Diktatoret me te "cmendur", Enver Hoxha ne vendin e trete

[juelda]

http://www.shekulli.com.al/shekulli/2011/09/09/diktatoret-me-te-cmendur-enver-hoxha-ne-vend-te-trete/

[juelda]

ENVER HOXHES mos ju prefshin eshtrat reahat edhe atje ku eshte, nje vagabond i rrugeve te Parisit arriti ne radhe te pare te shkaterronte moralisht dhe shpirterisht figuren e njeriut,Ai qe vrau dhe preu ajken e atdheut, intelektualet dhe te pafajshmit, dhe u dha fuqi injoranteve, analfabeteve dhe si rrjedhoje e shkaterroi kete vend. Marrezia e bunkereve ishte gjeja me e vogel qe i beri ketij vendi. Ai dhe bushtrat e tij qe e ndiqnin nga pas, (Saliu, Nano dhe shoke, qe jane te gjithe pjelle e tij e qelbur vadojne ta mbajne kete vend ne diktature.
Malkuar qofshin ne 7 breza por edhe djajte nuk i ndyjne duart me keto halera, sepse kane me personalitet se keta

[Slimshaddy]

Po skan faj mo gjith ato bunkere e gjith aj beton e hekur qe o hudh per to do kishin mjaftu mos me len asnje rom ose njeri te pastrehe.

[juelda]

59 vjet më parë nga regjimi komunist u ekzekutuan 22 intelektualë të pafajshëm

Postuar nga village-bey



59 vjet më parë, më 26 shkurt 1951 u ekzekutuan nga regjimi komunist 22 intelektualë shqiptarë me pretekstin se, në 21 shkurt kishin shpërthyer një bombë në ambasadën sovjetike në Tiranë. Ata u ekzekutuan në mesnatë, në afërsi të urës së Beshirit, 15 km larg Tiranës, të lidhur dorë për dorë me zinxhir dhe u varrosën në një gropë të përbashkët. Diktatura komuniste inskenoi në stilin e saj të ashtuquajturën bombë për justifikimin e një vale të re terrori që ndërmorri kundër figurave, të cilëve mund t'u njohim vetëm një faj, patriotizmin, antikomunizmin dhe formimin e tyre në vendet më të zhvilluara perëndimore. Preteksti absurd për hedhjen e bombës në oborrin e ambasadës sovjetike, kur këta njerëz nuk kishin lidhje me këtë incident, erdhi si pasojë e kthesës politike të diktatorit Enver Hoxha drejt politikës së Moskës. Në këtë ngjarje gjetën zbatim në mënyrë perfekte zbatimi i urdhërave dhe taktikave sovjetike në eliminimin e kundërshtarëve, duke ia kaluar madje edhe vetë udhëheqësit shpirtëror, Stalinit. Kjo masë e marrë nga sistemi jashtë ligjeve në fuqi, solli pushkatimin e intelektualëve nga familje fisnike shqiptare dhe kjo do të vazhdonte edhe në të ardhmen me spastrimin, internimin e këtyre familjeve në breza dhe fis. Intelektualët e vrarë nga diktatura komuniste 59 vite më parë ishin; Sabaha Kasimati, Mehmet Shkupi, Ali Qoralliu, Anton Delhysa, Gafur Jegeni, Fadil Dizdari, Gjon Temali, Haki Kodra, Jonuz Kaceli, Lluka Rankoviç, Manush Peshkopia, Myftar Jegeni, Niko Lezo, Pjerin Guraziu, Reiz Selfo, Zyhdi Herri, Tefik Shehu, Thoma Katundi. Në Varrezat e Dëshmorëve në Tiranë, në kujtim të 22 intelektualëve, "viktima të terrorit komunist", sot ndodhet një memorial, i ngritur në vitin 1993.

