Përse Berisha nuk është i lirë të tërhiqet?
Nga Mero Baze
Ka pasur shumë hamendje nga njerëz të përciptë të medies dhe politikës që mendonin se Berisha ishte futur në spiralen e konfliktit elektoral të Tiranës me idenë e presingut që do të tërhiqej në fund. Shumëkush prej tyre besonte se Berisha nuk do të bënte presion mbi Kolegjin, dhe do inkurajonte një vendim të drejtë, përmes të cilit do ta lahej nga gjynahet e këtyre zgjedhjeve dhe nga historia e tij e mëparshme politike. Kjo në një farë mënyre duhet të bënte diferencën mes politikanit Sali Berisha nga klani mafioz i familjes që do me çdo kusht si biznes të tij Bashkinë e Tiranës. Sot që jemi një muaj pas zgjedhjeve të 8 Majit, të gjithë e shikojmë se si Berisha ka pushuar së menduari politikisht. Gjithë dinamika e gjesteve të tij pas 8 Majit flet vetëm për intimidim të KQZ dhe Kolegjit Zgjedhor dhe rrëmbimin me çdo kusht të mandatit të Tiranës. Duke arsyetuar politikisht dhe duke e konsideruar ende Berishën si njeri që bën llogari politike, shumë udhëheqës perëndimorë e këshilluan në distancë Kolegjin të vepronte drejt duke mos ndryshuar rregullat e lojës pas mbarimit të lojës. Ata po ashtu bën thirrje të hapura ndaj Berishës të qëndronte larg kësaj historie. Ismail Kadareja, i cili duket se e merr më seriozisht se sa meriton klasën politike të atdheut të vet, shkoi më në ekstrem duke testuar ndonjë distancë të mundshme mes Lulëzim Bashës dhe Sali Berishës, duke i bërë thirrje Bashës të tërhiqej. Asgjë nuk funksionoi. Një muaj pas masakrës elektorale, Sali Berisha është në krye të punëve për të grabitur mandatin. Nuk e shqetëson më as zëri i bashkuar i zyrtarëve perëndimorë, as Kadareja, as opinioni publik, as imazhi i dëmtuar i Shqipërisë, as media botërore, as paralajmërimet për protesta dhe dhunë në vend. Vendosmëria e tij për t’i rishpallur luftë gjithë botës për një grabitje mandati, tregoi shkallën e ulët të lirisë së tij nga mafia që kapur Familjen e tij politike në Tiranë. Kjo mafie ka nxjerrë në shesh kandidatin e saj perfekt, njeriun i cili është inkriminuar më shpejt se kushdo tjetër në historinë e politikës shqiptare, Lulëzim Bashën. Ai u kap duke vjedhur mbi 200 milionë euro në vitin e parë si ministër dhe ka vrarë në flagrancë katër qytetarë shqiptarë në vitin e fundit si ministër. Ai është një kukull e gërmadhave të mafies së vjetër të ish Jugosllavisë në Tiranë, dhe garant i tyre në të ardhmen politike të Shqipërisë. Ky është politikani më i bindur ndaj mafies së re shqiptare pasi është peng i së shkuarës së vet, të cilën ia ka marrë përsipër Familja Berisha. Kjo e bën të pakuptimtë historinë e dorëzimit politik të Berishës. Beteja për Tiranën është një betejë që pasqyron thelbin e përplasjes së parë të mafies me rregullat e lojës së ndërrimit të pushtetit në Shqipëri. Deri më sot prekja e votës është bërë për interesa të politikanëve dritëshkurtër që donin t’i zgjasnin jetën pushtetit të tyre. Kjo është beteja e parë në të cilën politikanët përdoren nga mafia për të bllokuar ndryshimin e pushtetit me votë. Ky është rasti kur politikanëve u diktojnë se çfarë duhet të bëjnë, ata që brenda tri katër- vitesh janë bërë miliarderë vetëm si biznesmenë të Familjes. Nga viti 2007 e deri më sot, biznesmenë të familjes Berisha, kanë startuar me kompanitë e tyre seksere dhe sot kanë marrë gjithë rrugët e Shqipërisë, gjithë punët publike të qeverisë, gjithë prokurimet në fushën e shërbimeve duke shkuar deri në 100 milionë euro të prokuruara nga paret e buxhetit të shtetit. Janë këto klane të Familjes në pushtet, që kanë bërë gati planin për shqyerjen e Tiranës, për ndërtimet dhe trafikimin e pushtetit për të ndryshuar balancat ekonomike në kryeqytet përjetësisht në favor të tyre. Përpara tyre Sali Berisha është i urtë dhe i pafuqishëm si para Familjes së tij. Këto klane mafioze po diktojnë realisht betejën mafioze me votat në Tiranë. Janë ata që prishin shkolla e bëjnë pallate, ata që bëjnë gradaçela dhe vënë gjoba dhe mbi ndërkombëtarët të shkojnë në zyrat e tyre, ata që prishin Kopshtin Botanik se duhet tu kalojë unaza nga qendra e tyre tregtare, ata që përdorin taksat dhe tatimet e Shqipërisë si instrument gjobëvënës për të shkatërruar konkurrentët e tyre, ata që mbajnë peng kukullën e sjellë nga Damir Fazllic dhe Argita Berisha në Shqipëri, që quhet Lulëzim Basha.
Sali Berisha nuk është më i lirë të mendojë politikisht dhe të kursejë karrierën e vet dhe sidomos historinë e vet të pistë me zgjedhjet në Shqipëri. Për ta Sali Berisha nuk është kryeministri i Shqipërisë, por “babi i Zenit”, i cili duhet të bëjë çfarë thonë ata. Për ta Sali Berisha nuk është njeriu që ka në dorë fatin e Shqipërisë dhe gremisjen e saj në humnerë, por njeriu që ka në dorë t’i bëjë ata miliarderë dhe për këtë duhet të hedhë vallen e tyre. Ka ikur koha kur Sali Berisha vidhte vota dhe shkatërronte zgjedhje për pushtetin e tij. Tani mafia e re shqiptare, ai grup biznesmenësh që rrethojnë Familjen e përdorin Sali Berishën si dordolec, dhe ja lënë pushtetin në dorë si tespihet një plaku që do të zbavitet, dhe vetë diktojnë rregullat e lojës së mafies në Shqipëri. Ndaj ata që mendojnë se kjo do të jetë një betejë e lehtë, gabojnë. Kjo do të jetë një betejë ndofta e përgjakshme. Kjo nuk do të jetë një betejë që do të djegë Shqipërinë, por luftë e egër dhe vendimtare për tu përplasur me këtë grup mafioz që po mban peng Shqipërinë, apo për t’iu nënshtruar këtij regjimi putinist që na qeveris me një grup milionerësh palaço të pasuruar tri- katër vitet e fundit duke kapur shtetin e Berishës dhe duke u bërë sekserë të Familjes në këtë histori të ndyrë mafioze. Kjo nuk është betejë politike për të marrë Tiranën, por është politikë e mafies për ta rrëmbyer atë. Kjo do të jetë beteja që dikujt do t’i kushtojë shtrenjtë, ose këtij grupi mafioz, ose Shqipërisë.
Krijoni Kontakt