asgje . Duhet te bej nje grafi ?»
Keto ishin fjalet e para qe kam thene duke pare ne fytyre Xhovanin kur hyra ne kliniken e tij , disa dite me vone pasi me kishte dhene per te bere analiza .

Ishte goxha kohe qe prisja perfundimin , e nuk e fsheh qe kisha pasur edhe frike . Ne ato dite kam qene shume i shqetesuar .
Nuk eshte e lehte per mua te kuptoj nga cila pike duhet te nisem per te treguar kete histori . Nuk e di ku ndodhet ekzaktesisht fillimi . Nuk e di a te nisem nga nje vendim , apo nga mendime qe e forcojne vendimin , apo nga sintoma qe forcojne mendimet , apo nga sikletet , krizat ... Adami dhe Eva .

Para se gjithash , dua te shfaq gjendjen shpirterore qe po ndjej tani duke u gjendur perballe ketyre fleteve te bardha . Perballe kesaj te panjohure . Kush e di si do t'i mbush ? Cfare ka me te mire se sa te jesh kurioz per vetveten ?

Faqe e bardhe si jeta . I dua te dyja sepse jam kurioz te shoh si do te perfundoje .
Mund t'i mbush me budalleqe , fjalime apo fraza me kuptim te permbushur , ose edhe te ve fjale rastesisht . Pa rregulla , pa kufinj . Citofon . Varke e vogel . Lule . Murgeshe . Ballkon . Me pare ishte e bardhe , tani ka nje fjale . Nje fjale qe me pare nuk ishte .

Tani qe e bera kete premise , mund te filloj te tregoj historine time . Jo jeten time . Vetem nje histori te vogel te jetes time . Sepse nese nuk do me kishte ndodhur do te kisha vazhduar te mendoj qe keto gjera nuk ndodhin .

Quhem Françesk , por te gjithe me quajne Çesk , e rreth pese vjet me pare , moshen e re prej njezet e tete vjeç , jetoja nje jete qe mund , pa bere shume filozofira , te perkufizohet “NORMALE”. Them filozofira sepse çdo here qe perdoret fjala normale eshte gjithmone dikush qe pyet : po cfare eshte normale ? E vazhdon lum filozofia .

Me normale dua te them pa trauma te medha apo tronditje . Normale . Isha dipllomuar ne Ekonomi dhe tregti duke diskutuar tezen : Metoda e koordinimit ekonomik : elasticiteti i mikroekonomise .
Punoja prej disa vitesh per nje shoqeri qiradhenieje . Si perfundim . Kisha nje Golf 1.9 turbodiezel high-line , gri , 115 kuaj fuqi , me marshe automatike tiptronik . Autoradio me navigues gps , disqe 19 polsh aliazhi . Siper mund te hapej dhe drita ksenoni .

Motivi pse kisha nje makine kaq te mbushur me aksesore eshte sepse e bleva nga nje klient i imi qe ma dha me nje çmim aq te ulet sa nuk mund te refuzoja . Akoma me teper , ula nga ana fiskale nje pjese te vleres se vetures duke rikuperuar TVSH .

Kisha edhe nje biçiklete gare dhe gjithmone Vespen time 50 , te vjeter qe e kam blere kur isha pesembedhjete vjeç . Jetoja vetem ne nje apartament me dy hapesira qe e paguaja me afat pesembedhjete vjet me 7% interes .

Ne lexim te kontrates , noteri i ri bir i nje noteri , pasi kishte listuar nje seri pikash qe as i kuptova sepse i kalonte shume shpejt , mori nje çek prej tete milion lirash . Shtate milion e shtateqind mije per te qene preçiz .

Mesaduket noteret fitojne shume sepse u eshte dashur te studojne mjaft . Duket se ajo mjaft na kushton neve . Mbase mendojne se , kur ata studionin , ne ishim xhiro duke mos bere asgje .

Apartamenti me dy hapesira eshte ne kat te dyte te nje pallati te vogel me kopesht te ngushte me zhavor , por qe nga apartamenti im nuk e shoh sepse dhomat jane nga rruga . Kur kthehem ne shtepi , duke shetitur ne kopshtin e vogel degjoj kercitjen e guriçkave . Me sy mbyllur di te dalloj zhurmen e hapave , te biçikletave apo te kalimtareve .

Arrij biles te gjej nese ai qe ecen eshte i ri apo i moshuar . Kam nje perqindje gabimi aq te ulet sa mund te prezantohem ne ndonje emision televizioni . Nese nuk do te ishte qe kam turp nga kamerat , e shoh veten : “Zonja e zoterinj , eshte me ne edhe sonte kampioni i kampioneve , njeriu qe fale talentit te vet te jashtezakonshem fitoi nje shume prej pesedhjete mije eurosh , zoti Çeeeeeesk... nje duartrokitje . Dhe tani le te nise shetitja misterioze ... “.

Ne shkalle te nderteses , perkrah ashensorit eshte varur nje rregullore :
• E ndaluar te parkohen biçikleta , karroca apo tjeter gje ne korridor .
• Shkundja e tapeteve apo te tjerave mund te behet vetem nga ora tete ne oren dhjete gjate sezonit dimeror dhe nga ora shtate ne nente ne sezonin veror .
• E ndaluar te varen rroba , kepuce , apo te tjera ne dritaret nga rruga .
•E ndaluar te bezdisen komshinjte , si ata te kateve me poshte e po ashtu ata te kateve me lart , duke levizur objekte ne menyre qe krijojne zhurma apo ose gervishtje , tinguj , kendime , kercime apo duke perdorir aparate radiosh , televizoresh me volum te larte .

Keto jane pikat qe mbaj mend por ka edhe shume te tjera .
Meqenese jetoj ne kat te dyte me pamje nga rruga , kur shkojne si shigjete me shpejtesi naten makinat , nga zhurma me duket se kalojne ndermjet komodines dhe krevatit . Por tashme jam mesuar . E vetmja gje qe degjoj akoma jane marmitat e manipuluara te motorreve , alarmet kunder vjedhjes dhe kamionet e pastrimit te qytetit qe e shkulin xhamin . Ata me frikesojne gjithmone .

Nje here bera nje fundjave ne mal dhe u lodha per te rene ne gjume prej heshtjes se madhe .
Te mendosh se kur jetoja me te mite nuk degjohej asgje . Perveç komshiu i katit te trete qe dilte nga garazhdi me Fiatin Punton e tij te bardhe . Zoti Pedreti per te qene te sakte , pensionist ne te shtatedhjetat qe besoj se mundej te regjistrohej kollaj ne kampionatin: Kush kalon me shume kohe per te dale nga garazhdi ?
Zhurma e manovrave te tij ishte e theksuar nga nje perdorim pak i ngadalte i freksionit dhe shume i renduar i gazit . Ky stil e çonte motorrin e Puntos ne rreth dhjete-dymbedhjete mije xhiro .

Apartamentin , e mobilova sapo e mora dhe nuk mungon asgje . Me idene qe do te bleja gjithçka nje here e pergjithmone , zgjodha çdo gje me kujdes te madh . Krevat martesor te firmes Flou dhe kreun e larte . Divan te firmes Kasina . Tavoline Filip Stark dhe llampe ambjenti Arko te firmes Flos . Dysheme parketi edhe ne banjo . Magnetofon Stereo i perbere nga : lexues disqesh Thorens , piaster , cd dhe amplifikator McIntosh , bokse Tannoy . Dhe nje televizor Soni .
Harxhova aq shume para sa per ca kohe u detyrova per kursime . Edhe ne gjerat e vogla . Pershembull mu desh te pi cigare te firmes me te lire dhe te dal nga shtepia vetem pas darke . Pas te ngrenes . Cfare trapi !

Megjithe keto gjera , ama , nuk isha i lumtur . Mbi te gjitha nuk isha nje njeri i lire .
Biles disa nete me ndodhte te zgjohesha i shqetesuar dhe nuk arrija me te fleja prape . Kisha frike . Kisha frike , por nuk e dija nga se . Thjesht kisha nje ndjesi frike pa njohur motivin .

Ndihesha i trembur , plot me ankthe dhe e gjeja veten te zgjuar .
I zgjuar sikur kisha fjetur shume ore .
Deshiroja vetem pak qetesi . Nuk kerkoja shume . Doja vetem te isha mire .
Disa here me ndodhte edhe pergjate dites , kur isha i ulur ne tavoline , apo mbase kur isha vetem ne makine . E ngasja makinen dhe me vinte si per te qare , me sulmonte kjo ndjesi dhe nuk e kuptoja cfare ishte .

Nuk dija ta menaxhoja , nuk kishte doreza , nuk mund ta kapja , ta kontrolloja , nuk kishte rruge daljeje .
Ndjeja nje peshe mbi gjoks dhe desha te dilja nga vetvetja , te grisja lekuren time , te ikja !
Diçka brenda meje ishte ne rremuje .
Kur kerkoja ta kuptoja , kur kerkoja nje shpjegim llogjik , nuk gjeja pergjigje .
Nga ana racionale gjithçka shkonte mire .

Po , eshte e vertete , kohet e fundit penen nuk e doja shume , dhe shpesh kishte dite ne te cilat do te kisha dashur te beja çdo lloj gjeje tjeter perveç se te shkoja ne zyre, por kujt nuk i ndodh ? Ne fund te fundit nuk fitoja keq dhe ne krahasim me shume njerez te tjera isha me fat . Nuk mundja fare te ankohesha . E nga se duhej te kisha frike , pra ?

Shkonte gjithçka mire . Megjithate .
Mbase kisha frike se mos humbisja gjithçka . Ate gjithçkane qe shkonte mire . Eh ! Duhet te kisha pyetur nje analist . Por tashme kaloi . Nuk sherben me . Nuk duhet me analisti , nuk duhen me qetesues , antidepresive , çmenduri drogash apo seksi . Asnje ndryshim te koshiences . Nuk sherben me asgje .
Kaloi . Tani jam mire . Me ne fund .

Keto ndjenja frike me vinin edhe diten , por naten … naten me shtypnin fytyren pas murit , dhe me dukej se isha marre peng . Shpresoja vetem qe drita e mengjesit te vinte te paguante pagesen e pengmarrjes per te me liruar . Isha keq .

Filloja te mendoja qe mbase do te me ndodhte diçka e keqe , nje aksident , nje fatkeqsi . Mendoja per pjesen tjeter te jetes mbi nje karrige me rrota , ose imagjinoja se do behesha i verber , ose te humbja prinderit . Kisha frike se mos vdisja .
Shpesh me ndodhte qe , duke kerkuar nje motiv per te justifikuar ate frike , ne realitet filloja te mendoja dhe keshtu , vete , krijoja fantazi te reja qe nuk benin gje tjeter veç sa e keqesonin gjendjen time te ankthit . Hyja ne nje loje te semure ne te cilen imagjinoja , pershembull , pjesen tjeter te jetes time pa babain tim apo mamane time .

“Si do bej pa ata … ? “ pyesja veten .
Dhe atehere ndjeja nevojen per t’i marre ne telefon menjehere per t’u thene qe i doja , dhe qe , edhe pse nuk ua kisha thene asnjehere , une i doja , i doja pafundesisht . Nje nate , ishte ora kater e tridhjete e shtate , i mbaj mend akoma ato numra ne ore , u ngrita dhe shkova drejt telefonit . U pashe ne pasqyre dhe pashe perballe friken . Fillova te formoj numrin dhe ne heshtjen e nurmit te fundit dhe ziles se pare , e mbylla . Shkova ne banjo per te lare fytyren me uje te ftohte , me pas u ktheva te telefoni . E ndjeja se mund te vdisja nga nje moment ne tjetrin . U qetesova dhe e kuptova se , duke qene shume vone , nese do i kisha marre ne telefon do te kishin vdekur ata . Nga frikesimi .

Shkova ne banjo sepse me kishte rene ardhur per te dale …
Kishte mbaruar letra . U ngrita dhe shetita me mbathjet ne kavilie deri te dollapi . Fillova letren e re por e grisa keq . Ngeli nje pjese e ngjitur dhe u desh per ta nxjerre qe te rrotull per metra . Cfare nervash . Cfare netesh .

U ktheva ne shtrat .
Nuk gjeja nje pozicion te rehatshem . Ka raste kur kam ndjesine se dy krahe jane shume per te fjetur mire . Eshte nje krah qe nuk di ku te qendroje . Pa te , sipas meje , do te flihej me mire .

Nje nate me zuri gjumi mbi ate krah . U zgjova dhe nuk e ndjeja me . Ishte bere me anestezi . Cfare frike ! Mendova menjehere se do duhej te ma prisnin . Optimisti i zakonshem .

Ne ato nete paniku , me sulmonin kujtime te veshura me melankoli dhe skenat ne kujtese zhvilloheshin me pertese , gati me ngadalsim , si ne nje film . Fillonte te shfaqej me projektor Kinemaja e re e paranojave .

Rishihja mamane time kur me mesonte te beja buken ne shtepi , kur hynte ne dhomen time per te kontrolluar apo per te vene ne vendin e vet ndonje gje dhe une beja sikur flija . Beja sikur flija , e nga ajo e dritez e vogel , nga ajo e hapure vogel e syve te mi te sapo hapur e vezhgoja fshehurazi . Kushedi , mbase shpresoja te vidhja , te rrembeja , te mesoja diçka te re per te , ndonje sekret te saj , per ta bere me te afert , akoma me shume timen . Mamane time .

Mendoja kur isha i vogel me mbante ne krahe dhe une , duke e mbeshtetur koken mbi shpatullen e saj , shikoja gjithçka nga atje lart . Si nje udhetar qe , kur arrin ne maje te malit , shikon rrugen qe ka pershkuar dhe ate te panjohuren qe e pret .

