Beteja e Dyrrahut

[fegi]

Beteja e Dyrrhachium (në latinisht) u zhvillua më 10 korrik të vitit 48 p. e. s. Në Dyrrah, i cili ishte emri antik i qytetit të Durrësit. Në këtë betejë gjenerali Gnaeus Pompeius Magnus (Pompeo) mundi rivalin e tij gjeneralin Gaius Julius Caesar (Jul Cezari).

Cezari më parë e kishte mundur Pomepeon në Spanjë, i cili më pas ishte transferuar me ushtrinë e tij në Shqipëri duke pushtuar qytetin Apollonia dhe zonën e Oricumit. Cezari ishte kthyer në Itali dhe me pas u nis nga Brindisi për në Shqipëri.

Ushtria e Pompeut ishte më së shumti e përberë nga ushtarë pa eksperiencë, dhe ai nuk ishte në gjendje të luftonte kundër ushtrisë së Cezarit. Nga ana tjetër, Cezari vinte nga një fushatë ushtarake të gjatë, De Bello Civili, dhe nuk kishte shumë ushtarë në dispozicion. Ushtarët nën urdhrat e Pompeos ishin rreth 30.000 kurse ushtria e Cezarit ishte e formuar prej 10.000 ushtarësh.

Cezari ishte në avantazh nga ana e kalorësve, por kjo nuk ishte ne favor te tij sepse bënte të vështire gjetjen e ushqimit. Pompeo ishte pozicionuar ne një pozicion të favorshëm gjatë gjithë bregdetit të Epirit dhe aty filloi të ndërtonte fortifikime dhe të mblidhte të gjitha forcat e mbetura në parashikim te dyluftimit.

Kështu Cezari mendoi se e vetmja mënyrë për të mundur Pompeon ishte ta përballonte në një terren të hapur, për të shfrytëzuar eksperiencën e ushtarëve të tij. Por ushtaret ishin të demoralizuar nga rezultati dhe filluan të tërhiqeshin. Cezari u tërhoq drejt Greqisë dhe më pas Pompeo vendosi ta ndjektë. Por u mund përfundimisht nga Cezari në atë që kujtohet me emrin e Beteja e Parsalus.