Kosova jo me nje nje shtet "i pavarur nen mbikqyrje nderkombetare"

[Deni_Boy]

PRISHTINË - Grupi Drejtues Ndërkombëtar shpalli sot përfundimin e mbikëqyrjes së pavarësisë së Kosovës.

"Pas vlerësimit të tij më datë 2 korrik 2012 se Propozimi Gjithëpërfshirës për Zgjidhjen e Statusit të Kosovës (PGJS) është zbatuar në mënyrë substanciale dhe duke vënë re se në përputhshmëri me zotimet e tyre, institucionet e Kosovës tani i kanë miratuar pakot e ndryshimeve të Kushtetutës dhe të legjislacionit primar duke i përfshirë në mënyrë të kënaqshme elementet e mbetura të PGJS-së brenda kornizës kushtetuese dhe juridike të Kosovës, Grupi Drejtues Ndërkombëtar shpall sot përfundimin e mbikëqyrjes së pavarësisë së Kosovës dhe përfundimin e mandatit të Përfaqësuesit Civil Ndërkombëtar", thuhet në deklaretn e grupit.

"Pas përfundimit të detyrave të nevojshme administrative të brendshme, Zyra Civile Ndërkombëtare do të mbyllet në fund të vitit 2012. Me efekt të menjëhershëm, PGJS-ja nuk ekziston më si fuqia juridike e veçantë dhe më e lartë, dhe Kushtetuta e Republikës së Kosovës tani përbën bazën e vetme të kornizës juridike të vendit", vijon deklarata.

Edhe pas përfundimit të mbikëqyrjes ndërkombëtare, në Kosovë do të vazhdojë prania ushtarake e misionit paqeruajtës të KFOR si dhe misioni i EULEX-it, mandati i të cilit është shtyrë në javën e kaluar me një vendim të Kuvendit të Kosovës, në seancën, në të cilën janë miratuar ndryshimet kushtetuese, që mundësojnë heqjen e mbikëqyrjes së pavarësisë.

Ahtisari: Plani im utopik, sot fakt
Marti Ahtisari, i cili më 26 mars të vitit 2007 përgatiti dokumentin për pavarësinë e Kosovës gjatë fjalës së tij përshëndetëse në Kuvend, deklaroi se plani i tij i cili në fillim shihej si utopi, tashmë është fakt për Kosovën. Ahtisari vlerësoi fundin e mbikëqyrjes si përfundimin dhe fillimin e një rrugë të gjatë.

“Qëndroj këtu për të festuar përfundimin e një rrugëtimi të gjatë. Jam gjithashtu duke shënuar fillimin e një tjetri. 5 vite më parë ju kam dhënë materialin tim për një zgjidhje gjithëpërfshirëse. Ky dokument propozimi gjithëpërfshirës për statusin e Kosovës që historia e emërtoi si Plani i Ahtisarit, ka qënë punë e mundimshme e diplomatëve të njohur dhe ekspertëve ligjor ndërkombëtar. Kur bëra planin e dija që ky është fillim i vështirë, mendoj se suksesi që kemi parë është i konsiderueshem. Sikur të ofroja në letrën tim jo vetëm një dokument, por një përshkrim, sikur tju thoja ne letër se është qeveria e Kosovës që ofron shërbime publike, mendoj se sikur atë kohë të përshkruaja atë që shohim sot asokohe ky plan do të shihej si otupi, por kjo fantazi është bëtë fakt”,- deklaroi Ahtisari.

Kryediplomati finlandez, fituesi i çmimit Nobel për paqe dhe kreatori i pavarësisë së Kosovës, la një mesazh për diplomatët e rinj, ndërkohë që shtoi se Kosova do të ndjejë mbështejen e ndërkombëtarëve përmes raporteve të BE.

“Do doja t’ia kaloj mesazhin diplomatëve të rinj. Mos mendoni se ka rrugë të shkurtra, mos mendoni se ka truqe të reja Kushtetuese, mos harroni se kanë nevoja miliona banorë. Suksesi në Kosovë dhe Serbi nuk do të gjetet në duartrokitje duarsh, por në përkushtmin dhe zbatimin të planeve konkrete”,- tha Ahtisari.

