Tefsiri i Kur'anit

[ramazan_it]

Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu.

Në këtë temë shpresoj që të mos ndërhyn askush, pasi nuk e hap për debat dhe për biseda, por për të përfituar ai që do ( bashkë me mua ). Do mundohem ( inshAll-llah ), që ta sjell në më shumë postime, kështu që të jetë më i kuptueshëm ajo që do sjellim për këtë temë.


Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit

El Fatiha - Hapja

Është shpallur në Meke

Pjesa e parë

Kuptimi i El-Fatihas dhe emrat e saj

Kjo kaptinë quhet El-Fatiha e që në gjuhën tonë ka kuptimin Hapja e Librit, është kaptina me të cilën fillojnë lutjet-namazi. Nga shumica e dijetarëve është quajtur Umm Al-Kitab (Nëna e Librit).

Në hadith autentik të transmetuar nga Tirmidhiu, i cili e ngriti ne shkallën sahih, Ebu Hurejra transmeton e thotë se i Dërguari i Allahut, Muhamedi salallahu alejhi we selem ka thënë:

«ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﷲِ ﺭَﺏَ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ ﺃُﻡﱡ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻭَﺃُﻡﱡ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏِ ﻭَﺍﻟﺴﱠﺒْﻊُ ﺍﻟْﻤَﺜَﺎﻧِﻲ ﻭَﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥُ ﺍﻟْﻌَﻈِﻴﻢُ»

“Elhamdulilahi-Rabbil-‘Alemin është Nëna e Kur’anit, Nëna e Librit dhe shtatë ajetet e Ku’ranit të lavdishëm që përsëriten (shtatë ajetet e kësaj sureje përsëriten në çdo rekat gjatë namazit)”.

Gjithashtu, është quajtur edhe El-Hamd dhe Es-Salah, sepse Profeti salallahu alejhi we selem ka thënë se Allahu ka thënë:

«ﻗَﺴَﻤْﺖُ ﺍﻟﺼﱠﻠَﺎﺓَ ﺑَﻴْﻨِﻲ ﻭَﺑَﻴْﻦَ ﻋَﺒْﺪِﻱ ﻧِﺼْﻔَﻴْﻦِ، ﻓَﺈِﺫَﺍ ﻗَﺎﻝَ ﺍﻟْﻌَﺒْﺪُ:ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُﺩِﷲ ﺭَﺏﱢ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ، ﻗَﺎﻝَ ﺍﷲُ:
ﺣَ ﻤِ ﺪَ ﻧِ ﻲ ﻋَ ﺒْ ﺪِ ﻱ»

“E kam ndarë namazin ndërmjet Meje dhe robit Tim në dy gjysma”. Kur robi thotë:’Falënderimi i takon All-llahut, Zotit të Gjithësisë!’ Allahu thotë: “Robi im më lavdëroi”
.
El-Fatiha është quajtur edhe Salah, sepse të recituarit e saj është kusht për vlefshmërinë e namazit. Është quajtur edhe Esh-Shifa’ (Shërimi). Gjithashtu, quhet edhe Er-Rukjeh (shërim, mjet shërimi), sepse në Sahih ekziston rrëfimi i Ebu Seidit ku tregon historinë e Sahabiut i cili i këndoi El-Fatihan udhëheqësit të një fisi i cili ishte i helmuar. Më vonë, i Dërguari i Allahut tha sahabiut:

«ﻭَﻣَﺎ ﻳُﺪْﺭِﻳﻚَ ﺃَﻧﱠﻬَﺎ ﺭُﻗْﻴَﺔٌ»

“Nga e dite se ajo është rukje?”

Ibn Abasi, Katade dhe Ebu-El Alij thonë se El-Fatiha është shpallur në Meke.

Allahu thotë:

(ﻭَﻟَﻘَﺪْ ءﺍﺗَﻴْﻨَـﻚَ ﺳَﺒْﻌًﺎ ﻣﱢﻦَ ﺍﻟْﻤَﺜَﺎﻧِﻲ)

“Më të vërtetë, Ne u kemi dhuruar juve shtatëshen Methani (shtatë ajetet e kaptinës El-Fatiha që përsëriten)”(15:87).

Allahu e di më së miri.

Vazhdon inshAll-llah...

[ramazan_it]

Sa ajete ka El-Fatiha?

Nuk ka kurrfarë mospajtimi se El-Fatiha ka shtatë ajete. Sipas shumicës së lexuesve të Kufas, një grupi të Sahabeve, tabi’inëve dhe një numri dijetarësh nga gjeneratat e suksesshme Bismilahi është një ajet i ndarë në fillim të kësaj kaptine për të cilën do të bëjmë fjalë serish, me lejen e Allahut, dhe tek Ai mbështetemi. Numri i shkronjave dhe fjalëve në El-Fatiha Dijetarët thonë se El-Fatiha përbehet prej njëzetepesë fjalëve dhe njëqindetrembëdhjetë shkronjave.

Arsyeja pse quhet Nëna e Librit

Në fillim të Librit të Tefsirit, në Sahihun e tij, Buhariu thotë:

“Quhet Nëna e Librit sepse me këtë kaptinë fillon Kur’ani dhe se namazi fillon me recitimin e saj”.

Është thenë se quhet Umm-el Kitab, sepse përmban tërë kuptimin e Kur’anit.

Ibn Xheriri thotë:

”Arabët e quajnë gjithëpërfshirëse çdo gjë që përmban specifika të fushave të ndryshme. Edhe flamurin që bashkon radhët e ushtrisë ata e quajnë Umm.”

Ai gjithashtu ka thënë:

“Meka është quajtur Umm el-Kura (Nëna e Qyteteve) sepse është me i madhi dhe prijësi i të gjitha fshatrave. Gjithashtu thuhet se toka është krijuar duke filluar nga Meka“.

Më tej, imam Ahmedi shënon se Ebu Hurejre ka treguar për Umm-el Kur’an se ka dëgjuar Profetin duke thënë:

«ﻫِﻲَ ﺃُﻡﱡ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻭَﻫِﻲَ ﺍﻟﺴﱠﺒْﻊُ ﺍﻟْﻤَﺜَﺎﻧِﻲ ﻭَﻫِﻲَ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥُ ﺍﻟْﻌَﻈِﻴﻢُ»

“Ajo është Umm el-Kur'an, shtatë ajetet e Kur’anit të Lavdishëm që përsëriten“.