[juelda]

Standard) Tepër sekret etër Enver Hoxhës
pubblicata da Te Internuarit E Shqiperise il giorno lunedì 19 settembre 2011 alle ore 19.52



(Standard) Tepër sekret etër Enver Hoxhës: Ja sa vramë Raporti sekret që Spiro Koleka i dërgonte Enver Hoxhës, ku për të rrëfyer zellshmërinë e atyre që punonin për diktatorin ku rrëfehen krimet monstruoze dhe ku për statistikat Nëse kishe vrarë dikë shanset që regjimi komunist të të dënonte me vdekje ishin të mëdha, por asnjëherë aq të mëdha sa të atij që akuzohej se kishte folur keq kundër partisë apo ishte klasifikuar në listën e të ashtuquajturve armiq. Në letrën që Spiro Koleka, nënkryetar i Presidiumit Popullor, i shkruante diktatorit Hoxha, shpjegohen qartë pse të dënuarit për krime politike apo siç cilësohen këtu krime kundër shtetit, dënoheshin më shumë me vdekje, gati dyfishi i të njëjtit dënim të dhënë për të dënuarit për vrasje. “Punonjësit tonë, krimet kundër shtetit (sabotimi, arratisja dhe puçet) dhe autorët e tyre i urrejnë, i luftojnë dhe i dënojnë pa asnjë rezervë, pse rrezikshmëria e këtyre krimeve është më e qartë për ta. Por krimet e tjera, si vrasje, rrahje, fyerje, vjedhje, dëmtime të pronës socialiste nuk i kuptojnë kudo e kurdoherë sa e si duhet”, - shkruan Koleka. Kjo është dëshmi e qartë pse vrasjet dhe ekzekutimet të lidhura me krimet politike janë rreth dy herë më të larta se ato për krimet ordinere. Po ashtu është e qartë pse njerëzit që akuzoheshin për krime politike, edhe pse në pjesë më të madhe intelektualë e të shkolluar faleshin disa herë më pak sesa ata që akuzoheshin për vrasje banale. Të dhënat deri më tani të papublikuara zbardhin njëkohësisht edhe vitet më të egra të regjimit komunist. Në një raport, kur për dënimin me vdekje flitet si për “planin 5-vjeçarë të duhanit”, theksohet se vitet 1952 deri 1954 e më tej vitet ‘75-‘77 janë vitet me numrin më të madh të të ekzekutuarve për krime politike. “Ndërsa në vitet 1975-1977 ka një farë ngritje, si pasojë e punës armiqësore të puçistëve në ushtri, e grupit të sabotatorëve në ekonomi dhe i atij në fushën e kulturës dhe të arteve, që u goditën nga Plenumet e IV, V, VI, E VII të Komitetit Qendror të Partisë”, thuhet në letrën që Koleka i dërgon Hoxhës. Më poshtë gazeta publikon të plotë raportin, por edhe të dhënat dhe dënimet me vdekje në vite. ---Presidiumi i Kuvendit Popullor Dosja Nr.118 Viti 1977 Tiranë më 10.12.1977 ---Shokut Enver Hoxha Tepër Sekret ---Sekretar i Parë i Komitetit Qendror PPSH Lënda: Mbi dënimet me vdekje nga viti 1952 deri në nëntëmujorin e vitit 1977. Sipas një porosie që më kini dhënë gjatë vitit vazhdues të studionim “sa dënime me vdekje janë dhënë që nga viti 1950 e deri në vitin 1977 e pse” bëmë studimin të cilin po ju a dërgojmë. Për këtë studim u këshilluam edhe me Gjykatën e Lartë. Studimi është bërë nga viti 1952 e këndej, sepse për 1950 e 1951 Gjykata e Lartë nuk ka evidenca të plota të shumës së dënimeve, për të cilat ligja parashikon dënimin deri me vdekje. Nënkryetari i Presidiumit Spiro Koleka *** Tepër Sekret Dënimet me vdekje nga organet e drejtësisë janë dhënë për krime kundër shtetit, për vrasje dhe për vjedhje të pasurisë socialiste (e një për shpërdorim të pozitës zyrtare). Gjatë periudhës 25 