Ishte nje vazhdimesi te kujtoja gjera te mrekullueshme , plot me dashuri , plot me nostalgji . Siç beja detyrat ne kuzhine mbasdites kur ajo ishte ne lavaman duke lare dhe degjoja zhurmen e unazes qe godiste pas piatave dhe gotave . Tik tik tik … Edhe tani , kur shkoj te ha tek ata dhe mamaja ime me pas lan , degjoj te njejten zhurme te vogel dhe mallengjehem nga ideja qe nje dite papritur ate tik tik nuk do ta degjoj me .

Zemra me fryhej dhe kisha veshtirsi per te marre fryme . Mbytesha . Mendoja qe nje dite , duke u pergjigjur telefonit , nuk do te kisha mundur te zbuloj me qe ishin ata qe me merrnin .
Nuk do te dilte me ne telefon e shkruajtur “SHTEPIA“.

Nuk do te kisha degjuar me zerin e nenes time . Dhe ai ze qe tani me mungonte , ai tingull aq delikat , si prej femije , aq familjar , aq i mire , aq pranvere e pafundme .

Rrotullohesha ne shtrat i sulmuar nga keto mendime .
Sidoqofte ne fund ndizja abazhurin dhe dorezohesha .
Me ndodhte shpesh edhe te me duhej te ikja nga situata ku kishte shume njerez , apo nga vende te mbyllura . Paptritmas isha i sulmuar nga nje ndjesi e pakendshme . Ne ato dhoma , ne ato bare , ne ato lokale plot me turme ndihesha ne kurth . Ne nje vend te mbyllur me mungonte ajri .

Per kete arsye shkoja gjithmone me makinen time . Me bente te ndihesha me i qete . Gjithmone gati per tu ikur . Hyja ne kinema apo ne diskoteke dhe shikoja menjehere ku ishin daljet e sigurise .
Te udhetoja ne aeroplan ishte tmerruese . Imagjinoja titujt e gazetave . Shikoja ne mendjen time gazetaret te deklaronin ne lajme katastrofen . Kerkoja te mbaja mend nese ne ate rrugetim kishte ndodhur me pare . Shikoja personat perreth meje dhe tentoja te kuptoja nese kishin fytyren e njerezve qe mund te vdisnin , ne kuptimin qe , nese ishte dikush qe dukej vertete i pafat , merakosesha me teper .

Por nje nate , dhe eshte keti mbase fillimi i vertete i historise , u zgjova i shqetesuar sepse kisha pare nje enderr te çuditshme .
Ate nate pashe ne enderr gjyshen time . Perveç diteve te para pas vdekjes se saj , nuk e kisha pare me ne enderr .

Isha perpara nje dere , trokisja dhe dikush ma hapte . Hyja me valixhet ne dore . Ishin aq te medha sa dukej sikur kisha marre me vete edhe kendin e dhomes e divanin . Nuk ishte shtepia e vertete e gjyshes time , ishte e ndryshme nga ajo qe banonte ajo , por nuk e di perse , e kisha kuptuar menjehere qe ishte e saja .

Gjyshja ime me thoshte : “ Jam e kenaqur qe vjen te me takosh , perkundrazi qe transferohesh tek une … mendoja se do me duhej te prisja akoma edhe pak , kurse ne fakt e mora vesh qe ishe duke ardhur dhe pergatita dhomen “.

Une nuk desha te shkoja te jetoja te gjyshja ime , ta rishihja megjithe qef por te shkoja per te jetuar tek ajo jo . Pastaj shtepine time e kisha mobiluar me ne fund ashtu siç doja .

“ Nuk dua te vij te jetoj tek ti , gjyshe , me pelqen shtepia ime “
“ Ti nuk ke me nje shtepi , perkundrazi per te qene preçiz nuk e ke pasur kurre e sidoqofte nuk je ai qe vendos dhe dhoma eshte gati. “

“ Gjyshe … por çfare dreqin thua ? Te ka rene damllaja ? Si , nuk kam pasur asnjehere shtepi ? Kam blere edhe frigoriferin e ri . Blu . Duhet ta shohesh , gjyshe , sa i bukur eshte . Eshte me i madh se sa ai qe kam pasur me pare , e kam kuptuar sidomos kur bera pazarin sepse , duke i vene gjerat brenda , kuptova se nese dua ta mbush duhet te blej me shume. “

Ajo filloi te qete dhe me pas me tha : “… Beson se mund te te shpetoje nje frigorifer ? ah ah ah“ .
Ne ate enderr po fillonte te me behej antipatike .

E çuditshme , por .

Kisha pasur gjithmone nje raport te mire me gjyshen time . Isha shume i lidhur pas saj . Pas vdekjes se gjyshit , kishte ardhur te jetonte me ne , e une dhe ajo flinim ne te njejten dhome . Kam shume kujtime te lidhura me ato mbremje perpara se te flinim . Per shembull , kur hiqte rrobat perpara se te binte per te fjetur bente fishekzjarre . Dukej karroceria e nje makine qe shkarkohet ne asfalt . Ishte e gjitha nje xixellime . Prej atyre veshjeve sintetike . Akreliku . Ishte nje periudhe qe e kisha quajtur “ Viti i Ri“ . Kur e shihja qe hynte ne dhome numeroja me ze te larte : dhjete , nente , tete , shtate … dhe ajo qeshte .

Viti i Ri ishte vertete i kendshem . Krijonte nje fushe elektromagnetike dhe kur shfaqej nga veshja kishte floket te drejtuara lart . Dukej menaxheri i Tajsonit . Don King . Edhe pak gjyshja e familjes Adams .
Nje gje me ka ngelur e fiksuar : nese per ta bere te qeshte shtremberoja syte , ajo me thoshte menjehere te ndaloja , sepse ndryshe do me kishin mbetur ashtu .

Ne mengjes u zgjova shume i shqetesuar nga ajo enderr sepse nuk desha te shkoja te jetoja te gjyshja ime , mua me pelqente te jetoja vetem ne shtepine time . Ne fund , kur e kuptova qe ishte nje enderr , ne fillim u qetesova dhe me pas u acarova prape .
“Po sikur te doje te thote se duhet te vdes ? “
Kerkoja te kujtoja fjalet e saj .

“… Hajde te me takosh … mendoja se do me duhej te prisja akoma edhe pak , ne fakt … nuk je ti qe vendos … kam pregaditur dhomen … mendon se mund te te shpetoje nje frigorifer ? “
Ne mengjes nuk isha aq i perfshire apo i frikesuar si naten , por duke qene paranojak nuk eshte se mund te beja sikur nuk kishte ndodhur asgje , te harroja , te mos e vereja . Shkova ne kuzhine dhe perqafova frigoriferin . Me pas per te qene me i qete , pa i thene asgje askujt , vendosa te me bejne nje vizite te vogel kontrolli . Jo aq per endrren , por si sjellje prej te rrituri . Natyrisht . Nuk do besonit vertete qe une te shkoj per te me rekomanduar analiza per nje enderr te parendesishme ? Ishte ca kohe qe nuk preja kupon .
Permbledhjen .

Ok, ok , e rrefej . Endrra ishte arsyeja . Per te qene i sinqerte deri ne fund ndihesha edhe pak budalla .
Kishte vite qe nderroja te me benin nje skaner te bukur .
Ideja qe te kontrollojne nga koka te kembet me ka pelqyer gjithmone . Keshtu , per te evituar qe nje dite te thoshin per mua nje fraze te tipit : “ Per fat te keq kur i gjeten ate njollen ishte shume e madhe . Tashme ishte vone“.


Vendosa te marr ne telefon Xhovanin , mjekun tim prej gjithmone dhe po ashtu mik i mamase time qe prej koherave te shkolles se mesme .
Me Xhovanin kam pasur gjithmone nje raport shume te bukur , ishte pak si xhaxha , vinte shpesh edhe ne shtepi tek ne , e me pas duke u rritur i isha rrefyer atij shpesh here . Tek ai arrija te pyesja ate qe ishte e pamundur te pyesja tek babai im . Ne disa momente sekretin tim me intim , prej te cilit paksa me vinte turp dhe qe nuk ia kam treguar asnjeriu , ishte qe kisha dashur qe babai im te ishte ai .

Tani nuk e mendoj me .

Sidoqofte e marr ne telefon dhe ai me cakton nje takim per analiza mengjesin tjeter , dhe nje tjeter tek ai mbasdite.
Ne mengjes shkova te bej analizat pa ngrene . As kafene nuk munda ta pi . Kalova perpara nje pastiçerie dhe per pak sa nuk vihesha te lepija vitrinen . Fiksova nje tabaka me embelsira dhe i thashe qe do te kthehesha menjehere pas analizes . Arrita ne sallen e pritjes , qe ishte plot me fytyra te zbehta dhe te tronditura . Plot me te moshuar . Me drite neoni .
Sapo me futen agen , si te gjitha heret e tjera humba ndjenjat . Si gjithmone me pas me thone te qendroj mbi nje karrige dhe me japin sheqer me uje , ndersa ata vazhdojne te marrin gjak . Ne vendin tim , me pas hyn gjithmone ose nje djale i vogel ose nje grua . Atyre nuk u bie te fiket kurre , ndersa une , i poshteruar ne karrige , bej figuren e humbamenos . Nuk e bej me qellim , siç e ndjej agen qe shpon lekuren , pam ! Me bie te fiket .

Dola dhe ju prezantova takimit me ate tabakane ne pastiçeri . I bera namin . Ne mbasdite , pastaj , shkova tek Xhovani . Edhe kur marr trenin , nese hyj ne nje vagon dhe ndodhet nje gruaja jam me i kenaqur . Dhe nese nuk eshte , vazhdoj te kerkoj , derisa ta gjej . Nuk eshte se i drejtohem me pas , apo te flas me te , apo ta provoj patjeter , perkundrazi , por me pelqen qe te jete aty . Me pelqen shoqeria e tyre edhe pse e heshtur dhe e panjohur . Grate jane aq te bukura sa per tu marre fryme .

Me pelqen te kem te bej me to , nuk flas nga kendveshtrimi seksual . Per shembull , me raste me ndodh , duke dale nga autostrada , te zgjedh nje rradhe per te paguar dhe te ve re vetem kur afrohem qe ne anen tjeter eshte nje grua ndersa tek ana ime nje burre . Ja . E ndjej se me vjen pak keq . Do te kisha preferuar te shkoja nga ana tjeter .
Ose , kur parakaloj nje makine hedh nje shikim brenda gjithmone , sidomos nese eshte nje Smart apo nje model Y .


Nga studioja e Xhovanit doli nje zonje , vajza u çua , u pershendeten te gjithe ndermjet batutash e komplimentash dhe me pas ai me futi brenda .
« Nuk ndjehesh mire ? » me pyeti .
« Po, po, gjithçka ne rregull . Eshte vetem se u be ca kohe qe nuk bej analizat … mendova , keshtu sepse eshte e duhur qe t’i bej ndonjehere … apo jo ?

As atij nuk pata kurajon t’i them cfare me kishte shtyre aty .
Cfare mund te thosha: “ E di , Xhovani, e interpretova nje enderr me gjyshen time qe as qe e vuri re qe kam blere frigoriferin e ri dhe mendova qe mbase duhet te vdes . Meqe ra fjala … frigoriferi eshte ai blu” …

I tregova ankthet e mira te neteve dhe frikerat e mia . Nga fytyra dukej se e dinte per çfare isha duke folur . Mbase duke mos e njohur arsyen te vertete , ate te gjyshes , mendoi se duhet t’i drejtohem nje analisti me shume se sa nje mjeku . Por nuk me tha asgje . Kur i kerkova nje skaner mu pergjigj qe po e ekzagjeroja dhe qe nuk eshte diçka qe behet aq kollaj . Pra ska skaner po te presim rezultatin e analizave . Sa keq . Do e kisha kerkuar edhe ne bar . “ … Ju nje kafe … po ju ? “ ‘’Une nje skaner , faleminderit. ‘’


Xhovani me vizitoi . Me pas , ndersa shkruante gjera ne nje cope leter , pa e ngritur koken dhe pa u nderprere me pyeti : « Atehere … perveç se te presim rezultatin e analizave, si je ? Je mire ? Je i lumtur ?
Pyetje per te cilen kam pasur gjithmonje nje pergjigje standarte , e perpunuar mire : “ Po , si te them , nuk e di a jam i lumtur , sidoqofte jam mire , i qete , nuk qahem“. Nje nga ato pergjigje qe nuk duan te thone asgje , automatike , ashtu sikur takon duke pergjate dites qe te thote : « Pershendetje , si ja kalon ? » . Dhe ti : « Mire , faleminderit . Po ti ? ».

Nuk e di nese ishte per faktin se me Xhovanin kisha njefare besimi, nuk e di nese ishte mbase momenti i duhur , por ate rast u pergjigja : « Nuk besoj … nuk besoj se jam i lumtur ».

Sapo e thashe , nga nje ane u ndjeva i lehtesuar nga nje peshe , nga ana tjeter me erdhi per te qare .Por nuk qava . Edhe pse prej kohesh enderroja nje prej atyre te qarave te bukura te mbushura plot qe behen ne femijeri, ato prej te cilave kur ndalon , bie ne gjume i keputur . i sfilitur , i boshatisur . Dhe kur zgjohesh degjoj zogjte .
Nuk arrija te qaja . Dhe kete nuk e duroja . Sinqeriteti im i gjetur perpara Xhovanit me bente te brishte dhe pak te zene ngushte , keshtu per te dale nga situata shtova : « A nuk ke kokrra per lumturine ? ».

Ai u pergjigj ironikisht qe po , dhe une porosita dy kuti .
Dola nga studioja e tij . Duhet te kthehesha pak dite me pas me pergjigjen e analizave .

E dija qe nuk isha i lumtur , le ta themi qe e kisha deklaruar vete , dhe kjo me prishte planet , prishte qetesine time , kontrollin tim mbi gjithçka . Per vite kisha bere nje pune me saktesi shume te madhe . Kisha prere te gjitha ato dege qe nuk arrija te dominoja dhe qe mund te me sillnin dhimbje .