Veriu, Feith: Peng i misionit tim, Thaci: Përgjegjësi shtesë e qeverisë
Mbikqyrja e pavarësisë së Kosovës nga ndërkombëtarët ka qenë një sukses, kështu pohuan sot njëherësh përfaqsësuesi civil ndërkombëtar Piter Feith dhe kryeministri i Kosovës, Hashim Thaci. Feith theksoi se pavarësisht kësaj, veriu i Kosovës është ende një sfidë dhe përgjegjësi për qeverinë kosovare dhe jo problem i ndërkombëtarëve.
Sa i përket çështjes së veriut të Kosovës, Feith e delegoi përgjegjësinë tek qeveria kosovare. Sipas Feith, është po qeveria kosovare ajo që mund t’i japë zgjidhje çështjes së veriut të vendit.

“Veriu ka qenë problematik qysh para shpalljes së pavarësisë, shumë herë përpara, fatkeqësisht autoritetet e Prishtinës nuk e ushtrojnë autoritetin në veri ndërsa serbët atje më shumë shohin nga Beogradi se nga Prishtina. Por kjo mund të ndryshojë, duke ofruar një menaxhim të duhur, sic është bërë në jug të Mitrovicës që do t’ju jepte siguri rehati për një prosperitet dhe të ardhme të madhe evropiane.

"Qeveria e ka përgjegjësinë për të gjetur zgjidhje për Veriun dhe bashkësia ndërkombëtare nuk mund të zëvëndësohet më qeverinë, Kur bëhet fjala për veriun, kjo është vetëm qeveria mund të jetë fryma e pajtimit duke ofruar mundësi ekonomike-sociale dhe institucione më të mira. Bashkësia ndërkombëtare mund t’a përkrahë këtë dhe unë jam i lumtur që qeveria po përgatitet për një sfidë të tillë”.

Thaci vlerësoi se cështja e veriut të Kosovës do jetë handikap për Feith dhe përgjegjësi shtesë për qeverinë, duke deklaruar se axhenda për këtë zonë problematike të vendit është gati. Numri 1 i qeverisë deklaroi se serbët në veri gëzojnë të gjitha të drejtat dhe se bashkë me ndërkombëtarët do të punohet për integrimin e mëtejshëm të tyre, ndersa nenvizoi se do të largohen strukturat e udhëhequra nga zëdhënësi i Milloshevicit, Ivica Dacic.

“Çështja e veriut do të jetë një përgjegjësi shtesë për mua. Unë kam prezantuar në Washington dhe në Bruksel një plan për integrimin në institucioneve të serbëve të Kosovës, që parashikon sundimin e ligjit, institucione të lira, investime ekonomike, si dhe largimin e strukturave serbe të udhëhequra nga ish-zëdhënësi i Slobodan Milloshevicit (Ivica Dacic). Këto do të bëhen gjithmonë duke ruajtur integritetin territorial të Kosovës”, deklaroi Thaci.

Feith flet shqip: Mbikëqyrja e Kosovës është përfunduar, tani ju pret BE
"Mbikëqyrja e pavarësisë së Kosovës ka përfunduar", tha në gjuhën shqipe, Piter Feith pas takimit të Grupit Drejtues Ndërkombëtar në Prishtinë.

“Mbikëqyrja e Kosovës është përfunduar. Shpresoj se njohja ime e gjuhës shqipe ka përparuar dhe e keni kuptuar se cfarë thashë”,- deklaroi Feith në konferencën për shtyp, ku krah tij ishte kryeministri i Hashim Thaci.

Feith në ditën e fundit të mandatit në Kosovë, vlerësoi se GND ka mbetur e kënaqur nga plani i Ahtisarit si dhe hapat e ndërmarra nga qeveria e Kosovës. Ndërkohë, inkurajoi që vend të ecë përpara drejt rrugëtimit Europian.

