E pabesuar por e vertete, me ne fund Mustafa Nano e kuptoi se Edvin Rama eshte jashte cdo realiteti... LEXOJENI
************************************************** *****
Këtë shkrim po e mbyll përpara se Kolegji Zgjedhor ta thotë të vetën. Dhe po e nis duke qenë i bindur se Kolegji Zgjedhor, në fund fare, do të vendosë ashtu siç do Kryeministri. E di, nuk është fort gazetareske kjo ngasje për të vënë “bast” lidhur me ngjarje të pritshme, por në këmbim po ju them se, sikur Kolegji t’ma përgënjeshtronte këtë hamendje, unë do të kapesha më pas, dhe me duar n’daçi, me të gjithë ata që do të vijojnë t’i mëshojnë spekulimit se institucionet janë të kontrolluara nga Berisha. Mirëpo, derisa të vijë momenti fantastik i përgënjeshtrimit, po vijoj të eci me logjikën se Kryeministri po e çon vendin për herë të n-të (në fakt, po e mban) në një cul-de-sac të rrezikshëm. Lind pyetja: Po pse nuk shqetësohet Kryeministri nga ky cul-de-sac, i cili, sido që t’i vish rrotull, penalizon në radhë të parë qeverisjen? Kush dreqin e di; ndoshta ka shqetësime të tjera më të mëdha se sa qeverisja; ose ndoshta mendon se nuk ka asnjë presion ndërkombëtar që të mund ta dëmtojë apo ta largojë nga pushteti; ose ndoshta është kontrolli i plotë që ka mbi faktorët e rëndësishëm të jetës ekonomike, mediatike, intelektuale, politike, institucionale, që e bën të ndihet kararmadh në ushtrimin e pushtetit e të mos pyesë për askënd; ose ndoshta mendon se ndërkombëtarëve mund t’u nxjerrë përpara gogolin e luftës civile, të cilën ai mund ta provokojë në çdo moment (duke organizuar tubime në favor të paqes!!!!). Ndoshta…. Nuk di ç’të them. Ecja në binarët e arsyes nuk të çon në përfundime të tjera.
Si i bëhet punës në këto rrethana? Edhe në përgjigje të kësaj pyetjeje nuk është se mund të thuhet ndonjë gjë e madhe. Në pamje të parë, dy janë opsionet bazë te të cilat të çon n’daçi një analizë e shtruar e racionale, n’daçi një gatishmëri “për t’i prerë drutë shkurt”: 1. ta lëmë Berishën të bëjë ç’të dojë gjatë mandatit qeverisës, dhe më pas ta rinovojë këtë mandat sa herë të ketë qejf nëpërmjet trukimit të rezultatit elektoral; 2. t’i shpallim luftë atij. Kuptohet, njëra rrugë është më e rrezikshme se tjetra. Prandaj duhet kërkuar me hir, me pahir ndonjë rrugë tjetër. Dhe një rrugë e tillë, sipas meje, ekziston.
Cila është? Është forcimi i opozitës, dhe me këtë gjë kam në mendje në radhë të parë krijimin e një fryme opozitare deri në atë farë feje, sa të jetë nder e modë të jesh në opozitë (sot jemi në situatën më surreale e më të çmendur, ku nder e modë është të jesh me pushtetin!!!), dhe në emër të realpolitikës – jemi prapë te rruga që duhet ndjekur – duhet synuar ndërgjegjësimi i faktorit ndërkombëtar mbi faktin se në Shqipëri është krijuar më në fund kjo frymë. Faktori ndërkombëtar ka zënë të mbajë për arsye të vetat një qëndrim kritik ndaj klikës që sundon në Tiranë, por, nga ana tjetër, ata kanë pasur e kanë një thes me vërejtje lidhur me opozitën shqiptare. Ka qenë absolutisht i qortueshëm ledhatimi që ata i kanë bërë Berishës gjatë viteve të fundit, por nuk ke se ç’thua lidhur me vërejtjet që kanë pasur për opozitën, të cilat konvergojnë në një pikë: opozita është inkompetente dhe nuk ngjall besim. Është bash kështu, dhe nuk e luan as topi. Zërat lokalë kritikë ndaj Edi Ramës kanë synuar denoncimin e kryetarit të Bashkisë së Tiranës, por kanë harxhuar fare pak fjalë në adresë të leader-it të opozitës.
Si kryetar bashkie, Edi Ramës do t’i njihen ca merita. Për hir të së vërtetës ka bërë edhe dëme në qytet, por kam përshtypjen që historia, një ndër gjërat më të pasakta e më të padrejta të kësaj bote, do ta marrë me të mirë e do t’i regjistrojë ndoca arritje. Ndërsa si leader i opozitës nacionale ai ka qenë një dizastër (ka hyrë tanimë kjo fjalë e huaj në zhargonin e rrugës; e nuk di pse ma ka qejfi në këtë moment ta përdor këtë zhargon). Dhe kur them këtë nuk është se bazohem te ndonjë fiasco e natyrës elektorale (partia që ai drejton është, në fakt, partia nr. 1 e vendit, dhe opozita e komanduar nga ai nuk ka marrë pak vota në rrethanat kur ka pasur kundër një establishment të tërë sundues). Jo, e them këtë dhe kam parasysh faktin që ai ka bërë pothuaj çdo gjë gabim në funksionin e kryetarit të opozitës, që ai ka humbur pothuaj të gjitha betejat që ka bërë, që ai nuk ka mundur të sjellë ide të reja në politikën shqiptare (dhe nuk mund të ketë gjë më të kollajtë se sa të sjellësh një ide të re në politikën shqiptare), dhe që ai nuk ka mundur të krijojë një frymë opozitare (fryma opozitare në Shqipëri krijohet edhe pa pasur ide; krijohet me energji, entuziazëm, karizëm, stil, klas, moral, autoritet, ekipe drejtuese, e gjëra të kësaj natyre).