Sa force me hiqte deshira per te kontrolluar gjithçka ne jete . Si ne ato filmat vizatimore kur miu rrezon pjatat nga dollapi dhe macja qe i kap te gjitha duke bere gjera te pamundura .

Asgje nuk duhej te me shpetonte . Dhe kjo ne çdo situate . Kisha arritur madje ne piken e nuk mundja te ulesha ne nje lokal apo ne piceri me shpinen nga dera . Duhet te shikoja levizjen , duhet te dija kush hynte e kush dilte . Duhej te mbahej gjithçka nen kontroll .
Ne ato dite , duke pritur pergjigjen e analizave , isha shume ne ankth dhe i shqetesuar .Perserisja ne mendje : “ Mbase motivi per te cilin nuk jam i lumtur eshte qe brenda meje e di qe jam i semure“.

Dhe atehere shkonin lume paranojat . Mendoja se kisha te gjitha semundjet me te keqija ne bote . Edhe vetem nje dhembje e vockel ne koke prej nje sekonde ishte e mjaftueshme qe te me bente te mendoja per nje tumor .

Çfare jete !

“ Mbase kam nje tumor ne mushkeri , duhet te ndaloj te pi te dredhura dhe te pi cigare . Perkundrazi , te ndaloj cigaren , por ndonjehere ndonje te dredhur …“

Ditet kalonin dhe beja inventarin e te gjitha semundjeve qe mund te kisha . I imagjinoja komentet dhe frazat e atyre qe do kishin folur me pas .

“ Ishte keshtu nje djale i mire … mendo , shkoi te doktori te bente nje vizite kontrolli dhe zbuloi qe kishte … “
Kushedi , cfare do kem ?

“ Por e di pse shkoi te doktori … e pabesueshme … pa ne enderr gjyshen e tij qe i thoshte qe duhet te vdiste . “
Sepse qartesisht brenda meje mendoja : “ Nese zbuloj se duhet te vdes do i them te gjitheve per endrren e gjyshes time , keshtu nuk do dukem nje budalla qe pata frike , perkundrazi , duke ua thene te gjitheve do te shkoj , do ta le kete bote si parashikues dhe me intuite , nje me fuqi paranormale , jo nje idiot i çfaredoshem“.

I gjithe ky dialog me bente gati te provoja krenari .
“ Kaq i ri … me gjithe ata kriminele qe ka ne qarkullim … atyre nuk u ndodh asgje asnjehere , i shkreti , mendo , sapo kishte blere edhe frigoriferin e ri . Blu“ .
Kushedi sa vuajtje per prinderit e mi . Per motren time . Beja edhe nje lloj liste , klasifikimi te atij qe do kishte vuajtur me shume pas familjes time .

Do kisha dashur te shoh gjithe ato gra ne funeralin tim te rrefeheshin se sa i madh kisha qene duke i dashuruar , si ne filmin : Burri qe donte grate te Fransua Tryfo. Te degjoja te flitej per mua ne ate menyre aq unike , ne ate menyre qe flitet vetem per ate qe nuk eshte me . Per te degjuar te flitet aq mire per ty duhet te vdesesh .

Çmenduri .

Nuk e kam kuptuar kurre perse ka me shume respekt per te vdekurit se sa per te gjallet .
Me ne fund ajo dite kishte ardhur . Dita e pergjigjes .
Skenen e kujtoj akoma sikur te ishte dje .


Hyj ne studio , kerkova menjehere te dalloj ndonje ngerdheshje shprehese ne fytyren e Xhovanit . Ndonje : “ Eshte e rende“ .
Megjithate , mos te harrojme qe une kisha shkuar aty sepse kisha frike se do vdisja . Dhe atehere qe shqiptova ato fjale : « Cfare eshte , nje semundje e rende ? E pasherueshme ? Me fjale te tjera , cfare kam ? Ma thuaj , mos me mbaj te fshehte asgje . Duhet te bej nje skaner ? » .

Xhovani me veshtroi dhe me tha : « Mund te te flas lirisht , dua te them , mund te kem edhe konfidence ?

« Sigurisht , por … perse , ka ndonje gje te rende ? »

« Besoj se e kam gjetur arsyen e ankthit ten dhe qe s’je i lumtur. »

« Cfare semundjeje eshte ? »

« Por jo , çfare semundjeje , mos u bej merak . Nuk ke asgje , dhe nuk duhet te besh asnje skaner . Rri i qete , Çesk , fizikisht je shendoshe e mire si peshk . Nga analizat del qe gjithçka eshte mire .

Je shume mire , por nuk do te thote qe ti nuk ke probleme . Le te themi qe nuk mund te duken nga keto analiza . Une po te flas si mik. »

« Me thuaj gjithçka Xhovani , nuk dua qe ti te me mbash larg nga asgje . Nuk te fsheh qe ne keto dite kam menduar se kam kaluar diçka te shemtuar . Kam pasur biles edhe friken nga vdekja , pra besoj se jam gati per çdo problem tjeter . »

« Po cfare frike nga vdekja ? Problemi yt eshte tamam e kunderta . Çesk , problemi yt nuk eshte se ke frike se mos vdes , por te kesh frike te jetosh . Eshte e kunderta . Ke ate semundje te mallkuar shume te perhapur te “ MOS JETUARIT“ .

« Je i semure nga jo-jeta
Te mbahet mend kur me pyete nese kisha kokrra per lumturine ? Ilaçi eshte jeta . Jetoje , hidhu , hapu , degjohu . Frikerat e tua , ankthet e tua jane te ardhura prej faktit se ti ekziston por nuk jeton . Je i shterperuar ne ndjenja . Je i bllokuar .
Te mbahet mend ajo fraze e Oskar Uaildit ? Thoshte qe te jetuarit eshte gjeja me e rralle ne bote . Pjesa me e madhe e njerezve ekziston , dhe asgje me shume .

« Prandaj mos u merakos . Nese e thoshte ai qe ne kohen e tij … Megjithate , perveç shakave , une nuk dua te bej fjalime te medha mbi te jetuarit dhe te ekzistuarit . Eshte gjithçka shume e thjeshte . Nese do te jesh i lumtur , nese do te jesh i lire , meso te duash . Te dashurosh e te te dashurojne .

« Jeta jote tani eshte pa dashuri . Nuk do punen tende , nuk dashuron nje femer , nuk do veten . Si pasoje , nuk do boten .

[daniel00]

2 Te tentohem nuk ben dem

Mbaj mend qe kam dale nga klinika pak konfuz . Ne ashensor , ndersa zbrisja , u shikova ne pasqyre dhe pashe qe nga veshe dilte jashte tym . Po me shkonte ne flak truri .

Xhovani me kishte tronditur , me kishte zhvendosur .
Mendova se do me thoshte qe duhet te vdisja dhe ne fakt me tha qe duhet te jetoja . E cfare do te thoshte ? E vura re menjehere qe ne jete nuk e kisha ditur kurre . Une nuk e dija vertete se çfare do te thoshte te jetosh . E as si ja behej per te jetuar .
Maksimumi dija si i behej per te vdekur .

Duke u hedhur nga dritarja , per shembull . I thosha vetes : “ E di se nese hidhem nga dritarja vdes . I pafat siç jam , minimumi bie mbi kamionin qe transporton xham , keshtu para se te vdes , pritem edhe pak e vuaj me shume . Ose mund t’i qelloj vetes , te helmohem , te mbytem , mund te pres nje tren mbi binare dhe te kerkoj ta ndaloj me koke . Njoh gjithe ato menyra per te vdekur , por jo per te jetuar”.

Çmenduri . Çmenduri te zbulosh se di si te vdesesh , por nuk di si jetohet .
Ky zbulim me beri te buzeqesh .
Ajo dite ka qene vertete e veçante.


Duke dale nga klinika me trurin qe me nxirrte tym nga aktiviteti i harbuar , mendoja se mbase nuk kisha kuptuar mire . Nuk kisha kuptuar cfare donte te thoshte Xhovani me ato fjale . Ne realitet , ne fakt , e kisha kuptuar shume mire dhe ato mendime te mia ishin e disata here dhe , per fat , tentativa e fundit per te bere sikur s’kishte asgje . Per te vendosur pisllekun poshte tapetit . Ne fakt nuk behej fjale per te kuptuar , por per te pranuar . E kisha pranuar .


Ne fjalet e Xhovanit ishin konfirmimi dhe siguria e asaj qe po jetoja prej ca kohesh .
Xhovani kishte qelluar ne shenje . Goditur . Goditur dhe mbytur .
Xhovani nuk kishte thene asgje te re . Xhovani nuk me kishte zbuluar asgje qe ne fund te fundit nuk e dija me pare .

Kishte çuar thjesht gjithçka te lundronte .

Kishte ndezur driten e asaj dhome , qe e mbaja te fikur , per te mos pare .

Problemi ishte se qe prej atij momenti , edhe nese e fikja , tashme kisha pare si ishte e mobiluar dhoma . Edhe ne erresire e dija se çfare kishte brenda .

Nuk mundja me te beja sikur s’kishte ndodhur asgje . Nuk mundja me te kthehesha pa rene ne nje sjellje qesharake ose deri patetike .

Kishte arritur vertete momenti per t’u analizuar pak .

Per te ndjekur keshillat e Xhovanit , per t’u degjuar , per te zgjatur veshin ndaj atij zeri . Per te bere pyetje , per te provuar te gjej pergjigje .

« Mbaroi koha duke pritur Godotin*» (* eshte nje loje absurde e Samuel Beketit , ne te cilen dy personazhe presin pafund dhe me kot per dike te quajtur Godot qe te vije) me kishte thene gjithashtu .

Duhej ne nje fare menyre te veproja . Te veproja ne jeten time .

Po cila ishte gjeja e pare per te bere ? Hapi i pare ? E me pas , kush dreqin eshte ky Godot ? Pf !


Drodha nje pa filter .

Mendoja dhe rimendoja . Hypa ne makine dhe fillova te bej xhiro pa pasur nje destinacion te sakte . kisha vetem nevoje te mendoja dhe levizja e makines me ndihmonte . Truri me shkonte me nje mije . Ndihesha vertete i ndezur , siç nuk kisha qene prej shume kohesh .
Dikush kishte fryre mbi prushin dhe zjarri ishte rigjalleruar .

Kisha brenda nje ngarkese shume te madhe , por edhe nje ndjesi turpi . Me vinte turp te asaj gjendjes time , sepse me dukej se isha qesharak . Nje pjese e imja me thoshte qe isha budallepsur dhe eksituar e qe do te ishte vetem nje entuziazem i momentit qe ne fund nuk do te kishte ndryshuar asgje .

Por ate dite tashme ecja me nje mije . Perpunoja dhe nxirrja nga furra vazhdimisht mendime . Kisha zbuluar qe dija si te vdisja por jo si te jetoja . Ishte edhe kaq nje pike e mire nisjeje .


Brenda meje degjoja si nje bori makine qe me paralajmeronte per zbulimin .

Nuk ishte brenda meje , ishte makina mbrapa qe i binte sepse semafori ishte bere jeshil . Epo mire .

Vendosa te kthehesha me ne fund ne shtepi , edhe pse isha ne fund te benzines dhe nuk kisha qef te ndaloja per tu furnizuar . Akoma me shume , ajo cigarja e dredhur qe piva me kishte bllokuar peshtymen . Asgjesuar . Ne vend te gjuhes kisha nje gome per te fshire laps . Nje gome Pelikan . Edhe ne ngjyre . Gjysem blu dhe gjysem e kuqe . Kisha nevoje te pija .


Cfare dite . Cfare dite intensive .
Qartesisht ate mbremje desha te qendroja ne shtepi . Kisha deshire t’i dedikoja vetes kohe . Nje mbremje te gjithen timen . Te mendoja per jeten time , te kuptoja ku kisha gabuar , por mbi te gjitha ku e kisha lene .
Nese nuk kisha me nje jete , si me kishte thene Xhovani , do te thoshte se ne ndonje vend , heret ose vone , e kisha braktisur diku .

Kerkoja te imagjinoja ku e kisha lene . Mbase ishte e ulur ne ndonje cep qe me priste . Do ta kisha takuar dhe do t’i kisha thene : ‘’ Pershendetje , si kalon ? Gjithçka mire ? Kam qene i ikur per shume kohe ? Me duket se ke te drejte , me fal . Epo mire , tani shkojme’’ .

U vura aty ne heshtje per te menduar , duke kerkuar qe ta degjoj , duke kerkuar qe te zbuloj ate zerin e vockel per te cilin shume flasin , ate femijen e famshem qe eshte brenda teje .
Degjoja zhurmen e frigoriferit , ndonje makine qe kalonte , ndonje tik-tak me prejardhje te panjohura . Por zera , asgje . Vetem nje murmuritje te stomakut .

Mendova se mbase duhej te beja pak meditim , ose te beja makarona , qe ishte me mire . Edhe pse , per te medituar , nuk dija as nga cila ane te nisja .

Nuk ishin gjera per mua . Ç’hyja une me meditimin ? Me vinte per te qeshur vetem nga ideja .

Te mendoja , te meditoja .
‘’ Cfare ndryshimi ka ndermjet te menduarit dhe te medituarit ?’’ Pyesja veten .

Me kishin thene qe per te medituar duhet te mos mendosh.
Te mos mendosh ? Mbase te mos mendoj per makaronat do te ishte edhe kaq nje gje e mire .

Kisha degjuar te flitej shpesh per njerez qe meditonin , qe benin joga , por ne praktike nuk dija asgje . Nuk i kam besuar asnjehere shume atyre lloj gjerash.


Ne tentativen per t’u vene ne pozicionin ne te cilin kisha pare gjithmone ata qe meditonin , ne pozicionin ulur , gati arrita te thyej nje kembe ; une , ne maksimum , mund te beja pozicionin e ulur ne karrige .
E provova . Nje kembe arrija edhe ta mbeshtesja mbi gjurin tjeter , por tjetren ishte e pamundur . Nuk do t’ja kisha dale as me nje stervitje . Ishte tamam e pamundur per kembet e mia . Kisha nje strukture qe me ndalonte meditimin . Fizikisht i destinuar per gjera siperfaqsore .

