Njeriu dhe vegla politike, Zot

[iliria e para]

NJERIU DHE VEGLA POLITIKE, ZOT.

Nga Alban Bytyçi


Shqipëria

Besimi në idenë zot ka ekzistuar që në kohët para historike, pra para fillimit të shkrimit të historisë. Koha në të cilën besimi në idenë e shumë zotrave është praktikuar, është shumë më e gjatë se koha në të cilën besimi në idenë e një zoti të vetëm është ushtruar. Shumica e njerëzve tashmë besojnë në idenë e një zoti të vetëm. Por besimi në këtë ide ushtrohet sipas disa zakoneve kulturore që emërohen, kristianizëm, budizëm, islamizëm …

Në një farë mënyre mund të thuhet se pjesa më e madhe e botës aplikon njëfarë ateizmi kulturor. Për shembull një përson që i lutet idesë zot në zakonin katolik nuk beson në idenë zot që një person i lutet në zakonin budist apo islamik. Nga cilido këndëvështrim që t’i qasemi, asnjëri nga praktikantët e zakoneve islamike, budiste, katolike apo… nuk beson në idenë zot të besimit tjetër. Kjo praktike ështe njëfarë ateizmi kulturor.

Në disa vende mosbesimi në idenë e zotit sipas zakonit të tjetrit, zakonisht në zotin e shumicës, sjell konkurencë ndërmjet njerëzve me zakone të ndryshme. Kjo konkurence më shpesh se jo, përshkallëzohet në dominim të palës me numër me të vogel apo me fuqi më të kufizuara. Madje shpeshherë, konkurenca përfundon në vrasje apo shkatërrim total të palës kundërshtare.

Në vënde si Shqipëria, mendohet se konkurenca është e atillë saqë politikanët, persona publik apo edhe qytetarët e zakonshëm, e quajnë tolerance apo bashkëjetesë ndërfetare. Në qytete si Shkodra, konkurenca fetare sjell kundërshtimin dhe refuzimin e venjës së shtatores së Nënë Terezës në hyrje të qytetit sepse grupi i aktivistëve që e kundërshtonte vendosjen e bustit në hyrje të qytetot, besonin në idenë zot sipas kulturës islamike. Ky refuzim ishte një simbolike që fakton se fetë janë thjeshtë rryma politiko-kulturore, synimi i të cilave është të dominojnë shoqëritë.

Në vende si Kosova dhe Shqipëria, sidomos në zonat më të thella ku shanset për të pasur të mira materiale janë shumë të vogla apo mos-ekzistuese, besimi në idenë zot sipas zakoneve islamike sjell investime të qindra millionë dollarëve, në ndërtimin e xhamive dhe në kultivimin e rritjes së leshit. Ashtu si në zonat ku Shqipëria përceptohet të ekzistojë vetë në form de jure, p.sh. në Jug, ku disa dhjetra (në mos qindra) mijëra familje marrin pension nga grekët (origjina e parave nuk dihet) për t’u regjistruar si minoritarë, edhe në zonat e thella Shqiptare, si dhe në mesin e Tiranës, banorët marrin pension për të rritur leshin e gushës, pak a shumë e përngjashme me mjekrën e një mamali me brirë, burrit të dhisë.

Në gjininë tjetër, grave u duhet të mbulojnë leshin e kokës. Në situata extreme gratë mbulojnë fytyrën e tyre me një perde të zezë, dhe duken si patëllxhana që rendin andej e këndej. Nëse zoti do të donte që ju (fetarët) duhet të mbulonit kokën apo fytyren, me forcën që ju perceptoni që ai të ketë, ai do t’ua kishte mundësuar një lafshë që to varej si ajo e shpendëve, pulës apo bibës. Ngaqë nuk keni lafshë, pse pranoni që të jetoni të verbuara nga një perde e zezë.

Përngjashmëria ndërmjet de jures së Jugut dhe të thellëve, mund të përfshkruhen me një fjalë, të humburit. Me frazën të humburit, nënkuptohet përkufizohet humbja e një pjese të shoqërise që tashmë e kemi humbur nga ajo çfarë konstituon Shqipëri; të vjedhur nga grekët dhe arabofonët. Ndryshimi, është, ndërsa pensionet greke po demografizojnë një qoshe të bregut shqiptarë, kuadrot që merrem me kultivimin e leshit, të thellët, po demografizojnë të gjithë shoqërinë, deri në qelizat e veta më të thella. Kali i trojës po shfrytëzohet në përpapjen e një virusi shumë të rrezikshëm. Ashtu si mendimi nazist përdori arianizmin, islamikët po përdorin idenë zot. Të dyja, ide shkatërrimtare dhe fallso.

Shpesh herë, përsonat publik që kontribojnë në hulumtimin dhe ndërtimin e opinioneve në shoqërinë shqiptare, dhe ata të huaj, krenohen dhe lavërojnë Shqipërinë për nivelin e tolerancës ndërfetare. A mos vallë kjo do të thotë se aplikimi i kulturave fetare sjell automatikisht vrasje dhe gjakderdhje? Perceptimi popullor dhe ai politolog është që ne shqiptarët jemi me fat sepse nuk po përjetojmë gjakderdhje me motive fetare. Nëse themi se jemi me fat, atëherë kjo me doemos nënkupton që të qenurit fetarë pritet që të jesh jo-tolerant dhe të vrasesh ata që nuk i luten idesë zot sipak zakonit tënd (katolik, islamik …) apo që nuk i luten idesë zot fare. Është e thjeshtë të gjykohet kështu, që keto zakone janë gjakderdhëse, sepse besimtarët udhëzohen nga bibla dhe kurani. Më poshtë janë përfshirë dy fragmente nga këta libra të “shenjtë”.