Të njëjtin hadith nga Ebu Hurejre e transmetojnë Ebu Xhaferi dhe Muhamed Ibn Xherir et Taberi.

[ramazan_it]

Mirësitë e El-Fatihas


Transmeton Imam Ahmed Ibn Hambeli në Musnedin e tij se Ebu Seid bin Mua’lla ka thënë:

“Isha duke u falur, kur më thirri Profeti, kështu që nuk iu përgjigja, derisa e mbarova namazin. Më pas, iu afrova atij dhe ai më tha:’Ç’të pengoi ty të vije?

A nuk ka thënë Allahu:

(ﻳﺄَﻳﱡﻬَﺎ ﺍﻟﱠﺬِﻳﻦَ ءَﺍﻣَﻨُﻮﺍْ ﺍﺳْﺘَﺠِﻴﺒُﻮﺍْ ﻟِﻠﱠﻪِ ﻭَﻟِﻠﺮﱠﺳُﻮﻝِ ﺇِﺫَﺍ ﺩَﻋَﺎﻛُﻢْ ﻟِﻤَﺎ ﻳُﺤْﻴِﻴﻜُﻢْ)

“O ju që keni besuar! Përgjigjuni Allahut (duke iu bindur Atij) dhe të Dërguarit të Tij kur ai u thërret tek ajo që u jep jetë“.

Pastaj tha:

«ﻟَﺄُﻋَﻠﱢﻢَﻧﱠﻚَ ﺃَﻋْﻈَﻢَ ﺳُﻮﺭَﺓٍ ﻓِﻲ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻗَﺒْﻞَ ﺃَﻥْ ﺗَﺨْﺮُﺝَ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻤَﺴْﺠِﺪِ»
“Para se të largohesh nga kjo xhami, unë do të të mësoj suren më të vlefshme në Kur’an”. Ai më mbante dorën dhe, kur po bëhej gati të largohej nga xhamia, i thash:“O I Dërguar i Allahut, ju thatë se do të më mësoni suren më të madhe nga Kur’ani”. “Po”, tha ai.

﴿ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟﻠﱠﻪِ ﺭَﺏﱢ ﺍﻟْﻌَـﻠَﻤِﻴﻦَ ﴾

Elhamdu lilahi Rabbil-`Alamin

«ﻧَﻌَﻢْ ﻫِﻲَ ﺍﻟﺴﱠﺒْﻊُ ﺍﻟْﻤَﺜَﺎﻧِﻲ ﻭَﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥُ ﺍﻟْﻌَﻈِﻴﻢُ ﺍﻟﱠﺬِﻱ ﺃُﻭﺗِﻴﺘُﻪُ»

“Ajo është shtatëshja që përsëritet dhe Kur’ani i Lavdishëm që më është dhënë mua.''


Këtë hadith e transmetojnë edhe Buhariu, Ebu Davudi, En Nesai dhe Ibn Maxhe.

Gjithashtu, Imam Ahmedi transmeton nga Ebu Hurejre:

“I Dërguari i Allahut doli jashtë derisa Ubej bin Ka’b po falej dhe tha:“O Ubej!!”. Ubej nuk u përgjigj. Profeti sërish thirri:”O Ubej!”. Ubej e shpejtoi namazin dhe më pas vajti tek i Dërguari i Allahut duke i thënë:”Selam alejkum, ja Resulullah”. Profeti i ktheu përshëndetjen dhe e pyeti:”O Ubej, ç’të pengoi të më përgjigjeshe kur unë të thirra?’’. Ai tha:“O i Dërguari i Allahut! Isha duke falur namaz”. Ai tha:“A nuk ke lexuar në atë që Allahu më shpalli mua

(ﺍﺳْﺘَﺠِﻴﺒُﻮﺍْ ﻟِﻠﱠﻪِ ﻭَﻟِﻠﺮﱠﺳُﻮﻝِ ﺇِﺫَﺍ ﺩَﻋَﺎﻛُﻢْ ﻟِﻤَﺎ ﻳُﺤْﻴِﻴﻜُﻢْ)

“Përgjigjuni Allahut (duke iu bindur Atij) dhe të Dërguarit të Tij kur ai u thërret tek ajo që juve u jep jetë”.

Ai tha:“Po, o i Dërguari i Allahut! Nuk do ta përsërisë më këtë.”' Profeti tha:

«ﺃَﺗُﺤِﺐﱡ ﺃَﻥْ ﺃُﻋَﻠﱢﻤَﻚَ ﺳُﻮﺭَﺓً ﻟَﻢْ ﺗَﻨْﺰِﻝْ ﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟﺘﱠﻮﺭَﺍﺓِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺈِﻧْﺠِﻴﻞِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟﺰﱠﺑُﻮﺭِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ
ﺍﻟْﻔُﺮْﻗَﺎﻥِ ﻣِﺜْﻠَﻬَﺎ؟»

“A dëshiron të të mësoj një sure e që si kjo nuk është shpallur asgjë në Teurat, Inxhill, Zebur dhe Furkan?’’ Ai tha:”Po, o i Dërguari i Allahut”. I Dërguari i Allahut tha:“Shpresoj të mos dal nga kjo derë gjersa ti ta mësosh këtë”. Kabi thotë:“Derisa po fliste i Dërguari i Allahut, më mbante dorën. Ndërkohë unë ngadalësoja nga frika se ai do të arrinte tek dera para se ne ta mbaronim bisedën. Kur arritëm tek dera, i thash:“O i Dërguari i Allahut! Cila është surja që më premtove të më mësosh?”Ai më pyeti:“Çka
lexon në namaz?”Ubej thotë – Ia lexova atij Umm-el Kur’an ndërsa i Dërguari tha:

«ﻭَﺍﻟﱠﺬِﻱ ﻧَﻔْﺴِﻲ ﺑِﻴَﺪِﻩِ ﻣَﺎ ﺃَﻧْﺰَﻝَ ﺍﷲُ ﻓِﻲ ﺍﻟﺘﱠﻮﺭَﺍﺓِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺈِﻧْﺠِﻴﻞِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟﺰﱠﺑُﻮﺭِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟْﻔُﺮْﻕَﺍ ﻥِ
ﻣِﺜْﻠَﻬَﺎ ﺇِﻧﱠﻬَﺎ ﺍﻟﺴﱠﺒْﻊُ ﺍﻟْﻤَﺜَﺎﻧِﻲ»

“Pasha Atë në dorën e të Cilit është shpirti im! Allahu kurrë nuk ka zbritur në Teurat, Inxhil, Zebur apo Furkan ndonjë sure si kjo. Këto janë shtatë ajetet që përsëriten e që më janë dhënë mua”.