“Mendoj se GND është i kënaqur se plani i Ahtisarit shtë zbatuar. Grupi ka vënë re se qeveria ka ecur përpara. Grupi ka vënë re se qeveria gjatë muajve të kaluar ka ndërmarrë një numër vendimesh të rëndësishme që e ka nënvizuar nevojën e saj për një Kosovë shumetnike. Këto janë hapa të rëndësishme dhe mundësojnë që Kosova të ecë përpara drejt rrugëtimit e saj Europian dhe në vijimin e reformave që Kosova një ditë të aspirojë në BE”,- deklaroi Feith duke shprehur mbështetjen e përhershme të SHBA.

“Mendoj se Kosova ka bërë përparim të madh, jam i lumtur që po e përfundoj mandatin tim në Kosovë. Ju uroj tërë lumturi ne jetët tuja”,- tha Feith.

Feith pranoi si dështim të misionin të tij, cështjen e veriut të Kosovës, duke shtuar se nuk ëhstë i gatshëm të shpjegojë si ndodhi, pasi një gjë e tillë kërkon shumë kohë.

Kuvendi zhvillon seancën e parë në pavarësinë e plotë
Kuvendi i Kosovës zhvilloI një seancë speciale - solemne, të parën në pavarësinë e plotë të vendit, menjëherë pasi Grupi Drejtues Ndërkombëtar shpalli sot në Prishtinë, përfundimin e mbikëqyrjes së pavarësisë së Kosovës dhe përfundimin e mandatit të Përfaqësuesit Civil Ndërkombëtar.

Në fjalën e mbajtur me këtë rast, Presidentja e Kosovës, Atifete Jahjaga tha se, "sot është një ditë e shënuar për Kosovën". "Me përmbylljen me sukses të fazës së mbikëqyrjes së pavarësisë, që është sukses i yni i përbashkët, Kosova tregon se institucionet dhe qytetarët e saj janë të përkushtuar dhe të përgjegjshëm t'i kryejnë të gjitha detyrimet në funksionimin e shtetit", tha Jahjaga.

"Ne sot jemi shoqëri e njerëzve të lirë, vend i shanseve dhe mundësive të barabarta, jemi shtet qytetar në të cilin të gjithë njerëzit pa marrë parasysh përkatësinë kombëtare, fetare, racore, gëzojnë të gjitha liritë dhe të drejtat në mënyrë të barabartë", vijoi ajo.
Presidentja e Kosovës siguroi se, "do të dialogohet me qytetarët në tre komunat në veri të territorit të Kosovës duke arritur mirëkuptimin se veprimi brenda institucioneve dhe qeverisja në nivel komunal do të jetë e suksesshme edhe në këtë pjesë të territorit, duke iu mundësuar qytetarëve që nëpërmjet zgjedhjeve të lira dhe të ndershme të zgjedhin përfaqësuesit dhe udhëheqësit e tyre legjitimë, që do të përfaqësojnë interesat e tyre".

"Kontribut për paqen dhe stabilitetin dhe për normalizimin dhe relaksimin e marrëdhënieve ndërmjet shteteve ne shohim edhe normalizimin e plotë të marrëdhënieve ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Republikës së Serbisë. Ne e kemi shprehur përkushtimin tonë që të zhvillojmë marrëdhënie si dy shtete sovrane dhe të pavarura. E respektojmë dhe e mirëpresim si tejet të nevojshme ndihmën e Bashkimit Evropian dhe të Shteteve të Bashkuara të Amerikës në këtë proces, sidomos në dialogun që po zhvillohet në Bruksel ndërmjet dy vendeve tona", tha ajo.
Jahjaga u shpreh se 'Kosova po bënë reforma të thella në të gjitha fushat, përfshirë edhe ato në administratë, për të arritur standarde dhe për ta përafruar vendin me BE-në".

Obama: Arritje historike, por qeveria kosovare ende punë për të bërë
UASHINGTON- Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Barak Obama, ka “mirëpritur dhe mbështetur fuqishëm vendimin e Grupit Drejtues Ndërkombëtar se mbikëqyrjes së pavarësisë së Kosovës i ka ardhur fundi”.