Bibla: Ligji i Përtërirë 13: 12. Në qoftë se një ndër qytetet e tua që Zoti, Perëndia yt, të jep për të banuar, dëgjon të thuhet 13. që njerëz të çoroditur kanë dalë nga gjiri juaj dhe kanë mashtruar banorët e qytetit të tyre duke thënë: “Shkojmë t’u shërbejmë perëndive të tjera”, që ju nuk i keni njohur kurrë, 14. ti do të bësh hetime, kërkime dhe do të marrësh me kujdes në pyetje; dhe në qoftë se është e vërtetë dhe e sigurt që ky veprim i neveritshëm është kryer me të vërtetë në gjirin tënd, 15. atëherë do të vrasësh me shpatën tënde banorët e atij qyteti, duke vendosur shfarosjen e tij dhe gjithçka që ndodhet në të; do të vrasësh edhe bagëtinë e tij. (marrë online http://alturl.com/xjdg7 URL i shkurtër)

Kurani:Suretu Et-Tewbe 9: … 5. E kur të kalojnë muajtë e shenjtë, luftoni idhujtarët kudo që t’i gjeni, robëroni dhe ngujoni ata, e vinju pritë në çdo shteg. …29. Luftoni ata që nuk besojnë All-llahun e as botën tjetër, nuk e konsiderojnë të ndaluar (haram) atë që e ndaloi All-llahu dhe i dërguari i Tij, nuk besojnë fenë e vërtetë, prej atyre të cilëve u është dhënë libri, derisa ta japin xhizjen në dorë e duke qenë të mposhtur. … 30. E jehuditë thanë: Uzejri është djali i All-llahut , e të kristerët thanë: Mesihu është djalë i All-llahut. … All-llahu i vraftë, si largohen (nga e vërteta)! (marrë online http://alturl.com/tpcvg URL i shkurtër)

Është për të të ardhur keq që për hirë të argumentit ju kërkohet që të lexoni kaq shumë material “të shenjtë”, mirëpo gjykohet se është e nevojshme për të kuptuar nevojën e kësaj kritike. Lind pyetja; çfarë ndikimi do të kishte në lagjen tonë nëse një fëmijë “katolik” të do t’i mësohej se versioni biblik është i vertëtë dhe nëse e anasjellta do t’i ndodhte një fëmije “musliman”, ku versioni kuranik i shtjellohet të jetë i vërtetë. Fjalitë “e shenjta” të përmendura më lart pretendohet se vinë direkt nga qënia “e lartmadhnishme” që shpjegohet nëpërmjet idesë zot. Këto urrdhërime përcillen si fakte të patjetërsueshme që vinë nga “i gjithëfuqishmi”; ideja zot. Prandaj, sipas predikuesve, pak a shumë hipokritë të paskrupullt, qofshin ata figura historike apo klerikë që jetojnë sot, të cilësdo fe, NE njerëzit e thjeshtë duhet që t’u përmbahemi urrdhërimeve që ideja zot përcjell tek ne nëpërmjet këtyre udhëzimeve “të shenjta”.

Të friguar nga këto pretendime, nga presioni i predikuesve dhe nga dajaku i pushtetuesve, prindërit detyrojnë fëmijët që t’i lexojnë dhe t’i zbatojnë fjalët e idesë zot sipas zakonit përkatës, kuranik apo biblik. Kështu ka ndodhur, fatkeqësisht në pothuajse të gjitha shoqëritë historikisht dhe vazhdon të ngjajë në shumë vende të botës edhe sot. Le ta imagjinojmë që fëmijët e lagjes urdhërohen të zbatojnë çdo urrdhëtim fetar, një për një, pa mëdyshje. Më vonë këta fëmijë armatosen dhe urdhërohen nga klerikët, pra predikuesit e këtyre ideve që fëmijet e rrobotizuar të imponojnë besimin e tyre mbi të gjithë popullsinë e lagjes. Kjo është ajo çfarë ka ndodhur në Kongo, në Pakistan, Sudan, Afghanistan … ku njerëzit vriten sepse nuk besojnë në idenë zot sipas zakonit të tjetrit. Kështu ndodh edhe me ata njerëz që janë gati të na vrasin duke vrarë veten për hirë të një ideje. Përse atëherë mendohet se është gabim të krikosh biblën, kuranin; fetë?

Janë të shumëllojshme arsyet e mundëshme që i shtyjnë njerëzit të anojnë me njerën apo tjetrën fe edhe pse të gjitha duken njëlloj. Të gjitha kanë një zanafille dhe të njëjten arsye për të ekzistuar, shtypjen e mendimit ndryshe. Të gjitha fetë sillen si parti politike; kërkojnë pushtet për të administruar jetën tonë, por nuk pranojnë të dalin dhe të konkurojnë për votat tona. Nuk pranojnë të kritikohen ashtu siç kritikohen shkencëtarët; historian, matematicienët… Pse gënjehemi nga fjalë boshe, pse u japim pushtet, pse ua rrisim vlerën nga zero në absolutizëm?

Për kundër të gjithëve dhe ndoshta me pakicën dërmuese, unë besoj se zoti nuk e ka krijuar njerëzimin, por mashkulli e krijoi idenë se ekziston një qënie që njerëzit tashmë e njohin me emrin zot. Për mua pretendimi i ekzistencës së një superfuqie natyrore me emrin zot sipas përcaktimit të feve në librat përkatës, mbetet thjeshtë një ide e bazuar në mendimet e kohës së gurit, frikës, vdekjeve në shumicë dhe vrasjeve në masë.