Trimidhiu thotë se ky hadith është hasen Sahih.

«ﻣَﺎ ﺃَﻧْﺰَﻝ ﺍﷲُ ﻓِﻲ ﺍﻟﺘﱠﻮﺭَﺍﺓِ ﻭَﻟَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺈِﻧْﺠِﻴﻞِ ﻣِﺜْﻞَ ﺃُﻡﱢ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻭَﻫِﻲَ ﺍﻟﺴﱠﺐْﻉُ ﺍﻟْﻤَﺜَﺎﻧِﻲ ﻭَﻫِﻲَ ﻣَﻘْﺴُﻮﻣَﺔٌ
ﺑَﻴْﻨِﻲ ﻭَﺑَﻴْﻦَ ﻋَﺒْﺪِﻱ ﻧِﺼْﻔَﻴْﻦِ»

Ekziston edhe një hadith i ngjashëm rreth kësaj teme e që tregohet nga Enes bin Maliku, më tej Abdullahu, i biri i Imam Ahmedit, i cili shënon këtë hadith nga Ebu Hurejre, ky nga Ubei bin Ka’b, ku ai përmend një hadith më të gjatë, mirëpo me fjalë të njëjta si ky.

Trimidhiu dhe En-Nasai e transmetojnë këtë hadith nga Ebu Hurejre, nga Ubei bin Ka’b i cili ka thënë se i Dërguari i Allahut ka thënë:

“Allahu kurrë nuk ka zbritur asgjë të ngjashme në Teurat apo Inxhill siç ka zbritur Umm el- Kur’an, janë shtatë ajetet që përsëritën dhe është e ndarë në dy pjesë ndërmjet Allahut dhe robërve të Tij”

Këto fjalë janë sipas transmetimit të En-Nesait. Tirmidhiu thotë se hadithi është Hasen Gharib.

Transmeton Imam Ahmedi se ibn Xhabiri ka thënë:

”Shkova tek i Dërguari i Allahut pasi ai mori abdes dhe i thash:“Paqja dhe Mëshira e Allahut qoftë mbi ty, o i Dërguari i Allahut!”Ai nuk u përgjigj, kështu që unë serish i thashë: “Paqja dhe Mëshira e Allahut qoftë mbi ty, o i Dërguari i Allahut!”Ai ende nuk mu përgjigj, kështu që unë serish i thashë: “Paqja dhe Mëshira e Allahut qoftë mbi ty, o i Dërguari i Allahut!”Ai prapë nuk mu përgjigj. I Dërguari u largua ndërsa unë e ndiqja pas derisa ai arriti në vendqëndrimin e tij. Unë shkova në xhami dhe u ula aty i mërzitur dhe i dëshpëruar. I Dërguari i Allahut doli pasi mori abdes dhe tha; “Paqja dhe Mëshira e Allahut qoftë mbi ty! Paqja dhe Mëshira e Allahut qoftë mbi ty! Paqja dhe Mëshira e Allahut qoftë mbi ty!”Pastaj tha:“O Abdullah bin Xhabir! A të të njoftoj për suren më të mirë në Kur’an?’’ Unë i thashë, “Po, o i Dërguari i Allahut”. Ai tha:‘’Lexo: “I tërë falënderimi i takon Allahut, Zotit të gjithësisë”derisa ta përfundosh atë”.

Ky hadith ka zinxhir të mirë transmetuesish.

Disa dijetarë mbështeten në këtë hadith si dëshmi se disa ajete dhe kaptina kanë më tepër mirësi se disa ajete apo kaptina të tjera.

Veç kësaj, në kapitullin për mirësitë e Kur’anit, Buhariu transmeton se Ebu Seid El Hudriu ka thënë:

“Njëherë ishim në udhëtim kur erdhi një shërbëtore dhe tha:“Udhëheqësi i kësaj zone është helmuar dhe populli i saj janë larguar që këtej. A ka ndonjë mjekues ndërmjet jush?’’ Pastaj një burrë, njohuritë e të cilit nuk na interesonin, shkoi pas saj. Ai i lexoi një rukje dhe personi u shërua. Udhëheqësi i dha atij si dhuratë tridhjetë dele dhe ca qumësht. Kur ai u kthye, ne i thamë: “A di ndonjë rukje të re, apo e ke bërë këtë edhe më herët”. Ai tha: “I lexova si rukje Umm Al-Kitab”. Ne i thamë: “Mos bëjë asgjë më tepër, derisa ta pyesim të Dërguarin e Allahut”. Kur u kthyem në Medine, ia përmendem këtë të Dërguarit dhe ai tha:

«ﻭَﻣَﺎ ﻛَﺎﻥَ ﻳُﺪْﺭِﻳﻪِ ﺃَﻧﱠﻬَﺎ ﺭُﻗْﻴَﺔٌ ﺍﻗْﺴِﻤُﻮﺍ ﻭَﺍﺿْﺮِﺑُﻮﺍ ﻟِﻲ ﺑِﺴَﻬْﻢٍ»

“Atij që tha se është rukje ndajani delet dhe më lini mua një pjesë”.