Hoqa dore pra nga ai pozicion perpara se te me duhej te nderhyja me nje ilaç kunder dhimbjeve dhe u ula ne menyre te rehatshme . Kembet e kryqezuara … dhe fillova .


‘’Duhet te mos mendoj , duhet te mos mendoj , duhet te mos mendoj ommm… ommmm… ommmm… Si i behet per te mos menduar ? Eshte e pamundur , po mendoj qe te mos mendoj , pra mendoj… qepe… Perqendrohu omm omm dhe pastaj nese do te me shihnin miqte e mi ne kete moment do te me tallnin deri ne pleqeri… Nuk duhet te mendoj per miqte e mi qe me ngacmojne…
Hajt, perqendrohu… ommmm… ommmm Duhet te mos mendoj , duhet te mos mendoj , t’ja marre dreqi , nuk kam marre ne telefon Paolen e tani ? Shh… shh… pusho…


Mos mendo per Paolen tani , degjo zerin tend te brendshem , degjo femijen qe eshte brenda teje… Mos mendo ommmm ommmmm , me dhemb pak kurrizi… Hesht mos u anko…

Nuk eshte se ankohem por si t’ja bej per t’u perqendruar nese kam nje bisturi ne shtyllen kurrizore ? Ommmm ommmmm merr fryme thelle , merr fryme thelle… Ommm ommm sigurisht qe naten qe shkoi beme dashuri sa u shkrime , mbase me vone do ta marr ne telefon…

ATEHERE ! Do ndalosh duke u shperqendruar , mos mendo per mbremjen e shkuar kur bete dashuri sa u kenaqet… T’ja marrte dreqi , kisha çarçafet e firmes Baseti me bimet te dekoruara dhe kur mbaruam kishin rene te gjitha gjethet , kisha edhe nje dege ne …

MJAFT ! Nuk duhet te mendosh per asgje , sidomos per ato gjera te pista , degjo femijen brenda teje… ommmm ommmm. Me ngjan se femija brenda vetes ka rene nga ndenjesja e vet dhe nuk do flase per ca kohe… Hajt pra dreq , boll bere si tr@p… perqendrohu omm… omm .

Epo mire pra , lere fare , nuk eshte per ty kjo gje . Ashtu siç vihesh aty per te mos menduar te vjen ne mendje gjithçka , edhe gjera seksuale . Perveç te tjerave , duke menduar per ate cfare bere me Paolen te erdhi madje edhe nje eksitim , e nuk besoj se antena te hyn ne pune.’’

Braktisa menjehere tentativen . Me siguri ngaqe nuk isha i bindur . U ula ne divan dhe hapa nje birre . ‘’ T’ja marrte dreqi , ishte e fundit.’’ Duhet te mos mendoj .

Mu kthyen ne mendje fjalet e Xhovanit : ‘’Je i semure nga mos te jetuarit . Ke frike te jetosh’’.

Pas pak qe qendrova aty ne heshtje duke hetuar sjelljet e ma , mendova se ishte e vertete. Jetoja ne frike . E te jetosh ne frike eshte gjithmone nje kusht i atij qe eshte perulur.


Frike nga te nesermet . Frike qe nuk isha gati . Frike qe nuk isha ne lartesine . Mbase nje nga gabimet me te medha qe beja ishte se pergatitesha per me te keqen .

Ishte frika qe nuk do te jem ne gjendje te mbaj nje situate te keqe , frika se humb kontrollin , ose te gjendem i zhvendosur dhe te vuaj shume , qe me çonte te stervitesha ne menyre konstante me mendimin qe nje katastrofe ishte ne rruge e siper .

Prandaj perqendrohesha mbi gjera te keqija qe mund te ndodhnin . Ndonje fatkeqsi , ndonje tragjedi . Une ne fund te fundit nuk duhej te gjendjesha i papergatitur .

Ndertoja barriera , mbrojtje , jastiqe per te zbutur goditjen e pritur , perplasjen e mundshme me realitetin . Ja pse pyetjes : « Je i lumtur ? » i pergjigjesha : « Nuk e di , por nuk ankohem ». Sepse , meqenese prisja gjithmone katastrofa , fakti qe nuk kishte ndodhur akoma duhet te me bente te lumtur . Pra per mua domethenia e fjales lumturi ishte : mungese dhimbjeje .


« Nuk ankohem » e thosha edhe pak per ogur te mire. Gati si per te ndihmuar ate Entitet qe vendoste .
Zoti , fati , fati i keq etj .Si hebrenjte qe presin Mesine , une prisja tragjedine .
Dhe ndersa perqendrohesha tek e keqja , ka mundesi qe e mira , me e mira , e bukurame kalonte karshi dhe une nuk e kuptoja . Isha shume i perqendruar mbi me te keqen , mbi te ligen , mbi te shemtuaren .


Edhe nese jeta me dhuronte nje diçka te bukur , une nuk dija si ta menaxhoja , nuk isha gati dhe me fuste friken .

Nuk isha ne gjendje qe te isha mire tek e fundit . Nuk isha ne gjendje te shijoja . Kur ndodhte diçka e bukur , gezimi im , festimet e mia ishin gjithmone nen ze .

Sepse gjithmone kam pasur frike se kur te kisha ngritur krahet ne shenje fitoreje , minimumi nje rrufe do te me kishte qelluar . Se siç do te kisha gezuar ne ndonje menyre apo shprehur jashte vetes lumturine time , menjehere do te isha denuar .

Ne fakt , nje nga gjerat qe me kane futur ne ankth gjithmone duke pare televizorin ishin çiklistet qe ne pak metra nga mberritja ngrinin krahet . Une nga shtepia gjithmone jam shqetesuar . Mendoja se menjehere duke mos pasur duart ne timon mund te kishin rene apo edhe te parakaloheshin . Ashtu si ata motoçiklista qe kalonin vijen e finishit me rrote te pare .

Do te kisha dashur te ulerija nga divani im :’’ Priiiiiiit , kujdeeeees ! ‘’.
Pra ne jeten time vendosesha aty dhe masakrohesha me hipoteza shkaterrimtare per te stervitur rezistencen time ndaj dhimbjes , per te mos u gjendur nje dite me nje te panjohur me te forte se sa vetja ime . Te mesohesha ta njihja , ta jetoja , dhe mbase ta duroja .


Ashtu si atehere kur isha me i vogel qe dilja me te dashurat e para . Ndodhte qe ne vend qe te kaloja nje dite te bukur me te , ne vend qe t’i thosha gjera te lezetshme , harxhoja kohen time duke u çare koken e duke i pyetur çfare kishte bere , ku kishte shkuar , nese kishte qene me dike etj .

Beja xhelozin dhe ne fund shkaterroja gjithçka . Fokusoja perqendrimin tim ne gjerat e keqija per t’i ekzorçizuar , desha te kisha siguri mbi ndershmerine dhe besnikerine e tyre .
Desha te isha i sigurt qe ishin besnike . Merakosesha me shume qe te ishin besnike se sa qe nuk ishin te lumtura . Mu desh ca kohe per ta kuptuar qe eshte me e rendesishme qe nje femer te jete e lumtur se sa basnike . Sepse nje femer e lumtur nuk tradheton . Nje femer e lumtur eshte gjithmone besnike .

Nuk kam nevoje per asgje tjeter . Kjo vlen edhe per mashkullin , por per te eshte me e veshtire sepse duhet te luftoje me impulsin e ruajtjes se species .
Nje grua , edhe nese do te kishte njeqind burra ne nje vit , mund te kishte vetem nje femije . Pra me nje burre , instikti i saj eshte i permbushur . Por nje burre me njeqind gra mund te kete njeqind femije , pra instikti i tij nuk permbushet asnjehere .


Me kete nuk dua te them se burri nuk eshte besnik . Flas per instikt . Per fat te mire burri nuk eshte vetem nje kafshe . Sidoqofte une , me menyren time te trashe per t’u sjelle , prishja çdo gje . Beja rolin simbolik te Zotit dhe te Adamit bashke . Perzihesha vete nga parajsa .

Kjo sjellje e pritjes se me te keqes perveç te tjerave nuk me ka sherbyer per asgje . Nuk je asnjehere i pergatitur mjaftueshem per lajmet e keqija dhe te mendosh me pare nuk sherben per asgje .


Kisha mbaruar birren dhe , ne te njejtin çast ndersa jam ngritur per te marre nje leng çfaredo , tingellon citofoni.Sikur ta kisha tingelluar une duke u ngritur . Koinçidence .

Ishte Luka , miku im me i mire . E njoh prej me shume se njezet vitesh .Ishim shoke klase ne te mesme dhe qe atehere jemi rritur bashke . Po uleriste ne citofon qe duhej te dilja patjeter te zbrisja per te pire diçka . Ishte ne makine me dy vajza dhe nuk mund ta lija , keshtu me tha .
Shtoi gjithashtu qe kishte dy ore qe kerkonte te me merrte ne telefon, qe isha nje m.ut qe e kisha fikur telefonin dhe qe sido qe te ishte do te me kishte gjetur edhe ne fund te botes , pra : « Zbrit , tr@p , ose do hypi une te te marr ».

« Nuk vi . Nese e kam fikur telefonin , nje arsyre do te kete , mos me çaj koken . Dua te qendroj ne shtepi i qete te mendoj vetem per gjerat e mia. »


Ishte sikur t’i flisje nje muri . Luka kembengulte . Nuk ka qene asnjehere te vetme qe ai ta kete lene me aq .

« Te thashe qe nuk zbres edhe sikur te me vrasesh ! ».

Pese minuta me vone isha i ulur ne ndenjesen e pasme te makines se tij , me njefare Xhade . Perpara , ai me Dalilen . Te gjitha predispozitat e mia te mira , qellimet e mia te pastra ishin asgjesuar nga nje zile citofoni . Dhe nga Luka .

Kur behet fjale per te apo per ndonje vajze duhet te me lidhin ne ndonje shtylle si Odisene me sirenat .

Ne jeten time ka qene gjithmone keshtu . Sa me i vendosur qe isha per te mos u tunduar , aq me te forta paraqiteshin tundimet . Vendosja te isha besnik ? Nga ai moment me ndodhnin situata te paimagjinueshme me femra prej revistash qe seks donin me shumice.

Ndodhnin me te keqijat .

Vendosja qe te nisja nje diete ? Mamaja ime gatuante ne kuzhine gjera qe nuk haja prej vitesh . Lazanje , supa , embelsira .


Ate mbremje shkuam ne nje lokal per te pire . Nuk isha fare per shoqeri , por hajt me dy fjale i thashe . Kisha pranuar edhe ngaqe Luka ne ato dite po priste nje pergjigje nga shefi i tij . Punonte per nje firme import-eksporti dhe mbase do te duhej te transferohej ne Indonezi per te hapur nje filial te ri .
Pra ishte rreziku qe per dy ose tre vjet te ikte larg , te pakten deri sa te niste gjithçka mire . Shpresojme t’i thone jo . Dreq , ai eshte miku im me i mire . Ai eshte shiriti ne te cilin kam regjistruar filmimet e mia me te mira . Me te rendesishmit . Me te bukurit .


Ate mbremje ne lokal me vinte ne mendje Xhovani dhe fjalet e tij kontrastonin me gjithçka çfare kisha perreth . Kisha dashur te kthehem ne shtepi . Jo se Xhada nuk me pelqente , ishte edhe shume simpatike , problemi ate mbremje isha qartesisht une .


Me ndodhi edhe nje gje e çuditshme . Shikoja disa njerez qe te qeshnin por , ne vend qe t’i shihja te lumtur , kisha ndjesine qe qeshnin nga deshperimi . Me dukej se pjesa finale e te qeshurave te tyre do te shfaqte nje vetedijesim intim mjerimi .

Deshperim .
Ankth . Por ishte nje ndjesi qe kisha une dhe qe e hidhja mbi te tjeret . Ata ishin vetem pasqyra . Zgjati per nje çast ajo ndjesi , me pas kerkova te hutohem .


Isha pak i bezdisur por askush nuk e vuri re. Ishte gjithçka nje fakt i brendshem . Brenda meje . Por çdo gje e vogel qe nuk me pelqente ,ate mbremje zmadhohej .

Pershembull , kur pija nje cigare , Luka ma mori nga duart dhe me tha ta lija ta thithte dy here . Sa me nevrikoste . Do te kisha preferuar t’ja kisha dhene nje te re te gjithen per te . E urreja kur bente ashtu . Perveç se pastaj ma rikthente te gjithen te lagur dhe me te ngrohte, po mua me jepte bezdi sepse po e pija une . Kete mund ta kuptoje vetem kush pi duhan dhe i pelqen ta pije .


Pak me pas , Luka dhe Dalila u zhduken dhe une e kuptova cili ishte roli im . Te mbaja miken . Ja plani . Ka mundesi qe Dalila te kishte marre me vete Xhaden dhe Luka , duke u gjendur terrs , pa pasur asnje mendim per te hequr dore nga plani i tij , erdhi te me çante koken mua dhe te me bindte qe te dilja .

E kuptova qe kisha bere mire qe pranova menjehere ftesen , sido qe te ishte me nje arsye te tille Luka nuk do te ishte dorezuar as me nje doberman te lidhur pas mbathjeve .


Provuam t’i merrnim ne telefon , por qe te dy kishin celularin e stakuar . Sigurisht qe ishin te takuar ata . E kuptuam situaten dhe pas rreth nje gjysem ore , vendosem te iknim .

« Marrim nje taksi , kalojme nga shtepia jote , te le aty poshte , e me pas vazhdoj per ne shtepine time , ok ? » i thashe .

Thirrem nje taksi : Bari 2 per pese minuta . Ne taksi me tha se nese nuk kisha deshire te kthehesha ne shtepi mund te ngjitesha tek ajo .