Ka shpjegime bindëse se si u krijuan qeniet që mbartin jetë, përfshirë këtu dhe njeriun. Jo të gjithë binden nga këto shpegime. Arsyeja pse nuk binden është se ose nuk kanë mundësi ose se nuk duan të mësojnë rreth fakteve të patjetërsueshme që shpjegojnë prejardhjen tonë. Ata që nuk duan të binden nga shpjegimet e testuara nga ushtrimet shkencore, nuk ofrojnë ndonjë shpjegim bindës, përveçse doktrina fetare.

Shpjegimet shkencore janë më të thjeshtat, njëkohësisht më bindëset dhe mbi të gjitha, të vetmet shpjegime që bazohen në hulumtime dhe debat shkecor. Shpjegimi se njeriu ka përngjashmëri pothuajse pasqyrore me disa qenie të tjera jetë-mbartëse është shpjegim tashmë i faktueshëm.

Shpjegimi që origjina jonë si njerëz vjen nga jetë të një forme të ndryshme nga e jona është i faktueshëm. Shpjegimi që jeta filloi miliarda vite më parë është po ashtu i faktueshëm. Edhe nëse nuk do të ishte i faktueshëm, është gjithësesi më i pranueshëm se shpjegimi i doktrinave të feve abrahamike, (judaizmi, kristianizmi, apo islamizmi) që bota na qenkësh krijuar diku 6 – 10 mijë vjet më parë dhe se njerëzit e parë ishin Eva dhe Adami apo Havaja dhe Ademi; në varësi të dialektit fetarë. Pasurimi i përditëshëm i librarive, muzeumeve dhe institucioneve të tjera arsimore sjell çdo ditë e më shumë fakte të reja, kocka të plota që datojnë qindra mijëra vjet në të kaluarën, si dhe shpjegime të bazuara ne mendimet dhe rezultate të hulumtivemeve të kryera me qasje moderne dhe kapacitete më të avancuara se kurrë më parë. Është detyrë individuale që t’i kërkojmë, t’i gjejmë dhe t’i shtjellojmë ato.

Ndërkohë klerikët fetarë e kundërshtojnë dhe shantazhojnë shpjegimet dhe mendimet që të shpien jashtë asaj çfarë ata besojnë. Me seriozitet të madh, paçka se e dinë apo ndofta nuk e dine, se e vërteta nuk është ashtu siç e mendojnë ata, fetarët punojnë gjithnjë për të shantazhuar arritjet e njerëzimit. Për shembull papa dhe klerikët e tjerë fetarë gjithnjë kundërshtojnë arritjet shkencore dhe përpiqen t’i përdhosin ato me budalleqe të së kaluarës, si për shembull sjelljet e diktatorëve, (stalinit, enverit …) se gjoja këta të fundit na i paskan kryer mizoritë sepse ata nuk besonin në zot. Ndërkohë që studime të njëpasnjëshme tregojnë se këta njerëz fenë deshën ta shkatërrojnë jo sepse nuk besonin në idenë zot por sepse kishin frikë nga niveli i lartë i kontrollit që klerikët kishin mbi popullsinë, të cilët, si rrjedhojë, kishin mundësi për të rrëzuar rregjimet e e diktatorëve. Me budallëqet e tyre biblike (apo të kopjuara kuranike) ata vazhdojnë të kenë kontroll te pa legjitimitet dhe pushtim (jo pushtet) mbi qindra milliona njerëz.

Ngaqë jemi specie sociale, është shumë e vështirë të dalësh nga rrjedha e zollumshme fetare sepse të gjithë bashkëfshatarët, me të padrejtë, bëhen gjyqtarë për \do gjë. Nëse të ardhurat ekonomike varen nga marrëdhënia me bashkëfshatarët, të menduarit kundër asaj çfarë mendon shumica, pra të thuash se bibla dhe kurani janë libra si të gjithë librat e tjerë, dhe se zoti i përshkruar sipas ideve fetare është thjeshtë një ide me zanafile epokën e shkretëtirës, është e pamundëshme. Është gjithashtu zhgënjyese të mësosh se më të rriturit të kanë gënjyer gjatë gjithë jetës për gjithçka kanë diskutuar për idenë zot.

Është një rreth vicioz që bazohet në gënjeshtra që datojnë fillimin e doktrinave feve. Gënjeshtra që mund të keni filluar si përpjekje të sinqerta për të shpjeguar injorancën e ditës, por që më vonë, kur nga friga e humbjes se autoritetit në shoqërinë e asaj kohe, janë shndërruar nga përpjekje për të shpjeguar një problem, në një hipokrizi për të mbajtur pushtetin shoqëror. Natyrisht, fetë me vonë janë konvertuar në vegla politike dhe kanë përfunduar të jenë gënjeshtrat më konsekuenca vdekjeprurëse.

Fetarët kanë gënjyer për mijëra vjet. Tehu i shpatës jo vetëm që ka konvertuar mendjet e pa informuara por duket sikur ka arrit ta kthejë besimin fetarë në pjesë përbërëse e AND-së. Në fakt nuk është ashtu, por, trysnia familiare dhe shoqërore, dhe ajo ekonomike, fuqizojnë ndrydhjen e mendimit të lirë dhe inkuizitiv. Të dalurit nga mendimet e frikës fetare të ferrit, dhe të zjarrit që na serviret që në moshën zero, është një proces i gjatë, i dhimbshëm, emocional dhe mbi të gjitha kërkon kohë dhe investim shumë vjeçar. Dalja nga një besim fetar është gjithashtu një proces i vështirë por që ia vlen, sepse na shpie më afër së vërtetës se bazuar në mendime racionale dhe shpegime të sistemuara sipas gjetjeve në teren, dhe me larg asaj çfarë besimtarët e quajnë e vërteta sipas kulturës kristiane, islamike apo…