Në një njoftim për shtyp, presidenti amerikan citohet të ketë thënë se “pas pothuajse katër vite e gjysmë, përmbushja e propozimeve të Planit Gjithëpërfshirës është arritje madhore për të gjithë qytetarët e Kosovës”.

“Me optimizmin, energjinë dhe vendosmërinë karakteristike të popullit të saj, Kosova ka arritur përparim thelbësor në fuqizimin e pavarësisë dhe në ndërtimin e institucioneve të një shteti modern, shumëkombësh, përfshirës dhe demokratik”, ka thënë presidenti Obama.

Obama thekson se ka ende punë për t’u bërë në Kosovë.
“Ka ende punë për t’u bërë, ndërkohë që liderët e Kosovës tani marrin përsipër përgjegjësinë e plotë për të siguruar se parimet e deklaratës së pavarësisë dhe kushtetutës zbatohen për çdo qytetar’, ka thënë zoti Obama.
Sipas presidentit amerikan, Kosova duhet të vijojë punën në zgjidhjen e cështjeve të raportit me Serbinë.

(el.me/d.b/er.nu/BalkanWeb)

[Brari]

bravo obama e bravo ahtisari..
e vv-ja mir ban me mshel gjygymin..

[Albo]

Kosova ime, e kaluara dhe e ardhmja

Daniel Serwer

Miqtë e mi në Prishtinë më kërkuan një refleksion personal rreth së kaluarës dhe së ardhmes së Kosovës, me rastin e përfundimit të pavarësisë së mbikëqyrur. Përgatita këtë shkrim.