Muslimi në Sahih dhe En-Nasa’i në Suneh transmetojnë se Ibn Abasi ka thënë:

“Kur Xhibrili ishte me të Dërguarin e Allahut, dëgjoi një zhurmë që vinte nga lart. E ngriti shikimin drejt qiellit dhe tha: “Kjo është një derë në qiell që po hapet e që nuk është hapur kurrë më pare gjer me tani”. Një melek zbriti nga ajo derë, iu afrua Profetit dhe tha: “Pranoje lajmin e gëzuar për dy drita që të janë dhënë ty e që nuk iu janë dhënë asnjë profeti para teje: Hapja e Librit (El-Fatiha) dhe tri ajetet e fundit të surës El- Bekare. Nuk do të lexosh asnjë shkronjë prej tyre e të mos kesh përfitim”. Ky është hadith i mbledhur nga En-Nesai (El-Kubra 5:12) dhe Muslimi e mblodhi me fjalë të njëjta. (1:554)

[ramazan_it]

El-Fatiha dhe Namazi

Transmeton Muslimi nga Ebu Hurejra se i Dërguari i Allahut ka thënë:

«ﻣَﻦْ ﺻَﻠَﻰ ﺻَﻠَﺎﺓً ﻟَﻢْ ﻳَﻘْﺮَﺃْ ﻓِﻴﻬَﺎ ﺃُﻡﱠ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻓَﻬِﻲَ ﺧِﺪَﺍﺝٌ ﺛَﻠَﺎﺛًﺎ ﻍَﻳْﺮُ ﺗَﻤَﺎﻡٍ»

“Kushdo që falë ndonjë namaz e në të nuk lexon Umm-el Kur’an, namazi i tij s’është i plotë”. Ai e tha këtë tri herë.

Ebu Hurejre qe pyetur:“Po kur rrimë prapa imamit?’’ Ai tha: “Lexojeni në heshtje, sepse e kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut duke thënë:

« ﻗَﺎﻝَ ﺍﻟﻠﱠﻪُ ﻋَﺰﱠ ﻭَﺟَﻞﱠ: ﻗَﺴَﻤْﺖُ ﺍﻟﺼّﻠَﺎﺓَ ﺑَﻴْﻨِﻲ ﻭَﺑَﻴْﻦَ ﻋَﺒْﺪِﻱ ﻧِﺼْﻔَﻴْﻦِ ﻭَﻟِﻌَﺒْﺪِﻱ ﻣَﺎ ﺳَﺄَﻝَ ﻓَﺈِﺫَﺍ ﻗَﺎﻝَ:
﴿ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟﻠﱠﻪِ ﺭَﺏﱢ ﺍﻟْﻌَـﻠَﻤِﻴﻦَ ﴾، ﻗَﺎﻝَ ﺍﷲُ: ﺣَ ﻤِ ﺪَ ﻧِ ﻲ ﻋَ ﺒْ ﺪِ ﻱ ﻭَ ﺇِ ﺫَ ﺍ ﻗَ ﺎ ﻝَ:
﴿ﺍﻟﺮﱠﺣْﻤَـﻦِ ﺍﻟﺮﱠﺣِﻴﻢِ ﴾، ﻗَﺎﻝَ ﺍ ﷲُ: ﺃَﺛْﻨﻰ ﻋَﻠَﻲﱠ ﻋَﺒْﺪِﻱ، ﻓَﺈﺫَﺍ ﻗَﺎﻝَ:
﴿ﻣَـﻠِﻚِ ﻳَﻮْﻡِ ﺍﻟﺪﱢﻳﻦِ ﴾، ﻗَﺎﻝَ ﺍﷲُ: ﻣَ ﺠﱠ ﺪَ ﻧِ ﻲ ﻋَ ﺒْ ﺪِ ﻱ ﻭَ ﻗَ ﺎ ﻝَ ﻣَ ﺮﱠ ﺓً: ﻓَ ﻮﱠ ﺽَ ﺇِ ﻟَ ﻲﱠ ﻋَ ﺒْ ﺪِ ﻱ ﻓَ ﺈِ ﺫَ ﺍ ﻗَ ﺎ ﻝَ:
﴿ﺇِﻳﱠﺎﻙَ ﻧَﻌْﺒُﺪُ ﻭَﺇِﻳﱠﺎﻙَ ﻧَﺴْﺘَﻌِﻴﻦُ ﴾، ﻗَﺎﻝَ: ﻫﺬَﺍ ﺑَﻴْﻨِﻲ ﻭَﺑَﻴْﻦَ ﻋَﺒْﺪِﻱ ﻭَﻟِﻌَﺒْﺪِﻱ ﻣَ ﺎ ﺳَ ﺄَ ﻝَ ، ﻓَ ﺈِ ﺫَ ﺍ ﻗَ ﺎ ﻝَ:
﴿ﺍﻫْﺪِﻧَﺎ ﺍﻟﺼﱢﺮَﺍﻁَ ﺍﻟْﻤُﺴْﺘَﻘِﻴﻢَ - ﺻِﺮَﺍﻁَ ﺍﻟﱠﺬِﻳﻦَ ﺃَﻧْﻌَﻤْﺖَ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻏَﻴْﺮِ ﺍﻟْﻤَﻐْﻀُﻮﺏِ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَﻻَ ﺍﻟﻀﱠﺂﻟﱢﻴﻦَ
﴾، ﻗَﺎﻝَ ﺍﷲُ: ﻫﺬَﺍ ﻟِﻌَﺒْﺪِﻱ ﻭَﻟِﻌَﺒْﺪِﻱ ﻣَﺎ ﺳَﺄَﻝَ»

Allahu i Lartësuar ka thënë: `E kam ndarë namazin (El-Fatihan) në dy gjysma ndërmjet Meje dhe robit Tim dhe robi do ta fitojë atë për të cilën është lutur. Nëse ai thotë:

﴿ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟﻠﱠﻪِ ﺭَﺏﱢ ﺍﻟْﻌَـﻠَﻤِﻴﻦَ ﴾
“Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve”, Allahu thotë: “Robi Im më lavdëroi”' Kur robi thotë:

﴿ﺍﻟﺮﱠﺣْﻤَـﻦِ ﺍﻟﺮﱠﺣِﻴﻢِ ﴾
“Mëshiruesit, Mëshirëbërësit”, Allahu thotë: ”Robi Im më lartësoi” Kur Robi thotë:

﴿ﻣَـﻠِﻚِ ﻳَﻮْﻡِ ﺍﻟﺪﱢﻳﻦِ ﴾
“Sunduesit të Ditës së Gjykimit”, Allahu thotë: `Robi Im më lavdëroi (i është bindur Madhërisë Sime)'

Kur robi thotë:

“Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm prej Teje ndihmë kërkojmë”,

Allahu thotë:

`Kjo është ndërmjet Meje dhe robit Tim, dhe ai do ta fitojë atë për të cilën është lutur.'