Une kisha deshire te shkoja ne shtepi per te menduar per gjerat e mira , por mendova qe mund ta beja prape se prape nje dite me vone .

Neser do te bej , neser do te jem , neser do te ndryshoj , neser do te them … neser , neser , neser . Dhe nga e nesermja ne te neserme , u gjenda ne moshen time .

Me dukej dje kur enderroja ne te shtatembedhjetat per te marre patenten . Pas nje çasti isha tashme njezet e pese . Po njezet , po njezet e nje ? Une nuk i mbaj mend .

Sa premtime i beja vetes gjithmone dhe me pas nuk i mbaja kurre . Biles me mbahet mend nje here kur pasi piva nje cigare gjigande , me erdhen shqetesimet dhe isha duke rene ne kolaps . Kur isha keq dhe sillesha neper shtepi i frikesuar dhe i djersitur , i perserisja vetes se nese nuk me kishte ndodhur asgje e rende dhe po ta kisha kaluar ate moment nuk do te kisha pire me duhan .

‘’ Mjaft , Mjaft me keto dreq cigaresh te dredhura . Zot , nese me ndihmon sonte nuk do te tymos me kurre .’’

Zoti me kishte ndihmuar por une diten tjeter vazhdova . As me ate frikesim nuk e mbajta premtimin .


Sidoqofte , i zene ne kurth me koshience te premtimeve te se nesermes , pranova ftesen e Xhades . Sido qe per te medituar e kisha provuar e nuk isha kushedi se cfare .

Perpara portes se madhe te shtepise se saj , ajo mendoi se ishte e rendesishme per te me thene perpara se te ngjitesha : « Te thashe qe te ngjitesh por … nuk do te thote se … dmth ne sensin … mos krijo ide te çuditshme ».


Kur hyra ne shtepine e saj nje xhufke me qime te bardha erdhi te me nuhaste . Ajo e quante … nuk me kujtohet, ishte… ishte nje emer i tipit : Orland, Armand, Roland, Fernand. Fernand… po , tani me kujtohet .

E kishte quajtur Fernand qenin e saj . Nje emer burri per nje qen me tingellonte i çuditshem . Mendova se mbase Xhada ishte nje nga ato qe donin me shume qenin e vet se sa njerezit. Ato qe perdorin fraza te tipit : ‘’ kafshet e verteta jane meshkujt’’. Apo :’’Sa me shume njoh njerezit aq me shume dua kafshet’’.


Sido qe te ishte , une , si burre muti qe jam , kerkoja te isha i sjellshem dhe i dashur me qenin , duke menduar qe nese i pelqeja qenit do te ishte me e lehte me te . Nuk isha nisur me idene per ta provuar , por meqenese isha aty … Pse jo ?


Keshtu , ne menyre fallco dhe hipokrite , bera supersimpatikun me kafshen e vogel .
Perkedheli , ledhatime , zhurma me goje . Ai dukej i kenaqur . Ne nje moment qeni del me nje kukull prej lecke nder dhembe dhe e leshoi mu perpara kembeve te mia .

Une e hidhja ne fund te dhomes dhe ai ma rikthente . Sa i lezetshem . Nje here , dy here , tre dhjete… sa i lezetshem . Po nuk lodhet kurre ky dreq qeni ? Cfare simpatiqeni .

U gjenda gjithe qime mbi bluze dhe mbi pantallona , por i thashe vetes se nuk ishte e rendesishme, « Jane vetem qime , çfare ka te keqe ? ».

Ne te vertete i urreja qimet dhe sinqerisht isha lodhur gjithashtu duke luajtur me qenin . Por ajo ishte ne kuzhine duke pergatitur pije dhe arrinte te na shihte .


Perveç te tjerave , sipas meje Fernandi , si qen , ishte edhe i shemtuar .
« Eshte vertete i bukur qeni jot… a mund te vij te luaj me te ndonjehere ? » i therrita . Cfare njeriu i mire qe jam

Kur me tha se nuk ishte i dashur me te gjithe , mendova se mund te vendosja nje dysh ne skedine . Fitore ne fushe te kundershtarit . Dhe hec me kukullen : hidhe nje here , dhe dy dhe tre , edhe dhjete .
.

Une çmendem per qente.
Ne ate periudhe flisja per t’u pershtatur : nuk thoja ate qe mendoja, por ate qe njerezit donin te degjonin .

Pas rreth nje gjysemoreshi , une dhe Xhada ishim duke u puthur .
E vendosja ne tavoline dhe pastaj e merrja , pastaj e vendosja prape e me pas e hiqja perseri . Ndersa e puthja e rreshqisja doren ne fundin e saj per te kuptuar ku ishte zinxhiri .Ndonjehere eshte anash , ndonjehere eshte mbrapa . E gjeta , ishte anash .E hapa dhe me pas zbertheva kopsen .

. Fundi i ra ne kembe poshte . Me dy hapa ajo doli prej tij . Kishte geta . Ishte shume kohe qe nuk me kishte qelluar t’i shoh . Zbertheva kemishen , ja zhvesha bluzen dhe me nje dore ja zbertheva sutjenat . Me nje dore . Ishte nga ata te mrekullueshmit me mberthese plastike qe mjafton te vesh nje gisht dhe , tik , zberthehen menjehere .

Nuk ishte nga ata te tmerrshmit me kapese qe mbase ja arrin te leshosh vetem njeren ane dhe ana tjeter mban gjithe shtrengimin dhe nuk arrin ta hapesh e nga sforcoja gishtat te behen si kremviçe . Sido qe te jete , edhe pse ishte nga ato te kollajtat , ndjehesh gjithmone paksa i zoti , prape se prape kur leshohet menjehere . Nuk ishim me ne kuzhine . Shkonim drejt dhomes duke mbjelle rroba neper te gjithe shtepine .


E mbeshteta ne krevat ne menyren me delikate qe arrita , por ishte prape shume larg nga çfare mund te quhet ‘’delikate’’ . Mbase ngaqe krevati ishte shume poshte .


Ne nje pike ndersa po e shikoja mire . Me erdhen ne mend fjalet e Xhovanit dhe gjithashtu fraza qe me tha poshte ajo tek porta : ‘’ Te thashe per te ardhur por… kjo nuk do te thote qe… domethene ne sensin… mos ki idera te çuditshme’’.
Per fat qe une nuk i pata iderat e çuditshme… kisha pasur idene e duhur.


Ishte nje gje megjithate qe kisha vene re qe me bezdiste por nuk ja thashe.

Nuk duroja qe ndersa benim dashuri te kishim afer Fernandin qe na fiksonte me gjuhen jashte dhe gulçonte si nje çiklist ne rrugen e Stelvios .
Sillej vazhdimisht rreth krevatit si te ishte nje albiter ne nje ndeshje mundjeje . Nxirrte koken e vogel nga nje ane , pastaj zhdukej dhe dukej nga ana tjeter . Si ne nje sulm apashesh .


« Me fal a nuk mund t’i thuash qe te qendroje andej ? Po sikur te hypi ne shtrat ? »

« Nuk hypen ne shtrat dhe pastaj ai me kupton. »

« Kupton , kupton . » Pastaj une nuk po e thosha per qenin , e thosha per veten . Mua me bezdiste teper . Nje gje ishte gulçima e Xhades, gje tjeter ishte qeni qe gulçonte e qe i ndjeja frymen .

Ne nje pike me del nje kembe nga krevati dhe Fernandoja i gatshem e lepiu.

Bera nje kercim aq te shpejte sa Xhada perplasi koken pas murit .

« Me fal , Xhada, eshte se Ferni me lepiu kemben. »

« Si the qe quhem ? Xhada ? »

Ne moment u tremba, mendova se gabova emer, ne fakt kishte bere shaka nga perplasja e kokes duke bere sikur kishte humbur kujtesen .

Ishte vertete e lezetshme . I bertiti qenit i cili me ne fund iku tutje .
Pas nje sekonde ama , e pashe te kthehej i teri duke kercyer me kukllen prej lecke ne goje . Ajo qeshi dhe une… gjithashtu .
Cfare duhej te beja ? S’mund t’i rrefeja qe do ta kisha ngrene me patate. Tashme praktikisht e urreja, por thashe : « Eshte vertete simpatik Fernandoja ».

« Po , nganjehere te merzit, ama . »
« Jo , mos e thuaj » ju pergjigja .
« Fernando, tani mjaft , qendro poshte. » Dhe qeni u shtri .
Poezi ne ambjent nuk kishte me . Gjithçka u be formale…

Kur u zgjova , shkova ne kuzhine per te marre nje shishe uji dhe i dhashe nje shkelm te vogel kafshezes simpatike . Per shaka .

Duke pershkuar rrugen deri te frigoriferi pashe rrobat ne toke . Cdo rrobe qe shikoja me kthente ne mendje imazhin e asaj qe kishte ndodhur . E rishihja skenen . Ishte nje raport seksual mbrapsht . Nga fundi ne fillim .

Qendrova edhe pak . Pime ca cigare dhe me pas therrita nje taksi . Ajo u vesh e me percolli deri te porta .U puthem .

Hypa ne taksi , por nuk zbrita poshte shtepise . Zbrita ca lagje me perpara .

Kisha deshire te pija nje cigare jashte dhe te mendoja pak . Te eci me ka ndihmuar gjithmone. Kembet behen si dinamot qe rrotullohen mbi rroten e biçikletes dhe me ndriçojne mendimet .

Desha te mendoja akoma , ose me mire , te mendoja me ne fund per ate qe me kishte thene Xhovani .
Nuk duhej te shperqendrohesha me nga asgje dhe nga askush .Duhet te mesoja t’u thosha JO te tjereve dhe te perqendrohesha pak mbi veten .

Kishte te drejte ai , jeta ime ne ate moment ishte pa dashuri . Nuk kishte dashuri per veten time , dashuri per nje grua , dashuri per punen , dashuri per jeten .
Vrapoja dhe endesha prej vitesh ne kerkim te pak lumturie , por ne te vertete vazhdoja te ndiqja kenaqsine . I kisha ngaterruar gjithmone keto dy gjera . Lumturi dhe kenaqsi .


Ate mbremje isha shume i lodhur por nuk arrija te shkoja per te fjetur . Histori si ajo qe sapo kisha perjetuar me kishin rastisur shpesh , dhe mbase ka mundesi qe isha edhe pak i lodhur nga ato .

Kisha pasur raporte seksuale te nje nate , kisha bere dashuri ne dollap ne aventura klandestine me kolege pune . Kisha jetuar gjithçka qe mund te perjetoja . Me raste raportet e mia perfundonin me puthje te embla , te tjera me rripin e pantallonave qe terhiqja mbrapa duke shkuar per ne banje si pinguin .


Megjithe moshen e re, kisha marre edhe kenaqsi me kategorine e femrave te « turnit te dyte » . Nje nga te preferuarat e mia . Grate e turni te dyte ishin ato qe rreth te njezet e pestave ishin martuar dhe duke besuar fort te zgjedhja e tyre, kishin dale jashte tregut .

Ja pra , shume rreth te tridhjetave ishin ndare . I kisha pare te hynin me entuziazem te madh ne aventuren e marteses dhe me pas me te njejtin entuziazem duke dale .


Une , si metafore , kisha ndejtur poshte shtepise se tyre me motorrin ndezur . Por nuk kisha ikur . Thjesht i kisha pritur . Kategoria e ‘’grave te turnit te dyte’’ ofronte gra me me pak pretendime , me te zhgenjyera dhe me ndjesine qe kishin humbur diçka ne ato vite martese , sikur te kishin qene ne kafaz .

Fjalekalimi per to ishte te argetoheshin . Te benin gjithçka qe nuk kishin bere kur ishin te martuara . Mbase ky ishte problemi qe i bashkonte te gjitha . E shihnin martesen si nje sinonim i merzise , pergjegjshmerise , doreheqjes dhe jo si bashkepunim. Prandaj asnjera prej tyre nuk kishte deshire te rivendosej menjehere per te arrnuar nje raport te ri çifti .
Ne pergjithsi kerkonin vetem te ishin mire , te argetoheshin dhe te benin dashuri . Dhe mua me pelqente t’i beja te treja gjerat .


Mbase ate mbremje kisha arritur vertete qe te kuptoja se kishte arritur momenti qe te ndryshoja diçka .

Do kisha dashur te ndryshoja jeten time menjehere , totalisht , rrenjesisht .

Ishte diçka me e forte se sa deshirat e zakonshme per ndryshim . Nga ato qe zakonisht i ngopja duke prere floket apo me nje model te ri .

Me e forte edhe se sa ato deshira qe jane nje shkalle me lart se sa ndryshimi i flokeve , ato qe domethene me shtyjne te mendoj per nje tatuazh te ri .

Ate mbremje do te kisha ndryshuar lekuren , emrin , fytyren . A mund te vendoset per te ndryshuar nga nje moment ne nje tjeter ?


Ekziston nje amfib qe jeton ne disa vende te Meksikes qe , ndryshe nga te gjitha kafshet e tjera , vendos vete nese dhe kur do te behet i madh .

Ndersa nje larve transformohet automatikisht ne nje bretkose , kjo kafshez mund te zgjedhje te qendroje larve edhe per te gjithe jeten . Quhet Aksolotl . Aksolotli mund te beje edhe gjera prej te rrituri , si pershembull te riprodhohet por pa u rritur kurre e duke zgjedhur te jetoje pergjithmone ne boten e vet te zhytur ne uje .

Vetem ne mungese te ujit per te mbijetuar behet salamander . Por ne kushte normale dhe jo kritike , qendron larve deri sa te doje e sa t’i pelqeje .


Ate mbremje isha nje aksolotl qe kishte vendosur te dilte nga uji dhe te niste metamorfozen : te fillonte te rritej .

Do kisha dashur te hedh te gjitha nga dritarja , gjerat e mia , veshjet e mia , mobiljet . Te nisja nga zeroja .