vjet e nëntë muaj janë dhënë dënime për 6.937 krime, për të cilat ligja parashikon dënimin deri me vdekje, të ndara kështu: 3.347 krime kundër shtetit, 1.424 vrasje me dashje dhe 2.166 përvetësime të pasurisë socialiste. Në Presidiumin e Kuvendit Popullor kanë ardhur nga Gjykata e Lartë 747 dënime me vdekje, të ndara në këtë mënyrë: 283 ose 37,8 për qind për krime kundër shtetit, 320 ose 42,87 për qind për vrasje dhe 142 ose 19,07 për qind për vjedhje. U është falur jeta 255 vetëve ose 34,1 për qind të të dënuarve janë zbatuar 492 vendime. Po t’i marrim të dënuarit sipas llojit të krimit del: u është falur jeta 24.38 për qind të të dënuarve për krime kundër shtetit, 37.5 për qind të të dënuarve për vrasje dhe 45.77 për qind të të dënuarve për vjedhje. Nga ata që u është falur jeta 27.05 për qind janë për krime kundër shtetit, 47.06 për qind për vrasje dhe 25.49 për qind për vjedhje. Në numrin gjithsej të të dënuarve bëjnë pjesë vetëm 10 gra ose 1,33 për qind. Prej tyre dy për krime kundër shtetit dhe 8 për vrasje, të kryena për shkaqe të dobëta. Katër prej tyre iu fal jeta. Janë dënuar me varje gjithsej 8 veta ose 1.08 për qind, nga të cilët 2 për krime kundër shtetit, 2 për vrasje dhe 4 për përvetësim të pasurisë socialiste. Nga këta 3 janë varur, 5 janë pushkatuar. Për krime kundër shtetit: Shihet se nga viti 1952 deri në vitin 1964, me përjashtim të viteve 1956, 1957, 1958 e 1960, në asnjë vit tjetër numri i të dënuarve me vdekje nuk ka zbritur nën 10 veta, goditja e drejtësisë proletare ka qenë e fortë, në veçanti gjatë viteve 1952- 1955. Nga viti 1965 gjer në vitin 1974 numri i të numri i të dënuarve me vdekje është nën 10 veta, nga 1 në vitet 1971 e 1972, nga 2 në vitet 1965 e 1974, 4 në vitin 1967, nga 6 në vitet 1966 e 1969, e nga 8 në vitet 1968 e 1973. Në këto 10 vjet (1964- 1974) dënimet me vdekje për këtë lloj krimi kanë qenë më të pakët. Ndërsa në vitet 1975-1977 ka një farë ngritje, si pasojë e punës armiqësore të puçistëve në ushtri, e grupit të sabotatorëve në ekonomi dhe i atij në fushën e kulturës dhe të arteve, që u goditën nga Plenumet e IV, V, VI, E VII të Komitetit Qendror të Partisë. Vetëm në vitin 1970 nuk ka të dënuar me vdekje për këtë lloj krimi. Për vrasjet: Vihet re se dënimet me vdekje nuk kanë qenë nën 10 për çdo vit, që nga viti 1952 deri në vitin 1968, me përjashtim të vitit 1961, kur kanë qenë 9 dhe të viti 1964, kur kanë qenë 7. Nga viti 1969 deri në fund të nëntë mujorit 1977 ato shkojnë nga 2 deri në 7 në vit. Nuk ka asnjë vit në këtë periudhë që të mos ketë pasur të dënuar me vdekje për vrasje po të gjykoç, pa marrë parasysh ata të dënuar me 10,15,20 e 25 vjet burg, gjendja paraqitet shqetësonjëse. Prandaj organet e Partisë e të pushtetit, organet e drejtësisë dhe organizatat e masave, ashtu si deri tani, duhet të bëjnë një punë shumë më të gjerë edukuese me punonjësit për parandalimin e këtij krimi. Për vjedhjet e pronës socialiste: Dënimet me vdekje vetëm në vitet 1952-1955 janë mbi 10 në vit (nga 16 deri në 31). Nga viti 1956 gjer në vitin 1977 ato kanë zbritur nga 8 në 1. Në këta të 25 vjet e nëntë muaj ka vetëm 7 vjet, në të cilët nuk është dënuar me vdekje asnjë për këtë lloj krimi (vitet 1959, 1963, 1970, 1971, 1972, 