Kur robi thotë:

“Udhëzona në rrugën e drejtë, në rrugën e atyre që u ke dhuruar bekimin Tënd, jo në rrugën e atyre me të cilët je i hidhëruar e as në të atyre që e humbën veten!”,

Allahu thotë:

`Kjo është për robin Tim dhe ai do ta këtë atë që e ka kërkuar''

Këto janë fjalët e transmetuara nga En-Nesa'i, ndërsa Muslimi dhe En-Nesa'i shënojnë hadithin me këto fjalë:

"Gjysma është për Mua dhe gjysma tjetër për robin Tim, dhe robi do ta këtë atë që e ka kërkuar.''

Shpjegimi i këtij hadithi

Në hadithin e fundit është përmendur fjala Salah (namaz), që i referohet të recituarit të Kur’anit (në këtë rast El-Fatiha), ashtu siç thotë Allahu në një ajet tjetër Kur’anor:

(ﻭَﻻَ ﺗَﺠْﻬَﺮْ ﺑِﺼَﻼﺗِﻚَ ﻭَﻻَ ﺗُﺨَﺎﻓِﺖْ ﺑِﻬَﺎ ﻭَﺍﺑْﺘَﻎِ ﺑَﻴْﻦَ ﺫَﻟِﻚَ ﺳَﺒِﻴﻼً)

“Dhe faluni jo më zë të lartë apo të ulët, por zgjidhni një rrugë të mesme”,

e që nënkupton recitimin e Kur’anit ashtu siç thuhet në Sahihun e treguar nga Ibn Abasi.

Po ashtu në hadith, Allahu thotë:

"E kam ndarë namazin në dy gjysma ndërmjet Meje dhe robit Tim dhe robi do ta fitoj atë për të cilën është lutur”.

Më tej Allahu na sqaron ndarjen në të cilën përfshihet El-Fatiha, duke na e bërë të qartë rëndësinë e recitimit të Kur’anit gjatë namazit e që është një prej shtyllave më të rëndësishme. Vëreni se edhe pse fjala `salah' është përdorur këtu, ajo nuk është përdorur në kuptimin e plotë, por më tepër është përdorur si pikë referimi në kuptimin e recitimit të Kur’anit. Ngjashëm fjala ‘recitim-lexim”është përdorur me kuptimin e lutjes-namazit ashtu siç shihet nga kjo thënie e Allahut:

(ﻭَﻗُﺮْءَﺍﻥَ ﺍﻟْﻔَﺠْﺮِ ﺇِﻥﱠ ﻗُﺮْءَﺍﻥَ ﺍﻟْﻔَﺠْﺮِ ﻛَﺎﻥَ ﻣَﺸْﻬُﻮﺩًﺍ)

“Dhe lexoni Kur’anin herët në agim. Më të vërtetë, leximi i Kur’anit në agimin e hershëm dëshmohet gjithmonë”, duke iu referuar namazit të sabahut.

Në të dy Sahihet thuhet se melaiket e natës dhe ditës janë të pranishme gjatë këtij namazi.

[ramazan_it]

Leximi i El-Fatihas është i detyrueshëm në çdo rekat të namazit

Të gjitha këto fakte dëshmojnë për domosdoshmërinë e leximit të Kur’anit (El-Fatihas) në çdo namaz, dhe për këtë rregull ekziston pajtueshmëri në mes të dijetareve.

Këtë e dëshmon edhe hadithi që e përmendem më herët e ku thuhet:

«ﻣَﻦْ ﺻَﻠﱠﻰ ﺻَﻠَﺎﺓً ﻟَﻢْ ﻳَﻘْﺮَﺃْ ﻓِﻴﻬَﺎ ﺑِﺄُﻡﱢ ﺍﻟْﻘُﺮْﺁﻥِ ﻓَﻬِﻲَ ﺧِﺪَﺍﺝٌ»

“Kushdo që fal namaz dhe në të nuk lexon Umm-el Ku’ran, namazi i tij s’është i plotë“

Po ashtu në të dy Sahihet transmetohet nga ‘Ubadah bin es-Samit se i Dërguari i Allahut ka thënë:

«ﻟَﺎ ﺻَﻠَﺎﺓَ ﻟِﻤَﻦْ ﻟَﻢْ ﻳَﻘْﺮَﺃْ ﺑِﻔَﺎﺗِﺤَﺔِ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏِ»

“Nuk ka namaz për këdo që nuk lexon Hapjen e Librit”.

Transmetohet nga Ebu Hurejra në Sahihet e Ibn Kuzejmes dhe Ibn Hibanit se i Dërguari Allahut ka thënë:

«ﻟَﺎ ﺗُﺠْﺰِﺉُ ﺻَﻠَﺎﺓٌ ﻟَﺎ ﻳُﻘْﺮَﺃُ ﻑِﻳﻬَﺎ ﺑِﺄُﻡﱢ ﺍﻟْﻘُﺮﺁﻥِ»

“Namazi gjatë të cilit nuk lexohet Umm el-Kur'an, është i pavlefshëm”.

Për këtë çështje ekzistojnë edhe shumë hadithe të tjera.

Prandaj, leximi i Hapjes së Ku’ranit gjatë namazit nga imami dhe ata që falen pas tij është i detyrueshëm dhe atë në çdo rekat.