Kosovën e kam parë për herë të parë në vitin 1998. Ajo ishte në luftë. Më pak se 15 vjet më vonë, jo vetëm që është në paqe, por edhe shtet i pavarur, në gjendje që të përmbushë kërkesat komplekse dhe të vështira të Marrëveshjes Gjithëpërfshirëse të Paqes, të cilën Beogradi e refuzoi, por Prishtina e pranoi. Si mbërriti Kosova këtu dhe ku do të shkojë në të ardhmen?
Kujtimet e mia të asaj vizite të parë në Kosovë tani janë të mjegullta. Por do të ishte vështirë ta harroje vizitën në Këshillin për të Drejtat dhe Liritë e Njeriut, ku delegacionit tonë të Institutit për Paqe iu treguan dokumentet për shkeljet e të drejtave të njeriut. Ne po ashtu vizituam administratën serbe të provincës, që mohoi abuzimet dhe refuzoi ftesën tonë për ta vizituar Këshillin, që ndodhej më pak se 200 metra larg. Ne shkuam në Malishevë, ku kishte pasur sulme si nga shqiptarët, ashtu edhe nga serbët. Hasëm në kontingjentin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ashtu si edhe në Misionin Diplomatik Vëzhgues në Kosovë.
Pas luftës unë do të përqendrohesha në përmirësimin e raporteve: së pari midis shqiptarëve në Lansdowne më 1999, e më pas midis Kosovës dhe serbëve të Beogradit, në një takim në Sofje më 2000, për t’u përqendruar më pas në raportet midis serbëve dhe shqiptarëve në Gjilan dhe komuna të tjera, ashtu si edhe në tërë Kosovën. Gjatë tërë kohës e kam pasur mbështetjen si të serbëve – disa prej të cilëve ishin bashkëpunëtorë të lartë në USIP – ashtu edhe të shqiptarëve. Vëllezërit Bajraktari punuan për mua në vitet 2000, morën titullin e masterit në Princeton dhe Harvard, derisa tani punojnë për zyrtarë të Qeverisë amerikane në Shtëpinë e Bardhë dhe Departamentin e Mbrojtjes.
Më vonë do të kthehesha në të njëjtën ndërtesë, në të cilën kisha takuar administratorët serbë, për t’u takuar me Jock Coveyn, Gary Matthewsin, Bernard Kouchnerin dhe Hans Haekkerupin, administratorë të OKB-së. Michael Steiner, me të cilin kisha punuar në Dayton, ishte zhvendosur në një ndërtesë tjetër, që tani po rinovohet për Ministrinë e Jashtme të Kosovës. Nuk më kujtohet ta kem pasur kënaqësinë ta takoja Soren Jessen-Petersenin në Prishtinë, por ai vinte për bisedime herë pas herë në Washington, ashtu si dhe Kai Eide, Nebojsha Çoviq, Dushan Batakoviq, Ati Sava, Peshkopi Artemije, Ramush Haradinaj, Veton Surroi, Rada Trajkoviq, Hashim Thaçi, Alush Gashi dhe shumë të tjerë. Gjatë vizitave në Prishtinë unë takohesha me Ibrahim Rugovën, që më shërbente Coca-Cola dhe më mbushte xhepat me gurë – ato janë ende këtu në zyrën time.
Gradualisht u bë shumë më e rëndësishme që të flisje me kosovarët (ma merr mendja se ky është termi i pranuar joetnik për ata që e konsiderojnë Kosovën shtëpi të tyre), sesa me ndërkombëtarët. Sot, ambasadorja amerikane ende ka peshë të madhe në Kosovë, por ajo do të jetë e fundit nga ndërkombëtarët që ka një raport të tillë me vendasit. Piter Feith, që kishte fuqi alla-Bonn në fushën e ligjvënies dhe largimit të zyrtarëve, kurrë nuk i përdori ato me mençuri. Përfundimi i misionit të tij të Zyrës Ndërkombëtare Civile është shenjë e progresit të njëmendtë, madje edhe nëse disa e shohin gotën si gjysmë të zbrazët. Misioni i OKB-së në Kosovë ka vetëm një rol të vogël. EULEX-i, Misioni i Bashkimit Europian në Kosovë për Sundimin e Ligjit, ende siguron prokurorët dhe gjyqtarët ndërkombëtarë, por stafi i tepërt i tij tani po reduktohet. Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Europë (OSBE) do të jetë mbase një prej shtyllave të fundit të ndërkombëtarëve, pasi përpjekjet e saj për demokratizim janë të domosdoshme për të mbështetur zgjedhjet e lira dhe të drejta, lirinë e medias dhe një shoqëri të hapur.
Kosova po shënon progres të njëmendtë, por ai nuk mjafton për të më kënaqur. Në këtë aspekt kam dy shqetësime: një në rrafshin ndërkombëtar dhe tjetrin në atë të brendshëm.
Rreth nëntëdhjetë njohjet ndërkombëtare, për të cilat Kosova mburret me të drejtë, nuk kanë qenë të lehta për t’u siguruar, por ky shtet ka nevojë për më shumë. Fushata e Beogradit kundër njohjeve dhe anëtarësimit në OKB është e padenjë për një fuqi të mirë, por ajo ka pasur më shumë sukses, sesa shumica prej nesh do të kishte pritur dhe ka gjasa të vazhdojë. Në vend që të hyjë me lehtësi në Asamblenë e Përgjithshme pa shumë njohje bilaterale, ashtu si bëjnë shumë shtete të reja, Kosovës do t’i duhej të mblidhte rreth 130 njohje, të domosdoshme për një shumicë prej dy të tretash. Madje edhe atëherë problemi i vetos ruse do ta bëjë miratimin në Këshillin e Sigurimit të OKB-së çështje të diplomacisë së nivelit të lartë.