Të vertetën nuk mund t’ua servir unë me një shkrim por as papa me një liturgji dhe as hoxha me një këndim arab. Liturgjitë fetare janë opinione të filtruara sipas botëkuptimit doktrinal. E vërteta zbulohet nëpërmjet hulumtimit individual. Është detyrë individuale të kërkojmë dhe të gjejmë përgjigjet tona, por të jenë përgjigje të informuara nga fakte shkencore. Fatmirësisht, tashmë ka plot libra që sjellin fakte të provueshme. Hulumtimi individual do t’ju informojë se tashmë është fakt i patjetërsueshëm, që bota dhe qëniet jetë-bartëse nuk janë krijuar nga zoti i kishës apo xhamisë. Është një fakt që secili prej nesh duhet ta zbulojmë individualisht. Nësë e kërkon provën materiale do ta gjesh.

Të gjithë jemi të lirë të besojmë çfarë të duam, mirëpo do të ishte shumë e padrejtë që versioni i feve abrahamike të prezantohej si fakt nëpëmjet kurrikulës arsimore. Mësimet fetare janë vazhdimësia e gënjeshtrës.

Besimet në zotëra kanë ekzistuar para fesë. Feja lindi për të ulur inflacionin e zotërave sepse në atë kohë njerëzimi besonte në shumë zotëra. Në vitin 2000 para epokës (PE) sonë është koha e patriarkut të Israelit Abrahami. Në vitin 1200 P.E. Moisiu (Moses) bëhet lideri i shpërnguljes së hebrejnve. Në vitet 1100 – 500 PE njerëzit e hinduizmit përfundojnë së shkruari biblën e tyre, të cilën ata e quajnë Vedas. Në vitet 563 – 483 PE, është koha e budës i cili solli budizmin, në vitet 551 – 479 është koha e Konfucit i cili solli konfucianizmin e kështu me radhë… kristianizmi në vitet 2 – 4 pas epokës sonë kur u shpall se Jezu Krishti gjoja ishte shpëtimtari i botës polli atë cfarë sot njihet si krishtërimi dhe deri në vitet 90 pas epokës sonë, doli në treg edhe testament i ri (bibla)… në vitin 570 – 632 të epokës sonë kur Muhameti, i trajnuar nga nje clerik judaist i zonës, lexon biblën dhe librat e tjerë fetarë dhe i përshtat ato në gjuhen arabe dhe nxjerr në shitje një libër që e quan kuran.

Nje burrë me emrin Abraham kumtoi mendimet e veta dhe disa të tjerë u binden… pak a shumë kështu ka marrë udhë feja judaike. Romakët vendosen të përdorin idenë fe për të sunduar të tjerët. Kësisoji ata urdhëruan kopjimin dhe ndryshimin e biblës. Grupe njerëzish, si për shembull mbledhja e parë e partisë x, u mblodhen dhe kështu mori udhë dhe u dakordua se gjoja kishte vetem një zot. Kjo i shërbente bashkimit dhe homogjenizimit të mendimit dhe shoqërisë.

Duke u bazuar që nga zhvillimet parahistorike të njerëzimit deri në ditët e sotme, mendohet se ideja zot ka lindur si përgjigje ndja ngjarjeve që ata nuk mund të shpjegonin. Dhe kështu ka ngelur e rrënjosur në psikologjinë tonë, sepse vendoset aty që në moshën zero vjeç. Meqë nuk ekzistonin përgjigje për problemet e përditëshme, si p.sh. vdekjet nga sëmundjet e ndryshme, atëherë besohet se lindi ideja se kishte diçka supernatyrore që gjykonte dhe administronte gjithçka. Sot ne dimë se çfarë janë sëmundjet; shumicës ua dimë originën dhe pjesën dërmuese kemi aftësitë ti kurojmë. Nëpërmjet punës dhe kërkimit një ditë do mund t’i kurojmë të gjitha. Doktrina fetare ndërkohë me gjithë forcën e vet përpiqet që të na keq-informojë se vdekjet janë ndëshkim që zoti na dërgon sepse paskemi mëkatuar.

Për hirë të argumentit, le të themi se një qënie e tillë ekziston. Sipas përcaktimit të feve kjo qënie është e supërfuqishme, njëkohësisht e kudondodhëshme, e drejtë, dashuri-plotë, gjithëgjykuese … Sipas librave të historisë më rezulton se kjo qënie nuk ka qenë e pranishme aty ku dhe atëherë kur gjërat kanë ndodhur, nuk ka patur mëshirë ndaj fëmijëve të vrarë përgjatë historisë, nuk ka ndaluar masakrat e bëra në emër të vet, dhe nuk ka gjykuar drejtë kundër këtyre veprimeve.

E gjithë kjo mos-ndërhyrje për mua fakton mos-ekzistencën e një qënjeje të tillë. Nëse jam gabim, dhe provohet e kundërta, pra që kjo qenie ekziston dhe ka ekzistuar, atëherë, nuk mund ta njoh autoritetin e kësaj qënieje që na e quajnë zot. Nuk mund të respektoj një qënie kaq të korruptuar, kaq të pamëshirshme, kaq hipokrite. Nuk do të kisha kurrëfare rrespekti. Në fakt Richard Dawkins e pëshkruan shumë mirë kur thotë: Zoti i Dhiatës së Vjetër është ndoshta karakteri më i pakëndshëm i të gjitha trillimeve letrare: ai është xheloz dhe krenar për këtë; ai është një langaraç i padrejtë dhe një sundues fanatik që nuk fal askënd; ai është hakmarrës dhe gjakpirës dhe spastrues etnik, urryes i grave dhe homofobist gjakatarë; ai është racist, dhe vrasës i foshnjeve; ai është vrasës dhe molepsës shkatërrimtar; ai është një harbut megalomaniak, sadomazok, kapricioz, keqdashës dhe zemërlig.