[ramazan_it]

Tefsiri i Istiadhes

Allahu thotë:

(ﺧُﺬِ ﺍﻟْﻌَﻔْﻮَ ﻭَﺃْﻣُﺮْ ﺑِﺎﻟْﻌُﺮْﻑِ ﻭَﺃَﻋْﺮِﺽ ﻋَﻦِ ﺍﻟْﺠَـﻬِﻠِﻴﻦَ - ﻭَﺇِﻣﱠﺎ ﻳَﻨَﺰَﻏَﻨﱠﻚَ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَـﻦِ ﻧَﺰْﻍٌ ﻓَﺎﺳْﺘَﻌِﺬْ
ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪِ ﺇِﻧﱠﻪُ ﺳَﻤِﻴﻊٌ ﻋَﻠِﻴﻢٌ )

“Ti (Muhamed) tregohu i butë (falë), urdhëro për të mirë dhe largohu prej të padijshmëve (mos i dëno ata). E nëse të godet ndonjë vesvese nga shejtani, ti kërko strehim tek Allahu, sepse vërtet Ai dëgjon e di”(7: 199-200)

(ﺍﺩْﻓَﻊْ ﺑِﺎﻟﱠﺘِﻰ ﻫِﻰَ ﺃَﺣْﺴَﻦُ ﺍﻟﺴﱠﻴﱢﺌَﺔَ ﻧَﺤْﻦُ ﺃَﻋْﻠَﻢُ ﺑِﻢَﺍ ﻳَ ﺼِ ﻔُ ﻮ ﻥَ - ﻭَﻗُﻞْ ﺭﱠﺏﱢ ﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﻚَ ﻣِﻦْ ﻫَﻤَﺰَﺍﺕِ
ﺍﻟﺸﱠﻴـﻄِﻴﻦِ - ﻭَﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﻚَ ﺭَﺏﱢ ﺃَﻥ ﻳَﺤْﻀُﺮُﻭﻥِ )

“Dhe të keqen Ti ktheje me të mirë. Ne e dimë më së miri se çfarë shpifin ata. Dhe thuaj: “O Zoti im, unë mbrohem me ty prej cytjeve të djajve! Dhe mbështetëm tek Ti që ata të mos më afrohen!” (23:97-98)

(ﻭَﻻَ ﺗَﺴْﺘَﻮِﻯ ﺍﻟْﺤَﺴَﻨَﺔُ ﻭَﻻَ ﺍﻟﺴﱠﻴﱢﺌَﺔُ ﺍﺩْﻓَﻊْ ﺑِﺎﻟﱠﺘِﻰ ﻫِﻰَ ﺃَﺣْﺴَﻦُ ﻓَﺈِﺫَﺍ ﺍﻟﱠﺬِﻯ ﺑَﻴْﻨَﻚَ ﻭَﺑَﻴْﻨَﻪُ ﻋَﺪَﺍﻭَﺓٌ ﻛَ ﺄَ ﻧﱠ ﻪُ
ﻭَ ﻟِ ﻰﱞ ﺣَ ﻤِ ﻴ ﻢٌ - ﻭَﻣَﺎ ﻳُﻠَﻘﱠﺎﻫَﺎ ﺇِﻻﱠ ﺍﻟﱠﺬِﻳﻦَ ﺻَﺒَﺮُﻭﺍْ ﻭَﻣَﺎ ﻳُﻠَﻘﱠﺎﻫَﺂ ﺇِﻻﱠ ﺫُﻭ ﺣَﻆﱢ ﻋَﻈِﻴﻢٍ - ﻭَﺇِﻣﱠﺎ ﻳَﻨﺰَﻏَﻨﱠﻚَ ﻣِﻦَ
ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَـﻦِ ﻧَﺰْﻍٌ ﻓَﺎﺳْﺘَﻌِﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪِ ﺇِﻧﱠﻪُ ﻫُﻮَ ﺍﻟﺴﱠﻤِﻴﻊُ ﺍﻟْﻌَﻠِﻴﻢُ )

“Të keqen ktheje në mënyrën më të mire, se atëherë ai me të cilin kishit njëfarë armiqësie, do të bëhet mik i afërt. Mirëpo, këtë nuk mund ta arrij askush prej jush, pos atyre që janë të durueshëm, dhe nuk mund ta arrijë kush tjetër pos atyre që kanë virtyte të larta. E nëse ty të ngacmon djalli, ti kërko mbrojtje prej Allahut, se vërtetë Ai është dëgjuesi, i Dijshmi!”


Këto tri ajete janë ajetet e vetme që mbartin këtë kuptim. Allahu ka urdhëruar që ne të jemi armiq të butë kundër njerëzve, në mënyrë që kjo butësi të na e kthejë atë në një aleat dhe përkrahës. Ai gjithashtu urdhëron që të kërkojmë mbrojtje nga armiku shejtan, sepse ai nuk zbutet, nëse ne e trajtojmë me mirësi dhe butësi. Shejtani kërkon shkatërrimin e birit të Ademit si pasojë e ligësisë së tij dhe urrejtjes që ka pasur gjithmonë kundër babait të njerëzimit, Ademit.

Allahu thotë:

(ﻳَـﺒَﻨِﻰ ﺁﺩَﻡَ ﻻَ ﻳَﻔْﺘِﻨَﻨﱠﻜُﻢُ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَـﻦُ ﻛَﻤَﺂ ﺃَﺧْﺮَﺝَ ﺃَﺑَﻮَﻳْﻜُﻢ ﻣﱢﻦَ ﺍﻟْﺠَﻨﱠﺔِ)

“O Bijtë e Ademit! Mos e lini shejtanin tu mashtrojë ashtu siç mashtroi etërit tuaj (Ademin dhe Havën)” (7:27),

(ﺇِﻥﱠ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَـﻦَ ﻟَﻜُﻢْ ﻋَﺪُﻭﱞ ﻓَﺎﺗﱠﺨِﺬُﻭﻩُ ﻋَﺪُﻭّﺍً ﺇِﻥﱠﻣَﺎ ﻳَﺪْﻋُﻮ ﺣِﺰْﺑَﻪُ ﻟِﻴَﻜُﻮﻧُﻮﺍْ ﻣِﻦْ ﺃَﺻْﺤَـﺐِ ﺍﻟﺴﱠﻌِﻲ)