A mund të bëhet ai, më në fund, një leader frymëzues? A mund të ngrejë ai një furtunë të madhe opozitare, a mund të ndërtojë ai një program reformash që lipsen në këtë vend, a mund të bëjë tok ai të gjitha energjitë opozitare të kombit, a mund të mbledhë ai një grup të madh njerëzish që kanë mend, nder, moral, ndikim e autoritet në këtë vend, dhe bashkë me ta, të ngrejë Shqipërinë në këmbë? Ka shumë njerëz që mendojnë se po, por personalisht kam frikë, se jo. Madje, unë kam një frikë më të madhe se sa kaq: ai as që e mendon, se duhen të tilla gjëra për të qenë frymëzues. Veprimtaria e tij politike e dy viteve të fundit, e sidomos zgjedhjet e muajit të shkuar, kanë dëshmuar si kurrë më parë limitet, cenet, veset e papërsosmëritë e tij. Improvizoi një fushatë kuturú, aq sa përballë tij, edhe një gërdallë e marrok si Berisha po u sillej shqiptarëve si një gjë e ngjërueshme. Për sa i takon krahasimit me Lulzim Bashën, as që mund të flitet; Lulzim Basha, një nulitet shetitës, u bë stari absolut i kësaj fushate, dhe e gjitha kjo ngaqë përballë tij ishte një gjë e demotivuar, e mërzitshme, pa nerv, fillikat, pa dell kreativ, si Edi Rama. E nuk ka se si të ndodhë ndryshe kur robi kandidon për herë të katërt. Pse e bëri këtë? Sepse “nuk kish një kandidat tjetër më të mirë”, thoshin. Më vinin zorrët te goja kur i dëgjoja ta thoshin këtë gjepur idolatrike. Si ua bën goja këtyre njerëzve të të thonë, se “ne kemi vetëm leader-in e nuk kemi asnjë tjetër që të barabitet me të”? A nuk është më kollaj të të vijë në mendje ideja tjetër, d.m.th. që “ky është leader-i ynë i gabuar”? Me siguri, më e kollajtë është. Por ec e gjeje pse njerëzit shkojnë e mendojnë gjënë që mezi arrin tek antenat e trurit. Pastaj, kur një pohim i tillë bëhet nga vetë leader-i, kemi të bëjmë me një vetëpëlqim të pahonepsshëm. Dhe të frikshëm.
Por përsëris: Nuk më shqetëson fakti që Rama ka humbur zgjedhjet (përballë Berishës, që s’lë gjë pa bërë, mund të humbë kushdo); më shqetëson më shumë fakti që Edi Rama ka më shumë tahmá për pushtet, e më pak ide; më shqetëson fakti që ai jepet më shumë pas hileve, marifeteve, çikërrimave të ditës, që i japin mundësi të ruajë e të marrë pushtet, e më pak pas politikës dhe politikave, që ai nuk ka dëshmuar se ka ndonjë gjë kundër sistemit e rendit të gjërave, por thjesht do ta kontrollojë e komandojë këtë sistem e këtë rend, që ai nuk ka dëshmuar se ka inteligjencën për të kuptuar se mbështetja që i është dhënë këto kohë nuk ka lidhje thjesht me të, dhe se kjo mbështetje do t’i jepej pak a shumë çdo leader-i tjetër opozitar.
E dini? Një shkrim të fokusuar te hallet e opozitës e kisha menduar për ta bërë pak më tutje, pasi Kolegji ynë i famshëm të bënte të vetën e pasi gjakrat të qetësoheshin, por më cyti një letër e hapur që Edi Rama na u dërgonte të gjithëve (apo askujt?). Nuk është se e lexova. I hodha një sy kalimthi. Nuk mund ta lexoja. Ajo ishte vepër e një njeriu që s’di më se ç’të bëjë. Me siguri ka harxhuar nja dhjetë orë të mira për ta hartuar atë letër të gjatë. Po pse vallë e ka parë të udhës të bëjë një gjë kaq të ngeshme? Është trill artistik i njeriut të penës? Është ngasja e krijimit, që e ka kapur (ai di të shkruajë)? Ndoshta, mirëpo ishte gjëja më pak politike që mund të jetë bërë këto njëzet vitet e fundit. Dhe ndodhi ajo që prisja. Askush nuk i kushtoi vëmendje. E kuptoni? Leader-i i opozitës bën një letër të hapur publike, dhe askush nuk merret me të. Kjo është e rëndë.
Gazeta SHQIP
E dij qe shume edvinista ketu nuk mund te besojne qe edhe Mustafa Nano filloi te shkruaje kunder Rames, por ja linku ne vazhdim
http://www.gazeta-shqip.com/#/opinio...bec613363.html
Përgjigju Duke Cituar
Postuar më parë nga REALIST
Krijoni Kontakt