1973 dhe 1976). Pra 90 dënime me vdekje për vjedhje janë dhënë në vitet 1952-1955 që llogaritet 63,38 për qind të krejt dënimeve me vdekje të dhëna për këtë lloj krimi nga vitet 1952 deri në vitin 1977. Pakësimi i tyre në këta të 22 vjetët e fundit ndodh jo se dëmet e shkaktuara nga krimet që janë zbuluar gjatë kësaj kohe kanë qenë më të pakta, por se vetë gjykatat janë kufizuar në zbatimin e këtij dënimi. Nga të dhënat që paraqiten në pasqyrë del se në vitet 1952, 1957, 1960, 1962, 1965,1967,1969,1972 të marrun së bashku rreth 43 për qind e të dënuarve me vdekje për krime kundra shtetit iu është falur jeta nga Presidiumi. Po kështu, për vitet 1952,1954, 1956,1957, 1958, 1960, 1961, 1963, 1965, 1969, 1970 rreth 50 për qind të dënuarave me vdekje, për krimin e vrasjes dhe të vjedhjes së pasurisë socialiste, ju është falur jeta nga Presidiumi. Nga pasqyra del e qartë se politika e Partisë sonë për ta parë dënimin me vdekje si një fenomen të jashtëzakonshëm është zbatuar nga gjykatat tona: p.sh, kundrejt gjithsej 3.347 raste krimesh kundra shtetit në këta të 25 vjet e nëntë muaj, për të cilët ligja parashikon dënimin deri me vdekje, janë dhënë vetëm 8.5 për qind, për krimin e vrasjes 25.3 për qind dhe për atë të vjedhjes 6.6 për qind. Megjithëkëtë në punën e gjykatave dhe të kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë ka pasur tek-tuk ndonjë teprim në vendosjen e dënimeve me vdekje, çka tregon se nuk janë çmuar gjithnjë politikisht dhe me kujdes rrethanat dhe shkaqet e kryerjes së krimeve si dhe përbërja politiko-shoqërore e ndonjë të gjykuarit, për të cilat ka tërhequr vëmendjen edhe Presidiumi i Kuvendit Popullor. Në politikën e dënimeve me vdekje, në përgjithësi organet e drejtësisë duhet të tregohen shumë më të kujdesshëm e më të matur. Punonjësit tonë, krimet kundra shtetit dhe autorët e tyre i urrejnë, i luftojnë dhe i dënojnë pa asnjë rezervë, pse rrezikshmëria e këtyre krimeve është më e qartë për ta. Por krime e tjera, si vrasje, rrahje, fyerje, vjedhje, dëmtime të pronës socialiste nuk i kuptojnë kudo e kurdoherë sa e si duhet, si shprehje e veprimtarisë së armiqve për të thyer unitetin e popullit tonë e për të degjeneruar e kompromentuar punonjësit dhe për të dëmtuar pronën e shenjtë socialiste. Në kërkesat për falje të paraqitura në organet e pushtetit e nga këto në Presidiumin e Kuvendit Popullor, jo për falje të dënuarish me vdekje, por për falje të dënimeve me heqje të lirisë ose me zhdëmtim të pronës socialiste, vërehet një liberalizim jo i vogël nga organizatat e masave dhe nga ndonjëherë edhe nga organet e pushtetit që bëjnë propozime për falje. Letra e Komitetit Qendror të Partisë, drejtuar Komiteteve të Partisë në rrethe e në ushtri, që të analizohesh në Plenume gjatë muajit tetor, gjendja mbi kriminalitetin dhe të merren masa të veçanta nga Partia e levat e saja për të përmirësuar rrënjësisht gjendjen në këtë fushë, do të ndihmojë shumë që të kuptohet drejt e të zhvillohet më me forcë, lufta e klasave, duke forcuar sa më shumë e organizuar sa më mirë sqarimin dhe edukimin ideologjik të punonjësve për parandalimin e krimeve e të shkeljeve të ligjeve e si rrjedhim të rrisin vigjilencën e të kufizojnë sa më shumë veprimtarinë armiqësore.