Natyrisht, për këdo që i lexon biblen dhe kuranin, do të shohë se njëra është kopje e keqe tjetrës. Fetë përkatës na janë imponuar për motive sundimi. Siç e dimë, fetë islame kanë ardhë mbi shqiptari nëpërmjet tehut të shpatës dhe me forcën e taksave, me rekrutimin e bijve për ushtri të ndryshme p.sh. ajo otomane e kështu me rradhe.

Politika islame, po e quaj politikë sepse ajo nuk është një fe, por një parti politike që dëshiron të na imponojë një mënyrë jetese, ashtu si partia katolike, janë tashmë të panevojshme. Ato bazohen në të kaluarën dhe ne ndëshkimin e mendimit ndryshe. Ato na shesin sapun për djathë ose opinione për fakte. Siç ha sapun dhe helmohesh, prano sundohu nga një opinion në kundërshtim të një fakti dhe pëso konsekuencat.

Mbi të gjitha pushtimi islamik ka shkatërruar të gjithë atë që do mund të quhet identitet shqiptar. Ç’nevojë kishim ne shqiptarët për fjalën allah kur ne kishin fjalën zot? Opinion njëra opinion tjetra, po pse duhej që fjalët tona të zëvendësosheshin nga fjalët e pushtuesit? A nuk thuhet se ne jemi të gjithë të barabartë para zotit, atëhere, pse nuk na i pranon ai të gjitha gjuhët… pse duhet që të lexojmë një libër në arabisht? Kjo është një metode shumë efektive për të shkatërruar një identitet kulturor. Kur zoti nuk me respekton mua, pse duhet të ndodhe e anasjellta. Ne fakt të respektoj atë çfarë quhet zot, i bie të repektojë një ide si fashizmi, racizmi, nacionalizmi, marksizmi apo kapitalizmi. Ideja zot, vlen po aq sa ideja racizëm, fashizëm apo nacionalizëm, pra ka vlerën zero.

Si mund të kem respekt për idenë “zotizëm” kur zoti i përshkruar nga librat fetare si një qënie e gjithëfuqishme, e kudondodhëshme, mirëdashëse do të kishte pas mundësinë për të ndërhyrë dhe do të kishte pas qetësinë e mendjes për t’i gjykuar vrasjet e fëmijeve si të pa pranueshme. Pse nuk ndodhi kjo, sepse zotizmi është një ide, nuk është një qënie gjykuese, aq më pak gjithëgjykuese.

Ndër shumë arsye të tjera se pse nuk do të kisha respekt është edhe fakti se ideja që përshkruhet si zot është edhe ide xheloze. Ja një fragment nga bibla; “Ligji i Përtërirë 13”. Në këtë seksion flitet për ndëshkimin që njerëzit do të pësonin nëse ata do t’u luteshin zotërave dhe perëndive të tjera.

“Në rast se midis jush del një profet apo një ëndërrimtar dhe ju propozon një shenjë apo një mrekulli … dhe shenja apo mrekullia për të cilën ju foli realizohet dhe ai thotë: “Le të shkojmë pas perëndive të tjera që ti nuk i ke njohur kurrë dhe le t’u shërbejmë”; ti nuk do të dëgjosh fjalët e këtij profeti apo të këtij ëndërrimtari, sepse Zoti, Perëndia juaj, ju vë në provë për të ditur në se e doni Zotin, Perëndinë tuaj, me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt; Do të shkoni pas Zotit, Perëndisë tuaj, do të keni frikë nga ai, do të respektoni urdhërimet e tij, do t’i bindeni zërit të tij, do t’i shërbeni dhe do të jeni të lidhur ngushtë me të. (marrë online http://alturl.com/xjdg7 URL i shkurtër)

Menjëherë u habita nga niveli i xhelozisë që ideja “zot” shpreh nëpërmjet biblës. Të kujton nivelin e armiqësisë që lidërët shqiptarë të gjitha kohërave kanë ruajtur kundër njëri tjetrit. Është e qartë se lufta e numrave ka qenë akoma më e ashpër në atë kohë. Dy rreshta më poshtë bibla na urdhëron të vrasim edhe çdo të afërm nëse ata i lutem një perëndije tjetër. “Në rast se vëllai yt, bir i nënës sate, biri yt ose bija jote, gruaja që prehet mbi gjirin tënd apo shoku që ti e do si shpirtin tënd të nxit fshehtazi, duke thënë: “Shkojmë t’u shërbejmë perëndive; hyjnive të popujve që ju rrethojnë… mos iu nënshtro atij dhe mos e dëgjo … Por ti duhet ta vrasësh.” Këto sot njihen si vrasje politike.

Përveç xhelozisë ne mund të vemë re edhe zakone të tjera shkatërrimtare, që praktikohen edhe sot. E para se zoti po na vë në provë. D.m.th., nëse e merrni vesh se babai apo nëna juaj po ju vë në provë, a do ta pranonit këtë? Së dyti, nëse dikush ju thotë se duhet të më ndiqni mua dhe të keni frikë nga mua, a do ta pranonit? A do i bindeshit atij; a do e respektonit atë; a do ishit të lidhur ngushtë me të?