Problemet e brendshme janë po ashtu të rëndësishme. Nuk mund të ketë dyshim rreth legjitimitetit të institucioneve të Kosovës për shumicën dërrmuese të popullatës. Askush madje nuk propozoi referendum për pavarësinë, për shkak se rezultati i tij ishte evident. Por legjitimiteti duhet të ruhet, e jo vetëm të fitohet një herë. Ekzistojnë dy çështje, një e vjetër dhe në rënie, tjetra e re dhe në rritje. E para ka të bëjë me serbët. E dyta me shqiptarët. Këto çështje janë të ndërlidhura. Që të dyja po ashtu prekin çështjen e legjitimitetit ndërkombëtar.
Pak serbë e mirëpritën pavarësinë e Kosovës, por shumica e tyre që jetojnë në pjesën jugore të lumit Ibër e kanë pranuar. Ata gëzojnë të drejtat e tyre për vetëqeverisje në bazë të Planit Ahtisaari dhe marrin pjesë në institucionet e Kosovës, por numri i tyre është shumë i vogël. Beogradi kurrë nuk heziton që ta përmendë numrin e vogël të të kthyerve dhe numrin e lartë, shpesh të ekzagjeruar, të refugjatëve që ende ndodhen në tokën serbe, por natyrisht që nuk inkurajon kthimet, për shkak se një gjë e tillë do të legjitimonte institucionet e Kosovës.
Është detyrë e kosovarëve besnikë që të mundohen ta përmirësojnë këtë gjendje, duke e bërë të qartë se serbët janë të mirëseardhur. Kjo nënkupton trajtimin e tyre në mënyrë adekuate, mbrojtjen e tyre nga abuzimet dhe respektimin e të drejtave të tyre. E kuptoj se kjo është e vështirë për disa njerëz, për shkak të trajtimit të keq të shqiptarëve nën administrimin serb. Por, kjo është gjëja e duhur për t’u bërë dhe gjëja më e mirë, për hir të Kosovës dhe njohjes ndërkombëtare. Askush në Madrid nuk do ta shqyrtojë njohjen e Kosovës, po qe se flitet për keqtrajtimin e serbëve atje.
Ekziston edhe një problem tjetër midis shqiptarëve. Shteti i Kosovës është i pavarur, por ka pranuar sovranitetin e kufizuar. Unë e shoh gotën gjysmë të mbushur. Shumica e njerëzve në Kosovë i pranojnë disa prej kufizimeve – nuk njoh askënd që e do largimin e NATO-s. Është shumë e përshtatshme të kesh prokurorë dhe gjyqtarë ndërkombëtarë në sistemin gjyqësor të Kosovës, në mënyrë që rastet ndëretnike të mund të trajtohen dhe Gjykata Kushtetuese të marrë vendimet e vështira. Por, kufizimet e tjera konsiderohen të padrejta nga shumica e kosovarëve. Disa madje do t’i ktheheshin edhe dhunës për ta ndryshuar gjendjen, për shembull në Veri. Të tjerëve do të mund t’u pëlqente që Kosova, në kundërshtim me Kushtetutën e saj, të heqë dorë nga pavarësia dhe t’i bashkohet Shqipërisë.
Krahas kufizimeve ndërkombëtare, ekziston një ndjesi e fuqishme te një pjesë e popullatës shqiptare se shteti i Kosovës nuk ka krijuar mundësi të mjaftueshme ekonomike dhe se është i korruptuar. Si një i huaj që nuk ka investime në Kosovë, e kam të vështirë ta di se sa e rëndë është gjendja, por kur një avokat i njohur më thotë se asnjë i burgosur nuk mund të sigurojë dënim të lehtë pa paguar ryshfet, unë shqetësohem. Shqetësohem edhe për thashethemet rreth trafikimit të njerëzve dhe drogës, për raportet rreth nepotizmit dhe parregullsitë e dukshme në blerjet e Qeverisë.
Të bëhem më i qartë. A e di se gjërat janë më keq në Kosovë, sesa në Serbi, Maqedoni apo Shqipëri? Nuk e di. Vite më parë, kur iu ankova një zv.kryeministri serb rreth korrupsionit në Kosovë, ai u përgjigj: mos e mashtro veten, të gjithë bosët e krimit të organizuar janë ende në Beograd. Por Kosova është një shtet i ri që ka nevojë të madhe për njohje ndërkombëtare. Për ta marrë atë që do, Kosova duhet ta dëshmojë se është në gjendje ta rregullojë shtëpinë e vet.
Unë flas troç. Është mënyra ime. Por unë kam po ashtu ëndrra të mëdha.
Ëndrra ime është që Kosova, pasi që ka dalë nga mbikëqyrja ndërkombëtare, vazhdon të bëjë gjërat e duhura: ajo trajton serbët në mënyrë korrekte dhe kthen një numër më të madh në shtëpi, ajo mbron kishat dhe manastiret, bën përpjekje serioze kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, gjen një mënyrë për të bashkëpunuar me Beogradin në zbatimin e Planit të Ahtisaarit dhe vendos sundimin e ligjit në tërë territorin. Investimet e huaja rrjedhin në fabrika, bujqësia lulëzon. Forcat kosovare të sigurisë, që nuk kanë ndonjë punë në shtëpi, fillojnë të angazhohen në operacione të NATO-s. Kosova i bashkohet Partneritetit për Paqe, bëhet kandidat për anëtarësim në NATO dhe BE, si dhe merr datën për të filluar negociatat me Bashkimin Europian.
Koha po fluturon. Është 2020-ta. Kosova tani është anëtare e NATO-s, e cila e ka tërhequr KFOR-in. Prishtina ka përshpejtuar përgatitjet për anëtarësim në Bashkimin Europian dhe e ka zënë hapin me Beogradin. Dy presidentët vendosin që të përmbushin kërkesat e BE-së për raporte të mira fqinjësore, duke pranuar njëra-tjetrën dhe duke vendosur marrëdhënie diplomatike. Ambasadori amerikan, i respektuar por jo mbret, është i befasuar, por i kënaqur. Disa politikanë të vjetër kosovarë insistojnë rreth një referendumi për anëtarësim në BE dhe njohjes nga Serbia, që miratohet me shumicë dërrmuese. Anëtarësimi është caktuar për 2022-in. Do të doja të isha në Prishtinë për atë gjë!