[juelda]

Dënimi europian i krimeve komuniste, edhe ne Shqiperi.


KE: Grup hetimor kundër Komunistëve Shqiptar




Më 25 janar rreth orës 19.00 Asambleja parlamentare e KE-se votoi me shumicë Rezolutën nr.1481(2006) “Mbi nevojën për dënimin ndërkombëtar të krimeve të regjimeve komuniste”. Delegacioni shqiptar votoi pro saj. Kjo rezolutë ka si iniciator eurodeputetin suedez të djathtë, 56-vjeçarin Goran Lindbald. Nisma është marrë që në vitin 2003 nga eurodeputeti Rene van der Linden, eurodeputet, aktualisht President i Asamblesë Parlamentare të KE-se. Më 14 dhjetor 2005 kjo nismë u miratua me shumicë absolute nga Komisioni i Çështjeve Politike të Asamblesë. Nuk është hera e parë që Këshilli i Europës


harton instrumenta juridikë për regjimet ish-komuniste. Më 27 qershor 1996, Asambleja e KE-se votoi Rezolutën 1096(2006) “Mbi masat për çmontimin e trashëgimisë së ish-regjimeve komuniste”, e përbërë nga 16 pika. Ky dokument i rëndësishëm për dekomunistizimin synonte “strukturimin e mendjes dhe zemrës demokratike, kundër konformizmit dhe bindjes qorre”. Paralajmëronte edhe për rreziqet e demokracive të reja emergjente si “tranzicioni rrezikon të jetë një oligarki në vend të demokracisë, korrupsion dhe krim i organizuar”. Në një pikë tjetër bënte thirrje për respektimin e drejtësisë, për të mos u hakmarrë, por për të dënuar autorët e krimeve komuniste”. Për modelimin e institucioneve dhe ekonomisë një pikë e veçantë parashikonte “demilitarizim, decentralizim, deburokratizim dhe heqjen e monopoleve”. Në pikën 8 parashikonte “jo vetëm gjykimin e autorëve të krimeve komuniste, por edhe rehabilitimin dhe dëmshpërblimin moral të viktimave të tyre”.


“Rikthimi “in integrum”(plotësisht) i pronës pronarit të origjinës, përfshirë edhe pronat e enteve fetare”, sanksiononte pika 10. Mesa duket, sipas Asamblesë kjo rezolutë nuk është zbatuar sa dhe si duhet në vendet ish-komuniste, prandaj u bë e nevojshme hartimi, diskutimi dhe më pas votimi i kësaj rezolute të dytë, më 25 janar të këtij viti. Rezoluta aktuale që përfshin edhe paraardhësen e saj të vitit 1996, parashikon dënimin ndërkombëtar të krimeve komuniste, ashtu siç u bë me ato naziste në Gjyqin e Nurembergut. Ngritjen e Komiteteve të Pavarura në çdo vend anëtar për shqyrtimin politik dhe juridik të të gjithë informacionit dhe arkivave të regjimit komunist si dhe dënimin e autorëve të këtyre krimeve.