Nëse dikush ju thotë që “vëllai yt, bir i nënës sate, biri yt ose bija jote, gruaja që prehet mbi gjirin tënd apo shoku që ti e do si shpirtin tend” duhet vrarë sepse ata mendojnë ndryshe nga, ti a do e bëje këtë? Besimi në idenë zot nuk është i natyrshëm, prandaj unë ekzistoj; dhe si unë shumë të tjerë. Madje besimi në idenë zot nuk do të na imponohej që në moshën zero, nuk do të ekzistonte fare. Fjala zot jo vetëm që na imponohet nga fëmijeria dhe na imponohet në një formë të tillë që duhet ta dimë edhe në gjuhën arabe nëpërmjet otomanëve, sepse këta të fundit ranë preh para nesh…

Fjala zot në arabisht, ashtu si shumë fjalë dhe zakone të tjera na është imponuar nëpërmjet shpatës. Çdo gjuhë e emëron qënien e përceptuar si hyjni e superfuqishme, kudondodhëshme … me fjalën e vet zoti, god, dio, allahu. Arabët kanë provuar të kenë qenë më të fuqishmit në imponimin e përdorimit të fjalës së tyre për të dominuar botën me kulturën e tyre.

Sipas arabëve për të kuptuar fjalën e zotit, që sipas opinionit të tyre shkruhet në librin që quhet kurani, duhet me doemos të mësosh gjuhën Arabe. Kësisoji të gjitha vendet e pushtuara nga feja islame lutjet i kanë në gjuhën arabe, gjë që i shërben shumë mirë psiqikës për të dominuar të tjerët nëpërmjet kultures, shkatërrimit të identitetit vendor. Ky ka qënë dhe mbetet imperializëm kulturor.

P.sh., pse duhet që një katolik shqiptarë të përdori fjalët “ishalla”, “marshallah” …? Gjuha shqipe përmban shprehitë e veta të natyrshme. Këto janë prurje që erdhen në Shqiptari nga tehu i shpatës dhe më vonë nga tirania e shumicës, ku shumica vendos edhe nëse ata nuk dinë se për çfarë po ju imponohet të vendosin.

Masat janë shtresat më pak të informuara në bazë të hulumtimit individual. Pra informacionin nuk e kërkojnë dhe gjejnë individualisht por u sërviret nga struktuarat propagandistike. Udhëheqës të të gjitha kohërave kanë përdorur mjete të ndryshme propagandistike për të udhëhequr masat. Fetë të drejtuara praktikisht nga meshkujt kanë luajtur vetëm këtë rol.

Deri diku është provuar tashmë se gjinia mashkullore ka poseduar më shumë fuqi fizike se sa ajo femërore, dhe si rrjedhojë, ka patur mundësinë të imponojë pikëpamjet e veta mbi shumicën dërmuese të zhvillimeve që nga kohët parahistorike deri sot. Pra turmat janë udhëhequr nga meshkujt, edhe pse femrat kanë luajtur role drejtuese në fragmente të ndryshme historike.

Feja e organizuar, siç janë fetë më të mëdha të botës, mbeten thjeshtë grupime me përcaktime politike, që deri vonë u kanë shërbyer të pasurve dhe politikanëve si mjete administrative, si p.sh., vjelja e taksave, rregjistrimi i lindjes, martesës dhe vdekjes së popullsisë. Fetë kanë shërbyer gjithashtu si mjete lufte dhe politike. Vini re ndikimin që feja ka në Serbi dhe Greqi, pa permëndur arabinë ku çdo gjë bëhet sipas sheikëve. Përshembull, në arabi, gruaja nuk lejohet të ngasë makinen dhe të dalë jashtë pa u shoqëruar nga një mashkull. Mirëpo kur femrat shkojnë për të blerë recipetat, ato shiten vetëm nga burrat, sepse në arabinë saudite, femrat nuk lejohen te kene kontakt me meshkujt qe nuk jane pjese e familjes. Ndërkohë që ata praktikojnë martesën brenda familjes, p.sh. me kushërirën apo kushëririn e parë. Sundim dhe hipokrizi, ashtu si “shejnt” Kozmai grek.

“Shenjt” Kozmai, një politikan i njohur Grek ky, u thotë Epiriotëve “Dërgoni fëmijët tuaj të mësojnë greqisht për arsye se kisha jonë është greke. Dhe ti, vëllai im, po nuk mësove greqisht, nuk mund të kuptosh ato që thotë kisha jonë. Më mirë, vëllai im, të kesh shkollë greke në vendin tënd se sa të kesh burime dhe lumenj. Cilido i krishterë, burrë apo grua, që më premton se brenda në shtëpi nuk do flasë shqip, le të ngrihet në këmbë dhe të ma thotë këtu. Unë do t’i marr atij të gjitha mëkatet në qafën time, që nga dita e lindjes së tij deri më sot, do t’i porosit të gjithë të krishterët që t’i flasin dhe do t’i shlyej të gjitha mëkatet. Ai nuk do ta gjente këtë rast sikur të jepte me mijëra para” (Predikimi 7 drejtuar shqiptarëve të Epirit, Burimi Gazeta Shqip No: 208).

Dua të them se fetë janë organizma politik, pavarësisht se përpiqen që të mos paraqiten si të tilla. Janë organizma që kërkojnë pushtet pa u zgjedhur nga askush. Sa nga ne do të votonim për partinë katolike apo islame në bazë të biblës apo kuranit? Atëherë nëse këto nuk zgjidhen nga askush, pse gëzojnë pushtet politik në shoqëri?

Përse duhet që feja të gëzojë të drejta të pakufizueshme? Përderisa grupime të ndryshme njerëzish e përdorin fenë si një mjet politik, pse nuk pranojnë t’i nënshtrohen hulumtimeve si të gjitha organizmat e tjera shoqërore? Në momentin që pretendimet e feve hulumtohen, ato tregojnë se kanë shumë pak vlerë mbi atë çfarë mund të konsiderohet vlerë letrare, si për shembull novelat e Ismail Kadaresë apo të Fatos Kongolit.