“Më të vërtetë shejtani është armik juaji, prandaj dijeni atë për armik. Ai i thërret pasuesit e tij (Hizb) vetëm për ti bërë ata banues të zjarrit” (35:6)

dhe

(ﺃَﻓَﺘَﺘﱠﺨِﺬُﻭﻧَﻪُ ﻭَﺫُﺭﱢﻳﱠﺘَﻪُ ﺃَﻭْﻟِﻴَﺂءَ ﻣِﻦ ﺩُﻭﻧِﻰ ﻭَﻫُﻢْ ﻟَﻜُﻢْ ﻋَﺪُﻭﱞ ﺑِﺌْﺲَ ﻟِﻠﻈﱠـﻠِﻤِﻴﻦَ ﺑَﺪَﻻً)

“Vallë, a në vend Timin do ta merrni atë (Iblisin) dhe pasardhësit e tij për miq, ndërsa ata janë armiqtë tuaj? Sa këmbim i keq dhe i shëmtuar është ai i dhalimunëve (politeisteve, keqbërësve, jobesimtarëve etj)” (18:50)

Djalli e siguroi Ademin se ai deshi vetëm ta këshillonte, por në të vërtetë ai e gënjeu atë.

Prandaj, shihni se si do të na trajtojë pasi u betua :

(ﻓَﺒِﻌِﺰﱠﺗِﻚَ ﻷﻏْﻮِﻳَﻨﱠﻬُﻢْ ﺃَﺟْﻤَﻌِﻴﻨَﺈِﻻﱠ ﻉِﺑَ ﺎ ﺩَ ﻙَ ﻣِ ﻨْ ﻪُﻡُ ﺍﻟْﻤُﺨْﻠَﺼِﻴ)

“Pasha Madhërinë Tënde, do ti shmang të gjithë nga rruga e drejtë, me përjashtim të atyre robërve Tu të zgjedhur që janë të sinqertë (d.m.th besimtarëve, të bindurve, besimtarëve të vërtetë në besim e pastër Islam-Monoteizëm“ (38:82-83)

Po ashtu Allahu thotë:

(ﻓَﺈِﺫَﺍ ﻗَﺮَﺃْﺕَ ﺍﻟْﻘُﺮْءَﺍﻥَ ﻓَﺎﺳْﺘَﻌِﺬْ ﺑِﺎﻟﻠﱠﻪِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَـﻦِ ﺍﻟﺮﱠﺟِﻴﻢِ )
(ﺇِﻧﱠﻪُ ﻟَﻴْﺲَ ﻟَﻪُ ﺳُﻠْﻄَﺎﻥٌ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﱠﺬِﻳﻦَ ءَﺍﻣَﻨُﻮﺍْ ﻭَﻋَﻠَﻰ ﺭَﺑﱢﻬِﻢْ ﻳَﺘَﻮَﻛﱠﻠُﻮﻥَ - ﺇِﻧﱠﻤَﺎ ﺳُﻠْﻄَـﻨُﻪُ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﱠﺬِﻳﻦَ
ﻳَﺘَﻮَﻟﱠﻮْﻧَﻪُ ﻭَﺍﻟﱠﺬِﻳﻦَ ﻫُﻢ ﺑِﻪِ ﻣُﺸْﺮِﻛُﻮﻥَ )

“Kur dëshironi të lexoni Kur’an, kërkoni mbrojtjen e Allahut kundër djallit të mallkuar. Vërtetë, ai (shejtani) nuk ka kurrfarë fuqie kundër atyre që besuan dhe që i janë mbështetur Zotit të tyre. Mbizotërimi i tij (i shejtanit) është vetëm mbi ata që e përkrahin atë dhe mbi ata të cilët shkaku i tij u bënë idhujtarë” (16:98-100)

[ramazan_it]

Kërkimi i strehimit tek Allahu para leximit të Ku’ranit

Allahu thotë:

(ﻓَﺈِﺫَﺍ ﻗَﺮَﺃْﺕَ ﺍﻟْﻘُﺮْءَﺍﻥَ ﻓَﺎﺳْﺘَﻌِﺬْ ﺑِﺎﻟﻞﱠﻩِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَـﻦِ ﺍﻟﺮﱠﺟِ ﻴ ﻢِ)

“Kur të dëshironi të lexoni Kur’an, kërkoni mbrojtjen e Allahut kundër djallit të mallkuar…”

Njëjtë me këtë Allahu thotë:

(ﺇِﺫَﺍ ﻗُﻤْﺘُﻢْ ﺇِﻟَﻰ ﺍﻟﺼﱠﻠﻮﺓِ ﻓﺎﻏْﺴِﻠُﻮﺍْ ﻭُﺟُﻮﻫَﻜُﻢْ ﻭَﺃَﻳْﺪِﻳَﻜُﻢْ)

“Kur të ngriheni për të falur namazin, lani fytyrat dhe duart tuaja gjer në bërryla…” (5:6),

që nënkupton para se të qëndroni në namaz, ashtu siç bëhet e qartë nga hadithet që kemi përmendur. Transmeton Imam Ahmedi se Ebu Seid El-Kudriu ka thënë:

“Kur i Dërguari i Allahut zgjohej natën për të falur namaz, ai e fillonte namazin me tekbir (duke thënë Allahu Ekber) “dhe pastaj falej”

«ﺳُﺒْﺤَﺎﻧَﻚَ ﺍﻟﻠﱠﻬُﻢﱠ ﻭَﺑِﺤَﻤْﺪِﻙَ، ﻭَﺗَﺒَﺎﺭَﻙَ ﺍﺳْﻤُﻚَ، ﻭَﺗَﻌَﺎﻟَﻰ ﺟَﺪﱡﻙَ، ﻭَﻟَﺎ ﺇِﻟَﻪَ ﻏَﻴْﺮُﻙَ».

“I tërë falënderimi dhe lavdia të takojnë ty, o Allah. I bekuar qoftë emri yt, i lartësuar është sundimi yt, nuk ka hyjni tjetër që meriton të adhurohet më të drejtë përveç Teje”

Pastaj do ta thoshte këtë tri herë:

«ﻟَﺎ ﺇِﻟَﻪَ ﺇِﻟﱠﺎ ﺍﷲُ»

“Nuk ka hyjni-Zot që meriton të adhurohet me të drejtë përveç Allahut”.