Caktimin e një dite kombëtare për përkujtimin e viktimave të komunizmit dhe detyrimin e pushtetit lokal për të ngritur përmendore për këto viktima. Në fakt Rezoluta, e vetme, si instrument juridik shpreh vetëm opinionin politik të Asamblesë Parlamentare të KE-se. Ajo duhet shoqëruar edhe me Rekomandimin përkatës që i destinohet Komitetit të Ministrave, organ ekzekutiv i Këshillit të Europës. Vetëm në këtë mënyrë ajo merr forcë dhe i shtyn vendet anëtarë të KE që të ndërmarrin të gjitha aktet e parashikuara në rezolutë, përfshirë edhe hetimet gjyqësore të krimeve të komunizmit. Por siç është bërë e ditur, projekt-rekomandimi nuk mori shumicën e kërkuar. Ai u rikthye për ripunim “pasi lë shteg për shumë interpretime dhe është tepër detyrues, përveç njerëzve dënon edhe filozofinë dhe idealin komunist”, sipas shumicës që votoi “kundër”. Megjithatë nismëtari i këtyre instrumentave, Lindbald, e quan votimin e rezolutës si “hap të parë, si pikënisje të mirë” dhe ka shpresa se pas disa redekatimeve edhe projektrekomandimi do të votohet në seancën e ardhshmë të Asamblesë Parlamentare të KE. (Kjo Asamble mblidhet katër herë në vit: në fund të janarit, prillit dhe qershorit si dhe në fillim të tetorit). Siç është bërë e ditur tashmë kjo nismë ligjore ka hasur në kundërshtime të ashpra të të majtëve në përgjithësi dhe të partive komuniste në veçanti që kanë drejtuar mocione e peticione si dhe kanë zhvilluar manifestime proteste edhe para selisë së KE-sw në Strasburg.


Në një deklaratë zyrtare të Partisë Komuniste Franceze shprehet se kjo parti “i ka dënuar krimet e komunizmit para se këtë ta bënte Këshilli i Europës...Stalinizmi nuk është komunizëm, por varianti pervers i tij...Këto tekste të KE-sw janë variant revizionist i nazizmit...PKF është e gatshme t’i vërë në dispozicion gjithkujt arkivat e saj...”. Reagimin më të ashpër e ka bërë Partia Komuniste Ruse dhe gazetat ruse, pasi krimet e komunizmit rus dënohen në një pikë të veçantë dhe në mënyrë specifike. Në një manifestim proteste të zhvilluar në Moskë nga komunistët rusë, manifestuesit mbanin pankarta në rusisht “Lindbald-Hitleri brat”(Lindbaldi-vëllai i Hitlerit). Duket se deri sa të vijë koha e votimit të projektrekomandimit, çka do t’i japë fuqi Rezolutës për secilin nga 46 vendet anëtarë të KE-sw, e gjithë periudha do të karakterizohet nga një debat i ashpër politik e ideologjik.

[Endri_]

He se dhe i cik ka per ta parakalu sala lol

[juelda]

Drejt një Nurembergu kundër komunizmit "..gazeta "Le Monde"
pubblicata da Te Internuarit E Shqiperise il giorno domenica 18 settembre 2011 alle ore 23.27

Drejt një Nurembergu kundër komunizmit


"..do të nis persekutimi ndaj Komunistave dhe Kriminelëve te Komunizmit Botëror. Në listën e Europolit dhe Interpolit do të shtohen edhe Kriminelët Shqiptar të Demo-Komunizmit 62 vjecar, përfshi edhe Sali Berishën dhe "baballarët" e tij shpirtror.."


TanPortal & ACLIS kanë vënë në dispozicion të Këshillit të Europës dhe Gjykatës së Strazburgut edhe Dosjet e Tyre të Krimeve të Komunizmit Shqiptar ku përfshihen rreth 500 Kriminelë Komunistë Shqiptar që kanë marrë pjesë direkte në ekzekutime, urdhërime dhe persekutime të Popullit Shqiptar.


Nga Refaela RIVE


A do të jetë Këshilli i Europës organizata e parë ndërkombëtare


që do të dënojë “krimet e regjimeve komuniste totalitare”? Pikërikisht këtë dëshiron edhe raporteri i Asamblesë parlamentare të Ke, suedezi Goran Lindblad, anëtarë i grupit të Partisë Popullore Europiane(e djathtë).