Do kisha dashur te hiqja nje vize e te rifilloja vertete nga fillimi . Isha gati per lundrim . Po ne cilin drejtim ? Nga mund t’a nisja jeten time te re ?


Mbase ishte reagimi im i zakonshem i ekzagjeruar . Kisha perjetuar gjithmone flake kashte.

Edhe pse ne ate mbremje ishte nje vetedijesim i ri . Nje ndjesi e re . Ishte vertete nje thirrje koshience . Ate mbremje merrja fryme thelle mendimet e mia dhe emocionet e mia .


Rashe ne gjume i mbeshtjelle ne ate arome revolucioni . Ne shpresen qe nata do te me jepte keshille .

[donna76]

Me pelqen Fabio Volo, vet i ke perkthyer Daniel?

[daniel00]

Po dhe per mua eshte libri dhe Autori qe ja vlen mundimi per ta perkthyer te terin , vazhdojne edhe 14 kapituj

[Endless]

qenka i larte fare ! rrofsh qe e solle plako!

[Albela]

Perkthim shum i arir , Bravo

[daniel00]

Me skuqet faqja tani qe po lexoj se ka germa gabim por lapsuse nga lodhja , imagjinojini sakte te pakten

Flm !

[daniel00]

3 Dita me pas

Diten me pas u zgjova rreth ores 2 te pasdites .

Bera nje dush . Cfare i ftohti qe bente.
Kur mora robdishambrin , kishte nje menge qe dilte nga nje ane dhe tjetra ishte mbrapsht . Cfare nervash kur eshte ashtu . Me mire i preferoj te dyja menget mbrapsht sepse mund ta vesh mbrapsht , por njera ketej e njera andej me bejne te humb kohe dhe marr te ftohte .

Jane ato gjera te vogla qe kushtezojne humorin tim ne mengjes . Shkova ne kuzhine dhe i dhashe nje te goditur karriges me kembe , ndermjet gishtit te madh dhe gishtit te dyte . Tamam ne mes . T’ja marrte djalli cfare dite , e kisha kuptuar tashme te gjithen .

Pergatita kafene dhe ndersa kullonte mbusha lavatriçen .
E nisa dhe duke u kthyer ne dhome per te hapur dritaren vura re se kishte bluza dhe çorape per te lare . Cfare nervash kur e nis lavatriçen dhe me pas gjej gjera te tjera per te lare . Me keq akoma nje çorap te vetem . Me takon t’i mbaj per rradhen tjeter . Por kushedi se kur do te jete rradha tjeter .

Kafeja ishte gati dhe e piva duke pare ne boshllek . Duke menduar per gjithçka . Per gjerat qe me kishte thene Xhovani , per vetedijen time , por ne ate moment , i sapo zgjuar , nuk mund te dija se si isha apo cfare doja te beja . Ndeza nje cigare dhe shkova ne banje .


Veshgoja pllakat e dyshemese dhe mendoja . I vetmi problem eshte se pllakat e banjos time jane te perbera nga shume copa guri , pra ne shperndarjen e rastesishme te njollave dhe te cepave ndonjehere formohen si fytyra .
Shpesh , kur jam aty i ulur , kerkoj qe te dalloj fytyra te reja . Ka fytyra njerezish dhe kafshesh . Eshte turiri i nje kali , i nje luani , Fytyra e Kamilo Bensos kont i Kavurit .


Edhe ne dru me ka ndodhur te gjej fytyra . Madje edhe ne kreshtat e maleve me raste me duket se shoh profilin e nje personi te shtrire . Isha i shperqendruar nga ato fytyra . Ato fytyra me te cilat ne qendrime pak me te gjata u kisha folur . ( Kamilo Benses nje dite i besova nje sekret . Por nuk mund t’jua them se cilin .)

Ate mengjes isha konfuz . Vendosa te laj pjatat .
Nuk kam dashur asnjehere ta bej , por kur i laj me pas me pelqen . T’i shoh ato pjata dhe ato tigane qe me pare ishin te pista me salce dhe me yndyre te beheshin te paster me jep pershtypjen se jam pastruar edhe une .

Per fat te keq , ndermjet pjatave ishte edhe shtrydhesja e agrumeve . Vetem kush ka pasur te beje me nje shtrydhese agrumesh te ngjitur nga portokalli mund te kuptoje lodhjen qe duhet bere per ta pastruar . Do te duheshin kapsolla . Perdora thonjte dhe biles edhe mu vrane gishtat . E megjithate e di qe duhet ta laj menjehere .

Nese do te duhet te shkruaja nje liste keshillash per shtepiaket , kjo do te bente patjeter pjese nder pese keshillat e para . Pasi te kesh shtrydhur frutat , shperla menjehere .


Lavamani ishte boshatisur dhe une isha krenar i punes time . Tani duhej te impenjohesha per te mbajtur gjithçka te paster me kalimin e kohes qe perdorja gjerat .
Por me pas dihet qe mjafton te mbeshtetesh lugen e kafes dhe ajo eshte fillimi i fundit . Mjafton nje gje e vogel dhe eshte fundi per pak kohe . Nuk do te duhej asnjehere te leshoje veten .
Ja nje keshille tjeter per ta vendosur ne liste . Laj pjese pjese ate qe ben pis .

Ndihesha sa vjen e me konfuz . I telefonova Lukes .

« Je zgjuar ? Cfare ben . »

« Po rritem. »

« Cfare po beeen ?... nuk kuptova. »

« Po lexoj . Kalo ketej se po te pres . »

Arrita ne shtepine e Lukes . Ishte akoma duke u rritur . Lexonte : Fund mijevjeçari , instruksione per perdorim , te J. G. Ballard .


Shtepia e tij ishte nje tmerr . Rroba gjithandej , pjata te pista , qese plehrash qe ishin çare nga kartona picash , kanaçe bosh birre , tavell duhani plot me bishta , cigare te thyera , filtra kartoni .


Tavolina e tij ishte plot me gjera . Shtyje njeren nje centimeter per te bere hapesire dhe binte nje tjeter ne fund .

« Si ja ben per te jetuar keshtu ? Jo se shtepia ime shkelqen , por dreqi e mori , duket sikur ke bere nje feste. »

« Ne fakt e festoj jeten çdo dite… ah ah ah , si perfundoi me Xhaden ? A e kenaqe ? Dalila ka ikur ne mesdite. »

« Do kete shkuar te vaksinohet pasi ka fjetur ketu . Jeni me siguri te dashuruar , kuptohej menjehere dje duke ju pare , binte ne sy. »

« Mos bej humoristin , ti qe vdes per qente , nderkohe qe ajo eshte e çmendur pas meje … Nga ana tjeter si mund te me rezistonte ? E bera pervete me embelsi dje mbrema . »

« Duke te njohur… imagjinoj qe i ke recituar poezi… »

« Jo tamam… vura Nutella neper trup , ah ah ah ah ! »

« E pastaj , pse jam une ai’’qe vdiskam per qen’’ ? »


« Ne mengjes Xhada mori ne telefon Dalilen kur ishte akoma ketu .

Ajo i tha se je shume i kendshem, qe je nder te paktet qe kane luajtur aq shume me Bernardin dhe qe eshte e gezuar qe i do qente . I qesha ne fytyre . »

« Fernand »

« Cfare ? »

« Fernand ! Qeni quhet Fernand , jo Bernard . »

« Epo ! Me duket se ta shpifin qe te dy si emra per nje qen , apo jo ?

Sido qe te jete , nese do te prezantoj nje mikeshe qe ka nje papagall… apo nuk i pelqen zogjte ? Ah ah ah… »


Shkoi ne banjo per te bere nje dush duke lehur e duke qeshur .

Qeshte me batutat e veta . E bente shpesh dhe une adhuroja kete gje te tij , sepse te qeshesh shpesh me batutat e tua te vjen turp , tregon se te pelqen pak vetja . Por ai ishte i sinqerte.

Nder mijera gjerat qe kishte ne tavoline pashe edhe nje loje me bateri .
« Cfare ben me kete lojen ? Qenka edhe pa bateri. »

« Nuk eshte pa bateri , jane thjesht te shkarkuara por meqenese loja eshte ateiste nuk ja nderroj . Nuk besonte ne nje jete pas vdekjes keshtu qe mbetet aty . »

« Ti je budalla . Ndonjehere pyes veten nese duhet te bej ndonje gje per ty , te te zoj tek ndonje i zoti per te te kontrolluar… loja me bateri ateiste. »

Bera nje figure muti dje mbrema… »

« Nje tjeter ? »

« Kur ishim duke folur i thashe qe nuk me pelqenin vajzat qe e kishin bere gjoksin . Ajo nuk komentoi , por me pas vura re si i saji ashtu ishte … Perveç te tjerave , ndryshova edhe pak mendimin… ja kishin bere mire. »


Luka ishte mbreti absolut i figurave te *****. Ne jeten e tij duhet te kete koleksionuar me qindra.Jo ’’figura te medha muti ’’. Ato te voglat per te cilat nuk ke cfare te thuash , qe te zene aq ngushte sa do te zhytesh ne dhe.

Mundem t’ju tregoj aq shume sa mund te shkruaja nje liber : Luka dhe figurat e *****.


Ne martesen e Antonios , pershembull , kur ishim duke pire , duke pare nje vajze nga ana tjeter e dhomes mendoi mire qe te thoshte nje vleresim .
« Shiko cfare fytyre e perdale , me ato buze kushedi çfare ben . Dhe pastaj shih si dreqin eshte veshur ? ». Nje zoteri nga mbrapa nesh ju pergjigj : « Degjo hajvan , ajo eshte vajza ime dhe ta mesoj une edukaten ty , **** ! ».

U fshehem ne pjaten e purese .

Nje here , shume vite me pare , ne shtepine e Valentines , kur ajo kishte shkuar ne banjo , Luka u hodh lbi krevat dhe bente gjasme seks me arushin .
Gulçonte dhe thoshte : « Po , jepi akoma , mos ndalo… ». Kur po ja bente me pasion dhe ktheu shpinen , hyri ne dhome mamaja e Valentines. Por ai ishte me kurriz , nuk e vuri re menjehere .
Nje skene qe nuk do ta harroj kurre : Une i ulur ne nje kolltuk , perpara meje miku im me i mire qe e bente me nje arush ne nje perqafim te forte , mbrapa , me gjithe elegancen e saj , zonja Karla , mamaja e Valentines , pjestare e rrethit qytetar te lojes brixh . Kur Luka e kuptoi ate qe kishte ndodhur , i vetmi qe arriti te fliste ishte arushi .

Ne rrjedhen e jetes Luka me ka dhuruar shume nga keto kujtime te mrekullueshme .
Si te mos jem krenar qe jam miku i tij me i mire !


Te kthehemi tek ne . Doli nga dushi , u vesh dhe shkuam per te bere nje xhiro . Luka duhet te kalonte te pershendeste nje miken e tij qe eshte shitese ne qender.

Hyme ne nje dyqan kepucesh dhe ai pershendeti dhe puthi nje vajze shume te bukur , brune , floke te gjate te leshuar deri ne bel .

Me mbahet mend qe ishte e parfumosur aq shume dhe kishte thonjte e gjate . Mua nuk me pelqejne njerezit me shume parfum , me sjellin dhimbjen e kokes . Por ajo ishte vertete e bukur .

Ma prezantoi . Kishte nje ze te holle qe stononte me pamjen e saj . Quhej Vanesa . U ndane duke i thene njeri tjetrit qe do te flisnin me vone .


Luka kishte nje marsh me shume . Ishte ai qe mund te thuhet nje person brilant .
Shkonte ne nje vend dhe fitonte simpatine e njerezve ne tre sekonda . Mbase ti kishe nje ore qe mundoheshe te ishe i afert , ai vinte dhe me dy shakara i bente te gjithe per vete .

Ishte nje njeri per te cilin rregullat duheshin ndryshuar . Ai kishte nje rregull te vetin dhe ti e pranoje . Ishte plot me hijeshi . Ishte nje force e natyres . Ne fakt , ne ndryshim nga une , ai jeten e gllaberonte . E gllaberonte vertete .

Kur ishim te vegjel , kur shkonim ne pishine bashke , une hyja duke zbritur nje nga nje shkallet duke u mesuar pak e ngapak me ujin. Ai perkundrazi , hidhej qe nga bordura . Nje kercim dhe ishte brenda i gjithi . Kur u rritem hyme ne jete si atehere te vegjel qe hynim ne pishine .


Ate mbasdite , duke dale nga dyqani Luka me tha se Vanesa nuk ishte tamam gjeni , por megjithate ishte e çilter , me shpirt te mire , e kur bente dashuri ulerinte e bertiste ca gjera , qe me erdhi edhe mua deshira per te dale me te .


Me tha : « Me ngul ato thonj ne kurriz e pastaj kur mbarojme se beri dashuri , ngaqe me djegin te gervishturat , me kalon te gjithe shpinen perpara mbrapa me floket e saj te bute . Ulerime fare .

« Dhe me pas me te qesh . Fshehtas por qesh . Arrin te thote ca gjera … Mbremjen e shkuar me tha te mos shkoj per ta marre poshte shtepise sepse po bejne punime dhe eshte e gjithe rruga eshte e mbushur me uje . Ose , kur e njoha , me foli per diçka : ‘’Me beso , e pashe me duart e mia’’ . »
Vanesa ishte burim argetimi edhe per ate qe thoshte edhe per ate qe bente .Ishte e quajtur ne zone ‘’buze bubullima’’, prej talentit te saj .


Luka ishte plot me gra . Pyesja veten si ja bente qe t’ja u dilte te gjithave . Nuk e kam pare kurre dy here rrjesht me te njejten vajze .

Kur e takoja me njeren , e dija pastaj qe nuk do te paraqitej me te per te pakten nje jave . Bente xhiron .