E vërteta qëndron se organizimat fetare janë komplet të panevojshme mirëpo, injoranca dhe tirania e shumicës mundëson ekzistencën e tyre. Pse? Sepse përceptohen të sjellin diçka positive; në fakt historia ka provuar që fetë kanë sjellë vetëm luftra dhe injorancë dhe pakçka tjetër. Pse, sepse janë organizma që kërkojnë të dominojnë, janë sisteme imperialiste. Psiqika e organizmave fetare është; të kontrollosh dhe zaptosh sa më shumë. Është luftë numrash. Konkurenca për të pushtuar sa më shumë me idenë tënde krijon luftë. Historia e ka provuar këtë.

Edhe pse nuk besoj se zoti me ka krijuar mua, edhe pse jam i sigurt se zoti që na përcaktohet nga fetë e ndryshme nuk ekziston; dhe se është një sajesë mashkullore që mbetet vetëm një ide me origjinë parahistorike, besimi individual është çështje private. Kur ajo mbetet private nuk mund të jetë biznes i askujt; dhe aq më pak i imi. Në momentin që besimi del nga jeta private dhe kthehet në një vegël politikë dhe përdoret për të administruar jetën publike atëherë si çdo ide tjetër duhet analizuar dhe kritikuar. Nuk mundet që ne të lejojme një sistem idesh të sillet me dy fytyra, nga njëra anë si besim privat dhe nga tjetra si vegël politike.

Paradoksi është se masat vrasin veten. Fakti që masat informacionin e marrin të përpunuar dhe të infiltruar, do të thotë se ata kurrë nuk arrijnë të mësojnë të vertetën e një ngjarjeje apo një ideje. Për shembull në Shqipëri bie shi. Uji vërshon drejt ultësirës. Shqipëria ka tre diga mbi lumin Drin. Nëse digat hapen në kohë uji do kullonte drejt detit dhe do përmbyste shumë më pak zona të banuara dhe toka të mbjella. Kur uji nuk administrohet mirë, dhe një sasi e madhe lëshohet njëkohësisht, kanalet e papastruara për 20 vite nuk kanë kapacitetin e mjaftueshëm kullues. Berisha nuk thotë se fajin e ka administrata e tij, dhe përfundimisht ai vetë që i ka emëruar ata. Ai ka opinionin e tij të korruptuar dhe na thotë se fajin e ka uji, natyra. Masat e marrin opinionin e Berishës si fakt.

Edhe fenë masat e kanë marrë dhe e marrin të përpunuar dhe të imponuar. Feja ska ndonjë gjë të vertetë apo pozitive dhe i gjithë ideja është sajuar nga meshkujt e fortë për të dominuar dhe mbajtur nën kontroll meshkuj e tjerë dhe gratë; shoqërinë. I’a vlen të themi se arsyeja kryesore që fetë janë akoma kaq të fuqishme është mungesa e informacionit të marrë individualisht nga anëtarët e shoqërisë.

Historikisht të pasurit e kanë përdorur fenë për të legjitimizuar superioritetin brutal ndaj kundështarëve. Kështu kanë lindur mbretëritë, dhe struktura të tjera dominimi dhe kontrollimi të pasurisë dhe shumicës. Njerëzit besojnë në diçka që nuk provohet sepse kështu ju imponohet që në lindje.

Për shembull, një i ri merr përsipër të vdesë më një bombë në brez dhe vret shumë të tjerë në mbrojtje të një ideje të imponuar. Ky i ri nuk e kryen këtë akt sepse ai ka lindur për të vrarë por e bën këtë sepse mendja, kapacitetit i tij për të menduar është shlyer nga trysnia që ai pëson nga një mendim me frymëzim fetar. Atij i është thënë se në jetën e përtejme do të shpërblehet, do të gjej 72 vajza të virgjëra. Atij i është ngulitur në tru që kjo jetë është e pa vlerë. Vetëvrasësit i është rrënjosur në psiqiken e tij se ai po bën diçka të madhe për bosin e tij, idenë zot. Këtij njeriu i’a kanë shkatërruar mundësinë për të gjykuar për vete, për të vendosur se çfarë mendon, se kush është. Pra trupi i një njeriu për herë të parë, jo në Japoni por në vendet arabe, është shndërruar në një rrobot me mish dhe me gjak si unë dhe si ti, në një rrobot që jo vetëm që ka mjekër të natyrshme por që mjekërra i rritet.

Me informacionin që posedojmë sot, është e mundëshme të argumentojmë mos-ekzistencën e asaj çfarë fetë abrahamike përcaktojnë si zot. Fatkeqësisht, lexuesit fetarë të këtij shkrimi do të ndihen të ofenduar. Madje ata / ato ndoshta do më urrejnë dhe madje disa do të mendojnë se unë dhe njerëz që tjerë që shkruajnë kështu duhemi vrarë. Fatkeqësisht kjo është psikologjia e shpërlarjes së kapacitetit për të menduar.

Është për të ardhur keq që ka njerëz që urrejnë apo më keq që vrasin sepse dikush shpreh një mendim. Argument kryesor për këta njerëz është se po ju ofendon besimin. Ajo çfarë këta individë nuk kuptojnë është se në momentin që besimi fetar lë sferën private, besimi nuk është vetëm pronë e/i besimtarit/es. Në momentin që ti e lejon besimin tënd të kthehet në ide, në mënyrë jetese, dhe kërkon tu’a imponosh të tjerëve, besimi nuk është më çështje private por një mendim në tregun e ideve. Prandaj dhe shkrime si ky nuk shkruhen për të ofenduar njeri, por për të shpjeguar atë çfarë ne mendojmë dhe arsyetimin tonë kundër përdorimit të fesë si një makinë politike.