Ai shpreson se do të gjejë përkrahjen e shumicës së sallës parlemanetarë të Strasburgu që do të mblidhet në seancë plenare të mërkurën, 25 janar: “Krimet komuniste nuk janë dënuar ende nga komuniteti ndërkombëtar, në dallim me krimet naziste”, shprehet ai.
“Publiku i gjerë është pak i ndërgjegjshëm për këtë krime dhe konstatohet një nostaligji shqetësuese në disa vende”, deklaron me keqardhje ai.



Ai vlerësën se “Këshilli i Europës që është rojtari i të drejtave të njeriut dhe anëtarë të të cilit janë të gjithë vendet ish-komuniste të Europës, përveç Bjellorusisë”, duhet të procedojë me një dënim të tillë me rastin e përvjetorit të 15-të të prishjes së BRSS, akt i nënshkruar më 8 dhjetor 1991.
Zoti Lindbald është raporteri i një projekt rezolute të Asamblesë parlamentare si dhe të një prjekt rekomandami për Komitetin e ministrave. Projekt rezoluta, e cila u paraqit që në shtator 2003 nga kristian-demokrati hollandez Rene Van der Linden, i zgjedhur më pas Kryetar i Asamblesë Parlamentare, ka ngjallur një polemikë të zjarrtë. Në fakt ky projekt nënvizon se nuk duhet bërë dallimi midis ideologjisë dhe praktikës komuniste: krimet e regjimeve komuniste e bazonin themelin e tyre në “teorine e luftës së klasave dhe në parimin e diktaturës së proletariatit”. Të gjitha regjimet e komuniste të Europës qendrore e lindore “pa përjashtim” janë shquar për “dhunime masive të të drejtave të njeriut”, përfshirë edhe “vrasje e ekzekutime”, Vdekje në kape përqëndrimi, punë të detyruar dhe forma të tjera terrori fizik kolektiv”, konstatohet në këtë projektrezolutë.


Komunistët që kanë marrë pjesë në rezistencën kundër nazizmit janë ngritur kundër këtij teksti, si p.sh. kompozitori grek Miqis Teodoraqis:”Në emër të shokëvë të mi komunistë të rënë, të atyre që kanë provuar Gestapon, kampet e vdekjes dhe skuadrat e pushkatimit me qëllimin e lartë që nazismi të shfarosej dhe që liria të triumfonte, unë kam vetëm një fjalë për t’u thënë këtyre zotërinjve: “Turp!”, protestoi ai nëpërmjet një komunikate më 27 dhjetor 2005. “Këshilli i Europës ka vendosur ta ndryshojë historinë, ta fallsifikojë atë, duke barazuar viktimat me xhelatët, heronjtë me kriminelët, çlirimtarët me pushtuesit, komunistët me nazistët”, shtoi muzikanti. Partia Komuniste Greke (KKE) me të cilin Miqis Teodoraqis është ndarë që në fillim të viteve ’90, mblodhi disa mijë vetë në Athinë më 19 janar 2006 për të protestuar kundër këtij teksti të cilësuar prej saj si “projekt imperialist”: “Kjo është deklaratë lufte kundër klasës punëtore”, deklaroi kryetarja e saj, Aleka Papariga.


Rusia kundërshtarja më e egër


Duke pranuar se “disa parti komuniste europiane kanë punuar për realizimin e demokracisë”, si p.sh. partia komuniste franceze në luftën për çlirim, projektrezoluta i fton “të gjitha partitë komuniste dhe postkomuniste që nuk e kanë kryer ende këtë akt, të rishikojnë historinë e komunizmit dhe të kaluarën e tyre”. “Rusia është treguar kundërshtarja më e egër ndaj raportit tim”, shprehet zotit Lindblad. Gjithësesi ai është optimist që raporti i tij do të votohet: komisioni i çështjeve politike e miratoi pa shumë vështirësi më 14 dhjetor 2005, me 24 vota pro, 8 kundër dhe 2 abstenime. Raporteri kërkon që Komiteti i ministrave të Këshillit të Europës që përbëhet nga 46 ministra të punëve të jashtme të vendeve anëtare të kësaj organizate politike, “të hartojë një deklaratë zyrtare në favor të dënimit ndërkombëtar të krimeve të kryera nga regjimet komuniste totalitare”. Ai e fton këtë Komitet “të dëshmojë keqardhje, mirëkuptim dhe mirënjohjen për viktimat e komunizmit”.