Ndodhte edhe qe ta shihje ndonje nate me shemtira fare . Kur pinte , pershembull , arrinte qe te zinte femra aq te shemtuara sa per to do te flitej ne emisionin « Kuark » , e askush nuk do te çuditej . Pastaj ne mengjes bente shakaxhiun : « Ishte e bukur brenda… brenda nje kutie ! Ah ah ah ! ».


Ne ate periudhe sapo kishte ndaluar te dalat me nje te martuar .

Flisnin çdo mengjes ndersa ajo shkonte per te punuar dhe çdo darke kur ajo nxirrte qenin . Me arsyen e qenit ne te vertete ndonje here edhe ja arrinin te qendronin pak bashke .

Ai parkonte afer shtepise se saj .Dhe ndersa qeni shikonte qefin e vet , edhe ata … te tyrin . Takimet e tyre ishin te lidhur me stomakun e qenit . Me raste putheshin , me raste arrinin edhe te benin dashuri . Kushedi nese ajo ja jepte puthjen e nates se mire burrit .

Ajo kishte nje femije , dhe ishte i vetmi motiv per te cilin rrinte me te shoqin . Ai femije ishte bere dryni i burgut te saj . Kushedi nese nje mama mund te provoje nje ndjenje negative per birin e saj . Apo nese eshte e pamundur .


Luka ndonjehere me tregonte histori te cilave ishte e veshtire per t’u besuar . Si ajo e nje tipi qe çdo te merkure ne nje ore te caktuar vinte me makine afer parkut . Zbriste me nje çante palestre , nxirrte jashte te gjithe kompletin e futbollit , çorapet , bluzen , kepucet etj dhe fillonte t’i bente pis me dhe e ne pellgje .

Kur ma tregoi nuk e kuptova as pse-ne . Une do ta kisha marre per nje te çmendur . Kurse Luka e kishte kuptuar menjehere . Ky tip , me siguri i martuar , shkonte tek e dashura me arsyen e ndeshjes se futbollit me miqte dhe me pas . perpara se te kthehej ne shtepi , rregullonte çanten sikur te kishte luajtur .

Gjeniu njerezor .


Luka kishte nje mije gra , por nje here humbi mendjen per njeren . E humbi vertete . Do ta mbaj mend gjithmone . Nuk e kisha pare asnjehere ashtu . Ka qene e vetmja here qe ka qene ne veshtirsi me nje femer .

Federika . Nje vajze qe duke e pare nuk do e çmoje dy lira .

E kishte kthyer nga te donte si qofte .

Ne menyre metafore i kishte futur nje gisht ne goje e nje nga mbrapa dhe e kishte rrotulluar si nje pule ne hell . Pjekur me zjarr te vogel .

Per ate Luka do te kishte lene gjithkend e gjithçka . Dhe e kishte bere kete . Por meqenese fama e tij si mashtrues ishte tashme e njohur , Federika nuk i besonte asnje fjale qe i thoshte ai . « Keshtu u thua te gjithave, mendon se jam budallaqe ? »


Ai çmendej . E donte vertete , por nuk kishte besueshmeri . Kjo gje e terbonte . Me mbante mua poshte shtepise ne makine per te me folur per ate.

« T’ja marre dreqi, nuk me beson mua … çfare duhet te bej qe te arrije te me kuptoje ?

Me ne fund , pas tentativave te ndryshme , Federika vendosi te besonte dhe u lidh me Luken . Ai nuk njihej me , ishte i dashuruar ne çmenduri . Ishte i bukur . Pas disa muajsh ajo e la .

Luka ndejti poshte me moral per ca kohe . Poshte nje treni .

Me kujtohet ne fillim nuk donte te hiqte dore . Nuk donte te kuptonte arsye , siç thuhet zakonisht ne keto situata . E telefononte me shpresen qe ajo te ndryshonte mendje . Por ato lloj telefonatash ishte e sigurte qe nuk ndihmonin .


Telefonata – e llojit te pare :

‘’Bravo , bravo , bej xhiro duke u palluar , je nje e perdale si gjithe te tjerat .’’

Telefonata – e llojit te dyte :

‘’Me fal per ate qe te thashe me pare , por jam keq , me mungon dhe nese mendoj se del me nje tjeter çmendem . Une te dua dhe deshiroj te rri me ty . A shihemi me vone ?... PSE JO ? Je nje trape.’’

Telefonata – e llojit te trete :

‘’Degjo , nuk me plasi fare qe nuk do te me takosh , une do vi poshte shtepise tende prape se prape , dhe nese nuk del , pres aty . Do te dalesh heret a vone nga shtepia apo ke frike se mos ngaterrohesh me ndonje ? Duhet te dalesh me ndonje ? He pra , me thuaj te verteten…’’

Sa keq me vinte qe e shihja ashtu .


Por mbase heret a vone te gjithe e gjejme nga nje Federike qe na transformon e na ben te ngjashem me meshkujt e tjere . Perveç kesaj , sipas nesh , nese nje femer na le , duhet te jete medoemos nje tjeter .

Sepse perpara se te mendojme se ku kemi gabuar , perpara se te mendojme qe mbase kemi qene te merzitshem , shume xheloz , kemi munguar , apo shume prezent etj . , mendojme menjehere qe e keqja na vjen nga jashte dhe jo nga ne .


Jane dy situata ne te cilat ne meshkujt sillemi ne te njejten menyre . Njera eshte tamam siç thoshte Luka ne telefonaten e pare , kur mendojme qe ish-ja shkon me te tjere dhe per te s’na behet me vone fare, kur me ne bente dashuri .

Tjetra , qe eshte gjithmone e lidhur pas seksit , dhe kur , sapo arrijme pak konfidence me nje vajze , fillojme duke i kerkuar konfirmime mbi performancen tone .
Gjate raportit duam qe femrat te thone qe u pelqen dhe qe po e ndjejne kenaqsi . Ose menjehere me pas fillojme te bejme pyetje te tipit : Cili eshte personi te cilin ke pelqyer me shume ne jete ? Une ne klasifikim ne cilen zone jam ? E kishin te gjithe me te madh se une ?


Nese i pari ne klasifikim eshte nje tjeter , na plas marazi .

T’ja marre dreqi ! Do qe ta dish , insiston madje , dhe me pas kur e di terbohesh .

Mbase nje tjeter gje qe na bashkon ne meshkujve eshte qe , kur rifejohemi me nje ish , fillojme te hetojme per te zbuluar me ke ka qene periudhen qe nuk ishte me ne .
Nese del qe ka qene me nje qe njohim , ai menjehere behet i perçmuar . Nje ****.


« Po si dreqin eshte e munduar me fjet me nje si ai ?
Si , ke qene menjehere , heren e dyte qe dolet bashke ?
Nuk mund te prisje ?
Mallkuar , do te thote se edhe me mua ke shkuar menjehere ?
Une jam une , se ne fund te fundit me ty jam fejuar…
Cfare do te thote se ne fillim nuk e dije ?
Epo mire… te pelqeu ? »


Po le te kthehemi ne ate dite me Luken.

E shoqerova ne shtepi dhe ndejtem pak ne makine duke bere muhabet dhe duke tymosur . Atje vendosa qe t’i flas per kete historine e Xhovanit .

« Me tha qe ekzistoj dhe qe nuk jetoj . Qe nuk kam nje jete , qe duhet te hidhem. »

Pergjigjia e Lukes ishte : « A e di se doktoret kane ne dispozicion droga qe ne as nuk i dime qe ekzistojne ? Tek ne , ato droge , nuk kane arritur akoma , lere fare , hiq dore . »


E dija qe ai kishte kuptuar ne menyre perfekte . Ai ishte reagimi automatik , ai qe te gjithe do prisnim prej tij . Dhe ai nuk e zhgenjente kurre publikun e tij . Ishte edhe pak viktime e menyres si sillej , por une e njihja shume mire dhe e dija qe kishte asimiluar gjithçka . Qe kishte kuptuar ne menyre perfekte.

Mbase kishte kuptuar edhe me shume nga sa kisha kuptuar une .

« Nuk do te doja te kisha fundin qe tha Oskar Uaild … »

« Pse , cfare ka thene ? »

« Ka thene… ehh… qe nje qe ekziston… domethene njerezit nuk ekzistojne kur jetojne… domethene , nuk duhet pritur Godoti. »

« E kush dreqin eshte ky Godot. »

« Po ku ta di une, do jete ndonje mik i Oskar Uaildit .

Po nuk eshte kjo çeshtja , çeshtja eshte : ti je i lumtur ? Edhe dje mbrema , pershembull , dolem me ato , shkuam beme qef etj etj ., po ti , sot ne mengjes , a ishe i lumtur ? »

« I trishtuar e sigurte qe jo , e pe se çfare bukurie ishte ? E nuk po te them ne levizje , ne momente te caktuara duhej te merrja stolin , kamzhikun dhe rrethin e zjarrit… e keshtu…

Je serioz . Ku ta di ? Une as nuk e di nese ekziston lumturia . Dua te them si nje gjendje e qendrueshme .Besoj se lumturi jane kulmet e vogla qe zgjasin çaste , sekonda. Por nuk e di nese jam i lumtur , disa here kam qene dhe shpresoj te jem akoma . Por nuk ankohem .

E keshtu , une po shkoj , mirupafshim *** , degjohemi me vone … ah ! Nese do te qendrosh vetem per te menduar traplleqet e tua , ma thuaj… se sidoqofte nuk me plas , te marr ne telefon prape se prape , shihemi. »

U ktheva drejt shtepise me bindjes absolute qe ate mbremje nuk do te kisha dale . Do te kisha qendruar vetem duke menduar traplleqet e mia , siç kishte thene Luka .

Kur isha duke hypur shkallet e shtepise me erdhi nje mesazh ne telefon .’’Miqesia jone eshte burim lumturie.Luka’’

E kishte bere edhe here te tjera . Me dergonte mesazhe te bukura dhe plot dashuri , por personalisht nuk arrinte te m’i thoshte ato gjera .

Une mallengjehesha .Une e doja shume. Kur nje femer te thote’’ Te kam xhan’’ apo ben nje gjest plot me butesi eshte nje fitore , por kur kete e ben nje miku yt gezohesh me teper .

Ato perkujdesje mes miqsh , larg batutave idiote mbi homoseksualitetin , jane behasuese .Dua te them kur miku qe t’i thote eshte ne gjendje te kuptoje dhe te deshiroje . Kur eshte i kthjellet .

Nuk flas kur eshte i dehur dhe ndermjet nje te vjelle e me nje te ecur te shtrember te thote qe te do : « Te du fort, ti ie miku im mi mir… bluaaaaahhhh ! ». Ato here nuk quhen .

Luka bente keshtu . Perdorte mesazhe te vogla si mjet komunikimi , por ta thoshte .

Me ato sjellje kishe pershtypjen qe hapte nje dritare te vogel nga nje bote qe e mbante te fshehur . Nje bote delikate , e brishte , ne te cilen te linte te hyje me çaste te shkurtra . Nje bote qe lodhej te ma hapte edhe mua qe isha miku i tij me i mire.
Por une e dija qe ekzistonte. Edhe pse ishte e fshehur mire mbrapa gjithe atyre batutave , atyre frazave , asaj menyres siperfaqesore per t’u dukur , une e ndjeja .

Nje bote per pak njerez . Luka perdorte menyren e vet , ironine e vet , edhe per t’i filtruar njerezit .

Ishte sistemi i tij i matjes . Ne baze te asaj se si reagonin ndaj stilit te tij , sjelljes se tij , ndaj gjerave qe thoshte , arrinte ta kuptonte çfare tip njeriu ishin . E kishte sterholluar aq shume mekanizmin sa nuk gabonte gati kurre .


Ate mbremje arrita te qendroj vetem . Luka nuk mori ne telefon . Mbase Vanesa e ka mbajtur te zene .

Qendrova i zgjuar mjaft .

Me fjale te tjera , ishte e veshtire per te futur kete gjendje te re shpirterore ne brendesi te jetes sime te perditshme .

Nuk arrija ta nxirrja jashte ate qe kisha brenda . Kisha arritur vetem t’i tregoja Lukes ate qe me kishte thene Xhovani. Asgje me shume .

Nuk ishte e lehte te transformoja mendimet e mia , gjendjet e mia shpirterore ne gjeste , veprime , fakte , ndryshime .

Sinqerisht kisha akoma pak frike . Frike se mos zbuloja ndonje gje per veten qe nuk e desha .

Te eksploroja bote te reja . Por tashme kjo gje zinte perhere e me shume ne mendjen time dhe nuk mundja dot te mos e mendoja .

Duhet te nisesha . Te nisesha per kete udhetimin tim te ri ne kerkim te vetvetes . Ne zbulim te jetes time .

[daniel00]

4 Per nje mik

Pas disa ditesh Luka erdhi ne shtepi dhe me tha qe kishte pasur nje pergjigje nga Indonezia . Projekti ishte miratuar . Kishte kohe vetem per te pergatitur gjithçka dhe brenda nje muaji maksimumi do te ishte nisur . C’fare lajmi mu.ti .T’ja dhjefsha !

« Si t’ja bej pa nje tr@p si ti ? »

Nga ai moment çdo sekonde te lire e kalonim bashke . Shpesh qendroja per te fjetur nga ai ose ai vinte nga une . Asnje here ne ato dite nuk e kisha kuptuar se sa isha i lidhur me ate fytyre mu.ti te Lukes .E shoqeroja per te bere dokumentet per te cilat kishte nevoje dhe per te blere gjithçka qe i sherbente . Nuk e lija asnjehere .


Kishte edhe shume pune per te folur me te gjitha femrat qe dilte . Ndonje mbremje qendronte me to , po pastaj i shoqeronte ne shtepi dhe vinte tek une e me thoshte te shkonim nga shtepia e tij . Kalonim netet duke bere muhabet , duke pire cigare dhe duke kujtuar ate qe kishim bere bashke .