*Daniel Serwer është studiues në Institutin për Lindjen e Mesme dhe profesor në Shkollën për Studime të Avancuara Ndërkombëtare të Universitetit John Hopkins.

[Albo]

Nje lajm i tille historik, nuk ka marre asnje pergjigje ne kete teme nga anetaret e forumit. Dhe kjo per nje arsye shume domethenese: qytetaret e Kosoves nuk festojne dot nje lajm te tille, pasi edhe pas marrjes se pavaresise se plote, ata nuk kane besim ne aftesite e forcave politike ne Kosove e pushtetareve te saj per te krijuar shtet. 13 vjetet e fundit te Kosoves de-fakto te pavarur, kane bere qe qytetaret e Kosoves te zhgenjehen nga politikat, qendrimet dhe aftesite qeverisese te njerezve te zgjedhur.

Kuptohet, pavaresia e nje shteti dhe procesi shtetformues qe e shoqeron ate asnjehere nuk eshte i lehte. Askush nuk ishte naiv te besonte se kjo ishte nje sipermarrje e lehte, por ne te njejten kohe askush nuk besonte kete shkalle te larte mosbesimi qe ekziston mes qytetareve ndaj qeverise dhe pushtetareve te tyre. Me pak fjale, qeveritaret e Kosoves jo vetem qe nuk kane mundur t'iu japin zgjidhje problemeve te qytetareve te Kosoves, por me kohen kane humbur besimin e tyre, fale korrupsionit e implikimin ne krime e trafiqe.

Edhe pse nje shtet plotesisht i pavarur ne leter, realiteti flet ndryshe ne terren: forcat e NATO do te jene ende prezente ne Kosove dhe Kuvendi i Kosoves e zgjati afatin e misionit te EULEX si aktin e pare si nje "Kuvend i nje shteti plotesisht te pavarur". Me pak fjale, Kosova eshte ende e paafte te veteqeveriset dhe ndertoje institucionet e veta nderkombetare, dhe ka nevoje jo vetem per mbeshtetjen nderkombetare, por edhe te Republikes se Shqiperise. Deri me sot qeveria shqiptare ne Tirane nuk eshte impenjuar sa duhur ne ndihmen e saj ndaj Kosoves.

Kosova ka me shume nevoje per ndihme e vemendje sot, se sa 13 vjet me pare. Fatkeqesia me e madhe qe mund ti ndodhi nje demokracie te re e nje shteti te pavarur, eshte humbja e besimit te qytetareve te tij ne institucionet e pushtetaret e vete.

Albo