*Marre nga gazeta “Le Monde”, 22.01.2006

[Maqellarjot]

Juelda,

te pergezoj per temen qe ke hapur. Dhe shpresoj qe te nxisi sa me shume komente dhe pjesemarrje nga Forumistat. Sepse trajtimi dhe zbardhja e se kaluares ne shkallen Kombetare. shkrimi dhe perbledhja e kesaj Historie te hidhur , e te vertet ne librat Historike te vendit do te vepronin si hapat e para per te cuar popullin shqiptare te "Ndrydhur" nga plaget e se kaluar qe akoma derdhin gjake.

Fatkeqesisht, ne shqiperi si edhe ne kete forum ka shume njerez qe strehojne sentimente nostalgjie per ate kohe dhe sistem perverse. Keto ishin Qeniet qe iu nenshtruan plotesisht, madje edhe ndihmuan "metamorfozen" rradikale qe iu imponua popullit. Sote si qenie te tjetersuara qe nuk mund te mbijetojn ne ambientin "normal" jo vetem qe akoma vazhdojn te shtremberojn Rrealitetin duke krijuar situata te rrezikshme per popullin mbare por kane arritur qe te Trashegojn genin e tyre te lige dhe te semure tek brezat qe vijojn.

Per keta, Krimineli i 3 me i cmendur ne bote Eshte akoma Hero! Mendo tani se cfar fuqie duhet per te mposhtur qenie te tilla qe jane te koamofluara me se mire dhe qe veprojn me precizion prapa skenave!

P.S nje nga emerat e 22 te egzekutuarve eshte nje Kushuriri Im!

[Kanina]

a e dini pse shqiperia nuk po ecen perpara??!!!! pikerisht sepse ne shqiperi nuk u denua komunizmi dhe komunistat ashtu sic u takonte. ata nderruan sistemin dhe e mbajten vete pushtetin dhe sote me fytyren e demokracis udheheqin kete vend. dhe me pashpirtesin e tyre e cila i karakterizon bejne cdo lloj intrige poshtersie dhe padrejtesie per te mbajtur pushtetin dhe te shtypin kete popull ende duke vendosur te gjitha llojet e interesave kombetare dhe shteterore nen ato personale. ne shqiperi nuk u be as si ne rumani ku kokat me te larta te komunizmit u pushkatuan dhe pasardhesit e tyre nuk ruajten as pushtet e as pasuri. ndersa ne shqiperi as u vra njeri as ju hoq pushteti dhe as pasuria. shikoni sote kushe e udheheq shqiperine te gjithe jane ish komunista qe kane durtrokitur kane punuar dhe kane mbajtur gjalle sistemin. vetem se keta qe jane sote kane qene komunista te nivelit te dyte(ne shkallen e pushtetit). shikoni djemte e enverit ata jane bosat e shqiperise ata kane mbeshtetje nga te gjitha partite dhe psuhtetet ata jane te paprekshem dhe ne heshtje kane ngritur bizneset e tyre te pafund. shikoni te persekutuarit ata jane ata qe kane qene ne kohen e komunizmit ende te persekutuar ende pa mbeshtetje ende pa demshperblime ende edhe pa pensione.
kur flasim per komunista qe jane ende ne pushtet nuk flasim vetem per nje parti por flasim ne pergjithesi per te gjitha partit dhe lideret e tyre qe nga saliu ,nano,rama edhe gjithe kulishat e tyre. shqiperia do te behet kur te bjeri komunizmi kur te denohen komunistat. renia e komunizmit ne fillimet e 90-es ishte nje iluzion qe vete komunistat e krijuan per ti shpetuar gjykimit dhe per te mbajtur serish pushtetin ne sistemin e ri.