Dukej sikur do nisej per ne lufte . Nuk e di pse e kishim marre aq keq . Mbase ngaqe i kishim jetuar njezet vitet e fundit bashke . Nuk i kishim kaluar asnjehere detyrat njeri tjetrit ne klase thjesht sepse asnjeri prej ne te dyve nuk ishte ne gjendje te ndihmonte tjetrin , por per te tjerat ka qene nje miqesi e vertete .


Ne vazhden e jetes mund te takosh gjithe ata njerez dhe me ndonje mund te behesh mik i vertete . Por kush ka kaluar me ty periudhen e adoleshences ruan nje vend special .

Mbase akoma me shume se sa shoket e femijrise . Ata me te cilet kisha ndertuar karroca prej druri , kisha luajtur gjigandi shkurtabiqi , kukafshehti , shtriga komandon ngjyrat , statujat e bukura , miza e verber , kater kantonet , flamuri i vogel , nje dy tre yll . Ata me te cilet kisha mesuar refrenin per te nisur nje loje : «Pum pimpiripete nusa pimpiripete pam».

Por tani qe e mendoj duhet te them se edhe ata te femijrise jane te paarritshem .


Kurse me Luken , kisha bere aventurat e para , Seks , drog dhe e rock ’n’ roll . Me te kam shkuar ne festa , me te kam modifikuar motorrin . Kemi bere dashuri me te njejten femer . Me te kam pire per here te pare me te dredhur , kisha bere pushimet e para , sherret e para me duar . Me shume se nje here me kishte shoqeruar ne shtepi me makine kur villja me koken jashte dritares .


Me te kisha qare , dhe e kisha pare te qante . Dinte gjithçka per jeten time dhe une per jeten e tij .

Per mua ka qene me shume se sa nje vella . Edhe sikur te ndaheshim pergjithmone , nuk do te ishim asnjehere njeri pa tjetrin sepse Luken e kam nen lekure , ne gjak , te vizatuar ne bebe te syrit . Per te do te beja çdo lloj gjeje .

Por me pelqen edhe ta bezdis . Ashtu siç ja nxjerr bojen ato here kur eshte sjelle si tr@p me mua . Ai vuan vertete . Por nje mik eshte nje mik , dhe te gabosh , ndermjet miqsh mund te ndodhe .

Jane ca histori qe me pelqen t’ja kujtoj . Sidomos ato ku eshte e perfshire Ana . Nje ish-ja ime . Dy miq dhe nje femer … klasike !

Kur e njoha Anen dhe fillova te dal me te , i pelqente edhe atij dhe nje here e provoi . Ai e ka mohuar gjithmone por une e di qe e ka bere . Edhe pse nuk e kishte kuptuar qe une e kisha perzemer . Mendonte se ajo ishte vetem njera qe doja ta çoja ne shtrat . Nje nga ato qe do te doje te ishin te riciklueshme , qe kur mbaron dekompozohen vete .

Kur e mora vesh cfare kishte bere , u inatosa shume dhe per ca kohe nuk i kam folur . Por per fat te mire nuk kemi bere gabimin me te madh ne bote : te prishim miqesine per nje femer .


Me Anen pastaj dola pak , por ishte nje histori e komplikuar . Dy karaktere te veshtira per te jetuar bashke . Vazhdonim te ndaheshim . Mund te qendronim larg me kilometra e kilometra pa vuajtur , por jo metra . Nese nuk shiheshim , arrinim te qendronim qetesisht njeri pa tjetrin , por nese gabimisht takoheshim ishim si hekuri me magnetin .

E takoja ne festa dhe perfundonim duke bere dashuri ne ndonje dhome . Nje here e kemi bere edhe ne tren . Mbyllem tendat e vagonit dhe ajo siper meje .

Me ate problemi nuk ishte kurre nese duhet ta beje apo mos ta beje , por ku ta beje . Nganjehere nuk e di fare nga te shkosh . Je shetitje neper qytet dhe nuk ka nje vend per te bere dashuri . Kemi shpikur vende te habitshme , une dhe Ana .


Nje terheqje e çmendur . Digjnim gjithçka . Pa kontroll . Pastaj diten tjeter as nuk arrinim te flisnim ne telefon . Kjo lloj lidhjeje zgjati ca .
Te larguar , pastaj te ngjitur , pastaj shume shume larg , me pas akoma me te ngjitur . Terhiq e mos e keput . Ishim nje llastik ne duart e Zotit .


Historia e dyte qe bezdiste Luken ishte e lidhur me periudhen ne te cilen me shoqerine shkonim xhiro duke vjedhur . Nuk e di se cfare na kishte gjetur ashtu po ne mbasdite , sapo hapeshin dyqanet , hynim dhe vidhnim .
Vidhnim gjera qe as nuk na interesonin . Malli pastaj nuk e kishte gjithe ate vlere . Vidhej ngaqe na pelqente . Vidhej sepse na bente bashkepuntore dhe akoma me te bashkuar . Mund te thuhej se vidhej per hir te grupit .

Do te ishte interesante t’ja shpjegoje rojes veshur civil qe nje dite na kapi mua dhe Luken ne dyqan .
Kushedi si do reagonte .
‘’Kemi vjedhur se e duam njeri tjetrin , ne te kupoles se mafias .’’


Ishte periudha e Karnavaleve dhe kishim vjedhur gjithçka qe mundej . Hunde fallco , kapsolla , tullumbace qe benin pordha , xixa , yje qe binin , maska .

Me pas kaluam nga reparti i shkolles , atje behej tamam qef . Goma me ere veze , bananeje , luleshtrydheje . Goma buke , lapsa me ngjyra , stilolapsa Papermate qe mund ta fshije nese gaboje . Nje ortek me gjera ate dite .


Pak hapa nga dalja , kur gati kishim dale , nje dore u mbeshtet mbi shpatullen time dhe nje tjeter mbi Luken . Menjehere loja nuk ishte me argetuese . Djersija ftohte dhe besoj se vetem aty , ne ate çast , e kuptuam se te vidhje ishte diçka serioze . Per ne , deri ne ate pike , megjithese e dinim se nuk ishte e drejte per ta bere , ka qene vetem nje loje .

Ky burre normal me mustaqe , na terhoqi zvarre dhe na tha qe te hapnim xhaketat dhe te zbraznim xhepat . Me vinte per te qare .

Duhet te kem qene rreth dymbedhjete vjeç. Flisja qe atehere per seks , kisha provuar edhe te pija cigare , kisha puthur me gjuhe dhe i kisha hypur nje Bmx-i .

Kujtoja se isha tashme i madh , por aty ne ate magazine me ate burre me mustaqe kam qare si viç duke kerkuar falje . Mbase i shtyre nga keqardhja apo nga zhurma e lodhshme e te qarave te mia , me la te shkoja .

Perveç te tjerave , nga ne te dy , une isha ai qe kishte vjedhur me pak. Ne xhepat e mi kishte pak gjera . Luken u mbajt aty . Mbase ngaqe ai burre e kishte kuptuar se ishte nje kocke e forte . Une ne fakt , si nje mu.t , u rrezova menjehere .

Ika ne shtepi duke fshire lotet e frikacakut . Me ate reagim isha treguar aq i dobet e kjo me merziste shume . Do te kisha dashur te isha nje i forte . Jo nje kukull qaramane .

Luka ishte me i forte se une . Uff ! Ai nuk do te ishte dorezuar kurre . As edhe nje lot , as edhe nje rrefim .Nje tip vertete i forte .


Me te mberritur ne shtepi , fillova te luaj ne rruge per t’u munduar te harroj . E bukura ne gjithe kete ngjarje ishte se te mite nuk ishin ne dijeni te gjithe asaj .

U futa portier , duke luajtur me top . Ne nje moment te caktuar erdhi te me therriste motra ime : « Babai ka thene qe te shkosh ne shtepi se duhet te te flase ».

Ndodhte rralle qe babai im te ishte ne shtepi mbasdites . Ate dite ishte . Me ngriu gjaku .

« Pse… cfare do ? »

Por motra ime ishte vetem nje ambasadore . Nuk dinte asgje . Ose nuk donte te me thoshte asgje . Kur hypja shkallet e pyeta nese te pakten e kishte pare te zemeruar apo ndonje gje e tille , por ajo asgje.

Hyra me nje buzeqeshje fallco si Xhokonda qe kam varur ne shtepi tani .

« Miredita babi… cfare ka ? »

Babai me shikoi . « Baba dreqi… »

Nga fytyra ishte shume i inatosur . Me pyeti nese kisha shkuar ne dyqan .

Fillova prape te qaj. Prape zbuloja sa sa qullavec isha . Kukulla e te qarave fillon shfaqjen e vet te denesave.

« Me fal , babi , nuk do ta bej me , te betohem , me vjen keq , me fal . »
Ai nuk me rrahu , por mamaja ime u desh te me shoqeronte tek zoteria me mustaqe . Ate rruge deri ne dyqan nuk do ta harroj kurre . Ecja pa thene asnje fjale te vetme , as une , as nena ima .

Ngjaja nje i denuar me vdekje . Nuk arrija ta kuptoja si ja kishin bere qe te arrinin deri tek une . Tek numri i telefonit .

Luka ! Vertete , vertete nje i forte leshi .

E kishte zbrazur thesin , kishte thene emer , mbiemer , adrese dhe numer telefoni.
Me pare mendova qe ishte nje qullavec si une . Te pakten ne dy vete ishte me e durueshme . E keqja e perbashket , demi pergjysem . Me pas mendova se cfare torturash te tmerrshme i kishin bere te vuante per ta detyruar qe te flase .Me llampen ne fytyre si ne filmat me hetues . Gudulisjen . Nje mi ne te mbathura .

I shkreti Luka .

I shkreti miush

Kur arritem i torturuari ishte ulur ne nje karrige e duke pire koka kola .
Mamaja e tij ne kembe afer tij .

Nuk me shikoi as ne fytyre . Te dy mamate u pane me te shpejte ne sy dhe perkulen koken lehte qe te linte te kuptoje se ishin te dyja ne te njejten tragjedi familjare .

Por mamaja e Lukes nuk dukej shume e zemeruar .

Zoteria me mustaqe i tha time meje : « Shiko , zonje , mos u merakosni , nuk eshte asgje e rende . Ju solla te vini deri ketu sepse nuk behet fjale per nje gje feminore , per te cilen as nuk do ju kisha shqetesuar , por per faktin se mbrapa kesaj vjedhjeje eshte nje organizate me e madhe .Djali » duke treguar Luken «na rrefeu qe e vodhen kete mall sepse duhet t’ja dorezojne nje grupi personash qe ndodhen ne qender te qytetit te vjeter , ndryshen do te rrihen e do te keqtrajtohen ».


Syte e mamase time u zgurdulluan.

Une isha me i tronditur se ajo. Luka jo vetem kishte dhene emrin tim , adresen dhe numrin e telefonit , por kishte shpikur gjithashtu nje histori idiote qe kishte futur ne skene edhe familjet .

Vertete , vertete i forte… Ko.qe.

Do ta kisha ngrene te gjalle nga terbimi e nga nervat qe me kishin hypur .

Mamaja ime me pa per te kerkuar konfirmim dhe une s’diskutohej qe mohova gjithçka . Do te behej diçka shume e madhe . do te ishte dashur te nderhynin , perveç familjeve , edhe policia me xhandarmerine .

Mohova . Mohova menjehere . Dhe thashe te verteten . Vidhnim se na pelqente .

Mbarova frazen dhe mamaja e Lukes i dha nje dacke ne fytyre sa , nese shkon ne ate dyqan sot , pas gjithe ketyre viteve , degjohet akoma ekoja .


U kthyem ne shtepi . Une dhe Luka ne heshtje , ndersa mamate tona rradhisnin se cfare masash do te merrnin . Burgosjet . Denimet . Benin gare kush e thoshte me te keqen . Ne fund ne fakt ajo shaka na kushtoi disa mbasdite ne shtepi . Kaq.


Kur dua ta bezdis Luken , i them gjithmone qe eshte nje i pabese . Qe beri spiunin . Dhe ai inatoset . Per me shume , nuk jemi rritur ne rruge , dhe te besh spiunin eshte nje nga gjerat me te renda .

Edhe une ama , ne anen time e kam tradhetuar , por nuk tregoj se si . Keshtu del vetem ai . Mirupafshim Luka !


Erdhi dita e nisjes se tij . Perkundrazi erdhi mbremja perpara nisjes se tij . Dhe i organizova nje feste . Per te qene i sakte , organizova nje darke dy dite perpara nisjes dhe festen mbremjen e fundit .

Darken me miqte . mikeshat , njerez te çdo moshe , gjithçka normale , zyrtare dhe normale . Festa e mbremjes se fundit ama , ishte per pak te afert . Te gjithe meshkuj . Perveç dy striptizueseve .

Nuk mund te hyj ne detaje . Ishte me siguri numri dy ne klasifikimin e mbremjeve tona . Numeri nje mbetet gjithmone ajo qe kalova me Luken nje vit me pare ne Costa Azzurra .


Ate mbremje te paharrueshme kemi njohur dy vajza franceze ne Nise . Pas nje seri festimesh me baze droge te çdo tipi dhe alkoli , vendosem te ngrinim tenden dhe te flinim qe te kater bashke .

Ne nje moment deshem te pinim edhe nje te dredhur , por nuk kishim me asgje . Luka e ngjyu nje cigare me parfumin e vet paçuli sepse ka shije shkopi qe digjet per arome , dhe pime ate .

Ishim te shkaterruar . Ne ate tende me dy francezet ndodhen gjera qe e kam te veshtire akoma t’i besoj edhe une qe isha .

Mengjesin tjeter , kur u zgjuam , perveç nje mori ererash , degjuam zhurma automobilash . Marr llampen e tendes dhe duke u gjendur perballe kuptojme se e kishim montuar ne qender te nje rrethrrotullimi . Mbremje qe nuk mund te perseritet .


Megjithate , mengjesin tjeter pas festes Luken e shoqerova une . Kur u pershendetem per heren e fundit , kemi qare . Besoj se per faj te lodhjes fizike te mbremjes me pare .