Pastaj thoshte:

«ﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﺎﷲِ ﺍﻟﺴﱠﻤِﻴﻊِ ﺍﻟْﻌَﻠِﻴﻢِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَﺎﻥِ ﺍﻟﺮﱠﺟِﻴﻢِ ﻣِﻦْ ﻫَﻤْﺰَﻩِ ﻭَ ﻧَ ﻔْ ﺨِ ﻪِ ﻭَ ﻧَ ﻔْ ﺜِ ﻪِ»

“I mbështetëm Allahut, Dëgjuesit, të Dishmit, nga shejtani i mallkuar, që të më ruajë nga shtrëngimi, joshja në mendjemadhësi dhe në poezi”.

Këtë hadith e transmetojnë katër grumbulluesit e Sunetit, për të cilin Tirmidhiu thotë se është hadithi më i famshëm rreth kësaj çështjeje.

Ebu Davudi dhe Ibn Maxhe transmetojnë nga Xhubejr bin ***’im se e ka dëgjuar babanë e tij duke thënë:

«ﺍﷲُ ﺃَﻛْﺒَﺮُ ﻛَﺒِﻴﺮًﺍ ﺛَﻠَﺎﺛًﺎ ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﷲِ ﻛَﺜِﻴﺮًﺍ ﺛَﻠَﺎﺛًﺎ ﺳُﺒْﺤَﺎﻥَ ﺍﷲِ ﺑُﻜْﺮَﺓً ﻭَﺃَﺻِﻴﻠًﺎ ﺛَﻠَﺎﺛًﺎ ﺍﻟﻠﱠﻬُﻢﱠ ﺇِﻧﱢﻲ ﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﻚَ
ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَﺎﻥِ ﺍﻟﺮﱠﺟِﻴﻢِ ﻣِﻦْ ﻫَﻤْﺰِﻩِ ﻭَﻧَﻔْﺨِﻪِ ﻭَﻧَﻔْﺜِﻪِ»

“Allahu është më i Madhi, më të vërtetë më i Madhi (tri herë); I tërë falënderimi dhe lavdërimi i takon vetëm Allahut (tri herë); dhe e tërë lavdia i takon Allahut ditën dhe natën (tri herë). O Allah! Kërkoj mbrojtje dhe strehim tek Ti nga djalli i mallkuar, nga hemzi, nefki dhe nefthi i tij.''

Amri thotë se “Hemz” do të thotë shtrëngim (mbytje në mungesë të ajrit); Nefkh do të thotë mendjemadhësi, dhe Nefth do të thotë poezi”.

Ibn Maxhe transmeton nga Ali bin el-Mundhiri, ky nga Ibn Fudajli, ky nga Ata bin Seidi, ky nga Ebu Abdurr-rrahaman es-Sulami, ky nga Ibn Mesudi se i Dërguari i Allahut ka thënë:

«ﺍﻟﻠﱠﻬُﻢﱠ ﺇِﻧﱢﻲ ﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﻚَ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴﻄَﺎﻥِ ﺍﻟﺮَﺟِﻴﻢِ ﻭَﻫَﻤْﺰِﻩِ ﻭَﻧَﻔْﺨِﻪِ ﻭَﻧَﻔْﺜِﻪِ»

“O Allah! Kërkoj strehim, mbështetje tek Ti nga djalli i mallkuar, nga Hemzi, Nefkhi dhe Nefthi i tij”.

Ai ka thënë:

“Hemz do të thotë vdekje, Nefkh do të thotë mendjemadhësi, dhe Nefth do të thotë poezi.''

[ramazan_it]

Kërkimi i strehimit tek Allahu, kur personi është i zemëruar


Transmeton El-Hafiz Ebu Ja’la Ahmed bin El-Muthani El-Mausili në Musnedin e tij se Ubej bin Kab ka thënë:

“Dy burra u grindën në prani të të Dërguarit të Allahut dhe hunda e njërit prej tyre u ënjt për shkak të zemërimit të madh. Atëherë i Dërguari i Allahut tha:

«ﺇِﻧﱢﻲ ﻟَﺄَﻋْﻠَﻢُ ﺷَﻴْﺌًﺎ ﻟَﻮْ ﻗَﺎﻟَﻪُ ﻟَﺬَﻫَﺐَ ﻋَﻨْﻪُ ﻣَﺎ ﻳَﺠِﺪُ: ﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﺎﷲِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَﺎﻥِ ﺍﻟﺮﱠﺟِﻴﻢِ»

“Unë di disa fjalë të cilat, po t’i thoshte ai, zemërimi i tij do t’i largohej – ‘I mbështetem Allahut nga djalli i mallkuar’”


Këtë hadith e transmeton edhe En-Nesai në librin e tij El-Jewm wel Lejleh.

Buhariu transmeton nga Sulejman bin Suradi:

“Dy burra u grinden në praninë e profetit ndërsa ne ishim ulur me të. Njëri prej tyre mallkonte shokun dhe fytyra e tjetrit u skuq nga zemërimi. Profeti tha:

«ﺇِﻧﱢﻲ ﻟَﺄَﻋْﻠَﻢُ ﻛَﻠِﻤَﺔً ﻟَﻮْ ﻗَﺎﻟَﻬَﺎ ﻟَﺬَﻫَﺐَ ﻋَﻨْﻪُ ﻣَﺎ ﻳَﺠِﺪُ، ﻟَﻮْ ﻗَﺎﻝَ: ﺃَﻋُﻮﺫُ ﺑِﺎﷲِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺸﱠﻴْﻄَﺎﻥِ ﺍﻟﺮﱠﺟِﻴﻢِ»

“E di një thënie të cilën, po ta thoshte ai, zemërimi i tij do t’i largohej - I mbështetem Allahut nga djalli i mallkuar”. Ata i thanë atij burrit: “A nuk e dëgjon se çfarë thotë i Dërguari i Allahut?”, Ai tha: “Unë nuk jam i marrë''.

Këtë hadith e transmetojnë edhe Muslimi, Davudi dhe En-Nesai.

Ka edhe shumë hadithe të tjera rreth kësaj teme, të cilat mund të gjinden në librat e lutjeve dhe virtyteve të të drejtëve dhe bamirësve.