Fatkeqësisht, njerëzimi as që duket se e ka ndërmend të kuptojë se nuk ka nevojë të besojë në më shumë se veten e vet; në krahët e shëndoshë dhe në zemrën e bamirësisë për të ndihmuar ata të cilëve natyra nuk ua ka dhuruar të njëjtat mundësi fizike. Vritemi si në kasaphane sepse disa libra, tora, bibla, kurani e të tjerë, kanë shkruar diçka mijëra apo qindra vite më parë. Nuk mund të thuhet se këta libra nuk kanë vlerë. Këta libra vlejnë sa çdo libër tjetër, pra vlerë relative, jo vlerë absolute; jo vlerë kushtetuese; jo vlerë nga ku ne marrim frymëzimet për rregullat e jetës sonë. Këta libra nuk duhet të sërviren si libra të shejntë me status absolut, pasiqë shenjtëria është po ashtu një vlerë relative.

Të pyetur se çfarë mendojnë për biblen, kuranin, apo torrën, shumica e njerëzve do të përgjigjeshin se këta libra janë të “shejntë”. Fakti që shumica përgjigjen ashtu, nuk vërteton se këta libra janë të “shenjtë”. Thjeshtë tregon se ky është mendimi i shumicës. Po a vërteton kjo se shumica posedon informacion të bollshëm rreth kësaj teme? Jo. A vërteton se shumica ka menduar për qasjen e tyre më shumë se çfarë u është imponuar që në fëmijëri? Jo!

Nëse shumica e njerëzve beson që këta libra janë fjalët e një fuqie supernatyrore, atëherë lind pyetja: a ndoshta ka një shtypshkronjë në natyrë? Në të vërtetë këta libra u shtjelluan nga meshkujt në tokë. Këta libra ishin një herë e një kohë kushtetutat morale të njerëzimit. Sa mirë të ishte që to mos vazhdojnë të jenë.

Për hir të argumentit le të themi se Berisha apo Rama, na servirin si kushtetutën tonë morale njërën nga librat fetar. A do ta pranonit? Nuk ma do mendja. Atëherë pse e pranojmë që këta libra, duke qenë se nuk janë mendime private por publike, të mos kritikohen? Pse frenohemi të themi atë çfarë mendojmë kur flasim për fetë, me arsyetimin se besimtarët po na ofendohen? Çfarë të drejte kanë besimtarët që të mos ofendohen?

Besimi që nuk pranon të mbetet privat është ide dhe pronë publike. Ngaqë është pronë publikë u përket të gjithëve. Idetë që na përkasin dhe ndikojnë tek të gjithë duhen hulumtuar dhe kritikuar nga kushdo pa frikë. Refuzimi për t’u hulumtuar dhe kuptuar nga të gjithë sjell në praktikë idenë “bëj çfarë them unë dhe jo çfarë bëj unë”. Kjo është ajo çfarë predikojnë flamurtarët e feve të ndryshme. Shumica e tyre janë meshkuj, pra bartës të ideve fillestare dhe të traditave mijëra vjeçare.

Nejse, ndoshta shumë nga ju mund të thonë se nga ku e marr unë këtë të drejtë, pra për tu shprehur haptas, përgjigja ime do të ishte: ashtu si fetarët kanë të drejtë të shesin opinione për fakte, edhe unë kam të drejten t’i hulumtoj dhe t’i kritiokoj ato. Mua më lind kjo e drejtë sepse shkatërrimi i të drejtës për të menduar krijon shumë rrobotë me mjekërr. Rrobotët kanë mundësinë të sjellin dëme në jetë dhe në materiale.

Ne të gjithë do e gjenin veten, shpresën, pasurinë apo çfarëdo që kërkojmë duke punuar dhe arsyetuar drejt qëllimit tonë dhe jo duke i’a lënë fajin dhe duke u justifikuar në apo me asgjë, idenë zot; dhe kurrësesi duke ia imponuar mendimin tonë dikujt tjetër.

Për mua superfuqi është njeriu dhe është tashmë e provueshme nga kemi ardhur. Mjafton të lexosh dhe ta kuptosh vetë dhe të mos presësh që të të sërviret nga të tjerët. Ne, jetë-bartësit duke filluar që nga qëniet mikroskopike e deri tek ne njerëzit, ekzistojmë. Kjo ka rëndësi. Nësë pyetja çfarë është arsyeja e ekzistencës sonë, ju ngacmon kureshtjen, atëhere, kjo është përgjigjia ime; arsyeja e ekzistencës sonë nuk më shqetëson. E rëndësishme është që jam, që punoj, që gëzoj, që pas lë një frut, një trashëgimi qoftë edhe materiale, dhe pastaj vdes për tia lënë rradhën dikuj tjetër. Ç’e dua jetën e pasosur?

Të marrësh një përgjigje për pyetjen “Pse jemi këtu?” ke marrë një opinion. Sado që fetë të ta shesin shpjegimin e tyre si fakt, ajo çfarë ata thonë, vazhdon të mbetet një opinion, sepse çdo mësim apo shpjegim fetar vjen nga bibla dhe me vonë nga kopja; kurani. Si mund të jenë fakt kur librat torra, bibla dhe kurani janë përshkrime dhe opinion të sajuara nga meshkujt. Përcaktimi i asaj çfarë njihet dhe pranohet si zot vjen nga këta libra.

Mashkulli sajoi idenë zot, dhe jo anasjelltas.



http://agim.poeticforum.com/t17042-a...tike-zot#22838